PROLOGO

"I'm sorry"

Nakayuko'ng sambit ko.Palaging ito na lang ang sinasabi ko sa kanya. Sorry!

Nasunog kasi ang polo nitong plinantsa ko.

Iniisip ko kasi kung paano ko makakamusta ang mga kapatid ko. At namalayan ko na lang na umuusok na ang plantsa na hawak ko at sunog na ang damit ni Hace sa braso nito.

Sinubukan ko itong maisalba at napaso pa nga ang kamay ko pero hindi ko iyon inalintana, ang mahalaga ay ang damit ni Hace.

Hinila ako nito sa braso palapit sa kanya.

Nagiguilty ako sa ginawa ng ama-amahan ko sa kanya kaya hinahayaan ko siyang saktan ako.

"Sorry? Hoy tanga, hindi na mababago pa ng sorry mo ang nangyari!"

Tiim bagang na bulyaw nito sa'kin.

Alam kong doble ang meaning ng sinabi niyang iyon.

Binitawan na ako nito at tumalikod.

"Ano pa ba ang gusto mo'ng gawin ko?! " Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas para magsalita nang ganoon.

"Halos inalipin mo na ako Hace, buong buhay ko nasayo na, lahat ng gusto mo ginagawa ko, wala na akong itinira sa sarili ko,ni hindi ko na nga makita ang mga kapatid ko. Hinahayaan kita sa gusto mo, dahil sa ginawa ng tatay ko. Pero hindi ba sobra na? "

Dugtong ko pa.

Ayaw kong umiyak pero this time, sunod-sunod na tumulo ang luha sa mga mata ko.

Nakakapagod na.

Pagod na ako.

Hindi ko namalayan na napa-upo na ako sa sahig.

Yug-yog ang balikat ko sa pag iyak.

"Pagod kana? Puwes magdusa ka! Nagsisimula palang ang kalbaryo mo Nerrisa . Dudurugin kita hangga't nararamdaman mo 'yong sakit na idinulot ng tatay mo sa akin, tandaan mo 'yan! "

Iniwan niya akong umiiyak. Palagi naman ganito. Sinisisi niya ako sa kasalanan na hindi ko ginawa. Pero dahil sa ama-amahan ko kaya ako nandito.

Ako ang nagbabayad sa kasalanan na ginawa niya. Sa sobrang galit niya sa ama ko, sa akin ni Hace ibinuhos ang galit na dapat sa ama ko.

Bigla nalang naglaho ang tatay na parang bula pagkatapos naiwan kaming magkakapatid.

Ang ginawa niyang krimen sa nobya nito ang dahilan kung bakit ako nandito. Ako ang nagbabayad, ako ang nagdudrusa at naghihirap kahit na malayo sa mga kapatid ko.

Gustong-gusto ko nang umalis dito. Pero wala akong ibang mapuntahan, at kung aalis man ako sigurado na makikita at makikita niya din ako.

Tumayo na ako at nagpunta sa kusina. Ayokong maabutan pa niya ako doon sa sala at baka mapagbuhatan na naman niya ako ng kamay.

Minsan kapag lasing siya at wala sa sarili ay 'yon ang ginagawa niya, minsan nga muntik na niya akong mapatay ng bigla niya akong sakalin. Buti na lang at dumating si Draco at nailayo ako nito sa kaibigan niya.

Alam ko naman na malaki ang nagawang kasalanan ng ama-amahan ko, pero mali pa rin na sa akin niya ibuhos ang galit niya. Sa akin siya naghihiganti, baka sakali daw ay lumitaw si tatay at magpakita kapag nalaman nito ang kalagayan ko.

Pero buwan na ang lumipas at nandito pa rin ako. Walang tatay Ronaldo na dumating at iyon ang mas ikinagalit ni Hace.

"Nerissa halika na at ng makakain

na. Ikaw na lang ang hinihintay sa kusina." napatingin ako kay nanay Lara.

Siya ang mayordoma dito at siya rin ang nagsilbing nanay ko at gabay sa tuwing nasasaktan na ako ni Hace.

"Sige po 'nay susunod po ako." nakangiti kong tugon dito.

Tumango ito at nauna na sa kusina.

Napatingin ako sa braso ko na may pasa at sa kamay kong may kunting paso. Hindi pwede na makita ito ni Nanay Lara, siguradong mag-aalala lang iyon.

Kaya pumunta na lang muna ako sa kwarto ko. I mean, kwarto pala namin ni Hace. Kung tinatanong niyo kung magkatabi kaming matulog? Hindi, sa sahig kung minsan ay nasa sopa ako natutulog. Dati ay sa maids quarter niya akong pinapatulog pero kalaunan ay pinalipat na niya ako dito, para mabilis na maisagawa ang balak niya.

Gustong-gusto niya akong nakikitang nahihirapan. At alam iyon ng mga taong nandito sa bahay. Mga tauhan niya, at si nanay Lara. Naawa si nanay Lara sa akin at minsan na ako nitong tinulungan na makatakas pero hindi kami nagtagumpay at nahuli rin kami ni Hace.

Ako ang pinarusahan ni Hace at ikinulong sa kwarto ng dalawang araw na walang kain, maski ang uminom ng tubig. Ang naiisip ko lang ng sandaling iyon ay ang mga kapatid ko. Kahit na alam kong hindi sila pababayaan ni tiyang ay hindi ko maiwasan na mag-alala.

Nang matapos magbihis ng long sleeve at malagyan ng gamot ang kamay ko ay bumaba na ako at nagtungo sa kusina. Naabutan ko si nanay Lara na may kausap sa cellphone nito.

"Opo sir, ako na po ang bahala sa kanya." binaba nito ang tawag at nag-angat ng tingin sa akin.

"Nerissa nand'yan ka na pala. Halika na kain na tayo. " nakangiting aya nito. Si Hace kaya ang kausap nito?

Tumango ako at naupo na at pinaghain naman ako nito ng pagkain. Napatingin ako sa ulam na nilagay nito sa plato ko.

"Nerissa bakit ka umiiyak, may masakit ba sayo? Sinaktan ka na naman ba ni Hace?" sunod - sunod nitong tanong.

Napahawak ako sa pisngi kong basa na pala.

"Wala po ito," umiiling kong sagot.

"Naalala ko lang po ang mga kapatid ko. Paborito po kasi nila ang fried chicken." natatawa akong dinampot ang manok at kumagat.

Ngumiti itong malungkot.

"Naiintindihan kita Nerissa, pasensya ka na at wala akong magawa."

Umiling lang ako at ipinagpatuloy ang pagkain.

Matapos kumain ay umakyat na ulit ako at naupo sa sopa. Siguradong mamaya pa ang uwi ni Hace lalo na at gabi na rin. At siguradong lasing na naman ito.

At dapat na ba akong matakot sa pag-uwi niya? Dahil siguradong may gagawin na naman siya na hindi ko gusto.

Nakatulugan ko na ang paghihintay sa kanya. At naramdaman ko na lang ang haplos ng kung sino sa katawan ko. Noong una ay hindi ko ito pinansin, pero ng dumapo ang palad nito sa dibdib ko ay napadilat na ako.

"Hace!" napaupo na ako at nasa sahig itong nakaharap sa akin.

Ngumisi lang ito at hinila ang batok ko palapit sa kanya at nilamukos ng halik. Halik na mapagparusa at may pangangailangan.

"Hmmm, Hace lasing ka." nagawa kong lumayo sa kanya pero hinila lang ako nito.

"I want you Nerissa. "saad nito at walang tigil ako nitong hinalikan.

Sinubukan kong manlaban pero naihiga na ako nito sa sopa at kinubabawan. Naging malikot ang kamay nito sa paghaplos sa katawan ko. Alam kong hindi ito ang una na gagawin namin ito. Pero hindi ko akalain na masusundan pa iyon.

Ayoko na, mali ito! Hindi dapat ako pumapayag.

Pero may nagsasabi na dapat ko itong gawin. Ako ang ibinayad ng ama-amahan ko. Kaya pwede niyang gawin kung anuman ang gustuhin nito sa akin.

Naluluha akong hinayan siya sa ginagawa. Ayoko man ay nararamdaman kong gusto rin ng katawan ko. Gusto ko ang haplos niya, kahit dito man lang ay nararamdaman kong tao siya. Kasi kung matino na siya ay wala lang sa kanya ang lahat.

Hinubad niya ang lahat ng saplot ko at sinunod ang kanya.

"You're so beautiful." manghang saad nito na nakatingin sa akin.

"Sana masabi mo pa iyan kapag matino ka na at wala na ang impluwensya ng alak. "piping hiling ko na alam kong hindi na mangyayari pa.

Sinimulan na akong halikan nito mula sa liig, sa dibdib ko at papunta sa pusod. Napapaliyad na lang ako sa sensasyon na nararamdam ko tuwing tumatama ang hininga nito sa balat ko.

Nagpatuloy ito sa paghalik hanggang sa pumuwesto na siya sa gitna ko.

"Ahhh...fuck" ungol nito ng makapasok.

Sa una ay mabagal lang itong umulos. Pero mayamaya ay pabilis ng pabilis at naging desperado na. Hindi ko alam kung saan ako kakapit, sa upuan o sa kanya.

Hinahawakan ko ang kamay nito pero iwinawaksi lang niya. Never din ako nitong hinalikan sa labi na hindi sumasakit ang labi ko at hindi ko nararamdaman na may dugo na pala. Pero kung halikan niya ang katawan ko ay para niya itong sinasamba.

"Ohh, fuck!!!"mas naging mabilis ang ulos nito sa akin at hinawakan ang magkabilang beywang ko.

Napapaungol din ako pero pinipigilan ko ito. Ayokong malaman niya na nag-i-enjoy ako sa ginagawa niya. This is just him, letting his lust out.

At pakiramdam ko ay para akong isang bayarang babae. I know, hindi ko dapat maramdaman ito. Pero kung tatagal pa ako rito, baka tuluyan na akong mahulog sa kanya. At iyon ang ikinakatakot ko, ayoko na dumating pa ako sa punto na iyon.

He is ruthless and a devil. At alam kong hindi mapupunan kung anuman ang nararamdaman ko para sa kanya.

And I'm being sold to a Heartless devil. And that devil is Hace Alejandro Mondeñego.