공유

CHAPTER 4

작가: Azia_writes
last update 최신 업데이트: 2020-08-08 14:12:10

'Always refresh your mind. Delete your mistakes. Create your own dream. Minimize your targets. Shut down your worries and be happy.'

-UNKNOWN

****

SEARCHING YOU.

Inabot nang dalawang taon ang pagkawala ni Laishia. Hindi naging madali para kay Rei Zax ang lahat kung kaya't nagpautos na siya sa mga investigator na ipahanap ang kaibigan.

Kaya niyang gawin ang lahat para rito, kahit na maubos ang pera niya hindi pa rin siya titigil upang makita lamang si Laishia.

Ang nakaraan ay binura na niya, ang nangyari noon ay naging daan upang makapagdesisyon siya nang tama ngayon.

At maabot niya ang mga pangarap na hindi kasama ang mahalagang tao sa kaniya.

"Woah! Tol naks! Nagawa mo rin!" Hinampas siya nang malakas ni Daxon sa kaniyang balikat sabay akbay na parang walang ginawa.

Ngiti na lamang ang iginawad niya sa kaibigan saka tinapik ang pagkakahawak nito sa balikat niya.

Nakanguso naman na inalis iyon ni Daxon at sinundot ang kaniyang tagiliran.

Napaatras naman siya at masamang tiningnan ito.

"Akbay lamang ayaw mo pa. Grabe ka talaga! Ganyan talaga ang umaasenso, hindi na namamansin sa mga kaibigan nila."

May pagmamaktol nitong saad sa kaniya, pinapahiwatig ng mga mata nito na maawa siya.

Napapailing-iling na lamang siya at siya na mismo ang umakbay rito.

"Hindi sa nagmamataas ako, ang ayaw ko lamang sa iyo ang hampasin ako nang malakas sa balikat. Ikaw kaya ang ganunin ko, ano!?" may pagbabanta niyang saad.

Napakamot na lamang sa ulo si Daxon dahil sa matinding kahihiyan.

"Sorry sadya ko." tumawa pa ito nang malakas na malakas na parang wala sila sa hallway.

Napapangiwi na lamang siya habang pailing-iling pa sa mga taong napapatingin sa kanila.

Kung hindi lamang talaga siya kilala ng mga tao rito, iisipin na nilang mga baliw sila.

Alas dose pa naman ng tanghali, kaya posible na ang labasan ng mga empleyado sa journalist department.

Ibig sabihin ng alas dose, kainan na sa canteen nila.

At ang iba naman ay lalabas kapag maganda ang panahon.

Maganda ang panahon ngayon, mainit at ang hangin ay tama lamang. Masarap magpahangin kung nasa isang parke ka.

Magagawa lamang niyang magrelax kapag natatapos na niya ang kaniyang trabaho sa opisina at pagiging journalist sa isang sikat na kompanya.

"Hey!" Suway niya sa kaibigan nang hindi pa ito tumitigil sa pagtawa.

Sinipa niya pa ang tuhod nito at hindi sinasadyang mapatumba sa sahig.

"Ahhh—sh*t!" malakas na ngawa nito sa matinding natamo na pagkakabagsak sa sahig.

Dali-dali naman na tinulungan ni Rei Zax ang kaibigan. Ilang ulit na rin siyang nagsosorry rito dahil sa ginawa.

Kahit sa pagtayo nito ay wala pa ring katigilan ang kaniyang pagsosorry.

"I'm sorry Daxon.Hindi ko-"

"Okay na ako...I'm just kidding lang naman, hindi mo pa ata ako kilala ahahaha!" Tumawa na naman ito nang malakas.

Inis naman na tiningnan niya ang kaibigan at hinampas sa mukha nito ang kaniyang dala na suit case.

"Not funny."

Nagsimula na siyang maglakad muli palayo rito at sa mga tao rin na kanina pa sila pinipictyuran.

Hindi naman siya nagagalit o naiinis sa ginagawa ng mga ito.

May dapat lamang talaga silang gawin upang matapos na ito bago pa man sumapit ang petsa ng pagpapasahan.

Kahit na napapagod na siya dahil sa matinding trabaho sa kompanya nila at sa kompanya niya na lumalaki na nang lumalaki habang dumadaan ang taon.

Hindi niya magawang iwanan ang pagiging journalist niya, dahil ito ang kaniyang pangarap noon at ngayon.

Ayaw niyang isawalang-bahala ang pangarap para sa isang kompanya na hindi talaga niya gusto.

At hindi rin naman niya magawang iwan ang kompanya kung sa mga magulang naman niya ito.

Gusto niya itong palaguin at tulungan ang mga nagtatrabaho roon. Sayang kung ipapasarado lamang niya ito at kawawa naman ang iba kung gagawin niya.

Nasa kalagitnaan siya ng pag-iisip tungkol sa kompanya nang may umakbay na naman sa kaniyang balikat.

Hindi na siya lumingon pa sa kaliwang direksyon. Kilala na rin naman niya kung sino ito, at walang iba kundi si Daxon lang naman.

Si Daxon lamang ang nakatagal sa kaniya noong mga panahon na hindi siya mahilig makipagkaibigan sa iba.

Para sa kaniya, si Laishia lamang ang nag-iisa na kaibigan niya at hindi na iyon dadagdag pa.

Kaso masyadong glue ang taong ito. Hindi siya nito nilalayuan kahit na pinapalayo na niya.

"Anong iniisip mo?"

"Iniisip ko kung kailan ka ba titigil sa kakakuda sa akin. Lalake ka bang talaga?" may inis na sambit niya rito.

Ngiti lamang ang iginawad ni Daxon. Ngiti na nagsasabing may masamang lalabas sa bibig nito.

"Ikaw lalake ka ba, bakit ang drama mo?"

"Fuck you ka sagad." walang habas na sagot niya.

Wala na rin siyang pakialam kung marinig man ito nang iba.

"Grabe ka talaga. Sagad talaga huwag ganon pre, parehas tayong
lalake. Hindi tayo talo!"

Tinaas niya ang kaniyang kamao at tinutok ito sa direksyon ni Daxon.

Aambahan na niya sana ito ng kamao nang bigla itong lumayo sa harapan niya.

Matalim niya naman itong tiningnan at naglakad na wala na naman pakialam sa iba.

Palabas na sila sa mismong kompanya. At dumiretso sa kaniyang kotse na nakaparada lamang sa labas nitong gusali.

Kapansin-pansin ang namamangha na mukha ng kaibigan.

Kahit na ilang beses pa man ito na sumakay, hindi pa rin mawawala roon ang saya kapag nakakaupo na.

"Ang astig mo talaga! Sino ba iyang babae na inspirasyon mo? Grabe ikaw na ang mayaman at matalino. Dagdagan mo pa na may talento. Sh*t!"

Papadyak-padyak pa ang paa nito sa sahig at ang kamay naman ay hinahampas-hampas pa ang headboard sa unahan.

"Nakikisakay ka na nga lamang. Maninira ka pa ng kotse na hindi sa iyo."

Sambit niya nang nagsimula na siyang magpaandar palayo sa kompanya na ito.

"Hah! Grabe ka talaga sa akin Rei, hindi ako ganon ano. Nakakamangha lamang talaga—ah wait..." Tiningnan naman niya sa front mirror ang kaibigan. "...naalala ko na may bago raw tayo na iinterview'hin. Kilala mo ba siya?"

"Nakikinig ka ba kanina?"

"Ahhhh...hehehe hindi."

Naiiling na lamang siya sa sagot nitong si Daxon.

Bakit niya pa tatanungin ito kung kilala na niya ang ugali ng lalake.

Masyado itong antukin kapag may nagsasalita sa harapan nila.


"Pupunta tayo ngayon sa Squatter Area. May isang tao tayo na bibisitahin para gawing main character sa story na gagawin natin. Nalaman ko rin sa mga tao roon na mahilig din daw ito sa pagsusulat."

"Ah astig, pero tinatanong ko lamang naman ang pangalan niya at hindi ang dahilan natin sa kaniya" may pakapilosopo nitong sagot.

Matalim niyang tiningnan si Daxon sa front mirror. Mabilis naman itong napacross gesture gamit ang dalawang kamay.

"Joke lang naman Rei, pero sino nga ba siya?" Napakibit-balikat na lamang siya.

"Walang nakakaalam kung ano ba talaga ang totoong pangalan ng tao na 'yon. Maski ang picture wala silang ibinigay, kilala lamang siya sa tawag na 'Asul'. Hindi ko nga rin nakuha sa Supervisor kung babae ba siya o lalake"

"Huh? Asul? Ano iyon asul na balat o asong ulol?"

Natawa naman siya sa sinabi nito sa huli.

Kapag talaga sa mga katangahan at mga walang kwentang bagay, masyadong high itong si Daxon.

"Ewan ko sa iyo. Natatanga ka na, malalaman na lamang natin kapag nakarating na tayo roon."

"Tsk! Ayos lang na maging tanga kaysa maging hopeless na babalik pa siya. Uyyy...joke lang baka magalit ka."

Naiiling na lamang siya sa dinagdag nito.

"Bahala ka sa buhay mo. Kung anu-ano na iniisip mo."

Iyon na lamang ang nasabi niya. Kahit sa loob-loob niya tama naman si Daxon.

Hanggang ngayon umaasa pa rin siya, hanggang ngayon tinitingnan niya ang kwarto ni Laishia kung bumalik na ba ito sa bahay nila.

Kaso sa patuloy na kakaasa niya, mas lalo siyang nahihirapan na magmove on at nasasaktan siya sa naiisip na hindi talaga siya mahalaga sa buhay nito.

Kung nakita niya lamang sa una ang kamalian, sana naging maganda ang buhay nilang dalawa sa isa't isa.

Sana...

Sana magkasama pa sila na walang iniisip na iba.

"FUCK PRE! MAMATAY NA TAYO!"

Dahil sa malakas na sigaw ni Daxon sa mismong tenga niya ay napapreno agad siya.

Nauntog naman sa headboard sa mismong kinalalagyan niya ang ulo nito. Dahil na rin sa malakas na impact nang pagkakapreno niya.

"A-awww...grabe ka talaga sa akin, ang sakit noon. Gusto mo ba talagang mamatay na?" Nanggagalaiti nitong tanong sa kaniya.

Taka naman siyang lumingon sa harapan nila at gulat na gulat na malapit na sila sa bangin.

Kung hindi sana siya nito sinigawan, baka patay na sila na wala pa siya sa kaniyang katinuan.

Napasapo na lamang siya sa kaniyang noo.

"Sa susunod kapag nagbabyahe tayo, dapat sa daan ka lang nakatutok. Huwag mong isipin ang ibang tao, isipin mo naman ang sarili mo, Rei. Ilang taon na kitang nakikita na wala sa sarili, oo nga at masaya ka sa harap ng mga tao. Pero totoo ba ito? Hayssss...Ano bang meron ang babaeng iyon para magkaganito ka? Alam kong kapatid ang turing mo rito kaya nasasaktan ka sa pagkawala. Ngunit..."

Hinawakan siya nito sa balikat at seryoso siyang tinitigan sa mismong front mirror.

"...iwasan mo muna na hanapin ang presensiya niya. Darating ang panahon na siya mismo ang kusang babalik, mag-enjoy ka muna sa sarili mo sa ngayon. Bago ka bumalik sa naturang problema mo. Suhestiyon ko lamang iyon bro ah. Huwag mong mamasamain."

Napatango na lamang siya at tinuon ang sarili sa harapan, sa mismong bangin na ilang hakbang na lamang ay mahuhulog na ang kanilang kotse.

"Sorry, dahil sa katangahan ko muntik na tayong mamatay. Salamat din dahil napigilan mo ako."

"So, sino na ang tanga ngayon? Ahahaha ano ka ba wala iyon, ayaw ko pang mamatay ano. Saka sayang naman kung mamatay ka na hindi mo pa siya nakikita. Kaya dali na! Pupunta pa tayo sa S.A. remember?"

Natauhan naman siya sa sinabi nito at saka pinagana na ang engine ng kaniyang kotse.

Pinaandar niya paatras ang kaniyang sasakyan habang nakatingin sa side mirror kung may dumadaan ba na ibang sasakyan.

Nang makasiguro na wala na ay nagpatuloy siya sa pag-atras ng kotse at noong makalayo na ito sa mismong bangin ay pinaandar na niya ang kotse palayo rito.

Tahimik na lamang nilang tinahak ang patag na highway papunta sa destinasyon nila.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

관련 챕터

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 5

    'WORRYING will never change to outcomes.'-unknown

    최신 업데이트 : 2020-08-08
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 6

    ‘Surround yourself with people who are good for your mental health.’-unknown***HOW FRIENDS WORKS FOR..."H-how..." Iyon ang lumabas sa bunganga ni Laishia matapos ang pagsabi niya nitong mga kataga.Ngumiti naman siya sa mismong harapan nito."Don't ask how...trust yourself and love yourself." Tinuro niya ang bahagi kung saan nakapwesto ang puso nito."

    최신 업데이트 : 2020-08-08
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 7

    ‘Beauty is Power; a smile is its sword.’-UNKNOWN***YOUR SMILE, MY HAPPINESS.REI ZAX' POV:"Oh paano ba iyan dito na lang ako, sana maging okay na kayong dalawa. Ayaw ko nang nakikita itong si Bespar na malungkot kapag iniisip ka. Kung ano man ang problema mo, sana mapag-usapan ninyo iyang dalawa. Kayo na lamang ang magtutulungan, kaya bakit pa kayo magkakalabuan. Sige babay na!" Nagpaalam na ito sa amin noong ihatid ko siya sa kaniyang mismong bahay.Katulad ko, ulilang lubos na rin si Daxon. Siya na lang ang na

    최신 업데이트 : 2020-08-09
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 8

    'Will it be easy? Nope. Worth it? Absolutely.'-UNKNOWN***LIFE IS NOT EASY.REI ZAX' POV:Nakauwi na kami sa aming bahay. Dumiretso agad si Laishia sa kaniyang kwarto, samantalang ako naman ay pumunta muna sa may rooftop.Magpapahangin na muna habang nag-iisip ng mga bagay na dapat kong gawin o mga dapat kong alalahanin.Buhay ko, o buhay ng ibang tao iniisip ko. Baka sakali na may solusyon ako na biglang sumagi sa

    최신 업데이트 : 2020-08-09
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 9

    'Darkness can Kill, but Light can Heal.'-UNKNOWN***I'M WITH YOU.Natapos ang aming pagkain na wala pa rin ang nagsasalita. Ngunit nang matapos ay nagsimula na naman kami sa aming pagkwekwentuhan..Pero sa loob na ng aming bahay. Nakaupo sa mahabang couch at ninanamnam ang bawat sandali na magkasama kaming dalawa.Iniba na namin ang usapan, tungkol naman sa gagawin kong akda ang naisipan naming pag-ukulan ng pansin.Para hindi na kami ma

    최신 업데이트 : 2020-08-09
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 10

    'There is no elevator to success. You have to take the stairs.'-UNKNOWN***TIME TO HELP, BELIEVE ON HEAL.REI ZAX' POV:Kinabukasan, maaga ko talagang ginising si Laishia para makapag-asikaso siya ng lalabitin niya.Siguro naalimpungatan siya sa kaniyang pagkakatulog noong mag-alas kwatro na ng umaga.Labit-labit ko ang dala kong bag na puno ng pagkain na ts

    최신 업데이트 : 2020-08-13
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 11

    'No matter how long it takes, always trust on your faith. Someday you'll fully succeed it.'-Rei Zax Codron****Lumabas na kaming pareho ni Daxon sa loob ng kotse matapos sabihin ang mga katagang iyon. Naglakad kami palapit sa may bricks na kinatatapakan lamang ni Laishia at masuyong pinagmamasdan ang buong kapaligiran.'What a worth it of traveling to go here. Napakapresko at maganda ang nakikita kong view. Sarap picture'an at ilagay sa album.'"Ang ganda ng view, hindi ba? Noon sa picture ko lamang ito nakikita. Pero

    최신 업데이트 : 2020-08-16
  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 12

    'Let go of who you were. Love who you are. Look forward to who you'll become.'-UNKNOWN***REALIZED.REI ZAX' POV:Sa aming paglalakad narating namin ang pwesto kanina ng mga kabataan. May bricks din tulad ng sinampahan namin bago kami pumunta sa mismong dagat.Nakahawak ang aking kamay sa kamay din ni Laishia habang nakadako ang aming paningin sa bundok at dagat.Mainit na rin ang panahon dahil sa mag-aalas dyes na ng umaga. Hindi namin ininda ang init dahil sa simoy rin ng hangin na humahaplos sa aming

    최신 업데이트 : 2020-08-30

최신 챕터

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 36

    REI ZAX'S POV: " Is it true?" Paninigurado ko pa kay Aisell. Hanggang ngayon hindi pa rin sumasagi sa aking utak ang katotohanan, nandoon pa rin ang pagdududa sa kaniyang sinabi. Who wouldn't? We're in our 30s' yet he's only telling this to me now. Isn't it skeptical? What is his motives? "I know you're thinking bad about me. And it wasn't. Just like you, the way you didn't stop finding your newly found friends, I also keep investigating your brother's body and where his body went—" "You did?! It's been 2 and a half decades." Mahina pero hindi makapaniwalang saad ko rito.Ginawa niya talaga iyon? Ilang taon na rin ang sumapit ng pagkawala ni Kuya, in-assume na lang ng mga rescuers na hindi mahanap ang katawan niya lalo na't saktong bumagyo ng araw ding iyon. Sinasabi nila na napunta na iyon sa kabilang direksyon ng karagatan. As a 6-years-old child back then, I don't know what's happening. Wala ring nagpaliwanag sa akin sa sinapit ni Kuya. Ang alam ko lang ng mga ora

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 35

    REI ZAX'S POV: "Rex, how are you—" " You don't need to know. But let me remind you. Aisell Jay Codron. That name can't be forgotten." Pagpapatigil ko naman sa sasabihin niya. Kaya nakita ko kung paano dahan-dahang bumaba ang kaniyang ulo na para bang may mali akong ginawa. But it's not like that, he's embarrassed. He can't look at me in the eyes of the things he did in the past. However, it's not his fault too. Binigyan nila siya ng obligasyon sa akin kahit alam nila na nasa pitong taon lang ang agwat naming dalawa. Sadya lang na hindi ko makakalimutan ang sinabi niya bago ako iwan kasama ang mga naging kasambahay ko na ngayon ay nawala na rin. Kaya nakatatak na sa aking dibdib na tama nga siya. Hindi nga maipagkakaila na salot ako sa mundo na ito. Kahit sino pa ang dumaan sa buhay ko darating ang araw na mawawala rin sila, either dead or alive. Walang kaalam-alam ang dalawa sa nakaraan ko. Hibla pa lang 'yung mga kwento na sinasabi ko. Lalo na ring wala silang kaal

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 34

    REI ZAX's POV: Nakarating kami sa loob ng bahay nila, nakita ko sa malaking couch ang ilan pa. Napatayo agad sila sa kanilang kinauupuan nang makita ang baril na hawak ko na ngayon ay nakatutok sa mismong ulo ng taong ito. "Who are you? Anong atraso namin sa iyo?" anang matandang lalaki, siya siguro ang head ng pamilya na ito. "You touch someone else property. And I hate that. Where's Daxon? Give him back to me." walang paligoy-ligoy na saad ko sa mga ito. Kaya napansin ko ang paglingon nito sa anak na lalaki na ngayon ay tumango at umalis papunta sa direksyon na hindi ko alam kung saan pero may mga pinto ro'n na panigurado na kwarto. Hindi rin ito nagdalawang-isip na gawin ang inuutos ko. "So it's you. Hindi ka ba naghihinayang sa kinabukasan mo? You can have a family, kids, and have grandchild from your future kids. Hindi katulad sa bastardo kong anak na wala kang mapapala, he can't get pregnant—*bang*" bago pa man niya matapos ang kaniyang sasabihin, itinutok ko na ang

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 33

    REI ZAX'S POV: Umabot ng dalawang araw ang pagkawala ni Daxon, hanggang ngayon hindi ko pa rin makita kung nasa'n ba siya. Kaya nagpatulong na rin ako sa mga magagaling mag-trace ng kaniyang kinaroroonan. Instead of idling around and not doing anything just like before—waiting for the news from the investigator about Laishia's whereabouts. I did my best to figure out something. Pero kahit anong pilit ko ay wala akong maisip kaya kahit na nakakahiya man na humingi ng tulong sa mga kamag-anakan na nasa ibang bansa ay ginawa ko na rin. Sa una nagtataka ako kung bakit ibang-iba ang ginawa ko noon sa ngayon, akala ko dahil lang sa nasa mapanganib na kalagayan si Daxon pero kung tutuusin ay nasa panganib din na posisyon no'n si Laishia. Ngunit habang tumatagal at habang iniisip ko ang posibleng mangyari kay Daxon sa kamay ng mga taong iyon, hindi ko magawang umupo na lang at magpanggap na walang alam habang nagtatrabaho. I can leave this work, pero hindi ko hahayaang tumagal pa

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 32

    REI ZAX's POV: Nakauwi ako ng bahay ng mag-a-alas dyes na ng umaga. Minadali ko pa talaga ang pag-uwi para maabutan ko agad si Laishia. Gusto kong malaman kung ano ba ang nangyari, sa tono pa lang ng kaniyang boses ay may hindi magandang nangyari. Pagkapasok ko pa lang sa bahay ay nakita ko na agad si Laishia nakaupo siya sa sofa habang nakayuko, hawak-hawak ng kaniyang kanang palad ang kaniyang noo. Hindi niya siguro ako napansin dahil na rin siguro sa hindi ko alam na dahilan. "Laishia..." tawag ko sa kaniya. Nang marinig niya ang boses ko agarang napaangat ang kaniyang mukha. Gulat siya sa una pero sa huli ay napalitan ng lungkot. Tumakbo siya sa aking direksyon at mabilis akong niyakap. Narinig ko pa ang pag-iyak niya. Aligaga naman akong nagpapatahan dito. Hindi alam kung ano ang gagawin ko. Napabagsak din ang dala-dala ko na bag, buti na lang hindi ko dala ang laptop ko, camera lang iyon. "Zack! Zack!" Panay tawag niya sa pangalan ko. Animo'y humihingi ng tul

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 31

    REI ZAX'S POV:Panibagong araw na naman at panibagong proyekto naman ang aking gagawin ngayon. Kanina pa ako naglalakad sa gitna ng kagubatan na ito upang puntahan ang baranggay lagpan kung saan doon ko kikitain ang isang tao. Isang personal na panauhin ko sa magiging bagong akda ko.Hindi ko inaasahan na magugustuhan din ng aming manager ang ginawa ko tungkol kay Laishia. Akala ko ay hindi niya ito kukunin sapagkat sobrang maselan ng mga pangyayari ang nakapaloob sa kwento. Subalit napansin niya ang magandang lesson sa buhay ni Laishia kung kaya kinuha niya ito at pinabigay na agad sa editor upang suriin at siyasatin.Hindi ko na alam ang lagay ng aking libro sa mga oras na ito sapagkat mas pinili kong ipokus muna ang sarili sa mga mahal ko bago sa mga ito. Iyon muna ang mahalaga sa akin, alam ko na darating ang mga oras na magiging busy na kami sa lahat.Lalong-lalo na ngayon na puno an

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 30

    Rei Zax's POV:(1 month passed)Sa isang buwan na ito naging payapa ang buhay naming tatlo. Mas lalo kaming naging malapit sa isa't isa at ang pagmamahalan namin ni Daxon ay tumibay pa. Ganito pala talaga ang pagmamahal, ngayon ko lang naramdaman ang ganitong saya kapag kasama siya. Para bang…para bang nasa langit ka.Napakaaliwas at napakasarap. Sana ganito na lang ang buhay, sana patuloy na mananatili ang ganitong eksena sa aming tatlo.Pero alam ko na hindi pa rin nagtatapos ang aming mga pinagdaraanan. Alam kong may darating pa. Sana lang makayanan naming tatlo na harapin ng magkakasama.Kapag hindi nakayanan ng isa, sana ang iba ay tuluyan siyang makaahon ng sabay-sabay."Here's the food!" Malakas na hiyaw ni Laishia galing sa kusina. May dala siyang tray na kinalalagyan ng pagkain habang naglalakad palapit sa amin."Tar

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 29

    REI ZAX'S POV:Nakauwi ako sa mansyon na masama pa rin ang pakiramdam. Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na kaya nilang gawin iyon sa anak at pamangkin nila, at worse hindi rin nila sasabihin ang totoo.Ang dami nilang lusot. Pero nangyari na iyan sa iba, gagawin nila ang lahat para hindi sila makulong. At hindi nila mapagbayaran ang kanilang kasalanan kaya gagawa sila ng paraan."Tsk." Inis na singhal ko sa aking sarili. Kinuyom ko pa ang kamao ko dahil sa labis na galit sa aking dibdib."What happened?" Napalingon ako sa taong nagsalita. Nakita ko si Daxon na nagtataka sa aking ginawa.Napailing naman ako sa kaniya at saka inispread ang aking braso palapit sa kaniyang kinaroroonan. Naiiling naman siyang lumapit kaya malaya ko siyang niyakap.Gabi na naman ngayon. Alas siete na ng gabi ako nakauwi sa bahay. Nagkaroon pa ng problema sa daan k

  • SCREAM IN SILENCE (TAGALOG)   CHAPTER 28

    REI ZAX'S POV:Nakarating na ako sa kulungan sa Masalong, Labo. Malayo ang lugar na ito sa mga kabahayan at halata rin na bago pa lang ang pagkakagawa. Tatlong palapag ito at saka may alambre na nakapaikot sa itaas ng pader ng kulungan. Sinisigurado nila ang kaligtasan ng mga mamamayan para hindi makatakas ang mga taong nasa loob.Hindi ko na iyon pinansin pa at tinuloy ang aking sarili na maglakad papunta sa guard house. Napatayo naman ito sa kaniyang kinauupuan at saka hinarangan ako sa daraanan."Anong sadya mo rito Sir? Hindi po ito oras ng pagbisita." Nagtataka nitong tanong sa akin."Hindi ako pumunta rito para bumisita. Pinapunta ako rito ng isa sa mga pulis na tumulong sa akin."Napansin ko naman kung paano siya magulat at biglang napagilid sa daraanan. "Ganon po ba…kanina pa po kayo hinihintay ni Corp." Tanging tango na lang ang aking iginawad sa guard bago

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status