Share

Blooming Season (Russo #1)
Blooming Season (Russo #1)
Penulis: MissLuzy

KABANATA 01

Penulis: MissLuzy
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-03 22:28:13

Naghahanda na ako para sa pagpasok ko sa trabahong inaalok sakin. Kasalukuyan na akong nagtotutor sa isang pamilya na may anak na nag-aaral sa grade school. Tatlong beses sa isang linggo lang ako nagtuturo dahil hindi lang naman iyon ang trabahong tinatanggap ko. Hindi kalakihan ang sinasahod sakin pero hindi rin naman kaliitan. Sakto na rin iyon para sa pang-araw-araw namin.

Hanggang high school lang ang natapos ko dahil kinailangan kong tumigil. Sobrang hirap na ng buhay namin, di na tulad noong mayaman pa kami. Pero kahit ganun ay marunong naman akong magbasa at makaintindi. Sa katunayan nga ay ako ang naging top sa klase namin dati.

Kung hindi lang nalulong si Daddy sa bisyo at nagkaroon ng maraming utang sa pinasukan niyang pasugalan ay hindi kami maghihirap ng ganito.

Grade school pa lang ako noong nawala ang lahat ng yaman namin at napaalis kami sa mansyon namin, bata pa ako at ilang taon pa lang ang dalawa kong kapatid nun. Kaya sobrang hirap ng kabuhayan namin ngayon. Kinailangan pa naming kumayod ng kumayod sa paghahanap ng trabaho para lang may makain sa pang-araw-araw at may pangtustos sa pag-aaral ng mga kapatid ko. Bata pa lang ako ay tinulungan ko na si Mommy sa paghahanap-buhay.

Si Mommy naman ay nagtitinda lang ng mga gulay sa palengke, hindi naman sasapat ang kinikita niya roon sa pagbebenta. Kaya kinailangan ko siyang tulungan. Maaga nga siyang umalis kanina para magbenta, alas-sais pa lang ng umaga nandun na siya.

"Ate, may baon po ba kami ngayon?" Tanong sakin ni Sidhe (pronounced as Shee), yung kapatid ko. Siya ang sumunod sakin ng limang taon. Si Orfhlaith naman na bunso namin ay nasa grades school pa lang, anim na taon ang agwat ng edad nila.

Napabuntong hininga na lang ako saka kinuha ang pitaka ko. Kaunti na lang ang natitirang salapi roon dahil binili ko rin ng pang-ulam at bigas namin kagabi ang mga nasahod ko.

Kinuha ko ang dalawang bente pesos at binigay iyon sa kanila.

"Pagpasensyahan niyo na kung iyan lang ang maibibigay ko ha? Iyan na lang kasi ang natira sa sahod ko. Pagkasyahin niyo na lang muna iyan ha?"

Nakita ko ang paglungkot ng kanilang mukha pero alam naman nila at naiintindihan ang sitwasyon namin.

"Okay lang, Ate. At least may baon kami." Sambit ni Sidhe at pilit na ngumiti.

"Kaya nga po. Saka, hindi naman po ako masyadong bumibili eh. Ang mamahal kasi ng mga pagkaing binebenta nila sa canteen. Ipapamasahe ko na lang ito papunta at pauwi." Saad naman ni Orfhlaith.

Alam ko na malungkot sila. Nakikita ko iyon sa mga mata nila. Alam ko na gusto nila na maraming baon at nabibili ang mga gusto nila tulad ng dati. Pero hindi na ganun ang buhay na meron kami ngayon. Kaya pati sila ay nahihirapan at kailangang magtiis sa paghihirap namin. Lalo na ngayon na nakakulong pa si Daddy dahil nasangkot na naman siya na nagbebenta ng pinagbabawal na gamot. Ilang linggo na ang lumipas nang makulong siya. Hindi naman namin siya matubusan para makalaya na dahil wala kaming mapagkukunan ng malaking pera. Kaya madalas ay binibisita na lang namin siya sa prisento.

"Hayaan niyo, baka sa susunod makatyempo ako at lakihan nila ang pagsahod sakin sa mga pinasukan kong trabaho. Oh siya, lumakad na kayo. Baka mamaya malate pa kayo sa klase. At ako ay pupunta na sa tinututor ko."

Hinalikan muna nila ako sa pisngi bago sila umalis. Ako naman ay tiningnan ang tawag ng kaibigan ko sa de-keypad kong phone. Wala na akong touch screen phone na tulad ng mga phone ng mga kabataan ngayon. Yung phone ko kasi dati na binigay ni Mommy sakin ay binenta namin simula noong mawalan kami ng tahanan, ginamit namin ang pera para ipangupahan ng bahay which is yung maliit na apartment nung tiyahin kong masungit na si Auntie Myrna.

Kada buwan ay sinisingil niya kami ng limang libo pero dahil kakaunti lang ang pera namin ay ilang linggo na kaming hindi nakakapagbayad sa upa. Si Daddy kasi ang nagbabayad dati sa upa kada linggo dahil siya lang ang may matinong trabaho samin na akala ko ay matinong trabaho talaga.

Kaya ngayon na ilang linggo siyang nasa kulungan ay ilang linggo rin kaming hindi pa nakakapagbayad ng upa. Kaya todo kayod ako na makahanap ng iba't ibang trabaho para lang makapagbayad na sa upa na sinisingil samin. Pinagbabantaan na nga kami na palalayasin sa apartment kapag hindi na kami makapagbayad this week lalo na't may gusto daw mangupahan roon.

Naiinis nga ako dahil ang laki ng halagang hinihingi niya samin kada buwan gayung hindi naman kalakihan ang apartment niya. Mukhang bodega na nga noong una niyang ipasilip samin dati noong pinapaupa niya pa lang dahil puno na ng kahon at tinambakan na ng mga lumang gamit. Gusto ko ngang tanggihan dati pero si Mommy na ang nagpumilit na tanggapin ang alok ni Auntie Myrna. Wala naman akong nagawa noon dahil bata pa lang ako at hindi kayang umangal. At mahihirapan lang din kaming maghanap ng pwedeng upahan kung tatanggihan namin yung inalok na apartment.

Sinagot ko kaagad ang tawag ng kaibigan kong si Allora.

"Uyy Dyosa, pansamantalang wala ang isa naming katulong, nagbakasyon." Wika nito sa kabilang linya. Dyosa ang tawag niya sakin dahil daw sa pangalan ko, pati na rin sa mukha ko. Binigay ni Mommy ang pangalan na Fionnuala dahil bagay daw iyon sakin na ang ibig sabihin ay dyosa.

"Oh, tapos? Anong meron at napatawag ka?"

"Eh, siya lang ang palaging naaatasan bilang labandera dito. Pwede ka ba? 5k ang sahod sa isang araw sa loob ng isang linggo." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Malaki na iyon, makakatulong na iyon samin kapag tinanggap ko.

"Sigurado ka ba? Iyon talaga ang sahod? Sa ganun kalaking halaga? At araw-araw?" Pagkumpirma ko. Syempre, gusto ko yung sure, baka mamaya joke lang pala. Mahilig pa naman magbiro minsan yung babaeng yun.

"Mukha ba akong nagbibiro? Hindi naman ako tatawag para sabihin sayo na kailangan namin ng labandera para lang magbiro. Marunong rin naman akong magseryoso noh." Depensa nito, napairap na lang ako. Baka nga hindi talaga siya nagbibiro.

"Okay. Kailan magsisimula?" Agaran kong tanong.

"Bukas ng 8:00 AM. Dapat maaga pa lang nandito ka na para makapagsimula. Ganun palagi ang ginagawa dito. I-text ko na lang yung location ng bahay namin."

"Ang aga naman. Pero sige, pupunta ako dyan bukas. Salamat, Allora." Pagkatapos kong patayin ang tawag ay nilagay ko na sa bulsa ang phone ko.

Nilalakaran ko lang ang daan papunta sa bahay ng pinagto-tutoran ko dahil medyo malapit lang naman, ayaw ko ring sumakay ng trycicle para iwas pamasahe. Mahal kasi ang pamasahe kapag solo lang, mababawasan lang yung pera ko kapag gagamitin ko pampasahe. Kaya wag na lang.

Habang naglalakad ako ay iniisip ko yung inalok ni Allora sakin na trabaho sa bahay nila. Kapag tatanggapin ko yung trabaho, pansamantala na akong magkakapera ng medyo malaki sa isang linggo. Limang libo na yun, makakatulong na iyon samin. Ang kaso hindi namin iyon magagamit sa pangangailangan namin dahil kailangan muna naming unahin yung sinisingil ni Auntie Myrna na bayad sa upa ng apartment.

Iwinaksi ko na lang ang isiping iyon dahil baka mabaliw pa ako kakaisip sa problema namin. Sa ngayon ay magtatrabaho muna ako, kailangan kong magfocus dun. Patuloy lang ako sa paglalakad, ilang metro na lang ay makakarating na ako sa bahay ng pinagto-tutoran ko. Medyo maingay sa tinatahak kong daan dahil marami ang mga napapadaan na mga sasakyan. Medyo maalikabok din dahil sa mga makakapal at itim na usok na binubuga ng malalaking truck na napapadaan.

Napapapikit-pikit pa ako dahil sa silaw ng araw na tumatama sakin. Sobrang init ng panahon ngayon at wala pa akong dalang payong. Wala rin kasing pambili, kung meron mang pera ay hindi ko maibili ng sariling payong. Dala-dala naman ng dalawa kong kapatid yung tig-isa nilang payong. Syempre, ayaw ko namang naiinitan sila o nauulanan. Lalo na yung bunso namin, mabilis pa naman iyong madatnan ng sakit. Kaya tinitiis ko na lang na maglakad ng walang dalang payong.

Habang patuloy sa paglalakad ay may nadaanan akong lubak na kalsada na basa at may kaunting tubig. Naalala ko nitong mga nagdaang araw ay panay buhos ang ulan. Akala ko nga ay may paparating na bagyo dahil madalas ang paglakas ng hangin na may kasamang ambon. Pero mukhang dumaan lang yung typhoon dahil uminit na bigla matapos ang ilang araw.

Pagdaan ko sa parteng may tubig ay siyang pagdaan naman ng motor mula sa likod ko at dahil mabilis at humaharurot iyon ay tumalsik sa suot kong mahabang bestida ang tubig. Kaagad kumulo pataas ang dugo ko at nainis sa pangyayari. Matinis ang mga matang pinukulan ko ng tingin ang papalayong motorbike.

"Gagong iyon! Ni hindi man lang marunong tumingin sa dinadaanan. Porke nakamotor bike, ganun na lang iaasta niya." Inis kong pinagpagan ang parte ng bestida na natalsikan ng tubig na may kaunting putik.

"Wala na, ang dumi na ng damit ko. Nakakainis!" Naiirita kong anas sa sarili. Napabuga na lang ako ng marahas na hangin para pakalmahin ang sarili bago nagpatuloy sa paglalakad.

Hindi ko maaaring dalhin sa bahay ng pinagto-tutoran ko ang inis ko, kailangan kalmado lang ako. Baka mamaya bigla na lang akong mapaalis dahil sa pagkabadtrip ko. Baka kasi maaway ko yung bata o di kaya yung isa sa pamilya nila, nakakahiya na.

Pilit akong ngumiti at iningganyo ang sarili na kaya ko to. Nang mahimasmasan na ay nagpatuloy na ako sa paglalakad.

Pinapasok na ako sa sub division ng guwardiya na nakabantay kaya tuloy lang akong naglakad. Ilang minuto ang lumipas ay nakarating na rin ako sa wakas sa bahay ng pinagto-tutoran ko. Umismid muna ako at inayos ang sarili para komportable at desinte pa rin akong tingnan bago pinindot ng dalawang beses ang doorbell ng gate nila. Ilang sandali lang ang lumipas ay bumukas na ang gate at bumungad sa harapan ko ang Kuya ng batang pinagto-tutoran ko, si Rhyxe Xylan Farnell.

Kilala sa baryong ito ang pamilyang Farnell. Sa pagkakaalam ko ay may mga negosyo na silang naitayo malapit sa bayan. Kilala ring businessman ang ama ni Rhyxe sa isang malaking kompanya sa Maynila. Hindi ko pa ito nakikita dahil madalas lang daw iyong umuwi. Si Rhyxe naman ay kakauwi pa lang mula sa ibang bansa noong unang beses ko pa lang rito sa bahay nila.

Nagtaka nga ang ilang pamilya at kasambahay dahil sa tuwing umuuwi siya ay umaabot lang daw ng ilang araw tapos babalik na ulit sa sa ibang bansa para patakbuhin ulit ang isa sa kompanya nila roon. Pero ngayon ay ilang linggo na itong hindi pa bumabalik dun. Naisip ko na siguro kaya hindi pa rin siya bumabalik sa ibang bansa dahil sakin. Ayaw kong mag-assume pero hindi ko mapigilang isipin na maaaring iyon ang dahilan.

Ngumisi ito ng nakakaloko sakin pero hindi ko na iyon pinansin.

"Ahh, hi there, Agathe. Mas lalo kang gumanda ngayon, ah. I'm glad to see you again." Puno ng kumpyansa nitong wika at sumandal pa sa hamba ng gate. Kumunot lang ang noo ko.

"Nandyan ba yung kapatid mo? Tuturuan ko na siya ngayon." Pabalang kong tanong sa kaniya.

"Nasa kwarto niya. Pasok ka." Imwinaubra nito ang kamay para papasukin ako. Sumunod ako at pumasok, narinig ko pa ang pagsarado ng gate sa likod ko at pagsunod niya sakin. Hindi ko na siya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad papasok sa bahay nila.

Malaki ang bahay nila at masasabi ko na mayaman nga talaga sila. Ganito rin sana ang buhay namin hanggang ngayon kung hindi lang sugarol si Daddy na dahilan ng pagkawala ng lahat ng yaman namin.

"Wait, what happened to your dress? Why is that dirty?" Kunot ang noo nitong tanong, nang lingunin ko siya ay nakatuon ang mata niya sa suot ko.

"Ahh, wala lang to. Natalsikan lang ng putik. Matatanggal naman ito pag nalabhan ko na mamaya pag-uwi." Aniya ko.

Akmang aalis na ako sa harap niya ngunit hindi ko natuloy ang paghakbang nang hawakan niya ako sa kamay. Marahan lang naman ang paghawak niya pero nakaramdam ako ng pagkailang dahil sa paraan ng titig niya, hindi ko tuloy magawang tingnan siya.

"Wait." Mahina nitong habol habang hawak ang kamay ko. "I just want to clarify what I said last time. Gusto kong sabihin na totoo yung mga sinasabi ko sayo. I really want to court you, Agathe. Can you answer that now?" Saglit ko siyang tinitigan sa mga mata. Mga matang nagsusumamo. Pero mabilis kong inalis ang tingin sa kaniya at inalis ang kamay niya sakin.

Ilang araw na niyang sinasabi ang bagay na iyon sakin. Simula noong pumasok ako rito sa kanila para maging personal tutor ng kapatid niya ay ramdam ko na ang madalas niyang pagsulyap sakin. Hindi ko iyon pinansin dahil baka curious siya sa bagong tutor ng kapatid niya. Pero habang tumatagal ay mas kapansin-pansin ang madalas niyang pagpapapansin sakin at kinukulit niya rin ako.

Madalas na rin niya akong asarin. Akala ko nga ay ayaw niya sakin dahil palagi niya akong iniinis, yun pala ay paraan niya lang iyon para mapalapit sakin. At siguro noong hindi na niya kinaya ay umamin na siya na gusto niya ako kaya ayun, nanliligaw na sakin.

"Pasensya ka na, Rhyxe. Hindi ko masasagot iyan. Wala akong balak magpaligaw sa kahit sino." Determinado kong saad sa kaniya.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 02

    Aminado naman ako na seryoso si Rhyxe sa sinasabi niya. Aaminin ko na nagkaroon ako ng kaunting paghanga sa kaniya. Kasi bakit naman hindi? Gwapo naman siya, matangkad, matipuno ang katawan, matalino at mayaman pa. Nasa kaniya na ang lahat. Marami ring nagkakandarapa sa kaniyang mga babae. Pero hindi ko lang lubos maunawaan kung bakit sakin pa siya nagkagusto eh halos ang dami ko ngang pagkukulang sa sarili at sa buhay. Hindi ako nababagay sa isang tulad niya. Hindi naman sa nag-iinarte ako pero hindi ko lang talaga makita ang future ko kasama siya. Mahirap lang ako, hindi-dati kaming mayaman na naging mahirap. Nasa mataas si Rhyxe, ako nasa mababa na. Magkaiba kami ng estado. Kahit kahit na umasa ako na magiging kami ay alam kong hindi pwede. Hindi kami nababagay para sa isa't isa. Mapapahiya lamang siya kapag papatol siya sa isang tulad ko. Hindi lang sa mata ng ibang tao kundi sa mga magulang na rin niya. Siguradong mababa ang magiging tingin nila sakin at mapapatanong kung bakit

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-03
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 03

    Matapos kong kumain ay bumalik si Allora, umalis siya kanina para magtungo sa silid niya. May inabot siya sakin na puting sobre, siguro iyon na ang sahod ko sa paglalaba. "Here. Alam kong napagod ka kaya dinagdagan ko na iyon ng limang libo, which is sampung libo na iyan in total." Nanlaki ang mata ko sa gulat bago chineck ang nasa loob ng sobra at binilang ang pera. Tama, sampung libo nga. "Wag ka nang magtanong kung bakit. Kakasabi mo lang sakin noong nakaraang linggo na sinisingil na kayo ng tita mo sa apartment pinapaupa niya sa inyo, diba? Kung ibabayad mo ng buo ang limang libo sa kaniya, wala naman kayong pangkain niyan. Kaya dinagdagan ko na. I don't take a no, kaya tanggapin mo na iyan, Dyosa. Tulong ko na iyan sa inyo." Lumambot naman ang puso ko sa sinabi niya at ngumiti. "Salamat, Allora. Salamat dito, laking tulong na ito sakin, samin." Ngumiti lang din ito saka tinapik ng marahan ang balikat ko. "Hindi pa tapos ang pagkakayod mo, Fionna. Babalik ka pa naman dito b

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-03
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 04

    Kinabukasan ay walang nagbago sa oras ng pag-alis ko. Maaga ulit akong nagtungo sa bahay nila Allora. Ilang araw na lang ay matatapos na ang trabaho ko bilang labandera sa kanila since pansamantala ko lang namang pinalitan ang isa nilang katulong na nagbakasyon daw sa probinsya nila. Masaya naman ako dahil kahit paano malaki ang sinasahod sakin sa isang araw. Feeling ko tuloy yumayaman na ako dahil sa malaking halagang sinasahod ni Allora sakin. Parang gusto ko na lang manatili ng ganito, na hindi ko na kailangan pang humanap ng ibang trabaho. Parang gusto kong makuntento sa trabahong ito pero alam kong hindi pwede dahil pansamantala lang naman ako dun. Matapos ang ginagawa ko sa bahay nila Allora ay nagpaalam na rin ako sa kaniya matapos niya akong bigyan ng sahod. Parang ang swerte ko nga dahil araw-araw niya akong sinasahuran matapos kong magtrabaho sa kanila. Ang sabi ni Allora sakin ay sakin lang daw niya iyon ginagawa since isang linggo lang naman daw akong nagtatrabaho roo

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-11
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 05

    "Ano ba kasing nangyari?" Tanong ni Allora sakin habang naglalakad kami sa hallway pabalik sa kwarto sa hospital kung saan pinasok yung lalaki. Galing kami sa Canteen, may bibilhin lang sana kasi ginutom ako. Pero di ko na tinuloy, di ko kasi gusto ang mga pagkain kahit sa unang tingin pa lang. Ang plain kasi at mukhang para sa mga pasyente lang ang mga iyon."Ganito kasi ang nangyari.." Panimula ko. "Naglalakad ako sa gilid ng kalsada tapos may nakita akong tuta sa gitna, nanghihina at hindi makalakad ng maayos. Sakto naman na yung lalaki ay nagpapaharurot ng takbo sa motorbike niya ayun.. walang pag-aalinlangan kong tinakbo ang tuta para kunin." Kwento ko na nagpagulat sa kaniya. "Huyy! Baliw ka ba? Bakit ka naman tumakbo sa gitna kung alam mo namang may paparating na motor? Magpapakamatay ka ba?" Singhal nito sa akin, galit nga siya. Sabi ko na nga ba ganun ang magiging reaksyon niya. "Eh, kesa naman hayaan kong masagasaan yung tuta? Kawawa naman. Isa pa, tingnan mo naman. Hindi

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-15
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 06

    Azzurro' s POV,Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun."S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay."What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear.I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-15
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 07

    Balik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-16
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 08

    Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-21
  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 09

    Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26

Bab terbaru

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 11

    Azzuro's POV,Pagbalik namin ni Agathe sa mansyon ay tuloy-tuloy lang akong naglakad papunta sa opisina ko sa taas. Marami pa akong kailangang tapusin na trabaho, at hindi basta-bastang Iwan lang. Kanina nga ay halos ilang meetings na ang dinaluhan, sunod-sunod iyon sa opisina. Pagod na pagod na ako pero dahil sobrang importante ng mga gagawin ko ay pinilit ko na tapusin lahat. Ilang oras nga akong nanatili sa loob ng opisina ko, hindi ko na namalayan kung gaano na katagal ang oras na dumaan sa sobrang abala ko. Nang matapos ako sa ginagawa ay nagstretch ako ng katawan at hinilot ang sintido. This day is so tiring. Nakalimutan ko pa lang magpadala kay Agathe ng kape dito. Tiningnan ko ang oras sa relo na suot ko, di ko nga akalain na alas-dyes na pala ng gabi. Kanina ay umuwi kami ng ala-singko ng hapon. Sobrang busy ko nga talaga kaya hindi ko napansin ang oras. Napagpasyahan ko na lumabas na. Ayaw ko ring manatili ng matagal dito ng ilang oras, kailangan ko ng kaunting pahinga. H

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 10

    Nagsimula na kaagad ako kinabukasan sa trabaho matapos akong pumayag sa deal namin ni Azzurro. Ngayon ay nandito ako sa labas ng isang malaking bahay sa Taguig. Ito na yata yung address na binigay niya sakin. Nagtanong-tanong pa ako kanina sa mga taong may nakakaalam na tagarito sa Taguig tungkol sa address ng bahay, ito naman ang itinuro nila sakin. Grabe, ang laki pala nito. Mukhang mas malaki pa sa mansyon nila Allora. Hindi naman sa ikinukumpara ko yung bahay nila, sinasabi ko lang kung ano ang nakikita at napapansin ko. Alam na rin pala nung guard na nagbabantay sa gate na magtatrabaho ako dito kaya nang pagbuksan niya ako at sinabi ko ang pakay ko ay pinapasok na niya kaagad ako. Bumukas ang pintuan at si Azzurro kaagad ang bumungad sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang nakalantad niyang katawan. Nakatopless lang kasi siya kaya kitang-kita ang abs niya. Kaagad ko namang tinakpan ng mga palad ko ang aking mukha. Takti, my virgin eyes!"Ano ba?! Ganya

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 09

    Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 08

    Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 07

    Balik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 06

    Azzurro' s POV,Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun."S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay."What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear.I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 05

    "Ano ba kasing nangyari?" Tanong ni Allora sakin habang naglalakad kami sa hallway pabalik sa kwarto sa hospital kung saan pinasok yung lalaki. Galing kami sa Canteen, may bibilhin lang sana kasi ginutom ako. Pero di ko na tinuloy, di ko kasi gusto ang mga pagkain kahit sa unang tingin pa lang. Ang plain kasi at mukhang para sa mga pasyente lang ang mga iyon."Ganito kasi ang nangyari.." Panimula ko. "Naglalakad ako sa gilid ng kalsada tapos may nakita akong tuta sa gitna, nanghihina at hindi makalakad ng maayos. Sakto naman na yung lalaki ay nagpapaharurot ng takbo sa motorbike niya ayun.. walang pag-aalinlangan kong tinakbo ang tuta para kunin." Kwento ko na nagpagulat sa kaniya. "Huyy! Baliw ka ba? Bakit ka naman tumakbo sa gitna kung alam mo namang may paparating na motor? Magpapakamatay ka ba?" Singhal nito sa akin, galit nga siya. Sabi ko na nga ba ganun ang magiging reaksyon niya. "Eh, kesa naman hayaan kong masagasaan yung tuta? Kawawa naman. Isa pa, tingnan mo naman. Hindi

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 04

    Kinabukasan ay walang nagbago sa oras ng pag-alis ko. Maaga ulit akong nagtungo sa bahay nila Allora. Ilang araw na lang ay matatapos na ang trabaho ko bilang labandera sa kanila since pansamantala ko lang namang pinalitan ang isa nilang katulong na nagbakasyon daw sa probinsya nila. Masaya naman ako dahil kahit paano malaki ang sinasahod sakin sa isang araw. Feeling ko tuloy yumayaman na ako dahil sa malaking halagang sinasahod ni Allora sakin. Parang gusto ko na lang manatili ng ganito, na hindi ko na kailangan pang humanap ng ibang trabaho. Parang gusto kong makuntento sa trabahong ito pero alam kong hindi pwede dahil pansamantala lang naman ako dun. Matapos ang ginagawa ko sa bahay nila Allora ay nagpaalam na rin ako sa kaniya matapos niya akong bigyan ng sahod. Parang ang swerte ko nga dahil araw-araw niya akong sinasahuran matapos kong magtrabaho sa kanila. Ang sabi ni Allora sakin ay sakin lang daw niya iyon ginagawa since isang linggo lang naman daw akong nagtatrabaho roo

  • Blooming Season (Russo #1)   KABANATA 03

    Matapos kong kumain ay bumalik si Allora, umalis siya kanina para magtungo sa silid niya. May inabot siya sakin na puting sobre, siguro iyon na ang sahod ko sa paglalaba. "Here. Alam kong napagod ka kaya dinagdagan ko na iyon ng limang libo, which is sampung libo na iyan in total." Nanlaki ang mata ko sa gulat bago chineck ang nasa loob ng sobra at binilang ang pera. Tama, sampung libo nga. "Wag ka nang magtanong kung bakit. Kakasabi mo lang sakin noong nakaraang linggo na sinisingil na kayo ng tita mo sa apartment pinapaupa niya sa inyo, diba? Kung ibabayad mo ng buo ang limang libo sa kaniya, wala naman kayong pangkain niyan. Kaya dinagdagan ko na. I don't take a no, kaya tanggapin mo na iyan, Dyosa. Tulong ko na iyan sa inyo." Lumambot naman ang puso ko sa sinabi niya at ngumiti. "Salamat, Allora. Salamat dito, laking tulong na ito sakin, samin." Ngumiti lang din ito saka tinapik ng marahan ang balikat ko. "Hindi pa tapos ang pagkakayod mo, Fionna. Babalik ka pa naman dito b

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status