“Bes ayos na ba 'to?” Tanong saakin ni Krisha at pinakita ang damit na napili niya.
Narito kasi kami sa mall bumibili ng mga damit at iba pang bagay na kailangan ng babaeng 'to.
Niyaya niya ako dahil na rin sa day off n'ya ngayong araw. Bonding na rin namin 'to kasi minsan lang naman mag day off itong si Krisha.
“Sigurado ka ba bes diyan parang kinulang nanaman 'yan sa tela ah?” Tanong ko sa kaniya.
Paano ba naman ang napili nanaman niyang damit e, yung kita dibdid minsan naman kung hindi kita dibdib may hiwa naman banda sa legs yung dress nito.
“Baliw ka talaga this is fashion, why don't you try this dress?" Ngiting saad saakin ni Krisha.
“Hindi mo ako mapapasuot niyan,” sabi ko.
Sa totoo lang hindi naman talaga ako mahilig sa mga damit na revealing kaya ni minsan hindi ako napasuot nitong kaibigan ko.
“Ang kj mo naman! Dali na.” Pagpupumilit saakin ni Krisha at hinahatak pa ako.
“N-nooo bes ayoko talaga.” Pigil ko sa kaniya.
“No, your face! Try mo naman magsuot nito at mag-ayos ka tignan natin hindi maglaway 'yang asawa mo,” sabi niya.
Napaisip ako kung magsusuot ba ako ng sexy na damit mapapansin na ako ng asawa ko. Mamahalin kaya niya ako? Magkakaroon kaya siya feelings saakin kahit kakaunti. Maa-appreciate niya kaya ako, makikita na ba niya ang halaga ko.
“Oh, ano tulala ka riyan? Tara na!” Higit niya saakin papuntang fitting room.
“Ayan! Suot mo 'yan bes.”
Binigay saakin ni Krisha ang damit at tinulak ako papaunta sa loob ng fitting room.
Matapos kong suotin yung damit na binigay saakin ni Krisha humarap ako sa salamin at tinignan ito.
Pinagmasdan ko ang aking sarili sa harap ng salamin.
Ako ba talaga 'to, hindi ko makilala ang sarili ko dahil sa damit na aking sinuot. Sobrang itong kinulang sa tela dahil medyo labas ang dibdib ko.
Nakikita rin ang likod nito kaya naman kitang-kita ang hugis ng katawan ko.
Ang haba naman ng damit ay hanggang sa hita ko lamang. Sobrang ikli at seductive itong tignan.
Pag sinuot ko 'to ng matagal malamang kakabagin at lalamigin ako.
“Bes ano tapos kana riyan?” Sigaw ni Krisha mula sa labas ng fitting room.
Lumabas ako kaagad nang marinig ang sigaw niya.
Naiilang pa akong lumabas sa fitting room dahil sa ikli ng damit na ito.
“OMG! who the hell are you?"
Bakas sa muka ni Krisha ang pagkamangha na para bang nakakita ng artista.
Hindi ako komportable sa damit sa totoo lang kaya naman medyo naiilang akong tumingin sa paligid.
“S-stop yelling.” Saway ko sa kaniya.
Nagtaas ang kilay nito saakin. “Bakit? sobrang ganda at sexy mo kaya ipagsisigawan ko talaga.”
Uminit ang dalawa kong pisngi sa papuri ni Krisha.
“Huwag mo nga ako bolahin malamang kaibigan kita kaya ganiyan reaksyon mo,” sambit ko.
Nakatanggap ako bigla ng malakas na hampas sa ulo mula kay Krisha.
Hinimas ko ang aking ulo dahil sa sobrang sakit ng paghampas niya.
“A-aray!” Pagrereklamo ko.
“Gaga ka talaga! Hindi ako plastikada kilala mo ako. Bagay sa'yo bes sobra paano mo nagawa 'yan” Tuwang saad ni Krisha.
“Yung alin?” Taka kong tanong.
“Ayan simple but sexy?”
“Aba malay ko ngayon lang ako nakapag suot nito."
“Gaga ka talaga! I told you bes you're so beautiful, in and out. Kaya please tigilan mo na ang kakahabol sa bwiset na 'yun, " sabi niya.
Napasok nanaman sa usapan namin si Bryson. Ramdam mo talaga ang galit ni Krisha sa asawa ko. Sino ba naman hindi talaga magagalit kahit siguro ibang tao makaalam sa sitwasyon ko ay magagalit din.
“Mahighblood ka nanaman diyan” Sabi ko sa kaniya. “Tara bilhin na natin mga napili mo” Dagdag ko.
“Iwas topic ka talaga pagdating sa asawa mo, sinasabi ko sa'yo hiwalayan mo na yang lalaki na 'yan” Inis na sambit saakin ni Krisha.
“Tara na nga bago pa masira araw ko, itong damit na 'to ibibili ko sa'yo ah libre ko na siguraduhin mong susuotin mo 'to.” Dagdag nito.
Pagkatapos namin mamili ng damit ni Krisha. Kumain kami saglit sa isang exclusive restaurant.
Kanina pa kasi nag rereklamo si Krisha na gutom at pagod na siya kakalakad kaya napagpasyahan naming kumain muna.
Medyo mamahalin ang mga pagkain dito pero sana worth it.
May mga restaurant kasi na mahal lang ng pagkain ngunit hindi naman gaano kasarap.
Inabot saamin ng isang waiter yung menu.
It's Italian restaurant kaya wala ka ritong mahahanap na Filipino dishes.
“One of Margherita pizza and a glass of wine,” sabi ko sa waiter.
“I want Mushroom Risotto and a glass of wine too,” saad naman ni krisha.
“Is that all ma’am?” Tanong ng waiter
Tumungo kaming dalawa at ngitian 'yung waiter.
Sikat pala 'tong italian restaurant na 'to. Base on my research pagmamay-ari 'to ng isang pinaka mayaman na tao sa Italy.
International na siya at over hundreds thousand branches na ang restaurant niya.
But I tried to search who's the owner of this restaurant and it says anonymous. Ayaw magpakilala ng owner dahil mas’ gusto niya yung private life.
“Here's your order ma’am” Bungad saamin ng waiter.
Hindi ko manlang namalayan na nandito na yung order namin.
Ganoon ba ako ka curious sa may ari ng restaurant na 'to.
Nag-umpisa na kaming kumain ni Krisha.
“Malapit na pala anniversary ng company niyo ah.”
Oo nga pala mag a-anniversary na yung kompanyang pinapatakbo ni Bryson. Hindi ko manlang namalayan, lagi kasing may pa party tuwing sasapit yung anniversary ng kompanya.
Marami siyang iniimbitahan na mga sikat na tao.
“Yes.” Tipid kong sagot kay Krisha.
Every anniversary nasa bahay lang ako at hindi nagpapakita.
He doesn't even want me to join at the party.
Mas gugustuhin niya pang maipakita si Camille sa mga tao.
A partner and a friend lagi nilang dahilan sa mga tao.
They have known Bryson is already married and some gossips it's just rumored.
Pili lang ang nakakaalam kung sino ba asawa niya.
My staffs, my friends and his secretary ni hindi niya ako mapakilala in public siguro dahil ayaw niya talaga akong ilabas.
Hindi naman kasi ako ang tunay na mahal.
“Anong mukha 'yan?” Takang tanong saakin ni Krisha.
“Huh? Bakit may dumi ba?”
“No, para nanaman kasing pinagsakluban ng lupa at langit 'yang muka mo” Sabi niya saakin.
“Wala 'to ano kaba.”
“Sus! Iniisip mo yung anniversary, right? Bakit ba kasi ayaw mo pumunta sa party eh nakapangalan din naman sa'yo yung company.” Inis na saad ni krisha.
“E, alam mo naman na ayaw ni bryson.”
“Tanga ka talaga no! Pag ayaw niya susundin mo na agad hello as a wife, you have the right to do whatever you like,” sabi niya.
“But-"
“No buts! Pupunta tayo sa party no matter what happened.” Mariin niyang saad saakin.
“E, alam mo naman na ayaw akong ipakilala ni Bryson sa public,” sabi ko.
“I know that at sobra ko yun kinaiinisan, pero for you hindi ako gagawa ng ikakapamahak mo. Alam ko naman ngayon sa mga tao ngayong panahon may tama at maling pinaniniwala." Seryoso nitong sambit. “But it's your rights to join to that party. So pupunta tayo!” Dagdag pa nito.
Seryosong seryoso ang muka ni Krisha ngayon. Kilala ko to gagawin at gagawin niya ang gusto niya. Marami siyang paraan at higit sa lahat walang nakakapigil sa mga ginagawa niya.
Sumasakit ang ulo ko naiisip ko pa lang ang mangyayari sa event.
Hindi rin naman kami nag tagal ni Krisha sa pagkain. Nagpaalam agad siya dahil may importante itong gagawin.
Nakakahanga talaga ang pagiging independent woman nitong kaibigan ko.
Ako kaya, kailan baa ko uusad sa pagiging martyr ko.
Pilit ko naman na nilalabanan ‘tong nararamdaman ko pero wala, talo pa rin puso ko ang isip ko.
Ibinagsak ko ang aking katawan sa kama tanging ilaw sa kisame ang nakikita ko.
Nakakapagod na araw pero nag-enjoy ako.
Ito bang mga ginagawa ko ay magiging worth it sa dulo.
Napabangon ako sa aking pagkahiga ng marinig ko ang yabag mula sa sapatos ni Bryson.
He’s already here.
Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto.
Papasok palang siya sa kuwarto niya nang lumingon siya saakin.
He’s wearing a black suit with his messy hair.
Nailunok ko ang sarili kong laway ng magtagpo ang mga mata naming.
He’s so hot.
“What?” Seryoso nitong wika saakin.
“N-nothing,”
Bakit bigla akong kinabahan.
I just want to ask him, kung puwede ba ako pumunta sa event pero nauunahan ako ng kaba na para bang umatras yung dila ko.
“Sinasayang mo lang ang oras ko,” saad niya.
“N-no, I just want to ask something...” Huminga ako ng malalim. “Pwede ba akong pumunta sa event ng company bukas?” Tanong ko sa kaniya.
Nakita ko ang pagsasalubong ng kilay nito.
Tumawa ito ng bahagya. “Are kidding me?” He asked.
Para bang may kumurot sa puso ko.
Tanga ka talaga Letitia, bakit ka pa nagtry magtanong sa kaniya.
“In this kind of situation, are you really capable to envision yourself attending that event? Do you really acting like my wife despite the fact I'm divorcing you?” Mariin nitong tanong saakin.
Nasaktan ako sa sinabi niya.
Sobrang tanga ko talaga, bakit ba ako nagtanong.
“S-sorry.”
“Puro ka nalang paawa,” saad niya.
Pumasok na siya sa kuwarto niya habang ako naiwang nakatayo sa hallway ng kuwarto.
Napahawak ako sa aking dibdib at naramdaman ko na aking paghikbi.
6yrs ago“Apo, are you alright?” Tanong saakin ni lolo at tinabihan ako.Marami kasing bumabagabag sa isip ko at ito lang naman ang paraan ko para mabawasan ang bigat na nararamdaman ko ang magpahangin sa labas ng bahay.Binigyan ko ng malawak na ngiti si lolo at tumingin sa bulaklak na nasa harapan ko.“Yes, I’m okay Lolo,” sabi ko.“Sorry for causing you trouble.” Rinig ko ang mahinahon na boses ni lolo.Ewan ko ba sa tuwing nakikita ko si lolo at humihingi ng tawad saakin mas lalo akong nasasaktan.“Bakit mo naman sinasabi 'yan Lo?” Tanong ko sa kaniya at patawa-tawa pa.I look at him, his eyes are so sad and it's really makes me hurt more.“Kasi pinakasal kita sa taong hindi mo naman kilala.” Natahimik ako sa sinabi ni Lolo.Gusto ko ng hampasin 'tong dibdib ko sa sobrang sakit na nararamdaman ko rito sa aking puso.“No don't be sorry Lolo,” sabi ko sa kaniya at hinawakan ang kamay nito.“Sana hindi kita nakikitang umiyak." Malungkot na saad saakin ni lolo.Medyo nagulat ako sa si
“I'm sorry for disrupting you, Bes.” Bungad saakin ni Krisha.Aligaga itong pumasok sa front seat ng kotse ko na para bang may nangyaring masama.“What happened?” I asked.She sent me a text message and she said it was urgent. Kaya naman nagmadali akong pumunta sa work place niya.Wala rin naman ako ginagawa sa Cafe kaya hindi na ako nagdalawang isip pang pumunta.She sighed at bakas sa mukha niya ang inis.“As always, my brother is in trouble,” sagot niya at napahinilot nalang sa kanyang sentido.Nasasagap ko yung negative energy when it comes to her twin brother. Ang laging nagpapasakit lang naman sa ulo niya kundi ang kanyang kapatid.Wala nga siyang boyfriend na nagpapasakit sa ulo niya, pero naman siyang brother na ubod ng tigas ng ulo.A troublemaker, a playboy. Noong nagpaulan si Lord ng pagiging babaero mukhang nasalo niya ang lahat.They are very opposite kung si Krisha ay may malaking galit sa manloloko. Ito namang kambal niya ay isang manloloko.Sobrang stress lagi 'to si K
Krisha's POV“Are you contemplating something, Twinny?” Topher approached me and sat next to me.Humarap ako sa kanya ng upo.“What's bothering you?” He asked again.Kanina ko pa kasi iniisip si Letitia, she's my bestfriend since highschool and I know how she act in everything.Especially sa pagsisinungaling, hindi ko na alam ang gagawin sa babaeng iyon napaka tigas ng ulo.She's an approachable and nice person, in addition to being a beautiful woman. Pero napunta lang siya sa walang kwentang lalaki.I can't stop Letitia's actions. Syempre hindi ko naman pwedeng kontrolin ang damdamin niya.She loves Bryson at kitang kita ko sa mga mata niya 'yun. I thought at first magiging masaya siya sa buhay niya pero akala ko lang pala lahat 'yon.Naalala ko pa kung paano itinulak ni Bryson si Letitia. Napaupo yung kaibigan sa sobrang lakas ng pagkatulak nito.Naabutan ko nalang na nasa lapag na si Leti, he's totally insane.Kaya niyang saktan si Leti para lang sa Camille na 'yun.Letitia and Cam
Letitia's POV"Ma'am please, the invitation card," saad saamin ng babae.She's dressed formally, and it seems she's one of the staff members here, yet she looks familiar?Kinilatis ko ang mukha niya, hindi ko lang matandaan kung saan ko siya nakita.Medyo gulat ako sa kanyang reaksyon ng makita niya ako ng maigi. Para ba itong nakakita ng multo."M-Mrs. Carter?" Paninigurado niya.Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Kilala mo ako?"Nakaramdam ako ng kilig ng banggitin niya ang salitang Mrs. Carter.Madalang lang naman akong tawagin ng ganoon kaya may malaking epekto ito saakin."Y-yes nice to meet you po, I’m Joey and Mr. Carter’s Secretary," aniyaBakas sa kanya ang kagalakan na makita ako.Hinawakan pa nito ang kamay ko para makipag kamay.Hindi ko maiwasan mapangiti dahil sa kanyang kinikilos."I'm Letitia and this is Krisha my best friend, nice to meet you Joey!”Hinawakan nito muli ang kamay ko, agad din naman niyang binitawan ang aking kamay dahil siguro nakaramdam ito hiya.Kay
Someone's POVI stop the car when I see something within the street. She was almost hit by my car and shit thank God hindi ko siya nasagasaan.Without delay, I stepped out of my car to ensure that the lady I narrowly avoided hitting was unharmed."Miss are you alright?" I approach her.She looks like miserable; she raised her head and look at me.Medyo nagulat ako nang makita ko ang mukha niya. She's drunk and she's also crying medyo nataranta ako kung anong gagawin ko.I've never seen a girl sobbing along the road, so this is out of the ordinary for me.Napansin ko rin na she's wearing some seductive dress. So, I took my coat in the car, at pinatong ko to sa balikat niya."Please get me out of here, " she said.Umiiyak lang ito, I don't know what happened to her.Medyo napapaisip ako kung may nangyari bang masama sa kaniya.Inalalayan ko agad siya at pinapasok sa kotse ko.What makes it possible for this woman to accompany a stranger?Paano nalang kung hindi ako nakakita sa kaniya.I
Letitia’s POVNapahawak ako sa paa kong kumikirot. Minalas ka nga naman talagang paa ko pa talaga ang nadali.Pagkatapos ako buhatin ng lalaki na ‘yon, inupo niya ako sa sofa sa salas.Kukuha raw kasi siya ng pang hot compress sa paa ko. Iniisip ko pa rin kung paano ako makakalis, kaso paano ng ba?Ni wala nga akong cellphone na dala kahit pera wala. Tapos natapilok pa ako.Tanga ko talaga!Tanga ko na nga sa pag-ibig mas naging lampa pa ako. Hilig ko talagang masaktan.Napaangat ang ulo ko sa nagsalita. “Here,” aniya.Inabot niya saakin yung pang hot compress, kinuha ko agad ito sa kamay niya.“How rude,” bulong niya.“May sinasabi ka?” Tanong ko.Tumingin siya saakin at ngumiti. “Wala.”Inismidan ko ‘to at inilagay ang hot compress saakin. Nakaramdam ako ng konsensya sa inakto ko towards him.“T-thank you,” I whispered.“Oh, you know how to say thank you.” Sagot niya at pangiti-ngiti pa.“Binabawa ko na!”Napaka antipatiko talaga.Tumayo ako ng diretso at tinignan siya. "I need your
Lumabas ako ng bahay ni Archer at nagmuni-muni. Lumabas ako ng bahay dahil napagpasyahan ko kasing libutin sa labas.Kahit papaano nakakapaglakad na ako ng maayos dahil sa tulong ni Archer.Tapos nahusgahan ko pa yung tao, natatawa ako sa sarili ko because he knows how desperate I am for someone.Wala rin naman kasi akong magawa sa loob kundi mag-isip ng kung ano ano.Gusto ko rin makita kasi kung gaano kaganda ang lugar na ito.Buti nalang kahit malamig malakas pa rin ang sinag ng araw. Kaya naman ay katamtaman lang ito sa pakiramdam.Napagdesisyon ko na rin pala na dito muna ako sa baguio.Gusto ko sanang ipapadala lahat ng cards ko para makaalis na rin ako sa rest house ni Archer.Nahihiya na ako marami na siyang naitutulong saakin. Pero naiisip ko rin na ayokong abalahin si Krisha sa trabaho niya.Hindi naman kasi maganda tignan kung magkasama kami sa iisang bahay.Hindi rin naman ako sanay na may makasamang ibang lalaki. Kaya hindi ko talaga alam ang gagawin ko.Ayoko pang umuwi
" Are you sure that you're alright now?" Tanong muli ni Archer saakin.Kanina pa siya hindi mapakali at paulit-ulit akong tinatanong.Para siyang bulate na binudburan ng asin.Sinisilip niya ako mula sa kusina na para bang tinitignan ako kung okay na ako.Ngayon ko lang napansin na hilig niyang magluto. Hindi ko rin naman maitatanggi na masarap ang mga niluluto niya.Pagkatapos kong matapilok sa labas agad akong dinala ni Archer sa loob ng bahay at nabigyan naman agad ito ng pang unang lunas.Ilang tapilok naba ang nagagawa ko, napakalampa ko namang tao."Okay ka lang ba riyan?" Parang lumabas ang kaluluwa ko sa gulat nang bigla muling sumulpot si Archer.Humawak ako sa aking dibdib at kinalma ang sarili ko."Naka-ilang tanong kana, " sabi ko."Concern lang naman ako, wait kalang diyan matatapos na ako magluto."Bumalik kaagad ito sa kusina. Nakakapagtaka tong lalaki na 'to dahil hindi naman ako nagpapaluto sa kaniya ng pagkain. Gusto ko lang naman umupo at ipahinga yung paa kong may
Letitia’s POV WARNING! 18+ I don’t know where am I right now tanging hilo lang ang aking nararamdaman. Minulat ko ang mata ko, naglalakad ako? Or someone is helping me to walk properly. Ugh! I’m so dizzy! “Letitia, drink some water,” saad ng pamilyar na boses. I couldn't figure out his face, but I knew he was a man. I can't remember if I met someone in the bar. I’m so wasted, nararamdaman ko ang init sa aking katawan. Gusto kong maghubad. “Shit! What are you doing?” sigawa noong lalaking kasama ko. “It’s hot!” I answered. Tinanggal ko ang aking pantaas at itinapon ito. Sinandal kong muli ang ulo ko sa sofa. The smell of this place is familiar kahit hindi ko maaninag masyado. I know it's my house, but how does that man know the address? "I'm trying to stop this kind of feeling," he says, "but there are some things that are more difficult to get rid of." I don't know him, but his abundant voice makes me want to see him. I'm curious as to what's going on. I tried to open my eye
Letitia's POV“Letitia, I miss you.”Damang-dama ko ang simoy ng hangin sa aking balat subalit napapalitan ito ng init nang yakapin ako ni Archer mula sa likod. Mas lalong nag-init ang dalawa kong pisngi nang banggitin niya ang mga katagang iyon.Nakakabingi ang katahimikan tanging naririnig ko lang ang tibok ng puso naming dalawa.Naguguluhan ako sa mga nangyayari. Hindi ako makapaniwala na sa mga nalaman ko. Matagal nang alam ni Chloe ang tungkol sa akin, at pinagmukha nanaman nila akong tanga.Humarap ako kay Archer. “Gago ka ba!” malakas ko siyang sinampal sa kaliwa niyang pisngi.“Pinagloloko mo ba ako?” tanong ko at hindi ko mapigilan ang panginginig ng aking mga kamay. “Niloloko ninyo akong lahat!” sigaw ko. Hindi na napigilan ng luha at bumagsak na ito ng tuluyan.“Letitia! Let me explain okay!” saad niya sa matigas na tono.“Ano pa bang ipapaliwanag mo!?”“Please, just listen! It's okay with me if you don't forgive or believe me; I just need to explain myself." Ngayon lang Le
Archer's POVReally, I have no idea what to do at all. Nakaupo lang ako sa sofa and I can't even move. Why did this happened right now when there is an important talk to be had.Nakatingin lang ako sa natutulog na si Letitia habang ako nakaupo kahit nakakaramdam na ang hita ko ng ngalay. Siguro kalahating oras na rin ganito ang aking puwesto. Habang pinagmamasdan ko ang babaeng 'to. Hindi mawala-wala sa isip ko ang ginawa niya. Fck it! I really don't she was like that when she was drunk.Pero mas nangingibaw pa rin sa akin ang iniisip ko dahil sa mga nangyari sa limang taon. I was not aware, wala man lang akong kamalay-malay na mag-isa lang siya sa limang taon na 'yun. Mas pinairal ko pa ang pagiging makasarili ko. “I thought if you chose him, you'll be happy,” usap ko sa natutulog na si Letitia. Inayos ko ang buhok niyang nakaharang sa kaniyang mukha. “Akala ko talaga siya na ang pinili mo, napakamanhid mo na hindi iyon maramdaman,” dagdag ko.Sabi ko sa aking sarili na hindi ko si
Letitia's POVKung p'wede lang iiyak lahat ng sakit pero hindi e, iiyak ka lang para kahit papaano mabawasan yung sakit na nararamdaman mo. Tanging simoy lang ng hangin ang naririnig ko. Sobrang lamig nito pag tumatama sa aking balat. Nakatayo lang ako at nanatiling nakatitig kay Archer. Inaantay ang magiging sagot niya sa aking mga tanong.“Letitia....” Paunti-unti siyang naglakad papunta sa akin. Hindi ko alam ang iniisip niya ngayon pero naramdaman ko ang pagkabog ng puso sa paglapit niya.Nang malapit na siya sa akin, napalingon kaming dalawa sa nagsalita.“Archy?”“Chloe?” usal ni Archer. “What are you doing here?” dagdag niya.Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Pinunasan ko agad ang aking mga luha at pilit ngumiti kay Chloe.“Oh, Hi Letitia!” aniya sa akin at kumaway-kaway pa.Nginitian ko lang siya at tinaas ko ang mga palad ko. “H-Hi.” Hindi ko alam kung nakikita niya ang namumugto kong mga mata. Hangga't maari ayokong ipakitang umiyak ako. Baka kasi anong isipin niya, wa
Letitia's POVPasilip-silip ako sa asawa ni Archer at anak nila na sa sala habang ginagawa ko ang inumin nila. Dahil nga bungad agad ng sala ang kitchen area sa bahay, nakikita nila ang kilos ko. Hindi ko man ipahalata sa kaniya ang kabang nararamdaman ko kaso hindi nakikiayon ang mga kamay ko. Nanginginig ito at kaunting galaw ko lang may natatabig na agad akong gamit. Sino ba naman kasi hindi kakabahan sa mga oras na 'to kung ang na sa harapan mo ngayon ay asawa ng minahal mo dati diba at hanggang ngayon mahal ko pa.Hindi ko talaga maiwasan na humanga sa kagandahan nito. Halata naman na half-half ang lahi niya. Yung ganda ay napaka natural lang hindi na niya kailangan mag lagay ng koloretes sa mukha. Siguro kung maglalagay man siya nako paniguradong mas maganda siya. Impossible talagang hindi siya mabibighani sa kagandahan nito.Habang pinagmamasdan ko siya nagtama ang mga mata naming dalawa. Ngumiti siya sa akin at naglakad papunta sa akin. “Nakalimutan ko pala ibigay sa'yo ito
Letitia's POV“Hay!” buntong-hininga ko matapos kong ilipat lahat ng gamit sa sala. Hindi na kasi ako nagpatulong pa sa mga nagdeliver nang napamili kong furnitures at appliances. Naiplano ko na rin kasi kung saan ko ilalagay lahat ng furnitures ko. Mayroon na akong sketch kung anong magiging design sa sala kitchen at kuwarto. Matapos kong mai-ayos lahat ng gamit binagsak ko ang aking katawan sa mahabang sofa.Cozy type lang naman ang ginawa ko, gusto ko kasi malinis at binabagayan ang paligid dahil nasa Baguio ako ngayon. Gusto ko refreshing lang ang style ng mga gamit sa bahay. The house is not that big, sliding door na agad ang bubungad pagpapasok ka mula sa gate. Makikita mula sa labas ang sala at kitchen. Pag pumasok ka sa loob ng bahay mauuna ang sala at sumunod naman ang kitchen area. Mayroon din naman akong kuwarto sa itaas. A simple bedroom na tanging harang lang din ang sliding door, may coffee table sa labas ng balkonahe sa kuwarto at may mini office room din ako. Sa labas
Letitia’s POVSumimsim ako sa aking tasa habang nakatingin sa malayo nang biglang magsalita si Krisha.“Bes! Mukhang hindi kita masasamahan sa pagbili ng mga appliances,” saad niya.Panigurado about nanaman ito sa kaniyang trabaho dahil matapos naming mamili ng mga damit niya biglang may tumawag sa cellphone nito."Don't mind me bes, if it's an emergency, then you can go," sagot ko at nginitian ko siya. Gusto ko matawa sa ekpresyon na para bang ayaw umalis.“Babalik ako agad matapos lang ‘to,” aniya at sinukbit niya sa kaniyang balikat ang bag niya.Tumango-tango ako at hinawakan ang balikat niya. “Welcome na welcome ka bes don’t worry.”Nang ma-assure ko si Krisha agad naman itong umalis. Gusto talaga nito ng assurance ni Krisha. Nagpaalam na rin ako sa mga staffs ko dahil aasikasuhin ko pa yung bago kong titirhan, naipalinis ko naman ‘yun. Ang kulang nalang talaga ay appliances and furnitures.Dahil hindi makakasama si Krisha sa pagbili ng mga gamit ko sa bahay ako na lang ang mag-i
Letitia's POV5yrs ago“Congratulations bes!” ngiting bati sa akin ni Krisha at agad akong niyakap ganoon din naman ako.“Thank you!” sagot ko. “Buti at nakarating ka akala ko pa naman busy ka sa work mo,” dagdag ko sabay kalas sa pagkayap niya.Abala kasi ito sa kanyang trabaho kaya akala ko talaga ay hindi siya makakapunta ngayong araw. “Bes! Hindi ko papalagpasin 'tong newly open branch mo no!” sabi niya.Sa loob ng limang taon, limang branch na ang naipatayo ko sa iba't-ibang lugar. Nakakatuwa dahil nagbunga lahat ng pinagpagudan ko. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang buong haligi ng bago kong cafe shop. “Grabe no, paunti-unti mong na aabot lahat ng pangarap mo bes,” napalingon ako kay Krisha na abala rin sa pagtitig sa buong gusali ng cafe.Tumingin siya saakin at ngumiti. “I'm so proud of you!”Natawa ako ng bahagya at hinila ang kamay niya papasok sa cafe.Hindi ko rin naman magagawa 'to lahat kung hindi ako sinuportahan ni Krisha. Hindi ko mabubuo lahat 'to kung hindi n
Letitia’s POV“I love you, I always Letitia.”Nanlamig ang buo kong katawan ng makita ko si Archer na papalayo saakin. Pilit ko siyang hinahabol pero para lang akong tangang takbo nang takbo pero hindi ko man lang siya mahawakan.“No! Please don’t leave me!” sigaw ko at patuloy pa rin ako sa paghahabol hanggang sa nanghina na ang aking tuhod. “Archer! Mahal kita!” dagdag ko at humagulgol.“ARCHER!”Parang nabiyak ang ulo ko sa naramdaman kong sakit pero mas pumukaw ng atensyon ko ay buong paligid.“Hoy! Gaga ka! You’re awake!”Nakita ko si Krisha naluluha sa aking gilid. Mabilis siyang tumawag ng doctor sa labas at bumalik agad saakin.Anong nangyari saakin at teka bakit nandito ako sa hospital?Nasilaw ako sa liwanag na tumapat saaking mata.“She’s still in recovery at mas makakabuti kung magpapahinga muna siya. Para matignan natin kung anong naging epekto ng pagkabagok niya.”“Talaga ba Doc? Thanks God!” parang nabunutan ng tinik si Krisha.“Maiwan ko na kayo at ikaw Ms. Letitia you