LIKE 👍
Two years ago. “Rose, saan ka pupunta?” Pinakita ni Rose ang dalang mga lunch boxes sa kamyang ina at nakangiting sumagot. “Sa hospital po, mommy. Baka kasi hindi pa kumakain si Mike. Saka baka kasi namiss niya ang luto ko.” Sabik na sabik siyang makita ang binata. Halos dalawang buwan din siyang nawala at nanatili sa America para alagaan ang Lolo Alexis niyang nagkasakit. Nagkatinginan sina Alexander at Freya. Hindi naman nakaligtas sa mata ni Rose ang pag-aalala sa mukha ng dalawa. Pinahid ng kanyang ama ang gilid ng labi bago nagsalita. “Tapusin mo muna ang pagkain mo, Rose. May sasabihin kami ng mommy mo sayo.” “Pero, dad, busog na po ako.” Bumuntong-hininga ito, katulad ni Freya ay hindi nito alam kung paano sasabihin sa anak ang totoo. “Princess, I think that’s a bad idea.” Naguluhan si Rose sa sinabi ng ama. “Mike is getting married, Rose. Ikakasal na siya sa iba kaya tigilan mo na ang paghahabol sa kanya.” “N-no.” Parang bombang sumabog ito sa pandinig ni Rose. H
“Alam ko.“ matipid na sagot ni Rose. Noon pa man ay hindi na nila gusto ang isa’t isa. Kaya ano ang ginagawa ng babaeng ito dito? Narito ba ‘to para pagtawanan siya? Kumuyom ang kamay niya. “Kung nandito ka para pagtawanan ako ay makakaalis ka na.” “Hindi ako nandito para pagtawanan ka, Rose. Nandito ako para tulungan kang makuha si Kuya Mike. Alam ko naman na hindi ako naging mabuti sayo. Alam mo din na hindi kita gusto para sa kuya ko. Pero mas hindi ko gusto ang babaeng ‘yon, Rose. Hindi naman talaga niya mahal ang Kuya Mike ko. Kaya kahit ayaw ko sayo ay tutulungan kita.” “Ano ang ibig mong sabihin?” Malungkot na tumango si Sofia. “Oo, Rose. Noong nakaraang araw lang, nakita ko siyang may kahalikan na ibang lalaki sa harapan mismo ng hospital kung saan nagtatrabaho si kuya. Hindi ako papayag na magpakasal si kuya sa katulad niya. Kaya kung mahal mo ang kuya ko, papayag ka sa lahat ng plano ko.“ Kumuyom ang kamay ni Rose. Ang kapal ng mukha ng babaeng ‘yon na lokohin si Mike. K
SAKA lamang natauhan sa pagbabaliktanaw si Rose ng marinig ang malamig na boses ni Mike. “Hindi mababago ng pagmamahal mo ang lahat ng ginawa mo sa akin, Rose.” Para itong patalim na bumaon sa kanyang puso. Naiwan siyang mag isa habang lumuluha. ‘S-sabihin mo ang totoo sa kanila, Rose! N-nagmamakaawa ako!’ Tinakpan ni Rose ang bibig ng kanyang kamay at saka humagulgol ng iyak. Tandang-tanda niya kung paano lumuhod sa harapan niya si Mike at magmakaawa na sabihin niya sa kanilang pamilya ang totoo, subalit maging bingi siya sa kagustuhang mapasakanya ito. “M-mike, sorry… sorry talaga…” NAGKATINGINAN sina Freya at Raven ng mapansin na kanina pa hindi nagsasalita sa Rose. Narito sila ngayon sa isang Medical Mission para magvolunteer. Nagpasya silang isama dito si Rose dahil nasa US pa si Mike para umattend ng General Assembly at kinatawan ng ospital nito. Sinama nila si Rose dito upang malibang. Napapansin nila na bukod sa pagsisilbi kay Mike ay hindi na ito masyadong umaalis n
"Alam mo naman na hindi ako kumakain ng gulay, di'ba? Kaya bakit hindi ka nagluto ng gulay?" Mababa ang tono na tanong ni Sofia, na gustong ikaikot ng mata ni Rose. Habang kumakain ay walang ginawa si Sofia kundi ibida ang pamamasyal kasama si Mike, ngunit ang lalaki ay tahimik lang at patuloy sa maganang pagkain. Hindi maiwasan ni Rose na alalahanin noong mga bata pa sila. Kinakausap pa siya ni Mike, kinukwentuhan, at kinakamusta. Napakalayo ng tagpong 'to sa meron silang dalawa noon. "Rose, para nga pala sayo." May kinuha na paper bag si Sofia. "Ako ang bumili ng regalo para sayo. Pinilit ko pa nga si Kuya Mike dahil ayaw ka niyang bilhan ng regalo. Si kuya talaga, walang ka-sweetan sa katawan." Hindi si Rose nagsalita at hindi hinawakan ang nilapag ni Sofia na paper bag sa gilid niya, ni ang suklian ang ngiti nito ay hindi niya magawa. Kailangan pa bang ipagdiinan ng babaeng 'to na hindi gusto ng asawa niyang bilhan siya ng regalo? "Kuya Mike, nasaan na nga pala 'yung binil
“SIGURADO ka bang effective ‘to, Ninang Raven?” Tanong ni Rose habang hawak ang botelya ng gamot na hinihingi niya dito. “Oo naman, Rose. Sigurado na magdamag na bakbakan sa ibabaw ng kama ang magagawa ng sinumang uminom ni’yan.” Sagot nito. “Sandali, kilala ko ba sa mga kaibigan mo ang nagpaparesetea nito?” “Ah opo, Ninang… m-malapit na kasi silang ikasal, kailangan nila ng pampatagal.” Pagsisinungaling ni Rose sa ninang niya, kahit ang totoo ay gagamitin niya ito kay Mike. Alam niyang hindi kailangan nito ni Mike, pero kung ito ang paraan para may mangyari sa kanila, gagamitin niya ito. Bahala na. Habang sakay si Rose ng kotse pauwi, dumaan muna siya sa isang restaurant para magtake out ng pagkain na dadalhin niya sa hospital. Hindi na siya naglunch sa bahay ng ninang niya dahil baka mamaya ay mabuko nito na hindi para sa kaibigan niya ang pinareseta niyang pampagana sa pakikipagtalik. Pagkatapos bumili ng pagkain ay muli siyang bumalik sa kotse niya. Kumunot ang noo ni Rose
Hindi maalis ni Rose ang tingin niya kay Mike habang kumakain silang silang dalawa. Hindi siya makapaniwala na mas pinili nitong samahan siyang kumain kesa sa mga katrabaho nito. Nang mapansin ni Mike ang tingin ng asawa ay binaba nito ang utensils at kunot ang noo na tumingin rito. "Why? Hindi mo ba gusto ang pagkain?" "Gusto ko, Mike... gustong-gusto ko. Lalo na't kasabay kita ngayong kumain." "Palagi naman tayong sabay kumain, Rose. Ano ang bago dito?" Lumabi si Rose bago sumagot sa asawa. "Pero hindi na tayo kumain sa labas simula ng ikasal tayong dalawa." Natigilan ito sa sinabi niya ngunit hindi na nagsalita. Buong durasyon ng kanilang pagkain ay hindi maalis ang mata niya kay Mike. Natatakot siya na baka kapag kumurap siya, ay magising siya at malaman na panaginip lang ito. Alam niyang para sa asawa niya ay isang simpleng pagkain lang ito sa labas, subalit para sa kanya ay hindi ito simpleng pagkain lang—pakiramdam niya ay nasa isang date silang dalawa. "Tapos ka na?" Taka
Nanlisik ang mata ni Sofia habang hawak ang pisngi. Napahiyaw si Rose sa pagkabigla ng sabunutan siya nito sa buhok. Gusto nito ng sakitan? Pwes pagbibigyan niya ito! Napahiyaw ito ng sabunutan din ito niya ito sa buhok. Sobra ang panggigil niya kay Sofoa, gusto niyang alisin ang lahat ng buhok nito! "Let me go! Isusumbong kita kay Kuya Mike!" Pagak siyang natawa. "Isusumbong? Go, ahead bitch! Hindi ako natatakot! Marunong kang umarte? Pwes, marunong din ako, Sofia! Sumusobra ka na!" "A-ahhh!" Hiyaw ni Sofia ng bumaon ang kuko ni Rose sa anit niya. Sabay silang natigilan ng makarinig ng tunog ng yabag papalapit. Napaisip si Rose. Sino ang dumating? Imposible naman na si Mike ito. "Bitiwan mo na ako, Rose. Gusto mo bang makita nila tayo sa ganitong ayos? Paano kung sila mommy 'yan? Mahiya ka naman—ahhh..." daíng nito ng ibaon lalo ni Rose ang kuko sa anit nito. "Ako pa ang dapat mahiya? Ikaw ang unang nanakit sa ating dalawa at hindi ako. Kaya ikaw ang mahiya! Nakikitira ka
Hindi alam ni Rose kung paano siya nakauwi sa kanilang bahay. Tulala siya at hanggang ngayon ay wala siya sa sarili. Hindi niya akalain na magsisinungaling si Sofia at sasabihin na siya ang may kasalanan sa pagkahulog nito sa hagdan. Ang masakit, hindi naniwala sa kanya ang asawa niya at ang Ninang Raven niya na wala siyang kasalanan."Ma'am Rose, nasa kabilang linya po ang mommy niyo. Gusto daw po kayong makausap." Imporma ng kasambahay."H-hello, mommy." "My god, princess! Nag aalala na kami ng daddy mo sayo. Hindi ka namin makausap simula kahapon. Where are you? Is everything alright? Hindi sinasagot ng Ninang Raven mo at ng asawa mo ang tawag ko."Tinakpak ni Rose ang bibig upang walang umalpas sa boses mula dito. Hindi niya gustong marinig ng kanyang ina ang impit niyang pag iyak. "E-everything is fine, mommy. Maraming salamat po sa pag aalala niyo ni daddy. Parang gusto ko tuloy bumalik sa inyo at magpa-baby." Nakakamiss noong bata pa siya... walang problema, masaya at hindi p