Nagulat ako nang bigla siyang tumayo at tinign an ako ng masama. Akala ko papagalitan niya ako, pero hindi ako makapaniwala dahil iba ang sinabi niya sa iniisip ko.
Akala ko papagalitan niya ako!
"Ay, I like your self confidence, but, dear, dapat malaman mo na sa buong building na 'to.... I am most beautiful and hot. Understand, secretary Gillian." Maarteng ani nito at sabay irap sa akin. Halos ma ubo ako nang marinig ang sinabi niya.
Alam kong bakla siya, pero grabe siya! Subrang arte ng pagkakasabi niya, ibang iba sa itsura niya. Napakamot na lang ako.
Kahit sino atang ina, pag nakikitang mas mukha pang babae gumalaw ang nag iisang lalake ng angkan ay gagawa ng isang desperadang gawain.
Muli siyang umupo at pinag abalahan ang mga papeles sa lamesa niya. Nakatayo lang ako doon at hindi alam ang gagawin. Nangangapa ako, hindi ako marunong mang-akit. Ano bang dapat kong gawin?
Nag-isip ako. Hindi ko maiwasang mapangiti nang maalala ko yung pinanood namin noong isang araw. Tumingin ako sa hinaharap ko, nakabotones pa rin pala ang coat na gamit ko.
Hindi ko alam na makakatulong sa akin ang kontrabidang iyon sa pinapanood ko. Hindi ko inakala dahil subrang nainis ako sa character ng babaeng yun, pero heto ako gagawin ang ginawa niya.
Pasimple kong kinalas ang mga botones. Napalunok pa ako at kinakabahan. Pagkakalas ko ng mga botones ay lumabas muna ako para kunin ang iilang papel para permahan niya. Huminga muna ako nang malalim bago ako pumasok ulit. Ngayon ay kitang kita na ang suot kong tube. Dahil malulusog ang d****b ko, nakikita ang taas nito.
"Sir, I need your sign po." Hindi ko alam kong namamalik mata lang ako o talagang totoo yung nakita ko sa mga mata niya. Napalunok siya at napahawak sa sintido niya.
Lumapit ako sa gilid niya at medyo yumuko para ituro kong saan niya pepermahan. Medyo dumistansiya siya sa akin kaya mas lumapit ako.
"Secretary Gillian, alam ko kung saan ang pepermahan. Hindi mo na kailangang lumapit para ituro," sambit niya kaya napa ayos ako ng tayo sa gilid niya. Nakaramdam ako bigla ng hiya.
"S-Sorry, sir." Inihakbang ko ang dalawang beses ang paa ko paligid.
"Do you know my mom?" Napakurap kurap ako nang tanungin niya iyon. Ano sasabihin ko? Hmm
"Ano po, opo. Shempre po kilala ko ang mama niyo, lahat po ng membro ng pamilya niyo, kilala ko. Diba po, palagi kayong na fefeature sa mga magazine?" Napanguso ako, minsan ko nga lang sila nakita sa isang magazine, hindi ako sigurado kong palagi silang na fefeature, wala akong masabi kaya sinabi ko na iyon.
Kahit na nakita ko sila minsan sa magazine, hindi ko pa rin kilala ang lahat ng membro ng pamilya nila, bahala na!
"You, sure? Yun lang?" tanong nito na hindi man lang tumitingin sa akin, ngunit mabilis ding umiwas.
Tumayo siya at humarap sa akin, nakalahad na ang pinermaha niya sa harap ko. Mabilis ko yung kinuha sa kanya.
"Ipapaalala ko lang na sabihin mo sa secretary ni Ms. Suzy na cancel ang meeting." Deretcho ang tingin niya sa mata ko kaya tumango ako.
"Opo, Sir, tatawagan ko na po ang secretary ni Ms. Suzy," sambit ko at nagmadaling umalis sa harap niya, ngunit kong minamalas nga naman! Naramdaman ko ang pagkasira ng takong ko at hindi ako agad nakahawak sa lamesa para makaalalay.
Naging madali ata ang pagkakasira ng heel na suot ko dahil sa nangyare kanina sa baba. Sana pala at tinignan ko ang heel ko kong hindi ba nasira kanina. Hindi nga siguro nasira nang tuluyan kanina pero ngayon ay nasira na.
Dahil mas malapit si Sir Zac sa akin, hinagilap ng kamay ko ang damit niya para sa makakuha ng supporta para hindi tuluyang matumba, ngunit halos nanlaki ang mata ko nang sumama siya sa akin sa pag tumba.
Hindi niya siguro inaasahan na hahawakan ko siya sa damit ko kaya hindj siya nakapag balance. Ano bang nangyayare sayo, Gillian! Umayos ka!
Napapikit ako nang maramdaman ang sakit sa likod ko. Ngunit sinawalang bahala ko iyon at minulat ang mata. Halos maduling ako nang makita ko ang gulat na expression niya habang nakapatong sa akin. Ilang pugada lang ang layo ng mukha namin.
Hindi ko sinasadyang makagat ang labi ko, sumulyap siya doon dahil sa ginawa ko. Ilang segundo siyang nakatitig sa akin, nang rumehistro siguro sa isip niya ang nangyare at ang awkward na posisyon namin ay tinukod niya ang kamay sa sahig para malayo ang mukha niya sa akin.
Sa panahong iyon ay ang trabaho ko kay madam Anastasia ang nasa isip ko. I need to seduce him. At pinangako ko sa sarili ko na lahat gagawin ko. Kahit na ibigay ko ang sarili ko, matapos ko lang ang trabaho ko sa kanya.
Alam kong pag hindi ako nagtagumpay sa trabaho ko na gawing tunay na lalake si sir Zac ay mamumulubi kami, at ayaw kong dumating sa ganoong punto ang pamumuhay namin. Ayokong makikita ang mga kapatid kong mas mahirapan pa.
Malaking pera ang isang milyon. Malaking pera na mahirap hanapin, lalo na at wala akong permanenteng trabaho at ako lang ang kumakayod sa pamilya namin.
Pag hindi ko nagawang lalake ang taong nasa harapan ko ngayon ay alam kong....malalaman ni papa ang tungkol sa perang ginamit sa operasyon ng kapatid kong si Zaji. Ayaw kong sisihin nanaman ni papa ang sarili. Ayaw kong makitang sinisisi niya ang sarili niya.
Hindi na ako nag-isip pa. Hinila ko ang neck tie niya papalapit sa akin, para ilapit siyang muli. Muli kong nakitaan ng gulat sa mukha niya.
"Secretary Gillian! What the hell are you do-- shit!" Mahinang mura niya nang mas lalo ko siyang ilapit sa akin na halos magkadikit na ang ilong namin.
Napatingin ako sa labi niya, pag hinalikan ko siya ngayon ay ito ang magiging first kiss ko. Nalipat ang paningin ko sa mata niya nang makitang tumitig din siya sa labi ko.
Hindi ko alam, pero sa sandaling yun, parang may mali. Parang hindi siya yung nagsalita kanina ng maarte. Nakaramdam ako ng kaba.
Gusto kong murahin ang sarili ko. Gillian, gwapo lang siya pero bakla siya! Bakla siya at kita mo yun kilos niya! Anong iniisip mo!
Binalik niya ang tingin sa mata ko, kaya ako naman ang napa iwas ng tingin. Dahan dahan kong tinanggal ang pagkakahawak ko sa neck tie niya. Dahil sa ginawa ko ay napasulyap siya doon.
Ilang segundo ay dahan dahan siyang na upo sa gilid habang ako ay nakahiga pa rin sa sahig, dahil hindi nakabotones ang coat na suot ko ay kitang kita ang na ang tiyan at pusod ko. Nahiya ako sa ginawa ko.
"Are you insane? Hah! Hindi ikaw ang unang pinadala ng ina ko para akitin ako. Madami na sila! Sabihin mo sa kanya, mananatili ako kong ano ang nais ko. I'm a gay! Ang anak niya ay bakla!" Napapikit ako. Nabisto na ba ako? Napakagat ako sa labi ko.
Mabilis akong tumayo habang siya ay naka upo pa rin sa Sahig.
"H-Hindi ako.... hindi ako pinadala ng mama mo para akitin ka," sambit ko sabay lunok. Inangat niya ang tingin sa akin.
"You think maniniwala ako?" sambit niya at sinamahan ng tawa. "Eh, ano yung kanina? Explain!" Tumayo siya at bumalik sa upuan niya. Napanguso ako nang makita kong pangbabaeng pustura niya sa pag upo. Ang mga daliring may pintura ay nakapatong sa tuhod niya.
"G-Ginawa ko yun kasi," Umisip ka, Gillian! Ang tingin niya ay nasa akin lang, at hindi man lang kumurap. Para bang tinitignan niya sa mukha ko ang sagot.
"What, secretary Gillian?" Tinaas niya ang kilay niya. Napapikit ako at nagsalita. Bahala na!
"Crush kita!" Nakapikit kong sambit. Hindi siya nagsalita kaya minulat ko ang isang mata ko para tignan ang expression niya.
"Are you ki---" Pinutol ko siya.
"Crush kita noon pa. Nakikita kita sa mga magazine. Isa ako sa mga babaeng nanghihinayang kasi bakla ka! Kaya ko ginawa yun kasi gusto subukan ka kong may pag asa bang maging lalake ka." Subra na ang pamumula ng mukha ko.
Kahit kailan ay hindi pa ako nagka boyfriend. May mga nanliligaw sa akin, pero hindi ko gustong makipag relasyon kaya mabilis ko silang inaayawan. At subra na ang hiya ko ngayon dahil ako pang babae ang nagsasabi non.
Oo at wala namang katotohanan yun, ngunit hindi mawala ang tanong sa isip ko kung ano ang iniisip niya. Iniisip ba niyang desperada ako? Iniisip niya bang ang creepy ko ko dahil ako pa ang nagsasabi ng ganon?
Nababaliw na ako!
Ngayon nga ay hawak hawak ko na nga ang high heels na suot ko kanina. Tapos na ang trabaho ko, kaya papunta na ako ngayon sa elevator. Nakakainis! Panira 'tong sandals ko. Nakakahiya yung kanina. Unang araw ko pa lang madami na akong palpak. Ano bang tamang gawin? Ano bang una kong gagawin? Nang bumukas ang pinto ng elevator ay pumasok na ako, may dalawang tao doon sa loob, at dahil bago pa lang ako dito, wala pa akong kilala sa kanila, lalo na at kanina ay wala akong time para makisalamuha man lang. Nag lunch lang ako kanina at mabilis na bumalik, baka kasi may ipagawa siya. Maganda din ang trabaho dito, lalo na ang pasweldo. Namimiss ko nga lang yung mga kasamahan ko sa palengke, ibang iba ang paligid dito kaysa doon. Dito seryoso ang mga tao, sa palengke ay puno ng biruan. Doon pa lang ay nakiki
Zachary's POV"Haist! Ano bang nangyayare sa'kin?" mabilis na sambit ko nang makapasok at makabalik na sa opisina.Hindi ko alam kong anong pumasok sa isip ko at bigla bigla kong naisipan na habulin siya para bigyan ng heel. Hindi naman sa akin yung heel, shempre, hindi naman ako bakla!Yung heel na 'yon ay kay Nheya, kapatid ng kaibigan ko. Sumakit ang paa niya kaya habang nandito silang magkapatid sa opisina ko ay nagpabili siya kay Cardo, na dating secretary ko. Si Nheya, si Zeyo na kapatid niya at si Cardo lang ang nakakaalam ng tungkol sa tunay na pagkatao ko.I didn't want my former secretary Cardo to know about whom I really was, but since he was my constant companion in the office I didn't do anything because whether I didn't want to or I want
Gillian's POVHalos mapatalon ako nang makita ko si Yunard na nakasandal sa motor niya. Nakangiti itong kumaway sa akin."Oh? Bakit? May nakalimutan ka kagabi? Ano yun? Ako na kukuha," tanong ko sa kanya nang makalapit. Imbes na magsalita ay bigla niyang isinuot ang hawak niyang helmet. Hindi ko maiwasang mapapikit sa gulat."Ihahatid kita," sambit niya at isinuot din sa sarili ang isang helmet. Pinanood ko siyang sumakay sa motor niya, nang mapansing pinapanood ko lang siya ay tumingin siya sa akin. "Sakay na," sambit niya sabay nguso sa likod nito."Hindi mo naman kailangang ihatid ako, pero hindi ako tatanggi. Salamat," nakangiti ko nang sambit. Hindi siya nagsalita at kinuha ang isang kamay ko para iyakap sa bewang niya, hinayaan ko siyang gawin 'yon.
Zachary's POV"Sir, gwapo si Yunard, hindi ko alam kong anong meron sa mata niyo at nasabi mong pangit si Yunard, pero alam kong gwapo si Yunard. Eh ano naman kong iskinita kami mag date? Tsk judgemental!" Hindi ko maiwasang mapapikit nang sabihin niya 'yon.Gwapo? Gwapo yun para sa kanya? Maganda sana, subrang babaw naman ng taste! Magsasalita sana ako nang bigla niyang isinara ang pinto.Nailagay ko sa gilid ng pisngi ko ang dila ko dahil sa inis sa sinabi niya. Date? So, boyfriend nga niya 'yun? Akala ko ba ako ang crush niya! Bakit 'di niya panindigan! If she likes me, she shouldn’t be dating! I am more than handsome! She couldn't stop coming into my mind, and then she had a boyfriend? Pinaglalaruan ba ako ng babaeng yun?!Muli akong napapikit. Anong pinaglalaban ko?
Zachary's POV "Kaya... Wag kang... ano.... magulat pag bigla na lang kitang halikan." Naisandal ko ang ulo ko sa upuan ko. Napapikit ako at hinilot ang sintido. Mabilis siyang tumalikod at umalis pagkasabi niya 'yon. Hindi ko alam ganito pala kasakit sa ulo magkaroon ng babaeng secretary. Ano bang meron sa babaeng 'yon para sumakit ang ulo ko sa kakaisip ng ganito? Isa lang naman siyang hamak na secretary! Anomg meron sa kanya at ginugulo niya ang isip ko. Kailangan kong alalahanin ang tinatago kong secreto at bakit ko ito ginagawa. Eh, ano namam kong halikan niya ako, Edi itutulak ko na lang siya. Hell I care if she kiss me, hindi lang naman siya yung unang h*****k sa akin, but hell! Pag iniisip ko ang salitang halikan ay parang gusto ko din yun mangyare, at para bang nakakaramdam ako ng excitement. Bakit pag iniisip ko yung mga labi niya parang gusto ko din yung sinabi niya? I have never been thirsty on the lips of any woman. I've kissed many girls before when I'm not pretendin
"S-Sir? Bakit dito?" pinigilan ko ang nagbabadyang ngiti sa labi ko nang makita ko ang gulat sa mukha niya habang nakatitig sa harap niya Bakit ang ganda niya magulat! Damn! Tumikhim ako at sinubukang mag seryoso. "I need to have a pedicure and manicure," maarteng sambit ko. Ikinumpas at ipinakita ko pa ang mga kuko ko sa kanya. Tumigil ang tingin niya doon at tinignan ako na para bang gulat pa rin, well kitang kita pa rin naman sa itsura niya na nagulat siya. "Si--" hindi niya naituloy ang sasabihin nang maglakad na ako palapit sa salon. Bumukas iyon at sinalubong ako ng isang baklang nakangiti. Dito ako pumupunta para magpa manicure at pedicure kaya pag nakita nilang papasok ako ay alam na agad nila. I don't
Zachary's POV Sinulyapan ko ang cellphone ko papasok sa condo, para tignan kong may bagyo ba. Nagpakawala ako ng hangin nang makitang may bagyo nga. Ibinulsa ko ang phone ko nang makalapit sa pinto, nilagay ko ang pass code ng condo ni Zeyo. Yes, nasa condo ako ni Zeyo, nalalakad lang ang condo niya sa company kaya naisipan ko ng magpalipas ng gabi dito. Kong hindi lang dito sa office nagpahatid ang secretary ko ay hindi ako dito matutulog. Madalang itong ginagamit ni Zeyo at buti na lang at hindi pa niya pinapalitan ang pass code. Alam naman ni Zeyo na dito ako natutulog pag ayaw kong umuwi o may emergency. Tinext ko na lang siya na doon ako matutulog ngayon dahil tumataas na ang baha at hindi pa tumitigil ang ulan. Habang naghihintay ng reply niya ay dumeret
Gillian's POV Iba talaga ang mayayaman. Sa paliguan lang ay subra na ang ginastos. Subrang lawak ng paliguan. Pwede na 'tong kwarto, subrang lawak na nga para sa kwarto. May bathtub din ito at kompleto ang kailangan. Tinignan ko ang reflection ko sa salamin. Hindi ako nababagay sa ganitong lugar. Bumuntong hininga ako dahil sa naisip. Imbes na mag over think pa ay naghubad na ako para makaligo. Eto ang pinakaunang beses na maliligo ako sa shower. Hindi ako maipagkakailang masaya ako. Masaya ako sa pansamantalang pakiramdam na ito. Hindi na ako nagtagal sa paliligo, tinapos ko agad. Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Sunubukan kong ibaba ang suot kong damit, umaasa na pwede pang humaba iyon. I am now wearing shorts and a croptop.
"Why are you crying?" Hindi ko namalayan na nasa pinto na si Zachary at nakita nito ang pag-iyak ko. Bakit nga ba ako umiiyak? Siguro ay dahil sa subrang saya. Subrang saya ko sa nangyayare. Kita ko ang galit sa mata niya habang mabilis ang paglapit niya sa'kin. Naupo siya sa kama at pinunasan ang luha ko. "Damn! May ginawa ba si Mommy? May sinabi siy? What is it, Baby?" Nag-aalalang simbit niya. Inilahad ko ang palad ko sa harap niya. Naguguluhan niya iyong tinignan. "Asan na?" Para na akong tanga habang umiiyak na tinatanong 'yun. "Asan ang alin? Come on, Baby? What is it? Baka biglang pumasok ang anak natin dito at isipin na pinapaiyak kita. Badshot pa ako sa anak na'tin-" Taka nitong sambit. "Bakit ang dami mong sinasabi? 'Yung singsing lang naman ang kailangan ko!" Inis na sambit niya. Sinubik nitong magsalita, pero natigilan rin at napatitig sa'kin. "What is it again?" Pinunasan ko ang luha ko. "Ano? Ayaw mo na akong pakasalan?" Inis kong tanong. Pumukit ito
Nasa hapag na kami. Inaasikaso ni Madam si Zacky, si Zacky naman ay tudo ngiti. Napanguso na lang ako. Hindi ako makagalaw galaw ng maayos. Takot ako na mabaling sa'kin ang atensyon ni Madam Anastasia. Kung tanggap niya ang anak ko, hindi ibig sabihin na pati ako ay tanggap niya. "Kumain ka na." Nagulat ako nang magsalita si Zachary. Napasulyap ako sa kanya nang lagyan niya ng pagkain ang pinggan. Dahil sa ginawa niya ay napasulyap silang lahat samin. Zachary naman! Hindi na nga ako gumagalaw rito para hindi nila ako mapansin tapos gaganyan ka pa. Susko! Napainom tuloy ako ng tubig. "Hija, bakit hindi mo sinama ang ama mo para mapag-usapan na ang kasal niyo." Halos mabilaukan ako nang marinig iyon galing sa ama ni Zachary. Napasulyap na lang ako kay Madam Anastsia sa tabi ni Zacky nang bitawan niya ang hawak kubyertos. "Bakit? Ayaw mong pakasalan ang anak ko?" Si Madam Anastasia. Napaubo na ako. Halos pinagpapawisan na ako. Hindi ko na alam ang gagawin at sasabihin ko.
"Wow!" Si Zacky habang nakatingin sa bahay ng papa niya. Kitang kita ko ang paghanga ni Zacky sa mata niya."Let's go. Pasok na tayo," si Zachary habang bitbit na ang gamit namin. Kinuha ko ang isang gamit sa kanya, ayaw pa nga niya noong una, pero binigay pa rin.Papalapit pa lang kami ay bigla nang bumukas ang pinto. Akala ko noong una ay automatic lang, pero kasunod non ang sabay sabay na sigaw at pagputok ng confetti."Welcome home!!" Umawang ang labi ko nang nangunguna ang boses ni Dexie."Tita Ganda!" Si Zacky at tumakbo para yakapin si Dexie."I miss you gwapo kong pamangkin!" Si Dexie at pinaulanan niya ng halik si Zacky sa mukha. Natatawa naman si Zacky sa pinaggagagawa ng tita niya.Ngingiti na sana ako, kaya lang natigilan ako nang mapasulyap sa mga taong nasa gilid lang at nanonood.Para akong nawalan nang lakas nang makita ko si Mandy kasama sila Madam Anastasia, sa tabi nito ay ang sa tingin ko ay Papa ni Zachary. May kasama pa silang matanda. Titig na titig sila kay Za
"Zacky, pupunta tayo sa bahay ni Papa," sambit ko. Nakita ko ang pagningning ng mata ni Zacky, pero hindi kalaunan ay naging simangot ulit iyon. Masaya siya, pero parang may pumipigil sa kanya sa pagpapakita non. "I don't have papa," sambit nito kaya nagkatinginan kami ni Zachary. "Zacky-" Natigilan ako nang hawakan ni Zachary ang isang kamay ko na para bang pinapatigil ako. "Hayaan mo na-- Ouch" Paano ba naman ay biglang kinurot ni Zacky ang kamay ng ama niya na nakahawak sa kamay ko. "Don't touch my mama!" Irita at masungit na sambit ni Zacky habang nakatayo na. Sinununos naman ni Zacky ang ama. Naupo ito at sinuot ang seatbelt. "Okay. Okay, Son. Maupo ka na and put your seatbelt back on." si Zachary at tinanggal na ang kamay niya sa kamay ko. "Damn! Masungit na nga ang ina, masungit pa ang anak," mahina niyang sambit, pero narinig ko. "Are you telling me na sa'kin nag mana ng kasungitan ang anak mo?" Hindi makapaniwalang sambit ko. Ngumuso ito at unti unting ngumit
Pagkatapos kong marinig 'yun ay nanlambot na ako. Parang natibag na ang pader na nilagay ko sa gitna namin nang marinig ang rason niya. "Hindi ako naniniwala. Hindi na ako naniniwala sayo," sambit ko. Kita ko na hindi na niya alam ang gagawin niya. Bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya. "Saka lang ako maniniwala kapag sinama mo kami ng anak mo sa manila at makausap si Mandy para matanong sa kanya ang totoo." Hindi ito makapaniwalang tumingin sa'kin. Para bang hindi siya sigurado kung tama ba ang narinig niya. Sunod ay ang sunod sunod na pagmura ito. "Fuck! Damn! Hell! I'm hearing it right, right? Fuck! Sasama ka na sa Manila? Sasama na kayo ni Zacky? Sasama na kayo sa'kin?" Tanong nito at lumapit na para hawakan ang dalawang kamay ko. Kita ko ang saya sa mata niya kaya napaiwas ako. Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. "Sabihin mo na lang kung kailan," paos kong sambit at naglakad na papunta sa kwarto, pero bago ako makapasok ay narinig ko ang boses niy
"Kung ang pagbubuntis ni Mandy ang usapan, huwag na tayo mag-usap," sambit ko at tinalikuran siya, pero—"Ang mahirap sayo hindi ka nagtatanong. You had time to ask me earlier about Mandy, but the first thing you want me to do is to leave,"Inis ko siyang hinarap. "So anong gusto mo? Kailangan ba na manggaling sayo at marinig ko mula sayo na nakabuntis ka? Na may posibilidad na hindi na talaga mabigyan ng buong pamilya ang anak ko-""Damn it, Gillian! Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Mandy! Matagal nang walang kami. Simula noong iniwan mo ako-""Correction, pinagtabuyan mo ako. Hindi ako aalis non kung hindi mo ako pinagtabuyan," bulyaw ko.Napahilot ito sa noo na para bang sumasakit na ang ulo niya."Fine! Simula noong pinagtabuyan kita at umalis ka ay hindi ko na nakaya pang humalik ng ibang babae, tapos makakabuntis? Damn it! I swear, that is not my child, so please stop thinking nonsense. Hindi ako magkakaanak sa iba! Kung may mabubuntis man ako ulit, ikaw ulit 'yun! Kung may
Gillian's POV Hindi ako mapakali habang nakatingin kay Zachary. Pinapaalis ko na siya, pero hanggang ngayon ay nandoon pa rin siya nakaupo sa kung saan ko siya iniwan. Umuulan na rin sa labas, pero parang wala itong pakealam. Parang wala itong pake na maulanan siya. Hindi pa naman siya gaanong basa, pero kahit na! Bakit ba hindi na lang siya umalis! "Binanggit mo, Ate, 'yung tungkol sa nabasa na'tin sa phone ni Zaji?" Tanong ni Nika habang nakatingin rin kay Zachary. Nandito na rin sila papa galing sa bayan. Gaya ko ay gusto rin nilang paalisin si Zachary, pero hindi siya umalis. "Hindi," mahina kong sambit. Siguro hindi lang dahil sa hindi niya pagtupad sa pangako niya kaya gusto ko siyang paalisin. Aaminin ko, isa sa dahilan ay dahil sa magkakaanak na siya sa iba. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin at iisipin ko. "Ate, hindi ka pa ba nadala? Sa tingin mo ba may napapala ang taong sarado ang isip? Ikaw mismo ang nakaranas niyan, Ate. Isipin mo, naging sarado noon a
"Hindi mo ako masisisi kung bakit ako galit sayo dahil hindi mo nakita kung gaano umiyak si Zacky dahil pinaghintay mo siya! Kahit tulog ay tinatawag niya ang pangalan mo. Wala ka noong gabing sabik na sabik siyang makita ka at lagnatin na sa pagkasabik sa pagbalik mo!" Lumapit ako at tinulak siya. Hindi ko alam kung malakas ba ang pagkakatulak ko o ano dahil halos matumba ito. "Bakit ka pa ba bumalik!? Bakit hindi mo na lang panindigan ang hindi mo pagbalik!?" Bulyaw ko. Kasi alam ko naman na aalis ka rin ulit, lalo na at magkakaanak ka na kay Mandy. Magiging bastardo rin naman ang anak ko, at sa huli siya pa rin ang kawawa. Gusto kong sabihin iyon, pero hindi ko tinuloy. "Can you listen to me first?" mahinahon niyang sambit. Umiling ako. "Kapag nakinig ako sayo, baka dumating ulit ang panahon na mangangapa kami ng anak ko. Ang mas nakakabuti mong gawin ay ang umalis rito." "Hindi ako aalis. Suntukin mo ako. Saktan mo ako," lumapit pa siya at siya ang nagdala ng kamay ko sa muk
Gillian's POV Sa isang buwan na hindi niya pagbalik ay bumalik siya. Nang tumingin siya sa'kin ay nagpatuloy ako sa pagsasampay. Anong ibig sabihin nito? Bakit siya nandito? Ilang segundo ay natungo na niya kung nasaan ako. Bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya. "Umalis ka na ngayong nakakausap mo pa ako nang maayos," sambit ko at kumuha ulit ng damit para isampay. Nasa loob si Zacky. Gusto kong makita niya ang ama, pero kapag nakita niya ulit ang ama, baka umasa siya sa sinabi ko na sasama na kami sa kanya. Hindi na iyon mangyayare. "I'm sorry, hindi ako nakabali--" "Wala akong pakealam sa sasabihin mo," seryosong sambit ko at sinampay na ang huling damit. "Baby, Listen to--" Isang sampal ang binigay ko sa kanya. Baby? Kung sa tingin niya makukuha niya ulit ako sa pa baby baby niya, nagkakamali siya! Sinubukan kong gawing seryoso ang expression ko. Nakatagilid ang mukha niya at gulat sa ginawa ko. Nagulat din ako sa ginawa ko, pero 'yun naman kasi talaga ang gu