( FRANK POV )"Boss, andito na po ang mga paper works," sabi sa akin ni Iresh na kakapasok lang sa office. Ipinatong niya ito sa lamesa saka nagtanong."Boss, may kailangan po ba kayo?" tanong nito sa akin pero sa malambing na paraan. Nakakapanglambot. "Wala, you can go now Ms. Dimatibag," utos ko rito dahil iba na ito kung makatingin sa akin. Palapit siya ng palapit habang nag a unbutton ng kaniyang suit. "I SAID YOU CAN LEAVE NOW!" Nagtaas na ako ng boses ngunit mas naging agresibo ang mga tingin niya. Ang creepy—"Boss lage nalang mainit ang ulo ninyo, hayaan mong pakalmahin ko yan," napakalambot ng tinig niya na wari'y inaakit ako. Umupo siya sa kandungan ko. Di ako makagalaw. Palapit ng palapit ang mukha niya sa akin habang hawak ang necktie ko. Nanlalaki ang mga mata ko sa takot nang ngumisi siya sabay naging halimaw ang mukha niya! "HUUUUUUWWWWWWWWAAAAGGGGG AAHHHHHHHHHHH!!!!"Napabalikwas ako ng bangon. Hinawakan ko ang leeg ko at niluwagan ang aking necktie saka tumingin s
3 AM na ng matapos ni Iresh ang lahat. Pinaganda at inayos na niya ang lahat ng folder. Kaya, inilagay na niya sa kaniyang drawer ang lahat. Pagkatapos ay tumayo na ito saka humilata sa kaniyang kama.Senet-up na niya ang kaniyang alarm clock ng alas 4:30 AM.Kringggg... Kringggg... Kringggg... Naalimpungatan ang dalaga pagkarinig sa kaniyang alarm clock. Parang kakapikit pa lang niya ay nagising na ito. Kahit ayaw pa niya ay mas mahalaga pa rin ang trabaho niya. Pagkabangon ay nagtungo na ito sa banyo upang mag tootbrush at hilamos.Pagkalabas ay nagsaing na ito at nagluto ng simpleng ulam. Pinakbet. Magkakahalo na ito at malinis na nakalagay sa isang plastic sa ref nila. Iluluto nalang. Magbabaon kasi siya. Pagkatapos ay nagmadali na itong naligo. Nang matapos ay kung anu-ano na ang pinaghahalughog niya sa kaniyang cabinet. Tinitingnan ang sarili kung ano ang babagay sa kaniya. Well, pareparehas lang naman pang office attire niya kaso ang pinagkaiba nga lang ay ang mga kulay
( IRESH POV )Dumating na ako sa office dala ang mga folder. Walang traffic, no hassle sa kalsada. Ganun talaga pag maaga. Hindi rin siksikan sa elevator. Agad akong pumasok sa office ni boss saka ipinatong ang mga folder. Lumabas ako at ipinasok sa drawer ang bag ko saka nagtungo sa coffee machine. Nang marinig ko ang mga yabag. Tumigil iyon sa kung saan ang desk ko pero di ko pinansin."Haayssss mukhang late ata si Ms. Dimatibag at di nagawa ang ipinapagawa ko," tinig ni boss. Napangiti ako ng sarkastiko. Gumawa na rin ako ng para sa kaniya. Dinala ko iyun sa office niya na nadatnan kong nagbubuklat ng folder at tila nabigla pa sa pagpasok ko. " Good morning Sir, " seryuso akong bumati rito."Good morning. You did a great job!"puri nito sa akin. " Thank you, "maikli kong sagot saka lalabas na. Napapangiti pa itong hinihigop ang kape na tila nasisiyahan. Napailing nalang ako. Mabilis ang oras na gumapang. Alas onse na at malapit na ang luch at marami rami na rin nagpasang empl
( IRESH POV )I smirk while looking at Sir Frank. Hawak ko ang cellphone ko."Oh why are you looking at me like that? " walang pag aatubili niyang tanong."Since, di ka naman tumupad sa usapan, I rather post my victory. Na SS ko kasi yung pagkapanalo ko at pagkatalo mo. Ano ang magandang caption dito Sir?" tanong ko na ikinalaki ng mata niya."Hey! Don't do that. Pinagbigyan lang kita okay? Babawiin ko yung panlilibre ko sayo if you do that!" pagbabanta pa nito as if napaka big deal ng free lunch niya sa akin. Tinakot ko lang naman siya.Pero sa totoo lang, gusto ng umidlip ng mga mata ko. Binuklat ko ang bawat papelis saka binasahan ang may down syndrome na si Frank. Daig pa ang special child sa kakupadan nito.While Im reading the proposes of the documents ay inutusan niya akong i-separate ang pepermahan niya at ang hindi.Napapahikab na ako. Nagb-blur ang mata ko sa mga letra."Are you sleepy?" tanong nito."Hindi siguro," pang-uuyam ko pa. Its obviously na inaantok ako. Para naman
Habang nasa biyahe ang dalawa, ay minabuti ni Frank na wag munang tanungin si Iresh patungkol sa nangyari kanina habang hindi pa sila dumarating sa ospital."Ahhh Sir, iliko niyo nalang ho d'yan," pakiusap ng dalaga."Why? Hindi d'yan ang direksyon ng ospital," pagtatakang sabi ni Frank."Iuwi niyo nalang ho ako. Mas makakabuti yun.""But you still in a state of shock kaya we need to go at the hospital," pagkukumbinsi pa nito."No, I need to go home . Mas mag-aalala ang nanay ko pag nalaman niya ang nangyari. Kung pwede sana, ilihim natin ang tungkol sa nangayri."Wala nang nagawa si Frank kung hindi sundin ang dalaga."Pag-uusapan natin bukas kung ano ba talaga ang nangyari sayo," wika ni Frank.Tumango tango nalang si Iresh bilang pag sang-ayon. Nagtungo na sila kung saan nakatira si Iresh. Naawa siya sa babae nang makita ang sitwasyon sa lugar nila.Parang pang squater area ang dating nito o baka nga, squater area talaga 'to. Tumigil ang sasakyan sa isang maliit na bahay. Bungalo
NAGPUNTA si Tyler sa bundok ng KYLEX MOUNT. Yun ang tawag nila sa bundok kahit hindi naman iyon ang pangalan. Malayo layo na rin ang nai-drive niya nang makarating siya sa makitid na daan. Walang mga kabahayan at malayo sa syudad.Lumiko siya bandang kaliwa at tinahak ang naturang daan. It takes 1hr and 15 mins bago dumating sa isang camp. Madali lang ang daananan doon kahit sabihin pang gubat iyon dahil sadyang ipinaayos bilang kampo ng tito niya.As a mafia leader ay pinaglaanan talaga niya iyon ng oras para sa madaliang transaction. Wala rin naman nagagawi doon dahil exclusive for Jetro Madrigal ang bundok na iyon.Jetro Madrigal is a former mafia leader of an Ox Group.Bumaba si Tyler sa sasakyan ng matanaw nito si Luis na nakikipag espadahan sa katunggali nito. Napangiti pa ang binata ng makita ang kalaban na puno ito ng tadtad at patuloy pa rin namang lumalaban para sa kaniyang buhay.Isa ito sa mga traydor ng grupo. Sa madaling salita, isa pala itong spy. Ngunit, sa gaya ni Lui
FLASHBACK“Luis, ipangako mo sa akin na ilalayo mo ang anak ko,” habilin ng amahin. “ Opo, Sir,” mangiyangiyak niyang sagot. “ Hindi dahil sa mamanahin niya kundi tungkol ito sa kaligtasan niya. Nalaman na ng ibang grupo ang tungkol sa anak ko. Siya ang hahawak sa boung kapangyarihan ko. Kayong dalawa. Ngunit, may sasabihin ako—”Huminga muna ng malalalim ang ginoo dahil nahihirapan na ito “ Sir, parating na ang Doktor. You still need to hold on please,” nahulog na ang mga luhang kanina pa nag babadiyang kumawala sa mga matang hindi man lang dinadaluyan ng luha simula ng magbinata ito. “ Isa sa ating kasamahan ang magtatangka sa anak ko upang makuha ang kapangyarihan. Naudlot lang ang pag hahanap ko dahil di ko na kaya. Kung kaya, sayo ko ipagkakatiwala ang lahat pati na ang kaligtasan ng mag-ina ko. May ipapatago ako sayo, at ibigay mo sa anak ko pag nagkita kayo. Bagay na matagal ko ng gustong ibigay simula ng ipinanganak siya ngunit, dahil sa kaniyang ina ay di ako makalapit,” n
( IRESH POV )Palabas na kami ng elevator. Kasama pa rin namin ang batallion ni Boss. Nang makarating na ako sa desk ay inilapag ko na ang aking mga gamit. Pupunta ako sa coffee machine para kay Sir.“Wait Ms. Dimatibag. Pakitimpla rin ang mga bodyguards natin,” sabay kindat nito sa akin. Tumaas ang kabilang kilay ko. Bahagya pang nangingiti ngiti ang mga bodyguards. Nilingon ko sila at agad naman tumingala ang iba sa taas na tila may tinitingnan.Ang ilan ay sa ibang direksyon tumingin. Iniiwasan ang pandidilat ng mga mata ko.“Teka, mag stay ba sila dito? I mean, hanggang dito ba naman? Napakarami nila. Eh maging coffee girl nalang kaya ako!” reklamo ko.“Yes, kaligatasan mo ang pinag uusapan dito,” sagot nito. Akma sana akong sasagot kaso sumibat na si sir, bigla niyang ibinagsak ang pintuan.Wala naman akong magawa. Imbis na magbunganga ay ginawa ko na lamang. Pagkatapos mabigyan ng coffee lahat ay nagtungo naman ako sa loob ng office ni Boss saka inilapag ang kape sa lamesa."Ms
May lumabas na lalaki sa pintuan katabi ng screen. Dala nito ang dalawang mikropono. Ibinigay nito sa dalawa.“Ang mauuna, ay si Mr. Baigon!” sabi ng nakamaskara na di nauubusan ng kasiglahan.Napulunok naman ang matanda matapos marinig ang sinabi nung unggoy. Nag static muli ang screen at muling nagsalita ang unggoy.“Unang katanungan! Sino ang lalaki sa screen at ano ang papel niya sa mga plano mo?” Sa pagkakataong yun ay seryuso na ang unggoy base sa boses nito. Lumiwanag ang screen at nakita ang nakatiwarik na lalaki na tadtad ng bala ng baril. Napaluha si Samantha ng makita kung sino ang lalaki. Nag-init ang pakiramdam ni Mr. Baigon na tila nahintakutan sa kinahinatnanan ng kaniyang tauhan.“Your answer is the tittle, and your explanation will be your lyrics. And by the way, ang song na dapat mong isa tinig dito ay ang SAD TO BELONG. O diba, bongga?” Akma sanang magsasalita si Mr. Baigon ng atakehin siya sa puso. Di kinaya ang init na nagdudulot ng pag-epekto ng kaniyang hig
“So the player is complete. Howʼs the day to the both of you,” sabi ng isang boses na sinabayan ng halakhak.Nagmumula ito sa isang monitor na hindi nila makita. Galit na galit si Mr. Baigon.“Sino ka! Hayop ka. Bakit andito kami! Pakawalan mo kami ” sigaw niya sa nagsasalita ngunit muli itong humalkhak na wariʼy iniinsulto siya.“Easy easy.... Maglalaro lang naman tayo okay? Isa pa, paniguradong masasagot ninyo ang mga katanungan dahil base lang naman ito sa inyong buhay,” sabi ng boses.Napaiyak ang babae dahil pakiramdam niya ay papatayin sila.“Anong laro! Lumabas ka hay*p ka! Hʼwag kang magtago duwag!” sagot ni Mr. Baigon.“Okay, bibigyan ko kayo ng sample kung ayaw niyo akong pagbigyan.”Dahil sa pagmamatigas ni Mr. Baigon ay automatic na nabuksan ang pintuan. Nabigla ang dalawa dahil sobrang dilim pala ng labas.Hindi nila alam kung lalabas sila o hindi gayung wala silang dalang flashlight o kung anu man na pwede nilang gamitin pang-ilaw“Hon! Tingnan mo! May apat na matang nag
PAGKATAPOS makapagplano ang tatlo ay nagsama na sa isang kuwarto si Frank at Iresh. Natulog muna ang kanilang chikiting sa Tita Antonia niya. Nakapag-usap na rin si Frank at Lola nito at pati sʼya ay gulat na gulat sa lahat ng nangyari.“Franklin is 5 years old now,” sabi ni Frank na nooʼy ka gagaling lang sa CR.“Yeah. Ang bilis nga niyang lumaki.”“Kaya dapat masundan na natin sʼya.”Muntik ng mabilaukan si Iresh mula sa iniinom niyang gatas dahil sa sinabi ni Frank. Parang nagbalik lahat ng hiya niya noong unang may mangyari sa kanila.“Pagod tayo sa dami nang rebelasyon na nangyari ngayong araw kaya dapat magpahinga na tayo,” pangangatwiran ni Iresh na umayos na ng higa at kinumutan ang sarili.“Para ka namang ewan. Its like our honeymoon after being aparted for 5 years,” reklamo ni Frank na lumapit sa nobya at mahinahong hinihila ang kumot.“Matulog ka na pwede ba?”“I forgot about what happen to us. Di ko nakita expression mo noong mga panahong pinag-iisa tayo,” pilyong nakangi
NANG matapos mag moment ang mag-ama ay nag-usap nang masinsinan si Iresh at Frank.“Bibigyan kita ng pagkakataon na sabihin lahat sa akin,” panimula ni Iresh.“Noong mga panahon na itinatanggi ko ang anak natin ay panahon kung kailan nagkaroon ako ng amnesia.”“Amnesia? Kung kailan may nangyari sa atin?”gulat na sabi ni Iresh na halatang hindi naniniwala.“I know its very impossible to believe that but Dr. Santos will prove that. Noong pumunta tayo sa factory at pinalabas kita ay kumuha ako ng gamot for headache mula sa kaniya. And unfortunately, iba ang nakuha ko. Noong panahon na ininom ko yun ay panahon kung kailan ako nag birthday dahil boung magdamag nga kaya sumakit ang ulo ko. Half day ang nawala sa alaala ko.”He give the phone to Iresh na nooʼy naka dial na ang numero ng naturang doctor.Nagkausap nga sila ni Iresh and she found out na totoo ang sinasabi ni Frank.“How about Samantha? Paʼno ko malalaman na totoo nga ang sinasabi mo na hindi mo kinuntyaba ang doctor?”“That ni
LUMAPIT si Frank kina Jacob at Tayler. Hindi mapaniwalaan ni Samantha na buhay pa pala si Frank. Namutla na siya at pinagpapawisan. For sure, isusumbong sʼya nito sa mga pulis.Parehas sila ni Mr. Baigon. Kung gaano kaganda ang ngiti nila noong simula, ganoon din napalitan ng takot ang kanilang nadarama.Ang mga taong halos nawala ng limang taon ay nagbalik na. Kinuha ni Frank ang microphone mula sa announcer. Ngunit, bago pa ito makapagsalita, ay may matandang umakyat sa entablado at niyakap sʼya.“APO KO! NAGBALIK KA NA NGA! ANG TAGAL TAGAL KA NAMING PINAGHAHANAP!!” hagulhol na sabi ng lola ni Frank.Niyakap siya pabalik ni Frank. Miss na miss na rin kasi nito ang lola niya. Bumulong ito sa matanda.“Lets talk later. I will explain everything to you grandma.”Ngumiti ang matanda na maluha luha pa. Tumango ito saka bumaba. Nagtama ang mga mata ni Tayler at Frank. Nagtanguan at nagngitian silang dalawa bilang pagbati.“Iʼm sorry for being missing for how many years. Something happen t
PAGDATING ni Iresh sa mansyon ay agad siyang nagpahinga. Nakatingin siya sa kisame at nilingon ang anak na nooʼy mahimbing na natutulog. Napangiti siya dahil kamukhang kamukha ito ng ama niya.“Son, Iʼm sorry for lying. I hope, your dad is still alive,” saad nito sa anak kahit hindi nito naririnig.Pumatak ang mga luha niya. The whole five years kasi ay sinisi niya ang lalaki. Nagpapakasaya sa babaeng inakala niya ay sila pa. Ngunit ang hindi niya maintindihan ay ang isiping pagtanggi nito sa anak nila.Naguguluhan siya subalit sa dami ng yaman niya ay hindi niya makuha ang sagot. Hindi mabibili ang katotohanan bagkus, kinakailangan pa nito ang matinding pananaliksik upang makamtan ang kasagutan.***“We are now arrive Sir,” sabi ng Personal Assistant ng binata mula sa airport. Hindi na nito pinansin ang P. A niya at nagtuloy tuloy si Frank sa labas papunta sa sasakyan. Wala siyang driver at hindi na rin ito nagpahatid.Sa kaniyang pagmamaneho ay di niya mapigilan ang hindi mapakali.
PAGKATAPOS ng isang buwan.“Seniorita , ano po ang drink na gusto ninyo?” tanong ng isang private flight attendant kay Iresh.“Wine and a milk for my son.”Magkatabi silang mag-ina. Nakatingin sa labas ang anak na halata ang pagiging excited nito sa pagpunta sa Pilipinas.“Mom, you told me that my dad is in the Philippines. Can we go to his burial?” tanong ni Franklin.Bata pa lang ay sinabi na ni Iresh na wala na ang kaniyang papa simula ng magbuntis siya. Para kasi kay Iresh ay patay na ito. Bagamaʼt masama ang sinabi ngunit, hindi nʼya maikakaila na pinatay ni Frank ang anak simula ng ipaalam niya rito ang tungkol sa kaniyang pagdadalang tao.“Iʼll see my son,” malungkot na tugon ni Iresh.Nagtama ang paningin nila ni Luis na nooʼy katapat lang ng upuan nila. Mapait ang pinakawalang ngiti ng dalaga ngunit senenyasan lang sʼya ni Luis na everything is okay.Pagkarating sa Pilipinas ay may sumalubong sa kanilang sampong mamahaling sasakyan. No social media o kahit anong paparazzi dah
5 YEARS LATER..."Mommy...." tawag ng musmos na boses sa babaeng tumatakbo sa field na may dalang baril."Hay naku Franklin, tumigil tigil ka nga d'yan," saway ni Antonia sa anak ni Iresh habang pinapaypayan siya ng tatlong maid.Nakasout ito ng magandang gown at naka kolerete ang mukha. Buhay prinsesa ito ngayon. Siya ang nagbabantay kay Franklin sa tuwing nasa field si Iresh.Inaaral kasi nito ang pakikipaglaban at pagkatapos, sa gabe naman ay nasa library siya. Pinag-aaralan niya kung paano patakbuhin ang negosyo ng amang namayapa.Si Luis ang nakatuka sa drug dealing. Samantalang si Tayler ay sa kompanya. Malago na ito as an international business ngunit mas pinalago pa ni Iresh. Siya ang may-ari at ang nasa likod ng pagpapatakbo nito.On the next year ay makikipag transact sila sa Philippines at 'yun ang pinaghahandaan niya bilang Iresh Madrigal.From Ox group ay pinalitan ng FireFox of Mafia ang pangalan nila upang hindi malaman ni Mr. baigon. At Empire of Empower Madrigal Corp
KINABUKASAN sa Espanya, nasa hapag-kainan na sina Tayler at Luis. Sinundo ng mga katulong sina Iresh at Antonia.“Buenos dias Seniorita, your breakfast is now ready,” magalang na bati ng katulong saka itinungo ang ulo bilang pagbibigay respeto.Napangiti naman si Iresh ng alanganin. Tila hindi siya sanay na ginagawang prinsesa. Gayun pa ma'y minabuti niyang tumayo at magtungo sa hapag-kainan.Si Antonia naman ay kung maglakad ay prinsesang prinsesa. Nagkapanabay sila sa mahabang paseliyo habang sinusundan ng kani-kaniyang maid.“See? We are now the Queen of Spain,” boung pagmamalaki ni Antonia saka medyo itinaas ang baba na tila iniimagine na may korona na ayaw mahulog.Binatukan naman siya ni Iresh.“Ambisyosa. Bilisan mo na nga riyan ng makakain na tayo.”“Aray naman. Sinira mo ang moment ko e. Nandon na tayo sa katotohanan, bigla ka pang umipal,” naka ismid na sabi ni Antonia.Saka naglakad na rin gaya ni Iresh. Napatawa ang dalaga sa inasta ng kaibigan na nagpatiuna pa sa kaniya.