CHAPTER 5

Analyn gasped loudly as Romano touched the most sensitive part of her body. It was something that no one has ever done to her, not even Josh who has been her boyfriend for three years.

Hindi niya alam kung bakit siya sumama sa binata na dalawang beses niya pa lamang nakatagpo. Ni hindi niya alam kung bakit niya ito pinapayagang gawin sa kanya ang mga bagay na dapat ay ginagawa lamang ng dalawang taong magkarelasyon.

And despite the idea that they already knew their names, Romano was still a stranger for her. Ni wala siyang alam tungkol sa pagkatao nito. Pero bakit hindi niya ito pinapahinto? He even asked her to leave his room and back out. But instead of following him, she offered herself even more.

Sa maraming pagkakataon ay tinanggihan niya si Josh. Ano mang pag-aaya nito ay hindi niya pinagbigyan ang dating kasintahan maliban sa mga malalalim na halik at yakap lamang. Pero bakit sa lalaking ito ay nadadarang siya? Bakit hinahayaan niya itong hagkan siya at mahawakan sa maseselang bahagi ng kanyang katawan?

Was it stupidity? O sadyang dala lang ng epekto ng alak?

Yes, it must be the drinks that she had at the bar. Mainit iyon sa lalamunan nang ininom niya at iyon marahil ang dahilan kung bakit nakadarama din siya ng init sa buo niyang katawan, lalo na sa mga parteng nadadaanan ng mga labi at palad nito.

"R-Romano..." she moaned as his lips started to trail down on her neck. Damang-dama niya ang basang labi nitong dumadampi sa kanyang balat.

And he was right--- it was his name that she was moaning right now.

Malakas siyang napasinghap ulit nang mas bumaba pa ang mga labi ng binata sa kanyang puson hanggang patungo na ito sa gitnang bahagi ng kanyang mga hita. Romano stared at that spot for how many seconds before he spoke again.

"You are beautiful. I wonder why your ex cheated on you," saad nito.

Sa kabila ng pagkahilong nadarama sanhi marahil ng alak na nainom ay hindi nakaligtas kay Analyn ang pagtiim ng bagang nito. Kung para kanino iyon ay hindi niya alam.

"H-He said I was a frigid woman. Snow queen, he called me that way..." saad niya sa pabulong na tinig. Hindi niya man ipaliwanag ay alam niyang nakuha nito ang ibig niyang sabihin.

"He just didn't know how to awaken the desire in you," wika nito sa seryosong tinig.

Nasa kanyang mukha ang titig nito ngunit ang kamay ay patuloy na gumagalugad sa kanyang katawan. Halos mapaliyad pa si Analyn nang maramdaman ang kamay nitong banayad nang humahaplos sa kanyang pagkababae. A soft moan even escaped from her throat.

Romano continued pleasuring her with his hand and he was doing it while his eyes were intently staring at her face. Wari bang sinisigurado ng binata na makikita nito ang reaksiyon niya sa ginagawa ng kamay nito.

"Now, you see what I mean? Ito ang hindi kayang gawin sa iyo ng dati mong kasintahan. Hindi niya nagagawang gisingin ang pagnanasa sa katawan mo, Analyn."

"At ikaw ay oo?" bwelta niya.

"I don't need to answer that. Your body says it all," makahulugan nitong saad sabay diin ng kamay nito sa kanyang kaselanan.

"Oh!" Analyn exclaimed as he felt him inserted one finger inside of her.

Halos maiangat ni Analyn ang kanyang katawan mula sa pagkakahiga dahil sa ginawa ng binata. Magkahalong sakit at kakaibang sensasyon ang dinudulot niyon sa kanya. And as much as she wanted to say something, Romano claimed her lips in a passionate kiss. Ano mang nais niyang sabihin ay nakulong na lamang sa kanyang lalamunan.

Romano was kissing her now while his adept finger was busy giving her sensation that she never thought she could even experience. His finger was moving in and out of her in a slow motion as if allowing her to adjust to the pain that he might cause her.

Until he withdrew his finger and positioned himself on her top. Patuloy pa rin ito sa paghalik sa kanya habang ang kamay ay kapwa na naglalakbay sa kanyang kabuuan. At hindi maunawaan ni Analyn kung bakit wari ay labis na init ang nadarama niya sa kanyang buong katawan. Daig niya pa ang sinilaban at ang nais na lang mangyari nang mga oras na iyon ay ang maibsan iyon.

"R-Romano..."

"I'll take you now. Shit!" bigla ay mura nito kasabay ng wari ay pagnanais na may kunin sa may bedside table. Kung ano man iyon ay hindi niya alam.

Analyn noticed that Romano wanted to get something. She could feel that he was torn between standing from the bed or just to continue kissing her. In the end, he chose the latter and kissed her harder. Kasabay niyon ay ang paggiya ni Romano sa pagkalalaki nito patungo sa kanyang entrada.

"Let's forget about the protection. Damn it!" halos namamaos na nitong saad.

She gasped loudly as he entered her, wild and hot. Agad niya pang nadama ang sakit na dulot ng unang pag-angkin sa kanyang katawan. And Analyn knew that Romano noticed it. Patunay niyon ang saglit nitong pagtigil para hayaan siyang masanay sa sakit.

When he felt her calmed, he started to move again, from slow to a faster rhythm. He did it repeatedly until the pain that she first felt suddenly replaced with unexplainable pleasure.

"R-Romano... what is---"

"You are near..." saad nito sa hinihingal na tinig. Halos hindi niya pa makuha ang nais nitong sabihin habang mataman lamang nakamasid sa kanyang mukha.

"N-Near?"

"Just let it out..." anito kasabay ng pagbilis ng pagkilos sa ibabaw niya.

And in one deep thrust, something was built inside of her and felt like wanted to explode--- her first ever orgasm.

Romano burrowed his face on her neck and continued thrusting in and one of her. Hindi rin natagalan matapos niyang marating ang sukdulan ay ito naman ang natapos. He reached his climax and poured all of him inside of her.

Tuluyan na nitong nilimot ang proteksiyon na lagi na ay mayroon itong dala. Lingid sa kaalaman ni Analyn, iyon ang sana ay kukunin nito kanina ngunit sadyang kinalimutan na dahil sa pagkawala ng pagpipigil nito sa sarili.

*****

WARING MABIBIYAK ang ulo ni Analyn sa sakit nang magising siya kinaumagahan. Nakapikit pa ang kanyang mga mata nang sapuhin niya ang kanyang sentido at marahan iyong hilutin. And she also wanted to be puzzled when she realized that it was not only her head that was hurting. Maging ang gitnang bahagi ng kanyang mga hita ay may bahagya ding pananakit.

Analyn harshly opened her eyes. Still disoriented, she instantly roamed her eyes around the place. Nasa loob siya ng silid na hindi pamilyar sa kanya. Alam niyang nasa resort pa siya kung saan siya nagpasyang magbakasyon ngunit nasisiguro ni Analyn na ang silid na kinaroroonan niya ngayon ay hindi ang hotel room na inookupa niya sa lugar na iyon.

"Oh God!" mahina niyang usal sabay upo sa kama.

Dahil sa biglaang pag-upo na kanyang ginawa ay agad pang nadama ni Analyn ang mas paghapdi ng kanyang katawan. Her eyes widened in horror as she noticed her nakedness. Ni wala siyang kahit anong saplot sa kanyang katawan!

She grabbed the blanket and covered it to her body. Kasabay niyon ay ang pagbabalik niya sa kanyang isipan ng mga nangyari kagabi.

Umiinom siya sa bar ng resort na iyon kagabi. She can't help it. Labis na hinanakit pa rin ang namamahay sa kanyang dibdib at nais niyang lunurin ang kanyang sarili sa alak.

Then, someone approached her. Nakainom na siya at alam niyang bahagya nang umepekto ang alak sa kanyang katawan ngunit bahagya niya pa ring naaalala kung sino ang lumapit sa kanya sa bar. It was the man that saw her shouting and ranting at the beach.

At ano man ang nangyari pagkatapos siya nitong kausapin sa bar ng resort na iyon ay naging malabo na sa kanyang isipin. May mangilan-ngilan siyang naaalala ngunit halos hindi na niya matandaan ang lahat.

Isa lang ang malinaw sa kanya ngayon. Ang kasalukuyang sakit na nadarama niya sa kanyang kaselanan at ang katotohanan na nagising siyang walang ano mang saplot sa katawan ay iisa lang ang ibig sabihin--- something happened between her and that man.

"God..." muli niyang usal. "What have I done?"

Marahas siyang napalingon sa direksiyon ng isang pinto nang mula roon ay makarinig siya ng isang ingay na nagmumula sa dumadaloy na tubig na sa hinuha niya ay galing sa dutsa. That must be the comfort room. And someone was actually humming a song while... taking a bath?

That must be the man she had spent the night with!

Dahil sa kaisipan na nasa loob ng banyo ang lalaking iyon at ano mang oras ay maaaring lumabas na ay dali-daling hinagilap ng kanyang mga mata ang mga damit na suot niya kagabi. Agad niya iyong nakita na maayos na nakaipon sa ibabaw ng pang-isahang sofa na malapit lang sa kama. Katabi pa ng kanyang mga damit ang pouch bag na bitbit niya sa pagtungo sa bar.

Analyn grabbed her clothes and hurriedly put them on. Naroon pa rin ang pananakit sa kanyang katawan ngunit pilit niya iyong isinantabi para tuluyan nang makapagbihis. Hangga't maaari ay hindi niya na nais pang makaharap ang lalaking nakakuha ng kanyang pagkabirhen.

After putting on her clothes and getting her pouch, she left that room without any second thought. Tuloy-tuloy siyang lumipat sa silid na inookupa niya sa hotel ng resort. Nasa iisang palapag lamang iyon at ang silid na pinagdalhan sa kanya ng lalaki kaya naging madali para sa kanya ang magtungo sa kwartong okupado niya.

As she entered her room, Analyn instantly leaned her back at the door. Mariin niya ding ipinikit ang kanyang mga mata habang pilit na ikinakalma ang kanyang sarili. Nakadarama siya ng pagkabahala. Pakiramdam niya pa ay lalabas na ang puso niya sa labis na lakas ng tibok niyon.

Ano ba itong nagawa niya? Her relationship with Josh didn't work out because she kept on refusing to give in to his overtures. Tapos hayun siya at basta na lang ibinigay ang sarili sa lalaking ni hindi niya kilala at dalawang beses niya pa lang nakatatagpo?

Damn! Saan na napunta ang pag-iingat niya sa kanyang sarili?

Mayamaya ay bigla pa siyang napaigtad nang marinig ang pagtunog ng kanyang cell phone. Mula sa dala-dalang pouch ay kinuha niya ang aparato upang sagutin ang naturang tawag. It was her mother. Numero nito ang lumabas sa screen tanda na mula dito ang tawag na iyon.

"H-Hi, ma..."

"Analyn, anak..." wika nito mula sa kabilang linya.

"Yes, ma? N-Napatawag ho kayo?"

"Alam kong may pinagdadaanan ka pa hanggang ngayon, Analyn. At bilin din sa akin ng iyong ama na huwag na munang ipaalam sa iyo ang tungkol sa bagay na ito pero kasi..." Sadyang tumigil sa pagsasalita ang kanyang ina at waring nag-aalangan pa kung itutuloy ang mga nais sabihin sa kanya.

"What is it, ma? May nangyari ho ba?"

Analyn heard her mother let out a heavy sigh. "A-Ang papa mo kasi---"

"May nangyari ho ba kay papa?" bigla niyang bulalas bago naglakad palapit sa may kama. Doon ay pabagsak niyang iniupo ang kanyang sarili.

"Natanggal siya sa trabaho, Analyn."

"Ho? Bakit ho?"

"Pinagbibintangan ang iyong ama na nagnakaw ng malaking halaga ng pera, Analyn. Though, hindi nila maipakulong nang tuluyan si Wilfredo dahil wala silang maipresintang mabigat na ebidensiya maliban sa ang iyong ama ang accountant ng kompanya at maaaring binabago niya raw ang financial report na ginagawa niya."

"Hindi ho magagawa ng papa iyan!"

"I know... we know," saad ng kanyang ina. "Patuloy ang imbestigasyon pero dahil sa nangyari ay hindi muna makakapagtrabaho ang iyong papa."

"How is he?" nag-aalala niyang tanong.

"He's fine. Though, alam kong dinamdam niya ang mga nangyari."

Analyn can't imagine that her father was going through something like this. Matagal na ito sa kompanyang pinagtatrabahuan bilang isang accountant. Isang canning company ang pinapasukan ng kanyang ama at dahil sa ilang taong pamamasukan nito roon kaya siya nakapagtapos.

Kaya hindi niya maisip na magagawa ng kanyang ama ang naturang akusasyon. May prinsipyo ito sa buhay at alam niyang mabuti itong tao. Sa katunayan nga, kaya accountancy din ang tinapos niya ay dahil sa iniidolo niya ito.

"Uuwi ho ako, mama," bigla ay desisyon niya.

Yes, she's going home, not just because of what happened to her father but because of what happened last night. Hindi niya na gusto pang makita ang lalaking nakatalik niya kagabi.

"Pasensiya ka na, Analyn. Alam kong may pinagdadaanan ka pa ngayon."

"It's okay, ma. Ang importante ay maayos ho si papa," saad niya dito. "A-Ano ho ang desisyon ni Mr. Gracia?" tukoy niya sa may-ari ng kompanyang pinagtatrabahuan nito--- si Julio Gracia.

They were familiar with his name. Madalas din kasi iyong mabanggit sa kanila ng kanyang ama. Katunayan ay nakita na rin nila ang matandang lalaki.

"I don't know, anak. Ang alam namin, apo na ni Mr. Gracia ang bagong hahawak ng JGCC," she said, referring to JG Canning Company. "I'm not sure yet pero ayon sa iyong papa ay sa ibang bansa raw nag-aral ang apo ni Mr. Gracia kaya hindi pamilyar si Wilfredo roon."

Tumagal pa ng ilang minuto ang pakikipag-usap niya sa kanyang ina. Bago matapos iyon, siniguro niya pa na uuwi din siya sa araw na iyon. Walang dahilan para ituloy niya pa ang kanyang bakasyon.

Napabuga siya ng isang malalim na hininga. Bakit ba waring sunod-sunod naman yata ang problemang dumarating sa buhay niya?

Una, sa relasyon nila ni Josh at sa pagkakaibigan nila ni Cristina. At dahil sa kasawian na kanyang sinapit ay basta niya na lamang naiwala ang isang bagay na labis niyang iniingatan. At sa isang estranghero niya pa iyon naibigay!

Ngayon naman ay sa trabaho ng kanyang papa. All they needed to do was to talk to the company's owner. Ayon sa kanyang ina ay ang apo na ni Mr. Gracia ang bagong mamamahala niyon.

Kung kinakailangan niyang kausapin ang apo ni Mr. Gracia para malinis ang pangalan ng kanyang ama ay gagawin niya. Iyon ang una niyang gagawin pagkabalik ng Manila.