Mga eight hours akong tulala pagkauwi ko sa bahay dahil sa first kiss namin ni Gonzalo. Hindi ko maintindihan ang nagaganap sa akin kasi noong naglapat iyong lips namin tapos humagod nang bongga iyong lips niya sa lips ko, tang ina lang talaga ng lahat ng tang ina sa earth, kilig much ako!Punyatera!"Maze, gising ka pa? Maaga ang pasok mo bukas." Nawala ang ngiti ko nang makita ko si Nay na nasa silid ko na. Ganoon naman si Nay. Tinitingnan niya kung tulog na ako tapos kapag hindi pa, tatabihan niya ako kaya lang dalaga na ako ngayon kaya medyo awkward na siya."Nay!" Humarap ako. Nakaupo kasi ako sa sahig tapos gumapang ako papunta sa kanya na parang si Sadako. "Nay, paparebond na ako! Please!"Tumingin si Nay sa akin na para bang hindi ako naiintindihan."Please, Nay! Ganda is life!""Bakit? Hindi ka ba maganda?" She asked me back. Lumabi ako."Natural sasabihin mo sa aking maganda ako, anak mo ako eh! Lalaitin ninyo baa ng sarili ninyong gawa? Parang motto lang iyan, Nay. Tangkili
Isang taon na lang ay ga-graduate na kami. Hindi ko nga alam kung paano kami naka-survive ni Gonzalo nng paganoon-ganoon lang. Naubos ang ipon ko pero para sa kanya ay okay lang. Wala naman kasi ang pera, ang mahalaga sa akin ay ang maabot niya ang pangarap niya. Sulit naman lahat tuwing nakikita ko na nananalo siya sa games at unti-unti siyang nakikilala bilang isang magaling na basketball player.Hindi naman perpekto ang relasyon naming dalawa. Siyempre, nag-aaway kami at ang madalas naming pag-awayan ay ang pera. Ayaw na ayaw niyang binibigyan ko siya. Hangga't maaari daw, h'wag na lang dahil iyong katotohanan na ako ang nagpaaaral sa kanya, ay nakakapagpababa na ng tingin niya sa sarili niya.Madalas ko namang sabihin sa kanya na wala lang iyon. Mas mahalaga na makatapos kaming dalawa. Ayokong iwan niya ang pangarap niya. Nakilala ko si Gonzalo dahil sa passion niya sa basketball and if that will be taken away from him, what will happen to his soul?"Mazikeen, kanina pa kita hinin
"Bakit hindi ka sasama?"Kinukulit ako ni Gonzalo tungkol sa field trip na gaganapin bukas."May family something kasi kami saka isa pa, birthday ni Uncle Hermes. Medyo may handaan kaya pass muna ako. Kwentuhan mo na lang ako pagbalik ninyo."Halatang hindi naman siya natuwa sa isinagot ko pero wala naman siyang magagawa kaya hinawakan na lang niya ang mga kamay ko at hinagkan ako sa gilid ng sentido ko. I smiled at him. Nasa bleachers kaming dalawa. Nanonood ako ng practice nila. Break lang noon kaya nakatabi siya sa akin pero sinesenyasan na rin naman siya ng coach niya."Babalik na ako doon." Ngumisi siya tapos nagnakaw na naman ng halik sa labi ko. "Pampaswerte.""Mora! Baka naman maubos ang labi ng girlfriend mo!" Namula ang mukha ko nang sumigaw ang coach niya."Humabol lang ng pampaswerte coach! Mahal ko ito eh.""Oh my god!" Iyon lang ang tanging nasambit ko. Loko talaga ito. Sinundan ko siya nang tingin. Hinati sila ng coach sa dalawang team. Siyempre, si Gonzalo ang captain
I was never a fan of love and happy endings, but that changed when I met Eleithiya Makaria Consunji- VejarHindi ko siya pinagtutunan ng pansin kahit na madalas ko siyang madatnan na dinadalaw niya ang puntod ng kapatid ko. Maliban sa akin at sa anak ni Eos na si Chaos, ay si Eleithiya lamang ang nagdadala ng bulaklak, dumadalaw at umiiyak sa puntod ni Eos.Noong una ay palaisipan sa akin kung para saan ang mga luha niya. Was she crying because he died? Or was it because of regret?Alam ko kung ano si Tia para sa kapatid ko. Si Tia ang dahilan kung bakit kahit kailan ay hindi nagawang mahalin ni Eos ang ina ni Chaos. He was so much in love with this woman – he waited for her.Though Eos never told me about her – directly, hind naman ako tanga para hindi ma-figure out ang mga pangyayari. He was in love with her.She was his light.And I realized that Tia was crying because her love for Eos Demitri was genuine. Pero kahit na anong iyak niya ay hindi na niya maibabalik ang buhay ng kapa
"You're avoiding me."It was more of a statement than a question. I realized that while I pretend to look at the painting of the girl walking under the rain in front of me. I didn't realized that Lenos Demitri was standing before me. If I only knew, I would've runaway by now."I'm not avoiding you..." I answered back. I saw him smirk."It's been three months, Eleithiya." He said again. "Hindi ka na nagpupunta sa puntod ni Eos. Bakit hindi ko maiisip na iniiwasan mo ako?"Muli akong napabuntong-hininga. Finally, I gained the courage to look at his green eyes."You kissed me." I stated. "You kissed me in front of him.""Don't be dramatic. We were on his grave.""That was my sanctuary. Now I can't even go there because all I can think of is that I cheated on the man who loves me."His jaw clenched."If he loves you, if he really did love you, Eleithiya, why did he choose his revenge to Eos over his love for you?"Well that hit a muscle. I couldn't control it anymore, I slapped him. I his
The letter broke my heart into tiny million pieces. Ang buong akala ko ay makakalaya na ako sa oras na mabigyan ng tuldok ang nangyari sa amin ni Eos Demitri but I was wrong. I love him and the fact that he thought that our love wasn't meant to be shattered my hopes of us being together.Bakit mas masakit ngayon? Bakit ba kailangan kong magmahal ng taong hindi naman para sa akin. He said he did love me. How can I be sure of that now?"Tia, what are you still doing here?"Bahagya akong nagulat nang marinig ko ang boses ni Perseus. I looked at his direction. He was standing near the glass house's door. He looked as if he just got out of bed. Tiningnan ko kung anong oras na sa aking relo. It was almost four am, and yet I am wide awake. I hate sleepless nights like this. It makes me want to question my judgment. Mali ba na minahal ko siya?Perseus sat beside me."What's happening to us, T? Why do we love the people we can never have?""I guess Mama's karma is bouncing back at us."Perseus
Alam mo iyong sa mall? When you break it, it is considered sold. Apply it to my sister and then the saying "kapag ang baso nagkalamat na hindi na mawawala iyon." Apply it to our friendship.Hindi iilang beses kong narinig kay Yohan Consunji ang mga pahaging na salitang iyon tuwing kausap niya ang isa sa nga kaibigab namin na nagkakagusto sa nakababata niyang kapatid na si Yanessa.Para siyang guard dog na nakakaamoy ng lalaking nagkakagusto sa kapatid niya within twenty blocks. Sabi niya, tingin palang daw alam na niya at kailangan niyang salagin lahat ng lalaking iyon dahil iyon ang tungkulin niya bilang isang "Kuya.""Dude, hindi ka ba naiilang? Binabara mo lahat nawawalan tuloy sila ng gana sa'yo bilang kaibigan."Nagkibit - balikat lang si Yohann sa akin. Kasalukuyan kaming nasa entertainment room ng bahay nila at nanonood ng Inferno. Assignment namin iyon sa Literature at seryoso si Yohann sa mga pangyayari."I frankly don't care, Alester" Matabang na wika niya. "As long as Yanna
"Kapag naka-italicized ang mga letters, feeling ko ang tahimik noong nagsulat ng letter na iyon."Napangiti ako, heto na naman si Yana at ang mga weird thoughts niya. Nasa bahay kami noon at nakaharap siya kay Mommy. Si Mommy ang kinukwentuhan niya at ako ay nakikinig lang. Panay lang nakangiti sa kanya si Mommy, may times na hinahaplos niya ang buhok ni Yana tapos ay ngingiti at titigan lang ito. I guess she really likes Yanessa.Who wouldn't like her? Kahit na panay siyang hindi mapakali ay nakakatuwa naman siyang kasama. Ang sabi ni Yohan sa akin noon, kailangan daw ni Yana ang palaging may ginagawa para hindi siya maging restless. She needs to get busy kasi ang taong may ADHD madaling mawala ang focus sa isang bagay.I don't know if Yana still undergoes therapy but she seems fine now with Mommy."Tapos nababasa ko iyong snail mails ng Lolo ko sa Lola ko, nakakatuwa lang po kasi ang tawagan nila Honey samantalang iyong Mymy ko at Dydy ko, naririnig ko po, Abnoy at saka Bobo minsan
"Is he going to be okay? Pakiramdam ko ang dami nang nangyari simula nang bumalik ako para idemanda sana ang asawa mo, hindi naman natuloy."Ngumiti si Bathseeba sa akin habang nakaupo kami sa chapel nang ospital kung nasaan si Ares Consunji – ang asawa niya. She was holding my hand tapos sa kabilang kamay niya ay may hawak siyang rosary. Mugto ang mga mata niya, sino ba naman ang hindi maiiyak dahil sa mga nangyayari sa ngayon?A week ago, I was inside this chapel, bargaining to the Lord abve to save Ares so Bathseeba will be spared the pain. Hindi ko kayang makitang masaktan nang lubusan ang babaeng itinuring kong kapatid sa napakahabang panahon. Isa pa, naging mabuting tao naman si Ares sa halos kalahati ng buhay niya. He was a good man, he became a good man because of this woman beside me and for that I adore her more.Sinong mag-aakala na isang tulad ni Bathseeba ang magpapabago sa lalaking minamahal naming dalawa.Yes... naming dalawa. After all this years, I realized that my lo
The letter – Eos' letter – did well to me, I guess. Ang akala ko lang ay sakit lang ang hatid niyon sa akin pero habang tumatagal ay napapansin kong nagiging malaya ako. I realized that I don't have to be stuck in his memories anymore, that somehow, he wanted be happy and he wanted me to move on with my life.Isa na lang siyang distant memory sa ngayon and he will stay that way for a very long time. Isa na lang siyang magandang alaala. Iyong sa Greece, iyong sa prom – lahat ng masasaya, iyon na lang ang tatandaan ko."So, why are we shopping again?" I was with Perseus that morning. We were in the mall at ibinibili ko ng damit si Mama, si Papa at pati na rin siya. Gusto ko lang na magmukhang tao si Perseus even once in a while lang tapos si Papa siyempre, given na gwapo na ang Papa ko, mas gagwapo pa siya dahil sa mga suits na ito."Because you need to look like you're worth something." Mataray na sagot ko. Napakamot lang siya ng ulo. I saw him made a face kaya sinapak ko siya nang pab
"Kapag naka-italicized ang mga letters, feeling ko ang tahimik noong nagsulat ng letter na iyon."Napangiti ako, heto na naman si Yana at ang mga weird thoughts niya. Nasa bahay kami noon at nakaharap siya kay Mommy. Si Mommy ang kinukwentuhan niya at ako ay nakikinig lang. Panay lang nakangiti sa kanya si Mommy, may times na hinahaplos niya ang buhok ni Yana tapos ay ngingiti at titigan lang ito. I guess she really likes Yanessa.Who wouldn't like her? Kahit na panay siyang hindi mapakali ay nakakatuwa naman siyang kasama. Ang sabi ni Yohan sa akin noon, kailangan daw ni Yana ang palaging may ginagawa para hindi siya maging restless. She needs to get busy kasi ang taong may ADHD madaling mawala ang focus sa isang bagay.I don't know if Yana still undergoes therapy but she seems fine now with Mommy."Tapos nababasa ko iyong snail mails ng Lolo ko sa Lola ko, nakakatuwa lang po kasi ang tawagan nila Honey samantalang iyong Mymy ko at Dydy ko, naririnig ko po, Abnoy at saka Bobo minsan
Alam mo iyong sa mall? When you break it, it is considered sold. Apply it to my sister and then the saying "kapag ang baso nagkalamat na hindi na mawawala iyon." Apply it to our friendship.Hindi iilang beses kong narinig kay Yohan Consunji ang mga pahaging na salitang iyon tuwing kausap niya ang isa sa nga kaibigab namin na nagkakagusto sa nakababata niyang kapatid na si Yanessa.Para siyang guard dog na nakakaamoy ng lalaking nagkakagusto sa kapatid niya within twenty blocks. Sabi niya, tingin palang daw alam na niya at kailangan niyang salagin lahat ng lalaking iyon dahil iyon ang tungkulin niya bilang isang "Kuya.""Dude, hindi ka ba naiilang? Binabara mo lahat nawawalan tuloy sila ng gana sa'yo bilang kaibigan."Nagkibit - balikat lang si Yohann sa akin. Kasalukuyan kaming nasa entertainment room ng bahay nila at nanonood ng Inferno. Assignment namin iyon sa Literature at seryoso si Yohann sa mga pangyayari."I frankly don't care, Alester" Matabang na wika niya. "As long as Yanna
The letter broke my heart into tiny million pieces. Ang buong akala ko ay makakalaya na ako sa oras na mabigyan ng tuldok ang nangyari sa amin ni Eos Demitri but I was wrong. I love him and the fact that he thought that our love wasn't meant to be shattered my hopes of us being together.Bakit mas masakit ngayon? Bakit ba kailangan kong magmahal ng taong hindi naman para sa akin. He said he did love me. How can I be sure of that now?"Tia, what are you still doing here?"Bahagya akong nagulat nang marinig ko ang boses ni Perseus. I looked at his direction. He was standing near the glass house's door. He looked as if he just got out of bed. Tiningnan ko kung anong oras na sa aking relo. It was almost four am, and yet I am wide awake. I hate sleepless nights like this. It makes me want to question my judgment. Mali ba na minahal ko siya?Perseus sat beside me."What's happening to us, T? Why do we love the people we can never have?""I guess Mama's karma is bouncing back at us."Perseus
"You're avoiding me."It was more of a statement than a question. I realized that while I pretend to look at the painting of the girl walking under the rain in front of me. I didn't realized that Lenos Demitri was standing before me. If I only knew, I would've runaway by now."I'm not avoiding you..." I answered back. I saw him smirk."It's been three months, Eleithiya." He said again. "Hindi ka na nagpupunta sa puntod ni Eos. Bakit hindi ko maiisip na iniiwasan mo ako?"Muli akong napabuntong-hininga. Finally, I gained the courage to look at his green eyes."You kissed me." I stated. "You kissed me in front of him.""Don't be dramatic. We were on his grave.""That was my sanctuary. Now I can't even go there because all I can think of is that I cheated on the man who loves me."His jaw clenched."If he loves you, if he really did love you, Eleithiya, why did he choose his revenge to Eos over his love for you?"Well that hit a muscle. I couldn't control it anymore, I slapped him. I his
I was never a fan of love and happy endings, but that changed when I met Eleithiya Makaria Consunji- VejarHindi ko siya pinagtutunan ng pansin kahit na madalas ko siyang madatnan na dinadalaw niya ang puntod ng kapatid ko. Maliban sa akin at sa anak ni Eos na si Chaos, ay si Eleithiya lamang ang nagdadala ng bulaklak, dumadalaw at umiiyak sa puntod ni Eos.Noong una ay palaisipan sa akin kung para saan ang mga luha niya. Was she crying because he died? Or was it because of regret?Alam ko kung ano si Tia para sa kapatid ko. Si Tia ang dahilan kung bakit kahit kailan ay hindi nagawang mahalin ni Eos ang ina ni Chaos. He was so much in love with this woman – he waited for her.Though Eos never told me about her – directly, hind naman ako tanga para hindi ma-figure out ang mga pangyayari. He was in love with her.She was his light.And I realized that Tia was crying because her love for Eos Demitri was genuine. Pero kahit na anong iyak niya ay hindi na niya maibabalik ang buhay ng kapa
"Bakit hindi ka sasama?"Kinukulit ako ni Gonzalo tungkol sa field trip na gaganapin bukas."May family something kasi kami saka isa pa, birthday ni Uncle Hermes. Medyo may handaan kaya pass muna ako. Kwentuhan mo na lang ako pagbalik ninyo."Halatang hindi naman siya natuwa sa isinagot ko pero wala naman siyang magagawa kaya hinawakan na lang niya ang mga kamay ko at hinagkan ako sa gilid ng sentido ko. I smiled at him. Nasa bleachers kaming dalawa. Nanonood ako ng practice nila. Break lang noon kaya nakatabi siya sa akin pero sinesenyasan na rin naman siya ng coach niya."Babalik na ako doon." Ngumisi siya tapos nagnakaw na naman ng halik sa labi ko. "Pampaswerte.""Mora! Baka naman maubos ang labi ng girlfriend mo!" Namula ang mukha ko nang sumigaw ang coach niya."Humabol lang ng pampaswerte coach! Mahal ko ito eh.""Oh my god!" Iyon lang ang tanging nasambit ko. Loko talaga ito. Sinundan ko siya nang tingin. Hinati sila ng coach sa dalawang team. Siyempre, si Gonzalo ang captain
Isang taon na lang ay ga-graduate na kami. Hindi ko nga alam kung paano kami naka-survive ni Gonzalo nng paganoon-ganoon lang. Naubos ang ipon ko pero para sa kanya ay okay lang. Wala naman kasi ang pera, ang mahalaga sa akin ay ang maabot niya ang pangarap niya. Sulit naman lahat tuwing nakikita ko na nananalo siya sa games at unti-unti siyang nakikilala bilang isang magaling na basketball player.Hindi naman perpekto ang relasyon naming dalawa. Siyempre, nag-aaway kami at ang madalas naming pag-awayan ay ang pera. Ayaw na ayaw niyang binibigyan ko siya. Hangga't maaari daw, h'wag na lang dahil iyong katotohanan na ako ang nagpaaaral sa kanya, ay nakakapagpababa na ng tingin niya sa sarili niya.Madalas ko namang sabihin sa kanya na wala lang iyon. Mas mahalaga na makatapos kaming dalawa. Ayokong iwan niya ang pangarap niya. Nakilala ko si Gonzalo dahil sa passion niya sa basketball and if that will be taken away from him, what will happen to his soul?"Mazikeen, kanina pa kita hinin