"Kamusta po kayo prinsesa nung nawala ako sa tabi mo?" Tanong ng fairy.
"Hmmm....Mahirap sabihin ang buong pangayayari pero hindi maganda ang nangyari sa amin sa loob ng palasyo. Naabutan kasi kami ng gold queen at ginawa niyang ginto ang dalawa kong kaibigan. Maging si Lero ay muntik ng tuluyang maging ginto ngunit biglang nawala ang gintong bumalot sa kanya at hindi namin alam kung paano nangyari yun. Wala ni Isa man sa amin ang nakaalam o nakasaksi. Nakita na lang namin na unti-unting nawala ang mga ginto sa katawan ni Lero." kwento ng prinsesa.
" Ikinalulungkot ko ang nangyari sa iyong mga kaibigan mahal na prinsesa." Wika ng fairy at dumapo ito sa balikat ng prinsesa at inilapat niya ang kanyang pisngi sa malambot na pisngi ng prinsesa.
Sa mga oras na yun ay nagsisimula na silang maglakbay at tahakin ang daan patungo sa kanilang pupuntahan.
Lumapit si Lero kay Cal/prinsesa bago magsalita ito.
" Sa tingin ko may nagbabadyang panganib na naghihintay sa ating paglalakbay."
Napatingin si Cal kay Lero at narinig naman ni Tin at Robert ang sinabi ni Lero kaya nagsimulang mangamba ang mga ito kaya lumapit sila kay Cal at Lero.
"Hey, ano ginagawa nyo.?" Tanong ni Cal habang si Tin at Robert ay pasimpleng sumiksik sa kanila ni Lero.
"Narinig kasi namin na may panganib." Sabi ni Robert ng biglang napahawak sa mga braso ni Lero.
"Kalma lang kayo, walang mangyayaring masama sa inyo pinapangako ko." Matapang na wika ni Cal.
" Itong si Robert grabe makayapos kay Lero, bakla ka ba, huh?" Asar ni Tin at napatingin naman si Robert ng masama sa kanya tsaka ito bumitaw sa pagkakayapos.
" Manahimik ka nga Tin, yakap ng magbrothers to." Sagot ni Robert sabay bitaw sa pagkakayapos sa braso ni Lero.
Napangiti na lang si Lero ng palihim sa mga kaibigan ni Cal maging ang fairy ay natawa ng bahagya. Patuloy ang kanilang paglalakad sa isang magubat na bahagi.
" Sshhhh...huminto kayo." Biglang sabi ni Lero ng may narinig siyang ingay sa di kalayuan.
Huminto ang lahat at tumahimik tsaka pinakinggan ang paligid.
"Delikado tayo, magtago tayo!" Mabilis na sabi ni Lero.
Nagtago sila sa mga mayayabong na halaman sa tabi na may mga malalaking puno sa gilid.
"Yumuko kayo!" Muling sabi sa kanila ni Lero at sumunod naman sila.
"Anong ingay yun?" Tanong ni Tin.
" Wag muna kayo maingay." Muling sabi ni Lero.
Ilan sandali pa ay dumaan ang limang nilalang na alagad ng dilim at napahinto malapit sa kanila na tila may hinahanap. Tinitigan nila ang mga nakakatakot na nilalang habang si Robert ay pinapawisan dahil sa takot at maging si Tin. Nang walang nakita ang nakakatakot na nilalang ay umalis na ito at nagtungo sa kung saan. Biglang tumayo si Lero at dahan-dahan na tiningnan ang paligid.
" Wala na sila." Wika ni Lero ng lumingon sa kanila.
Paglingon ni Lero sa kinaroroonan ni Cal at ang mga kasama nito ay biglang lumitaw sa kanyang likuran ang isang malaki at nakakatakot na nilalang kaya napasigaw si Cal. Malaking tao ito at mukhang hayop ang kanyang itsura na di maipaliwanag kung anong klaseng nilalang.
" Lero, sa likod mo!" Mabilis na sigaw ni Cal.
Humarap si Lero sa nakakatakot na nilalang at balak ng atakihin siya nito. Mabilis na kumilos ang nilalang para atakihin si Lero ngunit ng lumapit ito kay Lero ay biglang nagbagong anyo si Lero bilang lobo at naglaban sila. Ginamit ni Lero ang kanyang matutulis na mga pangil sa pakikipaglaban sa isang alagad ng dilim na siyang kinukontrol ng gold queen.
" Lero mag-ingat ka!" Sigaw ni Cal. Napatayo na rin sila sa kanilang kinauupuan. Habang sinubukan ni Cal na magpalabas ng kapangyarihan ngunit hindi gumana kaya nagtataka siya kung bakit di gumana ang kanyang kapangyarihan.
Sa gitna ng labanan ay nasugatan si Lero sa ilang parte ng katawan kaya napaluha ito ngunit di nagtagal ay natalo niya ang nakakatakot at malakas na nilalang. Nang bumalik sa pagiging tao si Lero ay duguan ito dahil sa matulis na kuku ng kanyang nakalaban at wala na rin ang pang itaas nitong damit dahil napunit sa gitna ng kanyang pagbabagong anyo. Hinang-hina si Lero pagkatapos ng laban kaya napalapit si Cal at ng mga kaibigan nito maging ang fairy.
" Lero, sorry kung di ka namin matulungan kanina." Malungkot na wika ni Cal.
" Oo nga Lero, sorry.." Wika din ni Tin.
"U..umalis muna tayo dito dahil may paparating pa. Di ko na kakayanin silang lahat." Wika ni Lero habang hawak niya ang kanyang kanang braso na napuruhan.
"Yeah, let's go guys at ayaw ko pang mamatay dahil gusto ko pang ikasal sa taong mahal ko..." Sabi ni Robert at tinulungan niya na makatayo si Lero maging si Cal ay umalalay na rin.
Umalis na sila at nilisan ang lugar bago pa dumating ang iba pang nakakatakot na nilalang hanggang sa makalayo na sila sa lugar na yun.
"Tumigil na muna tayo dito." Wika ni Lero na ramdam pa rin ang hapdi ng mga sugat.
Huminto sila sa isang malaking puno na may malalaking ugat at sanga. Pinaupo nila si Lero sa isang malaking ugat ng puno.
" Salamat....!" Sabi ni Lero kila Cal at Robert ng makaupo na siya.
"Susubukan kong gamitin ang aking kapangyarihan para mawala ang mga sugat mo sa katawan." Wika ng prinsesa/Cal.
Tiningnan muna siya ni Lero saka nagsalita.
"Ikaw ang bahala aking kamahalan." Wika ni Lero sa prinsesa.
Itinapat ng prinsesa/Cal ang kanyang mga palad kay Lero at biglang lumiwanag ang mga palad ng prinsesa/Cal. Unti-unti namang nawala ang mga sugat at dugo sa katawan ni Lero na siyang ikinatuwa ng lahat. Tuluyang ng nawala ang mga sugat sa kanyang katawan.
" Ayan bro, magaling ka na." Natutuwang wika ni Robert wika ni Robert.
"Wala na ang mga sugat mo." Wika ng prinsesa habang nakaupo katabi si Lero.
" Total magaling na siya. Pwede na ba tayo magpatuloy sa paglalakad kasi gusto ko ng matapos to at makauwi na Cal." Malungkot na sabi ni Tin na parang naluluha.
" Sandali lang Tin, magpahinga muna tayo. Please be patient Tin kahit para lang kay Jack at Leila and sorry about this moment na nadamay kayo sa gulo ng mundo ko." Sagot ni Cal sa sinabi ni Tin.
Di na kumibo si Tin pagkatapos marinig ang mga salitang galing kay Cal. Bigla naman siyang inakbayan ni Robert.
" Isipin mo na lang na magiging masayang adventure ito, huh." Wika ni Robert na nakangiti habang nakatingin kay Tin.
Si Lero ay tahimik lang na pinagmamasdan sila sa isang tabi. Ang fairy naman ay nagmamasid sa paligid.
" Ano ba ang mga nilalang na yun at bakit parang tayo ang puntirya nila?" Tanong ni Robert.
" Alagad sila ng queen at mukhang sinimulan na niya ang pagpapakalat ng mga ito para hanapin at patayin tayo." Sagot ni Lero.
"Buti at isa lang ang nakalaban mo kanina." Wika ulit ni Robert.
"Pero malakas ang nilalang na nakalaban ko kanina at hindi ito pangkaraniwan lamang." Biglang sabi ni Lero.
"Mag-ingat na lang tayong lahat." Singit ng prinsesa sa pag-uusap ni Lero at Robert.
Sa gitna ng kanilang pag-uusap at pagpapahinga ay abala naman ang gold queen sa pagpapakalat ng kanyang mga kampon ng dilim upang hanapin ang prinsesa/Cal at ang mga kasama nito.
" Kamahalan...Hindi pa namin sila nakikita sa ngayon ngunit may isa kaming kasama na wala ng buhay sa gitna ng kakahuyan at walang nakakita sa amin kung ano ang nangyari pero may mg kagat ito sa bahaging itaas ng kanyang katawan." Wika ng isang nilalang na namumuno sa paghahanap sa prinsesa /Cal.
"Si Lero ang kanyang nakalaban, isang taong lobo. Gusto ko dalhin nyo sa akin silang lahat ng buhay lalo na ang prinsesa!" Malakas na wika ng bruha.
"Masusunod kamahalan." Sabi ng isang nilalang.
" Bilisan nyo ang paghahanap sa kanila mga hangal!" Sigaw ng gold queen.
Muling nag-ingay ang mga nakakatakot na nilalang sa loob ng kweba tsaka umalis na ito at nagkalat sa kung saan.
"Guys, i think kailangan na nating magpatuloy sa paglalakad kasi magdidilim na." Sabi ni Tin. "Magdidilim na nga." Wika naman ni Cal. Nasa kakahuyan pa rin sila ng mga oras na yun at nagpatuloy na sa paglalakad. Tinahak nila ang daan kung saan maraming puno ang makikita lalo ng unti-unti ng nilalamon ng dilim ang paligid ng gubat. " Sana may makita manlang tayong matutuluyan." Wika ni Robert na nababahala sa kung ano ang mangyari sa kanila sa kakahuyan ng mga oras na yun. "Magtiwala lang kayo at may makikita din tayo." Wika ni Cal. " Meron akong alam na matutuluyan pero medyo may kalayuan kaya bilisan natin ang paglalakad." Seryosong sabi ni Lero. Nagmadali sa paglalakad ang lahat habang tinatahak ang masukal na gubat. Maya-maya ay lumitaw ang mga nag-iilawan na mga alitaptap sa paligid. Parami ito ng parami hanggang sa nabigyan liwanag ang paligid na kanilang kinatatayuan. Napahinto sila at namangha sa mga maliliit na insekto na nagli
Sumapit ang gabi at laganap na naman ang kadiliman sa paligid. Isang grupo ng kampon ng dilim ang pinakawalan ng gold queen upang hanapin ang prinsesa at ang mga kasama nito. Isang nakakatakot na grupo ng mga nilalang na may mga malalaking pakpak. Nagkalat sila sa buong lugar at nakarating sa kung saan. Sa bahaging kinaroroonan ng prinsesa ay napadpad sa lugar din yun ang mga nilalang na may malaking pakpak. Nakakatakot ang kanilang wangis na parang kalahating tao at kalahating hayop. Ang mukha ay kulubot na di maintindihan at may matulis na mga ilong at taenga. Parang mga mangkukulam na may mga pakpak. Habang nasa hapagkainan ang prinsesa/ Cal at ang mga kasama nito ay bigla silang nakarinig ng ingay galing sa labas at maging sa taas ng kanilang bubong. Natigilan sa pagkain ang lahat at pinakinggan ang ingay na kanilang naririnig. Nagsitayo ang silang lahat... "Naririnig nyo ba yun? Ano yun?" Tanong ni Tin at napatingin ito sa paligid.
Bago sumikat ang araw ay nagsimula ng magpaalam ang prinsesa at mga kasama nito sa matanda upang di sila madamay o mapahamak dahil sa masamang dulot ng gold queen. "Maraming salamat sa pagpapatuloy nyo po sa amin sa inyong munting tahanan. Tatanawin naming utang na loob ang pagtulong nyo sa amin. " Pagpapasalamat ng prinsesa sa matanda na katabi naman nito ang dalawang babae na umaalalay sa kanya. "W*....walang anuman, naway gabayan kayo ng nakatataas sa inyong paruruunan. Lalo na ikaw binibini na sadyang nabubukod tangi nawa'y ingatan mo rin ang iyong sarili lalo na sa paparating na kapahamakan." Wika ng matanda sa prinsesa. Nasa bakuran na sila ng bahay at isa-isang nagpaalam sa matanda at sa mga kasama nito. Lumapit si Tin at Robert sa matanda at nagmano ang mga ito. " Lola, aalis na po kami at maraming salamat po sa lahat." Wika ni Tin pagkatapos magmano. Napangiti naman ang matanda. Kasun
" Lumabas na tayo, wala na sila." Wika ni Lero na pinapawisan sa init sa loob ng butas ng malaking puno. Nasa loob pa rin sila ng isang malaking puno ng mga oras na yun. Tumingin sa butas si Robert para siguraduhin na wala na ang mga mangkukulam sa paligid. " Ano Robert? Did you see them?" Tanong ni Tin. "Ssshhhh......!!!! Ani Robert na tila pinapatahimik niya si Tin. Nag aabang naman ng sagot ni Robert ang prinsesa at si Lero na kung safe na ba sa labas. " I think their gone." Sagot ni Robert sa kanila. " Are you sure ha,? baka mamaya meron pa pala nakaabang dyan sa tabi at naghihintay na lumabas tayo." Wika ni Tin na natatakot lumabas. " Yeah, i'm sure guys don't worry." Sabi ni Robert. "Mukhang safe na nga tayo this time but hindi pa rin titigil ang bruha sa paghahanap sa prinsesa." Marahan na wika ni Lero habang malungkot na nakatingin sa prinsesa at sa mga kaibigan nito. "Kay
Callea POV, Alas dyes na ng gabi ng nakaramdam na ako ng antok. Di pa sana ako matutulog ngunit sa mga oras na yun ay parang may humaplos ng aking buhok hanggang sa napahiga nalang ako. Pinikit ko na ang aking mga mata. "Teka..! Where am i? Bakit ako nandito?" Tanong ko sa sarili habang pinagmasdan ang paligid. Napapaligiran ako ng mga malalaking puno na sumasayaw sa ihip ng hangin. Subrang tahimik ng paligid na para bang may buhay at natutulog lang. Nakaramdam ako ng takot pero nilakasan ko ang aking loob. Huminga muna ako ng malalim at nagsimula ng maglakad. "Liwanag..!" Sabi ko. May nasilayan akong liwanag sa di kalayuan at nagpatuloy ako sa paglalakad. Narating ko ang nasabing liwanag. Yun pala ay nanggaling sa isang napalaking puno na ngayon ko pa lang nakita. "Wow.., Ang ganda at ngayon lang ako nakakita ng ganito kalaking puno na nababalot ng liwanag dito sa madilim na gubat na ito!" Napamangha ako sa aking nakita.
Alas sais ng umaga. Napadilat na lang ako ng maaninag ko ang sikat ng araw na gumising sa mahimbing kong pagkakatulog. Tumayo ako at pumunta sa tapat ng bintana. Tanaw ko sa malayo ang mga ibon na nakadapo sa sanga ng isang malaking puno. Habang nakadungaw sa bintana ay napaisip ako bigla. "Ilang araw na ang lumipas di ko na ulit napanaginipan ang dark forest na yun" Ang nasabi ko sa aking isipan habang nakatingin ako sa malayo. "Dalawang araw pa ang bibilangin bago sumapit ang aking kaarawan" Sabi ko na mahina ang boses. Bumaba na ako dahil dumating na sila Mom at Dad. Pinuntahan ko sila sa garden. Yun kasi ang place na paborito namin kaya dun ko sila naisipang puntahan. Natanaw ko sila mula sa kinatatayuan ko. Nasa pinto ako nun palabas ng garden. Nagbabasa ng dyaryo si Dad habang umiinom ng kape. Si Mom naman busy sa kausap niya sa phone habang hawak ang isang cookies. Agad ko silang nilapitan. Umupo ako sa isang upuan na katabi ni Mom. Si Da
"Asan na si Cal" Tanong ni Tin. "Wag mo isipin yun..baka may inaasikaso pa" Sagot naman ni Mich. "Hay naku! Ang sabihin mo mabagal lang talaga kumilos si Cal" Biro ni Jack sabay tawa ng malakas. Subrang mapagbiro talaga si Jack lahat na lang ng sasabihin niya dinadaan sa biro kaya masaya siya kasama at nakasundo namin siya kahit lalaki siya. "Sinong mabagal huh? Pabirong tanong ko. "Ahh...wala.." Sagot ni Jack. "Kala niyo di ko alam ang mga sinasahi niyo ahh, kanina pa ako dito sa likuran niyo." Nakangiti kong sabi. "Tagal mo kasi friend" Sabi ni Mich. "Ehh kasi hinanda ko yung snacks natin" Wala kasi sila Ate Tamie. Umupo na ako katabi ni Tin. Si Jack naman ay nasa kabilang upuan katabi naman ni Mich. Nang makaupo ako ay napansin ko si kuya Roy sa gawing kaliwa sa di kalayuan nagwawalis ng mga nahuhulog na dahon. Sila Mom and Dad di ko pa nakikita. Hapon na rin kasi dumating ang mga kaibigan ko a
Alas singko ng hapon. "Aray!"Napasigaw ako ng malakas ng naramdaman kong may masakit sa kaliwang binti ko. "Ano nangyari ?" Tanong niya sa akin habang nakatitig sa dalawa kung mga mata. "May sugat ako oh, look." Sagot ko sa kanya ng nakatingala dahil nakaupo ako sa malaking ugat ng puno. Napaupo din siya bago hinawakan yung binti ko tsaka tiningnan ang sugat. "Maliit lang pala eh, kala ko naman kung ano na, kung makasigaw ka." Sabi ni Lero na may seryosong mukha. Tumahimik lang ako that time habang pinagmamasdan ang maamo niyang mukha. " Kaya mo ba maglakad? kasi malapit na magdilim," Tinanong niya ako na may pag aalala. "I'll try," Sabi ko ng unti-unti kong sinubukan tumayo. Inalalayan niya ako ng bigla niya ako binuhat ng makatayo na ako. "Mukhang matagal tayo makakarating sa pupuntahan natin kapag naglakad ka." Sabi niya sa akin habang buhat niya ako at nakatingin sa nilalakaran niya
" Lumabas na tayo, wala na sila." Wika ni Lero na pinapawisan sa init sa loob ng butas ng malaking puno. Nasa loob pa rin sila ng isang malaking puno ng mga oras na yun. Tumingin sa butas si Robert para siguraduhin na wala na ang mga mangkukulam sa paligid. " Ano Robert? Did you see them?" Tanong ni Tin. "Ssshhhh......!!!! Ani Robert na tila pinapatahimik niya si Tin. Nag aabang naman ng sagot ni Robert ang prinsesa at si Lero na kung safe na ba sa labas. " I think their gone." Sagot ni Robert sa kanila. " Are you sure ha,? baka mamaya meron pa pala nakaabang dyan sa tabi at naghihintay na lumabas tayo." Wika ni Tin na natatakot lumabas. " Yeah, i'm sure guys don't worry." Sabi ni Robert. "Mukhang safe na nga tayo this time but hindi pa rin titigil ang bruha sa paghahanap sa prinsesa." Marahan na wika ni Lero habang malungkot na nakatingin sa prinsesa at sa mga kaibigan nito. "Kay
Bago sumikat ang araw ay nagsimula ng magpaalam ang prinsesa at mga kasama nito sa matanda upang di sila madamay o mapahamak dahil sa masamang dulot ng gold queen. "Maraming salamat sa pagpapatuloy nyo po sa amin sa inyong munting tahanan. Tatanawin naming utang na loob ang pagtulong nyo sa amin. " Pagpapasalamat ng prinsesa sa matanda na katabi naman nito ang dalawang babae na umaalalay sa kanya. "W*....walang anuman, naway gabayan kayo ng nakatataas sa inyong paruruunan. Lalo na ikaw binibini na sadyang nabubukod tangi nawa'y ingatan mo rin ang iyong sarili lalo na sa paparating na kapahamakan." Wika ng matanda sa prinsesa. Nasa bakuran na sila ng bahay at isa-isang nagpaalam sa matanda at sa mga kasama nito. Lumapit si Tin at Robert sa matanda at nagmano ang mga ito. " Lola, aalis na po kami at maraming salamat po sa lahat." Wika ni Tin pagkatapos magmano. Napangiti naman ang matanda. Kasun
Sumapit ang gabi at laganap na naman ang kadiliman sa paligid. Isang grupo ng kampon ng dilim ang pinakawalan ng gold queen upang hanapin ang prinsesa at ang mga kasama nito. Isang nakakatakot na grupo ng mga nilalang na may mga malalaking pakpak. Nagkalat sila sa buong lugar at nakarating sa kung saan. Sa bahaging kinaroroonan ng prinsesa ay napadpad sa lugar din yun ang mga nilalang na may malaking pakpak. Nakakatakot ang kanilang wangis na parang kalahating tao at kalahating hayop. Ang mukha ay kulubot na di maintindihan at may matulis na mga ilong at taenga. Parang mga mangkukulam na may mga pakpak. Habang nasa hapagkainan ang prinsesa/ Cal at ang mga kasama nito ay bigla silang nakarinig ng ingay galing sa labas at maging sa taas ng kanilang bubong. Natigilan sa pagkain ang lahat at pinakinggan ang ingay na kanilang naririnig. Nagsitayo ang silang lahat... "Naririnig nyo ba yun? Ano yun?" Tanong ni Tin at napatingin ito sa paligid.
"Guys, i think kailangan na nating magpatuloy sa paglalakad kasi magdidilim na." Sabi ni Tin. "Magdidilim na nga." Wika naman ni Cal. Nasa kakahuyan pa rin sila ng mga oras na yun at nagpatuloy na sa paglalakad. Tinahak nila ang daan kung saan maraming puno ang makikita lalo ng unti-unti ng nilalamon ng dilim ang paligid ng gubat. " Sana may makita manlang tayong matutuluyan." Wika ni Robert na nababahala sa kung ano ang mangyari sa kanila sa kakahuyan ng mga oras na yun. "Magtiwala lang kayo at may makikita din tayo." Wika ni Cal. " Meron akong alam na matutuluyan pero medyo may kalayuan kaya bilisan natin ang paglalakad." Seryosong sabi ni Lero. Nagmadali sa paglalakad ang lahat habang tinatahak ang masukal na gubat. Maya-maya ay lumitaw ang mga nag-iilawan na mga alitaptap sa paligid. Parami ito ng parami hanggang sa nabigyan liwanag ang paligid na kanilang kinatatayuan. Napahinto sila at namangha sa mga maliliit na insekto na nagli
"Kamusta po kayo prinsesa nung nawala ako sa tabi mo?" Tanong ng fairy. "Hmmm....Mahirap sabihin ang buong pangayayari pero hindi maganda ang nangyari sa amin sa loob ng palasyo. Naabutan kasi kami ng gold queen at ginawa niyang ginto ang dalawa kong kaibigan. Maging si Lero ay muntik ng tuluyang maging ginto ngunit biglang nawala ang gintong bumalot sa kanya at hindi namin alam kung paano nangyari yun. Wala ni Isa man sa amin ang nakaalam o nakasaksi. Nakita na lang namin na unti-unting nawala ang mga ginto sa katawan ni Lero." kwento ng prinsesa. " Ikinalulungkot ko ang nangyari sa iyong mga kaibigan mahal na prinsesa." Wika ng fairy at dumapo ito sa balikat ng prinsesa at inilapat niya ang kanyang pisngi sa malambot na pisngi ng prinsesa. Sa mga oras na yun ay nagsisimula na silang maglakbay at tahakin ang daan patungo sa kanilang pupuntahan. Lumapit si Lero kay Cal/prinsesa bago magsalita ito. " Sa tingin ko may nagbabadyang panganib na na
Sa isang kweba kung saan nagtungo ang gold queen pagkatapos ng paghaharap nila ng prinsesa. "Isang kalapastanganan ang ginawa mo Lero. Isang hangal para saluhin ang bagsik ng aking kapangyarihan." Galit na galit na wika ng gold queen. Nagkakagulo at nag-iingay ang mga alagad ng bruha sa isang kweba na kanilang kinaroroonan kaya lalong nainis ang bruha. " Magsitahimik kayo..!" Sigaw ng gold queen. Sumunod naman ang kanyang mga alagad at nagsitahimik ang mga ito. " Hindi ako papayag na napahiya ako sa araw na ito. Babalikan ko kayo!" Wika ng bruha. Nanghihina pa rin ang bruha dahil sa tindi ng tama ng kapangyarihan ng prinsesa/Callea sa kanya. Sa loob ng palasyo ng gardenya ay naroon pa rin ang prinsesa na luhaan habang kayakap si Lero. "Patawad mahal na prinsesa." Malungkot na wika ni Lero. "Huwag ka magsalita ng ganyan." Sabi ng prinsesa kay Lero. Tuluyan ng nabalot ng ginto ang katawan ni Le
Magkasama ang magkakaibigan at ang prinsesa ng mga sandaling nahanap nila ang isa't-isa. Si Lero ay tahimik lamang habang ang mga kaibigan ng prinsesa ay nag uusap. " Guys ano na ang gagawin natin dito, Let's go!" Wika ni Leila na naiirita. Nasa loob sila ng isang silid sa palasyo. "Leila, pwede ba manahimik ka muna dyan." Seryosong wika ni Robert. " At bakit ka ba sumasabat, ha, di naman ikaw yung tinatanong ko. Di lang naman ikaw ang kasama ko dito nohh, hmmp." Naiinis na sabi ni Leila sa kaibigang si Robert. " Alam nyo guys, kanina pa kayo nagbabangayan dyan. Pwede ba kumalma muna kayong dalawa." Wika naman ni Tin. Napansin ni Cal ang pag-aaway ng dalawa ngunit natawa lamang si Cal sa kanila. Nakita ni Cal ang kaibigang si Jack na tahimik lamang sa isang sulok kaya nilapitan niya ito. "Jack, okay ka lang?" Tanong ni Cal. Napatingin sa kanya si Jack. "Hmmm...Yeah, i'm okay." Sagot ni Jack. Malapi
"Hi Jack..," Bati ni Leila sa kaibigan si Jack. Nakaupo si Jack sa labas ng bahay nila sa guest area. May pinipinta siyang na kung anong bagay na kanyang pinagkakaabalahan. " Oh, hi Leila. Ano ginagawa mo dito?" "Gusto ko lang bisitahin ka. Bawal ba, ayaw mo ba nandito ako, ha." Wika ni Leila. Naupo si Leila sa tabi ni Jack. "Ah, hindi..hindi naman sa ganun." Sagot naman ni Jack. Bahagyang ngumiti si Leila at sinamantala ang pagkataon na magkasama sila ni Jack. Bukod sa sa kanilang pakikipagkaibigan, Si Jack ang kanyang first love ngunit may ibang gusto si Jack kaya di siya napapansin nito. "Ano yang ginagawa mo.?" Tanong ni Leila ng mapansin niya na abalang-abala si Jack sa kanyang ginagawa. " Ahh wala to, wag mo ng pansinin." Biglang itinabi ni Jack ang hawak niya at isinantabi ang kanyang ginagawa. Dumating si Robert ng di nila namalayan. "Abahhh parang may nagaganap na sweet
Alas tres ng hapon habang naglalakad sa harden ang prinsesa kasama si Lero. Masaya ang mga sandaling magkasama silang dalawa. "Lero, bukas na ang aking kaarawan ngunit." Natigilan ang prinsesa. "Oh bat parang natigilan ka.?" Tanong ni Lero. "Naalala ko lang mga magulang ko at mga friends ko." Sagot ng prinsesa. "Wag ka mag alala matatapos din ang lahat ng to." Niyakap siya ni Lero. " Thank you Lero at nandyan ka." Pasasalamat niya. Tumungo na sila sa palasyo. "Lero sandali." "Ano yun?" Tanong ni Lero. Nasa tapat sila ng pintuan ng mga oras na yun. "Ah wala. Sige pumasok na tayo." Hinawakan niya si Lero sa kanang kamay at hinila papasok ng palasyo. " Be lated happy bday Cal." Ngumiti ito sa kanya habang papasok sila ng palasyo. "Thanks," Bumawi siya ng malaking ngiti kay Lero. Napansin nila na wala ang Queen sa truno. " Saan na naman nagpunta ang Queen?"