Azzurro' s POV,
Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun. "S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay. "What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear. I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I hate it. Last time I caught two employees kissing in the restroom, I had them fired immediately. I may be strict but that is part of my rules. "S-sir, i-ibibigay ko lang po ito sa inyo." Saad niya sa nauutal na boses at nanginginig ang kamay na inabot sakin ang isang wallet. I took the wallet from his hand and checked what was inside to make sure it was mine. The other day I couldn't find my wallet when I got home. I thought it fell somewhere. I wanted to look for it but I didn't know where it fell. So I just decided not to look for it since there were no contents except for the credit and debit cards inside. Pero mukhang mapaglaro ang tadhana at naibalik ang wallet ko. Kumpleto rin ang mga cards sa loob, nandun rin pati yung black credit card ko. My eyebrows rose. Weird. Usually kapag may taong nakapulot ng ganito lalo na't puno ng credit card and debit card ang wallet ay hindi na binabalik. Kukunin nila iyon at gagamitin sa mga pangpersonal na interes. I was amazed and amused to the one who returned this. "Do you know who gave this to you?" I ask out of curiosity. "Hindi po, Sir eh. Tinanong ko siya sa pangalan niya pero di niya sinabi. Nagmadali pa nga siyang umalis eh." Sagot niya sakin. That's sad. I would like to thank that person for returning my wallet. I'm not that ruthless enough, I still have conscience to those people with kindness. But unfortunately, It looks like I won't be able to see that person to thank them personally. "Alright, you can return to your duty now." Hindi ko na siya pinagsalita pa at pumasok na. Hindi ko na pinansin ang tingin na binabato ng mga mga empleyado habang naglalakad ako, I'm sure they've noticed why I walk like this. "Everyone get back to work." I ordered that makes them all looked away from me and returned to their respective tasks. Upon entering the elevator, I waited a few minutes before getting out as soon as it opened on the 4th floor. I went to my office and ignored the stares of the other employees working in the area. When I entered the office, I immediately sat down in the swivel chair at my desk. I leaned my back against the backrest and closed my eyes for a moment. This day was tiring, a lot of unexpected things happened. Habang nakapikit ay biglang sumagi sakin ang pamilyar na mukha ng babaeng dahilan kung bakit ako napuruhan sa kabilang paa ngayon. Sariwa pa rin saking alaala ang mukha niya habang tinititigan ko siya kanina. I can still feel her hand resting on my chest and back while supporting me, her smell like a delicate flower, her hair. I couldn't take it. She's like a goddess, so small and... Beautiful. When we're like that, I just want to stay by her side. To hold her close. To sniff her smell, I like her smell. Kahit na ganun ang klase ng pananamit niya, mas nangibabaw ang natural na amoy ng kaniyang balat. I don't know what's happening to me, but I really like her presence. And her sweet voice added to my arousal, it makes my denim jeans between my legs tightened. Fuck! Iniisip ko pa lang ay ramdam ko na naman ang paghigpit ng denim jeans ko ngayon. I am really turned on just thinking about that girl. I don't know why I'm feeling like this, I've never felt this way. Not even to the person who was part of my life before and shared the same roof with me. We had several sex and intimate time together but I've never felt aroused around her, not how like I felt right now. What we shared is just a plain sex for me, and nothing more. I groaned when I heard my phone vibrate in my pants pocket. I was temporarily distracted from thinking about the woman earlier, so I felt relieved when my phone rang. "What is it?" I asked as soon as I answered the call. "I told you not to use that tone when you talked to me. I am your brother, not your employee in your damn company." I can feel how irritated he is right now. But I don't care about his tantrums. "Just spit it out now. I know you have something to tell me." I simply said in a bored tone. "I just wanted to let you know that I have found the woman you are looking for. I already have a copy of her information and where she lives." Paliwanag niya. Right, I almost forgot that I ordered him to find the woman named Agathe. The woman that I got an interest in when I was in high school. My first love. We are in a same university but she's still in grade school at that time. She was still young but she already caught my attention. Hindi ko alam kung bakit ko siya pinag-aaksayahan ng panahon noong mga oras na iyon, pero habang lumilipas ang mga araw ay namamalayan ko na lang ang sarili na sinisilayan siya sa di kalayuan. Why not? Despite her age and young features, her face is beautifully shaped. Tanda ko pa noon ang bilugan niyang mga mata at maputing balat na kapag nasisinagan ng araw ay kumikinang. I tried to remind myself not to be attracted to her, she's still young for god sake. Until one day, I never saw her again. I haven't seen her going to school anymore. Then I just found out from the school principal who is in charge that the girl left with her parents for personal reasons. And they will never come back. When I was in college, I tried to have the private investigators I hired find her and the location of where they lived. Pero ni kahit isa sa kanila ay walang nakalap na impormasyon. Sa panghihinayang at kawalang pag-asa na makikita ko pa siya ay itinigil ko na lang ang paghahanap sa kaniya. I thought maybe she wasn't the right person for me. I also thought that one day my feelings for her would disappear. After all, she was just a child at the time. She has never met me or even known I exist. "Good. Just send it to my email, I'll check it later." Seryoso kong saad. Ibababa ko na sana ang phone nang marinig ang paghirit niya. "Huyy, hindi yan libre ah. Ilang oras at araw ang inilaan ko dyan. I stayed up late every night and used several gadgets and computers to search for information. And I spent a lot of money on the internet." I clicked my tongue inside my mouth in disbelief. "Tang-ina mo talaga Ettore, napakaburaot mo talagang kapatid kahit kailan."Mura ko sa kaniya, "Have you run out of millions of dollars already? Information at location lang ang pinapahanap ko, yet you're already asking for a change. You're unbelievable." "Come on. Don't you love your brother? It's just a penny, hindi ka naman mauubusan." Tumaas ang kilay ko sa naging sagot niya. Penny his feet. If I knew, he would ask for thousands of dollars, No—it could be millions. I sighed, tumayo ako sa swivel chair at naglakad hanggang sa tumigil ako sa may glass wall kung saan kita mula rito ang mga nagtataasang building sa labas at mga sasakyan. Dito ko sa Taguig itinayo ang kompanya ko para malapit lang sa bahay na pinagawa ko for my future family. "How much?" Walang pagdadalawang-isip kong tanong. Isinuksok ko pa ang isang kamay sa bulsa ng pantalon ko sa harap. "20 million." I knew it. Puta, gusto kong magmura. Napapikit na lang ako ng sariling mga mata. He's really getting on my nerves, so annoying bastard. "That's too large of amount." Bawi ko rito, ayaw kong magpatalo sa gung-gong na ito. "Arghhh! Fine. 18 million pesos." "Still huge." Narinig ko pa siyang may binulong. Minumura na niya ako sa isip niya, I can tell that. So do I. "What?! Binabaan ko na nga eh." Reklamo nya. Hindi ako sumagot, and he knows why. "15 million then." "10 million." I said. "What? That's too small! Anong klase kang kapatid? Hindi yan kakasya sa mga bibilhin kong bagong materials—" "Then I will make it 5 million—" "Fine! Alright, 10 million then. It's a deal. Baka mamaya maging piso pa yan." Sumilay ang isang nakakalokong ngisi sa gilid ng aking labi dahil sa tagumpay. Akala niya siguro mabubudol niya ako. I'm an expert person and I know how to handle this kind of job. And I know my brother too much, pero mas kilala niya ang isang tulad ko. "I'll send it to your account later." Binaba ko na kaagad ang call at nilagay ulit sa bulsa ng pantalon ko ang phone. Tiningnan ko ang palagid mula sa labas. Sobrang payapa lang tingnan at hindi maingay kung wala lang glass wall ang nakaharang. Malapit nang gumabi dahil dumidilim na ang kalangitan sa labas. Makikita mula rito ang paglubog ng araw. Maya-maya lang ay papalit na ang buwan at iyon naman ang sunod na magbibigay ng liwanag sa madilim na kapaligiran sa labas. Tumalikod na ako sa glass wall at nagtungo na sa desk ko. Marami pa akong mga papeles na aasikasuhin at sa susunod na mga araw ay may mga dadaluhin akong mga importanteng meeting mula sa mga maimpluwensya at kilalang shareholders ng iba't ibang company. From the swivel chair I was sitting on, in-on ko na ang laptop ko at nagtipa. I transferred the money to my brother's account. Then I also sent a message to let him know. After that, I picked up the folder that was on the desk. Maybe my secretary just put the folder here so I can look at it when I came. Binuklat ko ang folder para tingnan ang mga nilalaman. Makalipas ang ilang segundo ay muli kong narinig ang pagtunog ng phone ko sa bulsa ng pantalon ko. It was just a notification. I saw my brother's message but there was another notification of another message from someone else. Inuna ko na lang yung kay Ettore. Ettore: Thanks. But next time I ask for payment, please make it full. Nahahalata kang kuripot, Kuya eh. Napailing na lang ako sa message niya bago ako nag exit at tiningnan ang kasunod na nagmessage. When I saw the familiar name on the screen, I knew who it was. None other than my ex-wife. I just tapped the name to read the message. Zephryne: Hello, honey. How are you? I miss you a lot. Anyway, I sent you a message to let you know that I'm back in the Philippines. I hope you have time to meet me and so we can talk. After all, may pinagsamahan pa rin naman tayo. See you soon, honey! I love you! That's it. Napabuga ako ng hangin sa bibig matapos iyong sabihin. I almost forgot that we're not divorced yet since nagkaroon ng problema sa pagproseso sa annulment paper namin. Hanggang ngayon ay pinaayos ko pa rin sa kinauukulan para tuluyan nang mabitak kung anuman ang namamagitan samin dati. She makes me like a fool. When I saw her, akala ko siya na yung babaeng pinapahanap ko. And thanks for her good acting, she succeeded in her plan to manipulate me thinking she's Agathe. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang tungkol kay Agathe and how did she found out that I'm looking for her. Pero magaling siyang magpaikot ng mga tao sa mga palad niya at pati ako ay nabiktima ng pang-sscam niya. And would never forgive her for what she did. Pinalagpas ko iyon at binigyan siya ng pagkakataon na huwag magpakita. But damn her, bumalik pa talaga. Pinatay ko na lang ang phone ko at nagfocus na lang ulit sa folder na tinitingnan ko. Nadistract naman agad ako at nagpatuloy lang sa ginagawa. Habang nakafocus sa folder ay biglang sumagi sa isip ko yung dahilan ng pagtawag ni Ettore. Kaagad kong binuksan ang laptop ko para icheck kung may nag email na ba sakin mula kay Ettore. Pagbukas ko nga ng email account ko ay may notification nga mula kay Ettore. Kaagad ko iyonge binuksan and there. Full information of my woman's personal life. There's a familiar photo of her, nangunot pa ang noo ko dahil pamilyar iyon. Di ko sure kung nakita ko na ba. Medyo blurry kasi ang nasa litrato. Si Ettore naman, magbibigay na nga lang ng information blurred pa ang litrato. Full Name: Agathe Phanie Collins Age: 22 Location: Segovia St. Sitio Eldorado Brgy. San Jose Antipolo CityBalik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula
Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako
Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit
Nagsimula na kaagad ako kinabukasan sa trabaho matapos akong pumayag sa deal namin ni Azzurro. Ngayon ay nandito ako sa labas ng isang malaking bahay sa Taguig. Ito na yata yung address na binigay niya sakin. Nagtanong-tanong pa ako kanina sa mga taong may nakakaalam na tagarito sa Taguig tungkol sa address ng bahay, ito naman ang itinuro nila sakin. Grabe, ang laki pala nito. Mukhang mas malaki pa sa mansyon nila Allora. Hindi naman sa ikinukumpara ko yung bahay nila, sinasabi ko lang kung ano ang nakikita at napapansin ko. Alam na rin pala nung guard na nagbabantay sa gate na magtatrabaho ako dito kaya nang pagbuksan niya ako at sinabi ko ang pakay ko ay pinapasok na niya kaagad ako. Bumukas ang pintuan at si Azzurro kaagad ang bumungad sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang nakalantad niyang katawan. Nakatopless lang kasi siya kaya kitang-kita ang abs niya. Kaagad ko namang tinakpan ng mga palad ko ang aking mukha. Takti, my virgin eyes!"Ano ba?! Ganya
Azzuro's POV, Pagbalik namin ni Agathe sa mansyon ay tuloy-tuloy lang akong naglakad papunta sa opisina ko sa taas. Marami pa akong kailangang tapusin na trabaho, at hindi basta-bastang Iwan lang. Kanina nga ay halos ilang meetings na ang dinaluhan, sunod-sunod iyon sa opisina. Pagod na pagod na ako pero dahil sobrang importante ng mga gagawin ko ay pinilit ko na tapusin lahat. Ilang oras nga akong nanatili sa loob ng opisina ko, hindi ko na namalayan kung gaano na katagal ang oras na dumaan sa sobrang abala ko. Nang matapos ako sa ginagawa ay nagstretch ako ng katawan at hinilot ang sintido. This day is so tiring. Nakalimutan ko pa lang magpadala kay Agathe ng kape dito. Tiningnan ko ang oras sa relo na suot ko, di ko nga akalain na alas-dyes na pala ng gabi. Kanina ay umuwi kami ng ala-singko ng hapon. Sobrang busy ko nga talaga kaya hindi ko napansin ang oras. Napagpasyahan ko na lumabas na. Ayaw ko ring manatili ng matagal dito ng ilang oras, kailangan ko ng kaunting pah
Tapos na akong nakapagluto ng hapunan, hinihintay ko na lang na makauwi si Azzurro. Gabi na hindi pa rin siya umuuwi. Maaga siyang umalis kanina pero hanggang ngayon wala pa rin siya.Hindi na niya ako isinama sa lakad niya kanina dahil importanteng meeting daw ang pupuntahan niya. Tama na rin yun kasi nakakapagod rin na sunod ako ng sunod sa kaniya, nagmumukha akong buntot niya. Magdamag rin akong walang ginawa sa loob ng bahay niya, nanood na lang ako ng palabas sa T.V. Infairness rin yung T.V niya, malaki at malapad. Kitang-kita ang mga tao at sobrang linaw.Nagtungo na ako sa sala at umupo sa couch saka binuklat ang libro na kanina ko pa binabasa. Inayos ko ang suot kong dress na binili ni Azzurro para sakin. Ngayon ko pa lang nasuot pero bagay pala siya sakin. Nasuot ko na rin yung ibang damit na binili ni Azzurro para sakin pero itong dress ay ngayon ko pa lang nasuot. Yung ibang dress ay di ko pa nasusuot, sa susunod na siguro yun. Medyo nakakailang nga kasi medyo maikli ang dr
“Come on, Agathe. It’s just a simple walk. You’re not going to die if you make me company for just one day.” Ani Azzurro na nakatayo sa harapan ko ngayon, pinipilit ako.Kakatapos ko pa lang maligo at makapagbihis nang pumasok siya sa kwarto ko. Wala naman akong balak umalis ng bahay kaya ako naligo, gusto ko lang fresh ako. Pero itong pinagsisilbihan ko ay mukhang meron at balak pa akong isama. “One day? Ilang araw mo na kaya akong pinapasama sa mga lakad mo. Ayoko nga kasi. Nakakapagod kaya!” Di ko na natiis na magreklamo. Kakabalik ko pa lang nung Monday matapos akong makapag-day off ng isang araw nung linggo ay pinasama na naman niya ako sa mga lakad niya, pati sa kompanya niya na ilang metro lang naman ang layo mula rito sa mansyon. “Pasasaan pa ang paninilbihan mo sakin kung hindi mo ako sasamahan sa mga pupuntahan ko? Didn’t I tell you to do what exactly I told you? Have you already forgotten that?” Pagtaas niya ng kilay habang nakapameywang pa sa harapan ko. Heto naman ako
Pinagmasdan ko si Azzurro na mukhang hinihintay ang susunod kong sasabihin. Sa hitsura niya ay tila interesado siyang makinig sa bawat detalye na sasabihin ko tungkol sa buhay ko. "Ang totoo nyan, dati kaming mayaman." Halos alinlangan kong saad bago ko sinilip ang magiging reaksyon niya. Nakakapagtaka lang na nanatili lang siyang kalmado. "Hindi naman sa nagmamayabang ako na mayaman talaga kami. Pero matagal na yun, hindi na kami tulad ng dati. Hindi na ganun ang pamumuhay namin ngayon." Umiwas ako ng tingin sa kaniya at tumingin na lang sa cake na kinakain ko. Nahihiya akong magkwento tungkol sa dati naming buhay. Kaya mas mabuti nang hindi ko tingnan ang reaksyon niya ang nagkukwento. "Dati, maayos ang buhay namin. Nasa malaking mansyon nakatira, masasarap ang mga kinakain naming ulam sa hapagkainan at may maraming yaya ang nag-aasikaso samin." Nilalaro ko ang tinidor sa plato habang sinusundot-sundot ang cake roon. "But our life suddenly turns upside down. Ang sabi ng Mommy k
Pinagmasdan ko si Azzurro na mukhang hinihintay ang susunod kong sasabihin. Sa hitsura niya ay tila interesado siyang makinig sa bawat detalye na sasabihin ko tungkol sa buhay ko. "Ang totoo nyan, dati kaming mayaman." Halos alinlangan kong saad bago ko sinilip ang magiging reaksyon niya. Nakakapagtaka lang na nanatili lang siyang kalmado. "Hindi naman sa nagmamayabang ako na mayaman talaga kami. Pero matagal na yun, hindi na kami tulad ng dati. Hindi na ganun ang pamumuhay namin ngayon." Umiwas ako ng tingin sa kaniya at tumingin na lang sa cake na kinakain ko. Nahihiya akong magkwento tungkol sa dati naming buhay. Kaya mas mabuti nang hindi ko tingnan ang reaksyon niya ang nagkukwento. "Dati, maayos ang buhay namin. Nasa malaking mansyon nakatira, masasarap ang mga kinakain naming ulam sa hapagkainan at may maraming yaya ang nag-aasikaso samin." Nilalaro ko ang tinidor sa plato habang sinusundot-sundot ang cake roon. "But our life suddenly turns upside down. Ang sabi ng Mommy k
“Come on, Agathe. It’s just a simple walk. You’re not going to die if you make me company for just one day.” Ani Azzurro na nakatayo sa harapan ko ngayon, pinipilit ako.Kakatapos ko pa lang maligo at makapagbihis nang pumasok siya sa kwarto ko. Wala naman akong balak umalis ng bahay kaya ako naligo, gusto ko lang fresh ako. Pero itong pinagsisilbihan ko ay mukhang meron at balak pa akong isama. “One day? Ilang araw mo na kaya akong pinapasama sa mga lakad mo. Ayoko nga kasi. Nakakapagod kaya!” Di ko na natiis na magreklamo. Kakabalik ko pa lang nung Monday matapos akong makapag-day off ng isang araw nung linggo ay pinasama na naman niya ako sa mga lakad niya, pati sa kompanya niya na ilang metro lang naman ang layo mula rito sa mansyon. “Pasasaan pa ang paninilbihan mo sakin kung hindi mo ako sasamahan sa mga pupuntahan ko? Didn’t I tell you to do what exactly I told you? Have you already forgotten that?” Pagtaas niya ng kilay habang nakapameywang pa sa harapan ko. Heto naman ako
Tapos na akong nakapagluto ng hapunan, hinihintay ko na lang na makauwi si Azzurro. Gabi na hindi pa rin siya umuuwi. Maaga siyang umalis kanina pero hanggang ngayon wala pa rin siya.Hindi na niya ako isinama sa lakad niya kanina dahil importanteng meeting daw ang pupuntahan niya. Tama na rin yun kasi nakakapagod rin na sunod ako ng sunod sa kaniya, nagmumukha akong buntot niya. Magdamag rin akong walang ginawa sa loob ng bahay niya, nanood na lang ako ng palabas sa T.V. Infairness rin yung T.V niya, malaki at malapad. Kitang-kita ang mga tao at sobrang linaw.Nagtungo na ako sa sala at umupo sa couch saka binuklat ang libro na kanina ko pa binabasa. Inayos ko ang suot kong dress na binili ni Azzurro para sakin. Ngayon ko pa lang nasuot pero bagay pala siya sakin. Nasuot ko na rin yung ibang damit na binili ni Azzurro para sakin pero itong dress ay ngayon ko pa lang nasuot. Yung ibang dress ay di ko pa nasusuot, sa susunod na siguro yun. Medyo nakakailang nga kasi medyo maikli ang dr
Azzuro's POV, Pagbalik namin ni Agathe sa mansyon ay tuloy-tuloy lang akong naglakad papunta sa opisina ko sa taas. Marami pa akong kailangang tapusin na trabaho, at hindi basta-bastang Iwan lang. Kanina nga ay halos ilang meetings na ang dinaluhan, sunod-sunod iyon sa opisina. Pagod na pagod na ako pero dahil sobrang importante ng mga gagawin ko ay pinilit ko na tapusin lahat. Ilang oras nga akong nanatili sa loob ng opisina ko, hindi ko na namalayan kung gaano na katagal ang oras na dumaan sa sobrang abala ko. Nang matapos ako sa ginagawa ay nagstretch ako ng katawan at hinilot ang sintido. This day is so tiring. Nakalimutan ko pa lang magpadala kay Agathe ng kape dito. Tiningnan ko ang oras sa relo na suot ko, di ko nga akalain na alas-dyes na pala ng gabi. Kanina ay umuwi kami ng ala-singko ng hapon. Sobrang busy ko nga talaga kaya hindi ko napansin ang oras. Napagpasyahan ko na lumabas na. Ayaw ko ring manatili ng matagal dito ng ilang oras, kailangan ko ng kaunting pah
Nagsimula na kaagad ako kinabukasan sa trabaho matapos akong pumayag sa deal namin ni Azzurro. Ngayon ay nandito ako sa labas ng isang malaking bahay sa Taguig. Ito na yata yung address na binigay niya sakin. Nagtanong-tanong pa ako kanina sa mga taong may nakakaalam na tagarito sa Taguig tungkol sa address ng bahay, ito naman ang itinuro nila sakin. Grabe, ang laki pala nito. Mukhang mas malaki pa sa mansyon nila Allora. Hindi naman sa ikinukumpara ko yung bahay nila, sinasabi ko lang kung ano ang nakikita at napapansin ko. Alam na rin pala nung guard na nagbabantay sa gate na magtatrabaho ako dito kaya nang pagbuksan niya ako at sinabi ko ang pakay ko ay pinapasok na niya kaagad ako. Bumukas ang pintuan at si Azzurro kaagad ang bumungad sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang nakalantad niyang katawan. Nakatopless lang kasi siya kaya kitang-kita ang abs niya. Kaagad ko namang tinakpan ng mga palad ko ang aking mukha. Takti, my virgin eyes!"Ano ba?! Ganya
Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit
Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako
Balik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula
Azzurro' s POV,Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun."S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay."What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear.I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I