“OH, bakit ka nangingiti?” Hindi ko napansin na nakita pa ni Marius ang naging reaksyon kaya nagulat ako nang marinig ang sinabi niya. “Huh?” tanong ko habang pilit na iniignora ang labis na pag-iinit ng aking magkabilang pisngi.Hindi ko alam kung nahalata ni Marius ang katotohanang ayokong sagutin ang tanong niyang iyon. Pero deep inside ay nagpasalamat akong hindi na ito nagpumilit pa.Katulad ng gusto kong mangyari, coffee date. Kahit hindi ko alam kung ano ba ang dapat naming pag-usapan gaya ng sinasabi niya. O baka naman siya ay mayroong gustong aminin sa akin. Hindi ko tiyak. Kaya minabuti o mas piniling kong manahimik nalang.“Now tell me, anong nangyari sa’yo nung iniwan mo ako? Bakit umabot tayo sa ganoon?” seryoso ang tanong ni Marius. Pati na rin ang tono niya. At ginawa niya iyon habang nakatitig siya ng tuwid sa mga mata ko. Dahilan kaya mabilis na muling sumikdo ang kahit papaano ay kalmado ko na sanang puso.Alam ko naman na darating kami ni Marius sa ganito. T
Wala pa akong nakukuhang katulong o caretaker na pwedeng tumingin sa bahay ko kaya walang katao-tao doon.Hapon pero dahil nga isa iyong exclusive subdivision ay tahimik at walang tao sa labas. Lahat ay busy sa kanila-kanilang mga trabaho. Ang iba ay nasa loob ng kanilang mga tahanan, nagpapahinga. O baka abala sa paghahanda ng hapunan.“Maganda ang bahay mo,” iyon ang unang namutawi sa mga labi ni Marius matapos niyang ihinto sa tapat ng gate ng bahay ang sasakyan.Nagbuka ako ng bibig para magsalita pero bago ko pa man masabi ang gusto kong sabihin ay naunahan na ako ng kasama ko. Hindi iyon sa paraang inunahan niya ako sa pagsasalita. Hinalikan kasi ako ni Marius. Dahilan kaya muli na namang tumaas ang temperatura ng katawan ko.“B-Baka may makakita sa atin dito,” iyon ang sinabi ko kaagad kahit kung tutuusin alam ko namang hindi mangyayari iyon. Dahil gaya ng nauna kong sinabi, heavy tinted ang salamin ng sasakyan ni Marius.Hindi sumagot si Marius. Sa halip ay nanunukso pa nitong
Nag-aapura ang sumunod na naging pananalasa sa akin ni Marius. Hindi ko alam kung ginagawa niya ito para ubusin ang lakas ko kasi nagkaroon siya ng idea o baka nahulaan niyang nasa plano ko ang magpakitang gilas sa pagkakataong ito. Pero ang lahat ng iyon ay hindi na mahalaga. Sa mismong console table na iyon pinaulanan ako ni Marius ng magkakasunod na daluyong. Isinagad niya ang bawat birada ng pagkalalaki niya sa bukana ko. At marahil kung ako lang mismo ang ginugulpi niya nang mga sandaling iyon, baka lupaypay na ako sa pagod.Pero hindi ganoon ang naging pagtugon sa kanyang ng kasarian ko. Tinanggap niya ang bawat hindi makataong paghampas na ipinalasap sa kanya ni Marius. At ako bilang ang tunay at natatanging nagma-may-ari ng kasarian nilalapastangan ngayon ng masarap ni Marius ay nagpaubay ng walang pag-aalinlangan. Ginawa ko ang lahat ng pagtanggap na alam kong dapat kong gawin. Habang nilalapastangan ni Marius ang kasarian ko, ako naman ay tumutugon sa kanya sa pagmamagi
KATULAD nang inaasahan ko na. Hindi ako nilubayan hangga’t hindi niya ako napapalabas. Pakiramdam ko tuloy, bawat posisyon ay goal niyang lagyan ng marka. Goal niyang palabasin ko iyon.“Yeah, you were right in thinking na gusto kitang palabasin sa bawat posisyong gagawin ko sa’yo, Samantha Scott. Dahil higit kanino man, gusto kong magmarka ako hindi lang sa pagkababae mo kundi lalong higit alaala mo. Na ako lang ang nag-iisang lalaking may kakayahang dalhin ka sa r***k ng paulit-ulit.”Sa kabila ng paghahabol ni Marius ng paghinga ay nagawa pa rin talaga niyang sambitin ang mga salitang iyon. The fact na totoong hinang-hina na ako nang mga sandaling iyon at wala pa siyang plano kahit mag-menor man lang ng kaunti. Well, expected ko na iyon kay Marius.Hindi si Marius ang tipo ng lalaking hihinto para lamang bigyan ako ng pagkakataong magpahinga. Bihira kung gawin niya iyon. Pero mas madals, lagi niyang sinasamantala ang kahinaan ko. Kapag nakikita niyang sarap na sarap na ako sa ginag
NANATILING pikit ang mga mata ni Marius nang makapagdesisyon akong kumilos na. Tamang nahimasmasan na rin ako noon at lumalamig na ang paligid dahil sa aircon.Gaya ng sinabi ko, hindi ako nag-aksaya ng oras. Ang mahaba at galit pa ring pagkalalaki ni Marius ang agad kong pinuntirya. Nang mahawakan ko iyon ay hindi ko napigilan ang mapangiti. Kasabay ng pagdilat ni Marius, naramdaman ko ang pagpintig ng ari niya sa kamay ko.“May epekto rin pala ako sa iyo,” ang nakangisi kong sabi saka ko sinimulang aregluhin ang pagkalalaki niya.Ginawa kong mas makapangyarihan ang paggalaw ng kamay ko. Iyon ay para makatiyak na magkakaroon at makagagawa ako ng mas mahusay at satisfying na reaksyon mula kay Marius. Malaya kong pinanood kung paano nagtaas-baba ang matipunong dibdib niya. Habang tumatagal kapansin-pansin ang higit pang pagbigat ng kanyang paghinga. Ang isang kamay niya ay kumapit sa armrest ng sofa. Habang ang isa naman ay halos bumaon na sa hita ko dahil sa higpit ng pagkakakapit. Sig
ANG sumunod na mga tagpo ay lalong naging mainit sa pagitan naming dalawa ni Marius. Hindi siya naubusan ng paraan kung paano ibabalik sa akin ang lahat ng ginagawa ko. Magkakasunod ang ginawa kong pagsalya sa kandungan niya. Habang siya ay parang tuksong nilalaro ng dila ang dulo ng magkabila kong dibdib. Katulad kanina ay salitan ang pagpapasinayang ginagawa niya. “I’m going to come!” sigaw ko saka nagdilat ng paningin at tumitig kay Marius.“Yeah?” aniyang hinawakan na ang baywang ko at umakmang tila ba naghahanda na sa pagkilos.Tumango ako ng magkakasunod. “Yes!” sagot ko pa. “Hayan na!” kasabay niyon ay ang awtomatiko kong pagpikit upang namnamin ang ligayang hatid ng tagpong iyon.In fairness kay Marius, this time ay hinayaan niyang ako ang mag-lead. Hanggang nang sa huminto ako sa paggalaw sa kandungan niya. Pero dahil nga hindi pa rin siya tapos at hindi pa nilalabasan ay awtomatiko nang kunin niya ulit sa akin ang renda upang ipagpatuloy ang naudlot niyang paglapastan
“THANK you, Sam,” nasa byahe na kami pabalik nang marinig ko iyon kay Marius.Dahil hindi ko alam kung para saan ang pasasalamat na iyon agad akong pinamulahan. Kung para sa ginawa namin, hindi ko alam. Pero iyon ang unang rumehistro sa isipan ko kaya hindi ko na rin napigilan ang sariling kong maapektuhan.“P-Para saan? Dun ba sa---.”Agad na pinutol ni Marius ang pangungusap ko kaya hindi ko na iyon naituloy ang iba pang gusto kong sabihin.“Para sa pagsama mo sa akin, Sam,” iyon ang sinabi niya saka ako nakangiting nilingon. Pagkatapos ay ibinalik niya ang paningin sa daan.Hindi ako napagsalita at sa halip ay kinikilig na napangiti lang. Pero syempre ginawa ko ang lahat para maitago kay Marius ang totoo kong nararamdaman. Nakakatuwang isipin pero ngayon ko lang din napagtanto na ang maliliit na mga bagay katulad ng pagngiti, pagtawa, at pamumula ay pwedeng maging basehan ng tunay mong nararamdaman para sa isang tao.Sa madaling salita, ang maliliit na bagay na katulad ng mga naban
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang mamataan ang dalawang taong masayang kumakain sa isang ordinaryong fastfood restaurant. “Sam?” pabulong niyang sambit kasabay ng paghigpit ng kamay niya sa hawak na paperbag. Naglalaman ang mga iyon ng kanyang mga pinamili.Papaanong nangyaring masaya silang dalawa eh sa pagkakaalam niya ay iniwan na ni Sam si Marius noong isang taon pa? Ang ibig sabihin ba nito ay masaya na naman silang nagsasama? Sa naisip ay nilamon ng matinding galit ang puso niya. O baka naman mas tamang sabihing muling ginising ng nakita niyang iyon ang galit na nararamdaman niya para kay Sam? Yes. Iyon ngang panghuli ang mas tama dahil kahit kailan naman ay hindi siya nagalit kay Marius. Kahit na pagkatapos ng nangyari sa kanila ay hindi na nito sinagot ang mga tawag niya. Masakit rin para sa kanya na kahit ilang beses siyang nag-try na puntahan ito sa opisina at kausapin ay hindi rin siya pinapasok ng guard.Umabot nalang talaga siya sa puntong nakaramdam
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa