Beranda / Romance / Scars From The Past / Chapter Fifty-Four- Alone

Share

Chapter Fifty-Four- Alone

Penulis: Sweety Elle
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-16 08:37:24

"Enzo!Enzo!Enzo!," napabalikwas ako sa kama ng maggising ako mula sa malalim na pagkatulog at sa huli ay nanaginip na hinahabol si Enzo sa madilim na garden.

Pagbukas ng mga mata ko ay isang panibagong umaga na naman pala.Kinapa ko ang espasyo sa kama kung nasa tabi ko na ba si Enzo ngunit walang siya.

Napahiyaw na lang ako sa frustrations na umaalipin sa aking pagkatao.Nasaan na kaya si Enzo, siguro ay iniwan niya na ako pagkatapos niyang pagsawaan ang aking katawan.

I cried in deep sorrow ng matuklasan ang katotohanang nagpatangay pala ako sa Enzo na mahal ko ngunit kinasusuklaman ko.I hate him because he owns the biggest part of my heart,that if he is nowhere I can, my heart won't beat the way it is.

Umiral na naman ang aking anxiety attack.Pinagpawisan ako ng malamig at tila nanginig ang aking mga kalamnan.I hate this feeling, huli ko itong naramdaman ng makita ko si Tito Joaquin sa kumpanya.

Now, I am tormented with extreme fear to be alone without Enzo.Bakit niya ba
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Five-Right Here Waiting

    Eliza POV Malapit na talaga akong maloloka sa kaiisip kung nasaan na si Enzo.Hindi ko maggawa itong tawagan dahil hindi ko naman alam ang numero nito. Hindi din alam ni Manang Lupe ang numero ni Enzo.Ang dahilan niya pa ay ang mister niya lang daw ang nakakatawag dahil mayroon itong sariling telepono. Ayon kay Manang Lupe ay hindi daw siya marunong gumamit ng telepono kaya't hindi na siya nag-abala pa bilhan ang sarili ng ganoong gamit. Mas gusto pa daw ni Manang Lupe ang magluto at maglinis ng bahay buong araw kaysa magbabad sa makabagong telepono. Kaya't hindi ko mawari kung paano kokontakin ang lalakeng tumangay ng aking pagkabirhen.Pagkatapos akong pagsawaan ay agad din akong iniwan ng basta basta ng walang pasabi. Inilipat ko ang mini stereo ni Manang Lupe sa aking silid upang hindi naman ako maburo.At least, maaliw ako sa pakikinig ng musika at pati na rin ang pag-awit ng videoke ay sinubukan ko na rin. Araw-araw na rin akong tumatawag kina Ate Diding at Inay Linda

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Six- Moving On

    "Tutuloy na po ako, maraming maraming salamat po sa lahat ng kabutihan at pag-aalaga n'yo po sa akin," pagpapaalam ko kay Manang Lupe. "Talagang hindi na ba kita mapipigilan, hija? baka kasi bumalik si Enzo dito at hindi ka maabutan, eh sayang naman," pagpipigil niya sa akin. "Hindi na darating iyon Manang Lupe, kung may plano iyong bumalik sana ay noong nakaraan pa," sabi ko pa sa kanya. "Sabagay tama ka naman hija," sagot nito. Isang buwan na ang nakalipas ngunit wala pa ring Enzo na bumalik at nagpakita sa akin.Kung gusto may paraan, kung ayaw maraming dahilan.Bakit hindi niya na lang direktang sabihin sa akin na tapos na ang kahibangan niya sa akin.Hindi itong pinaghihintay niya ako sa wala. Sa bagay, wala namang kaming matatawag na relasyon.We both shared how many nights of passion and union but there was never been total confrontation and affirmation of our true feelings for each other. Walang kami, what we shared was purely lust.Hindi matatawag na pag-ibig ang pin

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Seven-Promise To Myself

    I can't never turn back time nor I can't never bring back the torn pieces into one.Hindi na maibabalik ang nakaraan at hindi na maaring maitatama ang pagkakamali. What was done was done.Hindi ko na dapat pang pag-aksayahanan ng mga luha at hinagpis ang taong ayaw ng magpakita sa akin at tila kinalimutan na lang ako ng ganun ganun na lamang. Bumangon ako sa higaan dahil hindi ako makatulog.Nagtungo ako sa kusina at kumuha ng isang baso sa cupboard.Nagsalin ako ng malamig na tubig sa baso na nakuha ko sa loob ng ref. Nakaramdam ako ng kaginhawaan sa malamig na tubig na dumaloy sa aking lalamunan na pakiramdam ko kanina na nanunuyo na sa labis kong pag-iyak. "Pinapangako ko Enzo huling gabi na itong pagdadalamhati ko sa iyo, hinding-hindi na ako iiyak sa katulad mong walang kwenta!" malakas kong sabi sa kawalan. Napasalampak ako sa malamig na tiles at doon ibinuhos lahat ng sama ng loob.Isang buwan na rin akong ganito, wala sa sarili at laging pumapalahaw ng iyak. Dati sa b

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Eight- New Self

    "Make me the new version of me," saad ko sa tauhan sa parlor na pinasukan ko sa mall. Katatapos ko lang magshopping ng mga bagong damit dahil ang mga luma kong mga damit ay sabay ko ng dinespatsa sa basurahan. Out with the old me and even the pretender me.Just in with my new me, my new look. Sabay ng aking pagmomove on ay ang pagbabago ng lahat ng aking istilo.Mula sa mga damit papunta sa nakagawian na hitsura ay babaguhin ko na. Mabuti na lang at dininig ng Diyos ang aking hiling na patulugin ako at pahupain ang aking nalulumbay na damdamin. Kaya't may lakas akong makalabas ng apartment at tumungo sa mall at simulan na ang pagbabago sa aking sarili. "Yes mam, pagagandahin kita ng bonggang bongga, just wait and see," tugon pa ng baklang tauhan na sa unang tingin ay mapagkakamalang babae kung hindi lang ito nagsalita at narinig ko ang bekeng boses nito. Sinabi ko naman sa bakla ang gusto kong make-over na kalalabasan.Kinumbinse niya naman ako na kaya niyang gawin ang gusto

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Nine- Her Return

    Pumara ako ng taxi at sumakay papunta sa E-Business Empire company. Ibinalik ko sa dating orihinal na pangalan ang kumpanya.Iyon ang una kong inilakad ng nauna akong humalili bilang OIC ng kumpanyang basta na lang nilisan ni Enzo. And this is the second time around he leave the company without any notice.Tila ba na parang bula na agad ding nawawala. Hindi naman nagtanong ang herodes na Enzo kung ano ang pinanggagawa ko sa kumpanya. In short, hinayaan na nito ako sa mga decision making ng kumpanya. At mas pabor nga sa akin ang ginawa ni Enzo dahil mabilis kung masasakatuparan ang aking mga plano. Ang una ay mapunta sa aking pangalan ang pag-aari ng kumpanya.Although, major stockholder din ang parents ni Enzo sa kumpanya ay mas malaki naman ng aking mga magulang. Si Daddy naman ang nagsimulang nagtatag ng kumpanya dahil siya naman ang bihasang arkitekto at ang mga itinuring niyang kaibigan ay pawang mga investors lamang. They are not really into developing properties u

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Sixty- Decluttering

    "Wow, friend, bigatin muna talaga, ang ganda ganda muna plus itong opisina mo super ganda, asinsado kana talaga," sabi ng kaibigan niyang si Rica na ipinalit niyang bagong executive assistant pagkatapos niyang palayasin ang malanding si Jen. Buhat ng tagpong nasaksihan kong kababuyan ng aking sekretarya at tinuring na boy bestfriend na si Anton ay hindi na ako nag-opisina pa sa silid na iyon.Agad kong pinabaklas ang opisina at nagpaggawa ako ng bagong silid sa top floor pa rin. Sa lapad ba naman ng espasyo sa executive floor ay makakagawa ako ng maraming silid kung gugustuhin ko.Dalawang silid lang ang pinaggawa ko.Ang aking main office at isang private suite kung saan ako matutulog kung maisipan kong hindi na uuwi pa sa nirentahang apartment. "Hindi naman friend!" nangingiti kong sabi dito. "Sus, napakalow key person mo talaga,Eliza!Obvious na obvious na nga deny ka pa diyan, eh, kurutin ko nga iyang singit mo ngayon, sige ka!" turan sa akin ni Rica. "Oo na nga, huwag mo

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Sixty-One- His Whereabouts

    "Mom, magpaggaling ka para sa amin ni Eliza... kailangan ka namin please... mom...," usal ko habang nasa labas ng operating room. Kinakailangang maoperahan agad- agad si mommy dahilan sa paghina ng puso nito. Ang dami ng komplikasyon ng sakit niya. Sa pagdaan ng panahon mas lalong lumalala ang kanyang kondisyon. We have the best doctors but then wala pa ring pinagbago ang kalagayan niya. I had to fly back here in the US without Eliza's knowledge. Masakit man na iwan ko siya ng walang paalam at kinakailangan upang hindi na siya madamay pa sa mga kaguluhan ng pamilya ko. Yes, my family... my mom's medical condition and my stepdad's evil doings. Hindi ko na alam kung sino pa ang pagkakatiwalaan ko dahil ang akala ko na kapamilya at may malasakit sa amin ni mommy ay siyang nagtraydor sa amin. Kaya pala hindi gumagaling si mommy dahil mali- mali ang mga gamot na iniinom nito. At ang may pakana ng lahat ay walang iba kung hindi ang demonyo kong amain. Titodad did all these to momm

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • Scars From The Past   Chapter Sixty-Two-His Mommy

    "My son.... Enzo... hmmm...," pilit na ibinubuka ni mommy ang bibig niya upang kausapin ako ngunit pinigilan ko siya agad. "Shhhh... okay lang mommy, huwag ka munang magsalita, hindi makakabuti sa iyong kalagayan," sabi ko pa. Ngumiti si mommy sa akin at pinisil rin ang kamay kong hawak niya. Awa ng Diyos matapos ang mahabang oras ng operasyon at ilang oras niyang pananatili sa recovery room ay naggising na rin si mommy. Matagumpay ang naging operasyon kay mommy. Mabuti na lang ay minor reconstruction lang ng heart niya ang ginawa sa kanyang puso. Inayos lang ang mga valves na bumura ng daluyan ng dugo sa kanyang puso na hindi na madadala sa gamutan ng tabletas at kapsula. "Mom, don't worry too much, ayos lang ako, ang intindihin mo ang magpaggaling, okay?," tumatango-tango siya sa akin at biglang tumulo ang luha mula sa kanyang mga mata. "Mom... naman please tatagan mo ang sarili mo... I love you, mom... please don't cry," sinikap kong hindi mapaiyak at mapiyok sa pagsubo

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-17

Bab terbaru

  • Scars From The Past   Chapter Sixty-Three- Her Mansion

    HER POV “Wow, fren, hindi ka na talaga mareach.. kahit pa siguro buong araw na libutin ko itong mansiyon mo ay hindi ko matatapos!,” anas pa ni Rica sa akin na hindi mapigilang mamangha sa paglilibot sa bagong tapos na mansiyon na pinaggawa ko. "Sobra ka naman Ric! Hindi naman sobrang laki nito na hindi na tayo magkikita- kita. Sakto lang ito para sa atin nila Inay Linda," komento ko pa na nangingiti na rin sa reaksiyon nito. "Haler sakto lang, sobra- sobra na ito para sa atin. Iyon lang nga bahay ninyo sa probinsiya ay hindi na nga tayo naririnig ni nay Linda sa mga harutan at tsismisan sa maliit mong silid, ito pa kaya!," paliwanag pa nito. "Haist, fren, siyempre level-up na tayo ngayon iba na ang buhay natin ngayon at kasama ka sa pag-asenso ko!," tinapik- tapik ko si Rica sa kanyang balikat na sakto namang paglabas ni Inay Linda sa sasakyan na bagong dating. Pinasundo ko si Inay Linda sa probinsiya sa aking company driver. Wala na akong balita kay Mang Damian at kay Ma

  • Scars From The Past   Chapter Sixty-Two-His Mommy

    "My son.... Enzo... hmmm...," pilit na ibinubuka ni mommy ang bibig niya upang kausapin ako ngunit pinigilan ko siya agad. "Shhhh... okay lang mommy, huwag ka munang magsalita, hindi makakabuti sa iyong kalagayan," sabi ko pa. Ngumiti si mommy sa akin at pinisil rin ang kamay kong hawak niya. Awa ng Diyos matapos ang mahabang oras ng operasyon at ilang oras niyang pananatili sa recovery room ay naggising na rin si mommy. Matagumpay ang naging operasyon kay mommy. Mabuti na lang ay minor reconstruction lang ng heart niya ang ginawa sa kanyang puso. Inayos lang ang mga valves na bumura ng daluyan ng dugo sa kanyang puso na hindi na madadala sa gamutan ng tabletas at kapsula. "Mom, don't worry too much, ayos lang ako, ang intindihin mo ang magpaggaling, okay?," tumatango-tango siya sa akin at biglang tumulo ang luha mula sa kanyang mga mata. "Mom... naman please tatagan mo ang sarili mo... I love you, mom... please don't cry," sinikap kong hindi mapaiyak at mapiyok sa pagsubo

  • Scars From The Past   Chapter Sixty-One- His Whereabouts

    "Mom, magpaggaling ka para sa amin ni Eliza... kailangan ka namin please... mom...," usal ko habang nasa labas ng operating room. Kinakailangang maoperahan agad- agad si mommy dahilan sa paghina ng puso nito. Ang dami ng komplikasyon ng sakit niya. Sa pagdaan ng panahon mas lalong lumalala ang kanyang kondisyon. We have the best doctors but then wala pa ring pinagbago ang kalagayan niya. I had to fly back here in the US without Eliza's knowledge. Masakit man na iwan ko siya ng walang paalam at kinakailangan upang hindi na siya madamay pa sa mga kaguluhan ng pamilya ko. Yes, my family... my mom's medical condition and my stepdad's evil doings. Hindi ko na alam kung sino pa ang pagkakatiwalaan ko dahil ang akala ko na kapamilya at may malasakit sa amin ni mommy ay siyang nagtraydor sa amin. Kaya pala hindi gumagaling si mommy dahil mali- mali ang mga gamot na iniinom nito. At ang may pakana ng lahat ay walang iba kung hindi ang demonyo kong amain. Titodad did all these to momm

  • Scars From The Past   Chapter Sixty- Decluttering

    "Wow, friend, bigatin muna talaga, ang ganda ganda muna plus itong opisina mo super ganda, asinsado kana talaga," sabi ng kaibigan niyang si Rica na ipinalit niyang bagong executive assistant pagkatapos niyang palayasin ang malanding si Jen. Buhat ng tagpong nasaksihan kong kababuyan ng aking sekretarya at tinuring na boy bestfriend na si Anton ay hindi na ako nag-opisina pa sa silid na iyon.Agad kong pinabaklas ang opisina at nagpaggawa ako ng bagong silid sa top floor pa rin. Sa lapad ba naman ng espasyo sa executive floor ay makakagawa ako ng maraming silid kung gugustuhin ko.Dalawang silid lang ang pinaggawa ko.Ang aking main office at isang private suite kung saan ako matutulog kung maisipan kong hindi na uuwi pa sa nirentahang apartment. "Hindi naman friend!" nangingiti kong sabi dito. "Sus, napakalow key person mo talaga,Eliza!Obvious na obvious na nga deny ka pa diyan, eh, kurutin ko nga iyang singit mo ngayon, sige ka!" turan sa akin ni Rica. "Oo na nga, huwag mo

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Nine- Her Return

    Pumara ako ng taxi at sumakay papunta sa E-Business Empire company. Ibinalik ko sa dating orihinal na pangalan ang kumpanya.Iyon ang una kong inilakad ng nauna akong humalili bilang OIC ng kumpanyang basta na lang nilisan ni Enzo. And this is the second time around he leave the company without any notice.Tila ba na parang bula na agad ding nawawala. Hindi naman nagtanong ang herodes na Enzo kung ano ang pinanggagawa ko sa kumpanya. In short, hinayaan na nito ako sa mga decision making ng kumpanya. At mas pabor nga sa akin ang ginawa ni Enzo dahil mabilis kung masasakatuparan ang aking mga plano. Ang una ay mapunta sa aking pangalan ang pag-aari ng kumpanya.Although, major stockholder din ang parents ni Enzo sa kumpanya ay mas malaki naman ng aking mga magulang. Si Daddy naman ang nagsimulang nagtatag ng kumpanya dahil siya naman ang bihasang arkitekto at ang mga itinuring niyang kaibigan ay pawang mga investors lamang. They are not really into developing properties u

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Eight- New Self

    "Make me the new version of me," saad ko sa tauhan sa parlor na pinasukan ko sa mall. Katatapos ko lang magshopping ng mga bagong damit dahil ang mga luma kong mga damit ay sabay ko ng dinespatsa sa basurahan. Out with the old me and even the pretender me.Just in with my new me, my new look. Sabay ng aking pagmomove on ay ang pagbabago ng lahat ng aking istilo.Mula sa mga damit papunta sa nakagawian na hitsura ay babaguhin ko na. Mabuti na lang at dininig ng Diyos ang aking hiling na patulugin ako at pahupain ang aking nalulumbay na damdamin. Kaya't may lakas akong makalabas ng apartment at tumungo sa mall at simulan na ang pagbabago sa aking sarili. "Yes mam, pagagandahin kita ng bonggang bongga, just wait and see," tugon pa ng baklang tauhan na sa unang tingin ay mapagkakamalang babae kung hindi lang ito nagsalita at narinig ko ang bekeng boses nito. Sinabi ko naman sa bakla ang gusto kong make-over na kalalabasan.Kinumbinse niya naman ako na kaya niyang gawin ang gusto

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Seven-Promise To Myself

    I can't never turn back time nor I can't never bring back the torn pieces into one.Hindi na maibabalik ang nakaraan at hindi na maaring maitatama ang pagkakamali. What was done was done.Hindi ko na dapat pang pag-aksayahanan ng mga luha at hinagpis ang taong ayaw ng magpakita sa akin at tila kinalimutan na lang ako ng ganun ganun na lamang. Bumangon ako sa higaan dahil hindi ako makatulog.Nagtungo ako sa kusina at kumuha ng isang baso sa cupboard.Nagsalin ako ng malamig na tubig sa baso na nakuha ko sa loob ng ref. Nakaramdam ako ng kaginhawaan sa malamig na tubig na dumaloy sa aking lalamunan na pakiramdam ko kanina na nanunuyo na sa labis kong pag-iyak. "Pinapangako ko Enzo huling gabi na itong pagdadalamhati ko sa iyo, hinding-hindi na ako iiyak sa katulad mong walang kwenta!" malakas kong sabi sa kawalan. Napasalampak ako sa malamig na tiles at doon ibinuhos lahat ng sama ng loob.Isang buwan na rin akong ganito, wala sa sarili at laging pumapalahaw ng iyak. Dati sa b

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Six- Moving On

    "Tutuloy na po ako, maraming maraming salamat po sa lahat ng kabutihan at pag-aalaga n'yo po sa akin," pagpapaalam ko kay Manang Lupe. "Talagang hindi na ba kita mapipigilan, hija? baka kasi bumalik si Enzo dito at hindi ka maabutan, eh sayang naman," pagpipigil niya sa akin. "Hindi na darating iyon Manang Lupe, kung may plano iyong bumalik sana ay noong nakaraan pa," sabi ko pa sa kanya. "Sabagay tama ka naman hija," sagot nito. Isang buwan na ang nakalipas ngunit wala pa ring Enzo na bumalik at nagpakita sa akin.Kung gusto may paraan, kung ayaw maraming dahilan.Bakit hindi niya na lang direktang sabihin sa akin na tapos na ang kahibangan niya sa akin.Hindi itong pinaghihintay niya ako sa wala. Sa bagay, wala namang kaming matatawag na relasyon.We both shared how many nights of passion and union but there was never been total confrontation and affirmation of our true feelings for each other. Walang kami, what we shared was purely lust.Hindi matatawag na pag-ibig ang pin

  • Scars From The Past   Chapter Fifty-Five-Right Here Waiting

    Eliza POV Malapit na talaga akong maloloka sa kaiisip kung nasaan na si Enzo.Hindi ko maggawa itong tawagan dahil hindi ko naman alam ang numero nito. Hindi din alam ni Manang Lupe ang numero ni Enzo.Ang dahilan niya pa ay ang mister niya lang daw ang nakakatawag dahil mayroon itong sariling telepono. Ayon kay Manang Lupe ay hindi daw siya marunong gumamit ng telepono kaya't hindi na siya nag-abala pa bilhan ang sarili ng ganoong gamit. Mas gusto pa daw ni Manang Lupe ang magluto at maglinis ng bahay buong araw kaysa magbabad sa makabagong telepono. Kaya't hindi ko mawari kung paano kokontakin ang lalakeng tumangay ng aking pagkabirhen.Pagkatapos akong pagsawaan ay agad din akong iniwan ng basta basta ng walang pasabi. Inilipat ko ang mini stereo ni Manang Lupe sa aking silid upang hindi naman ako maburo.At least, maaliw ako sa pakikinig ng musika at pati na rin ang pag-awit ng videoke ay sinubukan ko na rin. Araw-araw na rin akong tumatawag kina Ate Diding at Inay Linda

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status