SEVENTY ONE
NANGHIHINA siyang naglakad paupo pabalik sa kanilang kusina, muli siyang naupo sa inupuan niya kanina. Nanginginig pa ang mga tuhod niya ng mga oras na iyon dahil sa takot na hindi niya naman alam kung bakit niya naramdaman.
Agad namang lumapit sa kanya ang kanyang Daddy at tiningnan siya kung may masama na bang nangyari sa kanya.
Puno ng pag - aalala ang mukha nito ng mga oras na iyon. Napaiwas siya ng tingin dito at tumingin sa ibang direksiyon.
"Okay ka lang ba? Sinaktan ka ba niya?" Sunod - sunod ng tanong nito sa kanya. Isang iling lang ang naging sagot niya rito, hind
SEVENTY TWOPASADO alas sais na nang lingunin niya ang wall clock na nakasabit sa dingding niya. Napalingon din siya sa labas ng kanyang bintana kung saan iniwan niya talaga iyong bukas ng mga oras na iyon.Naglalaban na ang dilim at liwanag ng mga oras na iyon at halos mas nananaig na ang kadiliman kaya malapit ng tuluyan na magdilim ang buong labas dahil gabi na.Hindi niya pa rin maintindihan ang lahat ng mga nangyayari sa mga oras na iyon. Agad siyang tumayo kanina at umalis sa harap ng lamesa pagkatapos nilang mag - usap ng kanyang ama upang i - empake lahat ng gamit niya. Napakadami niyang gamit at mga damit ngunit pinili lamang niya ang kanyang mga dinala na inilagay niya sa kanyang maleta.Akala niya ay nagbibiro lamang ang kanyang ama sa sinabi nitong pag - iimpake dahil kanina noong pumasok siya sa kanyang silid at nahiga sa kanya
SEVENTY THREETUMAWA ito dahil sa pagsigaw niya. Tawa ng tila isang baliw.Napapikit ng mariin ang kanyang ama na tila hinihintay nito na kalabitin na nito ang gatilyo ng baril na nakatutok na sa ulo nito. Ang kanyang ina ay napaiyak ng malakas dahil sa matinding takot.Muli siyang nagpumiglas na makadaan sa mula sa mga lalaking nasa harap niya na pumipigil sa kanya ngunit sadyang malakas talaga ang mga ito at hindi siya makadaan.Wala siyang magawa kundi ang umiyak at sumigaw."P
SEVENTY FOURHINILA siya nito hanggang sa labas at hindi na siya nakaangal pa. Nagpahila na lamang siya, gusto niya mang hilahin ang kanyang kamay na hawak - hawak nito habang naglalakad sila ay hindi niya nagawa dahil mahigpit ang pagkakahawak nito doon.Sumalubong sa kanya sa kanilang paglabas ang nagkumpol kumpol na sasakyan sa kanilang harapan na nasisiguro niyang sinakyan ng mga tauhan nito. Hindi niya alam kung bakit ganito na ito ngayon ngunit hindi naman niya makuha ang magtanong rito.Tila ba wala siyang lakas na tanungin ito at isa pa ay parang hindi pa iyon ang tamang oras para tanungin niya ito dahil parang ang gulo - hulo pa ng sitwasyon at isa pa ay parang hindi pa ito makakausap ng maayos.Inakay s
SEVENTY FIVENAGISING siya na maliwanag na ang buo niyang paligid at mataas na rin ang sikat ng araw. Nagmulat siya ng kanyang mga mata, isang hindi pamilyar na silid ang kinamulatan ng mga mata niya. Hindi iyon ang silid niya at hindi rin iyon ang silid ng mga magulang niya.Ilang beses siyang kumurap bago nag - sink in lahat ng nangyari sa kanyang utak. Doon niya pa lamang naalala ang lahat ng nangyari kagabi. Ang tanging natatandaan niya lang ay ang pagtakip ni Nick ng panyo sa kanyang ilong kung saan iyon na ang naging dahilan ng pagkawala ng malay niya. Hindi niya alam kung ano na ang mga sumunod na nangyari pagkatapos nun at kung nasaan na siya sa mga oras na iyon.Agad siyang nag - inat na. Ng
SEVENTY SIXHINDI niya napansin na napatagal na pala siya sa kanyang banyo. Wala naman siyang gjnawa kundi ang tumunganga lamang doon at hindi niya na napansin na inubos na pala niya ang mahigit kalahating oras na nasa loob nito.Kung hindi pa siya kinatok ni Nick ay hindi niya pa maiisip na lumabas na dahil na rin sa pagsigaw nito sa labas ng pinto kaya naalarma na siya dahil mukhang galit na ito.Nagmamadali siyang lumabas sa banyo at nabuksan niya ito na nakapameywang sa harap ng pinto at nagsasalubong ang mga kilay. Hindi na din magana ang mukha nito dahil mukhang inis na inis na.
SEVENTY SEVENMAGHAPON siyang hindi lumabas ng kanyang silid dahil hindi naman talaga siya makalabas dahil sa kadena na nasa mga kamay niya. Oras - oras ay may pumapasok sa kanyang silid upang i - check siya kung nagugutom o naiihi ba siya.Kanina niya pa tinatanong ang babaeng labas masok sa kanyang silid ngunit wala siyang sagot na nakukuha rito. Tanging tingin lamang ang sagot nito sa kanya at tila ito walang naririnig.Madilim na ng mga oras na iyon at katatapos niyang kumain ng gabihan. Mahaba ang kadenang nasa kamay niya kaya may laya naman ang mga kamay niya na gumalaw at sumubo ng kanyang pagkain at hindi na niya kailangan p
SEVENTY EIGHTTULALA siyang nakatitig sa kisame ng kanyang silid habang panay pa rin ang pagtulo ng mga luha niya. Hindi pa rin ito tumitigil sa pagbagsak nito.Katatapos lamang siyang babuyin ni Nick, katatapos lamang nitong makaraos mula sa init ng katawan nito ng mga oras na iyon. Gusto niyang sampalin ito ngunit hindi niya iyon magawa. Nanatili ito sa tabi niya at pagkatapos ay tinanggal na nito ang panyo sa kanyang bibig."Kung sana hindi kana nanlalaban ay hindi na kita kailangan pang ikadena." Narinig niyang sabi nito. Nabaling ang tingin niya rito at pagkatapos ay sinalubong ang mga mata nito.&nbs
SEVENTY NINEAGAD pala siyang nakatulog pagkatapos siya nitong iwan kagabi. Tanging kumot na lang ang naging panakip niya sa hubad niyang katawan. Ilang saglit pa ay agad na siyang bumangon sa kanyang higaan upang dumiretso na sa kanyang banyo upang siya ay makapagbihis at makaligo na. Pagkatapos niyang makaligo ay agad siyang lumabas mula sa kanyang banyo at naglakad patungo sa kanyang bintana sa loob ng silid niya.Namangha siya dahil sa kanyang nakita sa baba. Naroon lang pala ang pinakita ni Nick sa kanyang larawan na lawn, kung saan sila magpapakasal na dalawa. Napahinga siya ng malalim. Ayaw niya mang magpakasal dito ay wala siyang magawa dahil sa banta nito na papatayin nito ang mga magulang niya. Ayaw niya iyong ma