"So, this is the friend that you're talking about?" mapait na tanong ng dalagita sa binatilyong may kayakap ngayon na ibang babae.
Gulat na napalingon ang binatilyo sa mahinhing boses na iyon. Napalayo ito sa kayakap na babae nang makita ang dalagita sa harap nila.
“Zayn, it’s not what you think,” agad na sabi ng binatilyo at lumapit sa dalagita ngunit lumayo lamang ito sa kanya.
"Ano ba ang nasa isip ko, Zarus?" malamig na tanong ng dalagita na siyang nagpakaba ng husto sa binatilyo.
“Z-Zayn, she’s just my frien—" naputol ang anumang sasabihin ng binatilyo nang sumabat ang kayakap nitong babae kanina lamang.
"I'm his girlfriend, bitch! Who are you?"
Natuon ang paningin ng dalagita sa babaeng nagsalita. "Girlfriend? So you're Zarus girlfriend? Oh! I see." Nawala ang emosyon sa mukha ng dalagita. Wala kang mababasa kahit ano. Blangko lamang ito.
"Shut up, Margaux! D-Darling, don't believe her. She's not my girl---"
"Are you happy with her?" tanong ng dalagita na siyang nagpatigil sa binatilyo.
Naguguluhang napatingin ang binatilyo sa dalagitang may kulay tsokolateng mata.
"What?" May takot sa boses nito. Takot na pilit nitong tinatago sa dalagita. Natatakot itong iwan ng babaeng mahal dahil lamang sa pagyakap at paghalik ng ibang babae rito.
“I’m asking you again, Zarus, are you happy with her? Dahil kung oo, bibitawan na kita.”
Lalo naman nakaramdam ng paghihirap nang loob ang binatilyo nang makita ang mga luha sa mga mata ng dalagita. Ang tsokolate na mga mata nito ay punong-puno ng sakit at luha.
"Darling please, don't leave me!" Paki-usap ng binatilyo rito.
Hindi nito kakayanin kapag iniwan ito ng dalagita. Mahal nito ang dalaga at wala na itong ibang babaeng minahal kundi ang dalaga lamang.
Marahang pinunasan ng dalaga ang mga luha sa mga mata. "You hurt me Zarus, not once but twice. Now tell me, why I still have to be with you? Once is enough, twice is too much. Pagkakamali na 'yong una pero kung uulitin mo sa pangalawang pagkakataon? Hindi na iyon pagkakamali choice mo na iyon, Zarus." Garalgal ang boses ng dalagita.
"I want to be with you but my heart didn't want to. My choices have prevailed than what I want, Zarus. I want to stay beside you but I'll choose to leave. I choose to let go of you. I want to love myself first before loving someone else. Mahirap kasing ibigay lahat ng pagmamahal mo sa isang tao, ni sa sarili mo wala kanang tinira. Kaya sa huli ikaw lang iyong nahihirapan ng sobra. " Bumuntong hininga ang dalagita at umatras ng ilang hakbang.
Nakita ng dalagita ang pagtulo ng luha ng binatilyo pero hindi nito iyon tinuonan nang pansin.
"P-please don't leave me, Zayn! W-wag ka namang sumuko agad." Pagmamakaawa pa ng binata sa dalagita.
Kung pwede lang. Kung pwede lang talagang huwag niyang iwan ang kasintahan ay mas pipiliin niyang manatili. But her man gave her the most outrageous reason to let go, the man she loved gave her all the reasons to leave.
Nahihirapan ang dalagitang iwan ito nang sunod-sunod na tumulo ang mga luha ng binatilyo. Umatras ng isang hakbang ang dalagita. Masakit man pero alam niyang kakayanin niyang wala ang binata sa tabi niya. Kakayanin niyang malayo rito.
"Be happy with her, Zarus. I know you will be happy with her." Umatras ulit ang dalagita.
"Z-Zayn please… No! I love you so much. You’re all I need." Umiling-iling ang binatilyo at sinubukang hawakan ang dalagita ngunit sa pangalawang pagkakataon ay umiwas lamang ulit ito.
"Galit ako, Zarus. Hindi sayo kundi sa sarili ko. Bakit ba minahal pa kita ng higit pa sa sarili ko? Bakit ba minahal kita ng husto? Bakit nanatili pa ako sa tabi mo kahit ang hirap-hirap na? Galit ako sa sarili ko kase hindi kita kayang ipaglaban tulad ng pangako ko. Galit ako sa sarili ko kase minahal kita ng husto. Ngayon ay malaya kana, pinapalaya na kita." Tumalikod ang dalagita at tumakbo palayo sa taong minahal niya ng lubos.
Ang sakit at hirap na kinimkim niya mula roon sa lugar na iyon ay dala-dala niya palayo. Walang tigil ang mga luha na nagtungo ang dalagitang may tsokolateng mata sa sasakyan nito at mabilis na umalis sa lugar na iyon.
Agad namang tumakbo ang binatilyo para sundan ito. Pero paglabas nito ay hindi na nito nakita ang sasakyan ng dalagita. Nanlulumong sumakay ito sa sasakyan at mabilis na sinundan ang dalagita.
Mawala na ang lahat sa kanya pero 'wag lamang ito. Mahal niya ang dalagita at gagawin niya ang lahat bumalik lamang ito sa kanya.
Sa mga tsokolateng mata ng dalagita ay ang mga luhang walang tigil sa pagtulo. Mabilis ang pagmamaneho at hindi napansin ang isang truck na sumasalubong sa mabilis nitong pagmamaneho.
Huli nang maramdaman ng dalagita ang pagbunggo ng truck sa kotse niya at ang pagtaob ng sasakyan niya. Malakas na tumama ang ulo nito sa isang bagay. Naramdaman pa ng dalagita ang pagkirot ng ulo bago unti-unting pagpikit ng mga mata.
She wished that she won’t survive to the car accident. She doesn’t want to feel any more pain, that will only kill her, again and again.
'Zarus, please be happy with her. Sorry darling... Sorry if I broke my promise that I will fight you until my last breath. Forgive me If I didn't fight you. Be happy without me, Zarus. I love you. Te amo. I love you until my heart stops from beating.' Last thing she said in her mind before she lost her consciousness.
NAKAMUKMOK si Yzainna sa kanyang mesa nang pumasok ang dalawang kaibigan niyang si Jashiel Morfe at Lucé Towler. Naramdaman niya na lumapit ang mga ito sa kanyang puwesto kaya marahan niyang inangat ang kanyang ulo at walang ganang tiningnan ang mga ito. Wala pa siyang maayos na pahinga sa araw na iyon dahil sa sobrang dami niyang papeles na dapat pinirmahan at tapusin."Anong ginagawa niyo rito sa opisina ko?" tanong niya sa mga kaibigan gamit ang lengguwaheng pranses.Kumunot ang kanyang noo nang hindi siya pansinin ng dalawa. Lumihis ang mga ito ng dereksiyon at doon dumeretso sa sopa na malayo sa kanyang puwesto. At nag-usap ang dalawa na parang hindi narinig ang kanyang pagtanong.Jashiel and Lucé were her friends for years now, aside from Khaleesi who was in the Philippines. Ang dalawang ito ay nanatili sa tabi niya, lalo nitong mga nakalipas na apat na taon na talagang kailangan niya ng moral support. Mula nang maaksidente siya sa Pilipinas ay ang dalawa na ang nag-alaga sa ka
PABABA na si Yzainna at ang kaibigan sa eroplanong sinasakyan nang magpaalam si Jashiel sa dalawa upang kunin ang kanilang mga bagahe.Nilingon ni Yzainna ang kaibigang si Luce. "Hindi mo ba talaga gusto si Jashiel?" tanong niya nang mahuling sinusundan nito ng tingin ang papalayong bulto ni Jashiel.She saw the side of Lucé's lips curve up smugly. "Of course not! Sa itsura niyang 'yan, sino ang magkakagusto diyan? Saka bakit ako ang tinatanong mo niyan? Ang ganda ko ay hindi nababagay sa mukha ng lalaking iyon." She chuckled when she saw how serious her friend is. Hindi naman yata ito tonong defensive ano? "Why so braggart, Lucé? Ang defensive mo naman masyado. Tinatanong ko lang naman kung talagang hindi mo siya gusto. Oo at hindi lang ang sagot do'n, Lucé. Saka gwapo naman si Jashiel, ah. Mapili ka! O, baka gusto mo na rin siya pero dini-deny mo lang?" she said playfully.Napatawa siya lalo nang umasim ang mukha ng kaibigan. "Ano? I'm not braggart. Really, j don't like him. Hindi
NANLULUMONG naglakad si Wren palabas ng airport dahil sa pangyayaring iyon.Nagmadali siyang nagtungo sa airport nang marinig ang balitang papunta ng Pilipinas ang isang sikat na manunulat. Sa sobrang pagmamadali niya kanina ay may nabangga siya. Hindi niya inaasahan na mababangga niya ang dalaga. Ang dalaga na siyang dahilan kung bakit siya naroon sa lugar na iyon. Hindi niya maalis ang tingin rito. Malaki ang pinagbago nito. Hindi niya maipagkailang mas lalong gumanda ito ngayon.Ang noong hanggang balikat nitong kulot na buhok, ngayon ay humaba at naging tuwid, na siyang bumagay sa itsura nito. Maalon na ang mahaba nitong pilik mata. Wala na ang masayahin at maamo nitong mukha, nakikita niya ang bahid ng katarayan at bagsik ng mga mata nito kahit na ang hinhin ng boses nito. Ang namumutla nitong labi noon ay namumula na ngayon, lalo pa itong pumuti.Dahil sa naramdamang pagkamiss sa dalaga ay hindi na niya napigilan pa ang sariling yakapin ito ng mahigpit. Ngunit ng itulak siya ni
YZAINNA'S forehead puckered and her brows snapped together because of the caller. Nagtungo siya sa living room at naupo sa kulay itim na sopa. Itinaas niya ang dalawang paa sa glass table na nasa kanyang harapan. "Pardon? I think you made the wrong call," she said.Nagsimula na siyang mainis rito nang hindi man lang ito nagsalita. Ilang minuto pa ang hinintay niya hanggang sa narinig niya ang pagbuntong hininga ng taong nasa kabilang linya."Wala ka bang planong magsalita?" she asked frustratedly.Konti lamang ang nakakaalam ng kanyang numero kung kaya't gusto niyang malaman kung saan nito nakuha iyon."Zayn, its me." Narinig na naman niya ang pangalang iyon.She let out a heavily breath. "Zayn? Sorry but doesn't my name. Can you tell me where did you get my number?""To my friend," he answered."What is your friend name?" she questioned using french."You didn't know him. Anyway, how are you?" "You understand french? I'm good! By the way do I know you?" Hindi siya makapaniwala na
IYONG feeling na okay na siya kanina as in super okay. Maganda na ang mood niya kaso biglang nawala bigla dahil sa presinsiya ng taong nasa harap niya ngayon.Halos umusok ang ilong ni Yzainna dahil sa itinuran nito. Tumaas pa ang sulok ng labi nito nang makita ang gulat at inis sa kanyang mukha. Itinaas niya ang daliri at itinuro ang walang hiya."You're not serious, right? You can't be my engineer. So please leave me alone!" sigaw niya saka hinampas ang kanyang lamesa habang nakaupo pa rin.Isang ngisi lamang ang itinugon ng binata sa kanya bago ito umupo sa kanyang harapan. Wala talagang hiya."Can I see the location, darling?" Hindi nito pinansin ang kanyang masamang tingin."Huwag mong sagarin ang pasensiya ko, Zarus! Noong isang araw pa kita gustong banatan." May diin ang bawat letrang sambit niya.Napaangat ang tingin niya ng bigla na lamang itong napatayo at nanlalaki ang mata habang nakatingin sa kanya. Ang mga labi nito ay nakaawang habang nakatitig sa kanya. Hindi niya alam
ANG malamyos na hangin mula sa labas ng bintanan ang siyang nagpamulat sa mga mata ni Yzainna. With her blurred vision, she saw the blue curtain on the wide glass window blows by the wind. It's already morning. She adjust her vision para makakita ng klaro. When she already adjusted she roam her eyes when she noticed that it is not her room."Where I am?" she asked herself while roaming the whole room.The dark blue and white color of the wall makes the room looks manly. Pati ang mga gamit ay kompleto at may pinaghalong kulay dark blue at white. Idagdag mo pa ang panunuot na amoy ng lalaki sa buong kwarto. Hindi naman masyadong matapang at hindi masakit sa ilong. The room is more relaxing to her.She was planning to leave the room when the door of the bathroom opened at bumungad sa kanya si Wren na nakatapis lamang ng towel ang pang-ibabang bahagi nito.Nakatuon na agad ang mapungay nitong mga mata sa kanya habang ang bawat patak ng tubig galing sa basang buhok ay nakakaakit na naglal
⚠WARNING: MATURED CONTENT. SA MGA UNDER 18 DIYAN HUWAG KAYONG MALIBOG-- I MEAN HUWAG MATIGAS ANG ULO. KAPAG MAY BAWAL, HUWAG BASAHIN!⚠IYONG kasabihang kayang burahin ng isang halik ang galit o inis ng isang tao, hindi aakalain ni Yzainna na totoo 'yon. She was even shock at herself when Wren lips pressed against her yesterday and all her frustration toward him melted away like that, so easy.Ngayon ay pinagluluto niya ito ng hapunan habang nakayakap naman ito sa kanya mula sa kanyang likuran. Wren so clingy to her mula nang magising siya kaninang umaga at hindi niya malamang kadahilanan ay nagugustuhan niya ang mga ginagawa nito. She expect to herself to get angry because of that. She expected that she will slap him but that's wasn't happened. Imbis na sampalin ito ay tinutugon pa niya ang ginawa nito sa kanya, hinahayaan niya kung ano ang gusto nitong gawin."Pwede bang umalis ka muna diyan, hindi ako makapagluto ng maayos," masungit niyang sabi at pasiring na tiningnan ito."No, I
THE feeling when your mind was shouting no, but your heart and body were screaming yes, that's what Yzainna was feeling at the moment as, Wren kneel in bed and position himself between her thigh. She wanted this man, badly. Bakit ba niya nararamdaman ito? Dapat ay iniiwasan niya ang binata. Dapat ay nilalayuan niya ito. Pero heto nga siya, n*******d sa ilalim.Her lips parted when Wren slowly filled her with his erect manhood. Ang matigas, mahaba at matabang pagkalalaki nito, and that made her vagina got stretched just so she could fully accommodate him. Bahagya pa siyang napadaing dahil sa hapding naramdaman. She wasn't virgin anymore? So, her dream every night is true? She and the man in her dream is making love. That's why she didn't fell pain when Wren entered her."Ohh! God.." She is screaming in pleasure nang gumiling ito sa kanyang loob."Damn, darling!" he cursed sexily, and he tilted his head back. Parang sinasakal ang kahabaan nito ng masikip niyang pagkababae. His elbows w
HUWAG magpadala sa selos at galit na nararamdaman kung ayaw mong pagsisihan sa huli ang mga ginawa mo. Pakinggan muna ang paliwanag nila bago ka gumawa ng aksiyon. Iyon ang natutunan ni Yzainna sa mga nangyari sa kanya.Ang utak makalimot man ginagawa naman ng puso ang lahat para maipaalala ang pagmamahal na nakalimutan. Napakasaya ni Yzainna dahil sa pagtungo niya sa Pilipinas ay nakilala niya si Wren na siyang dahilan ng pagbalik ng mga alaala niya.At ngayon ay hindi niya lubos maisip na mangyayari ang lahat ng ito sa kanya. Wala na silang problema. Margaux is now in mental hospital, sabi ng doktor ay lumala raw ang sakit nito mula ng iwan ito ni Wren sa Antique. At lalo pa itong lumala pagkatapos nitong binaril si Jashiel.🎵Sa pagpatak ng bawat oras ay ikawAng iniisip-isip koHindi ko mahinto, pintig ng pusoIkaw ang pinangarap-ngarap koSimula nang matantoNa balang araw iibig ang puso🎵Siya naglalakad papuntang altar kung saan naghihintay si Wren. Who really look handsome,
"DALAWANG araw nang hindi umuuwi si Zarus, Mommy!" sumbong ni Yzainna kay Mommy Lyn.Mula ng nagka-problema sa kompanya ay hindi pa umuuwi si Wren sa bahay nila. Anong klaseng problema ba kasi iyon? Tumatawag naman ito sa kanya kung may oras ito pero talagang nalulungkot siya. Sa dalawang araw na iyon ay may mga pagkain siyang gustong kainin, sinasabi naman niya iyon kay Wren at ilang minuto lamang ay nandito na. At mula ng umalis siya sa hospital ay hindi na muli siyang bumalik pa roon. Tawag ng tawag si Lucé at Khaleesi sa kanya pero wala siyang sinagot alin man doon. Si Jashiel ang may pinakamaraming tawag sa kanilang tatlo. "Inna anak, siguro ay malaking problema iyon. Nangyari na ito sa kompanya noon kaya minsan ay isang linggong hindi umuuwi si Wren sa bahay." "But I miss him mom," nakangusong sabi niya.Talagang miss na miss na niya ang kasintahan. Gusto na niya itong yakapin at hagkan."And I miss you too, darling." Agad siyang natigilan. Ang boses na iyon ay pamilyar sa ka
TATLO silang babae ang nasa tabi ni Jashiel, si Lucé ay hawak-hawak ang kamay ni Jashiel habang siya ay nakaupo sa kama nito habang nakatingin sa mga mata ng kaibigan na nakapikit pa rin at si Khaleesi naman ay nasa tabi lamang niya. "Bakit ang tagal niyang magising?" Takang tanong ni Khaleesi.Malungkot siyang nagkibit-balikat. "Ewan ko!"Napalingon siya ng may humawak sa kanyang mga balikat. "Darling, magpahinga ka muna."Umiling siya at ibinalik ang tingin sa kaibigan. "Ayoko! Hihintayin ko munang magising si Jashiel." "Darling, masama sa'yo---""Zarus, mamaya na." Nakangusong putol niya rito."Masama sa baby natin, darling." Pangungulit pa nito sa kanya.Sasagot pa sana siya ng sumabat na si Lucé. Mula kaninang pagpasok nila sa kwarto ni Jashiel ay hindi ito umiimik. Kaya napatungo na lamang siya ng magsalita na ito."Tatawagan kana lamang namin kapag nagising na siya. You need to rest Inna, for your baby." Hindi ito nakatingin sa kanya habang sinasabi iyon. "Pero Lucé...""Sig
HUMAKBANG paatras si Yzainna ng mabilis na lumapit ito sa kanya. Hindi niya agad napigilan ito ng hablutin nito ang kanyang buhok."Do you think hahayaan kong sumaya kayo ni Wren? I'm not stupid to let that happened, Bitch." Galit na sigaw nito sa kanya habang hinihigpitan ang paghawak sa kanyang buhok."M-Margaux, please let me go!" Napaigik siya nang sampalin siya nito. Ramdam niya ang pagmanhid ng kanyang pisngi dahil sa lakas ng sampal nito.Gusto niyang lumaban ngunit nag-aalala siya sa baby nila ni Wren. Isang pagkakamali lamang niya ay baka mawala ito sa kanila. Hindi niya gustong mangyari iyon. Nasa taas ang kanyang cellphone kaya wala siyang mahingian ng tulong, mabuti sana kung bumalik si Wren sa bahay. Kailangan niyang mag-ingat. She need to keep her baby safe. But how? She don't know what to do. Kinakabahan siya."Let you go? Hindi ako tanga para gawin 'yon. Pagkatapos mong agawin si Wren sa 'kin? Fuck you! Wren is mine. Only mine! Do you heard that?" Napapikit na lamang s
PAGOD na pagod na umupo si Wren sa sofa ng makarating siya sa bahay niya. Galing siyang Korea para bumili ng mangga. Hindi naman Korean mangoes iyon kasi walang gano'n. Galing lang itong Korea. Nilagay niya ang kanyang dalang mangga sa kusina bago bumalik sa living room. Ipinikit niya ang kanyang mga mata para sandaling magpahinga. Kagagaling lamang niya sa hospital, bum'yahe agad siya patungong Korea para sa mangga ng mahal niya. Ayaw naman niyang ibilin sa iba iyon dahil ito ang unang paglilihi ni Yzainna na kasama siya. Ito ang unang pagbubuntis ni Yzainna na kasama siya. Gusto niya lahat ng gusto nito ay siya ang gagawa."Zarus?" Agad niyang iminulat ang kanyang mga mata ng marinig ang malambing na tinig na iyon.Umayos siya ng upo at tiningnan ito. "Hindi ka pa natutulog? Gabi na, darling. Iyong mga bata?" tanong niya.Umiling ito saka tumakbo papunta sa kanya. Agad itong umupo sa kanyang kandungan, niyakap siya. "Kinuha nila Mommy Lyn kanina, doon daw muna ang tatlo." Ngumuso i
SABAY-SABAY silang lahat na napatingin sa pinto nang marinig ang mga maliliit na boses na iyon. Mabilis na napatayo si Yzainna ng makilala ang mga ito."Daddy!" Tumakbo ang tatlo palapit sa ama nilang nakatulala at naluluha habang nakatingin sa kanila.Nag-unahan ang mga ito sa pag-akyat sa kama ng ama. Lumapit siya kay Yza at inalalayan itong umupo sa tabi ni Wren. Umupo rin siya roon. She smiled when she saw Yza touch her dad face."Daddy, are you okay now?" nag-aalalang tanong nito.Wren smile at her saka masuyong niyakap si Yza, "Yes honey, daddy is okay.""Are you still hurt then?" Tanong ni Kaiden na siyang kinalingon ni Wren dito. Hindi na galit ang naroon sa mukha nito kundi pag-aalala para sa ama.Umiling si Wren, ginulo nito ang buhok ng anak. "No buddy, you see daddy is strong." Ipinakita pa nito sa mga anak ang muscle nito na siyang kinaiwas niya ng tingin."Daddy, can we hug you?" Nakanguso namang sabi ni Kaireo.Natawa silang naroon. Cute na cute ang mga ito sa anak nila
NAKAYUKO lamang si Yzainna sa harap ng Mommy ni Wren, kinakabahan siya na hindi niya maipaliwanag. Tumikhim ito kaya dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang ulo mula sa pagkakayuko. Pero agad rin niyang iniwas iyon dahil mariin ang klase ng pagkakatitig nito sa kanya."So, si Margaux ang rason kung bakit mo iniwan ang anak ko?" malumanay ang tono ng pagkakatanong nito sa kanya.Ngumuso siya at nilaro ang kanyang mga daliri. Biglang namasa ang kanyang mga mata. "I'm sorry, Mommy!"Umiling ito saka hinawakan ang magkabilang balikat niya. "Just tell me everything, Inna. I want to hear what happened to the both of you. I want to know everything why you left my son para maintindihan ko," pagsusumamo nito sa kanya."You know Zarus proposed to me after I graduated, right mom?" panimula niya habang pinipigilan na mapahikbi.Tumango-tango ito. "Yeah! He told us his plan before he proposed you."Mapaiit siyang ngumiti. "After he proposed to me doon na ako tumira sa pinagawa niyang bahay. Ilang a
NAKATULALA pa rin si Yzainna hanggang sa umalis ang doktor. Hindi pa rin siya pakapaniwala. Paanong buntis siya? Sa ilang linggong sinabi ng doktor ay wala man lamang siyang naramdaman. Ilang linggo na pero ngayon pa lamang lumabas ang sintomas na buntis siya. Ganoon ba iyon?"Ohmy! My Baby Wren is the father, right? May bagong apo na na naman tayo, honey." Naluluhang tumingin si Mommy Lyn sa asawa nito bago lumapit lalo sa kanya. "Inna anak, may gusto ka bang kainin?"Tumingin siya rito, ngunit ang mga mata'y parang hindi makapaniwala. "Mommy, I'm pregnant." Tumango-tango ito sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "Yes Inna, you're pregnant. We're very happy for you... for the both of you," she kissed her forehead.Dahan-dahang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Tumingin siya kay Lucé, itinaas ang kamay para abutin ito. Inabot naman iyon ng kaibigan."L-Lucé.."Lumapit ito sa kanya. Humiwalay si Mommy Lyn sa kanya at nagtungo sa asawa nito. Niyakap din siya ni Lucé."Congratul
ISANG marahang pagyugyog sa balikat ang nagpagising kay Yzainna mula sa kanyang pagkakatulog. Dahan-dahang siyang bumangon sa pag-ubub sa kama ni Wren at tiningnan ang sinumang gumising sa kanya."Lucé?" Ngumiti ito sa kanya. "Kumain ka muna. Dalawang buwan kanang walang maayos na kain.""I'm not hungry." Muli na sana siyang babalik sa pagtulog nang pigilan siya nito."Inna, please huwag ka namang magpagutom. Sige na kumain kana, pagkatapos mong kumain ay mag-uusap tayo."Tiningnan niya muna ito bago bumuntong hininga. Siguro nga ay kailangan nilang mag-usap. Tumango siya at tumayo, dumeretso siya mesa na naroon. May dalang pagkain ang Mommy Lyn niya kanina bago pumasok sa opisina. Ayaw sana nitong pumasok para bantayan si Wren ngunit pinigilan niya ito. Kaya naman niyang bantayan ito. Hindi na niya poproblemahin ang kanyang kompanya dahil naroon naman si Oxen para pangalagaan ito.Kukuha na sana siya ng pagkain ng agawin ito ni Lucé. "Ako na,"Kumunot ang kanyang noo habang nakatin