Share
Chapter 46
INIHATID NG ISA naming kasama na si 702, si Miss Jennifer sa burol ng Ama nito. Naiwan kaming apat sa mansyon. Hanggang ngayon hindi ko parin maiwasan ang mapa-isip ng malalim dahil sa mabilisang pangyayari ngayong gabi.
Halos sasabog na ang ulo ko sa kakaisip ng dahilan at scenario na sasagot sa kasong ito. Kahit kailan hindi kami pumalpak at naisahan, ngayon lang ito nangyari. May mali. May mali sa lahat nang 'to. Iyon ang kailangan naming pag-aralan at pagtuonan ng pansin.
Nagsimula na akong humakbang papunta sa aking kotse na nakaparada sa garahe ng magpamilyang Caline. Umismid ako nang sumunod sa 'kin ang aking nga kasamahan.
"Nasaan ang kotse niyo?" Tanong ko sa kanila.
"Nakisabay lang kami kanina kay 701. Pero dahil wala siya ngayon dito, sa'yo na kami sasabay," mabikisang sagot ni 706.
Umiling ako saka pumasok na sa kotse ko. Wala na akong magagawa pa kundi hayaan na lamang silang pumasok sa kotse ko.
Ta
Related chapters
Revenge of the Wife Chapter 47
PINAKATITIGAN KO ng mabuti ang litratong ibinigay sa akin ni Miona . “Anong meron dito?” taka kong tanong sa kaniya na siyang ikinataas niya ng tingin sa akin. Inilapag ko sa mesang nasa harapan namin ang litrato.Tumingin-tingin siya sa paligid bago niya sinagot ang aking tanong., “Di ba sinabi mo sa akin na kailangan mo mahanap ang totoong suspect na pumatay kay Mister Caline, iyan na iyon Laird. Makakatulong ang litratong iyan. Ayon sa aking source na nakuha, isa raw iyang matinding kalaban dati ni Mister Caline sa negosyo, at dahil nga naunang umunlad si Mister Caline. Poot at inggit ang nangibabaw sa puso ng kaibigang iyan ni Mister Caline.”Napahilot ako sa aking sintido dahil sa sinabing iyon ni Miona. Tinitigan ko siya ng masama. “Hindi mo kailangang gawin ito Miona, mapapahamak ka lang. Kung ayaw mong mapa-aga at mapa-bilis ang pagpapaalam mo rito sa mundo. Huwag kang gagawa ng mga bagay na ikap
Revenge of the Wife Chapter 48
MALAKAS na ihip ng hangin ang bumalot sa buo kong katawan nang bumaba ako ng aking kotse. Sa buong pagkatao ko ngayon lamang ako nakaramdam ng pagkasabik at pagkalinga sa pagmamahal ng isang magulang. Ni minsan hindi ko manlang naramdaman ang pagmamahal nila sa akin. Mas lumaki kasi ako sa poder ng Lolo at Lola ko na wala sila. Sa mga oras na kailangan lang nila akong makita doon lang nila ako pupuntahan sa Hedalgo Shrine. Bibisitahin at sesermunan sa lahat ng mga kasalanan at kapalpakan kong ginagawa.Sa pagdadala ko ng kahihiyan sa kanilang angkan. Its hurt yet its nice. Iyon ang dahilan kung bakit ako ngayon ganito. Kung bakit ako naging isang agent at bigyan ng hustisya ang mga taong namatay na walang kalaban-laban. Naging ganito ako dahil sa mga magulang kong matagal na akong itinatakwil at isinusuka ng kanilang mga puso at pag-aaruga.Simula bata palang hindi ko na ramdam ang kanilang pagpapahalaga at pagmamahal sa akin bilang anak. Mas mahal nila ang kanil
Revenge of the Wife Chapter 49
ILANG ARAW ang lumipas bago ang tagpong nangyari sa Hedalgo Shrine at balik ulit ako sa aking trabaho. Sinalubong agad ako ni Lolo pagkapasok na pagkapasok ko sa aming hide out. “How’s my grandson? Kamusta ang pagkikita niyo ng mga magulang mo?”Napangisi ako nang marinig ang tanong sa akin ni Lolo. “Nothing change, Lo. Pareho pa rin ng dati,” tamad kong sagot rito. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at gusto ko ngayong lokohin ito.Ganoon na lamang ang halakhak nito na pumuno sa buong silid dahil sa aking sagot rito na siyang aking ikinailing. “Hindi mo ako ulit maloloko, 707. Tinawagan ako kagabi ng mama mo. At hindi niya maipaliwanag ang saya niyang nararamdaman nang ibalita niya sa akin na nagkabati na kayong tatlo.”Napailing-iling ako. “Nauna pa pala si Mama na balitaan ka,” natatawa ko ring litanya.Umupo ito sa swivel chair saka seryoso
Revenge of the Wife Chapter 50
“SA NGALAN ng Ama, ng Anak, ng Espirito Santo—”“707, 703, 705 at 701 may mga armadong kalalakihan ang dumating sa hindi kalayuan. Sakay sila ng itim at abong kotse malapit sa isang malaking puno sa kaliwa sa inyong harapan.” Umigting ang aking panga nang marinig ang sinabi sa kabilang linya ni 702.Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuang lugar at napatigil ang aking mga mata sa malaking puno sa hindi kalayuan. Hinanap ko ang itim at abong kotse na kakarating lang doon.“Humanda kayo, 703, 705 at 701 marami ang kalaban natin,” bulong ko sa aking mga kasamahan na tulad ko ring nakatingin sa aking tinitingnan.Ngumisi ako nang mabilang ko kung ilan ang kalaban namin lahat. Dalawampu’t dalawa sila, napatingin ako kay Lolo nang sikuhin niya ako. Alam kong sinasabi niya rin sa akin na nakita niya na ang nakikita ko. Kahit gaano pa kami kahanda sa ganit
Revenge of the Wife Chapter 51
PINAKATITIGAN ko ng mabuti ang papel na aking hawak-hawak. Isang malaking negative ang nakasulat sa ibaba ng papel. Ang nagpapatunay ng hinala ko. Ang hinala ko noon pa mang unang napunta ako sa misyong ito. Masama ito, masamang-masama. Hindi ako makapaniwala.Iiling-iling ako habang isinisilid sa aking dalang jacket ang papel na iniabot kanina ng aking utusan. Itinago ko iyon sa bulsa ng aking jacket sa loob. Huminga ako ng malalim bago pumasok sa aking sariling opisina rito sa head quarter.Agad kong kinuha ang attache case ko saka binuksan iyon. Pinakatitigan ko ang singsing saka naningkit ang aking mga mata.Ngumusi ako saka napailing. Hindi ako makapaniwala. Sa lahat ng pwedeng taong pumatay kay Mister Caline, bakit siya pa? Ganoon na ba siya kagalit at napatay niya ito?Ngayong alam ko na kung sino ang tunay na salarin. Kailangan ko munang humanap ng sapat na ebidensya para tuluyan na siyang
Revenge of the Wife Chapter 52
"HINDI KO alam kung ano ang nangyari, anak. Pagkakita ko na lamang sa kaniya nakahandusay na siya at naliligo sa masaganang dugo...anak..sino ang pwedeng may gawa nito? Wala namang kalaban ang Papa mo pero bakit ito nangyayari?"Kitang-kita ko sa mga mata ni Mama ang paghihinagpis habang humahagulhol sa iyak. Yakap-yakap nito ang sarili habang naghihintay kami sa labas ng operating room.Hindi ko mapigilan ang maikuyom ko ang aking mga kamay dahil sa inis at galit na aking nararamdaman. Mukhang nakatunog na sa akin ang aming kalaban kung kaya't ang pamilya ko na nito ang dinadamay.Parang dinudurog ang puso ko habang pinagmamasdan si Mama na naghihirap sa sakit na nararamdaman. Hinding-hindi ko na pwedeng palagpasin pa ang pangyayaring ito. Kailangan ko nang kumilos para mahuli na siya at hindi na makapangdamay pa ng mga inosenteng tao."Ma..huwag ho kayong mag-alala. Hahanapin ko po kung sino ang may gawa nito. Pagbabayaran
Revenge of the Wife Chapter 53
"SIGURADO KA ba sa gagawin mo Laird? Hindi ka ba niyan mapapahamak? Makinig ka kay Tita. Huwag kang pasaway," sermon na naman sa akin ni Moina nang magkita kami ngayon dito sa school ngayong araw.Ikinuwento ko kasi rito ang nangyari kahapon at heto na naman tayo sa paulit-ulit niyang panenermon sa akin. Napahinga ako ng malalim saka napailing.Here we go again. Always ended up our conversation in this. Nagtataka na ako minsan rito kay Moina. Is she concerned about me or she really want to ended up my mission?I let out a deep sigh and stared her like I don't know her anymore. Nakitaan ko ng pagbabago ang kaniyang mukha ng reaksyon. Now, she is acting again. Umiling-iling ako saka iniwas ko na ang tingin sa kaniya. I sip the remaining coffe latte on the cup and stood up."I gotta go, Moina. I need to do something today. Pahatid ka nalang kay manong Jose. Saka pakisabi na hindi na niya ako hintayin," paalam
Revenge of the Wife Chapter 54
PATAPON KONG inihagis ang mga damit at mga gamit sa mesa ng aking opisina nang pagkatapos kong hubarin ang lahat nang 'yon mula sa aking katawan. Kanina pa ako hindi makahinga sa mga 'yon.It worthless then. Hindi nag-work ang planong 'to ni Lolo. Natakasan ako ng taong 'yon. Saan ito nagpunta pagkatapos lumabas ng coffee shop? Hindi ko na nakita kung saan siya, kung kaya't hindi ko nasundan agad ang salarin.Pumunta na lamang ako rito sa head quarter. Baka dito makapag-isip pa ako ng mabuti kung paano ko siya mahuli sa akto.Biglang bumukas ng malakas ang pinto at bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Lolo Borge."707, anong nangyari?"Umupo ito sa swivel chair na kaharap ko sa bandang lamesa kung saan ang main desk ko. Huminga ako ng malalim saka pinakatitigan si Lolo ng seryoso."Look, 'Lo. Hindi siya ang tunay na salarin," diretsahan kong sagot rito.
Latest chapter
