LOGINShare
Chapter 20
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 20
NAKANGITI SIYANG pumasok ng aking opisina. No, this is not my wife. Iiling -iling ako nang makita ang, mukha nila Deigo at David nang makita nila si Ena na papasok ng aking opisina.
Gulat ang kanilang mukha, naka mulagat ang kanilang mga mata. Habang naka tingin parin kay Ena na asa pintuan habang naka ngiti. Bakit ba kasi, andito na naman ang dalawang kaibigan kong ito? Iyan, tuloy nasaksihan nilang, may buhay na Ena.
Ngayon palang araw, ang pag-papa DNA ko sa babaeng ito. Naka kuha narin ako ng sample ng dugo kanina, kina Cedrena at Rick. Nag-tanong panga sila, kung para saan iyon, pero sinabi ko na para ipatingin ko sa doktor kung may sakit sila.
Napa tingin ako kay Deigo, nang ma mutawi sa kaniyang bibig ang isang kataga. "Bro.. Nag-mu-multo ba si Ena?"
"No, she's real bro.." Sagot ko naman. "Ayaw niyo kasing maniwala kasi sa akin kahapon.." Naiiling ko pang
Related chapters
Revenge of the Wife Chapter 21
Chapter 21"CEDRICK, BUHAY DAW si Ena?!" Malakas na sigaw ni Medel papasok ng aking opisina, kasama nito si Kersten sa likuran.Napa hilot ako sa aking sintido, kaka-alis lang nila Deigo at David, akala ko'y, magiging tahimik na ang buong mag-hapon ko ngunit mukhang hindi pa pala.Napatingin ako sa kanila, "I don't want to talk about it. Kung nasabi na sa inyo, ng mga asawa ninyo. Iyon lang, ayaw ko nang mag-paliwanag pa sa inyo. Pagod na ako.""Ay! Ang drama mo, ha?" Eksaheradang wika ni Kersten. Napa iling na lamang ako."Bumalik nalang kayo dito bukas, kung gusto niyong makita ng totohanan si Ena. You may live now in my office. I'm sorry, pero marami pa akong dapat gawin ngayong araw." Nahihirapan kong sabi sa kanila.Naramdaman ko na kasi na pagod ako ngayong araw. Idagdag pa, ang pag-iisip ko kay Ena, kung siya nga ba talaga iyon o hindi. Ahh! Bakit b
Revenge of the Wife Chapter 22
Chapter 22ISANG LINGGO KO pa makukuha ang resulta ng DNA ayon sa, kakilala kong doctor. Napa hinga ako nang malalim, nang mapa tingin ako kina Medel, Kersten at kay Ena, na nag-u-usap sa kabilang table.Kami naman nila Deigo at David ay nakatingin rin sa kanila. Napa inom ako ng beer in can, saka napa lagok ako ng malakas."Bro, mukhang tama nga sila Medel at Kersten na siya nga si Ena. Bro... Buhay nga ang asawa mo." Biglang litanya ni Deigo na siyang dahilan upang ako'y mapa tingin sa kaniya."Hindi ako, maniniwala na buhay siya, hangga't hindi lumalabas ang resulta ng DNA. Saka na lamang ako maniniwala, kung positive ang magiging resulta niyon..." Matiim kong sabi habang naka titig sa mukha ni Ena na naka ngiti.Mukhang minaso ng malakas ang aking puso, nang makita ko siya kung gaano kasaya na umabot sa kaniyang mga mata, habang ka-usap sila Medel at Kersten. Samantala
Revenge of the Wife Chapter 23
Chapter 23NATAKAM AKO SA bacon with egg at beaf stick na inihain na breakfast sa akin ni Ena.Naka masid lang ako sa kaniya, habang pinag-si-silbihan niya ako ng umagahan ngayon sa aking plato.Ininom ko ang kapeng, tinimpla niya sa akin bago lang. Napa tanga ako, nang matapos na siya sa pag-ha-handa, at umupo sa isang upuan kaharap ko. Napa ngiti ako."Why, are you staring at me like that?" Taas kilay niyang tanong sa akin.Napa ubo ako nang i-tanong niya, iyon sa akin. "Bakit, bawal ba kitang titigan? Asawa naman kita, ah?" Balik kong tanong sa kaniya sabay kindat pa.Napa tulala siya sa aking ginawa. Mukhang napa-kilig ko siya sa aking sinabi. "Saka, alam mo ba ang tumatakbo sa isip ko ngayon, habang naka-ti-tig sa'yo?" Dugtong ko pa.Napa taas ang kaniyang kilay nang marinig ang tanong kong iyon. Ngunit halata sa kaniyang mga mata na
Revenge of the Wife Chapter 24
Chapter 24TOTOO BANG UMALIS NA lamang siya, pagka-tapos niya akong paulit-ulitin sa aking sinabi sa kaniya kanina? Ang weird talaga niya kahit kailan..Pero bakit, ganoon? Kinilig ako nang sinabi niyang hahalikan niya ako?Ena! Wake up! Nandito ka, hindi para lumandi sa asawa mo! Kundi ang mag-higanti!Napahinga ako ng malalim, saka napatingin sa inihanda kong breakfast para sa kaniya. Hindi niya manlang pala nagalaw.Niligpit ko na lamang ito, saka dumiretso na ako sa aking silid. Mas mabuti pang pumasok na lamang ako sa boutique kesa isipin ang lalaking iyon! Na kahit kailan talaga, walang modo!Papaalis na sana ako ng unit ko nang biglang may kumatok mula dito, na ngunot ang aking noo. Sa pag-ta-taka na wala naman akong inaasahan na pana-uhin sa ganitong oras at ganito ka-aga.Sa huli'y pinag-buksan ko ng pinto ang kumakatok m
Revenge of the Wife Chapter 25
Chapter 25PARANG HIBANG AKONG napatanga, sa kaniyang kabuuan. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko. Ang alam ko lang, hinalikan ko siya kanina at nasiyahan ako, nang tanggapin niya iyon na walang pag-aalinlangan.Naka pikit siya habang, hinihintay muli ang aking mga labi na dumampi muli sa kaniya. Ngunit hindi ko iyon, itinuloy. Sa halip, na halikan ko siya ulit. Niyakap ko siya nang mahigpit."I'm sorry, sweetie. Hindi ko sinasadya. I didn't meant t-to, kiss you. I'm sorry, sweetie."Narinig ko siyang huminga ng malalim nang marinig niya ang aking sinabi. Naramdaman kong, gumanti rin siya nang yakap sa akin. Ngi-ngiti na sana ako, nang bigla niya akong hampasin sa
Revenge of the Wife Chapter 26
Chapter 26GALIT NA GALIT KONG binagsak ang aking bag, sa mesa. Nakaka inis ang lalaking iyon. Talagang pina-mukha niya sa'king hindi ko magagawa ang lahat ng sinabi ko sa kaniya kanina?Naniniwala parin ba siyang, mahal ko parin siya?Na-i-iling akong lumapit sa refrigerator at kumukha doon ng isang basong tubig. Ininom ko ito, at galit na ini-hagis ko sa dingding ng aking unit."Bakit?! Bakit mo ginugulo ang mga plano ko, Cedrick? Bakit parang hindi ko kayang, gawin na miserable din ang buhay mo?! Bakit parang paki-ramdam ko, wala kang kasalanan?!"Napa-sabunot ako sa aking buhok. Umupo ako sa sofa at doon napa-ha-gulhol ng iyak. Parang paki-ramdam ko, naloko ako ng isa sa kanila.Sino nga ba ang nag-sasabi ng totoo? Sino ang pani-niwalaan ko? Ano ba talaga ang totoo?I know, Cedrick is the reason why I am now, losing everything. Siya an
Revenge of the Wife Chapter 27
Chapter 27PAKIRAMDAM KO PARANG nalag-lag ang aking panga, pagka-rinig sa kaniyang sinabi. What was that?"Pwede ba, huwag mo akong pag-laruan?" Na-i-inis kong wika sa kaniya. Umiling siya't napa ngiti ng naka-ka-asar sa akin.Pinag-siklop niya ang kaniyang mga daliri, at tinitigan niya ako ng ma-igi. Na ngunot ang aking, noo. "Eh, anong gusto mo sweetie? I-d-discuss mo ba sa akin, ngayon ang proposal mo?"Ngumisi ako ng naka-ka-asar sa kaniya. "Oo, kung pwede nga lang na ganoon ang mangyari.""Then, what are you waiting for? You may start now," sabi niya saka sumandal sa swivel chair na inu-upuan niya.Napa kurap-kurap ako at saka tarantang kinuha ko ang puting folder sa aking tabi. Ini-abot ko sa kaniya ito. Titig na titig siya sa akin habang panay ang lunok ko ng aking sariling laway bago nag-simulang mag-salita.Shit! Bakit ako, kinaka
Revenge of the Wife Chapter 28
Chapter 28"WELCOME BACK, SIR.. MA'AM." magalang na bati sa amin ng mga katulong nang maka-pasok kami ng aming bahay. Tumango lamang ako, at ganoon din si Cedrick.Ang sarap pala sa paki-ramdam kapag, bumalik ka sa dati mong pinang-galingan. Mukhang naka-ka-gaan ng loob.Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng dati naming bahay, kahit ni isa nito. Walang pinag-bago. Ganoon parin, andoon ang chandelier, ang mga litrato naming mag-pamilya.Pilit kong huwag umiyak sa harapan ni Cedrick. Baka isipin niyang, apektado parin ako sa aming nakaraan. Baka, sabihin niyang meron parin akong nararamdaman para sa kaniya.Totoo naman di ba, Ena?Umupo ako sa sofa'ng naroroon.Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ulit ng bahay. Napa tingin ako sa litrato naming dalawa ni Cedrick, noong araw ng kasal namin. Ang laki ng ngi
Latest chapter
Revenge of the Wife Chapter 73
"KUMAIN KA NA ANAK, ito na siguro ang kapalaran na ibinigay sa atin ng Diyos. Marapat lang nating tanggapin ng buong puso at ipagpasalamat sa kaniya.."Nasa hapag-kainan sila ngayong tatlo at nakaharap sa pagkaing nakahain sa kanilang mesa. Alas sais (6:00) na ng gabi. At masasabi ni Oddyseus sa sarili na ito ang kakaibang gabi para sa kaniya.Wala siyang maramdamang kakaiba sa kaniyang sarili kahit kabilugan ng buwan. Gaya nang dati na sumasakit ang kuba sa kaniyang likod sa t'wing ganitong oras at kabilugan ng buwan. Mag-iisang oras na rin at hindi parin nagpapakita sa kaniya ang diwata. Tulad ng sinabi nito sa kaniya kanina bago ito naglaho na parang bula sa kaniyang harapan.Napatingin siya sa kaniyang Amang si Romulos nang magsimula itong magsalita. Humihikbi na ito ng iyak tulad ng Inang Victoria niya."'Nay? 'Tay? Bakit kayo umiiyak?"Tumayo ang Ama niya saka lumapit sa kaniya. Bigl
Revenge of the Wife Chapter 72
PUMUNTA si Oddyseus sa kagubatan. Gusto niyang makausap ang diwatang sumumpa sa kaniya. At alam niyang oras na ng kabilugan ng buwan ngayon. Ang huling kabilugan ng buwan para sa kaniya na isinumpa.Ang huling araw kung saan ang pag-asang mawala sa kaniya ang sumpa. Pero malas niya dahil walang babaeng umibig sa kaniya kahit ni isa.Hanggang ngayon hindi parin mawala sa kaniyang isipan ang sinabi noong isang araw sa kaniya ni Olcea. Ang mga katagang 'mahal na yata kita'. Pagkatapos na sabihin sa kaniya niyon ni Olcea agad itong kumawala sa kaniya at nanakbo papalayo na walang paalam.Naiwan siyang tulala at takang-taka. Kahapon at ngayon ay patuloy parin siyang iniiwasan ni Olcea. Parang may nasabi itong mali kung kaya't hindi siya nito pinapansin ng buong maghapon sa loob ng kampus.Siyang ikinatuwa niya naman, dahil hindi narin siya nahihirapang iwasan pa si Olcea. Nakakatawa na napakasaki
Revenge of the Wife Chapter 71
HANGGANG NGAYON lutang na lutang parin si Oddyseus sa mga sinabi ni Olcea sa kaniya. Hindi niya alam kung nasa langit naba siya ngayon o andito parin ba siya sa lupa.Kasama niya ngayon si Olcea at hindi niya alam kung saan silang dalawa pupunta. Tapos narin ang klase nilang dalawa kung kaya't inaya siya nito na lumabas. Ayaw pa sana niya kaso nga lang nagpumilit ito kung kaya't wala na siyang nagawa pa, kundi ang sumama na lamang rito. Hindi niya rin kasi matiis ang babaeng nagpapatibok ng kaniyang puso.Maraming mga bata sa lansangan ang kanilang nakakasalubong panay ang iwas ng mga ito sa kaniya sa tuwing siya ay dadaan. Napatingin siya kay Olcea at kahit anong emosyon wala siyang mabasa rito. Nakangiti ito ng malawak at hindi alintana ang mga mapang-usig na tingin ng mga tao sa kanilang dalawa.Parang sinasabi ni Olcea sa buong taong kanilang nakakasalubong na hindi siya nito ikinakahiya. Hindi niya alam pero napangiti
Revenge of the Wife Chapter 70
"ODDY, ANAK. Ano ang nangyayari sa'yo at ilang araw at gabi ka na lamang na naglulugmok diyan sa silid mo. May problema ka ba? Ikwento mo naman sa akin, baka matulungan kita, anak," pukaw sa kaniya ng Ina.Nakalugmok nga siya ngayon sa kaniyang silid at nakatanaw lamang sa kawalan. Inaalala niya ang itsura ni Olcea noong isang araw nang iwan niya ito.Puno ng pagtataka ang mukha nito at pagkalungkot. Gusto niya itong puntahan ngayon pero pinipigilan rin siya ng kaniyang kabilang isip. Kung gagawin niya iyon baka pagalitan na naman si Olcea ng ama nitong galit na galit sa kaniya.Sa halip na sagutin ang Inang Victoria niya hindi niya ito sinagot. Nagtalukbong na lamang siya ng kumot."Hindi ho ulit ako papasok ngayon, Ina. Masama parin ho ang pakiramdam ko," pagsisinungaling niya rito.Rinig niya ang malalim na paghinga nito. Ramdam niyang unti-unti itong lumakad patungo sa kaniyang kama. Ibinaba nito ang kumot na nakatalukbong sa kaniya
Revenge of the Wife Chapter 69
"BAKIT NGAYON ka lang, Olcea? Saan ka galing?" Bungad agad sa kaniya ng kaniyang Ama nang makarating siya sa kanilang bahay.Pagod na pagod siyang binalingan ito ng atensyon. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya sa tanong nito o maiinis. Ganito na lamang ba parati ang tanong na sasalubong sa kaniya? Hindi na niya makayanan pa."Ama, dumaan lang po kami ni Adeva sa isang kainan doon sa bayan kanina. Huwag po kayong mag-alala. Wala po sa aming nangyaring masama."Dumiretso siya sa kusina saka kumuha ng isang basong tubig mula sa refrigerator. Nilagok niya iyon ng sunod-sunod at hindi pinansin ang mga pinagsasabi ng kaniyang Ama."Alam kong nagsisinungaling ka, Olcea. Nagkita kami ni Connor kanina at sinabi niya sa akin ang patuloy na paglapit sa'yo ni Oddyseus, totoo ba iyon?"Inilapag niya sa mesa ang basong kaniyang ininuman saka tinitigan ang kaniyang ama na parang pagod na pagod. Pagod na pagod na talaga siya sa pagpapaintindi rito n
Revenge of the Wife Chapter 68
NANLALATA SI OLCEA habang pinagmamasdan ang likod ni Oddyseus na papalayo sa kaniya. Agad naman siyang inalalayan ng kaniyang kaibigang si Adeva nang bigla na lamang siyang nanghina.Hindi niya alam pero parang sinaksak ang kaniyang puso ng isang napakatalim na kutsilyo na siyang sumugat ng malalim sa kaniyang puso. Hindi narin niya namalayan ang pagtulo ng kaniyang mga luha sa kaniyang pisngi.Agad naman siyang nilapitan ng kaniyang pinsan na si Adeva. Takang-taka ito habang nakatitig sa kaniya at pinapatahan siya sa pag-iyak."Oh? Bakit ka umiiyak diyan? Huwag mong sabihin na naa-apektuhan ka sa sinabi ng kubang 'yon, este ni Oddy?"Tinapunan niya ito ng masamang tingin nang marinig niya ang sinabi nitong Kuba. Ilang beses niya bang sabihin sa pinsan na Oddy ang itawag nito sa lalaki? Iyong hindi na panlalait ang lumalabas nito sa bibig."W-wala," wala sa mood niyang sagot rito habang pinipigalan na niyang hindi mapa-iyak.
Revenge of the Wife Chapter 67
"KANINA ka pa namin hinihintay, Oddy. Saan ka galing at ginabi ka ngayon?" Bungad sa kaniya ng Ina Victoria niya.Nolampasan niya ito saka siya umupo sa sofa na nasa kanilang bahay. Tinanggal niya ang kaniyang sapatos saka siya bumaling rito."Dumaan pa po kasi ako sa library kanina, Ina. Ginawa ko lang po iyong assignment ko," pagsisinungaling ulit niya rito.Rinig na rinig niya ang malakas na buntong hininga ng kaniyang Ina nang marinig ang kaniyang sinabi."Anak, huwag kang mahihiyang magsabi sa amin ng Itay mo kapag may problema ka ah? Sabihin mo sa akin, huwag kang mag dadalawang isip."Tumango siya saka hinawakan niya ang mga kamay nito saka siya ngumiti ng ubod tamis rito. "Pangako, Ina. Sasabihin ko ho agad sa inyo.""Mahal na mahal ka namin anak, kaya andito lang kami ng iyong Itay para sa'yo."Niyakap siya nito ng napaka-higpit. Lihim siyang napa
Revenge of the Wife Chapter 66
YUKONG-YUKO SI Oddyseus habang nasa loob sila ng cafeteria kasama sina Olcea at Adeva. Halos lahat ng estudyante ay nakatingin sa kanilang pwesto. Parang piniprito ang kaniyang pwet. Kanina pa niya gustong tumayo at tumakbo ngunit hindi niya magawa.Kasama niya si Olcea ang babaeng pinakamamahal niya. Hindi niya alam kung paano siya napasama sa dalawa basta ang natatandaan na lamang niya ay hinila siya kanina sa hallway ni Olcea, saka dinala rito sa loob ng cafeteria. Kung saan pinagsisisihan niyang sumama.Kumakain ang dalawa ng spaghetti. Samantalang siya hindi manlang ginagalaw ang pagkain sa kaniyang plato."Oo nga pala, Oddy. Wala ka naman talagang lahing aswang 'di ba?" Biglang untag sa kaniya ni Adeva dahilan upang mawala ang malalim niyang pag-iisip.Bago pa man siya makasagot naunahan na siya ni Olcea. "Ano ka ba naman, insan. Maniniwala ka rin ba sa mga tsismis ng kababayan natin? At mapapaniwala sa mga kwento-kwento nila?"Napangit
Revenge of the Wife Chapter 65
HANGGANG NGAYON hindi parin makapaniwala si Oddyseus na kasama niya si Olcea at ang pinsan nitong si Adeva kahapon. Lutang na lutang parin ang isip niya hanggang ngayon. Nangyari nga ba ang kahapon? Nakasabay nga ba niya talaga si Olcea pauwi? Or nanaginip lang talaga siya?Pero napangisi siya ng ubod laki nang maalala niyang hindi pala siya nanaginip no'n. Totoo iyong nangyari, ang lahat ng nangyari.Kasalukuyan siyang nag-aalmusal ngayon at kasabay niya ang kaniyang mga magulang sa hapag-kainan.Hindi niya alam ang sasabihin sa mga ito ang tunay niyang nararamdaman. Baka mamaya sabihan lang siya ng mga ito na lumayo sa gulo. Lalo na't alam ng mga ito na delikado ang tatay ni Olcea.Ayaw niyang mangyari iyon. Alam niyang iniisip lang ng mga magulang niya ang kaniyang kapakanan pero hindi niya rin maiwasan ang bugso ng kaniyang damdamin para kay Olcea. Mahal na mahal niya ito simula pa noong bata pa
