LOGINShare
Chapter 45
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ISANG IGLAP nawala ang lahat. Sa paghahanap ng katotohanan nalalagay ang buhay ng isang tao sa panganib. Isang paghahangad na malaman ang katotohanan, ay may nagbuwis ng buhay para lang sa kaligtasan ng lahat. Isang pinakamagaling na detective sa aming grupo.
Bang! Bang!
Hindi pa nakontento ang salarin sa pagbaril ng isa kundi tinatlo pa niya. Uminit ang ulo ko saka binunot ang aking baril na nasa tagiliran ng aking bewang. Halos kaming lahat ay nakahanda na sa maaaring mangyari. Napadako ang aking tingin sa duguang bangkay ni 704.
Hindi ko alam ang aking gagawin. Nagdadalawang isip ako kung ano ang aking uunahin. Ang duguang katawan ni 704, o, ang hanapin kung sino ang nagpaputok ng baril mula sa labas.
Sa huli, napagdesisyunan kong isukbit muli ang aking baril sa bewang at lumapit sa katawan ni 704 na ngayo'y nag-aagaw buhay.
"Shit! This is not happening," I mumbled.
Related chapters
Revenge of the Wife Chapter 46
INIHATID NG ISA naming kasama na si 702, si Miss Jennifer sa burol ng Ama nito. Naiwan kaming apat sa mansyon. Hanggang ngayon hindi ko parin maiwasan ang mapa-isip ng malalim dahil sa mabilisang pangyayari ngayong gabi.Halos sasabog na ang ulo ko sa kakaisip ng dahilan at scenario na sasagot sa kasong ito. Kahit kailan hindi kami pumalpak at naisahan, ngayon lang ito nangyari. May mali. May mali sa lahat nang 'to. Iyon ang kailangan naming pag-aralan at pagtuonan ng pansin.Nagsimula na akong humakbang papunta sa aking kotse na nakaparada sa garahe ng magpamilyang Caline. Umismid ako nang sumunod sa 'kin ang aking nga kasamahan."Nasaan ang kotse niyo?" Tanong ko sa kanila."Nakisabay lang kami kanina kay 701. Pero dahil wala siya ngayon dito, sa'yo na kami sasabay," mabikisang sagot ni 706.Umiling ako saka pumasok na sa kotse ko. Wala na akong magagawa pa kundi hayaan na lamang silang pumasok sa kotse ko.Ta
Revenge of the Wife Chapter 47
PINAKATITIGAN KO ng mabuti ang litratong ibinigay sa akin ni Miona . “Anong meron dito?” taka kong tanong sa kaniya na siyang ikinataas niya ng tingin sa akin. Inilapag ko sa mesang nasa harapan namin ang litrato.Tumingin-tingin siya sa paligid bago niya sinagot ang aking tanong., “Di ba sinabi mo sa akin na kailangan mo mahanap ang totoong suspect na pumatay kay Mister Caline, iyan na iyon Laird. Makakatulong ang litratong iyan. Ayon sa aking source na nakuha, isa raw iyang matinding kalaban dati ni Mister Caline sa negosyo, at dahil nga naunang umunlad si Mister Caline. Poot at inggit ang nangibabaw sa puso ng kaibigang iyan ni Mister Caline.”Napahilot ako sa aking sintido dahil sa sinabing iyon ni Miona. Tinitigan ko siya ng masama. “Hindi mo kailangang gawin ito Miona, mapapahamak ka lang. Kung ayaw mong mapa-aga at mapa-bilis ang pagpapaalam mo rito sa mundo. Huwag kang gagawa ng mga bagay na ikap
Revenge of the Wife Chapter 48
MALAKAS na ihip ng hangin ang bumalot sa buo kong katawan nang bumaba ako ng aking kotse. Sa buong pagkatao ko ngayon lamang ako nakaramdam ng pagkasabik at pagkalinga sa pagmamahal ng isang magulang. Ni minsan hindi ko manlang naramdaman ang pagmamahal nila sa akin. Mas lumaki kasi ako sa poder ng Lolo at Lola ko na wala sila. Sa mga oras na kailangan lang nila akong makita doon lang nila ako pupuntahan sa Hedalgo Shrine. Bibisitahin at sesermunan sa lahat ng mga kasalanan at kapalpakan kong ginagawa.Sa pagdadala ko ng kahihiyan sa kanilang angkan. Its hurt yet its nice. Iyon ang dahilan kung bakit ako ngayon ganito. Kung bakit ako naging isang agent at bigyan ng hustisya ang mga taong namatay na walang kalaban-laban. Naging ganito ako dahil sa mga magulang kong matagal na akong itinatakwil at isinusuka ng kanilang mga puso at pag-aaruga.Simula bata palang hindi ko na ramdam ang kanilang pagpapahalaga at pagmamahal sa akin bilang anak. Mas mahal nila ang kanil
Revenge of the Wife Chapter 49
ILANG ARAW ang lumipas bago ang tagpong nangyari sa Hedalgo Shrine at balik ulit ako sa aking trabaho. Sinalubong agad ako ni Lolo pagkapasok na pagkapasok ko sa aming hide out. “How’s my grandson? Kamusta ang pagkikita niyo ng mga magulang mo?”Napangisi ako nang marinig ang tanong sa akin ni Lolo. “Nothing change, Lo. Pareho pa rin ng dati,” tamad kong sagot rito. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at gusto ko ngayong lokohin ito.Ganoon na lamang ang halakhak nito na pumuno sa buong silid dahil sa aking sagot rito na siyang aking ikinailing. “Hindi mo ako ulit maloloko, 707. Tinawagan ako kagabi ng mama mo. At hindi niya maipaliwanag ang saya niyang nararamdaman nang ibalita niya sa akin na nagkabati na kayong tatlo.”Napailing-iling ako. “Nauna pa pala si Mama na balitaan ka,” natatawa ko ring litanya.Umupo ito sa swivel chair saka seryoso
Revenge of the Wife Chapter 50
“SA NGALAN ng Ama, ng Anak, ng Espirito Santo—”“707, 703, 705 at 701 may mga armadong kalalakihan ang dumating sa hindi kalayuan. Sakay sila ng itim at abong kotse malapit sa isang malaking puno sa kaliwa sa inyong harapan.” Umigting ang aking panga nang marinig ang sinabi sa kabilang linya ni 702.Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuang lugar at napatigil ang aking mga mata sa malaking puno sa hindi kalayuan. Hinanap ko ang itim at abong kotse na kakarating lang doon.“Humanda kayo, 703, 705 at 701 marami ang kalaban natin,” bulong ko sa aking mga kasamahan na tulad ko ring nakatingin sa aking tinitingnan.Ngumisi ako nang mabilang ko kung ilan ang kalaban namin lahat. Dalawampu’t dalawa sila, napatingin ako kay Lolo nang sikuhin niya ako. Alam kong sinasabi niya rin sa akin na nakita niya na ang nakikita ko. Kahit gaano pa kami kahanda sa ganit
Revenge of the Wife Chapter 51
PINAKATITIGAN ko ng mabuti ang papel na aking hawak-hawak. Isang malaking negative ang nakasulat sa ibaba ng papel. Ang nagpapatunay ng hinala ko. Ang hinala ko noon pa mang unang napunta ako sa misyong ito. Masama ito, masamang-masama. Hindi ako makapaniwala.Iiling-iling ako habang isinisilid sa aking dalang jacket ang papel na iniabot kanina ng aking utusan. Itinago ko iyon sa bulsa ng aking jacket sa loob. Huminga ako ng malalim bago pumasok sa aking sariling opisina rito sa head quarter.Agad kong kinuha ang attache case ko saka binuksan iyon. Pinakatitigan ko ang singsing saka naningkit ang aking mga mata.Ngumusi ako saka napailing. Hindi ako makapaniwala. Sa lahat ng pwedeng taong pumatay kay Mister Caline, bakit siya pa? Ganoon na ba siya kagalit at napatay niya ito?Ngayong alam ko na kung sino ang tunay na salarin. Kailangan ko munang humanap ng sapat na ebidensya para tuluyan na siyang
Revenge of the Wife Chapter 52
"HINDI KO alam kung ano ang nangyari, anak. Pagkakita ko na lamang sa kaniya nakahandusay na siya at naliligo sa masaganang dugo...anak..sino ang pwedeng may gawa nito? Wala namang kalaban ang Papa mo pero bakit ito nangyayari?"Kitang-kita ko sa mga mata ni Mama ang paghihinagpis habang humahagulhol sa iyak. Yakap-yakap nito ang sarili habang naghihintay kami sa labas ng operating room.Hindi ko mapigilan ang maikuyom ko ang aking mga kamay dahil sa inis at galit na aking nararamdaman. Mukhang nakatunog na sa akin ang aming kalaban kung kaya't ang pamilya ko na nito ang dinadamay.Parang dinudurog ang puso ko habang pinagmamasdan si Mama na naghihirap sa sakit na nararamdaman. Hinding-hindi ko na pwedeng palagpasin pa ang pangyayaring ito. Kailangan ko nang kumilos para mahuli na siya at hindi na makapangdamay pa ng mga inosenteng tao."Ma..huwag ho kayong mag-alala. Hahanapin ko po kung sino ang may gawa nito. Pagbabayaran
Revenge of the Wife Chapter 53
"SIGURADO KA ba sa gagawin mo Laird? Hindi ka ba niyan mapapahamak? Makinig ka kay Tita. Huwag kang pasaway," sermon na naman sa akin ni Moina nang magkita kami ngayon dito sa school ngayong araw.Ikinuwento ko kasi rito ang nangyari kahapon at heto na naman tayo sa paulit-ulit niyang panenermon sa akin. Napahinga ako ng malalim saka napailing.Here we go again. Always ended up our conversation in this. Nagtataka na ako minsan rito kay Moina. Is she concerned about me or she really want to ended up my mission?I let out a deep sigh and stared her like I don't know her anymore. Nakitaan ko ng pagbabago ang kaniyang mukha ng reaksyon. Now, she is acting again. Umiling-iling ako saka iniwas ko na ang tingin sa kaniya. I sip the remaining coffe latte on the cup and stood up."I gotta go, Moina. I need to do something today. Pahatid ka nalang kay manong Jose. Saka pakisabi na hindi na niya ako hintayin," paalam
Latest chapter
Revenge of the Wife Chapter 73
"KUMAIN KA NA ANAK, ito na siguro ang kapalaran na ibinigay sa atin ng Diyos. Marapat lang nating tanggapin ng buong puso at ipagpasalamat sa kaniya.."Nasa hapag-kainan sila ngayong tatlo at nakaharap sa pagkaing nakahain sa kanilang mesa. Alas sais (6:00) na ng gabi. At masasabi ni Oddyseus sa sarili na ito ang kakaibang gabi para sa kaniya.Wala siyang maramdamang kakaiba sa kaniyang sarili kahit kabilugan ng buwan. Gaya nang dati na sumasakit ang kuba sa kaniyang likod sa t'wing ganitong oras at kabilugan ng buwan. Mag-iisang oras na rin at hindi parin nagpapakita sa kaniya ang diwata. Tulad ng sinabi nito sa kaniya kanina bago ito naglaho na parang bula sa kaniyang harapan.Napatingin siya sa kaniyang Amang si Romulos nang magsimula itong magsalita. Humihikbi na ito ng iyak tulad ng Inang Victoria niya."'Nay? 'Tay? Bakit kayo umiiyak?"Tumayo ang Ama niya saka lumapit sa kaniya. Bigl
Revenge of the Wife Chapter 72
PUMUNTA si Oddyseus sa kagubatan. Gusto niyang makausap ang diwatang sumumpa sa kaniya. At alam niyang oras na ng kabilugan ng buwan ngayon. Ang huling kabilugan ng buwan para sa kaniya na isinumpa.Ang huling araw kung saan ang pag-asang mawala sa kaniya ang sumpa. Pero malas niya dahil walang babaeng umibig sa kaniya kahit ni isa.Hanggang ngayon hindi parin mawala sa kaniyang isipan ang sinabi noong isang araw sa kaniya ni Olcea. Ang mga katagang 'mahal na yata kita'. Pagkatapos na sabihin sa kaniya niyon ni Olcea agad itong kumawala sa kaniya at nanakbo papalayo na walang paalam.Naiwan siyang tulala at takang-taka. Kahapon at ngayon ay patuloy parin siyang iniiwasan ni Olcea. Parang may nasabi itong mali kung kaya't hindi siya nito pinapansin ng buong maghapon sa loob ng kampus.Siyang ikinatuwa niya naman, dahil hindi narin siya nahihirapang iwasan pa si Olcea. Nakakatawa na napakasaki
Revenge of the Wife Chapter 71
HANGGANG NGAYON lutang na lutang parin si Oddyseus sa mga sinabi ni Olcea sa kaniya. Hindi niya alam kung nasa langit naba siya ngayon o andito parin ba siya sa lupa.Kasama niya ngayon si Olcea at hindi niya alam kung saan silang dalawa pupunta. Tapos narin ang klase nilang dalawa kung kaya't inaya siya nito na lumabas. Ayaw pa sana niya kaso nga lang nagpumilit ito kung kaya't wala na siyang nagawa pa, kundi ang sumama na lamang rito. Hindi niya rin kasi matiis ang babaeng nagpapatibok ng kaniyang puso.Maraming mga bata sa lansangan ang kanilang nakakasalubong panay ang iwas ng mga ito sa kaniya sa tuwing siya ay dadaan. Napatingin siya kay Olcea at kahit anong emosyon wala siyang mabasa rito. Nakangiti ito ng malawak at hindi alintana ang mga mapang-usig na tingin ng mga tao sa kanilang dalawa.Parang sinasabi ni Olcea sa buong taong kanilang nakakasalubong na hindi siya nito ikinakahiya. Hindi niya alam pero napangiti
Revenge of the Wife Chapter 70
"ODDY, ANAK. Ano ang nangyayari sa'yo at ilang araw at gabi ka na lamang na naglulugmok diyan sa silid mo. May problema ka ba? Ikwento mo naman sa akin, baka matulungan kita, anak," pukaw sa kaniya ng Ina.Nakalugmok nga siya ngayon sa kaniyang silid at nakatanaw lamang sa kawalan. Inaalala niya ang itsura ni Olcea noong isang araw nang iwan niya ito.Puno ng pagtataka ang mukha nito at pagkalungkot. Gusto niya itong puntahan ngayon pero pinipigilan rin siya ng kaniyang kabilang isip. Kung gagawin niya iyon baka pagalitan na naman si Olcea ng ama nitong galit na galit sa kaniya.Sa halip na sagutin ang Inang Victoria niya hindi niya ito sinagot. Nagtalukbong na lamang siya ng kumot."Hindi ho ulit ako papasok ngayon, Ina. Masama parin ho ang pakiramdam ko," pagsisinungaling niya rito.Rinig niya ang malalim na paghinga nito. Ramdam niyang unti-unti itong lumakad patungo sa kaniyang kama. Ibinaba nito ang kumot na nakatalukbong sa kaniya
Revenge of the Wife Chapter 69
"BAKIT NGAYON ka lang, Olcea? Saan ka galing?" Bungad agad sa kaniya ng kaniyang Ama nang makarating siya sa kanilang bahay.Pagod na pagod siyang binalingan ito ng atensyon. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya sa tanong nito o maiinis. Ganito na lamang ba parati ang tanong na sasalubong sa kaniya? Hindi na niya makayanan pa."Ama, dumaan lang po kami ni Adeva sa isang kainan doon sa bayan kanina. Huwag po kayong mag-alala. Wala po sa aming nangyaring masama."Dumiretso siya sa kusina saka kumuha ng isang basong tubig mula sa refrigerator. Nilagok niya iyon ng sunod-sunod at hindi pinansin ang mga pinagsasabi ng kaniyang Ama."Alam kong nagsisinungaling ka, Olcea. Nagkita kami ni Connor kanina at sinabi niya sa akin ang patuloy na paglapit sa'yo ni Oddyseus, totoo ba iyon?"Inilapag niya sa mesa ang basong kaniyang ininuman saka tinitigan ang kaniyang ama na parang pagod na pagod. Pagod na pagod na talaga siya sa pagpapaintindi rito n
Revenge of the Wife Chapter 68
NANLALATA SI OLCEA habang pinagmamasdan ang likod ni Oddyseus na papalayo sa kaniya. Agad naman siyang inalalayan ng kaniyang kaibigang si Adeva nang bigla na lamang siyang nanghina.Hindi niya alam pero parang sinaksak ang kaniyang puso ng isang napakatalim na kutsilyo na siyang sumugat ng malalim sa kaniyang puso. Hindi narin niya namalayan ang pagtulo ng kaniyang mga luha sa kaniyang pisngi.Agad naman siyang nilapitan ng kaniyang pinsan na si Adeva. Takang-taka ito habang nakatitig sa kaniya at pinapatahan siya sa pag-iyak."Oh? Bakit ka umiiyak diyan? Huwag mong sabihin na naa-apektuhan ka sa sinabi ng kubang 'yon, este ni Oddy?"Tinapunan niya ito ng masamang tingin nang marinig niya ang sinabi nitong Kuba. Ilang beses niya bang sabihin sa pinsan na Oddy ang itawag nito sa lalaki? Iyong hindi na panlalait ang lumalabas nito sa bibig."W-wala," wala sa mood niyang sagot rito habang pinipigalan na niyang hindi mapa-iyak.
Revenge of the Wife Chapter 67
"KANINA ka pa namin hinihintay, Oddy. Saan ka galing at ginabi ka ngayon?" Bungad sa kaniya ng Ina Victoria niya.Nolampasan niya ito saka siya umupo sa sofa na nasa kanilang bahay. Tinanggal niya ang kaniyang sapatos saka siya bumaling rito."Dumaan pa po kasi ako sa library kanina, Ina. Ginawa ko lang po iyong assignment ko," pagsisinungaling ulit niya rito.Rinig na rinig niya ang malakas na buntong hininga ng kaniyang Ina nang marinig ang kaniyang sinabi."Anak, huwag kang mahihiyang magsabi sa amin ng Itay mo kapag may problema ka ah? Sabihin mo sa akin, huwag kang mag dadalawang isip."Tumango siya saka hinawakan niya ang mga kamay nito saka siya ngumiti ng ubod tamis rito. "Pangako, Ina. Sasabihin ko ho agad sa inyo.""Mahal na mahal ka namin anak, kaya andito lang kami ng iyong Itay para sa'yo."Niyakap siya nito ng napaka-higpit. Lihim siyang napa
Revenge of the Wife Chapter 66
YUKONG-YUKO SI Oddyseus habang nasa loob sila ng cafeteria kasama sina Olcea at Adeva. Halos lahat ng estudyante ay nakatingin sa kanilang pwesto. Parang piniprito ang kaniyang pwet. Kanina pa niya gustong tumayo at tumakbo ngunit hindi niya magawa.Kasama niya si Olcea ang babaeng pinakamamahal niya. Hindi niya alam kung paano siya napasama sa dalawa basta ang natatandaan na lamang niya ay hinila siya kanina sa hallway ni Olcea, saka dinala rito sa loob ng cafeteria. Kung saan pinagsisisihan niyang sumama.Kumakain ang dalawa ng spaghetti. Samantalang siya hindi manlang ginagalaw ang pagkain sa kaniyang plato."Oo nga pala, Oddy. Wala ka naman talagang lahing aswang 'di ba?" Biglang untag sa kaniya ni Adeva dahilan upang mawala ang malalim niyang pag-iisip.Bago pa man siya makasagot naunahan na siya ni Olcea. "Ano ka ba naman, insan. Maniniwala ka rin ba sa mga tsismis ng kababayan natin? At mapapaniwala sa mga kwento-kwento nila?"Napangit
Revenge of the Wife Chapter 65
HANGGANG NGAYON hindi parin makapaniwala si Oddyseus na kasama niya si Olcea at ang pinsan nitong si Adeva kahapon. Lutang na lutang parin ang isip niya hanggang ngayon. Nangyari nga ba ang kahapon? Nakasabay nga ba niya talaga si Olcea pauwi? Or nanaginip lang talaga siya?Pero napangisi siya ng ubod laki nang maalala niyang hindi pala siya nanaginip no'n. Totoo iyong nangyari, ang lahat ng nangyari.Kasalukuyan siyang nag-aalmusal ngayon at kasabay niya ang kaniyang mga magulang sa hapag-kainan.Hindi niya alam ang sasabihin sa mga ito ang tunay niyang nararamdaman. Baka mamaya sabihan lang siya ng mga ito na lumayo sa gulo. Lalo na't alam ng mga ito na delikado ang tatay ni Olcea.Ayaw niyang mangyari iyon. Alam niyang iniisip lang ng mga magulang niya ang kaniyang kapakanan pero hindi niya rin maiwasan ang bugso ng kaniyang damdamin para kay Olcea. Mahal na mahal niya ito simula pa noong bata pa
