Chapter 4
Hannah Mae Verdin.
Crizza Marie Verdin
"Will ano ba? Male-late na tayo." Aniya ko habang dala-dala ang napsock ko na hinanda kanina pang umaga, tinitigan niya lang ako habang nakangiti.
"Chill, Masiyado ka namang seryoso. Dapat nga on vacation tayo e' chill chill din." Nakakalokong sabi niya, binato ko siya ng basahan.
"Pipili kanalang ng vacation chill chill kemerot mo e' dito pa sa Cebu! Dalian mo at ang flight natin sa Ilo-ilo maka-cancel." Pagtataray ko.
"We can book another flight, marami tayong pera." Sabi niya binato ko nanaman siya ng basahan at saka inirapan.
"Babarilin ko bungo mo ngayon na kung hindi ka kikilos Will." Pagbabanta ko at saka tinutok sakanya ang baril, agad niyang tinaas ang dalawang kamay bago tumingin saakin. Tumawa lang siya bago nagsalita.
"Drop your gun, I'm moving and breathing." Sabi niya pa, umirap ako bago muli siyang tinitigan, binaba ko ang baril bago huminga ng maluwag. Sa lahat ng kasama ko e'siya ang pinaka mabagal kumilos. No wonder kung sa barilan ay siya agad ang unang ma tetenggang mababalitang dead on the spot.
Natalon ang puso ko nang mag ring ang cellphone ko. Kahit kailan talaga ang ingay-ingay, kinuha ko sa bulsa ang cellphone at saka tumingin. I sighed seeing Crizza's bestfriend calling.
"Hello?" Tanong ko sa kabilang linya, puro ingay ang nadidinig ko sa kabilang linya kaya napameywang ako. "Pipe ka ba? I'm talking to you!" Sigaw ko sa cellphone, I just heard the laugh that is most embarrassing.
"Kamusta? You still remember me?"
Napakuno't ang noo ko sa sinabi niya, Literally Jannah the bestfriend, I'm just glad we don't have similar name. Jannah name is Ugly.
"Busy ako, I don't care who the hell you are." Sabi ko, narinig ko nanaman ang tawa niya. She's just messing around, kailan pa nagkaroon ng kaibigang baliw ang kapatid ko? I hung up the call before it passed ten minutes. Let's just say I don't hook with the crazy girl.
"Sino 'yon?" Tanong ni Spen habang nag aayos ng mask niya.
"Some sort of a slut, ano tapos naba si Will?" Tanong ko habang nirorolyo ang mga mata, nag thumbs up si Spen bago pabirong sinuntok si Will sa braso. Lumabas nalang ako ng room para magpahangin. Kamusta kaya si Crizza? Is she having fun there? Tss. As if. Kinuha ko sa bulsa ko ang sigarilyo at saka sinindihan 'yon.
She will never feel happy in the life of illegal, knowing her paniguradong nahihirapan na siya ngayon sa pakikisama. But she can do it, imposibleng hindi. Nawala nalang ang mga iniisip ko nang may dumampot ng sigarilyo ko.
"Ang lalim ata ng iniisip mo." Seryosong puna ni Will, umirap lang ako at saka inagaw uli ang sigarilyo, inupos ko iyon sa lupa.
"No to smoke Will." Sabi ko bago siya titigan, he chuckled before looking at the view.
"No to smoke pero ikaw na ang tambutso ng taon." Biro niya, tinitigan ko siya ng masama pero hindi niya napansin 'yon dahil nakatingin parin siya sa view, tinitigan ko narin ang malaking espasyo ng magagandang tanawin sa Cebu.
Tahimik parin siya habang ninanamnam ang sariwang hangin na dumadapo sa balat niya, ganun rin naman ako. Ang pinagkaibahan lang namin ay iniisip ko ang fiance' ko na ngayong nag aakalang ako ang kasama niya.
"Pinangako ko na last project with you Hannah, titigil na'ko." Sabi niya bago ako titigan, hindi ako tumingin sakanya, alam ko 'yon, gusto ko man siyang mag stay but I know there's a alife outside of being a sinner. "Pero mukhang 'di pa ata magiging last ngayon." Dagdag niya, bumuga ako sa hangin at saka tumingin sakanya.
"You should've attend my wedding."
"Your sisters wedding kamo," Bawi niya, natawa naman ako. Kabisadong kabisado niya talaga ang bawat detalye ng plano.
"Pangalan ko naman ang nakalagay ron, ako parin ang kinasal hindi si Crizza."
He burst into laugh at saka ako tinapik. Ilang saglit ay naging payapa ang pagitan namin, walang nagsasalita at nakatingin lang sa isa't-isa, he's trying to send me a message thru his eyes pero hindi ko alam kung anong sinasabi ng mata niya pero seryoso iyon.
"We both killed people's precious life, years of being partner in crime. Naisip mo ba ni minsan bakit hindi ako?" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya, I never thought of that one. I chilled my self and stare him.
"Minsan ba naisip mong, dapat ako?" Tanong ko, hindi manlang siya humindi pero ngumiti siya ng maluwag.
"Naisip ko, ofcourse haha! I did even found everything about you, unique." Sabi niya, na stunned ako, this time hindi umuubra ang attitude ko, his words is melting me as if I'm a single woman whom he just met somewhere, napabuntong hininga ako bago sumagot.
"I'm engaged, keep that on your mind." Sabi ko at saka kinuha ang panibagong sigarilyo, inagaw niya 'yon at saka tumawa.
"Engaged but not married."
Umirap ako at saka inagaw uli ang sigarilyo. "Will be married soon... next month" He just didn't give up at saka pinitik mula sa daliri ko ang sigarilyo.
"Soon to be married without family." Sabi niya habang nakangiti, umirap ako at saka sinuntok ang dibdib niya.
"Puwede rin namang hindi kana makaranas ng pamilya." Sabi ko at saka sinipa ang ari niya, agad naman siyang naka iwas at tumawa.
"No no, hindi puwede diyan."
Natawa nalang ako bago paikutin uli ang isang sagarilyo at inihagis sakanya, he catched it well kaya ngumiti ako bago muling pumasok sa loob.
"Ready na ang first ride." Sigaw niya, nag bad finger nalang ako bago tuluyang pumasok. Kinuha ko agad ang mga gamit.
Knowing him, fooling around is easy, nothing to be serious about his actions or words. Hindi pa ata nga 'yan nagseseryoso sa talang buhay niya, If you won't believe me kayo nalang ang kumaibigan. I don't wanna waste my time describing this guy.
Inabot ko sakanya ang mga gamit bago sumakay sa Aston Martin Victor na kotse. Ngumiti muna siya bago pagbuksan ako ng pinto, ngumiti nalang din ako bago sumakay. Hindi ko alam na mas may iinit papala sa labas ng kotse 'to?
Inabot saakin ni Will ang mini fan. "Stop murmuring, 'yan nanga hawak mo na ang hangin." Sabi niya bago nag start ng engine, umirap ako at saka umupo ng maayos. Kahit kailan talaga 'tong lalaking 'to andaming napapansin.
I'm about get my cellphone when a bullet surpassed the glass window. Napatingin ako sa labas, agad akong nagtakip ng mask at saka nagsuot ng cap.
"Just drive, I'll shoot." Sabi ko at saka tinaas ang baril, agad niyang pinaandar ang kotse, pinindot ko ang button to open the window, duon tumambad saakin ang mga naka motorsiklong mga lalaki.
"Hello Spen, yes. In trouble sa middle way ng Cebu." Sabi ko habang naka pindot sa ring caller ko, naramdaman ko ang pag dausdos ng bala sa buhok ko napara bang simpleng hangin lang. I hunged up the call at saka kinuha ang isa pang baril na nasa bag ko.
Binuksan ko ang air top window at saka duon tumayo, this bullshit is attacking us. "Spen! You're shooting me, stupid." Sabi ko bago muling bumaril, nakita ko ang malaking baril na nilabas ng lalaking nasa likod ng nagmamaneho ng motorsiklo.
"Hoy Hannah, anong gagawin mo!? Let spen handle the trouble." Suway niya saakin pero patuloy parin akong lumalabas sa air top window.
"Si Spen ang papatay sakin siraulo!" Sigaw ko habang nakahawak sa bintana, the bullets is on the air.
"Hello copy... copy!" Nadidinig ko ang boses ni Spen na tinatawag ako, tinanggal ko ang wire at saka nagpatianod sa daan.
"You're crazy." Nadinig kong sabi ni Will, hindi ko siya pinakinggan at saka tumayo sa air top window at duon nagbabaril ng mga tao, I saw Spen having a hard time shooting guys at the back, kaya saakin napupunta ang mga bala.
"After this, rest! I deserve rest!" Sigaw ko bago muling nagbabaril ng mga tao na naka motor. I don't have plans to kill them I just want them to let us leave, agad akong nakaramdam ng matigas na bagay na dumapo sa pisngi ko.
"'Wag diyan, wala kang hahawakan." He warned me but I still continued my plan, tumayo ako sa itaas ng kotse habang mabilis iyong nararamdaman.
"Pst! You have to treat me bar." Sabi ko bago muling humarap at nakipag barilan, agad akong umantras ng makita ang mga kasama ni Spen.
"Another blast for Hannah Mae Verdin." Sabi ko at saka, pinanood kung paano mabutas ang gulong ng motorsiklo, nakangisi akong sumaludo kay Spen at siya namang ngumiti lang, agad akong bumaba pabalik sa loob ng kotse.
"Baliw ka talaga..." Sabi niya habang nagkakamot ng noo.
"Baliw sa patayan." I chuckled, he just grinned on me and move the car nicely and softly. Sabi ko nanga ba, basta hindi tao madali lang, sinarado ko ang air top window at saka nagtanggal ng mask. Nakita ko ang tunas tunas na make up ko sa sobrang pawis.
"Buti talaga maganda ako with or without make up, ang haggard ko." Sabi ko habang nag re-retouch, nilaksan ni Will ang sound trip kaya heto ako nakangiting nakatingin sa labas.
Life is more amazing when you give it a thrill, just don't start the Life with lie. Bakat parin ang pag dampi ng bala sa pisngi ko, siraulong Spen sinabing likod ako, ang tinatamaan.
Ilang oras rin ang biyaheng tinahak namin para makapunta sa ilo-ilo, we unarmed our self during the flight, for sure ay walang hahabol saamin rito, Attorney Rivas just need the result after this. I could take a rest. No one knows I'm hiding to Crizza's name instead of the allies of my team.
Busy lang si Will na nagtitipa ng mga offline games niya sa cellphone kaninang nasa eroplano, he's not into a sleeping person habang nag babiyahe 'cause he does believe too late mo mare-realize ang insidente because of the shocking time you spent when you were sleeping.
Hindi naman ganun kasama ang isang 'to, he even let me sleep on his arm, alam niya ang pinagkaibahan ko sa active and inactive tuwing nasa eroplano.
"Feeling ko need ko ng alak after this haggard moments." Bulong ko sa hangin at saka tumingin sa kabuoan ng Ilo-Ilo.
"After ni Mr. Rivas... mag iinom agad tayo." Sabi niya bago ako akbayan at dalhin ang mga gamit ko, ramdam ko ang pressure ng mga nangyari kanina, it doesn't mean I did the window top moves ay hindi ako kinabahan. Malay ko ba kung last will ko na ang salitang.
"I deserve rest"
Agad kaming pumasok sa isang malaking building dala-dala ang mga gamit at papeles na kinakailangan para sa kaso ni Rivas, hindi naman ako nakikielam pero masilap ako sa pera, illegal or legal tatrabahuhin ko magka pera.
"Name?" Tanong ng front desk, nilapag ko ang card ko.
"Hannah Mae Verdin." Sabi ko, she just scanned my I.d and let us surpass, nakita ko ang kalakihan ng Casa Ynrio, I think dito nalang ako mag iinom, 'wag lang tatanggi si Rivas dahil babasagin ko talaga ang kabuoan ng mga alak niya dito na diyamante ang halaga.
Inilapag ko sa harapan niya ang papeles, nakangiti siya habang tinititigan iyon. "I told you, I can do it illegal, but safe." Sabi ko, tumango-tango siya bago ako bigyan ng wine, tinitigan ko iyon at saka tinapon sa halaman.
"Payment?" Puna ko at saka naglabas ng baril ganun din si Will na seryosong nakatingin sakanya, tumawa siya bago maglabas ng naka paper plain na pera, tinignan ko agad kung totoo bang pera ang laman nuon, handa akong pasabugin ang bungo niya ngayon din kung hindi siya papantay sa usapan.
"Hindi ako nagkamali ng kinausap." Sabi niya, he was innocent, nabasa ko. Chismosang mayaman e', inosente siya laban kay Flavio na ngayon ay wala ng hawak na anumang alas para labanan si Rivas, what he did expect? Walang footage na natira or anything na mag didiin saakin.
Nakangiti ako bago sumaludo at maglakad palabas ng office niya, napatingin ako kay Will na n kanina pa nakatingin saakin. "What's your name again?" Tanong niya, napahinto ako bago muling nag isip, playing dumb huh?
Naglahad ako ng kamay bago muling nag salita. "Crizza Marie Verdin." Ngiting aniya ko at saka inabot ang kamay niya, he laughed while nodding.
A/N: Hannah Mae Verdin na naka bold type is the Pov of a person and Crizza Marie Verdin is the title of the chapter!!! Thankyou!! <3
Chapter 5Crizza Marie Verdin.Kontrabida."I would likely give credits to our founders in this launch, I feel like this is the most overwhelming event they give on us, to my fiance'"Ngumiti siya habang tinuturo ako ang iba naman ay naka 'ayiee' habang nakatingin saakin.Ngumiti lang ako. I don't have speech hindi nga ako prepared mental, emotional pati narin ang tiyan kong kanina pa natatakam sa catering na nanduon sa kabila. Anong oras narin at hindi pa kumakain."She's the best energizer I even see each day."Yun ang narinig ko, nakangiti lang ako habang napalakpak at nak
Chapter 6I'll say this once... ya'll are disgusting.Nakatingin lang ako sa cellphone ko habang tahimik na nakasakay sa kotse ni Range, he's playing instrumental song sa C.D, habang ako ay nagbabasa ng mga messages noon ni ate Hannah, hindi naman sa nakiki chismis ako, ngayon lang talaga ako nagkaroon ng oras para halungkatin ang cellphone niya.Duon ko nakita ang mga pictures niya sa iba't-ibang lugar, I just can't stop envying her. Ang ganda ng mga napuntahan niya habang ako naka i-stambay lang sa bahay habang nag ta-travel siya sa buong mundo. I sigh while scrolling still sa gallery, nakita ko ang picture nila ni Range.They are such a sweet couple, halatang-halata na mahal nila ang
Chapter 7My Own Dream Catcher.Magkasama kami ni Range pa biyahe sa bahay nila, duon nga din daw ako matutulog, I wonder tuloy kung kasundo ba ni ate Hannah ang pamilya ni Range o baka isa rin ito sa mga dahilan na magpapahirap sakanya. Hayst ikalma mo nga Crizza Marie Verdin, sa sobrang tapang ng ate mo imposibleng hindi.Sampal nga pang tagal na niya ng ulo joke haha, kidding aside.Kinakabahan akong bumaba sa kotse ni Range, nakita ko ang kabuoan ng bahay nila, mansion ang tingin ko sa kalakihan ng bahay nila, mayroon din silang mga maid duon na bumati saamin pagkababa palang ng kotse, halos lahat mababait yung iba ay nginitian pa nga ako at kinamusta.
Chapter 8Reality.Kanina ko pa sinusubukang tawagan si ate, hindi parin siya sumasagot, hindi ko alam ang dahilan, ni balita wala, Friday na and I can't help to think about the situation, next week monday na ang pamamanhikan nila at wala akong magawa kundi ay makihalubilo habang wala siya, ang taray-taray pa ng mama ni Range.Wala na akong nagawa kaya agad kong hinanap sa contacts ang number ni Will at dinial 'yon, walang anu-ano'y sinagot niya agad 'yon."Sup?" Tanong niya, bumuga ako ng hangin bago siya sermunan."Naturingan kang kaibigan ni ate tapos 'di mo manlang siya masabihang magbukas ng cellphone?" Iritableng aniya ko, sinugurado k
Chapter 9Ang hinala.Pumunta kami sa store kung saan siya nag pa reserve, mahal ang binili niyang singsing hindi ko rin naman ieexpect na mumurahin lang ang singsing kasi nga ma pera, hindi maalis ang tingin ko sa singsing, napakaganda kasi bagay na bagay sa kulay ng balat ko."You really like it huh?"Tanong niya, ngumiti ako at saka tumango, sobrang ganda kasi. Hindi ko sinasabi na akin na ang singsing na 'to pero parang gusto ko angkinin."It suits you well, akala ko nga hindi e' kasi last time I knew your fingers were little big."Sabi niya habang naglalakad kami at tinititigan din ang kamay ko, hindi naman siguro kahina-hinal
Chapter 10Ang tsinelas.Warning:There would be a slight SPG so if you're not open minded about this kind of topic you could skip it and find the part wherein there would be no SPG. :>>>"How's the day?" Tanong ng mama ni Range sakanya, Range just smile and look at his phone again. "Oh come'n kakauwi niyo lang and there would be no response, kailan pa kita tinuruan maging bastos?" Sabi ng mama niya at pagkatapos naman uminom siya ng tubig."Bastos agad Ma? I'm scrolling for Hannah's best designers para sa gown niya." Sabi nito at seryoso paring nakatingin sa cellphone, masama tuloy saakin ang tingin ng mama niya, umiwas nalang ako ng tingin at saka binulungan si Range.
Chapter 11Impress time.Maaga akong nagising, dahan-dahan akong umupo, napapiki't panga ako sa sakit na nararamdaman ko sa private part ko e, napatingin pa ako kay Range na mahimbing paring natutulog habang nakayakap sa hita ko dahil sa pagkakaupo.Napangiti ako habang hinahaplos ang buhok niya,alam mo bang ang sakit? napabuntong hininga ako bago dahan-dahaning tanggalin ang kamay niya sa hita ko, napahawak nalang ako sa harapan ko ng maramdaman ang sakit sa maselan kong parte, hayst ang sakit talaga. I bit got hurry to wear my clothes nang malaman ko ang oras, magluluto pa ako at maglilinis.Nang matapos ako ay agad akong bumaba sa kusina para i-check ang mga puwede iluto, na
Chapter 12.Ang Manhikan."Dali nag text na si Range." Sabi ko kay ate na nagmamadali pag palitin ang damit namin, madali kong naisuot ang damit niya kaya siya nalang ang hinihintay. Kailangan niya mag madali kung hindi tiyak akong yayariin kami ni Range, agad binato ni ate Hannah ang cellphone sa kama kaya ko kinuha 'yon.Nagkatitigan kami nang marinig namin ang tunog mula sa pinto at ang boses ni Range. "Hannah?" Pagtatawag ni Range mula sa pinto, dali-dali kaming umayos ng tayo at umaktong maayos."Coming!" Sabi niya at saka maarteng nag lakad sa pinto. Binuksan niya 'yon at saka sinalubong si Range sa pinto ng may malaking ngiti, hawak-hawak ko ang kamay ko at pinaglalaruan 'y
Chapter 11As the day goes by hindi pa rin naalis ang rumor na meron saamin, I could tell they all think that we're doing something inside kahit ang katotohanan ay wala naman talaga. Napabuntong hininga ako at saka inayos ang mga laruan ni Jacob.They can't see? I have my son and I don't have time to deal with the lust."Should we eat something? gabi na and I bet Tristan isn't coming home yet." Sabi nya kaya natigilan ako, talaga nga bang alam niyang hindi uuwi si Tristan. Since wala rin naman kaming meal pag uwi ay pumayag ako.We decided to use his car than mine para ibabalik niya nalang kami kung saan kami nag park for no hassle, sa sobrang pagod naman ni Jacob ay agad naman siyang nakatulog habang nasa biyahe so it's really akward to the both of us to be silent in one car kaya agad akong nag salita."You see, I don't know if Tristan told you already but really Jacob is not your son." Sabi ko but he didn't gave me even one a bit to reaction dahil mukhang hindi naman talaga niya ito
'Chapter 10: Know'Napag usapan nanamin ni Tristan ang gagawin namin para hindi kami mahalata ni Jacob, I even asked him to pull me out nalang to avoid it really pero sabi nya ay mas mahahalata raw na parang may tinatago kami kaya he decided na mag stay ako for a meantime.Nauna nang pumasok si Tristan while me and Jacob are still on the house, after I get dressed Jacob ay makakaalis na rin kaming dalawa. Jacob looked at me as he smile."Mama, Jacob is handsomt." Sabi niya kaya ngumiti ako habang nakikita naman niya ang reflection ko na nakikita sa harapan ng salamin, binuhat ko siya when I'm already done putting his zipper off."Let's behave in office okay?" Sabi ko bilang paalala, Jacob raised his thumb as a sign of like kaya napangiti naman akong i-kiniss siya sa noo bago ibaba, nauna siyang bumaba palabas habang sinasarado ko naman ang ibang kuwarto sa tinutuluyan namin.Lately I've been thinking how it happened na bilang isang walang alam saamin ni Jacob ay napapansing anak niya
'Chapter 9: Talk'Simula ng umuwi rito si Tristan kasama namin for few days only ay hindi ako mapakali kung sasabihin ko ba sakanya na ang pinsan niya ang tatay ng anak ko o hindi. I kept on thinking about it pero wala pari akong ma come up na better answer."Hey, come." Narinig kong aniya ni Tristan kaya agad akong lumingon sakanya habang hawak ko ang labi kong nag iisip, ilang beses pang kumurap ang mga mata ko bago lumapit sakanya at umupo. He held my arms as he rapped his on my body."Anong problema? You seem so bothered." Pag uusisa niya saakin, huminga ako ng malalim bago tumingin sakanya."W-Wala..." I replied but he seems not so believing me kaya umiwas ako ng tingin at niyakap siya, hinalikan niya ang noo ko."I know there is something wrong so... I should be open in it." Sabi niya saakin kaya agad na kumurap ng may pag aalinlangan ang mga mata ko and I don't know but I'm doubt about it.Agad akong humarap sakanya at binigyan siya ng malungkot na tingin, kaya naramdaman ko na
'Chapter 8: Don't Know.'I can't believe what just happened, I almost didn't want to show up on him dahil sa nangyari last time sa parking lot. I mean, who wouldn't be ashamed for that, he's really right, I almost lost my son two times in a row-I lied that his son died too. I feel drained."Mommy why aren't we moving?" Jacob asked and I fixed my hair symbolizing that I've gotten in to my mind again, liningon ko siya from the back seat at nginitian."Mommy just thought of something." Sagot ko, he smiled and nodded as he played to his stuff toys again kaya huminga ako ng ilang beses at lahat iyon ay mabigat.Sinasabi ko nang ayaw kong umuwi ng PIlipinas because I knew this will happen, mag ku-krus nanaman ang landas naming dalawa, 'yong tipong sasakit nanaman ang ulo kakaisip kung paano ko ma po-protektahan at mapapanindigan ang aniya kong hindi niya anak si Jacob.As I drive, I have thoughts in my mind-hindi naman ako pupunta sa office niya ngayon pero pakiramdam ko ay nasa paligid lan
'Chapter 7: Insulto'"No, I think we should not talk about my personal life." Aniya ko, nakita ko ang pag ngisi ni Range kaya umiwas ako ng tingin at nag papanggap na inaasikaso ang anak ko. Habang tinititigan ko siyang binabasa ang files ay agad akong nagtataka.Sa usap-usapan ng mga iilan na babae... Ilan na kaya ang nadiligan niya?"Ehem..." Nabigla ako nang madinig na tumikhim siya kaya hindi ako muling tumitig pa sakanya, he's looking at my baby boy kaya agad kong binago ang usapan."Is everything done? I'm leaving." Pambabara ko, ngumiti siya at saka umiling."Tristan just told me that I will guide you all the way round here but it's quite not interesting anymore-ikaw ba naman maputulan ng takong." Sabi niya habang ginagawang pang turo ang ballpen niya, napatingin ako sa takong ko nasira-nabigla ako ng kuhanin ni Jacob iyon at ilagay sa desk ni Range.Crizza's Deal...Agad kong binawi ang sapatos dahil anduon ang brand ko ng sapatos at baka maisip niya talaga saakin ay ako si Cr
'Chapter 6: Bad Day.' "Come on Jacob, let's go anak." Sabi ko, no choice ako kung'di ay dalhin siya habang hinahanap ko ang pinsan ni Tristan. I just don't expect na andito nanaman ako, nasa Pilipinas at gagawa nanaman ng mundo. Ilang araw ko tiniis ang buhay ng nakatago kaya hindi ko alam kung anong pakiramdam maging malaya rito sa Pilipinas, hindi kagaya sa Ireland kung saan hindi ko kinakailangang mangamba. Tumitingin lang ako sa ila't-ilang stations ng candy para bilhan si Jacob nang mapansin kong wala na siya sa tabi ko, halos manginig ang kalamnan kong tumakbo at nagsisisigaw ng pangalan niya. "Jacob! Anak!?" Sigaw ko pa, I don't even see his shadow anywhere, nakatingin na saakin ang ibang tao at nagbubulong-bulungan, i don't care anymore, ang importante saakin ay ang anak ko. Ilan pang pag iikot ko nang bigla kong natanaw si Jacob kasama ng isang lalaki kaya halos madapa-dapa akong hinabol siya, I even broke my heels kaya nahirapan akong maglakad. Nang maabot ko ang balik
Chapter 5: Ilo-Ilo’s Surprise. After we eat ay agad kaming pumunta sa kotse ni Tristan, I’m really disappointed he didn’t ask me what are my plans, and am I really okay with his plans. Tahimik lang ako nakaupo sa back ride habang pinupunasan ng pawis si Jacob. “I know it is hard but, 2 months left lang naman Crizza.” He said, bumuntong hininga ako as I looked at him. “Hindi ko alam Tristan, I don’t even know how is my life without your guide.” “I know, but I have cousin here okay? He could show you around, with city lights of course.” Sabi nito, hindi ako sumagot. I mean, hindi pa ba sapat na sumama na ako rito sa pinas? tapos ngayon iiwan niya ako rito sa Ilo-Ilo at mag isa siya sa Manila, you’ve gotten be kidding me fate! “Please? I know it is very hard, but I know Jacob is in my side.” Sabi niya while trying to reach my hands, he’s right, simula nang tawagin na siyang papa ni Jacob ay mas kinakampihan na siya nito keysa saakin. “2 months is long!” “Do we have to argue?” Tanon
Chapter 4: Philippines. Wala na akong ibang nagawa kun’di pumayag, after all ayoko parin namang maiwang mag isa doon at ayoko rin magkaroon siya ng expectations saakin and how I handle his business. Hindi makaluwag-luwag ang pag hinga ko habang pa biyahe kami papuntang manila. Some of the place change, still there is still city lights. “Mommy, are you okay?” Tanong ni Jacob, I suddenly looked at him as I smiled. “Yes, how about you?” Tanong ko, ngumuso siya at saka inayos ang pagkakaupo sa back seat. “It’s hot here, right papa?” Baling ni Jacob kay Tristan na abala sa pagmamaneho, even he’s busy ay ngumiti siya kay Jacob. “Yes, but this is where papa and mama came from.” Sagot ni Tristan habang nagmamaneho, ngumuso naman si Jacob bago lumuhod sa upuan at pinagmasdan ang ibang tao sa labas, I could see he’s just trying to understand how Filipino’s live in here. Marami siyang tinuro at marami rin siyang naibigay na mga pagkakaparehas sa Ireland, ang tanging problema lang ay ang mai
Chapter 3 Nagising ako sa sinag ng araw, napapangiti akong tumingin kay Jacob, kahit din ako hindi ko inaakala na ganito ka guwapo ang kalalabasan ng pagsasalik ng itsura naming dalawa, I smiled as I kissed my son on his cheek. Narinig ko ang pag bukas ng pinto, Tristan grinned on me. "Breakfast is ready." He smiled, I nodded at saka ginigising si Jacob, he woked up like his father, kung saan niyayakap ako agad. I don't know, what is the sense remembering him anyway? "Let's eat na anak." Sabi ko, he nodded and crawl in top of me sign na gusto niyang mag pabuhat, tumayo ako at saka inayos ang slipper ko, Tristan grabbed Jacob's hand at sinabi saaking siya na ang magbubuhat. Everyday ito ang scene namin, I wanted to tell how lucky I am to Tristan pero sa kada sasabihin ko 'yon, he keeps telling me that I must that when I am ready to be his girlfriend. Umupo kami sa lamesa nang makababa na kami, nakita ko ang iba't-ibang putahe na mayroon duon, I promised myself that when Jacob alread