Share

Chapter 2

Author: Magzz23
last update Last Updated: 2024-04-02 15:36:15

Bea

“Nasaan na ba iyon?” Hinalughog ko na ang buong back pack ko upang mahanap lang ang passport ko.

Nakaupo ako sa maliit naming sala habang nakabalandra na sa center table ang lahat ng gamit ko. Kanina ko pa hinahanap ang passport ko at ngayon na kinakabahan na ako. Ang totoo niyan ay TNT na ako sa bansang ito dahil hindi na na-renew ang visa ko. Matapos ang pagdeklara ng kompanya ng bankruptcy, lahat ng ipon ko ay napunta na sa Pilipinas.

May sakit ang aking ama at nag-aaral pa ang aking mga kapatid. Ako na lang ang tanging inaasahan ng aking pamilya. Ako na rin ang nagtaguyod mula nang magkaroon ako ng magandang trabaho rito bilang project mechanical engineer.

I grew up without knowing my real father. He is Italian and that’s the reason why the company accepted me because I am half. Lahat ng features ng pagiging Italyana ay nakuha ko ayon iyon sa nanay ko. Hindi ko rin naabutan ang tatay ko at tanging lumang larawan na lang ang naiwan na nasa wallet ko ngayon.

Masama ang loob ko sa kaniya sa pag-iwan niya sa amin ng nanay ko pero minabuting isantabi ko na lang iyon. Maswerte naman ako sa pangalawang kinikilala kong tatay na nagpaaral sa akin at heto ako ngayon na kailangan bumawi sa sakripisyo niya. He was sick and need maintenance for medication.

“Maiz, ano ba ang hinahanap mo? Halika muna rito at mag-almusal bago ka man lang pumasok sa part-time job mo sa hotel,” yaya ng pinsan kong si Lizzie. Siya ang tanging kasama ko rito sa Italy. Nauna lang ako sa kaniya ng isang taon.  

“Later, sis. Hinahanap ko pa kasi ang passport ko. Nasaan na ba kasi iyon?” Nakabusangot na ako at humahaba na ang nguso ko sa kakahanap.

“Saan mo ba nilagay?” tanong niya habang inaayos ang mesa ng mga aalmusalin namin.

“Nandito lang naman iyon sa bag at hindi ko iyon tinatanggal. Ito lang kasi ang bag ko na madalas kong ginagamit. Badtrip naman, oh. Kung kailan expired na ang visa ko saka pa mawawala.” Iniisa-isa ko na ang lahat ng mga gamit ko pero wala akong nakitang passport.

“Baka naman naiwan mo sa kung saan. Isipin mo kasi at baka naman nasa tool box mo lang. Sa dami kasi ng mga raket mo, gurl, pati yata bote ng alak nasa bag mo na. Hindi ba nag-uwi ka pa rito ng walang lamang bote?”

“Yeah. ‘Coz it was nice and beautiful. Sayang naman kung itatapon lang sa bar kung hindi naman mapakinabangan. Pwede pa iyong paglagyan ng mga condiments dito.”

“Oo nga. Ginawa mo na junkshop itong mumunting apartment natin. Ay, wala pala akong nabiling palaman sa tinapay. Baba lang ako ha at bibili. Babalik din ako.”

Hindi ko siya pinansin at nasa paghahanap ng passport ang atensiyon ko. Maya-maya lang ay tumunog ang doorbell ng pinto at si Lizzie na ang nagbukas.

“Sino kaya ito? Maniningil na ba ito ng renta? Ang aga pa, ah.”

Naririnig ko na lang siyang nagsalita pero wala akong balak na tapunan man lang siya ng tingin. Kanina pa ako nag-iisip kung saan ko naiwan ang bag ko o marahil ay nahulog iyon sa kung saan. Shit! Paano na lang kung may taga-immigration na maaktuhan akong walang passport tapos expired pa ang visa? Deport ang aabutin ko nito.

“Maiza…”

“What?! Kinalkal ko pa pati notebook ko at mga tools sa center table at baka sakaling naipit lang.

“Maiza…” muling tawag ni Lizzie sa akin.

“Lizzie, ano ba? May ginagawa ako!” Bigla ko siyang nilingon. “Bakit ba tawag ka nang tawag sa—” Natigilan ako nang makita ko ang bulto ng lalaking kaunti na lang ay kasingtangkad na ng pinto namin. Naningkit din ang mga mata ko kung sino ito at marahan akong tumayo.

“H-Hinahanap ka niya, sis. K-Kakilala mo?” pagtataka ng pinsan ko na halos hindi na maalis-alis ang tingin sa gwapong mukha ng lalaki.

Umiling ako. “M-May I know your name, Sir? I mean you’re looking for me?” Kinakabahan na ako dahil sa tindig at pananamit pa naman niya ay parang taga-Immigration siya.

He was wearing his cotton-white shirt with a brown leather jacket on top. He paired it with denim pants and a pair of white shoes. Naka-brush up style ang blonde hair niya na nakayungyong ang dalawang kumpol na hibla sa noo. Bagong ahit pa na siyang nagpadagdag sa karisma niyang taglay, and God! Nangungusap ang mga mata niyang kulay abo, ang matatangos niyang ilong at ang mapupulang labi na tila nagpapaanyaya ng halik. Shit!

“Maiz, are you okay?”

“Huh?!” Tila nagbalik ako sa kasalukuyang mundo habang nakakatitig sa gwapong mukha ng lalaking ito. “O-Oo. I-Iniisip ko lang kasi kung saan ko siya nakita,” alibi ko.

“I owe you a tip two nights ago.”

My forehead furrowed when I remembered something that happened nights ago. “I-Ikaw iyon?!” gulat kong sabi.

“Yeah, I am. By the way…” Inilahad niya ang palad kay Lizzie. “I’m Alonzo and you are?”

“Ay, hehe. A-Ako pala si Lizzie. I mean…I’m Lizzie.” Tinanggap naman ng pinsan kong ito ang pakikipagkamay niya.

Nahalata ko kaagad ang pagpapa-cute ng pinsan ko sa nagpakilalang Alonzo na ito. Siya pala ang lalaking tinulungan ko noong isang gabi at hindi man lang ako binayaran ng tip. Hindi ko rin siya namukhaan dahil balbas sarado ito at heto ngayon na pinasukan ng liwanag ang utak at nag-shave. Infairness, may mukha ang isang ito. Ang lakas ng dating, ha. Pinagsamang Nick Bateman pero kasingtangkad ni Alan Ritchson. Halimaw sa tangkad ang isang ito.

“Have a seat, Sir Alonzo. Do you know my cousin, Maiza?” tanong ng pinsan niya na kulang na lang ay alalayan itong si Alonzo na maupo.

“Marunong magtagalog ang isang iyan, Lizzie. Huwag ka ng mag-aksaya ng kaka-english sa kaniya. Ano ba ang sadya mo at naparito ka? Sira na naman ba ang kotse mo? Palitan mo na kasi ng bago. At teka, paano mo pala natunton itong lugar namin?” pagtataka ko dahil sa kanto lang niya ako ibinaba noong isang gabi.

“Coz, I have this,” tugon niyang kinuha sa bulsa ng pantalon niya ang isang passport.

Nanlaki ang mga mata ko nang ipinakita niya sa akin ang kanina ko pa hinahanap na passport. “That’s mine!” Halos napatalon pa ako sa tuwa saka siya mabilis na nilapitan pero nang akma kong kukunin sana ang passport ko ay ibinalik niya ito sa bulsa niya.

“Let’s talk first.”

“Uhm, kasama ba ako sa pag-uusap niyo?”

“Liz, bumili ka ng palaman sa convenience store,” sabi ko dahil marahil ayaw na naman niyang lumabas ng bahay.

“P-Pero, Mai.” Pinandilatan ko siya kaya napilitan din siyang lumabas. “Sige na nga.”

Nang mawala na sa paningin namin ang pinsan ko ay noon lang ako nagtanong sa kaniya. “Naiwan ba sa kotse mo ang passport ko?” May tono ng boses ko ng bahagyang pagsusungit sa kaniya. Hindi magandang ugali ang pinakita niya sa akin noong isang gabi pero nagmagandang loob naman siyang isuli ang passport ko.

“It might be your bag was opened that night you rode with me.” Nakatingin siya sa nagkalat kong gamit sa sofa at center table.

“Sorry. Hinalungkat ko ang gamit ko kaya maraming kalat dito.” Mabilis ko namang inalis ang mga kalat ko at inilagay sa ibabaw ng center table. “Maupo ka na.”

“Thanks.”

“Kaya mo pala nalaman ang address ko dahil nasa sa iyo ang passport ko. Kung wala naman tayong dapat pag-usapan, maaari ko na bang makuha ito?”

“Maupo ka rito sa tabi ko,” utos niya.

Hindi ko alam pero may kung anong mahika yata ang mga salita niya at napasunod naman ako. “Anong pag-uusapan natin?” tanong ko nang makaupo na ako katabi niya.

“I will give you your passport. Here.” Ibinigay naman niya agad sa akin ang passport at kinuha ko kaagad. “TNT ka na pala. Your visa has been expired a month ago. So, you’re illegal here.”

“Isusumbong mo ba ako sa mga pulis o immigration?” Bigla akong kinabahan dahil nga sa bukod na nalaman niya ang kinaroroonan ko, alam niyang expired na ang passport ko. “A-Alonzo, tama? Uhm, pwede bang huwag mo na akong isumbong sa mga pulis? Magre-renew naman ako ng visa kaya lang ay hindi pa nga lang sapat ngayon ang ipon ko. You know, I have important things that need to do and I was struggle with financial stability as of this day. Don’t worry, bibigyan na lang kita ng free service maintenance.”

“Are you dealing with me for not telling the truth to the immigration officers?” seryoso niyang sabi. “You can be in jail, you know that?”

“I know. Kaya nga ako nakikiusap man lang na sana hindi mo ako isusuplong sa kanila. Hindi ba ako pwedeng makiusap.”

“You’re negotiating with the wrong person, Ms. Bea Maiza Alicante. I can put you in jail for dealing with me like that.”

“You’re not supposed to be someone who can do that or unless you’re a…” Natigilan ako. Pulis nga ba siya?

“Here’s the deal I want. I can renew your visa and pay you with enough amount. But there’s one thing you must do for me.”

“Ano?”

“Marry me.”

Napamaang ako sa sinabi niya. Hindi agad ako nakaimik ng ilang segundo. I tried to analyze what was his point of dealing with me to marry him.

“W-Wait. Are you here to tell me this damn shit? Okay ka lang sa alok mo? Yeah, of course. I need money to renew my visa, but to accept your offer, that’s a different story, Alonzo…”

“Alonzo Kerwin Montecarlos,” mariin siyang napatitig sa akin. “And that’s not also my point. I hope you will accept my offer to marry me and use my surname as a citizen of this country. I can process your visa and work here wherever and whatever you want. Unlimited.”

Sa tono pa lang ng pananalita at sa alok ni Alonzo, sinampal na ako ng kahirapan pero ganoon ba siya kaimpluwensiyang tao para lang maayos ang pananatili ko sa bansa gayong hindi nga niya kayang bumili ng bagong kotse.

“Anong kapalit? I mean, magiging asawa lang kita, and that’s it?”

“So, pumapayag ka na?”

“I am still thinking and asking you if that’s it, Alonzo.”

“I will explain the other details once you accept my offer. Don’t worry; it’s just a piece of paper, and we can file a divorce after months.”

“No marital sex, and don’t ever interfere with what I am doing,” bigla kong sabi sa kaniya. Mahirap na at baka bantay-salakay ang isang ito.  

“Of course, no romance. So, do you accept my offer?”

“Just make sure na hindi human trafficking itong ginagawa mo.”

Napangiti nga siya pero mukhang nang-aasar naman at may dinukot na naman sa bulsa niya. Kinuha niya ang kaniyang wallet at may isang card na ipinakita sa akin.

“Here. Siguro naman ay hindi mo ako pag-iisipan ng masama.”

My eyes widened when I saw his identification card as a licensed detective. “You’re a…”

“Yeah.” Muli rin niyang ibinalik sa wallet ang card na iyon at kumuha pa ng isa. “Here’s my calling card. Meet me this evening at my pad. I will discuss what you will do as my future wife.” He looked at his wristwatch. “I’m get going.” Kumilos na siya upang tumayo at tuluyang nagpaalam na rin.

Hindi ako makapaniwala na nagkita kaming muli ni Alonzo at heto ngayon na inalok ako ng kasal kapalit ng pananatili ko rito sa Italy. Ang totoo niyan, I doubt this offer. Instant asawa sa maikling panahon ng pagkakakilanlan namin pero iniisip ko rin ang advantage na ito kung sakaling magiging totoo. Then I tell my cousin about this matter. Gusto ko lang malaman kung tama ba ang magiging desisyon kong tanggapin ito.

Gulat na gulat naman ang pinsan ko sa alok ng binata pero sa huli ay napaisip rin naman siya na tanggapin ko na. Uso naman talaga ang arrange marriage sa bansang ito lalo na kung citizenship lang ang habol. Mahirap man na desisyon ito pero heto ako ngayon na tutungo sa pad ni Alonzo at kikitain siya. Gabayaan na sana ako ng maykapal sa gagawin ko.

Related chapters

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 3

    AlonzoAfter our break-up with Pauline, I thought and decided something different. I didn’t want her to be happy with someone else, so I suffered. She never talked to me anymore, and the worst thing was that I saw her with her new one named Wilson.I planned everything to take her back in my arms, and with the help of this woman, I asked her to come to my place and meet me this evening. Yeah, I am desperate to do this, and I don’t want to be in a hanging situation.Sabihin niyo na ang lahat na isa akong hangal pagdating kay Pauline at hindi uubra sa akin na iwanan na lang siya basta-basta. Will she be happy for someone else and how about me? Oh, fuckin heaven! Maiiwan na lang. I heard footsteps coming my way. I was in the living room, checking my emails on my laptop, and having my light meal beside me.“Sir Alonzo, may bisita kayo. Sabi niya, ini-expect niyo raw siya.”“Who is it?” tanong ko pero nakatuon pa sa laptop ang atensiyon ko. “Maiza ang pangalan niya.”Bahagya akong natigi

    Last Updated : 2024-04-02
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 4

    Bea“Samahan mo akong mag-shopping,” wika ko sa pinsan kong si Lizzie. Katatapos lang naming mag-almusal at nakabihis na rin naman kami pareho.“Shopping? Window shopping?” gulat niyang sabi. “Sis, kung window shopping lang, huwag na. Maiinggit lang tayo sa mga tao sa mall na may dala-dalang mga paper bag samantalang tayo ay hanggang tingin lang,” may lungkot sa sinabi ni Lizzie.Hinarap ko ang pinsan ko na may ngiti sa labi saka ipinakita sa kaniya ang card na bigay ni Alonzo. “Here. Alam mo ba kung anong klaseng card ito?”Nanlaki ang mga mata ni Lizzie saka lumapit sa akin upang titigan ang hawak kong card. “What?! Black card ito, ah. Mai, ito ang sikat na credit card ng mga billionaire dito sa Italy. K-Kanino galing ito? Don’t tell me galing ito kay Alonzo?” Tumango ako bilang pagtugon sa kaniya saka naman napaawang ang bibig niya. “My god! Ang yaman pala ng isang iyon?! Ibinigay niya iyan sa iyo?”“Oo. Gamitin ko raw para pambili ng mga gusto ko at baguhin ko raw ang style ng pan

    Last Updated : 2024-04-07
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 5

    Bea“Bea, you know, matagal na rin naming gustong mag-asawa si Alonzo. And thank God na nakahanap na rin siya ng pakakasalan niya. May edad na kami ng daddy niya at gusto namin na magkaroon na kami ng apo sa bahay na ito.”Bigla akong napaubo sa sinabi ng mommy ni Alonzo. Pasimple na lang akong nagpahid sa bibig kong may kaunting tubig. Nasa garden kami habang nagkukuwentuhan na lang tungkol sa plano kuno namin ni Alonzo na kasal.“Are you okay?” pag-alala ni Tita Catherine sa akin.“A-Ayos lang po. N-Nasamid lang,” ngiting sabi ko na hindi ko ipinahalata.“What’s your plan, Alonzo?” tanong naman ng daddy niya.Hinintay kong si Alonzo na ang sumagot ng tanong ng daddy niya. Sa totoo lang ay naghihimutok pa itong damdamin ko sa ginawa niyang pagtapon ng cell phone ko. Naroon lahat ng mga memories ko sa bansang ito at ibang mahahalagang bagay para sa akin. Hindi iyon maintindihan ni Alonzo dahil temper lang niya ang iniisip niya.Hindi rin ako makapaniwalang ganoon pala siya kung magali

    Last Updated : 2024-07-07
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 6

    Ilang beses kong ipinilig ang ulo ko habang nakatitig ako sa malaking salamin sa kwarto ko. Iniisip kong panaginip lang ang lahat pero kahit anong gawin ko, nangyari iyon. Ilang beses ko rin dinama ng daliri ko ang aking mga labi kung saan lumapat ang mga mapupulang labi ni Alonzo Montecarlos.Damn it! Totoo ba iyon? Tulala na lang ako kagabi matapos niya akong hinalikan at basta na lang umalis na wala man lang ibang sinabi. Walang sinumang lalaki ang nagtangkang humalik sa akin maliban sa kaniya. Hanggang ngayon ay tila nalasahan ko pa rin ang tamis ng halik ng mapupulang labi niya kahit sandaling segundo lang itinagal niyon.“Bea!”“Ay, puki!” untag ko at nagulat na rin.“Puki mo rin!” mabilis naman niyang tugon.Bumalik ako sa kasalukuyan nang biglang naroon na si Lizzie na ginulat ako. “Bakit ka ba nanggugulat? Tuloy kung ano na lang lumabas sa bibig ko,” inis ko sa kaniya.“Te, kanina ka pa diyan sa harapan ng salamin at tulaley. Kanina pa kita napapansin at ni hindi ka man lang

    Last Updated : 2024-07-09
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 7

    AlonzoI stopped the car near to the helipad where my chopper landed early this morning. Mga isang oras mula sa Milan kung saan kami nanggaling ni Bea. At nang lingunin ko siya, mahimbing ang tulog niya. Hindi na niya napigilan ang matinding antok na nararamdaman niya mula pa kanina. Hinayaan ko na lang din siya makatulog dahil mahaba-haba pa ang byahe namin paglipat namin sa chopper.I slowly moved to come closer. Marahan lang ang kilos ko upang hindi siya maalimpungatan. I planned removed her seatbelt before I wake her up. But I was stunned when I am nearer. Napagmasdan ko nang malapitan ang maamong mukha niya hanggang sa namalayan ko na lang na nanatili akong nakatitig ng ilang segundo.I did it once again when I saw her early this morning. She was really different than the first time I’ve met her. Naka-focus lang ang isipan ko kanina kay Pauline lalo na noong nalaman kong doon din sila ikakasal ni Wilson. That was the place we talked about our supposedly wedding. Kaya lang noong s

    Last Updated : 2024-07-13
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 8

    PaulineWilson and I are having a lunch dinner here in Paris. Matapos naming pag-usapan ang tungkol sa aming napipintong kasalan, inimbitahan niya ako rito sa isang sikat at mamahaling restaurant. Naramdaman marahil ng fiancée ko na awkward na ang sitwasyon namin ng dati kong ex-boyfriend na si Alonzo sa Milan pa lang kami.I met his soon-to-be-wife. Hindi naman ako nagulat na magpapakasal agad siya sa babaeng noon ko lang din nakita dahil kilala ko ang ugali niyang padalos-dalos. Mula nang maghiwalay kami ay wala akong nabalitaan na tungkol sa kaniya. Ngayon lang na instant ang pagpapakasal niya sa mismong lugar kung saan kami magpapakasal ni Wilson.That was our dream place for the wedding.Hindi ko aakalain na ibibigay niya sa babaeng ito ang inaasam-asam kong kasal noon sa kaniya. May oras pa nga na naisip ko na nang-aasar lang ba siya sa akin dahil sa ginawa ko sa kaniya. Pero sabi nga ng kasabihan, life must go on! May kaniya-kaniya na kaming mga buhay kahit alam namin pareho na

    Last Updated : 2024-07-20
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 9

    BeaIt’s our wedding day today! Halos nakailang paroo’t parito na ako sa loob ng silid ko matapos akong maayusan ng kinontrata pa ni Alonzo na make-up artist. Suot ko na rin ang simpleng wedding gown pero napaka-eleganteng tingnan na pinaresan pa ng puting sapatos. Hawak-hawak ko na rin sa kamay ko ang bouquet kasabay ng pamumuo ng mumunting pawis ko sa noo.“Aatras o hindi? Aatras o hindi?” sambit ko sa aking sarili habang palakad-lakad. Mukha na akong timang sa naghahalong emosyon ko nang mga oras na ito.Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang ikakasal na ako kay Alonzo at matutuloy na rin ang pagpapanggap na sana ay huwag mauwi sa totohanan. No! Hindi si Alonzo ang tipo ko at masyado siyang perpekto para sa akin. Iniisip ko na lang na palabas lang ito at lilipas din ayon naman sa napagkasunduan namin.“Pssst. Bea!”“Ay, lintek na!” Nagulat naman ako sa pagsitsit ng pinsan kong si Lizzie na sumilip pa talaga sa pinto ng kinaroroonan kong kwarto.“Halika na at magsisimula

    Last Updated : 2024-08-03
  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 10

    Alonzo“Boss A, ito ang madalas puntahan ng asawa mo.” Isa-isang inilapag ni Jemuel ang mga larawan sa table.Nasa opisina ako habang nakaupo sa swivel chair at isa-isang tinitingnan ang mga larawang kinuhanan niya. Inutusan ko siyang lihim na sundan si Bea sa tuwing lalabas siya ng bahay ko. Hindi sa wala akong tiwala sa kaniya pero para na rin iyon sa kaniyang seguridad.“Anong susunod niyong ipag-uutos sa akin? Hindi ko na ba aalamin ang kinaroroonan ni Ms. Pauline?”Nasa mga larawan pa rin nakatuon ang atensiyon ko at nanatiling nakatitig sa mga larawan ng asawa kong ume-ekstra kung saan-saan. Si Jemuel din ang inutusan kong magmatyag sa kinaroroonan ni Pauline kaya nalalalaman ko ang kilos at galaw ng dati kong nobya para sa sundan siya. Habang ginagawa ko iyon, I felt something. Mas nawalan na ako ng interes lalo na noong ikinasal na rin siya kay Wilson three days after ng kasal namin ni Bea. Mas nagkakainteres pa akong pasundan ang asawa ko kaysa sa dati kong nobya. That I don’

    Last Updated : 2024-08-03

Latest chapter

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 36

    Bea“Ate Bea, s-sino siya?” tanong ng kaniyang kapatid na si Cheska na isa sa kambal nang mapuna si Alonzo sa likuran ko.Muntik ko ng makalimutan na kasama ko pala siya at nag-alangan pa akong ipakilala siya sa pamilya ko. I never tell them I am with Alonzo. Ang sabi ko lang ay uuwi ako matapos kong umatend ng kasal ng kakilala ko na hindi ko na rin naman sinabi kong sino. Wala rin akong nabanggit sa mga magulang ko tungkol kay Alonzo at iyon ang ikinababahala ko.“Uhm… Alonzo…” sambit ko. “Mga kapatid ko. Si Arman, Cheska at Lilibeth. Si Nanay Imelda naman ito at si Tatay Benjie. Sila ang pamilya ko,” pagpapakilala ko sa kanila.“Hi,” seryosong bati ni Alonzo sa kanila.Batid kong walang namutawi sa mga labi nila kung hindi nakatitig lang kay Alonzo. Bakas sa mga mukha nila ang pagtataka at mga katanungan. Kaya naman agad ko rin siyang ipinakilala sa mga ito para mabawasan ang kanilang agam-agam.“Uhm.. Siya si Alonzo… Alonzo Kerwin Montecarlos. S-Siya ho ang…” Nag-alangan pa akong s

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 35

    AlonzoAs Bea gets started, I still have difficulty letting go of control. She bats away my hands, and I give up, putting my palms open on the floor. Damn it. Hindi ko inaasahan na gagawin niya ito knowing na wala siyang masyadong karanasan sa ganitong bagay. Or I may unlock her inner desires in me. I am still fighting my urge, and after a couple of her movements, I finally give up.“Move,” utos ko. “Because if not, I’m going to…” I said, and she followed my orders. My head falls back as I finish. I am in pure bliss…but recover fast, zipping up and getting off the floor. “Wait. I am warming up. I need a moment, though.”“Isn’t that the exciting part?” she asked me while I saw her curled lips.“Later, baby.” I sit on the sofa and pull her onto my lap, slowly kissing and caressing her.“Minsan lang ako maging pilya sa ganitong bagay, Mr. Montecarlos. Sulitin mo na.”“I will, misis.” Hearing those words from her makes me visibly eager to continue.Marahan niyang tinanggal ang kasuotan ni

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 34

    Tahimik kami pareho nang itabi ni Alonzo ang sasakyan sa niyugang bahagi ng lupain kung saan iyon na rin ang daan papuntang Hacienda Arganza. Sina Rose naman na nauna na rin at hindi na rin nila nahalatang sinadya ni Alonzo na magpaiwan sa daan.Ilang segundo ang katahimikang namayani sa amin ni Alonzo. Nakikiramdaman sa isa’t isa at laman ng isipan ko ang nasaksihan ko kanina. Ngayon ko nauunawaan kung ano ang ibig niyang sabihin kanina pa. Lalaki siya at may pangangailangan pero para sa akin ay hindi naman tama na gawin namin ang bagay na iyon sa ganitong sitwasyon.Marahan akong napasulyap kay Alonzo habang nakasandal siya sa kinauupuan niya at napapikit. Actually, kanina pa siya sa ganoong ayos habang tahimik lang. Gusto ko na sanang sabihin na magpatuloy na kami at baka nakakahalata na ang mga kasama namin.“Alonzo…” marahan kong sabi. “A-Are you okay?” Nanaig ang pag-aalala ko sa kaniya.“I’m not,” maagap niyang tugon. “Just two or three minutes more, Bea. I wanted to stay like t

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 33

    Maaga pa lang ay kumilos na ako upang lumuwas kami ng Maynila. Inilabas ko na ang isang medium size kong luggage at isang back pack sa labas ng pinto nang saktong naroon na pala si Alonzo at naghihintay.He turned his gaze to me and again, our eyes met. Hindi naman ako nagsabi sa kaniyang sunduin ako rito o hintayin pero heto siya at nasa tapat ng Villa ko. I was staring at him for a moment but I don’t want to reminisce those moments we’ve been through. Pakiwari ko sa kasi ay maaalala ko lang ang kahapon⸻ang kasiyahan at kalungkutan.“Good morning,” bati niya. Hindi man sumilay ang ngiti sa labi niya ngunit dama kong good mode siya ngayon.Wala yatang topak ang isang ito at maganda ang gising. Naglakbay ang paningin ko sa kabuuan niya. He wears his navy-blue polo shirt, jeans and a pair of shoes. Bagay na bagay sa kaniyang outfit of the day ang naka-brush up style niyang buhok.Sa kinatatayuan ko pa lang ay naamoy ko na ang pabangong gamit niya na nanunuot naman sa ilong ko. That’s too

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 32

    BeaMabibigat ang mga yabag kong tumungo sa mansion ni Sir Ethan dahil baka magtagpo na naman ang landas namin ni Alonzo. Ayoko na talaga siyang makita pa pero hanggang nandito kaming dalawa sa paraisong ito, hindi namin matatakasan ang presensiya ng isa't isa. Nasa main gate na ako nang maulinigan kong may nag-uusap sa garden kaya imbes na sa main door ako kakatok, napagpasyahan kong doon na lang pumunta. Bitbit ko ang mga folder para kay Sir Ethan at nang masulyapan kong naroon sa kumpulan nila ang ayaw kong makita kagyat akong natigilan at nagdadalawang-isip na tumuloy pa. Kaya lang ay napalingon na agad sila sa kinaroroonan ko kaya nagdahilan na lang ako. “Uhm, babalik na lang ako. G-G­ood morning, Sir Ethan,” wika ko na lang saka ko ibinaling ang tingin kay Rose at ngumiti. Akma na sana akong tatalikod nang tinawag ako ni Rose. Rose naman, ang wrong timing mo. “Bea! Sandali! Dito ka na,” yaya niya.I turned my glimpse to him and our eyes met. Ilang sandali rin naglapat ang pa

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 31

    Sobrang sama ng loob ko kay Alonzo sa ginawa niya at hindi ako nakaluwas ng Maynila. Mula nang magtalo na naman kaming dalawa, iyon na siguro ang malala para sa akin. Hindi ko rin ginamit ang cell phone ko at baka na-wire tap niya ako na hindi ko man lang alam. Hindi ko rin naman mahanap sa cell phone ko kung paano niya ito ginawa.Ang makinig sa usapan ng iba, ang privacy ko, at kung ano pa na dapat ay ako lang ang nakakaalam, ibang usapan na iyon. Mula rin nang araw na iyon, hindi na nagtagpo ang landas namin. Hindi ko na rin siya pinagkaabalahan pa at since malapit na rin matapos ang renovation, makakahinga na ako. Makakauwi na rin ako sa wakas at wala na rin pipigil pa sa akin.Nagbukas na ang resort ni Sir Ethan at bilang isa ako sa fan na naturang paraiso niya, dumalo ako sa live band. Sobrang matao ang lugar at kahit may kaguluhang nangyari sa lugar na ito, hindi iyon alintana ng mga guests. Hindi rin ako nagpahalata sa grupo ni Benedict na marahil ay dumalo rito at alam kong t

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 30

    Ilang araw ang lumipas, nabalitaan ko na lang na nagkaroon pala ng personal bodyguard si Rose. Hindi pa man kami gaanong nagkakausap dahil bantay-sarado siya at hindi pa rin pinapayagan ni Sir Ethan na buksan ang resort sa publiko. Ang renovation naman sa resort niya ay pansamantala niyang pinatitigil muna.Nasa Villa ako at may tinatapos naman na report. Iniwan muna ako ni Alonzo at ang sabi niya ay tutungo siya sa mansion upang kausapin ang mga tauhan niya. Hindi niya sinabi sa akin ang dahilan at hinayaan ko na lang siya. Abala naman ako sa ginagawa ko nang biglang tumunog ang cell phone ko. Tiningnan ko ang nakarehistrong pangalan at si Benedict ito. Kunot-noo akong sinagot ang tawag niya. Ngayon lang ulit siya tumawag matapos ang ilang linggong hindi nagparamdam sa akin.“Hello?” tugon ko sa kabilang linya.“Bea! Kumusta?” bati naman niya.Tumayo ako at naglakad upang makahanap ng magandang spot ng signal. Nasa gitna pa ako ng pathway na saktong malinaw na ang boses ni Benedict s

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 29

    “Alonzo…”Sinakop na naman niya ang labi kong nakahanda lang halikan siya pero siya rin pala itong nauna. Wala na…nagpatangay na naman ako sa mainit niyang halik at sa mga bisig niyang nakapulupot na sa katawan ko. Iniwas na lang niyang masaktan ako dahil sariwa pa itong sugat ko.“Alonzo… Ang braso ko…” sambit ko nang i-angat na niya ang suot ko at kalahati ng dibdib ko na ang nakita niya.“Sorry. I almost forgot. Maybe you can do it on my top,” pilyong sabi na naman niya.“Alonzo, m-may sugat ako. Hindi ka naman siguro sadista sa lagay na iyan,” reklamo ko.“Baka lang magbago na naman iyang isip mo. Why are you always left fuming at me, Bea? Is there a really big reason? Just tell me, and I am ready to listen.” Marahan niyang hinaplos ang pisngi ko. “Three months ago, after the night you spent with me, I went to the hospital where Pauline was. She was rushed to the hospital when his husband and she had a dispute. When I came back, Mrs. Gil told me you left the house. I swear, Bea. I

  • SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos   Chapter 28

    Bea“Alonzo…” Namilog ang mga mata ko nang makita siya.“Ethan!” sambit ni Rose kay Sir Ethan na naroon na.Nagkatitigan pa kami ni Alonzo pero halata sa mukha niya ang galit. Nakita ko pa na nagtagis ang bagang niya marahil ay sa mga sugat at pasa ko sa mukha. Subalit ibinaling din niya ang kaniyang tingin sa mga tauhan ni Klarisse. Ang dalaga naman na dahan-dahang ibinaba ang kamay niya saka marahang sumulyap sa kinaroroonan ng boses ni Alonzo na pinigilan siya kani-kanina lang.“Klarisse?!” Bahagyang nagulat pa si Ethan nang makita ang dalaga ngunit nakita naming nakakuyom na agad ang kamao niya.“Surprise, babe? Well, I know it’s not a surprise anymore. How’s your trip through here? Nagustuhan niyo naman ba ang masukal na kagubatan?” She teasingly smiled to Rose’ husband.“Boss Ethan, mabuti naman at nakarating kayo rito at dala niyo ba ang perang kailangan namin?” Sabay napatingin si Kent sa dala-dalang attache case ng tauhan niya.“Heto na, boss.” Akma na sanang maglalakad ang d

DMCA.com Protection Status