Thank you so much po.. Dito na rin po ang book 3 story po ni Theo masungit hehehe.. Ingat po kayo palagi ❤️
MEC-MEC Masaya ang lahat lalo na kaming dalawa ni Mark. Para pa rin akong nasa isang panaginip. Para kasing hindi totoo. Narito ako sa bulwagan na ubod ng ganda. Katabi ko ang lalaking mahal ko. Minsan ay natatakot ako. Natatakot ako na baka isang araw ay magising ako na isang panaginip lang pala ang lahat ng ito. “I’m so happy right now.” sabi sa akin ni Mark. “Me too, baby. It feels so unreal.” sabi ko sa kanya. “I love you so much, baby.” hinalikan niya ako sa labi na agad ko namang tinugon. Mamayang gabi ay ba-biyahe kami papunta sa Isla. Doon namin pinili na maghoneymoon. Sa ngayon ay makikisaya muna kami kasama ang pamilya namin. Buong araw namin silang kasama dito at masasabi ko na talagang sinulit namin ang araw na ito. Bandang alas kwatro ng hapon ay umuwi muna kami sa condo namin para kunin ang mga gamit na kailangan namin. At bago kami umalis ay tiningnan muna ako ni Tita Mireya. Okay naman daw at safe naman sa akin na bumiyahe. Yate ang sasakyan naming dalawa at si
MARKNagising ako at hindi ko maigalaw ang katawan ko. Puting kisame ang nakikita ko ngayon. Malabo ang lahat kaya naman pumikit muna ako at muling binuksan ang mga mata ko at naging malinaw na ang paligid.“A–Anak,” narinig ko ang boses ni mommy.“M–Mom,” tawag ko sa kanya at nakita ko na siya ngayon.“Thank God, you’re awake. Salamat sa Panginoon.” Nakikita ko na bumuhos ang masaganang luha ni mommy. “Mom, si Mec-mec po nasaan? Nasaan po ang asawa asawa ko?” tanong ko sa kanya.“Anak, hintayin muna natin si Dok. I-check ka muna niya.”“Mom, where’s my wife? Please, I need to know. Nasaan po ba siya?” I feel it and I know that there is something wrong. “Anak, listen to me. Your wife…”“Si Mec-mec,” umiiyak na siya ngayon.“Mom, please. What happened? Where is my wife? Mom, please tell me. Tell me what happened?” umiiyak na ako ngayon.“Your wife is gone. She’s missing at sa tingin namin wala na siya.” sagot niya sa akin. At para itong bomba sa pandinig ko.“No, mom! That’s not true
5 YEARS LATER… MARK POV “Anak, tuloy na ba ang bakasyon mo?” Tanong sa akin ni mommy. “Yes, mom. Mga dalawang linggo lang siguro ako magbabakasyon.” “Mabuti naman at naisip mo na magbakasyon. Anak, I think we need to accept the fact na wala na talaga si Mec-mec. Masakit man pero kailangan na nating magmove on. Lalo ka na, limang taon na ang lumipas. At gusto ko na maging masaya ka.” Umiiyak na sabi ni mommy. “Mom, mahal na mahal ko ang asawa ko. Mahirap mang tanggapin pero kahit ilang taon pa ang dumaan ay hihintayin ko siya. Anuman ang mangyari ay hihintayin ko.” Nakangiti na sabi ko kay mommy Dahlia. “Gusto namin na maging masaya ka. Ayaw naming ikulong mo ang sarili mo sa nakaraan.” “Okay lang po ako. Huwag po kayong mag-alala. Kaya ko po ito,” assurance ko sa kanya. “Alam ko, anak. Alam ko, mag-iingat ka sa pupuntahan mo. Tawagan mo kami kapag nakarating ka doon ng maayos.” “Opo, mom. Tatawag po sa inyo.” Niyakap ko siya habang umiiyak siya. Sa loob ng limang taon ay ang
MARK“Mama!” Tumakbo si Macky papunta sa babae na nasa harapan ko.“Sabi ko naman sa ‘yo ‘wag ka ng lumabas dahil gabi na.” Ang malumanay niyang boses. Ang boses na matagal kung hindi narinig.“Sorry po, mama.” “Tayo na, umuwi na tayo.” Nakangiti na sabi niya sa bata.“Mahal,” hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya tumakbo ako papunta sa kanila at niyakap ko siya.“Excuse me, Mr. Ano po ang ginagawa mo? Bakit mo ako niyayakap?” Nagtataka na tanong niya sa akin.“Hindi mo ba ako kilala?”“Pasensya ka na pero hindi kita kilala.” malumanay na sabi niya sa akin.“Ako ang…”“Ang?”“Ako ang asawa mo.”“Asawa?” kunot noo na taong niya sa akin.“Alam ko na hindi ka naniniwala pero ako talaga ang asawa mo. Limang taon kitang hinanap, mahal.” umiiyak na ako ngayon.“Ikaw po ang papa ko?” tanong sa akin ni Macky.“Yes, kiddo ako ang daddy mo.” sagot ko sa kanya.“Sorry pero hindi ako naniniwala sa ‘yo.” sabi niya sa akin.“Okay lang, okay lang kung hindi ka naniniwala sa akin. Alam ko na may
MARK“May masakit ba sa ‘yo, mahal?” nag-aalala na tanong ko sa kanya.“Bakit hindi kita maalala? Tama ang mga sinabi mo na may nakasulat sa singsing ko. Pero hindi kita maalala,” umiiyak na sabi niya.“Mahal, ‘wag mong pilitin ang sarili mo na alalahanin ako. Pupunta tayo ngayon sa Manila. Ipapatingin kita doon. Para malaman natin kung ano ba talaga ang kondisyon mo ngayon.” sabi ko sa kanya.“Isama natin si Macky.”“Hindi natin siya iiwan. Hindi natin iiwan ang anak natin,” sabi ko sa kanya.“Sorry kung hindi talaga kita makilala. Pero okay lang ba na bawasan mo ang pagiging malambing mo sa akin? Huwag mo rin sana akong yakapin. Baka kasi hindi talaga ako ang asawa mo.” sabi niya sa akin na ikinangiti ko.“Okay, I’m sorry kung hinahawakan kita na walang permiso mo.”“Salamat,” parang nahihiya na sagot niya sa akin.“Nagugutom ka ba? Gusto mo bang kumain?”“Kung okay lang sa ‘yo.”“Oo naman,” nakangiti na sagot ko sa kanya.Lumabas ako para bumili ng pagkain niya. Pagbalik ko ay maga
MARK“Nagugutom ka na ba, mahal?” tanong ko sa asawa ko.“Medyo,” sagot niya sa akin.“Bakit medyo? Puwede mong sabihin sa akin ang totoo, mahal. Hindi mo kailangan na mahiya sa akin.” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Sorry, hindi kasi ako sanay na may lalaki sa buhay ko maliban kay Macky.” sagot niya sa akin na nagbigay sa akin ng kakaibang saya.Masaya ako na walang ibang lalaki sa buhay niya kundi ako lang. Kahit naman ako ay walang ibang babae sa buhay ko kundi si Mec-mec lang. Mahal na mahal ko ang asawa ko na wala na akong time o pakialam sa ibang babae sa paligid ko.“Kain na tayo, mahal. Mamaya ay ihahatid nila si Macky dito.” sabi ko sa kanya.“Sa tingin mo ba ay okay lang siya doon?” tanong niya sa akin.“Of course,mahal ko. Hindi mo man sila maalala ay alam ko na sa puso mo kilala mo sila. I was an adopted son of your parents. Lumaki tayo na magkapatid but everything changed dahil minahal natin ang isa’t isa. At doon nagsimula ang love story nating dalawa. Mahal na mahal kita
MARK“Iyan na ba lahat, mahal?” nakangiti na tanong ko sa asawa ko dahil tapos na siyang pumili ng mga damit ng anak namin. Sinabi ko na kapag may gusto siya ay puwede rin siyang bumili pero ayaw niya.“Oo, marami na ito.” parang nahihiya na sagot niya sa akin.“Nahihiya ka ba sa akin?”“Medyo,” sagot niya sa akin.Ngumiti naman ako sa kanya. Alam ko na nahihiya siya sa akin ngayon pero soon ay mawawala rin ang hiya niya. Sana lang talaga ay maalala na niya kami. Para naman hindi siya ganito ka ilang sa akin. Ayaw ko ng ganito siya dahil ang asawa ko noon ang pinaka-malambing na babae na nakilala ko.Binayaran ko ang mga binili namin. Dinala ko rin ang anak ko sa palaruan para naman mag-enjoy siya. Maaga pa naman kaya may time pa kami. Hinayaan lang namin siya na makipaglaro sa ibang mga bata. Magkatabi kami ngayon ni Mec-mec at nakatingin kami sa anak namin. “Mark, thank you dahil dinala mo dito si Macky. Ngayon ko lang siya nakita na ganyan ka saya. May mga kalaro naman siya sa isl
MARKNagising ako dahil naramdaman ko na hinahaplos nang asawa ko ang mukha ko. Pero mas pinili ko na magkunwari na tulog para hindi siya mahiya sa akin. Lihim akong kinikilig at natutuwa sa kanya. Hindi siya nagsasalita pero alam ko na may mga sinasabi siya sa isipan niya.Nang tumigil na siya ay dumilat na ako at ngumiti ako sa kanya. Nakita ko kung paano namula ang pisngi niya. Kaya naman hindi ko mapigilan ang sarili ko na halikan ang labi niya. Alam ko na nagulat siya sa ginawa ko pero hindi ako nagsisisi. Muli ko na namang natikman ang labi ng asawa ko. Ang labi niya na kinababaliwan ko noon. Hindi siya tumugon pero okay lang. Babawi na lang ulit sa susunod.“Good morning, mahal.” malambing na sabi ko sa kanya.“G–Good morning,” halatang nahihiya siya sa akin.“Kumusta ang tulog mo, mahal?” Nakangiti na tanong ko sa kanya.“Okay naman,” sagot niya sa akin.“May gusto ka bang puntahan ngayong araw?” tanong ko sa kanya.“Wala naman, dito na lang ako sa bahay. Kung gusto mong ilaba
HELLO po sa inyong lahat,Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na. Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat. Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!STAY HAPPY AND HEALTHY!LIST OF MY COMPLETED STORIES1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM2. LOVING, MR. CHEF3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE4. PROFESSOR'S MAID5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR6.
MEC-MEC3 YEARS LATER…“Mama, may gusto ka po bang kainin?” tanong sa akin ni Macky.“Wala po,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Hindi po ba nagugutom si baby?” nakangiti na tanong niya at hinaplos ang tiyan ko.“Hindi pa po siya nagugutom.” malambing na sagot ko sa panganay kong anak.“Kapag may gusto ka po ay sabihin mo po sa akin, mama. Ang sabi ni papa ay ako po muna ang mag-aalaga sa ‘yo habang wala siya. Ako po muna ang mag-aalaga sa inyo.” “Ang galing naman ng Kuya Macky namin. Maasahan na talaga ni papa. Sigurado ako na matutuwa ang papa mo kapag nalaman niya na sobrang maasahan na ang kuya namin,” sabi ko sa kanya.Nasa business trip kasi ang asawa ko at limang buwan na akong buntis. Sa dami ng nangyari sa buhay namin talagang hindi naging madali ang lahat. Mahirap pero kinaya namin.Minsan ay naaalala ko pa ang nangyari three years ago. Parang bangungot pero dahil nasa tabi ko ang mag-ama ko ay nalagpasan namin ni Macky ang lahat. Hindi lang ako ang nahihirapan kundi pati na
MEC-MEC Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali man na may nangyari sa anak namin. Mabuti na lang at mabilis namin siyang nadala sa pinakamalapit na ospital. Ligtas na siya ngayon dahil ang tubig na iniinom niya kanina ay may lason pala. “Kasalanan ko ito, sana hindi ko na lang siya pinainom ng tubig niya.” umiiyak na sabi ko habang nakaupo sa tabi ng anak ko at hawak ko ang kamay niya. “Mahal, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan, okay. Pina-imbestigahan ko na ito. At hindi ko hahayaan na hindi managot ang tunay na may gawa nito. Kahit pa kilala ko na kung sino.” sabi sa akin ni Mark. “Huwag siyang magpapakita sa akin dahil baka mapatay ko siya. Baliw siya, papatayin niya ang anak natin.” umiiyak na sambit ko. “Sorry, mahal. Alam ko na may pagkukulang ako. Alam ko na ako ang may kasalanan kaya ito nangyayari. I’m really sorry dahil wala na naman akong nagawa,” umiiyak na sabi ng asawa ko. “Wala kang kasalanan at may ginawa ka. Kung hindi natin dinala agad ang anak natin dito
MEC-MEC“Mahal, sa tingin mo tama ang ginawa natin?” tanong ko sa asawa ko na ngayon ay paakyat na kami sa office niya.Tinawagan niya kasi ako kung gusto ko daw siyang puntahan. Hindi ko naman alam na nasa labas pala si Tina kaya tuloy hindi ko na napigilan ang sarili ko na magmaldita sa kanya.Nakaramdam rin ako ng awa sa anak niya pero kasi kaysa ang anak ko naman ang pagbantaan niya. Umaasa kami na sa ginawa ng asawa ko ay mapapaalis namin siya sa school. Sila ng anak niya, gustong-gusto ko ang tahimik na buhay pero itong mga babae na baliw sa asawa ko ang nagiging dahilan kaya kami nagugulo.“May problema ba?” tanong niya sa akin.“Nag-aalala lang ako kay Macky.” sagot ko sa kanya.“Okay lang siya, sinabihan ko na rin ang school na tingnan nila ang anak natin. Hindi ko hahayaan na masaktan ang anak natin.” malambing na sabi niya sa akin.“Pinapunta mo ako dito. Ano naman ang gagawin ko dito?” tanong ko sa kanya.“Wala, gusto lang kitang kasama dito.” sabi niya sa akin.“Akala ko p
THIRD PERSON POV Lihim na napangiti si Tina dahil ang buong akala niya ay natalo na niya si Mec-mec. Alam niya na natatakot na ito sa kanya dahil pinagbantaan niya ang anak nito. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa sampal sa kanya ni Mec-mec.. Hindi niya hahayaan na maging masaya ito. Dahil sa babaeng ito ay nawala sa kanya ang lahat. Nawala ang trabaho niya at higit sa lahat ay nawala sa kanya si Mark. Ang lalaking mahal na mahal niya. Ngayon lang siya naging baliw sa isang lalaki. Ito kasi ang nagparamdam sa kanya na kamahal-mahal siya. Ang nagbigay halaga sa kanya at sa anak niya. Napangiti siya dahil nakita niya na tumatawag sa kanya si Mark. mabilis niya itong sinagot. “Hello, Sir.” “What do you want?” tanong ni Mark sa kanya. “I want you, Sir.” nakangiti na sagot niya pero bigla na lang pinatay ni Mark ang tawag kaya nakaramdam ng inis si Tina. “Bwisit!” bulalas niya. “Miss Tina, pinapatawag po kayo sa principal’s office.” saad ng isang teacher. “Bakit po?” “Hindi
WARNING: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MATURE CONTENT! FOR ADULT ONLY…MEC-MECHinalikan niya muna ako bago siya pumwesto sa pagitan ng mga hita ko. Aaminin ko na nakakaramdam ako ng kaba at excitement. Kinakabahan kasi alam ko kung gaano kalaki ang ipinagmamalaki ng asawa ko at excitement dahil sa loob ng limang taon ay magagawa namin ito ulit.Sa loob ng limang taon ay umiikot lang ang buhay ko sa anak ko. Ni hindi ko man lang naisip ang ganitong bagay.“Are you nervous?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Hindi ah,” sagot ko agad sa kanya.“Really?” panunukso pa niya sa akin.“Bakit naman ako kakabahan? Baka ikaw ang kinakabahan d’yan?” nakangiti na sabi ko sa kanya at pilit na tinatago ang nararamdaman ko.“Okay, sabi mo.” nakangiti na sabi niya at naramdaman ko ang pagk*lalaki niya sa bukana ko.Napalunok ako habang nakatingin ako sa kanya. “Sh*t! Hindi pa nga ako nakapasok pero ang sarap na.” sabi niya habang ikinikiskis ang ulo ng pagk*l
MEC-MEC (PRESENT TIME)“Alam mo ang hirap ng buhay ko doon dahil may mga bagay ako na hindi ko maibigay sa anak natin. Pero kahit ganun ay hindi ko alam kung paano ba kami naka-survive na dalawa. Basta ang alam ko ay umasa ako. May mga pagkakataon na iniisip ko na baka hindi na ako hahanapin ng pamilya ko. Na hindi na ako hahanapin ni Mark. Ang pangalan na nakaukit dito sa singsing ko. Minsan pa nga ay naisip ko na ibenta ito para lang may pambili ako ng damit at pagkain namin. Pero pinigilan ako ni nanay. Kasi naniniwala siya na ito ang magdadala sa akin sa pamilya ko.” umiiyak na sabi ko sa asawa ko.“Sorry, mahal. Sorry kung wala ako sa tabi. Pero hinahanap kita, hindi ako tumigil na ipa-hanap ka. Kasi naniniwala ako na buhay ka pa.” sabi niya sa akin.“Aaminin ko na nakaramdam ako ng inis dahil iniisip ko noon na hindi niyo man lang ba ako hinanap? Wala man lang ba naghahanap sa akin? Pero nang malaman ko kung gaano kalayo ang Maynila sa Isla ay doon ko naintindihan na imposible ng
(CONTINUATION OF FLASHBACK)MEC-MECNagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Mag-isa lang ako dito at sa naamoy ko ay nasa ospital ako. Ibig sabihin ay dinala nila ako dito. Pero malayo ito sa isla. Ilang oras na ba akong tulog? Nahihilo pa rin ako kaya naman humiga ako pero bumangon rin ako ulit dahil na-aalala ako sa anak ko.Hanggang sa bumungad sa akin ang lalaki at hawak niya ang kamay ng anak ko. Tinanong niya ako kung nagugutom ako at ang totoo ay gutom na nga ako. Bumili siya ng pagkain at naiwan si Macky sa tabi ko.“Mama, kumain po kami sa labas. Ang sarap po ng mga pagkain na binili sa akin ni papa.” sabi niya sa akin.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak dahil sa narinig ko mula sa anak ko. Ngayon lang kasi siya nakakain ng masarap. Masarap naman ang isda at gulay pero laging ganun ang ulam namin. At nakakain lang yata siya ng karne ay isang beses pa lang.“Marami ba ang kinain mo?” tanong ko sa kanya.“Opo, marami po. Ang sabi po sa akin ni papa ay k
(CONTINUATION OF FLASHBACKS)MEC-MECLimang taon ang lumipas at hindi ko ito namalayan. Hindi ko alam kung paano kami naka-survive ng anak ko. Oo mahirap pero ang mahalaga ay malusog ang anak ko. Malaki na si Macky at natutuwa ako dahil naiintindihan niya ang lahat ng sinasabi ko sa kanya. Ipinaliwanag ko ang tungkol sa akin. Na wala akong naalala sa nakaraan ko at naiintindihan naman niya ito. Malambing at mabait ang anak ko. Nawawala ang pagod ko kapag niyayakap ako ng anak ko.Sa patag ay may sideline ako. Nag-tutor ako doon every weekend. Doon ako kumukuha ng ng pambili ko ng bigas namin dito sa isla. Ang halaga sa akin palagi ay may bigas kami. Marami namang ulam dito sa isla. Maraming isda at gulay ang narito na puwede naming i-ulam.“Mama, may mga dumating po na dayo.” Sabi sa akin ng anak ko.“Anak, dito ka lang. ‘Wag kang pumunta sa kung saan.” Sabi ko sa anak ko.“Opo, mama.” Sagot niya sa akin.Pero may kakulitan talaga na taglay ang anak ko. Kahit pa sinabi ko sa kanya na ‘