LOGINShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 122
Last Updated:
2025-01-17 23:38:06
Related chapters
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 123
Biglang napahinto si Sugar, at ang mga mata niya ay napuno ng luhang hindi kayang pigilan. Habang tinitingnan ang mag-asawa, ang kanyang puso ay nag-uumapaw ng pagmamahal at kalungkutan.Hindi na siya ang dating Champagne, ang pangalan na nawala na sa kanya kasabay ng kanyang pagkatao at pinagbubuntis na anak niya. Ngayon, siya na si Sugar—isang bagong katauhan, isang bagong simula, ngunit may pusong naglalaman ng napakaraming pagnanasa at pananabik. Ang huling beses na nakita niya ang kanyang ama, si Herbert, ay naka-wheelchair siya. Ngayon, hindi na siya makalapit, dahil wala na siya sa dati niyang anyo. Hindi siya makikilala ng magulang niya, at ito ang pinakamalupit na bahagi ng lahat—ang mawalan ng koneksyon sa mga taong pinakamahalaga sa kanya.Nakita ni Vash ang mga luha na dumadaloy sa mata ni Sugar. Nakita niyang huminto si Sugar, ang kanyang katawan ay parang frozen sa lugar. Malinaw na naguguluhan at nasasaktan si Sugar. Nilapitan siya ni Vash at dahan-dahang tinanong, "Sug
Last Updated : 2025-01-17SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 124
Habang naglalakad sila pauwi, hindi napigilan ni Sugar ang mga luhang patuloy na dumadaloy mula sa kanyang mga mata. Ang sakit ng makita ang kanyang mga magulang, ngunit hindi siya makalapit sa kanila, ay tila isang sugat na hindi kayang pagalingin ng oras. Tumangis siya ng tahimik, ang puso ay punong-puno ng hinagpis, at si Vash ay nagmamadali upang magbigay ng comfort."Sugar," mahina at malumanay na tinig ni Vash, habang pinupunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang kamay. "Naiintindihan ko ang sakit na nararamdaman mo. Hindi mo na kailangang mag-isa sa lahat ng ito." Hinawakan ni Vash ang kanyang kamay, para siyang nagsisilbing isang matibay na sandigan sa gitna ng lahat ng pagdaramdam. "Ang sakit na nararamdaman mo ngayon, alam kong malalampasan mo ito, basta't magtulungan tayo. Hindi kita iiwan."Naramdaman ni Sugar ang kabutihang loob ni Vash, at ang mga salitang ito ay nagbigay ng konting ginhawa sa kanyang pusong sugatan. Pero hindi pa rin niya maiwasang magdalang-luha s
Last Updated : 2025-01-18SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 125
Pero ang tanong ni Herbert ay ang nagpatibok sa kanilang mga dibdib, ang matinding tinig na nagbigay daan sa mga hudyat ng isang malaking galit na pilit nilang iniiwasan."Sino ang kasama niyong babae? Kamag-anak niyo ba siya?" tinanong ni Herbert, ang mga mata niyang puno ng galit at pagsisiyasat. Tumayo siya mula sa likod ni Mercy, at ang mga mata ni Pia ay napako sa kanyang titig. Hindi niya kayang umiwas, hindi kayang magpaliwanag.Ang mga tanong ni Herbert ay parang mga palaso na sumabog sa katahimikan ng silid. Si Pia, na karaniwang hindi natitinag sa mga tensyon, ay natulala. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang tanong. Ang kanyang mga mata ay punong-puno ng takot at hiya. Parang ang bawat sagot ay may kaakibat na kabayaran na hindi nila kayang bayaran.Habang nakatingin si Pia kay Herbert, ang puso ni Stephan ay nagsimulang mag-alinlangan. "Pa, hindi namin alam kung saan po nagpunta si Champagne. Matagal na po sana namin sinabi, kaya lang po nagpapagaling pa po kayo sa hos
Last Updated : 2025-01-18SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 126
Ang mga salitang iyon ay parang tinaga sa kanilang mga puso. Si Pia ay halos hindi na makagalaw, ang mga mata niyang puno ng guilt ay hindi kayang magpaliwanag. Hindi nila kayang ipaliwanag ang lahat ng nangyari, at ang mga salita ni Mercy ay parang mga dagok na hindi nila kayang itanggi.Ang tension sa silid ay sumabog, ang mga salitang binitiwan ni Herbert at Mercy ay nagdulot ng matinding kabang sumanib sa katawan nina Pia at Stephan. Sa gitna ng matinding tensyon, si Amorsolo ay hindi makapagsalita. Ang mga mata niya’y puno ng kalituhan at takot. Hindi niya kayang tumulong sa sitwasyong ito, hindi niya alam kung anong gagawin.Ang mga salitang binitiwan ni Mercy at Herbert ay parang mga kidlat na dumaan sa silid, nagdulot ng matinding sigla at kalituhan. Si Pia, na tila na-sapantaha na ng takot at pagkakasala, ay halos mag-collapse sa upuan. Ang kanyang mga tuhod ay nanginginig, hindi kayang magsalita sa harap ng mga magulang ni Champagne, na ngayon ay may mga seryosong paratang a
Last Updated : 2025-01-18SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 127
Ang galit sa tinig ni Mercy ay parang isang alon ng poot na bumalot sa buong silid. Ang kanyang mga mata’y nag-aalab, puno ng sakit at poot. “Stephan, asawa mo si Champagne! Pinagkatiwala namin sa'yo ang anak namin, pero wala kang ginawa para hanapin siya! Isang taon na! Isang buong taon! At ang sagot mo lang ay hindi mo alam kung nasaan siya?!” Napahikbi si Mercy, ang sakit sa kanyang puso ay parang sugat na lalong lumalalim sa bawat salita.Si Herbert naman ay hindi napigilang magsalita, ang boses niya’y puno ng galit na halos manginig ang mga pader. “Kung hindi niyo kayang sagutin kung nasaan ang anak namin, umalis kayo sa pamamahay na ito! Hindi kayo karapat-dapat na manatili dito, sa bahay na itinayo para sa pamilya ng anak namin! Sinekreto niyo ang pagkawala niya! Anong klaseng tao kayo?!”Ang bigat ng mga salita ni Herbert at Mercy ay bumagsak kay Stephan at Pia na parang mga kidlat. Si Stephan, na kanina’y tahimik, ay muling nagtangkang magpaliwanag, ngunit ang kaba at takot s
Last Updated : 2025-01-19SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 128
Namutla si Amorsolo, hindi malaman kung paano haharapin ang galit ni Herbert. “Herbert… Mercy… hindi ko sinasadya. Hindi ko alam kung paano ito nangyari. Pero—”“Hindi mo alam?!” putol ni Mercy, humakbang palapit kay Amorsolo. “Hindi mo alam o ayaw mo lang umamin dahil alam mong kasabwat ka sa lahat ng ito?!” Ang mga salitang iyon ay parang pako na tumutusok sa dignidad ni Amorsolo, na ngayon ay halos mag-collapse sa bigat ng mga paratang.“Sabihin mo na ang totoo, Amorsolo!” sigaw ni Herbert, ang mga kamay ay mahigpit na nakakuyom. “Hindi ako aalis sa bahay na ito nang hindi ko nalalaman kung nasaan ang anak ko!”Galit na galit si Mercy, hindi na kayang itago ang sakit at galit sa kanyang tinig. "Magsabi na kayo ng totoo! Asan ang anak ko?!" Napuno ng tensyon ang buong silid, ang kanyang mga salita’y tila yumanig sa konsensya nina Stephan, Pia, at Amorsolo.Muling nagsalita si Herbert, ang boses niya’y mabigat at puno ng awtoridad. “Tawagan mo ang mga pulis,” utos niya sa isa sa kany
Last Updated : 2025-01-19SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 129
Napabuntong-hininga si Amorsolo, hindi malaman kung paano kikilos. Si Pia naman ay halos hindi na makapagsalita dahil sa takot. “Wala po kaming kasalanan,” mahinang sabi niya, pero halata sa boses niya ang kaba. “Hindi namin alam kung nasaan si Champagne.”Hindi kumbinsido, sinabi ni Mercy sa mga pulis, “Dapat lang silang dalhin sa presinto para mas masinsinan ang pagtatanong. Hindi kami titigil hangga’t hindi namin nakukuha ang sagot kung nasaan ang anak namin!”Sa Presinto. Dinala silang lahat sa presinto. Ang bawat isa ay sumailalim sa interogasyon. Si Mercy at Herbert ay tahasang ipinahayag ang kanilang mga paratang laban kina Stephan, Pia, at Amorsolo, ngunit sa kabila ng mahigpit na pagtatanong, puro pagtanggi ang sagot ng tatlo.“Hindi po namin alam kung nasaan si Champagne,” paulit-ulit na sagot ni Stephan. “Wala po kaming kinalaman sa pagkawala niya.”Ang mga pulis, bagama’t masinsinan ang pagtatanong, ay hindi nakahanap ng konkretong ebidensya upang patunayan ang anumang pag
Last Updated : 2025-01-19SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 130
Habang naglalakad palayo sina Mercy at Herbert mula sa presinto, ang kanilang mga hakbang ay mabibigat at puno ng determinasyon. Ang galit at lungkot sa kanilang mga mukha ay hindi maitatago, habang nagbubulongan sila tungkol sa susunod na hakbang para hanapin ang kanilang anak.“Herbert, hindi ko mapapayagang makalusot ang mga hayop na iyon,” matigas na sabi ni Mercy habang pinapahid ang mga luha sa kanyang pisngi. “Lahat ng paraan gagawin ko, makuha lang ang hustisya para kay Champagne.”“Hindi tayo titigil, Mercy,” sagot ni Herbert, ang kanyang tinig ay puno ng tapang at galit. “Simula pa lang ito. Babawiin natin ang bahay na iyon, at sisiguraduhin nating magbabayad sila sa lahat ng kasalanan nila. Lahat ng abogadong kailanganin natin, kukunin ko.”Samantala, naiwan si Stephan at Pia sa presinto, parehong tahimik na nakaupo at pinapawisan ng malamig. Ang bigat ng mga paratang at ang presensiya ng mga magulang ni Champagne ay nagdulot ng matinding pagkabalisa sa kanilang dalawa.“St
Last Updated : 2025-01-20
Latest chapter
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 179
Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 178
Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 177
Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 176
"Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 175
Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 174
Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 173
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 172
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.
