Chapter 4

Nag-aayos na si Abby ng sarili para sa kanyang interview. Nasa kwarto siya at nakatayong nakaharap sa salamin. Hindi maalis sa isip nito ang nangyari kagabi.

"Kakaiba rin ang lalaking iyon. Kesa sungitan ako, eh dapat nga nagpasalamat siya na tinulungan ko siya. Haist! Ganoon ba ang mga mayayaman!" Naiinis na nagsasalitang mag-isa ang dalaga.

"Okay ka lang ba?" tanong ni Abby sa nasaktang Kristoff. "May sugat ka!"

Hindi pinansin ni Kristoff si Abby at tumayo lang ito ng dahan-dahan.

"Teka lang!"

Binalewala lang niya ang dalaga na siyang tumulong sa kanya.

"Tulungan na kita!" dagdag pa ni Abby na nagmamagandang loob. 

Kahit anong gawin ng dalaga ay hindi siya pinansin ng binata. Umalis si Kristoff sa kinatatayuan at naglakad nang dahan - dahan. 

"Teka lang, wala bang thank you?" Nakasimangot na wika ni Abby sa binata. Napakrus pa ng mga braso sa may dibdib ang dalaga. Napatigil si Kristoff at napalingon.

"Sorry, I don't have cash now kaya pumunta ka nalang sa opisina ko!"

Pagkatapos niyang sabihin ay nagpatuloy ito sa paglalakad patungo kung saan niya pinark ang kanyang sasakyan.

Mas nainis naman si Abby sa sinabi ng binata. "Aba't, ano akala niya sa akin, mukhang pera!!?"

"Ang mga mayayaman talaga, ang akala ay mababayaran lahat ng pera. Geez!"

Napatingin tuloy si Abby sa kanyang relong suot. "Kailangan ko ng umalis, baka mahuli pa ako sa interview ko. Laban lang!"

---------

Napapakagat-kuko si Lala habang naglalakad patungo sa shop ni Jerick. Nakasuot siya ng jacket at jeans at nakapony - tail ang buhok. May mga bagay na bumabagabag sa kanyang isipan na mga nangyari kagabi.

Sa gabi ng pagdiriwang ay lasing na lasing ang grupo nila Mr.Kim. Pagiwang giwang silang naglalakad at kasama na roon si Paul. Kumakanta pa sila habang naglalakad sa daan.

"Oh yeah! Yeah!!"

"Wee.. oh!"

Nagtatawanan sila na halatang lasing na talaga.

"Yoh, di-dito na kami papunta.. " sabi noong isa.

"Sama na ako sa inyo.."

"Patungo na rin dyan ang sa amin!"

"So maghihiwalay - hiwalay na tayo!"

"Okay!"

"Salamat sa sa sa inyong.. inyong la- hat!"

"Wel-come Paul!!"

Naiwang mag-isa si Paul papauwi. Hindi na maayos ang paglalakad nito at pagiwang- giwang na. Kumakanta siya habang naglalakad.

"Oh my love.. my love Abby!! 🎶"

Sa kalasingan ay napahinto ang binata sa gilid ng daan at doon sumuka. 

Pauwi naman si Lala sa mga oras na iyon at nakita ang isang lalaking sumusuka sa gilid ng daan. Sa simula ay natakot si Lala dahil baka masamang tao ang lasing na iyon. Napahinto siya at hindi na tumuloy sa pagdaan.

Nagpumilit si Paul na tumayo kahit hirap nitong makatayo ng matuwid.

"Good news!" Sigaw ni Paul. "Baby ko!"

Napalingon kaunti si Paul at nakita ni Lala na si Paul pala ang lalaking lasing.

"Paul?"

Tumakbo si Lala patungo kay Paul at nahawakan ang braso nang muntik na itong matumba.

"Paul?"

Napangiti si Paul sa dalaga. "Ang ga-ganda mo!"

Tinulungan ni Lala na makatayo ng maayos ang binata.

"Saan ka ba nakatira?"

Sumagot naman ang binata, "Sa puso ng minamahal ko.."

Napatingin naman si Lala sa mukha ni Paul na may ngiti sa mga labi. Bigla nalang siyang nakaramdam ng kasiyahan nang makita ang binata. 

"Baby, malapit na.. malapit na ang palasyo! Oh aking reyna.." wika nito sabay tawa at ngiti.

Napakunot-noo at seryoso ni Lala habang inaalalayan si Paul.

"Ako ito Paul, si Lala..."

"Lala!" tawag ni Jerick nang makita si Lala na nakatayo sa labas ng kanyang shop.

Napatingin si Lala kay Jerick.

"Babu?"

Napangiti si Jerick sa kanya at sinabing, "Ang ganda mo!"

Kumabog bigla ang puso ni Lala at gulat ang expression ng mukha nito.

Biglang may mga salitang bumulong sa isipan ni Lala sa mga oras na iyon. "We will stay v*irgin until maikasal tayo. Promise!"

"Babu.." napaiyak si Lala at tumakbo patungo kay Jerick. Niyakap niya ang boyfriend ng mahigpit.

"Bakit? May problema ba?"

"Wala... Wala naman.."

---------

Nagising si Paul na nakahiga sa isang kama na may puting kumot at unan. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata at ang singkit na mga mata'y napatingin sa buong paligid ng silid.

"Nasaan ako?"

Sumasakit ang ulo ng binata na parang minamartilyo ito. Napapahawak tuloy siya sa ulo niya. 

"Teka, nasaan ba ako?"

Pilit niyang inaalala ang mga nangyari hanggang ilang minuto ay tuluyan na itong nagising at napadilat ang mga mata.

"Teka!"

Napabangon siya na nakaupo sa kama. Nakaramdam siya ng kakaiba. Napatingin siya sa loob ng kumot at nalamang wala na syang suot na damit. Mas nagulat siyang malaman na wala rin siyang suot na pang-ibaba. "Sh*t!"

Kinabahan si Paul at inaalala kung ano ang nangyari at kung paano siya napunta roon. Naguguluhan siya at hindi mapakali.

Inabot niya ang kanyang cellphone na nasa mesa na malapit sa kama. Tiningnan niya agad ang mga mensahe. 

Naroon ang mga mensahe ni Abby.

"Nakauwi ka na ba?"

"Goodnight!"

"Goodmorning!"

"Kumain ka na ba?"

Napakamot nang ulo si Paul habang nag-iisip. Naguguluhan siya sa mga nangyari.

"Wait.. "

Pinilit pa rin niya ang sarili na maalala. Napapapikit pa ito at nagkakasalubong na ang mga kilay.

"Ano ba ang nangyari? D*mn it!"

Hindi nagtagal ay may mga bagay na naaalala siya. 

"May babae.."

Naalala niyang may babaeng lumapit sa kanya. May iilang imahe ng pagsasama nila sa iisang kwarto. 

"Hindi!"

Napalinga - linga ang ulo ng binata. Pilit na binubura ni Paul ang imahe ng babae na medyo blurry sa isipan nito.

"Oh sh*t! Anong kagaguhan ito!"

Agad tumayo si Paul at kinuha ang mga damit na nasa sahig. Isinuot niya ito at umalis na sa hotel. Habang papauwi ay pilit niyang binubura ang mga nangyari. 

"Sigh!" Buntong - hininga niya habang binubuksan ang pinto ng unit niya. Pagkapasok niya ay nagulat siya sa kanyang nakitang mga kahon sa mesa sa sala. Napahinto siya muna sa may pinto bago pinuntahan ito.

Malungkot ang expression ng mukha ng binata nang lapitan niya ang mesa at binuksan ang kahon. Sa loob ng kahon ay naroon ang cake. Tinitigan niya ang cake at nakita ang nakaukit roon.

Congratulations!

Katabi ng cake ay ang kahon na regalo ni Abby. Binuksan rin niya ito. Naroon sa loob ang isang relo.

Pagkakita niya ay napasuntok siya sa mesa. Bumakas sa mukha niya ang pagsisisi.

"Abby..."

---------

"Abby!" Tawag ni Meimei habang kumakaway nang makita si Abby na papunta sa opisina.

Nang magkaharap ang dalawa ay pinalakas ni Meimei ang loob ni Abby para sa interview nito.

"Laban lang Abby! Kaya mo iyan!"wika ni Meimei.

"Laban lang! Kaya ko ito!"

Pumunta na sa Human resource department si Abby. Naroon rin ang dalawa pang applicant. Ibinigay na niya ang dala nitong folder kung saan naroon ang kanyang mga papeles.

"Maghintay nalang muna kayo rito," seryosong sabi ni Mrs. Park, ang head ng HR.

Dinala na sa loob ang mga resume at application letter ng mga applicant.

Sa loob, naroon si Kristoff at nakaupo sa kanyang upuan. Abala ang binata sa kanyang trabaho na nakaharap sa kanyang laptop.

"Sir, heto na po ang mga resume ng tatlong applicant."

Hindi pa tinitingnan at sinuri ni Kristoff ay sinabi na niyang, "Ikaw na bahala sa pagpili Mrs. Park."

"Pero sir..hindi niyo po ba susuriin at titingnan ang kanilang resume?"

"Di ba ang sabi ko ikaw na ang bahala kung sino ang ihire mo!"

"Okay po."

Umalis si Mrs. Park at bumalik sa HR department kung saan naghihintay ang tatlong applicant kasama si Abby.

"Magsimula na tayo!"

Sinimulan na nila ang screening process at interview.