RCBTB 2 "RUTHLESS ROGAN" 🔞 VIOLENCE

Kiara Pov...

Saan ako kukuha ng 500,000??

Kulng ang dalawa kong kidney para ipambayad.

Isang linggo ng di nagpaparamdam si Brandon. Hindi ko na din makontak ang selpon niya.

Nasaan ka na Brandon??

bakit mo nagawa sa akin to??

Isang Lingo.

malamang babalik na ngayon yung mga Goons .

Isang katok ang nagpagimbal sa akin.

sila na yan.

anong gagawin ko?

tatakas kaya ako? Pero paano??

mula sa bintana ay tanaw ko kung gaano kataas ang apartment namin.

nasa Third floor lang kami.

kaya ko to.

Ni lock ko ang pinto at tinulak ang kabinet para pangharang.

Kinakbog nila ang pinto na dahilan para akoy nagmadali sa plano.

Hindi ko alam kong paano ko ngawang makababa at tumalon-talon mula sa bintana.

ang nasa isip ko lang ay makatakas.

Takbo ako ng takbo ng makatuntong ako sa lupa.

Lumilingun lingun pa ako kung nasundan ba ako.

Nakarating ako sa Crossing Section ng pedistrian. buti t maraming tao.

nakihalo ako sa kanila upang di mpnsin.

Pero laking gulat ko ng may humawak sa braso ko ng mahigpit.

"you think you can run away??"

bulong niya sa tenga ko na nagpalamig sa buong katawan ko.

Marahas niya akong hinila papunta sa isang magarang sasakyan at pinasok na parang isang bagay lang ako.

Nagsidatingan ang mga lalaki na hapong-hapo sa kakatakbo, kakahabol sa akin.

Yumuko ito sa lalaking kilalang-kilala ko.

And in a snap, pinagsisikmuraan niya lahat.

Hindi ko marinig ang pinagsasabi nila. Pero galit na galit si Rogan sa kanila.

Bumukas ang pinto ng sasakyan at halos gusto kong manliit sa takot. Kaya napausog ako sa kabilang upuan.

Sumakay siya at nagsenyas sa driver .

"Where is Brandon Lee."

mariin niyang sabi.

umiling ako. Kaya marahas niyang hinawakan ang panga ko at pinilit na tumingin sa mukha niya. dumiin ang mga koko niya sa pisngi ko.

"Don't Make me. Stupid. "

"I - I swear, h-hindi ko alam. promise!!"

"kasabwat ka ba niya para lokohin ako?? Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay yung sinungaling. At lalong-lalo na ay yung pinagmumukha akong tanga."

Mariin niyang sabi na tila pinipigilan ang sarili sa galit.

"Sorry, hindi ko alam ang pinag-gagawa niya. Wala akong alam sa sinasabi mo."

Marahas niya akong binitawan at umayos ng upo. Inayus niya ang neck tie na para bang nasasakal siya.

"Straight to my house."

Sabi nito sa driver.

"Yes Sir. "

Ang house na sinasabi niya ay sobrang laking bahay at talagang pangmayaman. Mansyon to hindi to house!

Maraming katulong ang naglinya na parang gumagawa ng daan para kay Rogan. sa left ang Babae at puro gwardiya at iba pang lalaking trabahante ay sa kanan.

Yung driver kanina ay pinagbuksan siya ng pinto saka siya bumaba at may binulong. Yumuko ito.

Pagkaalis niya ay agad nagsibalikan ang mga tao sa kanya-kqnyang gawain.

May inutusan ang driver na mga lalaki para kunin ako.

Nagbulas bigla ang pintuan ng sasakyan sa likuran ko at hinila ako ng isang malaking lalaki. Kinarga ako na parang sako at kahit anong gawin kong likot parang wala lang ako sa kanya.

Nagmistulang nakaharap ako sa likuran ng lalaking to at ang pwet koy malapit sa mukha niya.

Hindi ko makita ang dinadaanan namin dahil natatabunan ng mahaba kong buhok ang aking mukha.

Nabigla ako ng kumalabog at napahiga ako sa sahig. Ang sakit. Pwede namang dahan-dahanin.

Tumayo ako para tumakbo papuntang pinto pero huli na dahil naisara na nung lalaki ang malabakal na pinto.

"Palabasin nyo ko dito!!"

pilit kong pinagsusunyok ang pinto. Sinipa-sipa ito pero ako lang ang nasasaktan.

Napahawak ako sa paa ko syet. ang sakit.

Wala akong magawa kundi umupo at napayakap sa sarili.

Ibinaon ko ang mukha ko sa mga tuhod at di mapigilan ang mapahagulhul.

"Bakit nangyayaari to sa akin!?"

"Anong nagawa ko sayo Brandon??"

Para kaong baliw na kinakausap ang sarili.

Nakatulog ako sa kakaiyak.

Nagising na lamang ako ng mapansin kung bumukas ang pinto at may pumasok na dalawang lalaki.

Hinila nila ako patayo at hinawakan sa magkabilang braso.

"Saan nyo na naman ako dadalhin!?"

"Bitawan nyo ko!!"

Nagpupumiglas ako pero nakalutang ako sa hangin sa sobrang lakas ng dalawang to.

Pumasok kami sa isang kwarto at pinaupo ako sa isang silya.

May ilawsa ibabaw ng mesa.

Ganito yung mga nakikita kong may ini-interogate ang mga pulis. o di kaya aytinu-turture ang mga bida.

itinali nila ang mga kamay ko sa likuran ng silya.

As if naman kaya kung lumaban sa kanila.

Ilang oras lang ay dumating ang kaninang driver ni Rogan kasama si Rogan. Naka Grey T-Shirt na siya ngayon at naka-maong pantss. Pero iba parin ang datung niya.

As usual, naka tuxedo yung driver at ang mga tauhan ni Rogan at puro mganaka-itim na damit.

Goons na Goons talaga ang dating

"Mr. Rogan! please! pakawalan niyo na ako. Wala akong kinalaman sa kung anong ginawa ni Brandonsa inyo!!"

*Pak!!!*

Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula sa driver ni Rogan na naka black gwantes pala. Ngayon ko lang namalayan.

Shet ang sakit ng pagkasampal niya. Dumuho nga ang labi ko eh.

Ang sakit ng panga ko.

"Don't speak without permision of the MASTER."

ang sabi nung Driver.

Tumaas ang kamay ni Rogan na pinipigilan ang kanyang tauhan sa kung ano pa man ang magawa nito sa akin.

"uulitin ko, babae. Nasaan si Brandon Lee.?"

"H-hindi ko talaga alam. Maniwala kayo."

Dahan-Dahan lumapit si Rogan sa akin. Kung nakatayo lang ako. Siguro napa-atras na ako sa takot. Kakaiba ang awrang dala ni Rogan. Kahit sino manginginig sa takot. Sa tingin niya palang malalagutan ka na nang hininga.

Yumuko siya ng kunti na pumapantay sa mukha ko. Subrang lapit ng mukha niya sa mukha ko.Naamoy ko bawat paghinga niya. At nagbibigay ito ng lamig sa buo kong katawan. May kung anong diwa akong naramdaman.

Napatitig ako sa kanyang mga labi.

Ngumiti siya na para bang may alam sa kung ano man ang iniisip ko.

"Don't underestimate my capabilities to end someone's life, woman."

Umalingawngaw ang lakas ng pagkasampal ni Rogan sa akin. Mas malakas sa sampal kanina ng tauhan niya.

*Arrrgghhh!!!*

ang sakit gusto ko nalang mamatay.

Napahagulhul ako.

"Kahit patayin niyo ako, wala akong alam Kay Brandon!! Kahit ni katiting!!! Hindi ako nagtatanong sa kanya kahit alam ko, may mga hindi legal siyang ginagawa..."

Ang sakit magsalita.Pero kailangan kung magpaliwanag.Wala akong pake kung pakikinggan nila kao o hindi atleast nagpaliwanag ako.

"Nagt-trabaho ako, Iniiwan ko siya sa bahay na tulog at pag-uwi ko wala na siya. Palaging ganun ang eksena. Madalang kaming magkasama matulog. Kaya wala talaga akong alam!!!"

Patuloy sa pag-agos ang mga luha ko habang nagpapaliwanag.

Napakuyum ng kamao si Rogan at muntik na akong mahimatay sa ginawa niya.

Napapigil hininga ako.

Sinuntok niya ako sa tiyan.Napa-ubo-ubo ako sa sobrang sakit. Feeling ko masusuka ako.

"Ibalik niyo yan sa kulungan niya."

At walang ano-anoy Mabilis akong pinakawalan ng mga tauhan niya at dahil sa nanghihinay ako ay dalawang tao ang magkabilang nakahawak sa mga braso ko,nagmistulang parang patay ako, sumasayad ang paa at tuhod ko.

itinapon nila ako sa sahig.

Napagapang ako sa sobrang sakit. Ni di ko kyang tumayo sa mga natamo kong suntok at sampal.

Bakit di nalang nila ako patayin??

-------

Nakatulog na naman ako ng di ko namamalayan.

Nagising ako ng bumukas ang pinto at may pumasok na katulong.

May dala itong troley. Na may pagkain.

Nakahiga ako sa sahig at hirap na ibinuka ang mga mata. Pagod at nanghihina.

"Pagkain mo."

Sabi nito sabay alis agad. Isinara agad nila ang pinto. Akala ba nila makakatakas ako sa kalagayan kong ito.

Hirap akong umupo at tinitigan lamang ang pagkain. Mamatay lang din naman ako bakit pa nila ako pakakainin?

Kahit alam kong masarap ang pagkain at kumakalam ang sikmura ko, Pinilit ko ang sarili na wag kumain.

Para saan pa??

Nakatulog na naman ako ng di ko namalayan.

Nagising ako ng may humila sa akin patayo.

"Sinusubukan mo ba talaga ako ha!?"

*ahck!!!*

Sinuntok na naman niya sikmura ko.

Hinayaan niya akong matumba mula sa pagkakatayo niya sa akin dahil wala talaga akong lakas,Kaya sobrang lakas ng pagkatumba at pagkalagapak ko sa sahig.

Sinapa niya ang sikmura ko.

Gusto kong maduwal. Napahagulhul na naman ako.

Ilang beses niya akong sinipa at ngayon ay umupo siya sa harap ko. Pinilit niya akong inupo. Nakasandal ako sa Pader. Para akong lantang gulay Mugto at walang pag-asa sa mga mata ko. Tanggap kung ano mang kahihinatnan ko. Tiningnan niya ako sa mga mata.

"You wish to die? right?"

Nakatiim-bagang niyang sabi.

"I'll grant your wish, but before that I'll use you first."

Dinuraanniya ang mukha ko. Napapikit ako.

Tumayo siya at inutusan ang mga tauhan niya.

"Take her."

Bago pa man mkalapit ang mga tauhan niya ay nahimatay na ako. Ng black -out na ang paningin ko.

Alam kung masama siya. Pero hindi ko alam na ganito siya sobrang kasama.

---------------

this chapter was edited

Thank you for reading!

please don't forget to vote and add this to your library for more update.

Please follow me also for more stories.

Thank you again.

Hindi niyo lng alam kung gaano ako kasaya pag may lumalabas sa notif ko na...

someone added my story thier library

someone voted the chapter of this story

someone follow you.

Baguhan pa lang ako pero sana welcome ako sa inyo.

thank you again!!❤️❤️

------------