Ayokong tanggalin ang mata sa kanya baka isang kisapmata ko’y basta na lamang itong mawala sa paningin ko. Napasunod ang tingin ko sa kanya ng tumayo siya. Nataranta ako bigla ng humalo siya sa maraming tao dahil natatabunan siya ng mga ito. Napatayo ako ng maayos, napahigpit ang hawak ng mga kamay ko sa railings ng terrace. Mas lumakas ang sipa ng puso ko ng mahirapan akong sundan siya ng tingin. Kay bilis ng mga mata kong palipat-lipat sa mga taong naroon.“F*ck! F*ck! F*ck!” sunod-sunod na mura ko ng makawala siya sa paningin ko. “Where are you, Kirsten?” kung saan-saan na dumapo ang mga mata ko ngunit hindi ko na siya muling nakita pa. “Oh f*ck!” inis na inubos ko ang laman ng kupitang hawak ko. Sinubukan ko pa siyang hanapin muli ngunit hindi ko na talaga siya makita pa. I frustratedly grip on my hair. Binaba ko ang hawak na wine glass sa mini table. “F*ck!” tumalikod ako. Kay laki ng mga hakbang ko na tinungo ang pintuan palabas ng suite ko. Lakad takbo ang ginawa ko patungong e
Kirsten’s POV“No! Walang sasama sa kahit isa sa amin, Rios! You can’t do this to us!” malakas na sigaw ko sa kanya. Lumapit ang mga ito sa amin. Sinubukan akong hawakan sa isa sa kanyang mga tauhan ngunit nagpupumiglas ako. “Don’t touch me!” muling sigaw ko.“Don’t f*cking touch her! You Idiot!” malakas na sigaw ni Rios. “Take the kids, I’ll take her!” utos nito sa mga tauhan.“No!” mas humigpit ang pagkakayap ko sa mga anak ko ngunit walang panama ang lakas ko sa laki ng katawan ng mga tauhan niya. Wala akong nagawa ng sapilitan silang kinuha mula sa akin. Nagpumiglas ang mga anak ko mula sa kanila. Nakita kong kinagat ng kambal ang may hawak sa kanila ngunit ‘di man lang ininda ng mga ito ang kagat ng kambal.“Mommy! Mommy!” malakas na sigaw ng kambal. Tila piniga ang puso ko dahil dama ko ang takot sa mga mata nila habang umiiyak na tinatawag ako. “Wag niyong sasaktan ang mga anak ko kung hindi magkakamatayan tayo!” Tumayo ako upang sundan sila ngunit napahinto ako ng hawakan ni
Kier’s POVI took my cell phone out of my pocket. I double tapped the screen and pressed my Instabook icon. I logged in to my account. I pressed the search bar, typed her name and started to look for her account again. It had been more than five years when I restrained myself from staring at her photos. It had been more than five years when I decided to forget about her and moved on. It had been more than five years when I last saw these pictures of her, naalala ko pa, I was so drunk, puno ng puot at galit ang puso ko dahil sa ginawa niyang pag-iwan sa akin sa altar. Pinagmukha niya kong tanga, pinatay niya ko sa sakit and I promised to myself whenever we meet again I am no longer the guy who were head over hills with her, I’ll be different person, wala ng bakas ng dating Kier na sobrang minahal siya but here I am again, kinakain ang sariling mga salita, parang baliw na hinahanap siya dahil lamang nakakita ako ng kamukhang-kamukha niya kahit wala akong kasiguraduhan kong talaga siya b
Kirsten’s POVI ran as fast as I could for my kids' lives. Kay lakas ng kalabog ng dibdib ko habang pababa ng hagdanan. Nais ko man siyang lingunin ngunit pinigilan ko ang sarili. Kailangan kong magmadali upang makalabas ng mansyon at makahanap ng tulong. Kay lakas ng iyak ng kambal habang tinatawag ang kanilang Daddy. Naluluha na ako. Natatakot rin ako para sa sarili, para kay Kier lalong-lalo para sa mga anak ko. Sabay na napatili ang kambal ng bumungad sa harapan ang mga patay na tauhan ni Rios. Kinarga ko si Rye, kay higpit ng pagkakayakap niya sa akin. Tinago ang mukha sa balikat ko upang wag makita ang mga bankay na nagkalat sa paligid habang hila-hila ko sa kamay si Kye. Nanginginig ako sa takot ngunit kailangan kong tatagan ang sarili ko para sa mga anak ko. Tuloy-tuloy lang takbo hanggang sa makalabas kami ng pintuan ng mansion. “Ran as fast as you can Kirsten-” Natigil ako sa pagtakbo at napalingon ng marinig ko ang malakas na sigaw ni Kier. Bumulusok ang luha sa mga mata
Kirsten’s POVHumihikbi kami pareho habang nanatiling mgakayakap. Tila walang nais na maunang bumitaw sa aming dalawa na para ba na kung may isang kakalas ay yun na ang huling beses na mayayakap ang isa’t-isa. Dama ko ang pananabik namin pareho na maikulong sa mga braso ng bawat isa.“And never will I give you a chance na iwanan ako muli, Kirsten. Hinding-hindi na kita pakakawalan pa,” anas niya sa gitna ng kanyang paghikbi. Una siyang bumitaw sa akin. Marahan niyang hinawakan ang magkabila kong pisngi at mariing tinitigan ako sa mga mata. Sinalubong ko ang mga tingin niya. Hindi ko napigilan ang mangiti. Ang saya ng puso ko. “After all those years, I still love you, ni katiting ay walang nagbago…”“Sobrang mahal rin kita, Kier and I’m so sorry…” hingi ko ng tawad muli. Pinunasan niya ang luha ko gamit ang kanyang mga hinlalaki. “Sssshhh, mangako ka lang na hinding-hindi mo na ako kailanman iiwan, sapat na akin yun upang kalimutan lahat ng sakit at hirap dito sa puso ko,” hindi pa m
Napakapit ako sa braso niya tila doon humuhugot ng lakas dahil unti-unting nawawalan na ng lakas ang mga binti ko dahil sa pagpapalag ginawa niya sa gitna ng mga hita ko habang ang isa niyang kamay ay marahang minamasahe ang umbok ko. Pinaghiwalay ko ang mga binti upang mas madama ang sarap na dulot ng paglalaro niya sa cl!t ko. Minuto pa lang ang lumipas ng simulan niyang masahein ang parteng iyon ng katawan ko ngunit damang-dama kong basang-basa na ito. Dalawang daliri niya ang ginamit sa paglalaro sa cl!t ko at hiwa ng gitna ko. Bawat hagod ng daliri niya sa ibaba ko’y tila’y katumbas ay ang pagkawala ng katinuanko, nakakabaliw, sobrang nakakaliyo. “Ahh… I’m almost…” pagkarinig niya’y binilisan niya ang paghaplus sa hiwa ko at paglalaro sa cl!t ko. Napahigpit ang kapit ko sa kanyang braso ng unti-unti kong naabo ang dulo kasabay ang pagnginig ng katawan ko at pag-agos ng likido mula sa pagkabab*e ko.I turned around to face him. Upang tanggalin ang daliri niya sa gitna ko dahil ay
We were in the bathroom. Kakatapos lang naming maligo na dalawa. Kasalukuyan akong nakaupo sa gilid ng sink while he was standing in between my thigh and his both hands on each of my thighs, gently squeezing it. I felt his intense gaze on me. I tried not to look back at him dahil baka mauwi na naman sa bakbakan ang titigan naming dalawa. I volunteered to shave his tiny beard. I missed doing it for him. I spread the soap foam shaving cream on his jaw and chin before I started shaving it. Ginalaw ko ang mata at masama siyang tinignan ng maramdaman ko ang paggapang ng isa niyang kamay pataas sa suot kong roba. “Stop it!” saway ko sa kanya ngunit imbes na tumigil ay mas lalo pa niya akong tinukso. Gumapang muli ng mas mataas ang kamay niya. I already felt the tip of his finger sa hiwa ko, teasing me again. Pinanliitan ko siya ng mga mata, pilyong nginitian lamang niya ako. “Kapag ikaw masugatan, bahala ka, kakatapos lang natin nagpaparamdam ka na naman.“He want you again,” bumaba ang ti
Kirsten’s POV“I got lost after what happened. Gusto ko lang naman umangat ang buhay ko ngunit sa kagustuhan kong umasenso lupa ang kinasadlakan ko. ‘Di ko lubos inakala na ang Siyudad pala’y extension ng impyerno na pinupugaran ng mga halang ang kaluluwa. Nagising ako sa realidad. Na hindi lahat ay magiging katulad ng buhay ni Chezka na may isang taong agad na darating upang iligtas ka. Nagpatuloy ako sa pakikipagsapalaran sa siyudad. Malaki na ang naisakripisyo ko para sa p*tang inang pangarap ko at para mabuhay sa lugar na pinili kong abutin ang mga pangarap ay kailangan kong bumagay. Tinapangan ko ang aking sikmura. I became an escort of politicians, billionaires, business tycoons who were thrice my age, naging babaeng mababa ang lipad. Nagbebenta ng sariling laman,” muling mabilis na pinunasan ang mga luha sa magkabilang pisngi niya. “Lingid sa kaalaman ko na nagbunga na pala yung kahayupan nila sa akin.”Twenty Seven Years AgoSheila’s POV“Hoy! Tulala ka na naman dyan! Maliit b