Azzurro' s POV,
Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun. "S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay. "What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear. I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I hate it. Last time I caught two employees kissing in the restroom, I had them fired immediately. I may be strict but that is part of my rules. "S-sir, i-ibibigay ko lang po ito sa inyo." Saad niya sa nauutal na boses at nanginginig ang kamay na inabot sakin ang isang wallet. I took the wallet from his hand and checked what was inside to make sure it was mine. The other day I couldn't find my wallet when I got home. I thought it fell somewhere. I wanted to look for it but I didn't know where it fell. So I just decided not to look for it since there were no contents except for the credit and debit cards inside. Pero mukhang mapaglaro ang tadhana at naibalik ang wallet ko. Kumpleto rin ang mga cards sa loob, nandun rin pati yung black credit card ko. My eyebrows rose. Weird. Usually kapag may taong nakapulot ng ganito lalo na't puno ng credit card and debit card ang wallet ay hindi na binabalik. Kukunin nila iyon at gagamitin sa mga pangpersonal na interes. I was amazed and amused to the one who returned this. "Do you know who gave this to you?" I ask out of curiosity. "Hindi po, Sir eh. Tinanong ko siya sa pangalan niya pero di niya sinabi. Nagmadali pa nga siyang umalis eh." Sagot niya sakin. That's sad. I would like to thank that person for returning my wallet. I'm not that ruthless enough, I still have conscience to those people with kindness. But unfortunately, It looks like I won't be able to see that person to thank them personally. "Alright, you can return to your duty now." Hindi ko na siya pinagsalita pa at pumasok na. Hindi ko na pinansin ang tingin na binabato ng mga mga empleyado habang naglalakad ako, I'm sure they've noticed why I walk like this. "Everyone get back to work." I ordered that makes them all looked away from me and returned to their respective tasks. Upon entering the elevator, I waited a few minutes before getting out as soon as it opened on the 4th floor. I went to my office and ignored the stares of the other employees working in the area. When I entered the office, I immediately sat down in the swivel chair at my desk. I leaned my back against the backrest and closed my eyes for a moment. This day was tiring, a lot of unexpected things happened. Habang nakapikit ay biglang sumagi sakin ang pamilyar na mukha ng babaeng dahilan kung bakit ako napuruhan sa kabilang paa ngayon. Sariwa pa rin saking alaala ang mukha niya habang tinititigan ko siya kanina. I can still feel her hand resting on my chest and back while supporting me, her smell like a delicate flower, her hair. I couldn't take it. She's like a goddess, so small and... Beautiful. When we're like that, I just want to stay by her side. To hold her close. To sniff her smell, I like her smell. Kahit na ganun ang klase ng pananamit niya, mas nangibabaw ang natural na amoy ng kaniyang balat. I don't know what's happening to me, but I really like her presence. And her sweet voice added to my arousal, it makes my denim jeans between my legs tightened. Fuck! Iniisip ko pa lang ay ramdam ko na naman ang paghigpit ng denim jeans ko ngayon. I am really turned on just thinking about that girl. I don't know why I'm feeling like this, I've never felt this way. Not even to the person who was part of my life before and shared the same roof with me. We had several sex and intimate time together but I've never felt aroused around her, not how like I felt right now. What we shared is just a plain sex for me, and nothing more. I groaned when I heard my phone vibrate in my pants pocket. I was temporarily distracted from thinking about the woman earlier, so I felt relieved when my phone rang. "What is it?" I asked as soon as I answered the call. "I told you not to use that tone when you talked to me. I am your brother, not your employee in your damn company." I can feel how irritated he is right now. But I don't care about his tantrums. "Just spit it out now. I know you have something to tell me." I simply said in a bored tone. "I just wanted to let you know that I have found the woman you are looking for. I already have a copy of her information and where she lives." Paliwanag niya. Right, I almost forgot that I ordered him to find the woman named Agathe. The woman that I got an interest in when I was in high school. My first love. We are in a same university but she's still in grade school at that time. She was still young but she already caught my attention. Hindi ko alam kung bakit ko siya pinag-aaksayahan ng panahon noong mga oras na iyon, pero habang lumilipas ang mga araw ay namamalayan ko na lang ang sarili na sinisilayan siya sa di kalayuan. Why not? Despite her age and young features, her face is beautifully shaped. Tanda ko pa noon ang bilugan niyang mga mata at maputing balat na kapag nasisinagan ng araw ay kumikinang. I tried to remind myself not to be attracted to her, she's still young for god sake. Until one day, I never saw her again. I haven't seen her going to school anymore. Then I just found out from the school principal who is in charge that the girl left with her parents for personal reasons. And they will never come back. When I was in college, I tried to have the private investigators I hired find her and the location of where they lived. Pero ni kahit isa sa kanila ay walang nakalap na impormasyon. Sa panghihinayang at kawalang pag-asa na makikita ko pa siya ay itinigil ko na lang ang paghahanap sa kaniya. I thought maybe she wasn't the right person for me. I also thought that one day my feelings for her would disappear. After all, she was just a child at the time. She has never met me or even known I exist. "Good. Just send it to my email, I'll check it later." Seryoso kong saad. Ibababa ko na sana ang phone nang marinig ang paghirit niya. "Huyy, hindi yan libre ah. Ilang oras at araw ang inilaan ko dyan. I stayed up late every night and used several gadgets and computers to search for information. And I spent a lot of money on the internet." I clicked my tongue inside my mouth in disbelief. "Tang-ina mo talaga Ettore, napakaburaot mo talagang kapatid kahit kailan."Mura ko sa kaniya, "Have you run out of millions of dollars already? Information at location lang ang pinapahanap ko, yet you're already asking for a change. You're unbelievable." "Come on. Don't you love your brother? It's just a penny, hindi ka naman mauubusan." Tumaas ang kilay ko sa naging sagot niya. Penny his feet. If I knew, he would ask for thousands of dollars, No—it could be millions. I sighed, tumayo ako sa swivel chair at naglakad hanggang sa tumigil ako sa may glass wall kung saan kita mula rito ang mga nagtataasang building sa labas at mga sasakyan. Dito ko sa Taguig itinayo ang kompanya ko para malapit lang sa bahay na pinagawa ko for my future family. "How much?" Walang pagdadalawang-isip kong tanong. Isinuksok ko pa ang isang kamay sa bulsa ng pantalon ko sa harap. "20 million." I knew it. Puta, gusto kong magmura. Napapikit na lang ako ng sariling mga mata. He's really getting on my nerves, so annoying bastard. "That's too large of amount." Bawi ko rito, ayaw kong magpatalo sa gung-gong na ito. "Arghhh! Fine. 18 million pesos." "Still huge." Narinig ko pa siyang may binulong. Minumura na niya ako sa isip niya, I can tell that. So do I. "What?! Binabaan ko na nga eh." Reklamo nya. Hindi ako sumagot, and he knows why. "15 million then." "10 million." I said. "What? That's too small! Anong klase kang kapatid? Hindi yan kakasya sa mga bibilhin kong bagong materials—" "Then I will make it 5 million—" "Fine! Alright, 10 million then. It's a deal. Baka mamaya maging piso pa yan." Sumilay ang isang nakakalokong ngisi sa gilid ng aking labi dahil sa tagumpay. Akala niya siguro mabubudol niya ako. I'm an expert person and I know how to handle this kind of job. And I know my brother too much, pero mas kilala niya ang isang tulad ko. "I'll send it to your account later." Binaba ko na kaagad ang call at nilagay ulit sa bulsa ng pantalon ko ang phone. Tiningnan ko ang palagid mula sa labas. Sobrang payapa lang tingnan at hindi maingay kung wala lang glass wall ang nakaharang. Malapit nang gumabi dahil dumidilim na ang kalangitan sa labas. Makikita mula rito ang paglubog ng araw. Maya-maya lang ay papalit na ang buwan at iyon naman ang sunod na magbibigay ng liwanag sa madilim na kapaligiran sa labas. Tumalikod na ako sa glass wall at nagtungo na sa desk ko. Marami pa akong mga papeles na aasikasuhin at sa susunod na mga araw ay may mga dadaluhin akong mga importanteng meeting mula sa mga maimpluwensya at kilalang shareholders ng iba't ibang company. From the swivel chair I was sitting on, in-on ko na ang laptop ko at nagtipa. I transferred the money to my brother's account. Then I also sent a message to let him know. After that, I picked up the folder that was on the desk. Maybe my secretary just put the folder here so I can look at it when I came. Binuklat ko ang folder para tingnan ang mga nilalaman. Makalipas ang ilang segundo ay muli kong narinig ang pagtunog ng phone ko sa bulsa ng pantalon ko. It was just a notification. I saw my brother's message but there was another notification of another message from someone else. Inuna ko na lang yung kay Ettore. Ettore: Thanks. But next time I ask for payment, please make it full. Nahahalata kang kuripot, Kuya eh. Napailing na lang ako sa message niya bago ako nag exit at tiningnan ang kasunod na nagmessage. When I saw the familiar name on the screen, I knew who it was. None other than my ex-wife. I just tapped the name to read the message. Zephryne: Hello, honey. How are you? I miss you a lot. Anyway, I sent you a message to let you know that I'm back in the Philippines. I hope you have time to meet me and so we can talk. After all, may pinagsamahan pa rin naman tayo. See you soon, honey! I love you! That's it. Napabuga ako ng hangin sa bibig matapos iyong sabihin. I almost forgot that we're not divorced yet since nagkaroon ng problema sa pagproseso sa annulment paper namin. Hanggang ngayon ay pinaayos ko pa rin sa kinauukulan para tuluyan nang mabitak kung anuman ang namamagitan samin dati. She makes me like a fool. When I saw her, akala ko siya na yung babaeng pinapahanap ko. And thanks for her good acting, she succeeded in her plan to manipulate me thinking she's Agathe. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang tungkol kay Agathe and how did she found out that I'm looking for her. Pero magaling siyang magpaikot ng mga tao sa mga palad niya at pati ako ay nabiktima ng pang-sscam niya. And would never forgive her for what she did. Pinalagpas ko iyon at binigyan siya ng pagkakataon na huwag magpakita. But damn her, bumalik pa talaga. Pinatay ko na lang ang phone ko at nagfocus na lang ulit sa folder na tinitingnan ko. Nadistract naman agad ako at nagpatuloy lang sa ginagawa. Habang nakafocus sa folder ay biglang sumagi sa isip ko yung dahilan ng pagtawag ni Ettore. Kaagad kong binuksan ang laptop ko para icheck kung may nag email na ba sakin mula kay Ettore. Pagbukas ko nga ng email account ko ay may notification nga mula kay Ettore. Kaagad ko iyonge binuksan and there. Full information of my woman's personal life. There's a familiar photo of her, nangunot pa ang noo ko dahil pamilyar iyon. Di ko sure kung nakita ko na ba. Medyo blurry kasi ang nasa litrato. Si Ettore naman, magbibigay na nga lang ng information blurred pa ang litrato. Full Name: Agathe Phanie Collins Age: 22 Location: Segovia St. Sitio Eldorado Brgy. San Jose Antipolo CityBalik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula
Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako
Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit
Nagsimula na kaagad ako kinabukasan sa trabaho matapos akong pumayag sa deal namin ni Azzurro. Ngayon ay nandito ako sa labas ng isang malaking bahay sa Taguig. Ito na yata yung address na binigay niya sakin. Nagtanong-tanong pa ako kanina sa mga taong may nakakaalam na tagarito sa Taguig tungkol sa address ng bahay, ito naman ang itinuro nila sakin. Grabe, ang laki pala nito. Mukhang mas malaki pa sa mansyon nila Allora. Hindi naman sa ikinukumpara ko yung bahay nila, sinasabi ko lang kung ano ang nakikita at napapansin ko. Alam na rin pala nung guard na nagbabantay sa gate na magtatrabaho ako dito kaya nang pagbuksan niya ako at sinabi ko ang pakay ko ay pinapasok na niya kaagad ako. Bumukas ang pintuan at si Azzurro kaagad ang bumungad sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang nakalantad niyang katawan. Nakatopless lang kasi siya kaya kitang-kita ang abs niya. Kaagad ko namang tinakpan ng mga palad ko ang aking mukha. Takti, my virgin eyes!"Ano ba?! Ganya
Azzuro's POV,Pagbalik namin ni Agathe sa mansyon ay tuloy-tuloy lang akong naglakad papunta sa opisina ko sa taas. Marami pa akong kailangang tapusin na trabaho, at hindi basta-bastang Iwan lang. Kanina nga ay halos ilang meetings na ang dinaluhan, sunod-sunod iyon sa opisina. Pagod na pagod na ako pero dahil sobrang importante ng mga gagawin ko ay pinilit ko na tapusin lahat. Ilang oras nga akong nanatili sa loob ng opisina ko, hindi ko na namalayan kung gaano na katagal ang oras na dumaan sa sobrang abala ko. Nang matapos ako sa ginagawa ay nagstretch ako ng katawan at hinilot ang sintido. This day is so tiring. Nakalimutan ko pa lang magpadala kay Agathe ng kape dito. Tiningnan ko ang oras sa relo na suot ko, di ko nga akalain na alas-dyes na pala ng gabi. Kanina ay umuwi kami ng ala-singko ng hapon. Sobrang busy ko nga talaga kaya hindi ko napansin ang oras. Napagpasyahan ko na lumabas na. Ayaw ko ring manatili ng matagal dito ng ilang oras, kailangan ko ng kaunting pahinga. H
Naghahanda na ako para sa pagpasok ko sa trabahong inaalok sakin. Kasalukuyan na akong nagtotutor sa isang pamilya na may anak na nag-aaral sa grade school. Tatlong beses sa isang linggo lang ako nagtuturo dahil hindi lang naman iyon ang trabahong tinatanggap ko. Hindi kalakihan ang sinasahod sakin pero hindi rin naman kaliitan. Sakto na rin iyon para sa pang-araw-araw namin. Hanggang high school lang ang natapos ko dahil kinailangan kong tumigil. Sobrang hirap na ng buhay namin, di na tulad noong mayaman pa kami. Pero kahit ganun ay marunong naman akong magbasa at makaintindi. Sa katunayan nga ay ako ang naging top sa klase namin dati. Kung hindi lang nalulong si Daddy sa bisyo at nagkaroon ng maraming utang sa pinasukan niyang pasugalan ay hindi kami maghihirap ng ganito. Grade school pa lang ako noong nawala ang lahat ng yaman namin at napaalis kami sa mansyon namin, bata pa ako at ilang taon pa lang ang dalawa kong kapatid nun. Kaya sobrang hirap ng kabuhayan namin ngayon. Ki
Aminado naman ako na seryoso si Rhyxe sa sinasabi niya. Aaminin ko na nagkaroon ako ng kaunting paghanga sa kaniya. Kasi bakit naman hindi? Gwapo naman siya, matangkad, matipuno ang katawan, matalino at mayaman pa. Nasa kaniya na ang lahat. Marami ring nagkakandarapa sa kaniyang mga babae. Pero hindi ko lang lubos maunawaan kung bakit sakin pa siya nagkagusto eh halos ang dami ko ngang pagkukulang sa sarili at sa buhay. Hindi ako nababagay sa isang tulad niya. Hindi naman sa nag-iinarte ako pero hindi ko lang talaga makita ang future ko kasama siya. Mahirap lang ako, hindi-dati kaming mayaman na naging mahirap. Nasa mataas si Rhyxe, ako nasa mababa na. Magkaiba kami ng estado. Kahit kahit na umasa ako na magiging kami ay alam kong hindi pwede. Hindi kami nababagay para sa isa't isa. Mapapahiya lamang siya kapag papatol siya sa isang tulad ko. Hindi lang sa mata ng ibang tao kundi sa mga magulang na rin niya. Siguradong mababa ang magiging tingin nila sakin at mapapatanong kung bakit
Matapos kong kumain ay bumalik si Allora, umalis siya kanina para magtungo sa silid niya. May inabot siya sakin na puting sobre, siguro iyon na ang sahod ko sa paglalaba. "Here. Alam kong napagod ka kaya dinagdagan ko na iyon ng limang libo, which is sampung libo na iyan in total." Nanlaki ang mata ko sa gulat bago chineck ang nasa loob ng sobra at binilang ang pera. Tama, sampung libo nga. "Wag ka nang magtanong kung bakit. Kakasabi mo lang sakin noong nakaraang linggo na sinisingil na kayo ng tita mo sa apartment pinapaupa niya sa inyo, diba? Kung ibabayad mo ng buo ang limang libo sa kaniya, wala naman kayong pangkain niyan. Kaya dinagdagan ko na. I don't take a no, kaya tanggapin mo na iyan, Dyosa. Tulong ko na iyan sa inyo." Lumambot naman ang puso ko sa sinabi niya at ngumiti. "Salamat, Allora. Salamat dito, laking tulong na ito sakin, samin." Ngumiti lang din ito saka tinapik ng marahan ang balikat ko. "Hindi pa tapos ang pagkakayod mo, Fionna. Babalik ka pa naman dito b
Azzuro's POV,Pagbalik namin ni Agathe sa mansyon ay tuloy-tuloy lang akong naglakad papunta sa opisina ko sa taas. Marami pa akong kailangang tapusin na trabaho, at hindi basta-bastang Iwan lang. Kanina nga ay halos ilang meetings na ang dinaluhan, sunod-sunod iyon sa opisina. Pagod na pagod na ako pero dahil sobrang importante ng mga gagawin ko ay pinilit ko na tapusin lahat. Ilang oras nga akong nanatili sa loob ng opisina ko, hindi ko na namalayan kung gaano na katagal ang oras na dumaan sa sobrang abala ko. Nang matapos ako sa ginagawa ay nagstretch ako ng katawan at hinilot ang sintido. This day is so tiring. Nakalimutan ko pa lang magpadala kay Agathe ng kape dito. Tiningnan ko ang oras sa relo na suot ko, di ko nga akalain na alas-dyes na pala ng gabi. Kanina ay umuwi kami ng ala-singko ng hapon. Sobrang busy ko nga talaga kaya hindi ko napansin ang oras. Napagpasyahan ko na lumabas na. Ayaw ko ring manatili ng matagal dito ng ilang oras, kailangan ko ng kaunting pahinga. H
Nagsimula na kaagad ako kinabukasan sa trabaho matapos akong pumayag sa deal namin ni Azzurro. Ngayon ay nandito ako sa labas ng isang malaking bahay sa Taguig. Ito na yata yung address na binigay niya sakin. Nagtanong-tanong pa ako kanina sa mga taong may nakakaalam na tagarito sa Taguig tungkol sa address ng bahay, ito naman ang itinuro nila sakin. Grabe, ang laki pala nito. Mukhang mas malaki pa sa mansyon nila Allora. Hindi naman sa ikinukumpara ko yung bahay nila, sinasabi ko lang kung ano ang nakikita at napapansin ko. Alam na rin pala nung guard na nagbabantay sa gate na magtatrabaho ako dito kaya nang pagbuksan niya ako at sinabi ko ang pakay ko ay pinapasok na niya kaagad ako. Bumukas ang pintuan at si Azzurro kaagad ang bumungad sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ang nakalantad niyang katawan. Nakatopless lang kasi siya kaya kitang-kita ang abs niya. Kaagad ko namang tinakpan ng mga palad ko ang aking mukha. Takti, my virgin eyes!"Ano ba?! Ganya
Hinatid na ako ni Rhyxe samin. First time niyang nalaman kung saan ang location ng bahay namin. Never pa kasi siyang nakarating dito dahil never naman niya akong naihatid pauwi, ngayon pa lang. Pagbaba ko nga sa sasakyan matapos akong pagbuksan ni Rhyxe ng pintuan ay marami na kaagad na tagasamin ang nakapansin. Todo sulyap pa nga ang mga babae kay Rhyxe, mukhang may bago na naman silang natipuhan na gwapo. Yung iba nga matatalim na tingin ang pinupukol sakin na parang anytime ay susugurin na nila ako. Problema nila? Porke ba may dalawang lalaki na gwapo at matipuno na mayaman pa ang nakasama ko? Anong magagawa ko kung mas maganda ako sa kanila? Hindi naman sa pagmamayabang pero may ipagmamalaki naman talaga ako na ganda. Saka natural tong ganda ko, walang halong chemical. Hindi ko na lang pinansin ang pamatay na tingin ng mga babaeng inggitera. Mamatay sila sa inggit, basta wala akong pake. Nananahimik lang ako dito. Kahit lapitan pa nila itong kasama ko wala akong pakialam. "Dit
Tapos na akong mag-ayos ng sarili ko nang lumabas sa aking kwarto. Lunes ngayon pero sinabi sakin ni Mommy na magpahinga daw muna ako at huwag munang magtrabaho. Kapansin-pansin rin kasi yung kalyo sa kamay ko dulot ng ilang araw na paglalaba ng mga damit nila Allora. Ang dami kasi. Araw-araw ba namang tambak ng labahin ang laundry basket nila. Nakangiti kong nilapitan si Mommy sa sala na noo'y nagtutupi ng mga damit. Hindi siya nagbenta ng mga gulay ngayon dahil pinagbawalan ko. Lumala na kasi ang trangkaso niya at panay ubo. Gusto pa ngang tumanggi pero pinilit ko talaga siya na huwag munang magtrabaho ngayon hangga't hindi pa siya gumagaling. Yung dalawa kong kapatid ay maaga nang pumasok kanina sa eskwela. Kaya maiiwan muna si Mommy ngayon."My." Tawag ko sa kaniya at umupo sa tabi niya saka siya niyakap ng mahigpit. "Pupunta ako sa divisoria ngayon. Mamimili lang ng mga damit." Paalam ko habang naglalambing sa kaniya."Hmmm... Mag-iingat ka, anak." Aniya niya."Dadaan rin ako
Balik na ulit ako sa dating buhay dahil tapos na ang isang linggo kong trabaho bilang labandera sa Mansyon nila Allora. Ngayon ang huling araw ko sa kanila, sakto na linggo. Tumawag din daw yung kasambahay nila na bukas ito babalik. Masaya naman ako kahit papano dahil sa laki ng sinasahod ni Allora sakin ay nabibilhan ko na ng masasarap na pagkain ang mga kapatid ko at nabibilhan ng mga kailangan nila sa eskwela. Sa isang linggong iyon ay hindi kami naghirap. Kulang pa ang naipon ko para sa pangpyansa kay Daddy sa kulungan pero atleast ay makapag-ipon ako kahit papano. Kakatapos ko pa lang maglaba at nagpahinga muna ako. Yung sinuot ko ngayon na damit ay yung dress na sinuot ko rin noong sinauli ang wallet sa pinagtatrabahuan nung may-ari nun. Grabe, di ko akalain na mula Antipolo ay aabot ako ng Taguig para lang masauli yung wallet sa may-ari. Ngayon ay basa na naman yung laylayan ng suot ko. Pero tulad lang din ng dati ay hinayaan ko lang. Ganito naman talaga ako dati pa. Simula
Azzurro' s POV,Paika-ika akong naglalakad pagpasok sa main hallway ng kompanya na pagmamay-ari ko nang makarating ako. Tinawagan ko yung isa sa mga henchmen ko na sunduin ako sa hospital na pinagdalhan sakin nung dalawang babae. Sayang di ko na sila naabutan dun."S-sir, sandali lang po." Inis kong binalingan ng tingin yung guwardiya na nagbabantay."What?" I responded coldly causing him to back away slightly and tremble with fear.I'm a feared man in this company, no one dares to speak to me sensibly. Everyone here is afraid of my presence, because I control them inside this building. I only talk when I like someone, the one who can match my intelligence and abilities. Kinakausap ko naman ng pabalang gamit ang malamig na boses ang mga taong hindi marunong makaintindi sa isang salita. I prefer being strict to everyone, to speak formally when it comes to work and no intimate relationship involved with imployees inside my building. I don't like seeing anyone dating while working, I
"Ano ba kasing nangyari?" Tanong ni Allora sakin habang naglalakad kami sa hallway pabalik sa kwarto sa hospital kung saan pinasok yung lalaki. Galing kami sa Canteen, may bibilhin lang sana kasi ginutom ako. Pero di ko na tinuloy, di ko kasi gusto ang mga pagkain kahit sa unang tingin pa lang. Ang plain kasi at mukhang para sa mga pasyente lang ang mga iyon."Ganito kasi ang nangyari.." Panimula ko. "Naglalakad ako sa gilid ng kalsada tapos may nakita akong tuta sa gitna, nanghihina at hindi makalakad ng maayos. Sakto naman na yung lalaki ay nagpapaharurot ng takbo sa motorbike niya ayun.. walang pag-aalinlangan kong tinakbo ang tuta para kunin." Kwento ko na nagpagulat sa kaniya. "Huyy! Baliw ka ba? Bakit ka naman tumakbo sa gitna kung alam mo namang may paparating na motor? Magpapakamatay ka ba?" Singhal nito sa akin, galit nga siya. Sabi ko na nga ba ganun ang magiging reaksyon niya. "Eh, kesa naman hayaan kong masagasaan yung tuta? Kawawa naman. Isa pa, tingnan mo naman. Hindi
Kinabukasan ay walang nagbago sa oras ng pag-alis ko. Maaga ulit akong nagtungo sa bahay nila Allora. Ilang araw na lang ay matatapos na ang trabaho ko bilang labandera sa kanila since pansamantala ko lang namang pinalitan ang isa nilang katulong na nagbakasyon daw sa probinsya nila. Masaya naman ako dahil kahit paano malaki ang sinasahod sakin sa isang araw. Feeling ko tuloy yumayaman na ako dahil sa malaking halagang sinasahod ni Allora sakin. Parang gusto ko na lang manatili ng ganito, na hindi ko na kailangan pang humanap ng ibang trabaho. Parang gusto kong makuntento sa trabahong ito pero alam kong hindi pwede dahil pansamantala lang naman ako dun. Matapos ang ginagawa ko sa bahay nila Allora ay nagpaalam na rin ako sa kaniya matapos niya akong bigyan ng sahod. Parang ang swerte ko nga dahil araw-araw niya akong sinasahuran matapos kong magtrabaho sa kanila. Ang sabi ni Allora sakin ay sakin lang daw niya iyon ginagawa since isang linggo lang naman daw akong nagtatrabaho roo
Matapos kong kumain ay bumalik si Allora, umalis siya kanina para magtungo sa silid niya. May inabot siya sakin na puting sobre, siguro iyon na ang sahod ko sa paglalaba. "Here. Alam kong napagod ka kaya dinagdagan ko na iyon ng limang libo, which is sampung libo na iyan in total." Nanlaki ang mata ko sa gulat bago chineck ang nasa loob ng sobra at binilang ang pera. Tama, sampung libo nga. "Wag ka nang magtanong kung bakit. Kakasabi mo lang sakin noong nakaraang linggo na sinisingil na kayo ng tita mo sa apartment pinapaupa niya sa inyo, diba? Kung ibabayad mo ng buo ang limang libo sa kaniya, wala naman kayong pangkain niyan. Kaya dinagdagan ko na. I don't take a no, kaya tanggapin mo na iyan, Dyosa. Tulong ko na iyan sa inyo." Lumambot naman ang puso ko sa sinabi niya at ngumiti. "Salamat, Allora. Salamat dito, laking tulong na ito sakin, samin." Ngumiti lang din ito saka tinapik ng marahan ang balikat ko. "Hindi pa tapos ang pagkakayod mo, Fionna. Babalik ka pa naman dito b