"Are you happy, Fayra? Masaya ka ba dahil nagkasakitan pa ang magkapatid kagabi ng dahil sa 'yo?
Napangisi ako sa sinabing iyon ni Rose. Parehas kaming nasa may buffet ngayon. Mula sa gilid ng aking paningin ay kitang kita ko ang seryoso niyang ekspresyon habang pumipili ng kaniyang pagkain.
Two days since we've been staying here, it's only now that the four of us have eaten at the same time. But it was interrupted because the two had a sudden meeting and were still at the hotel, so Rose and I were left alone. This is the ugliest morning and breakfast I've ever had.
When I finished choosing what to eat, I went to the table prepared for us. I didn't bother to give Rose a look because I feel like my blood is about to boil for her again, as the scenario of her being together with Mateo last night comes back to me.
"Nakuha mo na si Mateo, pinag-aaway mo pa ang dalawa. Ano ba talagang gusto mong mangyari, Fayra?" Tanong niya pa.
I didn't answer even more. I don't feel like talking to her. I don't care what she thinks of me because right now all I know is that the two of them are doing worse than me by putting myself into this marriage that caused my title usurpation.
"Maging dito ba naman ay gusto mo dalawa ang atensyong nasa sa 'yo?" Bahagyang tumaas ang boses niya.
Tuluyan niyang naagaw ang aking paningin. Napasandal ako sa upuan ko at nagpunas ng bibig habang ang mata'y nakapako sa kaniya.
Hindi ko alam kung anong ipinuputok ng butsi ng isang ito. Sa katunayan nga ay siya ang may gusto ng atensyong sinasabi niya sa akin. Nagpapakalayo layo ako sa kanila, at siya naman ay nasosolo ang asawa ko habang sinosolo niya rin ang asawa niya. Sino ngayon ang sa aming dalawa ang takaw atensyon?
Napangisi ako sa harapan niya. "Bakit kaya hindi mo tanungin ang sarili mo, Rose. Bakit ba hanggang dito ay gusto mong nasa sa 'yo ang atensyon ng asawa ko?" Balik na tanong ko't humarap muli sa aking pagkain. "Nagkasakitan sila dahil mas inuna ka ng asawa ko kaysa sa akin. Kung hindi mo nilalandi si Mateo, sana ay walang nangyaring gulo sa pagitan ng magkapatid." Pagpapatuloy ko't nilingon siya.
Namumula ang pisngi nito na palatandaan na naaasar ito sa mga sinasabi ko. I know her too well, she can't never hide her reaction from me, lalo pa't simula't sapol ay mas matagal kaming naging magkaibigan. Hindi lang liko ng bituka niya ang kabisado ko, maging ang kaluluwa't buong pagkatao niya ay tandang tanda ko pa.
"Are you saying that I'm a flirt?" Andoon ang inis sa boses niya.
Nagkibit balikat ako. "If that's the correct word to describe what you've been doing, then..." I paused and smiled at her before continuing, "Yes, you are the most flirty flirt I've ever known, Rose."
I was fixed even before Rose could respond when I noticed the two brothers from behind Rose. When they looked at us, their expressions were solemn. I immediately averted my gaze and pretended not to notice them. I want to warn Rose, but I can't right now. I already know what my fate will be later.
"If I'm a flirt, then what about you Fayra? A fucking backstabber and a wench, don't you?" Hamong tanong nito kahit pa siya na mismo ang nagbigay ng description para sa sarili ko.
I can feel the footsteps of the brothers approaching. Even though I don't want to hit Rose, her description of me seems to go to my head. Wench? Why did I use my body just for Mateo? Even if that's the only choice they'll let me make during that time, I won't agree, even though I love Mateo. I have no intention of using my body just to get something or someone.
"Maybe I'm a backstabber, but I will never be a wench." Mahinang sambit ko na alam kong maririnig niya naman.
Nakayuko lamang ako at pilit pinapakalma ang aking sarili dahil malapit na ang mga ito sa mismong likod ni Rose.
"You are, Fayra. Isa kang p****k na handang mang-agaw para lang maging masaya. Kilala kita, you're so ambitious that you can even use your body para lang maagaw mo ang gusto---"
"Fayra!"
"Fayra!"
I released a strong slap on Rose's cheek, which was followed by the loud calling of my name by the two of them. Morgan quickly came to me and held me by the waist as if I was planning to attack Rose again. While Mateo is with Rose, who is now being comforted because she is crying.
Because of that scenario, I can feel my blood boiled. I confronted Morgan and pushed him hard, causing him to back away slightly. As soon as I faced them again, I drew my husband to my side and pushed Morgan towards Rose.
"Putangina, ito ang tamang ayos!" I yelled out of anger.
Napatigil sa pag-iyak si Rose, maging si Morgan at Mateo ay bahagyang natigilan nang mapagtantong hindi tama ang naging ayos nila kanina.
"Rose, what's happening here? Kanina ay halos hindi naman kayo nagkikibuan bakit ngayon naman ay ganito ang nadatnan namin?" Si Morgan ng makabawi.
Payak akong natawa at napatingala. Iginalaw galaw ko ang aking panga hanggang sa mapatango tango ako at muling tinitigan si Rose.
"Kailan man ay hindi ako gumamit ng katawan para lamang maagaw si Mateo sa 'yo, Rose. If I ever did that, tingin mo mararamdaman mo pa rin siya?" Pagtutukoy ko sa kanilang relasyon. Napakunot ang noo ni Morgan, halatang naguguluhan.
Rose locked her gaze on me, and I could feel Mateo's hand all over my arm, gripping me tightly.
"Fuck, Fayra! Stop this!" He yelled, but in hushed tones.
Rose couldn't speak, so I took that time to somehow vent my anger on them.
"Wala akong inagaw sa 'yo. Kahit saang sulok mo tingnan, hindi ko inagaw si Mateo sa 'yo dahil umpisa pa lang ay wala namang kayo, hindi ba?" I smiled and moved in closer. Even though Mateo tried to stop me, I didn't budge. "Everyone knows that nothing intervened between the two of you before, other than the courting of you by not just one Vejar but four of them."
"Then what are you trying to say here, Fayra. Na porket manliligaw ko ay hindi na sa akin? Na may karapatan ka ng agawin sa akin, gano'n ba?" Gigil na tanong niya.
I shook my head, disbelief of what I heard. Sinuyod ko ng tingin si Rose at si Morgan na nasa tabi niya na halos hindi na maiguhit ang reaksyon habang nakamasid sa akin.
"Kahit kailan ay wala kang naging karapatan lalo na't nagpaligaw ka sa apat na Vejar, Rose. Ni isa sa kanila ay hindi naging parte mo dahil wala ka namang sinagot maski isa, kabilang ngayon sa asawa mo---"
"I said stop it Fayra! Nakakahiya ka na!" Mateo's words cut me like a knife. But I want them... he and she must face the truth.
Nanubig ang aking mga mata at tumalim ang aking paningin kay Rose. "Let's be honest here and try to figure out what the truth is between all of us, Rose. Mateo has never been a part of you, maybe as a suitor in the past, but never as a boyfriend or lover, and you should lighten up because you're the real wench here."
After I said that, I left the restaurant without saying a word while I kept wiping away the tears that had completely escaped me.
Hindi ko gusto ang mga nasabi ko kay Rose, but she had pushed me to my breaking point. She knew I couldn't handle those words, but she still said them to me. I just wanted to eat quietly without minding her, but she pulled those triggering words on me.
Mateo called to me from behind. But I didn't bother looking at him or waiting for him to come over because I knew he'd be furious and would chastise me for doing those things to his beloved.
"What have you done?! Are you really out of your fucking mind?" Nangigil si Mateo na sumugod sa akin pagkapasok na pagkapasok niya pa lang ng kwarto.
Walang gana ko siyang tiningnan kahit pa tuloy tuloy lamang ang luha sa aking mga mata.
I feel like a flower withering as a result of my husband's reaction today. It was as if he had been there before and had witnessed the entire incident, quickly comprehending what had happened.
"N-Nasasaktan ako Mateo." Angal ko nang dakmahin niya ang aking braso papalapit sa kaniya. His fury is so extreme that I can feel it. Ang mga litid niya sa leeg ay unti unting nagsisilabasan habang ang kaniyang mga mata'y nagliliyab na sa galit.
"Why did you do that, huh?" Why did you hurt Rose and say such horrible things to her? Bakit Fayra, nasasaktan ka ba sa mga sinabi sa 'yo ni Rose? Hindi ba't 'yon naman ang totoo?" Pabulong ngunit naguumapaw ang suklam sa kaniyang boses.
I took a deep breath and looked at him with teary eyes. "I'm not an w-wench, " I said between sobs. "I've never been a wench, Mateo."
Mateo chuckled as he tightened his hold on my arm. "Then what was supposed to describe you, Fayra? An angel who just consented to my grandfather's and your parents' wishes?"
Hindi ako makapaniwala sa narinig. "M-Mateo..."
"If you're not a wench, then why did you agree to become my wife in an exchange of a large amount that my grandfather offered to your family, huh?"
"You're unbelievable for saying that to my face, Mateo. You're so ruthless!"
Mateo's gaw clenched and dragged me towards the bed. He then pushed me, which made me lie down on top.
"Whatever you say, my wife, but the truth remains the truth. You are paid to become my wife. My grandfather bought you to become my wife, that's the truth of all truth. And for you to lighten up that's already made you a wench."
While I was looking out the car window back home, I was just silent. It started when we got off the plane. I have no intention of moving. I have no words and no strength to speak now. And one more thing: the words he said to me yesterday were too painful to get out of my mind right away. Those words were worse than the three daggers that could be thrust into me.Ngayon tuloy ay napapaisip ako.Am I truly worse off than Rose?It was like I was bombarded again and again every second I remembered Mateo's words to me. There is some truth in what he said, but I am confused if it is true that I am called a paid woman because my family received money from Don Madeo after the wedding. Am I really that low, even though I didn't use it? Is that the label?Ngunit sa pagkakaalam ko ay regalo lamang iyon ng kanilang pamilya, sa pagkakaalam ko rin ay ginagawa nila iyon dahil sa tradisyon na kanilang nakasanayan at sinusunod. Na kung ang ikakasal mula sa kanilang angkan ay isang lalaki, magbibigay s
CHAPTER 03"If I we're you I'll stick to my plan na, magalit man sila, deserve naman nila ang gagawin mo. After all, mas tutulungan mo pa nga sila, and by that, you may leave the Vejar's circle at any time.""And that is not going to happen, Lyden." Agarang pagsagot ko. "Kaya hindi ko magawang sabihan si Morgan ay dahil na rin sa magiging kalabasan. Kung ibubuking ko sila, Mateo and Rose will leave happily, lalo na't sa ngayon ay alam kong unti unti nang nawawalan ng pakialam si Mateo sa mana niya."A few days had passed after we went to their mansion, ay mas lalong naging malamig si Mateo sa akin, there are times that he will go back to our house with a lot of hickeys on his neck. He knows that I will never react to that, so he didn't even try to cover it up.Ipinagwawalang bahala ko na lang 'yon kaysa sa dumada ako gayong alam ko namang walang pakialam si Mateo. Buti na lang din ay mabilis na gumana ang utak ko, I know Mateo will be irritated if I mess with him, at mailalagay ko lan
"Hindi ka pa ba uuwi dito hija? Masyado nang sinosolo ng kalaguyo ng asawa mo ang dapat na sa iyo. Aba'y, Fayra. Umuwi ka na."Napabuntong hininga ako sa naging salita ni Manang Celly. Halata sa boses niya ang matinding inis. Ngunit ano namang magagawa ko? Ni hindi ko pa nga alam kung handa na ba akong makaharap silang dalawa. Kakayanin ko ba? Nasapo ko ang noo ko. It's so hard to decide when I'm torn between all the choices."Antabayan niyo na lang ho ako mamaya, Manang. Uuwi ho ako." Lakas loob kong saad na ikinatuwa naman ni Manang Celly sa kabilang linya."Oh, siya sige. Ako nang bahala dito, tumawag ka kapag malapit ka na. Hindi ko kayang pakisamahan ang babaeng ito, kaya't mabuti talagang makauwi ka na."Sandali pa kaming nagkausap ni Manang, pagkatapos ay ako na rin mismo ang nagbaba sa tawag. Nilingon ko si Lyden na nakamasid lang habang nagtitimpla ng kape namin. Ngumiti ako sa kaniya at lumapit sa hapag.Wala kaming kibuan. Hindi na rin ako nagtangka pa dahil dumating ang fi
Ako naman ay muling bumalik sa pagkain ko't panay ang tapik sa lamesa nang mabosesan ko ang hindi ko inaasahang panauhin kailanman. "Hon, nakikiliti ako, tumigil ka nga muna!" Pasigaw na suway nito ngunit sinundan ng malalanding hagikhik. "Ang bango bango mo, talagang pinaghandaan mo ako ah." Napaarko ang kilay ko sa narinig, tumayo ako at inilapag sa sink ang platong pinaglagyan ng pinagkainan ko. Isang makahulugang tingin naman ang iginawad ni manang sa akin bago ako tuluyang makalabas ng kusina. "S-Stop, Mateo! Gosh, s-stop!" Halinghing pa na mas lalong nakapagpataas ng aking kilay. Dirediretso akong lumiko sa pesteng pasikot sikot na bahay na ito, ngayon lang ako nainis sa bahay dahil sa pagkalaki laki nito, hindi ko man lang mabilisang masisilip kung ano ang nangyayari sa ibang pasilyo ng kabahayan. "Kuya Mateo!" Dinig kong sigaw ni Mira sa pangalan ng aking asawa. Sumakto din na nasa bakuna na ako ng sala at doon ko nakita ang nakapatong kong asawa sa dati kong kaibigan.
Manang Celly's POV"Kawawa naman ang anak nila Sir, Francis. Keganda gandang bata, inaalipin nang pag-ibig niya sa isang Vejar."Napaharap ako kay Jose at sinang-ayunan ang kaniyang sinabi."Ewan ko ba naman din sa batang 'yon. Masyadong malakas ang naging tama sa bunsong apo ni Don Madeo. Kung ako ang tatanungin, may mas gwa-gwapo pa naman siguro kay Mateo. Hindi lang naman Vejar ang may makisig na pangangatawan at kagwapuhang taglay." Ngiwi ko at pinasadahan ng tingin si Fayra na inaasikaso ang pagdidilig sa kaniyang mga halaman kasama si Mira.Bawat hinanakit ng batang ito ay alam ko. Bawat iyak niya ay lagi kong naririnig. Ang bawat emosyong pinapakawalan niya ay alam ko dahil hindi niya kayang itago 'yon. Kung titingnan siya ngayon, animo'y walang dinadala na mabigat sa loob. Animo'y masaya sa kaniyang buhay may asawa ngunit ang totoo ay hindi.Napabuntong hininga ako at inabot kay Jose ang sandok para sa ginataang papaya na ni-request ni Mateo para sa kanilang tanghalian."Kawaw
"Hindi ko nga akalaing makikita ko ang ngiti sa labi ng batang 'yan, kung hindi dahil sa 'yo baka hanggang ngayon ay nangangapa pa rin sa nakaraan niya si Mira."Isang magiliw na pagkakangiti ang iginawad ko kay Sister Arlet. Tuwa at labis na kasabikan kay Mira ang isinalubong niya sa amin kanina sa bakuna pa lamang ng bahay ampunan. Agad niyang iginaya si Mira sa mga bata na nakasama nito noon na magpahanggang ngayon ay wala pa ring pamilyang gusto silang kupkupin."Ako rin naman po, Sister Arlet. Kung hindi dahil kay Mira ay baka nangungulila pa rin ako na magkaroon ng nakababatang kapatid, maging sila mommy ay gano'n din ang nararamdaman. Laking pasasalamat ko na lang po talaga at hinayaan niyo kaming alagaan si Mira." Inabot ni sister ang kamay ko't mahina iyong pinisil. Muli akong napangiti kay Sister Arlet at sinuyod ng tingin ang bagong ayos na bahay ampunan. Kung noon ay halos lilingunin mo lang ang buong pasilyo ay makikita mo na lahat ng bata, ngunit ngayon, napakalaki na n
"Fayra! Open this fucking door! Fayra!" Bumalikwas ako sa pagkakatihaya ko nang marinig ang sunod sunod na malakas na pagkatok mula sa labas ng kwarto ko. Galit na galit ang bawat tunog na ibinibigay ng lakas ni Mateo sa pinto ko. Napalabi ako sa isipang nasa akin man ang susi ng silid ko ay alam kong makakagawa pa rin siya nang paraan para makapasok at tuluyan akong makompronta. Kinuha ko ang phone ko at dali daling nagpadala ng mensahe kay Sister Arlet na huwag na munang ihatid si Mira dito sa bahay. Ayaw kong masaksihan niya ang pagsigaw at ang galit ni Mateo. Itinabi ko kalaunan ang aking phone at ilang beses na bumuntong hininga habang nakatunghay sa pinto ko na para bang nakikita ko doon ang asawa kong nagrurumagudo na sa kaniyang galit. Galit dahil isinama ni Don Madeo ang mahal niyang si Rose dahil sa aking sinabi. Pagkainis at labis na pagkaselos ang nag-udlot sa akin upang gawin 'yon sa kanila. Kailangan kong gawin 'yon dahil asawa ako at kabit lang naman siya. Kung ako k
“I got a call from Lolo right away. Wala pa nga akong ilang araw sa States na-m-miss niya na agad ako? Ang tindi ng matandang 'yon. Hindi halatang paborito niya ako ah.” Napangiwi ako sa sinabi ni Morgan. Tinapos ko muna ang pagti-timpla ng juice bago ko siya nilingon. “Niloloko mo na naman ang sarili mo. Parehas na'ting alam na si Mateo ang paborito ng lolo niyo.” Isang mahabang pagnguso ang ginawa ni Morgan sabay senyas sa akin na bigyan ko siya sa tinitimpla ko. Napalabi ako at inabutan ng isang basong juice si Morgan. Ilang araw simula nang mapauwi siya kaagad ni Don Madeo ay dito naman siya ngayon dumiretso. He was supposed to talk to my husband, but he's not here, probably nasa kompanya niya dahil tinambakan siya ni Don Madeo ng mga papeles. Mas maigi nga 'yon, he's busy with his own company rather than being busy because of Rose. “As if you don't know why Don Madeo called you.”Naupo ako sa tabi niya at inumpisahang buksan 'yong chips na dala niya. “Ang sabi niya sa akin a
Siguro nga dapat munang dinahan dahan muna namin ang lahat. Hindi nagpadalos dalos sa bugso ng damdamin upang hindi kami makagawa ng ubod ng kapusukan. Marami akong natutunan. Natutunan na isa na doon ang pahalagahan ang sarili. Isalba hanggat kaya pa. Dahil sa huli, ikaw lang sa sarili mo ang tutulong mismo sa 'yo. Wala nang iba pa. Hindi ko alam kung kaya ko bang kalimutan pa ang nakaraan na nagturo sa akin maging matatag at tumayo sa sarili kong mga paa. Ngunit hindi na nga ata mawawala sa akin ang nakaraang gusto kong ibaon na ng tuluyan dahil kasama ko na ito hanggang sa ako'y mabawian ng buhay. Cheating is a choice na hindi mo puwedeng sabihin lang na hindi mo sinasadya o kaya natukso ka lang kaya mo nagawa ang isang pagkakamaling iyon. Alam kong walang kapatawaran ang kasalanan iyon. Walang tamang ekplinasyon para makalusot dahil kapalit nang pagkakasalang iyon ay ang hinagpis ng isang taong kinukwestiyon kung ano ang mali at kulang sa kaniya. Akala ko, hanggang doon na lang
Mateo's POV"Ilang araw nang nasa sa 'yo 'yan, bro. Parang wala kang balak na ibigay 'yan kay Fayra."Nag-angat ako ng tingin kay Morgan na kakapasok lang sa opisina ko. Binuksan ko ang drawer at ipinasok ang hawak hawak ko doon. Inabot ko sa kaniya ang mga papeles na tapos ko nang pirmahan kani-kanina lang. "Naghahanap lang ako ng tama panahon. At hindi naman sa wala akong balak. Hindi pa ata handa si Fayra na muling matali sa akin." Malungkot kong saad. Umupo ito sa may couch at pinag-cross ang dalawang binti habang ang paningin ay nasa akin. "Isang taon na kayong nagsasama after mong bumalik. Hindi ka pa rin sigurado kung gusto niya ba o hindi?" Takang tanong niya. Napasandal ako sa upuan ko at napabuntong hininga. "Pakiramdam ko lang naman. May mga times kasi na parang ilang pa rin siya about some things. Maybe because akala niya bumabalik kami sa dati." "That's bad, bro. Don't you think it's a sign?" Napakunot ang noo ko. "A sign of what?" "A sign that you should leave he
"Mateo, ano na naman ba 'to? Ang dami na namang bulaklak." Nakanguso kong wika habang sinusuyod ng tingin ang buong kusina na halos punuin niya na ng mga rosas.Napatigil ito sa pagva-vacuum at gulat na napatingin sa akin."Bakit hindi ka nagsabing dadating ka na pala?" Balik naman nitong tanong sa akin na ikinabuntong hininga ko. Inilagay ko ang shoulder bag ko sa sofa at sinuyod muli ng tingin ang kusina.Nang lingunin ko siya ay nagkamot ulo ito sabay lapit sa akin. Agad niyang pinulupot ang braso niya sa akin at pinupog ako ng halik."Babe, magrereklamo ka na naman eh." Nangingiwing aniya sa akin sabay hubad sa coat ko. Isinampay niya iyon sa balikat niya at hinapit ako paharap sa kaniya. Nangingiti na ito at agad akong kinintilan ng halik. "A-Ay!" Natatawang hawak nito sa noo niya pagkatapos kong pitikin.Inirapan ko siya at marahang itinulak."Nanliligaw ka pa nga lang may pahalik halik ka na. Ayos ka rin eh noh." Asik ko sa kaniya na ikinatawa niya ng husto."Matik 'yon, babe.
"Mommy, wake up na po.""Mommy."Marahan akong napadilat ng marinig ang boses ng anak ko at ang mahinang pagyugyog niya sa akin. Nang magmulat ako ng husto ay kinusot ko muna ang mga mata ko at iniunat ang braso."Kanina ka pa ba gising?" Tanong ko't sabay yakap sa kaniya at hinilakan siya sa pisngi.Yumakap naman ng mahigpit pabalik si Ace sa akin. Nang humilay siya sa akin ay nakangiti itong bumaba ng higaan at inabot ang kamay ko."Stand up ka na, Mommy. Ready na ang breakfast na'tin." Aniya niya't ayaw akong tigilan sa paghila."Susunod ako anak, mag-aayos lang si mommy." Aniya ko't bumangon dahil mukhang hindi siya naniniwala."We'll wait for you, Mom." Saad pa nito at parang bulang naglaho sa harapan ko.Napabuntong hininga ako at muling nag-unat. Bigla naman akong natauhan nang maalala na nandito nga pala ang ama niya. Kaagad akong napabangon at basta na lang tinali ang buhok ko. Humarap ako sa salamin para suriin ang sarili ko. Maayos naman akong tingnan kahit wala pang hilam
CHAPTER 50"Pumunta ka, Fayra. Aasahan kita sa birthday ni Rian. Kaunting salo salo lang naman ang mayro'n para sa kaniya, at kaunti lang rin ang inimbita ko kaya magiging simple lang ang ganap ngayong taon unlike last year."Nakangiti kong tinanggap ang invitation letter na iniabot ni Rose sa akin. Tinapos ko muna ang paghigop ko sa kape ko bago ko buksan ang card at basahin ang nasa loob no'n."Biruin mo, siyam na taon na pala ang anak mo. Tumatanda ka na Rose, tingin ko kailangan mo nang sundan si Rian." Komento naman ni Lyden.Napagawi ang paningin ko sa kaniya at natawa."Hindi ba't ayaw niya na ngang sundan si Rian. Ito talagang buntis na 'to." Ngiwi ko na ikinatawa nila."Masyado na akong maraming ginagawa. May bakery ako, at may plano pa akong magbukas ng panibago. At isa pa, sino namang bubuntis sa akin? Alam niyo namang ayaw ko na nang lalaki sa buhay ko—""Ay, grabeng pagbabago naman ang ginawa mo sa buhay mo, Rose. Paano ka sa gabi niyan—""Hoy, Lyden. Magpigil ka nga sa b
Mateo's POV"You're not going anywhere, Mateo! I'm warning you! I can do whatever I want if you choose her over me!"I closed my eyes and tried to calm my nerves so that I wouldn't lose control. I'm tired of this. I'm tired of keeping a plan in my mind, but then here it is; my plan for making a bond with my son and his mom is not going to happen anymore. Alam kong pagkatapos nitong biglaang pagsulpot ni Rose sa bahay ni lolo ay mahihirapan na naman akong mapalapit kay Fayra. "What do you think you're doing, Mateo huh?! Tingin mo ba wala akong alam sa gusto mong mangyari?" Punong puno ng galit ang mga mata niya habang nakatingin sa akin, hindi pa siya nakuntento at hinawakan niya pa ako sa polo ko. "I'm tired of this, Rose. I'm tired." Sukong saad ko. Hinawakan ko siya sa pulsuhan niya at unti unting inilayo sa akin. Ang kaninang matapang niyang aura sa akin ay unti unting nawawala at napapalitan ng pagtataka. Naging malikot ang kaniyang mata. Alam kong hindi niya inaasahan ang nar
"Good morning!" Masiglang bungad ni Mateo sa akin. "Maayos na ba ang pakiramdam mo?" Tanong pa nito na ikinatango ko. Malawak siyang ngumiti sa akin at bago pa man siya makalapit sa akin ay agad ko nang hinarang ang kamay ko sa pagitan naming dalawa. Nawala ang pagkakangiti niya ngunit mabilis namang bumalik iyon."Come here, take your breakfast na." Paghihila nito ng upuan sa akin na pinaunlakan ko naman. "Heavy breakfast ang hinanda ko for us, since puro lugaw ka lang naman kahapon." Saad nito at sinalinan ang plato ko. Isang putahe lang ang nasa mesa. At paborito ko pa ang inihanda niya para sa umagahan. "Paborito mo, right?" Paglalapag nito sa plato ko. Binigyan ko lang siya ng isang tingin at kinuha na ang kutsara't tinidor at inumpisahang tikman ang niluto niya. Ilang beses akong napalunok. Nanunuot sa lalamunan ko ang lasa ng luto niya. Tama ang lasa, masarap. "Does it taste bad?" May pag-aalala sa boses niya. Nagtaas ako ng tingin at umiling. Para naman siyang nakahinga
"Can you please stop looking at me, Mateo. Kanina pa ako napipikon sa 'yo, makakatikim ka na talaga sa 'kin." Pikang sambit ko na ikinangiwi niya naman.Nagpatuloy ito sa pagkain niya at katulad kanina ay unti unti na naman nitong ibinabalik ang paningin niya sa akin.Napapikit ako at nagyuko. Hindi ako makakain ng maayos dahil sa nakakairita niyang panonood sa akin. Ni hindi ko nga malunok ng maayos kahit lugaw na lang ang kinain ko dahil bigla bigla siyang ngingisi na animo'y nasiraan na ng bait."Pagka-uwi ni Ace, gusto kong tayo namang tatlo ang mag-bonding---""Ayaw ko." Mabilis kong sagot. "Fayra naman.""Bakit kailangang tayo lang tatlo? Kung kasama sila Morgan baka pumayag pa ako." Nagkamot siya sa batok at naglabi. "It's a family bonding, Fayra." Tila nauubusan na siya ng pasensiya sa akin. Kunwaring nagulat naman ako sa kaniya. "Family bonding?" Hindi kunwari makapaniwalang saad ko. Ang tingin na ipinukol niya sa akin ay tingin nang isang naaasar. "Kailan pa?" "Stop play
"You don't need to bring that much, Ace. Just put three shirt and short, then your undergarments." Sita ko kay Ace nang mabalingan ko ito na pinupuno ang pack bag niya. Ngayon siya susunduin ni Mateo para dalhin sa lolo niya. Ilang araw ko ring inisip kung dapat ko ba silang pagbigyan. Ilang araw na rin ang nakakaraan nang magpadala muli ng mensahe ang Don sa amin. Maging ang secretary nito ay nagre-reach out sa amin sa gusto niyang mangyari. Sa huli ay ito. Kinain ko rin lahat ng sinabi ko. Labag man sa kalooban ko na ipasama si Ace, gayong hindi ko naman kaya na mawalay siya sa akin kahit na isang araw ngunit ngayon ay dapat ko munang tiisin. Nagka-usap na rin kami ni Mateo na huwag pabayaan si Ace dahil talagang malilintikan siya sa akin. Tinatawanan pa ako ng lalaking 'yon na para bang nagbibiro ako sa kaniya. Ang kampante niya sa akin, para bang maayos na kaming dalawa. "Mommy," "Yes, anak?" Baling kong muli sa kaniya. "Why don't you want to come with us po?" Ngusong tanong