"Bigyan mo pa ako ng isang beses?" Marahan itong ngumiti, hinawakan ang kamay niya at dinala niya ito sa labi nito.Ang tibok ng puso ni Julliane, triple na ngayon ang tibok at wala siyang magawa kundi ang pigilan na mapaiyak na lang.Ngunit siya ba ay nakikipag-ayos, humihiling, o nagpapaalala?Biglang naalala ni Julliane ang paghalik nito sa kanya nitong mga nakaraan na araw, at agad na ibinaling ang kanyang mukha.Ang maninipis na labi ni Ismael ay dumampi sa ibabaw ng kanyang kamay, at ang kanyang itim na mga mata ay tumingin sa kanya nang may pagkalito."Anong problema?" Tumingin si Julliane sa labas ng bintana at nakatingin sa mga taong naglalakad sa kani-kanilang direksyon, ibinaling niya ang mukha dito at binawi ng marahan ang kanyang kamay na hawak nito.“Mag-drive ka na lang ng maayos, baka mabanga tayo sa pinaggagawa mo.“ Bulong dito ni Julliane.Sandaling nakahinto ang sasakyan dahil sa traffic lights.Muli siyang tiningnan ni Ismael ng malalim, lumingon siya at nakitang m
Pero kinabahan lang si Julliane sa titig ni Ismael sa kanya.Mayamaya ay muling tumunog ang cellphone niya at nag-flash sa screen ang pangalan ni Mr. Sullivan.Si Ismael ay napakunot noo at biglang kinuha ang cellphine niya, binasa nito ang mensahe ng boss niya.“Kailan pa kayo nagkaroon ng mensahe para sa isa't isa? Diba pinagbantaan ko na siya? At may nalalaman pa siya mag-uusap kayo ng masinsinan mamaya?“ Ito ang galit at madilim na mga mata na nakatitig sa kanya si Ismael.“May sasabihin lang siya, at kasama namin si Miss Alora at Evelyn ano ka ba!“ Pakiwanag din naman ni Julliane dito."Kung gayon bakit siya may pribadong numero mo!?“ Gigil nitong tanong kaya nawindang si Julliane sa tanong nito.“Bakit hindi? Kaibigan ko siya at boss.“ Bulong ni Julliane pero napapitlag siya sa pagmumura nito ng malakas.“Kailan mo pa naging kaibigan ang lalaking iyon? Tandaan mo na minsan ka na niyang binastos!" Gigil nitong sabi sa kanya na halos hindi mapigilan ang pinapakita nitong galit sa
Tinulungan na siyang magluto ni Ismael, at ito na ang naghugas ng mga ginamit niya at ng gulay na iluluto niya.“Ano ka ba, kaya ko naman ito.“ Sabi ni Julliane sa lalaki na naghuhugas na ng kawali na ginamit niya.Pero hindi ito nakinig sa kanya at nagpatuloy sa ginagawa nito.Makalipas ang kalahating oras, inilagay na ni Julliane ang lahat ng pagkain sa mesa para sa kanya.May ginisang sayote na may carrots, ang sahog nito ay hipon at piniritong daing na bangus na galing pa ito sa kanyang byenan."Hindi na kita sasamahan, kailangan ko nang maligo at para mag-ready sa pag-alis.“ Sabi niya dito napatingin sa kanya.“Aalis ka talaga? At iiwan mo ang asawa mo na mag-isang kumain?“ Tanong nito na tila ba binibigyan pa siya ng alalahanin.“Ismael, kumain ka na at hindi pa naman ako gutom.“ Sabi niya rito pero napatiim lang ito.“Ihahatid kita sa bar o kung saan man kayo magkikita ng mga kaibigan mo.“ Sabi nito na tils pinalidad na ang sinabi nito.Nakita ni Ismael na tinanggal niya ang ka
“By the way, maiba na tayo ng usapan. About sa meeting kanina.“ Si Alora na ang nag-alis ng awkwardness sa kanila at binangit ang totoong pakay nila sa gabing ito. “Oo nga pala, narito rin ako para makibalita.“ Sabi naman ni Evelyn na napatingin sa akin at ngumiti sa kanya. “Like what i said before, hindi na si Mr. Garcia ang major stockholder ng publishing house. May mga pagbabago na rin mula sa editorial, design and production.“ Simula ni Gary kaya napatango lang sila ni Evelyn. “Ang representative ng kung sino man na tao ang nakabili ng share ng pubhouse ay siyang dumating kanina.“ Sabi naman ni Alora. Kung sino man ang taong ito ay may mga ginawa itong pagbabago na mas makakatulong pa sa mga empleyado ng kumpanya. Nakahinga ng maluwag si Julliane, dahil maraming nabago sa rules and regulation kumpara nong unang araw na nagtrabaho siya rito. Halos walang pahinga ang ilan sa mga production at editiorial department, kumpara sa iba na pa-easy-easy lang sa trabaho. “Well atlist
Pagka-alis ni Ismael sa harap nila ay muling bumaba si Crissia, hindi maganda ang kutob nito.“Saan ka pupunta? Diba pinapaakyat na tayo ni Ismael?“ Tanong ni Allen na kinakabahan.Alam nito na isang tao lang ang susundan ni Ismael, at si Crissia ay determinado na sundan rin ito.Bago pa mahanap ni Julliane ang banyo, bigla siyang hinawakan mula sa likuran ng kung sino."Saan ka pupunta?"Sinalo siya ni Ismael sa corridor, at saka idiniin siya sa pader sa tabi niya, at nagtanong."Ang lamig!" Walang kamalay-malay na nagsalita si Julliane.Naramdaman kasi nito ang malamig na pader sa kanyang likod.Naninikip ang puso ni Ismael, ngunit sa isang iglap ay muli niyang idiniin ito, ibinaba ang kanyang mga mata at tiningnan nang mabuti ang kanyang pinahirapang itsura, at bumulong. "Saan ang malamig? Dito?"Umabot ang kamay nito sa shirt niya.Pero tumingin si Julliane sa kanya, at hindi makapaniwala.Siya ay wala sa loob na tumingin sa paligid muli, at kabado na baka may ibang tao sa lugar,
"Ano?" Si Crissia ay hindi agad nakuha ang tanong ni Allen, kaya nagtanong ito.“Sa tingin mo ba nakakatuwang maliitin si Gilan, at pilitin si Ismael na balikan ka?" Inulit ni Allen ang tanong niya sa isip, pero ngayon nasabi na niya kay Crissia.Muling natahimik si Crissia. "Hindi ko maintindihan ang ibig mong sabihin, nagsasabi lang ako ng katotohanan." Taranta nitong sabi sa kanya.Napahalukipkip si Allen at napasandal sa sofa.“Mas alam mo ang mga katotohanan kaysa sinuman sa atin, Crissia. Lumaki tayong magkasama at may kaunting pagkakaunawaan sa ugali ng isa't isa. Ngayon dapat ang una at tanging pagkakataon na ipaalala ko sa iyo na huwag masyadong matigas ang ulo!" Seryoso na sabi ni Allen sa kanya, kita ang madilim na titig sa kanya ng lalaki.Sa pagkakatanda ni Crissia ay mas nakakatakot itong magalit kaysa kay Ismael, palabiro lang ito at carefree na tao pero may ksang ugali ito na kahit ang mga iba nilang kaibigan ay ayaw itong makita dito.“Allen, hindi sa ganon totoo ang
Gustong mapamura ni Julliane sa mga sandaling ito, pero hindi niya magawa kahit sa isip lang niya.Masyado talaga siyang takot na baka madagdagan lang nito ang kasalanan niya, problema ng pagiging masyado niyang mabait.Sinundan siya ng asawa, at nakaupo na ito ngayon sa tabi niya.“Mr. Sandoval, bakit hindi ka umakyat sa pribadong kwarto kasama ng mga kaibigan mo?“ Lakas loob na tanong ni Gary dito, kaya napatingin dito si Julliane.Sumangayon siya sa sinabi ng boss niya, pero napangisi lang si Ismael."Hinihintay kong umuwi ang asawa ko pagkatapos makipag-usap kasama ang mga kaibigan niya."Paliwanag ulit ni Ismael, habang nakangiti na ito ng malawak.Napatanga na lang dito si Gary, Alora at Evelyn na hindi makapaniwala."Anong kalokohan ang pinagsasabi mo? Sinong asawa mo?"Hindi na napigilan ni Julliane na lumingon at tumitig sa kanya para paalalahanan siya."Yong babaeng muntik nang kumagat sa leeg ko kanina."Sabi ni Ismael at sadyang hinawakan ang lugar kung saan siya kinagat.
Pero gusto niyang gawin sa kanya ang ginawa ng ibang mag-asawa sa bar, kaya nagpatuloy siya.Ito ang naiisip ni Ismael, ang lambingin pa ang asawa niya.Pero si Julliane ay iba ang nas isip, gusto na lang nito na umuwi sila.Hinawakan ni Julliane ang kanyang kamiseta pero walang epekto, kaya sinimulan niyang hawakan ang kanyang pulso. Pero pinipigilan ito sa abot ng makakaya ni Julliane.Ang kanyang mga kamay ay tumatakbo sa paligid, ginugulo ang kanyang damit.“Wag kang masyadong lumaban! Magpakabait ka!" Huminga si Ismael sa kanyang tainga, at pagkatapos magsalita, sinipsip niya ang kanyang pulang tainga.Walang kamalay-malay na umungol si Julliane, at sa sumunod na segundo ay napagtanto niyang sarili niyang boses iyon, at agad na hinarangan ang kanyang bibig gamit ang likod ng kanyang kamay.Amoy wine ang bibig nito, at hinalikan niya ito mula tenga hanggang leeg. Hindi ito kasing bangis noong kinagat niya siya sa utility room, ngunit isang mabagal na paghalik.Hindi napigilan ni
Napatitig si Julliane kay Evelyn at napangiti bigla.“Hindi ko talaga nilagyan o sinave ang numero niya.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatawa na lang ito.“Kakaiba talaga ang relasyon niyong dalawa.“ Sabi na lang nito.Pero tumawag ulit si Ismael, at siya na ang sumagot.“I will get you, stay where you are.“ Seryoso nitong sabi sa kanya na agad na pinutol ang tawag.Nagkatinginan na lang si Julliane at Evelyn, at sabay na napailing sa isa't isa.“Mukhang ayaw ka talagang magpalipas ng gabi sa ibang bahay ng asawa mo.“ Nasabi na lang ni Evelyn na nakangiti lang.Si Julliane naman ay nainis lalo kay Ismael, ano na naman kaya ang nasa isip nito at ayaw siya nitong pagpalipasin muna sa ibang bahay.Makalipas ang ilang minuto.Si Ismael ay nagdoorbell na sa mismong tapat ng bahay ni Evelyn.At si Evelyn naman ay agad na binuksan ang pinto, samantala si Julliane ay nagpaalam na kay Evelyn at napatingin kay Ismael na alam nito na galit.Nakaugalian ni Julliane ang kanyang mga kamay sa likod
Nang pumasok si Julliane sa flower shop ay bumungad sa kanya ang mabangong amoy ng mga sariwang bulaklak sa paligid."Welcome! Ano po ang kailangan niyong bulaklak ma'am?"Magalang na bati ng dalaga sa flower shop."Titingnan ko muna."Magalang ding tumango si Julliane, at pagkatapos ay namili nang mag-isa.Hindi naman gaanong nagbago ang palamuti sa loob, ngunit nahaharangan ito ng maraming bulaklak at halaman.Dalawang bata ang biglang lumitaw sa harap ni Julliane. Ang batang babae ay mapang-akit, nakatayo sa harap ng bar na may isang bag sa kanyang likod at tinawag ang batang lalaki. "Bilhin mo ito para sa akin, gusto ko ng dobleng perlas, na may yelo."Hindi sikat ang pagbabayad sa mobile noong panahong iyon. Ang bata ay kumuha ng dalawampung piso mula sa kanyang backpack at inilagay ito sa front desk na may paghamak. "Hindi mo ba alam na hindi ka na makakainom ng malamig ngayon?"Pero binili pa rin niya ito para sa kanya. Bagaman kinuha niya ito pagkatapos lamang ng dalawang
Napakalakas ni Ismael kaya hindi niya pinahintulutan na magalit muli ito.Kung magiging matigas ang ulo niya ay baka dito pa sila mag-away na dalawa.Tiningnan ni Julliane ang kanyang sobrang nakakatakot na mga mata, ngunit siya ay mapagpakumbaba, kinakagat ang laman sa loob ng kanyang mga labi at nanatiling tahimik."Ihahatid na kita! At mag-uusap tayo okay." Sabi ni Ismael sa kanya.Napatitig na lang siya dito at hindi na nakatangi pa dito.“Dapat talaga hindi na kita pinatagal pa dito kanina, sinusubukan talaga ni Crissia ang pasensya ko!“ Gigil nitong bulong pero narinig niya ito ng malinaw mula sa bibig nito.Gulat naman na tumingin sa kanya si Julliane at walang masabi.Akala niya hahamakin siya nito, pero sabi niya, malinaw ang narinig niya? O talagang wala lang ito sa mood.Naramdaman ni Julliane na siya ay nakulong sa maliit na mundong ito, at bigla na lamang siyang hindi naging mapagpakumbaba."Tara na!" Marahan niyang hinaplos ang pisngi nito, at saka hinawakan ang bahagyan
Lumabas siya ulit ng dressing room dahil pagkahawak pa lang niya sa puting damit, tila nanginig na ang kanyang kalamnan.Ang tatlong staff ay napakunot noo dahil nakita siya nila na lumabas ulit.“Hindi ko talaga kayang isuot ang damit!“ Sabi niya sa mga ito na medyo natulala lang ang mga ito kay Julliane.Tinanong siya ng staff. "Miss, may partikular ka ba na damit na gusto?“Pilit na ngumiti si Julliane. "Wala akong gusto, puwede bang huwag niyo na lang akong bigyan ng damit-pangkasal?"Napatango na lang ang mga ito na nagkatinginan at napatitig sa babaeng maganda, napansin talaga nila na wala ito sa mood kanina pa.Akma na kukunin ni Julliane ang cellphone niya sa bag ns nakapatong sa maliit na lamesa ay napatingin siya sa isa sa mga staff.“Kakapasok lang ng isang lalaki mula sa tapat." Isa sa mga tauhan ang pumasok at bumulong.Hindi sinasadyang naisip ni Julliane si Ismael at hindi maiwasan na magsalita siya. "Malapit na silang ikasal!""Sino ba ang groom ng babaeng ito? Yung n
Akmang magsasalita si Julliane, oero sumenyas si Ismael na huwag siyang maingay.Kaya nanatili na lang siyang tahimik, at saka nagpatuloy sa pagkain.Pagtingin niya kay Ismael ay wala na ito sa pinto kaya napahinga na lang siya ng malalim.Nang matapos na kumain si Crissia at Julliane ay agad na siya nitong niyaya sa isang studio kung saan magsusukat nga ito ng damit.Pero nagulat siya dahil nandito na rin si Ismael, at mukhang alam nito kung saan sila sunod na pupunta.Nakatayo si Ismael sa entrance ng studio, at mabilis na ibinaba ang telepono at tumingin sa taong nakatayo sa tabi ng kotse.Kausap nito kanina ang sekretaryo dahil may meeting raw siya, pero kinansela niya ito ng malaman na ang ama ni Crissia ang nasa meeting.Pagkalabas ni Crissia ng kotse, lumapit siya sa kanya at hinawakan ang braso nito. "Ismael, maaga kang dumating!" Malambing sabu nito kay Ismael.Tumingin si Ismael sa taong nasa tapat niya, at pagkaraan ng ilang sabdali, mahina niyang sinagot ang babae.“Oo wal
Kung ano man ang gusto nitong palabasin ay handa naman siya, hindi naman siya tanga tulad ng dati.Sinabi niya sa sarili nitong nakaraan na hindi na siya makikipagusap pa dito.At hindi na siya kailanman pupunta sa lugar na ito.Pero ngayon, pumunta pa rin siya dito.Kung saan siya nakatayo, walang bakas na pininturahan ang katawan ng kanyang ama, ngunit alam niyang nandito ito.May sabi-sabi pa nga na nagmumulto dito ang kanyang ama, kung totoo man iyon ay gusto niya itong makita.Medyo matagal na rin mula nong mapanaginipan niya ito, noon ay nong nasa Amerika pa siya ay binabangungot siya lagi.At lagi niyang nakikita ang kanyang ama, puno ng dugo at umiiyak habang nakatitig sa kanya.Napatigil siya sa pag-babalik tanaw ng tawagin na siya ni Crissia, mula sa labas.Sa pagbabalik, inabot ni Crissia ang kanyang kamay. "Miss mo pa rin ba ang iyong ama?" Tanong nito.Ibinaba ni Julliane ang kanyang mga mata at tiningnan ang singsing sa kamay ni Crissia, at ngumiti ng walang malay. "Mukh
"Ngunit hindi kita hahayaan! At hindi ako papataol sayo!" Malamig na tumanggi si Julliane sa matandang lalaki.Pero mayamaya ay tumawa ito ng malakas, ar napatitig sa kanya.Gustong kunin ni Julliane ang maliit na flower base sa isang lamesa dito sa gilid niya at ibato sa matandang ito."Kung gayon sino ang papatulan mo? Si Ismael ba? Ang tatay niya o ang lolo niya? Kilala ko ang mga katulad mo Julliane, masyado kang pakipot.“ Sabi nito na hindi siya makapaniwala na mababangit ang ama at lolo ni Ismael.Hindi napigilan na mapamura ng malakas ni Julliane, kaya tumawa ito.“Soon hija, alam ko na bibigay ka rin sa akin.“ Sabi nito na akma na siyang lalapitan dahil wala na siyang maatrasan, saka sila nakarinig ng ingay sa labas.Pumasok si Miss Alora, Evelyn, Mayi, Dina at si Gary na agad diyang hinila nito sa likod nito.“Umalis na kayo Mr. Montes! Naka-ban kayo dito at hindi na kayo nahiya sa pinaggagawa niyo!“ Galit na sabi ni Gary dito.Si Armando ay napatingin naman sa mga ito at nap
Naramdaman ni Julliane na si Ismael ay isang tao na hindi basta basta mailalarawan ng salitang gwapo.Siya ay may pakiramdam ng higit na kahusayan at isang marilag na aura. Saan man siya tumayo, kahit na sa isang grupo ng mga international male models, naniniwala siya na siya ang pinaka nakakasilaw!Napatanaw na lang siya sa papalayong sasakyan ni Ismael.Naalala ang napag-usapan nila kanina, habang kumakain.Tumingin si Ismael sa kanya na nakakunot ang noo sa kanya. "Anong problema?""Natuto kang magluto para kay Crissia, tama ba?" Tanong ni Julliane sa kanya.Napangiti si Ismael matapos itong marinig. "Tulad ng dati kong sinabi sa'yo, dahil mag-isa lang ako nong nag-aaral pa ako ay doon ako natutong magluto.“ Sabi nito sa kanya.Napatitig lang dito si Julliane, at saka tumango pero may gusto pa rin siyang itanong dito. Ibinaba ni Julliane ang kutsara sa kanyang kamay at tinitigan siya ng seryoso. "Ismael, minahal mo ba talaga si Crissia?"Si Ismael ay napakunot lalo ang noo nito,
Kinabukasan ay maagang nagising si Julliane, pero wala ang prisensya ni Ismael.Kaya napaisip siya na baka maaga na naman itong umalis.Pumunta siya ng kusina at nakita niya na may ginayat na gulay, at nakasalang ang ruce cooker.Pero wala ito, kaya nagtaka siya kung nasaan ito.Pero mayamaya lang ay dumating si Ismael, may dala itong grocery bag.“Oh, good morning wife. Naubusan ako ng toyo kaya bumili ako sa labas.“ Sabi nito kaya napatango lang siya.Pinanood na lang ito na magprepare ng agahan nila.Habang siya ay humihigop ng mainit na hot chocolate na ito pa rin nag gumawa.Halo-halong emosyon ang naramdaman ni Julliane, ngumiti nang walang malay, tumingin sa kanya at tapat na sinabi."Kung hindi ko alam na matagal na kayong may relasyon ni Crissia sa loob ng napakaraming taon, iisipin ko na mahal mo talaga ako dahil pinaparanas mo sa akin ito!"Nang marinig ni Ismael ang salitang pag-ibig, naging seryoso ang kanyang ekspresyon. Sumulyap siya sa kanya at sinabing, "Julliane, k