Bernard’s POV
Hindi ako nagdalawang isip na pumunta sa ospital na sinabi ni Bianca kahit na hindi ko pa alam kung ano ang gagawin ko doon at kung sino ang isinugod doon.
At nang sabihin niya sa akin na kailangan ng dugo ni Sam ay hindi na rin ako nag paligoy-ligoy pa, wala na ring tanong-tanong pa ang ginawa ko – kaagad na akong um-oo sa gusto niyang mangyari.
“Are you sure na okay lang sa’yo?” tanong ni Bianca sa akin habang pinipirmahan ko ang consent na nagsasabing pumapayag ako bilang maging blood donor ni Sam.
“I am a hundred percent sure, Bianca.” sabi ko at tinapos na ang pagpirma. Tumingin ako sa kanya at muling nag salita. “This is for my son,”
Hindi siya kaagad nakapag react, mukhang
Bianca's POVInaasikaso ko si Sam pagkatapos niya na masalinan ng dugo.“Where’s daddy, mommy?” tanong ni Sam.Hindi ako kaagad nakasagot dahil hindi ko alam kung sino ang daddy na tinatanong niya. Pareho kasi na lumabas ang dalawa, at parehong trabaho rin ang kanilang idinahilan.“Darating din siya maya-maya.” sagot ko na in a general way.“Sino po?” tanong ulit ni Sam.Ngayon ay ramdam ko na ang pressure. Mabuti na lang at may tumawag sa akin upang maiba ang usapan namin ng anak ko.“Look, daddy Bernard is calling.”
A rush of fluid slowly gets into my veins. Ilang saglit lamang ay naramdaman ko na siya rin ay naabot na niya ang rurok.Nang marinig ko na may kumatok sa pintuan ay kaagad ko na tinulak si Bernard upang umalis siya sa pagkakadagan sa akin.“Mommy, are you there?”Si Sam pala ang nasa labas. For a moment, kinabahan ako ng sobra dahil akala ko ay bumalik si AJ.“Answer him,” utos naman ni Bernard habang nakatingin din siya sa pintuan.“Y-yes, anak, nandito si mommy. May nililinis lang ako, wait lang ha!” sagot ko kay Sam at saka ko sinubukan na abuntin ang aking damit.Pinigilan naman ako ni Bernard at marahas niya na hinatak ang aking mga hita u
Tulad nang napag usapan, maaga kami na nagising at nag attend ng sunday mass. Ngayon pa lang din kasi kami nakapag simba na kasama si Sam dito sa Pilipinas, kaya mas maigi na maiumulat namin siya sa ganitong kasanayan.Ngunit mula nang umuwi kami galing sa simbahan ay hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang naging sermon ng pari kanina, kaya hanggang ngayon ay tulala pa rin ako at malalim kong iniisip iyon.It's about a married couple that betrays each other. And I am the one who is really affected by the priest's lecture – perhaps because I am doing something immoral behind my partner's back at kabaliktaran naman iyon kay AJ – that he is not having an affair with Francesca.Pakiramdam ko tuloy ngayon ay pinapaikot lamang ako ni Bernard para makuha niya ang gusto niya sa akin.
“Stop saying that! Where is my son?!” sigaw ko sa kanya at saka ko iwinawaksi ang aking kamay mula sa kanyang pagkakahawak. “Enough already, Bianca. Nandito na kami ng anak natin, we should accept the fact.” sabi ni Bernard at hinigpitan nito ang kanyang pagkakahawak sa aking kamay. Napailing ako at tumakbo palayo sa kanya, ngunit imbis na maka alis ako sa aking kinatatayuan ay mas lalo akong nahihirapan gumalaw. Para bang ito ang tinatawag talaga nila na nilalamon ka ng lupa. My feet are sinking, as if the floor is turning liquid. “What is happening?” tanong ko kay Bernard at pilit na kumakapit sa kung saan at kung ano ang pwedeng kapitan upang hindi ako tuluyan na lumubog. “What are you doing?! Help me!” singhal ko kay
AJ's POVInaayusan pa ni Bianca ang aming anak nang umalis na ako sa bahay.Hindi ko alam kung ano ang problema kay Bianca dahil ilang araw na siyang hindi kumikibo; kung hindi ko pa siya kakausapin ay hindi ito magsasalita. Para bang napaka lalim ng iniisip niya palagi.Hindi ko na nakuha pa na magpaalam sa kanya dahil masyado pang maaga para pumasok. Sinadya ko na rin na hindi magpaalam upang maiwasan ko ang pagtatanong ni Bianca kung bakit napaka agad kong umalis ngayon.Sa gitna ng aking pagmamaneho ay tumawag sa akin si Francesca.“What?” bungad ko sa kanya nang masagot ko na ito.“Nasaan ka na? 30 minutes ka nang late.” halata sa kanyang boses na naiirita na ito.
“Walang hiya ka, AJ.” bulong ko sa aking sarili habang papalapit ako sa kanyang.Akmang hihigitin ko na ang kanyang braso nang biglang ang braso ko ang higitin ni Bernard palayo sa lugar na iyon.“What are you doing?” tanong ko sa kanya; gigil na gigil na ako at gustong-gusto ko nang sugurin si AJ.“Bitawan mo ako, Bernard.” utos ko sa kanya. Imbis na sundin niya ang gusto ko ay mas lalo niya na hinigpitan ang pagkakahawak niya sa akin.“Huwag ka munang mag padalo-dalos, Bianca.” sabi niya at sunod niyang inilabas ang kanyang cellphone. “First, we need proof.” sabay click niya ng capture button sa camera ng cellphone niya.“Hindi na kailangan iyan, Bernard. I&r
Buong gabi na nasa isip ko iyong sinabi ni mama. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon. I love Bernard, it's a fact. But I can't just tell AJ I'm leaving him and want to have a divorce.“Hon,” salubong sa akin ni AJ sa sala nang makauwi na siya.Nag stay kasi ako sa sala pagkatapos namin mag usap ni mama. Halo-halo na ang nararamdaman ko ngayon.Hindi ako makapasok sa kwarto nang hindi na g-guilty dahil naaalala ko ang mga kasalanan ni Bernard na nagawa doon at ang kabastusan ko sa pagsasama namin ni AJ. Hindi ko rin maatim na makatabi ko na matulog si AJ dahil alam ko rin na may iba siyang tinatabihan sa kama ng iba.Hindi ako nakakibo dahil biglang pumasok sa isip ko ang tungkol sa kanilang dalawa ni Cesca. Tinititigan ko siya ngayon at hindi ko na m
“T*rant*do ka!” sigaw ni AJ kay Bernard at sinugod niya ito. “Napaka epal mo talaga kahit kailan e no?!”Sinubukan niyang suntukin si Bernard ngunit nakailag ito sa kanya.“Ano ba ang inaasahan mo sa asawa ko ha?! Na mapupunta siya sa’yo kapag nakuha mo kaming paghiwalayin?!” sigaw muli ni AJ at saka tinulak-tulak ang dibdib ni Bernard.“Hindi ko na kailangang gawin ‘yun, tanga!” si Bernard naman ngayon ang tumulak kay AJ. “Dahil mismong ikaw na ang gumawa ng paraan para bumalik siya sa akin!” dagdag niya.Muli silang nag bunuan kaya naman kinuha ko na ang pagkakataon ko upang makatakas sa kanilang dalawa.Madaling-madali ako sa pagsakay ng aking ko