"All of what I said is true, Claude. From the beginning... all of what I said is true. I still love you but we both have a future family already. Masyado akong naging sakim at hindi man lang naisip ang mga taong masasaktan ko kapag nagpatuloy ako." Pinilit ni Rosie na umiyak kung saan agad na napawi ang inis ni Claude ng makita ang babaeng umiiyak.
"I-I'm sorry..." tanging nasabi ni Claude. Gamit ng isa niyang kamay, pinunasan nito ang kanyang luha. Kusa namang yumakap si Rosie sa kanya na malugod niyang niyakap pabalik.
"I love you Claude, pero hanggang dito na lang tayo."
Mabilis na umiling ang lalaki. "No, Rosie. Hindi ako papayag."
Humiwalay ng yakap si Rosie saka pinunasan ang luha nito. Tinulak niya pa ng mahina si Claude upang magkalayo silang dalawa.
"Claude, let's just go on our own ways. Let's end this habang maaga pa. Hindi ako katulad ng asawa mo na kayang umagaw ng may asawa na."
"Pero paano n
Nakangiting umuwi si Claude dahil sa pag-aakalang buong araw niyang kasama si Rosie kahit na hindi naman. Binigyan ni Nicklaus ang lalaki ng isang ilusiyon nito sa panaginip saka naghintay bago ito gisingin sa loob ng kanyang sasakyan. Inasikaso rin niya si Kourtney na hinanap ang asawa ng bumalik ito sa mall.Katulad ng ginawa ni Nicklaus kay Claude, pinasok niya rin sa isang ilusiyon ang utak ni Kourtney, kung saan may importante siyang pinuntahan kaya hindi na niya nakita si Claude. Ginawa niya ito upang sumunod ang lahat sa kanilang plano."Claude," tawag ni Mrs. Camilla sa kanyang anak na nagpahinto rito sa pagpasok sa loob ng mansion."A pleasant evening, Mom," masayang bati nito na lumapit sa kanyang ina't iniwan ng halik sa kanyang kaliwang pisngi.Pagkahiwalay ng lalaki, hindi man lang nagbago ang seryosong ekpresiyon nito. Tinignan pa ng ginang ang lalaki sa mata dahil magmula noong matapos ang kasal, ngayon niya lang ito
Sa isang iglap, tinawid ni Claude ang espasiyo sa kanilang dalawa't siniil ng halik ang asawa na uhaw sa halik nito. Binato pa nito ang libro sa kung saan upang malaya siyang ipulupot ang kamay sa leeg ng asawa."Let me taste you tonight, honey."PUNO ng ngiting pumasok si Kourtney sa kumpanya. Ang maalala lamang ang nangyari kagabi kasama si Claude, ay isa sa mga nagpaparamdam sa kanya ng saya. Iyon ang unang gabi nila bilang mag-asa kaya naman, ganoon na lamang siya kasaya."Mrs. Montreal," gulat na tawag ng sekretarya ni Claude pagdating nito sa floor ng kanilang opisina."Bakit parang gulat ka ata? Nasaan si Claude? I want to surprise him." Sumilip si Kourtney sa bukas na pinto ng opisina ng asawa ngunit ni anino nito'y hindi niya nakita. "Nasaan siya?""Nasa--"Bago pa man matapos ng sekretarya ang sasabihin nito, napatingin si Kourtney sa pagbukas ng elevator. Inaasahan niyang si Claude ang makikita. Ngunit ganu
GALIT na pumasok sa mansyon si Kourtney kung saan mabilis na kinuha ng kasambahay ang bag nito ng kanya itong iabot. "Nasaan si Claude?!" galit na tanong nito sa kasambahay na kumuha ng kanyang bag. "Nasa opisina niya po, kakarating lan--" Hindi na natapos ng kasambahay ang sasabihin nito ng tuloy-tuloy na naglakad si Kourtney patungo sa opisina ng kanyang asawa. Walang katok-katok niyang binuksan ang pinto't malakas na sinara pagpasok nito. Natigil si Claude sa pagkuha ng libro sa kanyang bookshelf at napatingin kay Kourtney na may halong kaunting gulat sa kanyang mukha. Tuluyang kinuha ni Claude ang libro't lumapit sa asawa niyang hindi maipinta ang mukha. "Niloloko mo ba ako, Claude?" may pagtitimping tanong nito. Kumunot ang noo nito't nilapag ang libro sa malapit na mesa sa kanyang kaliwa. "What do you mean? What happen?" takang sagot nito na pilit hinahanap ang sagot sa mukha ng kanyang asawa.&
"Baki--" "I missed you so much," bulong ni Claude na hinila payakap sa kanya ang dalaga. Hindi naman umimik si Rosie at lihim na napangisi. Hindi pa man nito masyadong ginagamit ang kanyang abilidad upang akitin ang dating asawa, mukhang nagkaroon na ito ng epekto sa kanya lalo na sa ipinapakita ng lalaki. "I missed you too." Humiwalay sa yakap si Claude at mariing napatingin sa mukha ng babae. Gusto niya mang halikan ito, kanyang pinipigilan ang sarili dahil natatakot siyang baka matakot niya si Rosie. Ramdam ni Rosie ang pagpipigil nito na hindi siya halikan. Kita niya pa mismo kung paanong ilang beses na lumunok si Claude. Imbis na iwasan, binasa ni Rosie ang kanyang labi gamit ng dila nito bago saglitang kagatin ang kanyang pang ibabang labi. Mas lalo lamang nabasag ang pagtitimpi ni Claude ngunit hindi niya pa rin tinangkang halikan ang babae. Bagkus, lalayo na sana ito ng hilain ni Rosie ang necktie
Pinanood ni Rosie si Claude habang paalis ang kotse nito sa harap ng kanyang apartment. Nang masigurong ito'y nakaalis na, doon pa lang siya pumasok sa loob. Sa kanyang pagpasok, nadatnan niya si Nicklaus na umiinom ng whiskey. Nilapag muna ni Rosie ang kanyang bag sa ibabaw ng mesa saka lumapit kay Nicklaus. Paglapit nito, napansin niya ang isang pahilom pa lang na sugat sa kamay nito. "Anong nangyari sa kamay mo?" takang tanong ni Rosie habang nakatuon ang tingin nito sa kamay ng lalaki. Binaba saglit ni Nicklaus ang hawak niyang baso't tinignan ang mismo nitong kamay. "Nakalaban ko ang Crimson clan kanina. Nakuha ko na at nahanap si Vignor pero sumulpot sila," dismayadong sagot nito. Sumeryoso ang mukha ni Rosie. "Saan mo sila nakita?" "Sa kakahuyan," sagot ni Nicklaus bago tuluyang ibaba ang baso sa kalapit niyang mesa. "Halatang tinutulungan nila ito, pero si Claude... mukhang binabantayan nila siya at sinusundan." Nawala na lang
HUMINTO ang sasakyan sa harap ng isang malaking mansyon na triple ang laki sa malacañang. Nakabase ang mansyon na ito sa gitna ng malawak na kagubatan na napapalibutan ng matatayog na pader na nababalutan ng ilang halaman. Sa bungad papasok sa mansyon, makikita ang makapal at matibay na itim na gate na may ilang nakabalot na halaman. Bumukas ang gate kaya malayang pumasok ang sasakyan sa loob. Sakay nito sila Rosie at Nicklaus na nakasuot ng purong itim na damit. Inabot ng tatlong minuto ang dalawa hanggang marating nila ang mismong mansyon. Pagkahinto ng sasakyan, doon pa lang sila lumabas at tahimik na pumasok sa loob. Katulad ng gate, kusang bumukas ang napakalaking pinto kaya nanguna si Rosie sa pagpasok sa loob. Malamig na hangin ang bumungad sa kanila kasunod ng ilang bampirang tumingin sa kanilang pagpasok. Walang imik lamang na naglakad ang dalawa hanggang marating nila ang dulong bahagi ng mansyon. Sa dulo nito nakalagay ang ilang upuan ng council na napahin
Sakay ng yate ang mag-asawang Kourtney at Claude upang ituloy ang naudlot nilang honeymoon. Dumaong ito sa isang pribadong isla kung saan tanging mga mayayamang tao lamang ang pumupunta. Isa sa dahilan dito ay dahil sa mahal ng kanilang tutuluyan sa isla, kasama na roon ang mga iba pang aktibidad na doble o dikaya'y triple ang bayad kumpara sa iba. "Welcome, Mr. and Mrs. Montreal," nakangiting bati ng isang babaeng sumalubong sa kanila pagbaba ng kanilang yate. Inalalayan pa ni Claude si Kourtney sa pagbaba nito hanggang sila'y maglakad palapit sa babae. May mga tao ring kumuha ng kanilang mga bagahe, kung saan kanila na nitong diniretso sa kanilang titirahan sa isla. Puno ng sigla ang dalawa lalo na si Kourtney na gusto talagang makapag-relax. Ramdam din niya ang excitement lalo na't ito ang araw upang walang makasira ng perpektong honeymoon na kanyang inaasam... 'yun ang inaakala niya. Sa paglakad nila patungo sa mismong isla, natigil ang dalawa ng ma
Tanging pilit na ngiti naman ang sinagot sa kanya ni Claude. "Kanina pa kita tinatawag kaya naisip kong tawagin ang pangalan mo para tumingin ka sa akin. Tell me, ano bang problema?" malumanay na sagot nito. "Alam mo kung anong problema, Claude. At naiinis akong isipin na nandito siya para sirain ang pamamalagi natin dito." Hinawakan ni Claude ang kamay nito't kanyang hinalikan. Tumitig din siya sa mata ng asawang puno ng inis ang makikita. "Alam ko, pero katulad ng sinabi ko, hayaan na natin sila. Hahayaan mo na lang bang sirain ni Rosie ang honeymoon natin? Nandito tayo para magsaya, hindi para isipin sila." "Kung bakit naman kasi nandito siya! Paniguradong sinadya niya ito!" nanggagalaiting sabi ni Kourtney. Patuloy lang namang hinalikan ni Claude ang kamay ng asawa't nginingitian siya. "Forget about them, sa akin mo lang ituon ang atensyon mo," malambing na sabi nito na nagpakalma kahit papaano sa asawa. "Oh, really?! Oh my
Hinablot ni Rosie ang dulo ng lamesang nasa gilid niya kung saan nakalagay ang ilang vase. Ginamit niya itong pansangga kay Claude na patakbong lumapit sa kanya. Nang tumama ito sa lalaki, dumausdos siya sa ilalim ng mesa't malakas na sinipa ang lalaki sa likuran. Katulad kanina, tumalsik si Claude kasama ng mesa. Hindi agad naka-recover si Claude sa nangyari kaya naman dinampot ni Rosie ang frame kung saan nakatarak ang kutsilyo. Sa pagkakataong ito, pagkaalis niya ng patalim sa frame, tinapon niya ito sa direksyon ng lalaki. Tumusok ang dulo ng patalim sa likod ni Claude na nagpadaing sa kanya. Kitang kita pa ni Rosie ang pag-apoy ng kutsilyo sa likod nito kaya naman tumakbo ulit siya palapit sa lalaki't mas binaon pa ang patalim. Sinipa niya ang patalim sa likod ni Claude kaya naman mas bumaon pa ito sa kanya. Matapos non, agad siyang lumayo kung saan walang lingon niyang tinakbo ang daan patungo sa pinto. Nang hawakan ni Rosie ang door knob para sana buksan ito't makalabas, par
NAPAKO ang dalaga sa kanyang kinatatayuan at pilit pa ring naguguluhan sa mga nangyayari. Ngunit kahit ganun, ramdam niya ang panganib lalo na sa mga binitawang salita ni Claude. Sa loob niya, alam niyang hindi nagloloko ang lalaki. Bago pa man makagawa ng sunod na hakbang si Claude, malakas siyang tinulak ni Rosie na naging dahilan ng paglayo nito. Kamuntikan pang tumama ang lalaki sa malaking mesa sa gitna, pero nagawa nitong pigilan ang impact na gawa ng pagtulak sa kanya ng dalaga. Mabilis na nilabas ni Rosie ang isang fixed blade na nakatago sa likod ng kanyang bewang, kasabay ng pagbagsak ng lalagyan nito sa sahig. Dahil na rin sa malaking coat na kanina pa suot ng babae, nagawa nitong itago ang kutsilyo na pinaghandaan ni Rosie. "What happened to you?" seryosong tanong ng dalaga't inayos ang pagkakahawak ng kutsilyo. Umayos ng tayo si Claude na mukhang hindi man lang nainis sa nangyari. Bagkus, nakaramdam siya ng excitement sa mga susunod pang mangyayari. Pinagpagan niya an
Sumingkit ang mata ni Rosie at nagtaka nang malamang may kausap si Claude. Hindi niya kasi maramdaman ang isa pang presensya sa loob kaya pilit niyang sinisilip ang nasa kabilang sofa. Ngunit dahil maliit lang ang siwang ng pinto, hindi niya magawa kaya tinuon niya lalo ang tingin sa lalaki. Isang ngisi ang sumilay kay Claude kasabay ng paglingon nito sa pinto. Naging mabilis naman ang paglayo rito ni Rosie kung saan nagtago ito sa kabilang kwarto. Tumakbo siya palapit sa malaking kurtina sa kwarto para magtago dahil sa mabilis nitong pagbukas. Nakiramdam din siya sa presensya ni Claude na nasa labas lamang at pinilit na hindi gumalaw. "Parang may narinig lang akong nagbukas dito." Rinig ni Rosie na nagpakunot ng kanyang noo. Sa paraan kasi ng pagkakasabi nito ni Claude, parang alam ng lalaki na nagtatago siya sa loob nito. Ilang segundo ang lumipas nang marinig niya ang pagsara ng pinto. Nanatili pa siya ng ilang minuto sa likod ng kurtina bago mapagdesisyunan na lumabas sa kanyan
MALALIM na napaisip si Rosie nang dahil sa nangyari kanina sa opisina ni Claude. Hindi mawala sa isip niya ang kakaibang ngiti ng lalaki na nagbibigay sa kanya ng kakaibang pakiramdam. Alam niyang may mali, sadyang hindi lang siya sigurado kung ano. Nawala lang sa pag-iisip si Rosie sa katok ni Nicklaus sa bintana ng kotse nito. Kanina pa kasi ito nakauwi, sadyang nanatili lang siya sa loob ng kotse nito at nag-iisip. "May nangyari ba?" tanong ni Nicklaus pagkababa ni Rosie ng bintana ng kanyang kotse. Inalis ni Rosie ang kanyang seatbelt saka lumabas ng kotse nito. Ni-lock niya pa muna ito bago lapitan si Nicklaus na naghihintay ng sagot. "Wala. Ngayon ang alis mo?" Pag-iiba niya ng usapan. Sabay silang naglakad papasok sa apartment kung saan si Nicklaus na mismo ang nagbukas ng pinto. Pagod namang dumiretso si Rosie sa sofa, umupo ito't tumitig sa kisame. Habang si Nicklaus, nanatiling nakatayo sa gilid ni Rosie at siya ay pinagmamasdan."Anong oras ang flight mo?" muling tanong
Maraming tumatakbo sa kanyang isipan, ngunit iisa lang ang naiisip niyang puno't dulo ng gulo sa gate. Hindi man siya sigurado, pero alam niyang malaki ang posibilidad na tama ang nasa isip nito. Nang makabalik sila sa mansyon, pinatawag si Rosie kasama ang lola niya upang kausapin ito. Wala namang naging angal ang dalaga't tahimik itong nakatayo sa harap ng mga council na mataman siyang pinagmamasdan. "Alam naming may alam ka, Rosie. Kaya sabihin mo... sino sa tingin mo ang may kagagawan ng lahat ng ito?" seryosong tanong ng isang council na babae. "Orpheus clan," deretsang sagot ng dalaga na hindi man lang kumurap. Nagkaroon ng matinding katahimikan sa paligid. Maski ang lola ni Rosie ay natahimik at animo'y malalim na napaisip. Mahabang buntong hininga pa ang kumawala sa bibig ng pinakamataas na council bago siya tumango, bilang pagsang-ayon sa dalaga. "Wala nino man ang maaaring makasira ng Hell's gate kundi sila lamang. Naisip na rin namin 'yan. Lalo na't malaki nga ang tiya
UMANGAT ang tingin ng pinakamataas na council nang marinig ang kaguluhang nangyayari sa Hell's gate. Binaba pa nito ang hawak niyang wine glass saka tumayo mula sa kanyang kinauupuan kung saan nagpupulong ang buong council. "Tingnan niyo kung anong nangyayari roon. Hihingi ako ng tulong sa royal blood vampires. Masyadong malakas ang mga nakakulong, kakailanganin natin sila." Kisap matang nawala ang pinakamataas na bampira sa gitna kasabay ng pagtayo ng mga council. Seryosong umalis ang mga ito kasama ang ilang bampira upang tumungo sa Hell's gate. Karamihan sa kanila ay mga council na isa sa may mga kakayahan para pigilan ang mga bampirang patuloy na tumatakas. Agad silang dumiretso sa labas ng mansyon kung saan nakaparada ang ilan nilang kotse. Sa paglisan ng ilang bampira, dumiretso ang pinakamataas na bampira sa isang kwarto. Sakto dahil nandoon ang lola ni Rosie na nakaupo sa itim na mahaba at malambot na sofa. Abala ito sa pag-inom nang mapatingin siya sa council na dumating.
Binitawan niya rin agad ang binalian nito ng ulo na bumagsak sa lupa at inalis ang suot niyang crucifix. Binato niya sa isa pang malapit sa kanila ang kwintas na tumama sa leeg ng bampira. Dumikit ito sa kanyang katawan na nagpatigil dito't nagsimulang umapoy ang leeg. Babalakin pa sana ng mga natirang lapitan ang mga ito nang bigla na lamang silang naglaho. Bumalik ang mga ito sa pagiging anino, kung saan ang mga napuruhan nilang kasama ay paunti-unting nagiging abo. Mabilis pang lumingon si Rosie sa kanyang kaliwa nang maramdaman ang malakas na presensya mula roon. Kumunot ang kanyang noo nang makita ang suot ng taong nagtago roon dahil nakita nito ang simbolo ng Orpheus clan. Kasabay ng pagkawala ng mga aninong bampira, ang pagkawala rin ng bampirang nakita ni Rosie sa malaking puno. Luminga pa siya sa paligid para sana hanapin ang mga ito ngunit para silang bulang naglaho sa paligid. Naglakad na lamang palapit si Rosie kay Nicklaus. Inalalayan niya itong makatayo't walang salit
KATULAD ng napag-usapan ng dalawa kagabi, bumalik sila Rosie at Nicklaus sa abandonadong hotel. Kumpara kahapon na magmamadaling araw sila pumunta, napagdesisyunan ng dalawa na umaga sila bumalik para mas malinaw na makahanap ng kahit anong ebidensya na makapagtuturo sa pumatay kay Vignor. Hawak pa rin ng council ang katawan ng bampira. Kanilang sinisiguro na hindi kusang mawawala ang katawan nito hangga't hindi pa nila nahahanap ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Inatasan din ng council ang iba pang bampira upang maghanap ng impormasyon patungkol sa markang hindi nawawala sa leeg ni Vignor. "Dito. May nakita akong anino rito kaninang madaling araw." Turo ni Rosie sa basag na bintana. Lumapit si Nicklaus sa tinuturo ng dalaga. "Bakit hindi mo sinabi sa council?" Binaba ni Rosie ang kamay niyang pinangtuturo sa bintana. "Dahil gusto ko munang kumpirmahin kung tama ba ang aking nakita," sagot ng dalaga na mas lumapit pa sa bintana. Sumilip ito sa labas at inalala ang daang tinahak n
Naging palaisipan sa dalawa ang kinahinatnan nito kung saan pagkatingin ni Rosie sa may kanang parte ng leeg ni Vignor, isang pamilyar na marka ang kanyang nakita. Sinundan ni Nicklaus ang tinitignan ng dalaga't kumunot ang noo dahil sa nakita. Ang markang ito ay parang paso ng apoy na kulay itim. Pabilog ang apoy kung saan sa gitna ay isang bituin na may nakasulat na petsa ng kanyang pagkamatay. Nang hawakan ito ni Rosie, nakaramdam siya ng paso mula rito na agad na ikinalayo ng kanyang kamay sa marka. "Ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ni Nicklaus nang makitang may paso ang daliring pinanghawak ni Rosie."Ayos lang," sagot ng dalaga kahit mahapdi ang paso. Pinagmasdan nito ang katawan ng bampira at hinahanap ang kahit anong bakas para malaman kung paano ito namatay. Ngunit katulad ng pagkabigo nilang mahuli ito ng buhay, wala siyang nakita na naging isang malaking palaisipan para sa kanya. "Buhatin mo siya. Kailangan natin ang kanyang katawan." Utos ni Rosie na tumayo mula sa pa