Chapter 42: Yes.

Chapter 42: Yes.

Isang linggo na ang lumipas simula nung huli naming pagkikita ni Kevin, na tansiya ko ay hinding hindi na iyon masusundan. Sa loob ng isang linggo na yun ay kasama ako sa paghahanap ng location para sa magiging set up sa movie. Hanggang ngayon ay hindi pa rin confirm kung si Rage pa rin ba ang gaganap sa movie ko. 

Hindi rin nagparamdam si Rage sa loob ng isang linggo, ang huling balita sa News kanina ay unti-unti ng nalilinis ang pangalan ng Tatay ni Rage lalo na at tuloy-tuloy ang paglabas ng mga taong sangkot talaga sa krimen na ito. May papalit na rin sa pwesto ni Mr. Suarez sa pagtakbo ng Presidente. 

Hinayaan ko na rin naman siya lalo na at busy pa rin naman ako.

Kakauwi ko lang galing trabaho, agad akong dumiretso sa kwarto ko. Yung dalawa kong bff ay mukhang busy rin sa kaniya-kaniya nilang buhay dahil wala masyadong paramdam. Pero nagcha-chat naman sila sa GC namin. 

Agad na akong nagpalit para makatulog na dahil wala namang mga ganap. Sinimulan ko na ang skin care routine ko na tinuro pa sa akin ni Baklang Ian. 

Nang matapos ako sa aking routine ay balak ko na sanang matulog nang biglang nag ring ang phone ko. Sinagot ko naman yun at nagulat ako sa tumawag dahil hindi ko inaasahan na tatawag pa talaga siya.

“Hello.” Sabi ko sa linya ko.

“Baba ka.” Utos ni Rage sa linya niya.

“Bakit naman?” Tanong ko. At bakit niya ako pinapababa, binuksan ko ang bintana ko at doon ko nakita ang isang magarang sasakyan, habang nakatayo si Rage sa tabi ng sasakyan niya. 

Agad naman akong lumabas na ng kwarto ko para puntahan siya. Wala na naman kasi si Mama nasa bahay nila Tito Ed, kaya ako ang naiwan mag-isa. 

“Bakit ka nandito?” Tanong ko sa kanya ng makalabas ako sa bahay namin. 

“Binibisita ka.” Simpleng sagot niya.

“Yun lang?” Tanong ko pa. Hindi siya nakasagot agad at tumitig lang sa akin.

“May iba pa ba?” Tanong niya rin, aba malay ko.

“Malay ko sa’yo.” Sagot ko ng nakakainis.

“By the way, I talked to Kevin, he made peace na pala sayo.” Sabi niya, hindi na naman ako sumagot pa. Bakit siya updated sa bagay na yun?

“At alam mo yun?” Tanong ko.

“Oo naman, another thing is. Congratulations for your first project.” Bati niya sa akin, tsaka pumunta sa sasakyan niya at mukhang may kinukuha doon sa shotgun seat. 

“Here, a little gift?” He said and handed me a little box. 

Hindi ako umimik at basta ko iyon binuksan, nang mabuksan ko na ay tumambad sa akin ang magkapares na hikaw na bilog at kulay ginto. Tanging ‘write’ at ‘edit’ na salita ang nakaukit sa gitnang bahagi ng hikaw. 

“Ano ang ibig sabihin nito?” Tanong ko, kahit naman may idea na ako kung ano talaga ang ibig sabihin nito. 

“Writer ka diba.” Sagot niya lang. 

Make sense nga naman yung sagot niya, napatitig ako sa kanya na ngayon ay nakatingin lang sa kalangitan. Medyo pumayat siya, payat na naman kasi siya dahil dapat ay maintain ang kanyang body figure, pero ito yung pagkapayat na alam mong dahil sa sobrang pagod. 

“Kamusta?” Tanong ko habang binalik ko ang tingin sa hikaw na bigay niya. 

“Okay naman, especially everything taken under control in justice.” Sagot niya sa akin at huminga ng malalim. 

“Ikaw kamusta ka?” Tanong ko pa,

“Ako? Sinungaling naman ako kapag sinabi kong okay ako.” He paused,

“Past 7 years, I am not okay. Cause I feel alive again the moment you came into my life.” He said. I sincerely feel his words pounding on my heart. 

“Ang unfair kasi ng mundo ei, sa dami mong makakalimutan ako pa.” He added, we both looked at each other’s eyes. The only thing that comes to my mind is blank, a total loss. I don’t know but I feel like he reminisced about the time I was with him and we’re still together, the memory that I can’t even remember but he still has that, he remembers everything. 

“Sorry.” I don’t know but that was the only words that came to my mouth. 

“You don’t have to. At Least you're here, that’s the matter.” Rage said.

“By the way, I’ve been thinking about this before. Who’s the person you're talking to? Is he your boyfriend?” Rage asked, napakunot ang noo ko dahil wala naman akong idea sa sinasabi niya. 

“Ano?” Tanong ko.

“The day I kissed you unexpectedly. When you are talking to someone like you in a relationship.” Rage. S***a hanggang ngayon naalala niya yun, ei akala ko nakalimutan na niya yun kung bakit niya ako biglang hinalikan ang sabi lang niya kamukha ko yung namimiss niya.

“Bakit mo naman tinatanong?” Sagot ko pa. 

“I’m just curious.” Sagot niya din. 

“Wala yun kaibigan ko yun nabakla, I am just teasing him.” Sabi ko, dahil yun naman talaga ang totoo.

“Gay? So, lalaki?” He said, he looks like cornering me with those questions.

“Ano ba problema mo?” Medyo nakakairita na rin siya.

“So lalaki nga?” Aba, mapilit ha.

“Oo, pero bakla. Baka nga pag nakita ka nun, ikaw pa maging crush nun kesa sa akin ei.” Irita kong sagot.

“If you want someone to tease, just use me.” He said that while whispering. 

“Tseh.” I said back. He’s just smirked. 

“Salamat nga pala dito.” Sabi ko habang pinapakita ang regalo niya. 

“What should I get then?” Tanong niya, jusko nahingi ba siya ng bayad?

“May bayad ba ‘to?” I asked, tuwang tuwa pa ako na may nagregalo sa akin tapos may bayad naman pala.

“Hay’s walang bayad yan, what should I get in return for the gift I gave?” Lumingon siya sa akin at hinihintay ang sagot ko.

Dapat ba na may makuha siya? 

“Nagbigay ka pa may kapalit naman pala.” Reklamo ko.

“Just a lil you know.” He said, anong you know my gosh, ganito ba talaga makipag usap sa mga taga Manila. 

“Ano?” This time buo na ang inis ko.

“Kiss, can I have a kiss?” Aba, kung tutuusin nakaka-ilan na siya. 

“Hoy, tantanan mo ko masyado ka sinuswerte ha.” Sabi ko sa kanya at lumayo ako mula sa tabi niya.

“Just a smack. Ayaw pa rin?” Tanong niya pa.

“Okay.” Buti na lang talaga at maganda na nga ako mabait pa, lumapit na ako sa kanya ng bahagya. Inayos niya na rin ang tayo niya at hinintay ako hanggang sa makalapit, dahil nga cute size ako ay hanggang dibdib niya lang ang cute size ko.

Dahil magkatapat na kami, I try to ruck to catch up from his face. 

Alam ko na malapit ko na siyang maabot ng bigla niyang hinila ang waist ko to pull closer to him, akala ko ay aalalayan niya lang ako para maabot ko ang pisngi niya pero mali pala ako. After he pulls my waist to him, that’s where he kisses me on my lips. Hindi ko alam kung itutulak ko pa ba siya o dapat ko ba siyang sampalin yet I stay remained, close my eyes and feel his lips touching mine.

Alam ko rin na malamig ang paligid dahil gabi na nga, but I can’t even feel a coldness moving on my skin, it feels like our kisses warm the weather. 

Hindi ko na binilang kung ilang minuto kaming ganito, bigla na lang humiwalay si Rage sa halikan naming dalawa. 

“Thank you for that.” He whispers into my ear, his breath gives me chills through my spine.  

“Welcome.” I said, gosh I can’t even look at him. Bakit ako ang nahihiya ei hindi naman ako ang h*****k ah siya.

“Lexia.” He called me. Why does he have to deepen his voice when he’s calling my name?

“Hmm?” I said, nakatingala na ako sa kanya para lang magtagpo ang mga mata namin ei. 

“Be my girl again.” He said, sa sobrang gulat ko hindi agad ako nakasagot. 

“Then silence means ‘yes’” He added, and left me in shock.