ChantriaKasalanan ‘to ni Eric. Okay na kami kahapon ni Gab. Hindi na kami nagkakailangan. Pero dahil sa ginawa niya ay hindi na naman kami makapag-practice nang maayos. Natatapakan ko na naman ang paa niya dahil hindi ako makapag-focus.Idagdag pa ang patuloy na kantiyawan ng mga kaklase ko. Mas lalo tuloy kaming nagkailangang dalawa. But despite that, nagagawa niya pang tumawa na para bang wala siyang ginawa. I really wanted to smack him. Kahit isa lang. ‘Yong malakas.“I’m really sorry about Eric,” ani Gab habang nakatingin sa malayo. “He’s an idiot.”“Idiot talaga,” pagsang-ayon ko. “Pero hindi mo kailangang mag-sorry. Kung may dapat mang mag-sorry siya ‘yon. Hindi ko nga lang sigurado kung mapapatawad ko siya.”Mahina siyang natawa. “You don’t have to listen to him, you know. Sinabi niya lang ‘yon dahil alam niyang magte-tres ako para manalo kami. Gusto niya lang talagang mang-asar.”“Nah. It’s fine. Pumayag na ako. Ayoko namang umatras na lang.”“Really? You don’t have to do tha
ChantriaNagpaalam ako na pupunta lang ng CR nang makuha ko ang shirt ni Iwatani. Kulay itim iyon at medyo malaki sa ‘kin. Nag-tuck in na lang ako para hindi masyadong magmukhang malaki.Paglabas ko ng cubicle ay nakita ko sina Lorreine at Louella kasama ang ilan pa naming mga kaklase. Nag-re-retouch na ang ilan sa kanila kahit na pauwi na rin naman daw sila. Nag-stay na lang din muna ako at naghilamos ng mukha.“Okay ka lang?” tanong ni Louella. “Ang laki ng stain sa damit mo kanina. Sa tingin mo matatanggal pa ‘yan?”Nagkibit-balikat ako. “Siguro. Iced tea lang naman ang tumapon.”Nilagay ko sa isang plastic ang nadumihan kong damit. Maliit lang ang dala kong bag kaya hindi ko malalagay ‘yon sa loob. Pauwi na rin naman kami kaya bibitbitin ko na lang ‘to.“May relasyon ba kayo ni Iwatani?” Napatingin ako kay Rizelle dahil sa naging tanong niya. “Huwag ka ma-offend o kung ano, ah? Curious lang din kasi kami.”Napatingin ako sa mga kaklase na naghihintay rin ng sagot. Miski si Makino
ChantriaKasama ko si Iwatani sa palengke para sa lulutuin namin sa picnic. Hindi ko alam kung paano umabot sa iba naming mga kaklase pero makakasama na namin sina Gab at ang mga kaibigan niya sa plano namin.I'm not sure who told them kahit na alam kong may kinalaman si Lorreine. Ayoko na lang mag-talk dahil pumayag naman sina Louella at Iwatani. Isa pa, hindi naman siya exclusive sa 'ming magkakaibigan. Iyong overnight lang ang exclusive dahil hindi na talaga ako papayag kung may sasama pa pati roon. That is supposed to be our bonding. "Are you okay?" tanong niya. "Humawak ka na lang sa 'kin dahil medyo masikip. Baka magkahiwalay tayo.""I'm not a baby, you know." Mahina lang siyang natawa dahil humawak pa rin ako sa braso niya para hindi ako maligaw.I am not familiar with the place. At gaya ng sabi niya, masikip at sobrang dami ng tao. It's Saturday. That's why I think there's a lot of people. Ngayon lang ang pagkakataon namin para makapamalengke dahil mamaya na ang picnic namin
ChantriaNapakalawak ng park dito. Hindi masyado maraming tao at napakalinis pa ng paligid. Halos puro mga bata lang ang nandito na naglalaro kaya marami kaming pagpipiliang lugar kung saan kami kakain.Ang mga lalaki ang nag-ayos ng blanket na uupuan namin samantalang kaming mga babae naman ang naglatag ng mga kakainin namin.Nang matapos kaming mag-ayos ay nagkaniya-kaniya na kami ng upo sa dalawang malaking blankets. Katabi ko si Lorreine at si Iwatani. Nasa harap ko naman si Louella dahil nasa may bandang gilid kami.Panay ang tawanan nina Eric at Aaron kaya hindi namin maiwasang hindi rin matawa. Napakakwela talaga ng dalawang ‘to lalo na kapag magkasama. Idagdag pa ‘tong si Lorreine na talagang nakakasabay sa mga trip ng dalawang ‘to.Nang magsimula kaming kumain ay hindi ko maiwasang hindi mamangha sa sarap ng mga putahe. Napansin ko ring pare-pareho kami ng naging reaksyon nang matikman namin.“Ang sarap mo pala, Gab!” Natawa kami sa bulalas ni Lorreine. “Charing lang! Pero an
ChantriaMahina akong natawa. “Ibig sabihin, posibleng magkagusto ako sa dalawang lalaki?” Well, the thought of that scares me.“Don’t get me wrong. Sinabi kong gusto mo kaming pareho but it’s like liking a friend and liking a man.” Napaisip ko siya saglit. “I really can’t explain this without giving an example.”Napataas ang mga kilay ko dahil sa antisipasyon. He sounds like a love guru right now. Para bang ang dami na niyang alam sa pag-ibig.“Think of it as me liking you, and me liking your sister, Carleigh.” Napatigil ako dahil sa sinabi niya. Okay? So, he’s making himself an example. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon.“What do you like about me?” tanong niya.I cleared my throat. “Ano? Kung tatanungin mo ‘ko bigla nang ganiyan, paano ako makakasagot agad?”“It’s okay. Take your time. Anong nagustuhan mo sa ‘kin at paano mo nalamang gusto mo ‘ko.”Huminga ako nang malalim at nag-isip nang maigi. “Gusto kita dahil lagi kang nasa tabi ko sa tuwing kailangan ko ng tul
Chantria Dumaan ang oras na bigla akong nawala sa mood. Sumayaw na ang halos lahat ng sections at kumanta na lahat ng special guests ay para bang umihip lang ang hangin. I told myself that I should enjoy the night. But here I am, overthinking. Hindi ko maiwasang hindi ma-curious kung ano bang pinag-usapan nila kanina ni Makino. Why was he laughing so heartily a while ago? Mas masaya ba siyang kasama si Makino? “The night is still young, folks,” ani Jared. “Ito na ang pagkakataon niyo para maisayaw ang inyong boyfriend, girlfriend, at ang mga crush niyo. Huwag nang mahiya dahil once in a lifetime lang ‘to.” When I heard that, mas lalo lang akong nanlumo. Nang makita kong tumayo si Lorreine kasama ang lalaking nag-aya sa kaniyang sumayaw ay gusto ko na lang magpakain sa kinauupuan ko. I think Louella at Iwatani wanted to dance too, pero dahil sa ‘kin ay hindi nila magawa. I was starting to feel dejected nang may naglahad ng kamay niya sa harap ko. “May I have this dance?” nauutal pa
Chantria We partied all night. Matapos ang slow dance nang madaling araw ay kumain ulit kami para may energy pa. The night is still young, sabi nga ni President Jared. Alas singko pa ang tapos ng party kaya may tatlong oras pa kami para magsaya. Nagsayaw kami sa gitna nang naging rakrakan ang kanta. Halos magwala na nga rin si Lorreine na akala mo nakainom. Hindi man ako kasing energetic niya ay sinubukan ko pa ring makisabay sa kaniya dahil good mood rin ako. Ang daming nangyari sa gabing ‘to. Parang roller coaster ang feelings ko kanina. Bumilis ang tibok ng puso ko habang kasayaw si Gab, nanlumo nang makitang masaya siyang tumatawa kasama si Makino, ‘tapos malalaman kong ni-reject niya ‘to at ako pa rin ang gusto niya. Staring at Gab, hindi pa rin ako makapaniwalang akin na ang lalaking ‘to. Parang kailan lang ay inis na inis ako sa kaniya noong tawagin niya akong gold digger. Parang kailan lang at iniiwasan ko siya dahil baka kung ano na naman ang sabihin niya sa ‘kin. But her
Chantria “Hey!” bulalas ni Lorreine. “Pupunta kami ni Louella sa Intramuros. Sama kayo?” Napatingin kami ni Iwatani kay Lorreine habang nagbubuhat ng weights. Kararating lang nilang dalawa ni Louella samantalang halos pauwi na kami ni Iwatani. “Actually,” pagpapatuloy niya, “sasabit lang talaga ako sa kanila. May business daw kasi roon si tita kaya sabi ko, sama ako. And then she’ll just pick me up again after dinner. Louella said she’ll come.” “Why not?” sagot ko. “Bakasyon naman na. Wala na rin tayong gagawin. Okay lang ba sa ‘yo, Iwatani?” “Hindi rin naman ako busy. I can tag along.” “It’s a deal, then!” Muli na namang napuno ng tawanan ang buong gym dahil kay Lorreine. She’s friends with everyone here. Hindi ko rin tuloy maiwasang hindi makilala ang ilan sa kanila dahil na rin sa kaniya. How I wish I had her confidence in making friends. Pero sabagay, mapili ako sa kaibigan. Mas pipiliin ko ang kaunting kaibigan pero alam kong mapagkakatiwalaan ko kaysa ang marami nga pero