Chapter 2

NAKAMUKMOK si Yzainna sa kanyang mesa nang pumasok ang dalawang kaibigan niyang si Jashiel Morfe at Lucé Towler. 

Naramdaman niya na lumapit ang mga ito sa kanyang puwesto kaya marahan niyang inangat ang kanyang ulo at walang ganang tiningnan ang mga ito. Wala pa siyang maayos na pahinga sa araw na iyon dahil sa sobrang dami niyang papeles na dapat pinirmahan at tapusin.

"Anong ginagawa niyo rito sa opisina ko?" tanong niya sa mga kaibigan gamit ang lengguwaheng pranses.

Kumunot ang kanyang noo nang hindi siya pansinin ng dalawa. Lumihis ang mga ito ng dereksiyon at doon dumeretso sa sopa na malayo sa kanyang puwesto. At nag-usap ang dalawa na parang hindi narinig ang kanyang pagtanong.

Jashiel and Lucé were her friends for years now, aside from Khaleesi who was in the Philippines. Ang dalawang ito ay nanatili sa tabi niya, lalo nitong mga nakalipas na apat na taon na talagang kailangan niya ng moral support. Mula nang maaksidente siya sa Pilipinas ay ang dalawa na ang nag-alaga sa kanya rito sa France. 

"Yzainna Aeu Yuria Renovette!" Mabilis siyang napatingin sa kaibigan niyang si Jashiel nang tawagin nito ang buo at mahaba niyang pangalan.

Si Jashiel Tae Morf, ay isang sikat na actor sa France. Isa din itong magaling na basketbolista kung kaya't marami din ang siyang humanga sa taglay nitong galing sa basketball. 

Tinaasan niya ito ng kilay. "What?" 

"Sinabi ni Mr. Gonzales na pupunta ka daw ng Pilipinas, totoo ba? Bakit hindi namin alam?"

Ang tinutukoy nito ay ang pagpunta niya ng Pilipinas dahil sa isang malaking proyektong isasagawa niya doon.

Isa sa may malaking share sa kompanya niya sa Renovette's Empire's si Mr. Gonzales. Kaya't hindi na siya magtataka kung agad na malalaman ng kaibigan niyang si Jashiel ang tungkol dito. Si Mr. Gonzales ay hindi lang naman isang businessman, isa din itong Manager- Director sa malaki at sikat na TV Shows. Ito din ang manager ng kanyang kaibigan na si Jashiel. Sa sobrang close ng dalawa ay sigurado siyang ikinuwento nito kay Jashiel ang tungkol sa pagpunta niya ng Pilipinas.

"Oo, pero babalik din naman ako kaagad kapag natapos ko na ang aking proyekto roon," paliwanag niya sa mga ito.

"Why didn't you tell us?" tugon naman ng isang kaibigan niyang si Lucé.

Si Lucé Towler naman ay kagaya rin niyang business woman. Tanyag rin ang isang ito sa larangan ng pagsusulat at pagkompos ng isang kanta.

She slightly frowned. "You're busy with your own career so I didn't tell you about this. And besides, I'm also busy signing the documents. I forgot to text or call you." Sinabayan pa niya iyon ng mahinang tawa.

"Inna, we told you that update us if you have important--" she cut what Lucé said.

"I don't want to disturb you, okay?!"

Jashiel sighed and shook his head. "You've never been a nuisance to us Inna, and you know that."

Yzainna groaned and lazily rested his back on the swivel chair. "I know that. I just really don't want to disturb you."

Sa katunayan ay hinihintay lamang niya ang mga ito ang kusang magtungo sa kanya para alamin ang mga bagay-bagay tungkol sa kanya. Ayaw niyang manghingi ng oras sa mga ito dahil gusto niyang kusa nilang binibigay iyon.

Kumunot ang noo ni Jashiel nang makita ang pagod sa mukha ni Yzainna. Nakita rin nito ang itim sa ilalim ng mata niya. "Nagpapahinga ka pa ba, Inna?"

Hindi sinagot ni Yzainna ang kaibigan dahil sa pagod na nararamdaman. Tuluyan na sana siyang makakatulog kung hindi lamang niya narinig ang malakas na boses ni Lucé. 

"Inna, Jashiel asking you!" 

Pilit niyang iminulat ang mga mata at tiningnan si Lucé. "As much as I do, do you think I can still rest with this?" At itinuro ang tambak-tambak na dokumento sa kanyang lamesa.

Mabilis na tumayo ang dalawa at tinungo ang kanyang puwesto. Makikita mo sa mga mukha nilang dalawa ang pag-alala para sa kanya.

"Bakit mo ba masyadong pinapagod ang sarili mo, Inna? You can take a break first without killing yourself at work. Your company will survive a day without you, Yzainna Aeu Yuria. Naririnig mo ba ako, huh?" pangaral na naman ni Lucé sa kanya.

Muli niyang ipinikit ang mga mata at hinayaan lamang ang kaibigan na pagalitan siya. Kung kaya't hindi niya nakita na sininyasan ni Lucé si Jashiel na buhatin siya para ilipat sa isang sopa.

"Hmmm..." Napaungol siya nang maramdamang umangat ang kanyang katawan mula sa kinauupuang silya. Hinayaan niya na lamang ito dahil talagang inaantok at pagod na siya, ni hindi na niya kayang imulat pa ang kanyang mga mata.

MAINGAT na nilapag ni Jashiel si Yzainna sa sopa pagkatapos ay nilingon si Lucé na ngayo'y nakaupo na sa swivel chair ni Yzainna habang hawak ang isang makapal na folder.

"I will accompany her to the Philippines, Lucé."

Umangat ang ulo ni Lucé sa kanya mula sa papeles na hawak nito. "Do you think I will let her go alone? I will not let their path meets again, Jashiel. After what he done to our friend?" galit na sabi nito sa kanya.

"You can't preventable to meet their path, Lucé." He let out a breath slowly. "Kahit pigilan mo sila, hindi mo mapipigilan ang tadhana sa kung anong mangyayaring." 

He sat on the other single sopa saka pinatitigan si Lucé mula roon. Nakakunot ang noo nitong nakatitig din sa kanya. Para siyang sasakmalin nito ano mang oras sa klase ng tingin na ibinibigay nito.

"I don't care about that destiny you talking about, Jashiel. Do what he wanted to do and I will do mine too. Destiny can't do anything about it if I make my move." May diin ang bawat salitang binibitawan ng dalaga kaya nakaramdam siya nang pagkahabag.

Ito ang pangalawang beses na nakita niyang nagalit si Lucé. Ang una ay nang malaman nitong naaksidente si Yzainna, pagkatapos ay ngayon.

Madali itong mainis lalo na't kung iinisin mo itong talaga ngunit pangalawang beses niya pa lamang itong nakitang magalit. Hindi ito agad nagagalit sa mga bagay-bagay pero kapag tungkol na kay Yzainna ay ang bilis nitong sumabog. 

Si Yzainna nalang kase ang tanging pamilya nila. Sabay na namatay ang pamilya nila ni Lucé. Kapatid na rin ang turing ni Lucé kay Yzainna kaya hindi na siya magtataka kung ganito na lamang ang galit nito nang malaman na pupunta ng Pilipinas si Yzainna. Saka may iniiwasan si Lucé roon sa Pilipinas para sa kaibigan kaya ayaw nitong mag-isa si Yzainna pupunta roon. Galit na galit ito sa taong iyon.

Kahit siya ay galit din pero ano nga bang magagawa niya? Hindi niya hawak ang tadhana. Hindi niya kontrolado ang pangyayari kaya wala siyang magagawa kung muling magtagpo ang landas ng dalawa. Ang tanging magagawa lamang niya ay bantayan ang kaibigan at panatilihing ligtas ito.

"Okay! We will accompany her but can you calm down, first? Your face is so scary when you're angry," mahinahong pakiusap niya rito.

Lucé look at him intently before speaking. "Why? What is on my face?"

Tumingin ulit ito sa hawak na papeles at pinirmahan pagkatapos basahin. Ang seryoso nito sa ginagawa.

He blinked. "Aware ka ba na walang emosyon ang mukha mo kapag nagagalit ka? Blangko ang mga mata mo at nakangisi ka na para bang naghahanap ka ng gulo," kunot ang noo niyang sabi rito.

Umangat ulit ang ulo nito sa kanya. Nakakunot na ang noo at nakataas ang kilay nito. "Really? Sorry, I am not aware of it but i'm aware that I will nearly choke you because of your garrulity," masungit na sabi nito.

Napanguso naman si Jasiel dahil sa sinabi ng kaibigan. "Gwapo ako at hindi madaldal, Lucé." 

Hindi siya pinansin ng dalaga at binalik lamang ang atensiyon sa folder na hawak, nagbasa ito na para bang hindi narinig ang kanyang sinabi. Lalong napanguso si Jashiel sa pag-ignora ng dalaga sa kanya.

'Walang babaeng hindi naaakit sa taglay kong kagwapohan. Dapat itong si Lucé ay madadala sa alindog ko hindi 'yong ignorahin lang niya ang kagwapohan ko. Subukan ko kaya siyang akitin?' he chant to himself.

"Stop thinking on how you seduce me, Jashiel. Not me, okay? Kahit maghubad ka sa harap ko hindi ako papatol sayo," Lucé said rudely to him.

He smirk. "Are you sure? Hindi ka talaga maaakit sa'kin kahit na n*******d ako ngayon dito?"

Gusto niyang subukang inisin si Lucé, ang cute kase nitong tingnan kapag naiinis. Mas lalo itong gumaganda sa paningin niya. Mas lalo din siyang na-iinlove rito. Matagal na niya itong gusto, natatakot lang siyang aminin dito dahil baka hindi umayon sa gusto niya ang sagot nito. He's scared to be rejected by her.

"Subukan mo lang Jashiel, talagang hindi kana makakabuo ng pamilya. Babasagin ko iyang tinatago ko mo diyan sa pants mo. Let's see if anyone would like you after that." Lucé was grining from ear to ear and glance his buddy down there.

Tinakpan niya ng kanyang kamay ang bagay na tiningnan nito. "I'm just joking, Lucé! You're to serious," nakasimangot na sabi niya rito.

Lucé can't help but to grin widely. "Don't try me, Jashiel. I will really do what I've told you." 

Tumango-tango siya at nagkamot ng ulo. "Yeah, yeah! Please, remind me everyday not to annoy you again," sabi niya.

"Sure. But for now, help me here by signing this paper para matapos na agad natin ito." Sinulyapan muna siya ng dalaga bago muling itinuon ang buong atensyon sa papeles na hawak.

Umiling-iling siya nang tuluyang makatayo sa pagkakaupo at nagtungo sa upuang nasa harapan nito. Kinuha niya ang ibang papeles at binasa ang mga iyon.

IT WAS already twelve midnight. Abala pa rin si Yzainna sa pag-eempake ng mga dadalhin sa Pilipinas. Balak niyang mag stay roon hanggang sa matapos niya ang kanyang proyekto. 

Napatigil si Yzainna sa ginagawa nang mag-vibrate ang kanyang cellphone. Really? In the middle of the night?

She answered the call without looking at her screen. "This is Yzainna Renovette speaking, who is this?" she said using a French language.

"Look at the caller first before you answer it." Boses ni Lucé iyon. 

Tiningnan niya ang caller at nakitang si Lucé nga iyong tumatawag. Napangisi siya nang may pumasok na namang kalokohan sa kanyang isip. 

"Huwag mo akong diktahan. Sino ka ba ha? Where did you get my number?"

Gusto niyang tumawa ngunit hindi niya iyon magawa dahil baka marinig ng kaibigan at magalit na naman ito lalo sa kanya.

"Inna, tigilan mo ako sa kakaganyan mo kanina pa ako naiinis sa'yo," nagpipigil ng inis na wika ni Lucé.

Alam na siguro nito na pinaglalaruan na naman niya ito. Palagi kasi niya iyong ginagawa kapag bored siya para inisin ito lalo. Lucé is very cute when she's irritated.

"Sorry but---" 

"Isa pa talaga Inna, kukunin ko na sayo si Gureum," pananakot nito.

Gureum ang pangalan ng alaga niyang aso na iniregalo ni Lucé sa kanya noong 26th birthday niya. Sa lahat ng naging alaga niya ay si Gureum lamang talaga ang minahal niya ng sobra. Of course, galing iyon sa kaibigan niya eh. And beside, Gureum is a lovely dog. 

"You're not fair, Lucé! Don't touch my baby Gureum!" angal agad niya sa sinabi nito.

"Eh 'di tumigil kana diyan. Tsk!" 

She touch the speaker of her phone at nilagay ito sa kama niya.

Nakangusong tinapos niya ang pag-aayos ng kanyang gamit. "Bakit ka pala napatawag?" takang tanong niya sa kaibigan.

"Nothing. Have you already fixed your belongings? Alam kong pagod na pagod ka kaya naisip kong baka hindi mo pa naaayos ang nga dadalhin mo. Do you want me to fix it for you? I'll go there," Lucé asked her using melodious voice.

Napangiti siya. Masaya siya sa iniasta ng kaibigan. Lucé is a caring person at ganoon din naman si Jashiel. Iyon talaga ang siyang nagusto niya sa ugali ng kanyang mga kaibigan. Hindi niya maiwasang maluha. Sa tingin niya ay nagiging pabigat na yata siya sa mga kaibigan niya. Successful na nga siya pero hanggang ngayon ay dumedepende pa rin sa mga kaibigan niya.

"Lucé, I'm fine. I'm really fine. Saka patapos na din naman ako." She chuckled "And stop spoiling me, please. I think that's one of the reason why you don't have a boyfriend until now. They're mistaken you a lesbian because you always glued to me." 

"Pinuprotektahan lang kita, Inna . Ayaw lang namin ng mga kaibigan mo na mahirapan pa." Mahinahon pa rin ang boses ng kaibigan.

"I know that, Lucé. Just, you don't have to do that because I can. I can protect myself. Kaya ko na ang sarili ko. So, stop worrying me, okay?" aniya habang pinupunasan ang ilang butil ng luha na tumulo sa kanyang mga mata.

"Hindi mo maaalis sa'kin ang mag-alala. Hanggang kaya kong protektahan ka ay gagawin ko kahit na katumbas nito ang buhay ko." Parang gusto muli niyang maluha sa sinabi nito. Hindi niya iyon inasahan.

Kung may patimpalak sa patigasan ng ulo, si Lucé na ang pambato niya. Hindi mo talaga ito masasabihan. Ginagawa nito kung anong gusto nitong gawin at walang kahit sinong makakapigil no'n, even them.

"Ayoko, Lucé! Ayokong tinataya niyo ang buhay niyo para sa'kin. Ayoko na rin marinig muli ang salitang iyon," singhal niya.

Lucé groaned and sighed heavily. "Sleep now Inna, 7'o clock in the morning our flight tomorrow." Tumigil ito sa pagsasalita, ilang segundo bago itong nagsalita muli. "I will pick you up tomorrow morning," she stated.

Yzainna shrugged and walked towards her bed. Nalagay na naman niya ang mga maleta sa gilid ng pinto niya.

"I can go to airport alone and wait for you there, Lucé."

Nagtataka pa rin talaga siya kung ano ang rason ng dalawa para sumama sa kanya sa Pilipinas. Maliban sa gusto nilang panatilihing ligtas siya ay alam niyang mayroon pang rason iyon. She heard Jashiel ang Lucé talking lately about something. She didn't heard it clearly because of her somnolence but she know they talking about her. 

"No. I'll pick you up tomorrow. And thats final, Inna." There was a authority in her voice.

"Bakit nga ba gusto niyong sumama sakin roon, Lucé?" takang tanong niya rito.

"Because we want to. May problema ba roon?" simpleng sagot lang ni Lucé sa kanya. She's lying.

"You don't need to accompany me, Lucé. I told you already that I'll be fine. Khaleesi was there to accompany me. You have a job here in France so you can't just leave it," she stated.

"Did you already forgot it? I'm the boss, Inna. My company will still survive without me. Kung ang pinoproblema mo ay ang pagsusulat at composisyon ko ay huwag kang mag-alala, I can pass my work through email." Nahihimigan niya ang pagkasakrastiko sa boses nito.

She lay at her bed and then sighed like she is admitting defeat. "Okay! Bahala na nga kayo. Hindi naman kayo mapipigilan pa."

She heard Lucé smirk. "Good. Rest now Inna. I'll call you tomorrow morning. " She nodded kahit hindi nakikita ng kaibigan. "Good night, Inna!" Lucé ended the call not waiting her response.

She put her phone to her study table and close her eyes. Pero bago pa siya makatulog nang tuluyan ay bigla niyang nasapo ang ulo dahil sa biglang may pumasok sa kanyang isip. It's like a moving picture and she's in it and someone. There is a guy and girl making out in somewhere but the faces of the two is still blurred. She think its that her memories.

"Zarus..." Yzainna dreamily said before she fall asleep.

Itutuloy...

Pronounce of Lucé is 'Luchi'