DINNER outside later?
Napangiti ako nang mabasa ang text message sakin ni Andrew.
Kinagat ko ang ibabang labi habang nagta-type ng reply.
Ayaw mo na ng luto ko?
Ilang araw na ang nakalilipas mula nang makabalik kami galing sa Baler. Simula nang pagbalik namin ng Maynila ay napansin kong mas lalo pang naging sweet si Andrew sa akin. We would always get dinner together, sometimes even breakfast.
We spend the weekends watching movies at home and cooking something. Sometimes, I teach him Filipino food, and sometimes he's the one teaching me how to cook foreign dishes.
I learned things about him. He graduated civil engineer, but he
"ANDREW, do you think there's a multiverse?" tanong ko kay Andrew habang natutok ang mga mata sa screen.Nasa unit kami ng binata. Magkatabi kaming nakaupo sa couch. We were watching a documentary film on his living room. Andrew's right arm was wrapped around my body while my head was resting on his shoulder.Inalis ko ang ulo sa balikat ni Andrew at nag-angat ng tingin sa kanya. "Andrew…""Hmm?" sagot niya na hindi inaalis ang mga mata sa screen."Is there something bothering you?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. "Uh, may problema ka ba?"Napansin ko nitong nakaraang araw na madalas siyang mapatulala at tila may malalim na iniisip. I felt like there's something bothering him.
"CARLOS!" nabiglang bati ko sa lalaki."Caress," malaki ang ngiting bati niya. Subalit napalitan iyon ng kunot-noo ng mapansin ang reaksyon ko. "Bakit gulat na gulat ka yata?""Ah, hindi," sagot ko nang makabawi. "Hindi ko lang inaasahan na pupunta ka. Pasok ka." Niluwagan ko ang bukas ng pinto at hinayaan siyang pumasok."I'm sorry kung bigla akong pumunta," wika ni Carlos habang hinuhubad ang suot na sapatos.He was wearing a black short sleeve shirt and slacks."Nag-alala ako na hindi mo sinasagot ang tawag ko." Tumingin siya sa akin. "You always answers my call even though you're busy. That's why I got worried. I thought something's wrong."I bit the in
"HELLO?" sambit ko nang itapat ko ang hawak na cellphone sa tenga."Hi, baby."Napangiti ako nang marinig ang pamilyar na boses ni Andrew sa kabilang linya. Katatapos lang ng klase lo nang tumawag siya.It was Monday. Tatlong araw na ang nakalipas mula noong nagpaalam siya sa akin para umuwi ng Cebu."Hi. Napatawag ka?"Kagabi ay tinawagan din ako ng binata. He asked me if I was doing fine. Pero hindi ko pa sinasabi sa kanya na nakausap ko na si Carlos. Mas mainam na saka ko na lang sabihin pagdating niya."I miss you," sagot ni Andrew sa kabilang linya. I heard him let out a deep breath. "It's just three days but I'm already dying to see you."
"LOKI, p-please, wag ka munang magpasaway, ah." Hinawakan ko ang mukha ng alaga. Sa kabila ng nagbabadyang luha ay pilit kong ngumiti sa kanya. "Aalis na tayo dito, okay?" Maingat ko siyang kinabitan ng leash.Tumahol sa akin ang alaga na tila naiintindihan ang sinabi ko. Hinawakan ko ang mukha niya at mahigpit siyang niyakap. Kailangan naming makaalis dito bago pa—Napabitiw ako kay Loki nang narinig ko ang tunog ng doorbell.Andrew?Naramdaman ko ang pagkirot ng puso. Bumalot sa akin ang magkahalong takot, galit, sakit…Isinukbit ko ang bag sa balikat at hinawakan ang leash ni Loki.Humugot ako ng malalim na hininga at sinilip ang peep hole.
Five years later…"MAMA!"Malayo pa lang ay narinig ko na ang matinis na boses ni Carina. Halos patakbo niya akong sinalubong mula sa pinto ng bahay."Di ba sabi ko sa 'yo wag kang tatakbo kapag sasalubungin ako?" wika ko sa kanya nang yakapin niya ako. "Madilim na, oh. Paano kung madapa ka, anak?" Bahagya akong yumuko at hinaplos ang buhok niya. "At bakit hindi na naman nakapusod ang buhok mo?"Bahagya siyang kumawala sa akin at nag-angat ng tingin. "Mama, natanggal kasi noong naglalaro ako." Ngumuso siya sa akin na tila nagpapa-cute. "Sorry na kung tumakbo ako, eh namiss kita." Lalo pa niyang pinahaba ang nguso dahilan upang matawa ko. Lagi niya iyong ginagawa sa akin kapag may kasalanan siya o kapag inutos ako na h
PINANOOD kong yakapin ni Carina si Sky pagdating ng lalaki sa pintuan. "Wow, na-miss mo talaga ako, ah," nakangiting wika ni Sky sa inaanak."Opkors, Ninong," sagot ni Carina nang bumitiw sa binata.Bahagyang yumuko si Sky. "Now give me a kiss if you really miss Ninong." Itinuro ni Sky ang pisngi niya gamit ang hintuturo.Tumingkayad ang anak at kinintalan ng matunog ng halik sa pisngi si Sky."Ang sweet naman talaga ng inaanak ko," wika ni Sky. "At dahil dyan…meron kang doughnuts."Itinaas ni Sky ang box na hawak sa kanang kamay."Yehey!" Namilog ang mga mata ni Carina sa tuwa. Muli nitong niyakap si Sky bago kinuha ang box ng donuts mula sa k
NATIGILAN ako sa narinig. Kung hindi siguro malakas ang kabog ng dibdib ko ay natawa na ako sa tanong ng anak."Anong alien, anak?" nakangusong sagot ko kay Carina. "Saan mo naman nalaman ang tungkol sa alien na iyan?""Napanood ko sa TV, Ma," nakangusong sagot niya sa akin. "Nakatira din sila sa stars, eh. Tapos may antenna sa ulo nila."Matalinong bata si Carina. Sa edad na apat na taon ay marami na siyang alam. Tulad ng pagkaraniwang bata ay curious din siya sa mga bagay-bagay.Patuloy ko siyang sinuklay habang nakaharap siya sa akin. "Anak, hindi alien ang papa mo, okay? Kung alien siya, dapat half-alien ka rin."Patuloy siyang ngumuso. "Eh, ano siya, Ma? Patay na ba siya? Tulad ba siya ni Loki? Di ba sa
Five years ago... PLEASE call me when you get there, okay? Please be safe, Caress. Binasa ko ang chat sa akin ni Leandra bago ko ibinalik ang cellphone sa bulsa ng body bag. Ibinaling ko ang tingin kay Loki na katabi sa upuan ng bus. Sa kabila ng mabigat na mga mata ay nagawa kong ngumiti sa alaga habang hinahaplos ang ulo niya. Dito kami sa terminal ng bus dumiretso ni Loki pag-alis namin ng unit. Ngayon ay naghihintay na lang kaming dalawa ng pag-alis ng sinasakyang bus patungo sa Bolinao, Pangasinan. Hindi ko kayang manatili dito sa Maynila pagkatapos ng lahat ng nalaman ko. Kailangan kong umalis. Kailangan kong tumakas. Hindi ko kayang makita si Andrew—Craig. Hindi ko alam kung kakayani
"ARE you ready?"Mula sa labas ng simbahan ay tanong sa akin ni Carlos. Today was my wedding day. I was going to marry Craig who was already inside the church waiting for me.Hindi ako makapaniwala na darating ang araw na ito.Malaki ang ngiting tumango ako kay Carlos at bahagyang inayos ang laylayan ng wedding gown.I was wearing a wedding gown designed by Ada. Sabi niya ay iyon na daw ang wedding gift niya sa amin ni Craig. Last week siya bumalik ng Pilipinas kasama ang anak na si James para iuwi ang wedding gown ko at umattend sa kasal namin ni Craig.Ada and I… we were already friends. Noong araw na pinuntahan ko si Craig sa ospital at nagkaayos kaming dalawa, nagkausap kami ni Ada. Na
"CRAIG, what happened?"Nag-angat ako ng tingin kay Ada nang marinig ko ang boses niya.I was drinking at the bar when she called me."Masyado pang maaga para uminom," litanya bago maupo sa tabi ko."She was gone," mahinang sagot ko habang nakatingin sa baso ng alak sa harap ko. "I lost."Sumenyas siya sa bartender bago bumaling sa akin. "But Caress loves you." Her forehead creased.Mapait akong natawa bago muling nagsalin ng alak sa bago at nilagok iyon. "Akala ko rin, eh. But she choose that fucking doctor, Ada."Caress' reactions toward me in that one week we were together confirmed one thing—that she was sti
Craig's POV"CARESS…" I whispered in the air as I saw her. I blinked my eyes. I couldn't believe that after five years, I'd finally see her again.Five years ago, she decided to leave me and never show herself to me again. Naalala ko pa ang galit sa akin ni Dad nang ipagtapat ko sa kanya ang tungkol sa naging relasyon namin ni Caress—ng babaeng inakala kong kabit niya."How could you do that, Craig?" My father angrily said to me after giving me another punch in the face. I just told him everything. Including the real reason I came back to the Philippines—my plan to seduce the woman I mistook as his mistress.But my plan to seduce Caressa Ilea Mendoza backfired on me. Because in the end, I was the one who fell for that woman. In
"CHEF, thank you sa pasalubong, ah. Naubos ko agad iyong hopia."Pangalawang araw ko ngayon sa trabaho matapos kong bumalik ng Patar.Pagpasok ko pa lang kaninang umaga ay kanya-kanyang pasalamat ulit sila sa pasalubong na ibinigay ko kahapon. Pare-parehong nilang nagustuhan ang hopia na dala ko."Chef, sabihin mo kapag babalik ka ulit ng Manila, ah," wika ni Allen. "Magpapabili ako ng madaming hopia."Mula sa pagpe-plating ng salad na order na isang customer ay napatingin ako babae. Ngumiti na lang ako kahit alam ko sa sarili ko kung makakabalik pa ba ako ng Maynila."Chef, okay ka lang?" tanong sa akin ni Andrea habang kumakain kami ng lunch sa lounge. "Parang kahapon ka pa tahimik."
NATUTULOG na mukha ni Craig ang bumungad sa akin nang magising ako. Iginila ko ang tingin sa paligid. We were inside his bedroom, and I was naked beside him. Napahawak ako sa noo nang maalala ang mga nangyari kagabi. We were stranded here last night. And then… something happened to me. Mariing pumikit ako. It was all my fault.Damn. Anong pumasok sa isip ko at nagawa ko iyon? I was the only one to blame here.I was the one who kissed him. Last night… I let my emotions get the best of me.Mabilis kong isinuot ang damit at lumabas ng kwarto. Sumalubong sa akin ang nakakalat na pinagkainan namin sa sala. Tumama ang mga mata ko sa bote ng wine na nasa center table. Was it the wine? Napahawak ako sa mga labi. I could still remember the taste of his lips against mine.
OUR way back to Manila was awkward. Walang nagsasalita sa aming dalawa ni Craig. I couldn't believe I managed to walk out on him. Was he mad at me? I don't know. And I shouldn't care.I knew what I did was right. But my heart… it was breaking.Sa kalagitnaan ng byahe ay pumikit ako at nagpanggap na tulog. Napadilat lang ako nang marinig ko ang isang malakas na kulog. Nagulat ako nang makitang malakas ang ulan sa labas.Tumikhim ako at nag-aalangang bumaling kay Craig. Iginala ko ang tingin sa paligid. "Nasaan na tayo?""Quezon City," tipid na sagot niya. Bumaling ako sa bintana. Wala akong masyadong makita sa labas dahil sa lakas ng ulan subalit sa kabila niyon ay napansin ko na pamilyar sa akin ang kalsadang ito. Muli ko sanang ipipikit an
"PARA kay Ate Lena lahat ito?" tanong ni Craig habang nakatingin sa basket na dala niya. Nasa loob kami ng sikat na hopia store sa Binondo.Bukod sa Cafe Mezzanine ay pinuntahan din namin ang iba pang sikat na restaurant doon. Niyaya ko rin si Craig sa Estero Street para tikman ilang street foods na binebenta roon. Hindi ko makalimutan ang ekspresyon ng mukha niya nang pakainin ko siya ng piniritong frog legs kanina.Muli akong kumuha ng panibagong flavor ng hopia sa estante at inilagay iyon sa basket. "Hindi. Magbibigay din ako sa mga ka-work ko. Saka kay Sky. Favorite niya iyong hopia dito."He slightly cocked his brows. "I thought we're not going to talk about other people today?""Ikaw iyong nagtanong, eh." Ibinaba ko ang tingin sa basket na halos m
"MAMA, ingat po kayo ni Papa sa date nyong dalawa."Napahinto ako sa pagsusuot ng sapatos nang marinig ko si Carina. Nakaupo siya sa kama habang nakatingin sa akin."Date?"Nginitian niya ako. "Di ba, magde-date kayo ni Papa?""Kanino mo nalaman iyan?""Iyong date? Eh, di kay Papa. Di ba nanliligaw siya sayo? Kaya kayo magde-date?"Hindi ako makasagot sa anak. Minsan, hindi ako makapaniwala na napakarami na niyang alam. Pakiramdam ko ay ang bilis niyang lumaki. Parang kailan lang, baby pa siya at hindi nakapagsalita. Ngayon, pati date ay alam na niya.
AKALA ko nananaginip ako nang magising ako na nakabalot sa katawan ko ang braso ni Craig. Subalit naalala ko ang ilang bahagi ng nangyari kagabi. Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi na nilalamig. I found Craig in my room. Then I asked him the craziest thing I could ever do in my life. I asked Craig to cuddle with me.Kinagat ko ang ibabang labi. What have I done last night?I miss you, baby. So much. I miss you so damn much.Naalala ko ang huling sinabi niya bago ako nakatulog kagabi. I even remembered shedding a tear last night.Maingat kong inalis ang braso niya sa katawan ko. Halos mahigit ko ang hininga habang lumalayo sa kanya. I didn't want him to wake up just yet. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos ng inasta ko kagabi.