Zachary's POV
"Haist! Ano bang nangyayare sa'kin?" mabilis na sambit ko nang makapasok at makabalik na sa opisina.
Hindi ko alam kong anong pumasok sa isip ko at bigla bigla kong naisipan na habulin siya para bigyan ng heel. Hindi naman sa akin yung heel, shempre, hindi naman ako bakla!
Yung heel na 'yon ay kay Nheya, kapatid ng kaibigan ko. Sumakit ang paa niya kaya habang nandito silang magkapatid sa opisina ko ay nagpabili siya kay Cardo, na dating secretary ko. Si Nheya, si Zeyo na kapatid niya at si Cardo lang ang nakakaalam ng tungkol sa tunay na pagkatao ko.
I didn't want my former secretary Cardo to know about whom I really was, but since he was my constant companion in the office I didn't do anything because whether I didn't want to or I wanted to, he would know. Malalaman at malalaman pa rin niya.
Ngayon may bago akong secretary, sinubukan ko siyang paaminin na inutusan siya ng ina ko para akitin, pero iba ang natanggap kong sagot niya.
Crush niya ako, yan ang sabi niya. Hindi ko maipagkakailang nagulat ako sa sinabi niya. Isa siya sa nanghihinayang na bakla ako? Kapani paniwala para sa akin ang rason niya, pero ayaw kong magtiwala agad. I want to make sure na hindi siya nagsisinungaling.
"Dude, really? A girl secretary? Siguradong padala yan ng mommy mo," sabay tawa ni Zeyo.
"Tigilan mo ko, pagod at inis na nga ako sa pagpapanggap bilang bakla, magkakaroon pa ako ng babaeng secretary. Dude, nakakamatay!"
Naramdaman kong may yumakap sa akin sa leeg. Nakaupo ako ngayon sa sofa sa condo ko. Dito, nagagawa ko ang lahat ng hindi ko magawa sa labas at sa loob ng companya. Dito, hindi ko kailangang magpanggap.
"Is she sexy? Kaya ka ba nagkakaganyan kasi sexy siya?" tanong ni Nheya habang nakayakap sa leeg ko. Hinawakan ko ang kamay niyang nakapulupot sa leeg ko at sinulyapan siya.
"She's not sexy as you are, Nheya. Walang panama ang ka katawan miya sa kasexy'han mo" malambing kong sambit.
Me and Nheya have something. Alam niyang ayaw kong makipag commit kaya ayos lang sa kanya 'yon. Sabi niya maghihintay siya hanggang sa pwede na, but I think that time will not come. I hate commitment.
Gusto kong mapag isa. Ayokong may babaeng papasok sa buhay ko at pagbabawalan ako ng kong ano ano. Yes, aamin ako, alam kong sa pinapakita ko kay Nheya ay pinapaasa ko siya, but this is also what she want. Her brother also know about it, na ayaw ko sa commitment.
May kasalanan ako pag nasaktan siya, pero hindi ko pwedeng sarilinin na kasalanan ko lahat, simula pa lang alam na nila ang tungkol doon.
"Napakabolero mo," sambit niya at tinanggal ang kamay sa leeg ko para maupo sa tabi ko.
"What if padala nga siya ng mama mo? What will you do? Madalas kayong nagsasama sa opisina, baka malaman at maamoy niya ang tungkol sa totoong ikaw." Nheya said at inihiga ang ulo sa kandungan ko. Umayos ako ng upo nang maramdaman kong nasagi niya gitna ko ng kaunti. Nakita ko ang nagtatagong ngiti sa labi niya nang mapansin iyon.
Tinitigan ko ang baso sa harap namin, kong nasaan ang iniinom kong alak. Matagal bago ako nakapag isip sa tanong niya. Tinignan ko si Zeyo na ngayon ay nakatingin sa phone niya. Naramdaman ata niya ang pagtitig ko kaya sumulyap siya.
"Para saan ang titig na 'yan? Don't tell me you are really gay ang you find me handsome?" Pinagkrus pa niya ang braso sa dibidb niya.
"Of course, not! I have favor."
Ikinunot niya ang noo sabay tanong kong ano 'yon. Napa ayos siya ng upo nang marinig ang sinabi ko. Pati si Nheya ay napaupo nang marinig 'yon.
"No way!" Mabilis na sambit ni Nheya.
"Dude, are you kidding me? Are you out of your mind? Kong nagpapatawa ka, congrats dahil nakakatawa, napatawa mo 'ko. I didn't know that you're a joker," natatawa nitong sambit.
"I'm serious, bakit naman ako magpapatawa?"
Hinawakan ni Zeyo ang buhok at ginulo.
"You want me to pretend to be your boyfriend? Oh, please, Zachary," natatawang muling sambit niya sanay iling iling.
"Gusto kong makasiguradong hindi siya pinadala ni Mommy. Just for a day, Zeyo." I said.
"No, Dude---"
"I'll give you the latest car you want, yung kakabili ko lang. Just for a day, dude."
Natigilan siya sa sinabi ko at napasandal. Nakita ko sa mukha niya ang pagdadalawang isip. Come on! I know Zeyo, lalo na kong ang usapan na ay sasakyan, hindi niya iyon mahihindian.
"I still don't understand why you are doing this, Zachary. Pretending to be a gay? I don't think I will understand you, even you will say the reason behind." Nheya said while her head still laying at my lap.
They are my friends, but I still don't have the guts to tell them why I'm doing this. All they knew was that I was a real man and not gay, as others knew. All they know is that I have a big reason, they just don't know what it is.
Kalaunan ay napapayag ko din si Zeyo, shempre papayag yun. Ang inaasam asam na kotse na ang usapan. Gusto niyang bilhin 'yon, pero naunahan ko siya. Mag iisa lang ang design na 'yon kaya subrang hinayang niya nang malamang nauna ako sa pagbili.
"Mag papahinga na ako, ilock niyo na lang ang pinto pag lalabas kayo," sambit ko. Tumayo ako at ipinasok ang kamay sa bulsa. Nang makuha ang isang susi ay mabilis kong hinagis iyon kay Zeyo, nagulat si Zeyo ngunit nasalo naman niya.
"Parking lot," simpleng sambit ko at talikod.
Pagpasok ko sa loob ay isa isa kong tinanggal ang botones ko. Hindi na ako nagulat nang may kamay na lumusot sa gilid ko para tulongang tanggalin ang mga botones ng long-sleeved na suot ko. Pag sinabi kong may something sa amin ni Nheya, ibig sabihin kasama na doon ang pangangailangan namin bilang tao.
Papaligayahin ko siya, papaligayahin niya ako. Give and take.
"Your brother?" tanong ko at hinarap siya.
"Nauna na, hinihintay niya ako sa baba, so, we need to do it faster," mahinang sambit niya. Yes, Zeyo know about his sister feeling about me, but not this. Ang palaging paalam ni Nheya ay kakausapin lang ako saglit, but Zeyo didn't know that.... hindi lang 'yon pag-uusap.
We do what she said, we do it fast. Sa totoo lang kahit nagpapanggap ako madaming babae ang nag aalay sa akin, but I don't want to do it with someone else, I don't know who is real, baka padala lang din ang ilan ni mama, kaya kailangan ko mag ingat, ayaw kong basta basta na lang mangkama ng babae.
Halos matigilan ako sa paggalaw sa ibabaw ni Nheya nang maisip ko ang bagong secretary ko, Is she real? Is she telling the truth? Napansin ni Nheya na tumigil ako, we are both near, but hell! Naalala ko lang ang maamong mukha ng bagong secretary ko ay ayaw ko nang ituloy ang ginagawa ko ngayon. Naalala ko lang ang labi niya, gusto ko ng umatras.
Naglalaro sa isip ko ang maamo niyang mukha at ang bawat pagkagat niya sa labi niya habang sinusungitan ko. Mabilis kong tinanggal ang akin sa gitna ni Nheya at naupo sa kama.
"What the hell!" Inis na sambit ni Nyeha.
"I'm sorry, wala ako sa mood para sa ganitong bagay, magbihis ka na, hinihintay ka na ng Kuya mo," sambit ko at mabilis na tumayo para pumunta sa shower room.
"Saka mo sasabihin yan ngayong malapit na tayo matapos? What the hell happening, Zachary!" Hindi ko siya pinansin at pumasok na sa shower room.
Mabilis kong binuksan ang shower at pinadaloy ang tubig sa katawan ko. Napatingala pa ako at napapikit. What the hell happening? I'm not like this! Bakit imbes na ang pag-iisa namin ni Nhaya ang iniisip ko sa sandaling 'yon ay ang nakikita at naiisip ko ay ang maamong mukha ng secretary ko?
What's with you, Gillian Guzman? Napakagat ako sa labi ko nang maalala ang labi niya. God know's how I want to kiss her when I was in her top. I fucking want to claim her red lips when she pull my neck tie.
Halos magdamag na ako sa gym sa condo ko noong gabing 'yon para alisin siya sa isip ko. How can she do that? She's all over in my mind! Damn that girl!
****
Is that her boyfriend? Napakapit ako sa manobela habang pinapanood ang pagtigil ng isang motor sa harap ko, hindi ko sana papansinin, pero napansin kong ang bagong secretary ko iyon.
Inis akong lumabas. Hindi ko sana sila papansinin nang makita ko ang maling pagbaba nito, mabilis pa sa alas kwarto akong lumapit para hawakan sana ang kamay niya, ngunit mabilis ang kasama niyang lalake para alalayan siya.
Nagtataka silang tumingin sa akin nang para na akong tanga na nakalahad ang kamay sa hangin. Huminga ako ng malalim at pinakita ang baklang ako.
"Be careful! You are using my heel! Mas mahal pa yan sa sweldo mo! My ghad!" bulyaw ko at tumalikod agad. Napapikit akong pumasok sa companya, nakalimutan ko na ding ilagay sa parking lot ang kotse ko, kaya sinenyasan ko na lang ang guard na ilagay doon.
Ramdam ko ang titig ng bagong secretary ko sa'kin kaya kahit wala ako sa mood mag panggap sa harap ng maraming tao, ay ginawa ko pa rin. Kumembot kembot ako habang papasok.
Nang makarating sa mismong opisina ko ay umigting ang panga ko. What was that? Akala ko ba may gusto siya sa akin? Sino yung lalakeng kasama niya? Is he her boyfriend? No way! Wag niya yun sasabihin sa akin!
Napapikit na ako sa pinag gagagawa at iniisip ko. Nababaliw na ata ako! That girl, what's with that girl? Damn!
Gillian's POVHalos mapatalon ako nang makita ko si Yunard na nakasandal sa motor niya. Nakangiti itong kumaway sa akin."Oh? Bakit? May nakalimutan ka kagabi? Ano yun? Ako na kukuha," tanong ko sa kanya nang makalapit. Imbes na magsalita ay bigla niyang isinuot ang hawak niyang helmet. Hindi ko maiwasang mapapikit sa gulat."Ihahatid kita," sambit niya at isinuot din sa sarili ang isang helmet. Pinanood ko siyang sumakay sa motor niya, nang mapansing pinapanood ko lang siya ay tumingin siya sa akin. "Sakay na," sambit niya sabay nguso sa likod nito."Hindi mo naman kailangang ihatid ako, pero hindi ako tatanggi. Salamat," nakangiti ko nang sambit. Hindi siya nagsalita at kinuha ang isang kamay ko para iyakap sa bewang niya, hinayaan ko siyang gawin 'yon.
Zachary's POV"Sir, gwapo si Yunard, hindi ko alam kong anong meron sa mata niyo at nasabi mong pangit si Yunard, pero alam kong gwapo si Yunard. Eh ano naman kong iskinita kami mag date? Tsk judgemental!" Hindi ko maiwasang mapapikit nang sabihin niya 'yon.Gwapo? Gwapo yun para sa kanya? Maganda sana, subrang babaw naman ng taste! Magsasalita sana ako nang bigla niyang isinara ang pinto.Nailagay ko sa gilid ng pisngi ko ang dila ko dahil sa inis sa sinabi niya. Date? So, boyfriend nga niya 'yun? Akala ko ba ako ang crush niya! Bakit 'di niya panindigan! If she likes me, she shouldn’t be dating! I am more than handsome! She couldn't stop coming into my mind, and then she had a boyfriend? Pinaglalaruan ba ako ng babaeng yun?!Muli akong napapikit. Anong pinaglalaban ko?
Zachary's POV "Kaya... Wag kang... ano.... magulat pag bigla na lang kitang halikan." Naisandal ko ang ulo ko sa upuan ko. Napapikit ako at hinilot ang sintido. Mabilis siyang tumalikod at umalis pagkasabi niya 'yon. Hindi ko alam ganito pala kasakit sa ulo magkaroon ng babaeng secretary. Ano bang meron sa babaeng 'yon para sumakit ang ulo ko sa kakaisip ng ganito? Isa lang naman siyang hamak na secretary! Anomg meron sa kanya at ginugulo niya ang isip ko. Kailangan kong alalahanin ang tinatago kong secreto at bakit ko ito ginagawa. Eh, ano namam kong halikan niya ako, Edi itutulak ko na lang siya. Hell I care if she kiss me, hindi lang naman siya yung unang h*****k sa akin, but hell! Pag iniisip ko ang salitang halikan ay parang gusto ko din yun mangyare, at para bang nakakaramdam ako ng excitement. Bakit pag iniisip ko yung mga labi niya parang gusto ko din yung sinabi niya? I have never been thirsty on the lips of any woman. I've kissed many girls before when I'm not pretendin
"S-Sir? Bakit dito?" pinigilan ko ang nagbabadyang ngiti sa labi ko nang makita ko ang gulat sa mukha niya habang nakatitig sa harap niya Bakit ang ganda niya magulat! Damn! Tumikhim ako at sinubukang mag seryoso. "I need to have a pedicure and manicure," maarteng sambit ko. Ikinumpas at ipinakita ko pa ang mga kuko ko sa kanya. Tumigil ang tingin niya doon at tinignan ako na para bang gulat pa rin, well kitang kita pa rin naman sa itsura niya na nagulat siya. "Si--" hindi niya naituloy ang sasabihin nang maglakad na ako palapit sa salon. Bumukas iyon at sinalubong ako ng isang baklang nakangiti. Dito ako pumupunta para magpa manicure at pedicure kaya pag nakita nilang papasok ako ay alam na agad nila. I don't
Zachary's POV Sinulyapan ko ang cellphone ko papasok sa condo, para tignan kong may bagyo ba. Nagpakawala ako ng hangin nang makitang may bagyo nga. Ibinulsa ko ang phone ko nang makalapit sa pinto, nilagay ko ang pass code ng condo ni Zeyo. Yes, nasa condo ako ni Zeyo, nalalakad lang ang condo niya sa company kaya naisipan ko ng magpalipas ng gabi dito. Kong hindi lang dito sa office nagpahatid ang secretary ko ay hindi ako dito matutulog. Madalang itong ginagamit ni Zeyo at buti na lang at hindi pa niya pinapalitan ang pass code. Alam naman ni Zeyo na dito ako natutulog pag ayaw kong umuwi o may emergency. Tinext ko na lang siya na doon ako matutulog ngayon dahil tumataas na ang baha at hindi pa tumitigil ang ulan. Habang naghihintay ng reply niya ay dumeret
Gillian's POV Iba talaga ang mayayaman. Sa paliguan lang ay subra na ang ginastos. Subrang lawak ng paliguan. Pwede na 'tong kwarto, subrang lawak na nga para sa kwarto. May bathtub din ito at kompleto ang kailangan. Tinignan ko ang reflection ko sa salamin. Hindi ako nababagay sa ganitong lugar. Bumuntong hininga ako dahil sa naisip. Imbes na mag over think pa ay naghubad na ako para makaligo. Eto ang pinakaunang beses na maliligo ako sa shower. Hindi ako maipagkakailang masaya ako. Masaya ako sa pansamantalang pakiramdam na ito. Hindi na ako nagtagal sa paliligo, tinapos ko agad. Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Sunubukan kong ibaba ang suot kong damit, umaasa na pwede pang humaba iyon. I am now wearing shorts and a croptop.
Gillian's POV Paggising ko kinabukasan ay nagulat ako nang nasa kama na ako. Literal na kinapa ko ang damit ko suot ko pa. Nakahinga ako nang maluwag nang makapa ko na suot ko pa rin naman yun. Nilibot ko ang tingin ko, nasaan naman kaya siya? Mabilis akong lumabas para tignan kong nasaan ang boss ko, ngunit imbes na ang boss ko ang makita ay ibang tao ang nadatnan kong naka apron at may hawak ng kutsara Tulad noong una ko siyang makita ay kumaway at ngumiti ulit ito sa'kin. Napasulyap ako sa labas at halos manlumo ako nang makitang may araw na, mataas na din ito. Paanong napasarap ang tulog ko? Dahil ba subrang lambot ng kama? Haist! "Hala, Sir Zeyo, sorry. Napasarap yung tulog ko," nahihiyang sambit ko nang maalalang sa kanya pala itong condo. Nakakahiya, ako na nga u***g nakikitulog. Hinintay ko ang sasabihin niya, pero hindi siya nagsalita at pinagpatuloy ang paglapag ng kutsara sa maliit na bilog na mesa. Nang matapos ay tinanggal niya ang suot niyang apron. Muli siyang ng
Napabuntong hininga ako nang matapos ang trabaho ko sa araw na yun, hindi ako makapaniwala na nakaya ko ang araw na iyon. Tinignan ko ang phone ko at doon ay muli kong nabasa ang text ni Madam Anastasia.Madam:It's just a show para hindi ka niya pagdudahan. Good job, nalaman kong natulog kayo sa iisang condo. Sana sunod ay may mangyare na sa inyo para masigurado ko nang lalake talaga ang anak ko.Ibigay? Oo at ilang ulit ko nang inisip na ibigay ko ang sarili ko para maging ganap siyang lalake, para hindi ko na isipin ang binayad sa akin ni Madam, pero ang hirap.Hindi ko kaya. Nag message din siya na sa lunes daw yung mga damit na sinasabi niya.Muli akong bumuntong hininga. Hindi ko man lang namalayan na nasa labas na pala ako. Nanlaki na lang ang mata ko na nasa harap ko si Yunard na nakasanda
"Why are you crying?" Hindi ko namalayan na nasa pinto na si Zachary at nakita nito ang pag-iyak ko. Bakit nga ba ako umiiyak? Siguro ay dahil sa subrang saya. Subrang saya ko sa nangyayare. Kita ko ang galit sa mata niya habang mabilis ang paglapit niya sa'kin. Naupo siya sa kama at pinunasan ang luha ko. "Damn! May ginawa ba si Mommy? May sinabi siy? What is it, Baby?" Nag-aalalang simbit niya. Inilahad ko ang palad ko sa harap niya. Naguguluhan niya iyong tinignan. "Asan na?" Para na akong tanga habang umiiyak na tinatanong 'yun. "Asan ang alin? Come on, Baby? What is it? Baka biglang pumasok ang anak natin dito at isipin na pinapaiyak kita. Badshot pa ako sa anak na'tin-" Taka nitong sambit. "Bakit ang dami mong sinasabi? 'Yung singsing lang naman ang kailangan ko!" Inis na sambit niya. Sinubik nitong magsalita, pero natigilan rin at napatitig sa'kin. "What is it again?" Pinunasan ko ang luha ko. "Ano? Ayaw mo na akong pakasalan?" Inis kong tanong. Pumukit ito
Nasa hapag na kami. Inaasikaso ni Madam si Zacky, si Zacky naman ay tudo ngiti. Napanguso na lang ako. Hindi ako makagalaw galaw ng maayos. Takot ako na mabaling sa'kin ang atensyon ni Madam Anastasia. Kung tanggap niya ang anak ko, hindi ibig sabihin na pati ako ay tanggap niya. "Kumain ka na." Nagulat ako nang magsalita si Zachary. Napasulyap ako sa kanya nang lagyan niya ng pagkain ang pinggan. Dahil sa ginawa niya ay napasulyap silang lahat samin. Zachary naman! Hindi na nga ako gumagalaw rito para hindi nila ako mapansin tapos gaganyan ka pa. Susko! Napainom tuloy ako ng tubig. "Hija, bakit hindi mo sinama ang ama mo para mapag-usapan na ang kasal niyo." Halos mabilaukan ako nang marinig iyon galing sa ama ni Zachary. Napasulyap na lang ako kay Madam Anastsia sa tabi ni Zacky nang bitawan niya ang hawak kubyertos. "Bakit? Ayaw mong pakasalan ang anak ko?" Si Madam Anastasia. Napaubo na ako. Halos pinagpapawisan na ako. Hindi ko na alam ang gagawin at sasabihin ko.
"Wow!" Si Zacky habang nakatingin sa bahay ng papa niya. Kitang kita ko ang paghanga ni Zacky sa mata niya."Let's go. Pasok na tayo," si Zachary habang bitbit na ang gamit namin. Kinuha ko ang isang gamit sa kanya, ayaw pa nga niya noong una, pero binigay pa rin.Papalapit pa lang kami ay bigla nang bumukas ang pinto. Akala ko noong una ay automatic lang, pero kasunod non ang sabay sabay na sigaw at pagputok ng confetti."Welcome home!!" Umawang ang labi ko nang nangunguna ang boses ni Dexie."Tita Ganda!" Si Zacky at tumakbo para yakapin si Dexie."I miss you gwapo kong pamangkin!" Si Dexie at pinaulanan niya ng halik si Zacky sa mukha. Natatawa naman si Zacky sa pinaggagagawa ng tita niya.Ngingiti na sana ako, kaya lang natigilan ako nang mapasulyap sa mga taong nasa gilid lang at nanonood.Para akong nawalan nang lakas nang makita ko si Mandy kasama sila Madam Anastasia, sa tabi nito ay ang sa tingin ko ay Papa ni Zachary. May kasama pa silang matanda. Titig na titig sila kay Za
"Zacky, pupunta tayo sa bahay ni Papa," sambit ko. Nakita ko ang pagningning ng mata ni Zacky, pero hindi kalaunan ay naging simangot ulit iyon. Masaya siya, pero parang may pumipigil sa kanya sa pagpapakita non. "I don't have papa," sambit nito kaya nagkatinginan kami ni Zachary. "Zacky-" Natigilan ako nang hawakan ni Zachary ang isang kamay ko na para bang pinapatigil ako. "Hayaan mo na-- Ouch" Paano ba naman ay biglang kinurot ni Zacky ang kamay ng ama niya na nakahawak sa kamay ko. "Don't touch my mama!" Irita at masungit na sambit ni Zacky habang nakatayo na. Sinununos naman ni Zacky ang ama. Naupo ito at sinuot ang seatbelt. "Okay. Okay, Son. Maupo ka na and put your seatbelt back on." si Zachary at tinanggal na ang kamay niya sa kamay ko. "Damn! Masungit na nga ang ina, masungit pa ang anak," mahina niyang sambit, pero narinig ko. "Are you telling me na sa'kin nag mana ng kasungitan ang anak mo?" Hindi makapaniwalang sambit ko. Ngumuso ito at unti unting ngumit
Pagkatapos kong marinig 'yun ay nanlambot na ako. Parang natibag na ang pader na nilagay ko sa gitna namin nang marinig ang rason niya. "Hindi ako naniniwala. Hindi na ako naniniwala sayo," sambit ko. Kita ko na hindi na niya alam ang gagawin niya. Bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya. "Saka lang ako maniniwala kapag sinama mo kami ng anak mo sa manila at makausap si Mandy para matanong sa kanya ang totoo." Hindi ito makapaniwalang tumingin sa'kin. Para bang hindi siya sigurado kung tama ba ang narinig niya. Sunod ay ang sunod sunod na pagmura ito. "Fuck! Damn! Hell! I'm hearing it right, right? Fuck! Sasama ka na sa Manila? Sasama na kayo ni Zacky? Sasama na kayo sa'kin?" Tanong nito at lumapit na para hawakan ang dalawang kamay ko. Kita ko ang saya sa mata niya kaya napaiwas ako. Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. "Sabihin mo na lang kung kailan," paos kong sambit at naglakad na papunta sa kwarto, pero bago ako makapasok ay narinig ko ang boses niy
"Kung ang pagbubuntis ni Mandy ang usapan, huwag na tayo mag-usap," sambit ko at tinalikuran siya, pero—"Ang mahirap sayo hindi ka nagtatanong. You had time to ask me earlier about Mandy, but the first thing you want me to do is to leave,"Inis ko siyang hinarap. "So anong gusto mo? Kailangan ba na manggaling sayo at marinig ko mula sayo na nakabuntis ka? Na may posibilidad na hindi na talaga mabigyan ng buong pamilya ang anak ko-""Damn it, Gillian! Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Mandy! Matagal nang walang kami. Simula noong iniwan mo ako-""Correction, pinagtabuyan mo ako. Hindi ako aalis non kung hindi mo ako pinagtabuyan," bulyaw ko.Napahilot ito sa noo na para bang sumasakit na ang ulo niya."Fine! Simula noong pinagtabuyan kita at umalis ka ay hindi ko na nakaya pang humalik ng ibang babae, tapos makakabuntis? Damn it! I swear, that is not my child, so please stop thinking nonsense. Hindi ako magkakaanak sa iba! Kung may mabubuntis man ako ulit, ikaw ulit 'yun! Kung may
Gillian's POV Hindi ako mapakali habang nakatingin kay Zachary. Pinapaalis ko na siya, pero hanggang ngayon ay nandoon pa rin siya nakaupo sa kung saan ko siya iniwan. Umuulan na rin sa labas, pero parang wala itong pakealam. Parang wala itong pake na maulanan siya. Hindi pa naman siya gaanong basa, pero kahit na! Bakit ba hindi na lang siya umalis! "Binanggit mo, Ate, 'yung tungkol sa nabasa na'tin sa phone ni Zaji?" Tanong ni Nika habang nakatingin rin kay Zachary. Nandito na rin sila papa galing sa bayan. Gaya ko ay gusto rin nilang paalisin si Zachary, pero hindi siya umalis. "Hindi," mahina kong sambit. Siguro hindi lang dahil sa hindi niya pagtupad sa pangako niya kaya gusto ko siyang paalisin. Aaminin ko, isa sa dahilan ay dahil sa magkakaanak na siya sa iba. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin at iisipin ko. "Ate, hindi ka pa ba nadala? Sa tingin mo ba may napapala ang taong sarado ang isip? Ikaw mismo ang nakaranas niyan, Ate. Isipin mo, naging sarado noon a
"Hindi mo ako masisisi kung bakit ako galit sayo dahil hindi mo nakita kung gaano umiyak si Zacky dahil pinaghintay mo siya! Kahit tulog ay tinatawag niya ang pangalan mo. Wala ka noong gabing sabik na sabik siyang makita ka at lagnatin na sa pagkasabik sa pagbalik mo!" Lumapit ako at tinulak siya. Hindi ko alam kung malakas ba ang pagkakatulak ko o ano dahil halos matumba ito. "Bakit ka pa ba bumalik!? Bakit hindi mo na lang panindigan ang hindi mo pagbalik!?" Bulyaw ko. Kasi alam ko naman na aalis ka rin ulit, lalo na at magkakaanak ka na kay Mandy. Magiging bastardo rin naman ang anak ko, at sa huli siya pa rin ang kawawa. Gusto kong sabihin iyon, pero hindi ko tinuloy. "Can you listen to me first?" mahinahon niyang sambit. Umiling ako. "Kapag nakinig ako sayo, baka dumating ulit ang panahon na mangangapa kami ng anak ko. Ang mas nakakabuti mong gawin ay ang umalis rito." "Hindi ako aalis. Suntukin mo ako. Saktan mo ako," lumapit pa siya at siya ang nagdala ng kamay ko sa muk
Gillian's POV Sa isang buwan na hindi niya pagbalik ay bumalik siya. Nang tumingin siya sa'kin ay nagpatuloy ako sa pagsasampay. Anong ibig sabihin nito? Bakit siya nandito? Ilang segundo ay natungo na niya kung nasaan ako. Bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya. "Umalis ka na ngayong nakakausap mo pa ako nang maayos," sambit ko at kumuha ulit ng damit para isampay. Nasa loob si Zacky. Gusto kong makita niya ang ama, pero kapag nakita niya ulit ang ama, baka umasa siya sa sinabi ko na sasama na kami sa kanya. Hindi na iyon mangyayare. "I'm sorry, hindi ako nakabali--" "Wala akong pakealam sa sasabihin mo," seryosong sambit ko at sinampay na ang huling damit. "Baby, Listen to--" Isang sampal ang binigay ko sa kanya. Baby? Kung sa tingin niya makukuha niya ulit ako sa pa baby baby niya, nagkakamali siya! Sinubukan kong gawing seryoso ang expression ko. Nakatagilid ang mukha niya at gulat sa ginawa ko. Nagulat din ako sa ginawa ko, pero 'yun naman kasi talaga ang gu