"So, this is the friend that you're talking about?" mapait na tanong ng dalagita sa binatilyong may kayakap ngayon na ibang babae.
Gulat na napalingon ang binatilyo sa mahinhing boses na iyon. Napalayo ito sa kayakap na babae nang makita ang dalagita sa harap nila.
“Zayn, it’s not what you think,” agad na sabi ng binatilyo at lumapit sa dalagita ngunit lumayo lamang ito sa kanya.
"Ano ba ang nasa isip ko, Zarus?" malamig na tanong ng dalagita na siyang nagpakaba ng husto sa binatilyo.
“Z-Zayn, she’s just my frien—" naputol ang anumang sasabihin ng binatilyo nang sumabat ang kayakap nitong babae kanina lamang.
"I'm his girlfriend, bitch! Who are you?"
Natuon ang paningin ng dalagita sa babaeng nagsalita. "Girlfriend? So you're Zarus girlfriend? Oh! I see." Nawala ang emosyon sa mukha ng dalagita. Wala kang mababasa kahit ano. Blangko lamang ito.
"Shut up, Margaux! D-Darling, don't believe her. She's not my girl---"
"Are you happy with her?" tanong ng dalagita na siyang nagpatigil sa binatilyo.
Naguguluhang napatingin ang binatilyo sa dalagitang may kulay tsokolateng mata.
"What?" May takot sa boses nito. Takot na pilit nitong tinatago sa dalagita. Natatakot itong iwan ng babaeng mahal dahil lamang sa pagyakap at paghalik ng ibang babae rito.
“I’m asking you again, Zarus, are you happy with her? Dahil kung oo, bibitawan na kita.”
Lalo naman nakaramdam ng paghihirap nang loob ang binatilyo nang makita ang mga luha sa mga mata ng dalagita. Ang tsokolate na mga mata nito ay punong-puno ng sakit at luha.
"Darling please, don't leave me!" Paki-usap ng binatilyo rito.
Hindi nito kakayanin kapag iniwan ito ng dalagita. Mahal nito ang dalaga at wala na itong ibang babaeng minahal kundi ang dalaga lamang.
Marahang pinunasan ng dalaga ang mga luha sa mga mata. "You hurt me Zarus, not once but twice. Now tell me, why I still have to be with you? Once is enough, twice is too much. Pagkakamali na 'yong una pero kung uulitin mo sa pangalawang pagkakataon? Hindi na iyon pagkakamali choice mo na iyon, Zarus." Garalgal ang boses ng dalagita.
"I want to be with you but my heart didn't want to. My choices have prevailed than what I want, Zarus. I want to stay beside you but I'll choose to leave. I choose to let go of you. I want to love myself first before loving someone else. Mahirap kasing ibigay lahat ng pagmamahal mo sa isang tao, ni sa sarili mo wala kanang tinira. Kaya sa huli ikaw lang iyong nahihirapan ng sobra. " Bumuntong hininga ang dalagita at umatras ng ilang hakbang.
Nakita ng dalagita ang pagtulo ng luha ng binatilyo pero hindi nito iyon tinuonan nang pansin.
"P-please don't leave me, Zayn! W-wag ka namang sumuko agad." Pagmamakaawa pa ng binata sa dalagita.
Kung pwede lang. Kung pwede lang talagang huwag niyang iwan ang kasintahan ay mas pipiliin niyang manatili. But her man gave her the most outrageous reason to let go, the man she loved gave her all the reasons to leave.
Nahihirapan ang dalagitang iwan ito nang sunod-sunod na tumulo ang mga luha ng binatilyo. Umatras ng isang hakbang ang dalagita. Masakit man pero alam niyang kakayanin niyang wala ang binata sa tabi niya. Kakayanin niyang malayo rito.
"Be happy with her, Zarus. I know you will be happy with her." Umatras ulit ang dalagita.
"Z-Zayn please… No! I love you so much. You’re all I need." Umiling-iling ang binatilyo at sinubukang hawakan ang dalagita ngunit sa pangalawang pagkakataon ay umiwas lamang ulit ito.
"Galit ako, Zarus. Hindi sayo kundi sa sarili ko. Bakit ba minahal pa kita ng higit pa sa sarili ko? Bakit ba minahal kita ng husto? Bakit nanatili pa ako sa tabi mo kahit ang hirap-hirap na? Galit ako sa sarili ko kase hindi kita kayang ipaglaban tulad ng pangako ko. Galit ako sa sarili ko kase minahal kita ng husto. Ngayon ay malaya kana, pinapalaya na kita." Tumalikod ang dalagita at tumakbo palayo sa taong minahal niya ng lubos.
Ang sakit at hirap na kinimkim niya mula roon sa lugar na iyon ay dala-dala niya palayo. Walang tigil ang mga luha na nagtungo ang dalagitang may tsokolateng mata sa sasakyan nito at mabilis na umalis sa lugar na iyon.
Agad namang tumakbo ang binatilyo para sundan ito. Pero paglabas nito ay hindi na nito nakita ang sasakyan ng dalagita. Nanlulumong sumakay ito sa sasakyan at mabilis na sinundan ang dalagita.
Mawala na ang lahat sa kanya pero 'wag lamang ito. Mahal niya ang dalagita at gagawin niya ang lahat bumalik lamang ito sa kanya.
Sa mga tsokolateng mata ng dalagita ay ang mga luhang walang tigil sa pagtulo. Mabilis ang pagmamaneho at hindi napansin ang isang truck na sumasalubong sa mabilis nitong pagmamaneho.
Huli nang maramdaman ng dalagita ang pagbunggo ng truck sa kotse niya at ang pagtaob ng sasakyan niya. Malakas na tumama ang ulo nito sa isang bagay. Naramdaman pa ng dalagita ang pagkirot ng ulo bago unti-unting pagpikit ng mga mata.
She wished that she won’t survive to the car accident. She doesn’t want to feel any more pain, that will only kill her, again and again.
'Zarus, please be happy with her. Sorry darling... Sorry if I broke my promise that I will fight you until my last breath. Forgive me If I didn't fight you. Be happy without me, Zarus. I love you. Te amo. I love you until my heart stops from beating.' Last thing she said in her mind before she lost her consciousness.
NAKAMUKMOK si Yzainna sa kanyang mesa nang pumasok ang dalawang kaibigan niyang si Jashiel Morfe at Lucé Towler. Naramdaman niya na lumapit ang mga ito sa kanyang puwesto kaya marahan niyang inangat ang kanyang ulo at walang ganang tiningnan ang mga ito. Wala pa siyang maayos na pahinga sa araw na iyon dahil sa sobrang dami niyang papeles na dapat pinirmahan at tapusin."Anong ginagawa niyo rito sa opisina ko?" tanong niya sa mga kaibigan gamit ang lengguwaheng pranses.Kumunot ang kanyang noo nang hindi siya pansinin ng dalawa. Lumihis ang mga ito ng dereksiyon at doon dumeretso sa sopa na malayo sa kanyang puwesto. At nag-usap ang dalawa na parang hindi narinig ang kanyang pagtanong.Jashiel and Lucé were her friends for years now, aside from Khaleesi who was in the Philippines. Ang dalawang ito ay nanatili sa tabi niya, lalo nitong mga nakalipas na apat na taon na talagang kailangan niya ng moral support. Mula nang maaksidente siya sa Pilipinas ay ang dalawa na ang nag-alaga sa ka
PABABA na si Yzainna at ang kaibigan sa eroplanong sinasakyan nang magpaalam si Jashiel sa dalawa upang kunin ang kanilang mga bagahe.Nilingon ni Yzainna ang kaibigang si Luce. "Hindi mo ba talaga gusto si Jashiel?" tanong niya nang mahuling sinusundan nito ng tingin ang papalayong bulto ni Jashiel.She saw the side of Lucé's lips curve up smugly. "Of course not! Sa itsura niyang 'yan, sino ang magkakagusto diyan? Saka bakit ako ang tinatanong mo niyan? Ang ganda ko ay hindi nababagay sa mukha ng lalaking iyon." She chuckled when she saw how serious her friend is. Hindi naman yata ito tonong defensive ano? "Why so braggart, Lucé? Ang defensive mo naman masyado. Tinatanong ko lang naman kung talagang hindi mo siya gusto. Oo at hindi lang ang sagot do'n, Lucé. Saka gwapo naman si Jashiel, ah. Mapili ka! O, baka gusto mo na rin siya pero dini-deny mo lang?" she said playfully.Napatawa siya lalo nang umasim ang mukha ng kaibigan. "Ano? I'm not braggart. Really, j don't like him. Hindi
NANLULUMONG naglakad si Wren palabas ng airport dahil sa pangyayaring iyon.Nagmadali siyang nagtungo sa airport nang marinig ang balitang papunta ng Pilipinas ang isang sikat na manunulat. Sa sobrang pagmamadali niya kanina ay may nabangga siya. Hindi niya inaasahan na mababangga niya ang dalaga. Ang dalaga na siyang dahilan kung bakit siya naroon sa lugar na iyon. Hindi niya maalis ang tingin rito. Malaki ang pinagbago nito. Hindi niya maipagkailang mas lalong gumanda ito ngayon.Ang noong hanggang balikat nitong kulot na buhok, ngayon ay humaba at naging tuwid, na siyang bumagay sa itsura nito. Maalon na ang mahaba nitong pilik mata. Wala na ang masayahin at maamo nitong mukha, nakikita niya ang bahid ng katarayan at bagsik ng mga mata nito kahit na ang hinhin ng boses nito. Ang namumutla nitong labi noon ay namumula na ngayon, lalo pa itong pumuti.Dahil sa naramdamang pagkamiss sa dalaga ay hindi na niya napigilan pa ang sariling yakapin ito ng mahigpit. Ngunit ng itulak siya ni
YZAINNA'S forehead puckered and her brows snapped together because of the caller. Nagtungo siya sa living room at naupo sa kulay itim na sopa. Itinaas niya ang dalawang paa sa glass table na nasa kanyang harapan. "Pardon? I think you made the wrong call," she said.Nagsimula na siyang mainis rito nang hindi man lang ito nagsalita. Ilang minuto pa ang hinintay niya hanggang sa narinig niya ang pagbuntong hininga ng taong nasa kabilang linya."Wala ka bang planong magsalita?" she asked frustratedly.Konti lamang ang nakakaalam ng kanyang numero kung kaya't gusto niyang malaman kung saan nito nakuha iyon."Zayn, its me." Narinig na naman niya ang pangalang iyon.She let out a heavily breath. "Zayn? Sorry but doesn't my name. Can you tell me where did you get my number?""To my friend," he answered."What is your friend name?" she questioned using french."You didn't know him. Anyway, how are you?" "You understand french? I'm good! By the way do I know you?" Hindi siya makapaniwala na
YZAINNA'S forehead puckered and her brows snapped together because of the caller. Nagtungo siya sa living room at naupo sa kulay itim na sopa. Itinaas niya ang dalawang paa sa glass table na nasa kanyang harapan. "Pardon? I think you made the wrong call," she said.Nagsimula na siyang mainis rito nang hindi man lang ito nagsalita. Ilang minuto pa ang hinintay niya hanggang sa narinig niya ang pagbuntong hininga ng taong nasa kabilang linya."Wala ka bang planong magsalita?" she asked frustratedly.Konti lamang ang nakakaalam ng kanyang numero kung kaya't gusto niyang malaman kung saan nito nakuha iyon."Zayn, its me." Narinig na naman niya ang pangalang iyon.She let out a heavily breath. "Zayn? Sorry but doesn't my name. Can you tell me where did you get my number?""To my friend," he answered."What is your friend name?" she questioned using french."You didn't know him. Anyway, how are you?" "You understand french? I'm good! By the way do I know you?" Hindi siya makapaniwala na
NANLULUMONG naglakad si Wren palabas ng airport dahil sa pangyayaring iyon.Nagmadali siyang nagtungo sa airport nang marinig ang balitang papunta ng Pilipinas ang isang sikat na manunulat. Sa sobrang pagmamadali niya kanina ay may nabangga siya. Hindi niya inaasahan na mababangga niya ang dalaga. Ang dalaga na siyang dahilan kung bakit siya naroon sa lugar na iyon. Hindi niya maalis ang tingin rito. Malaki ang pinagbago nito. Hindi niya maipagkailang mas lalong gumanda ito ngayon.Ang noong hanggang balikat nitong kulot na buhok, ngayon ay humaba at naging tuwid, na siyang bumagay sa itsura nito. Maalon na ang mahaba nitong pilik mata. Wala na ang masayahin at maamo nitong mukha, nakikita niya ang bahid ng katarayan at bagsik ng mga mata nito kahit na ang hinhin ng boses nito. Ang namumutla nitong labi noon ay namumula na ngayon, lalo pa itong pumuti.Dahil sa naramdamang pagkamiss sa dalaga ay hindi na niya napigilan pa ang sariling yakapin ito ng mahigpit. Ngunit ng itulak siya ni
PABABA na si Yzainna at ang kaibigan sa eroplanong sinasakyan nang magpaalam si Jashiel sa dalawa upang kunin ang kanilang mga bagahe.Nilingon ni Yzainna ang kaibigang si Luce. "Hindi mo ba talaga gusto si Jashiel?" tanong niya nang mahuling sinusundan nito ng tingin ang papalayong bulto ni Jashiel.She saw the side of Lucé's lips curve up smugly. "Of course not! Sa itsura niyang 'yan, sino ang magkakagusto diyan? Saka bakit ako ang tinatanong mo niyan? Ang ganda ko ay hindi nababagay sa mukha ng lalaking iyon." She chuckled when she saw how serious her friend is. Hindi naman yata ito tonong defensive ano? "Why so braggart, Lucé? Ang defensive mo naman masyado. Tinatanong ko lang naman kung talagang hindi mo siya gusto. Oo at hindi lang ang sagot do'n, Lucé. Saka gwapo naman si Jashiel, ah. Mapili ka! O, baka gusto mo na rin siya pero dini-deny mo lang?" she said playfully.Napatawa siya lalo nang umasim ang mukha ng kaibigan. "Ano? I'm not braggart. Really, j don't like him. Hindi
NAKAMUKMOK si Yzainna sa kanyang mesa nang pumasok ang dalawang kaibigan niyang si Jashiel Morfe at Lucé Towler. Naramdaman niya na lumapit ang mga ito sa kanyang puwesto kaya marahan niyang inangat ang kanyang ulo at walang ganang tiningnan ang mga ito. Wala pa siyang maayos na pahinga sa araw na iyon dahil sa sobrang dami niyang papeles na dapat pinirmahan at tapusin."Anong ginagawa niyo rito sa opisina ko?" tanong niya sa mga kaibigan gamit ang lengguwaheng pranses.Kumunot ang kanyang noo nang hindi siya pansinin ng dalawa. Lumihis ang mga ito ng dereksiyon at doon dumeretso sa sopa na malayo sa kanyang puwesto. At nag-usap ang dalawa na parang hindi narinig ang kanyang pagtanong.Jashiel and Lucé were her friends for years now, aside from Khaleesi who was in the Philippines. Ang dalawang ito ay nanatili sa tabi niya, lalo nitong mga nakalipas na apat na taon na talagang kailangan niya ng moral support. Mula nang maaksidente siya sa Pilipinas ay ang dalawa na ang nag-alaga sa ka
"So, this is the friend that you're talking about?" mapait na tanong ng dalagita sa binatilyong may kayakap ngayon na ibang babae.Gulat na napalingon ang binatilyo sa mahinhing boses na iyon. Napalayo ito sa kayakap na babae nang makita ang dalagita sa harap nila.“Zayn, it’s not what you think,” agad na sabi ng binatilyo at lumapit sa dalagita ngunit lumayo lamang ito sa kanya. "Ano ba ang nasa isip ko, Zarus?" malamig na tanong ng dalagita na siyang nagpakaba ng husto sa binatilyo.“Z-Zayn, she’s just my frien—" naputol ang anumang sasabihin ng binatilyo nang sumabat ang kayakap nitong babae kanina lamang. "I'm his girlfriend, bitch! Who are you?" Natuon ang paningin ng dalagita sa babaeng nagsalita. "Girlfriend? So you're Zarus girlfriend? Oh! I see." Nawala ang emosyon sa mukha ng dalagita. Wala kang mababasa kahit ano. Blangko lamang ito."Shut up, Margaux! D-Darling, don't believe her. She's not my girl---""Are you happy with her?" tanong ng dalagita na siyang nagpatigil