KAHIT lango na sa alak, hindi pa rin nakalimutan ni Lalaine ang humingi ng pera dahil sa ginawa nitong pag-inom bagay na lalong nagpainit sa kanyang ulo. Ngunit ayaw niyang makipagtalo pa sa lasing dahil alam niyang walang saysay iyon, kaya naman sinabing niyang, “Are you really not going to let me go?” tanong niya sa malamig ngunit seryosong tinig.Mabilis namang umiling si Lalaine bilang sagot. Alam niyang langong-lango na siya sa alak subalit hindi niya hahayaag umalis ang lalaki nang hindi siya nababayaran.Ngumisi si Knives sa sinabi ng babae saka walang sabi-sabing binuhat niya ito, dahilan naman pala mapatili si Lalaine, “Ay! S-Saan mo a-ako d-dadalhin?!” nauutal na tanong ni Lalaine nang maramdaman ang braso ng lalaki na pumulupot sa kanyang bawyang.Tila naman batang paslit na kinarga ni Knives si Lalaine sa kanyang balikat at tinungo ang pinto palabas sa lounge. Ni hindi man lang nito ininda ang bigat ng babae na para bang isa lang itong papel.Ang lahat ng naroon ay hindi n
NGUMUSO si Lalaine saka walang anu-ano'y hinalikan ang labi ni Knives ng may halong pagmamakaawa, "Asawa ko, huwag mo akong iwan..."Nanigas ang katawan ni Knives sa pagkabigla at napaisip, 'Does this little girl know what she's doing?' isip-isip niya saka sinubukang itulak si Lalaine pero nabigo siya.He raised his hand and tried to full her away but she struggled even harder. She didn't even know how to do it. She just pecked and nibbled on his lips and chin awkwardly. What Lalaine is doing can't even be called a kiss because he's just tickled by what she's doing. "What to seduce me?" tanong ni Knives sa babae at saka pinisil ito sa baba at pinaningkitan.Kilala ni Knives ang kanyang sarili. Malakas ang kanyang self-control pagdating sa mga ganoong bagay subalit nang mga sandaling iyon hindi niya kayang pigilan ang udyok ng damdamin. Ang bawat ugat sa katawan ay naghuhumiyaw na patulan ang panunukso ng pilyang babae."Ugh..." mahinang daing ni Lalaine nang maramdaman ang mahigpit n
KAGABI nang i-utos ni Knives sa kanyang mga kasambahay na asikasuhin si Lalaine ay sa halip na sa guests room dalhin ang babae, doon ito dinala sa kanyang kwarto. Ayaw pa naman niya ng amoy ng ibang tao sa kanyang kama dahil mayroon siyang mysophobia, kaya wala siyang choice kundi sa guest room matulog. Nagpunta lang siya sa sariling kwarto para mag-shower dahil nakasanayan na niya, at nawala sa kanyang isipan na naroon pala ang babae.“You really have no self awareness,” mayamaya pa'y saad ni Knives na nakatingin sa pang-ibabang bahagi niya.Nang sundan ni Lalaine ang pinagmamasdan ng lalaki ay huli na nang mapagtanto niyang kumalas pala ang tali ng suot niyang bathrobe at lumantad ang hubad niyang katawan. Sa matinding kahihiyan ay mabilis na hinablot ni Lalaine ang comforter saka ibinalot sa kanyang katawan. Tumaas naman ang gilid ng labi ni Knives habang nakatingin kay Lalaine. Tila napagkamalan ng kanyang mga kasambahay na babae niya ito kaya matapos itong linisan kagabi ay bath
“LOOKS like you remembered...” Hindi naglakas-loob si Lalaine na aminin ang ginawa niya, sa halip muli siyang yumuko at mabilis na umiling saka nauutal na sumagot, “W-Wala, wala akong naaalala.” Knives knew that the woman was lying because she couldn't look at him. He thought she was a good liar but at that moment, she was so easy to read. He could clearly see the surprise, confusion, and embarrassment in her facial expression. “Kung gano'n, tutulungan kitang makaalala,” saad ni Knives na tila aliw na aliw saka itinuro ang sariling labi, “You bit me here, not only that, you—” “Tama na!” putol ni Lalaine sa lalaki na bahagyang tumaas ang boses, ngunit nang ma-realized ang ginawa ay lumambot ang kanyang tinig at mahinang bumulong, “I-I'm sorry, Mr. Dawson. H-Hindi ko sinasadya.” “Want to fix it with just one sorry?” “W-Wala akong pera.” Knives looked at her with amusement,“May katwiran ka.” Nakonsensya naman si Lalaine dahil sa sinabi. Siya na nga itong may kasalanan, si
NAKAHINGA nang maluwag si Lalaine nang marinig ang sinabi ng lalaki saka nagmamadaling naglakad papunta sa malaking kahoy na pinto. Nang mabuksan iyon ay kaagad siyang nagsuot ang lumang pares ng tsinelas na naroon at hindi isinuot ang sapatos na nakahanda para sa kanya.Umangat naman ang gilid ng labi ni Knives habang sinusundan ng tingin ang babaeng papalabas, ngunit agad din niyang ibinalik ang atensyon sa cellphone niyang nakapatong sa center table nang tumunog iyon. “Mr. Dawson, ang clue para sa Project X ay nawala na. Ayon sa nakuha kong report, ang patay na ang taong iyon, ” pagbabalita ng secretary niyang si Liam sa kabilang linya.Sumama naman ang mukha ni Knives nang marinig iyon, “Hayaan n'yong manatili ang mga tao roon para ituloy ang paghuhukay.”“Okay, Mr. Dawson,” sagot ni Liam, “By the way Mr. Dawson, kumikilos na ang Adler Family. Mukhang gusto na namang gumawa ng gulo.”Knives snorted, “Bantayan mo ang kilos nila.”“Okay, ako na ang bahala, Mr. Dawson,” sagot naman
“BITCH! Who told you to seduce my fiancé, Benjamin?!” malakas na sigaw ng babaeng nakasuot ng black Gucci dress at matalim ang tinging ipinupukol sa kanya.Nang marinig ang pangalan ni Lalaine ang pangalan ni Benjamin ay alam niyang si Olivia Dawson iyon, ang fiancé ng lalaki. Magpapaliwanag sana siya sa babae nang marinig niyang tinawag nito ang dalawang babae at nag-utos.“What are you waiting for? Beat up that bitch!” Mabilis na lumapit kay Lalaine ang dalawang babae nang marinig ang utos ni Olivia, saka sinampal siya sinabunutan. “You flirt!” sigaw ng isa habang sinasampal siya.“Who are you to steal Olivia's fiancé?!” saad naman ng isa habang hila-hila ang buhok niya.Pakiramdam ni Lalaine ay nangangapal na ang pisngi niya dahil sa malalakas na sampal, gayon din ang kanyang anit, kaya habang sinasaktan siya ng mga ito ay nagtangka siyang magpaliwanag.“Tama na please?” pakiusap ni Lalaine sa dalawa, “Nagkakamali kayo. Wala akong ginagawang masama—”Hindi na naituloy pa ni Lalai
HINDI inasahan ni Olivia na nakita pala ng pinsan niyang si Knives ang lahat ng nangyari kaya naman takot na takot siya. “K-Kuya Knives, she's the one who hurt me! Besides... nilandi n’ya si Benjamin that why I hit her!” pagdadahilan pa ni Olivia. “Do you have evidence that she flirted with Benjamin?” tanong ni Knives sa pinsan. Hindi niya pinaniniwalaan si Lalaine, pero alam niyang hindi mabuting tao si Benjamin at mahal na mahal ito ng kanyang pinsan. Alam ni Knives na usap-usapan sa kanilang lugar na babaero si Benjamin at kalat na kalat iyon, pero hangga't hindi ito gumagawa ng ikasasira ng kanilang engagement ay hindi niya ito pakikialaman. Tila naman namutla si Olivia ng mga sandaling iyon, “The guidance counselor told me. Why would he lie?” Nang marinig iyon, may idea na si Knives kung ano ang nangyayari, “In that case, you just hit her without a proof?” “Kuya Knives, why do we need a proof? Look at her! She looks like a coquettish woman!” pang-iinsulto pa ni Olivia
ISA PA sa inaalala ni Lalaine, hindi niya nababasa ang isip ni Knives. Baka mamaya ay sinusubukan lang siya nito nang sa gayon ay mabaliktad nito ang sitwasyon at siya ang lumabas na nag-umpisa ng gulo. Naisip din ni Lalaine na kaysa gumawa siya ng gulo, mas praktikal kung hihingi siya ng pera sa mga ito para sa danyos na ginawa sa kanya at sa kanyang trabaho. “H-Hindi na kailangan. Bayaran mo na lang ako dahil sa ginawa ninyong magkakaibigan,” saad ni Lalaine. Nakahinga naman nang maluwang si Olivia sa sinabi ni Lalaine, saka tiningnan ang pinsan nang may panunuya, “Kuya Knives, look at her. She prefers to ask for money. What a leech!” Bumuntong-hininga naman si Lalaine at sinabing, “Ms. Olivia, kung sa palagay mo ay argabyado ka, tatawag na lang ako ng pulis.” “You!” Naniningkit ang mga mata ni Olivia sa galit subalit wala naman siyang magawa dahil kaharap niya si Knives. Ayaw niyang suwayin ang lalaki dahil natatakot siyang i-cancel nito ang engagement nila ni Benjamin. “I
SI SEIICHI, binatilyo pa lang ay nasa poder na ni Kenji. Anak ito ng isa mga mga tauhan niya na napatay noong magkagulo sa pagitan niya at kalaban sa negosyo. As far as he knew, he had a brother, but he had never seen him. According to the information he had gathered, Mr. Zhou had adopted the young man and had no news of his whereabouts.Siya na ang tumayong ama-amahan kay Seiichi at sinuportahan niya ito sa pag-aaral hanggang kolehiyo. Mabait na bata ito ay kahit kailan ay hindi siya binigyan ng sakit ng ulo. Nang matapos ito ng masteral sa law ay ito ang naging corporate lawyer niya sa sariling kompanya. Matalino ito at magaling na abogado kaya naman wala siyang naging problema sa kanyang negosyo pagdating sa legal matters.Naging kaibigan din ito ng mga anak niya, lalong-lalo na si Kairi dahil halos hindi nalalayo ang edad ng mga ito. Bukod doon, sa iisang university sa abroad nag-aral ang mga ito kaya naman parang kapatid na ang turingan ng dalawa.Malaki rin ang tiwala ni Kenji k
“HOW'S my son, hijo?” Puno ng pag-aalala si Kennedy para sa anak nang makatanggap siya ng tawag mula kay Eros na nag-seizure ang kanyang anak. He knew that was very dangerous for someone in a coma because there was a high chance that their unconsciousness would last for a long time or could lead to death.“He's fine, Uncle Kennedy. His blood pressure went up, which caused him to have a seizure, but he was given medication right away, so his BP is back to normal,” ani Eros sa matanda.Nang marinig iyon ay nakahinga ng maluwang si Kennedy at saka lumapit sa anak at saka hinawakan ang kamay nito. Napakasakit sa kanyang puso na makitang nasa ganoong kalagayan ang kanyang anak. Samantalang siya itong marami nang kasalanang nagawa sa sariling anak at sa ibang tao ay hindi pa rin mamatay-matay.Lubos niyang pinagsisisihan na naging malupit siya sa anak. Masyado siyang naging manipulative kaya iniwan siya nitong mag-isa. Pero kahit ganoon, proud siya sa kanyang nag-iisang anak dahil kahit wa
KAHIT mahirap at napakasakit, sinikap ni Keiko na bumalik sa normal ang buhay. Isang linggo nang nasa hospital si Knives at katulad ng dati ay wala pa ring pagbabago sa lagay nito. Kahit parang dinudurog ang puso ni Keiko kapag naiisip ang lakaki ay pinilit niyang magpakatatag para sa mga anak. Pinilit niyang bumalik sa trabaho kahit madalas ay tulala lang siya at umiiyak lang siya mag-isa. At the mansion, she always pretends to be okay and smiles in front of her children, but the truth is that her heart feels like it's breaking because she's afraid that they'll be orphaned at a very young age. “Mom...are you okay? Why are you crying?” Nagbalik sa wisyo si Keiko nang marinig ang malambing na boses na iyon. Pagbaling n'ya ay nakita niyang si Kaiser ang nakatayo sa kanyang harapan at puno ng pagtataka ang gwapong mukha. Lalo sumasakit ang kanyang dibdib sa t'wing nakatingin sa anak dahil kamukhang-kamukha ito ni Knives. “No. I'm not crying, anak,” pagtanggi I Keiko saka umiling-ilin
“I-I WANT to marry, Knives. Gusto kong ayusin ang kasal namin as soon as possible...”Sa narinig ay napabulalas ng iyak si Abby dahil walang kasiguruhan kung magigising pa si Knives, pero heto ang kaibigan n'ya at handa pa ring pakasalan ang lalaki. Hindi n'ya kayang sabihin iyon sa kaibigan dahil alam niyang masasaktan ito kaya wala siyang nagawa kundi umiyak na lang para sa sakit na naranasan ng best friend niya.“A-Are you sure?” umiiyak pang tanong ni Abby.“Yes.” Buo na ang loob ni Keiko. Hindi n'ya alam kung paano pero gagawin niya ang lahat para ikasal sila ni Knives. At kung sakali mang dumating ang time na makalimutan siya nito dahil sa amnesia ay gagawin n'ya ang lahat para maalala muli nito.Hindi naman nakaligtas ang sinabing iyon ni Keiko sa pandinig si Kenji at Kennedy. Hindi maintindihan ni Kennedy kung ano ang magiging reaksyon niya sa sinabing iyon ng babae, pero isa lang ang alam niya—nahahabag siya kay Keiko ng mga oras na iyon.Samantala, sa kauna-unahang pagkakat
HALOS hindi na umaalis si Keiko sa labas ng Intensive Care Unit o ICU kung nasaan kasalukuyang mino-monitor si Knives. Napakasakit sa puso niyang makita ang lalaki na nakahiga sa kama at may iba't-ibang tubo na nakakabit sa katawan.Hindi pa siya nakakauwi sa mansyon kahit pilitin pa siya ng kanyang daddy at Kuya Kairi. Ni wala pa siyang tulog ay maayos na kain, at dahil sa bigat ng problemang kinahaharap ay halos hindi siya makaramdam ng gutom ng mga sandaling iyon. All she wanted to do was keep an eye on Knives because she was afraid of losing sight of him.Inabot na ng kinabukasan si Keiko sa hospital at dahil iyon din ang araw ng launching ng summer fashion edition ng K Fashion ay nag-decide siyang i-postponed iyon. Wala siyang pakialam kung malaki man ang nalugi sa kan'ya at maraming magalit na mga kliyente. Knives is the only thing that matters to her and she knows she can't feel at peace without him by her side. Hindi pa rin alam ng kambal ang nangyari sa kanilang daddy at hin
MULA NANG mag-umpisa ang operasyon kay Knives ay hindi umalis si Keiko sa labas ng operating room. Ubos na ang luha niya kaiiyak kaya tulala na lang siya ng mga oras na iyon habang nakatingin sa kawalan. Magang-maga na ang kanyang mata at magulo na ang kanyang itsura ng mga sandaling iyon pero wala siyang pakialam. Ang tanging mahalaga lang sa kan'ya ay makaligtas si Knives sa tiyak na kapahamakan.Mahal na mahal n'ya si Knives at hindi n'ya mapapatawad ang kanyang sarili sa oras na may mangyari masama rito. Kung kailan magkaayos na sila ay nagkaroon pa ng trahedya. Talaga bang galit sa kan'ya ang tadhana? Bakit sa t'wing masaya siya ay laging may karugtong na sakit? Hindi naman siya masamang tao. Hindi rin siya nanlalamang ng kapwa kaya bakit lagi na lang siyang pinaghihirapan?Samantala, tinawagan na ni Seiichi si Kairi at si Uncle Kenji para ipaalam ang nangyari at malamang ay papunta na ito sa hospital. Hindi niya iniwan si Keiko lalo pa't nang mga sandaling iyon ay nakatulala na
“I'M a friend of Knives Dawson, I'm Eros Smith. Don't be surprised, but you need to go to the hospital right now...”Sandaling hindi nakapagsalita si Keiko at hindi kaagad mai-proseso sa isip ang mga narinig. Na para bang pansamantalang humiwalay ang kaluluwa niya ng mga sandaling iyon.“Ms. Inoue? Are you there?” tanong pa ni Eros sa kabilang linya.Nagbalik sa wisyo si Keiko nang muling magsalita ang lalaki sa kabilang linya saka nanginginig ang mga kamay na nagsalita. “W-What happened to him?” “The car he was driving had an accident...”Hindi na naintindihan pa ni Keiko ang mga sumunod na sinabi ng lalaki dahil para siyang nabingi ng mga oras na iyon. Ang tanging malinaw lang sa kan'ya ay naaksidente si Knives at nasa hospital ito.Awtomatikong bumalong ang mga luha ni Keiko ng mga sandaling iyon. Wala sa sariling lumabas siya ng opisina at nagmamadaling sumakay ng elevator habang si Seiichi naman ay nakasunod sa likuran ng babae at nag-aalala para rito. “Hey! You need to calm do
“SEIICHI?”“Yes, it's me. What happened? Bakit takot na takot ka?” puno ng pagtatakang tanong ni Seiichi sa babae saka dahan-dahang inalalayan ang baba para maupo sa swivel chair. Nanginginig ito sa takot ng mga sandaling iyon ay namumutla ang mukha.“B-Bakit ka nandito? S-Saka Anong nangyari? Bakit biglang nawalan nagdilim?” sunod-sunod na tanong ni Keiko sa lalaki. Laking pasalamat din niya dahil si Seiichi pala ang lalaking nasa labas ng opisina niya at hindi masamang tao.“Ma'am pasensya na po, nagro-roving po ako kanina nang mamatay ang kuryente kaya hindi ko kayo narinig,” hinging paumanhin ni Mang Lucio, ang security guard ng gusali.Doon lang napansin ni Keiko na naroon din pala ang security guard na si Mang Lucio. At marahil ito ang nagbukas ng pinto sa kanyang opisina kaya nakapasok si Seiichi sa loob.“A-Ano bang nangyari, Mang Nestor? Nawalan ba ng kuryente?” tanong ni Keiko na bakas pa rin ang takot sa tinig ng mga sandaling iyon.“Hindi ko rin po alam kung ano ang nangya
“BE careful, Ms. Inoue. Turn off the lights in your office and don't stay out late. Kung ayaw mong umuwing malamig na bangkay sa pamilya mo...”Halos maihagis ni Keiko ang cellphone nang mabasa ang text message na iyon. Death threat ba iyon? Pero sino naman kaya ang posibleng may galit sa kan'ya? Sa pagkakaalam niya, matagal nang patay si Elijah at ang mga kasamahan nito sa research institute ay nasintensyahan na. Who could be threatening her life this time?Mabilis na tumayo si Keiko at sumilip sa glass window kahit pa nanginginig ang kanyang kamay at tuhod. Pero dahil 7PM pa lang iyon at marami pang tao sa kalsada kaya malabo niyang matukoy kung sino kahina-hinala sa mga ito. But if her suspicions were correct, her stalker was just around because otherwise, how would he know she was still in the office at those hours? Hindi rin alam ni Keiko kung may empleyado pang naroroon sa kompanya ng mga oras na iyon. Hanggang 5PM lang ang kanilang office hours kaya kanina pa niya pinuwi ang m