Mag-log inShare
CHAPTER 13
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Remarried to CEO CHAPTER 14
" Are you sure that you're alright now?" Tanong muli ni Archer saakin.Kanina pa siya hindi mapakali at paulit-ulit akong tinatanong.Para siyang bulate na binudburan ng asin.Sinisilip niya ako mula sa kusina na para bang tinitignan ako kung okay na ako.Ngayon ko lang napansin na hilig niyang magluto. Hindi ko rin naman maitatanggi na masarap ang mga niluluto niya.Pagkatapos kong matapilok sa labas agad akong dinala ni Archer sa loob ng bahay at nabigyan naman agad ito ng pang unang lunas.Ilang tapilok naba ang nagagawa ko, napakalampa ko namang tao."Okay ka lang ba riyan?" Parang lumabas ang kaluluwa ko sa gulat nang bigla muling sumulpot si Archer.Humawak ako sa aking dibdib at kinalma ang sarili ko."Naka-ilang tanong kana, " sabi ko."Concern lang naman ako, wait kalang diyan matatapos na ako magluto."Bumalik kaagad ito sa kusina. Nakakapagtaka tong lalaki na 'to dahil hindi naman ako nagpapaluto sa kaniya ng pagkain. Gusto ko lang naman umupo at ipahinga yung paa kong may
Remarried to CEO CHAPTER 15
Malamig na hangin ang dumapo sa mukha ko ng lumabas kami ni Archer sa kotse niya.Mas malamig pa pala pag bumaba ka sa bayan, sapat lang naman ang suot-suot kong jacket hindi giniginaw ang aking katawan.Pumunta kami sa botique para bumili ng mga damit. Wala na akong nagawa sa pangungulit ng lalaking 'to.Ayon kay Archer ito lang ang nag-iisang boutique sa lugar na 'to. Kaya kapansin-pansin na kakaunti lang ang tao rito.Pumasok kami ni Archer sa boutique habang ako nasa likod niya nakasunod lang. "Aray!" Ininda ko ang sakit ng tumama ang mukha ko sa likuran niya.Paano ba naman kasi tumigil siya bigla sa paglalakad.Hinimas ko ang aking noo dahil ramdam ko ang sakit na bumakas dito."Bakit ka kasi nasa likuran ko at kailan kapa naging buntot?" Tanong niya."Hindi ko naman kasi alam ang gagawin ko.""Malamang titingin ka ng mga damit mo, hindi ko naman alam anong size mo. Unless gusto mo ipasukat sa'kin 'yan" Ngumiti ngiti pa ito ng nakakaloko.Hahampasin ko na sana siya pero nahawak
Remarried to CEO CHAPTER 16
Letitia’s POVIt’s been 2 days ng nakituloy ako rito sa bahay ni Archer.Sobra akong nag enjoy kahit dalawang araw palang.Siguro naging maganda ang environment ko. Nawala ang lungkot at problema ko kahit papaano.Pero hindi naman habang buhay dito lang ako. Kailangan ko rin umuwi at harapin ang problemang dapat ayusin.Kaya habang nandito gusto ko muna i-refresh ang utak ko. Maging malaya muna saglit at maging masaya kahit papaano.Sobra talaga akong nagpapasalamat sa lalaking 'to.Kahit hindi niya ako ganoon kakilala tinulungan niya pa rin ako sobrang laki ng utang na loob ko sa kaniya.Hindi ko makakalimutan 'yon kahit hindi ko pa siya nakikilalang maiigi sobrang gaan na ng loob ko sa kaniya kahit na minsan gusto ko na siyang ibaon sa lupa ng buhay.Hahahaha.Sa lahat ng pinakita niya saakin sa dalawang araw.Despite how simple it would be to trust him; I choose not to.Maybe not now."Letitia do you wanna pick some strawberries?” He asked."Saan ba?" Tanong ko."In my farm?" Medyo
Remarried to CEO CHAPTER 17
"I love you don't leave me." Tuluyan ng bumagsak ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan. Tinignan niya lang ako ng malamig mas malamig pa sa yelo ang kanyang titig. Hinawakan ko ang kamay niya at inilapat ko ito sa pisngi ko. "Please! 'wag mo ako iwanan." Puno ng pagmamakaawa ang lahat ng sinasabi ko. Ang tanging nararamdaman ko lang ay ang pagkirot ng aking puso. Tinanggal nito ang kamay niya at paunti-unting naglakad papalayo saakin. Habang siya ay naglalakad palayo saakin nanghina nalang ang aking tuhod ng makita ko ang huwak sa kanyang braso. It was Camille. Ang babaeng mahal niya. Pilit ko silang hinabol ngunit hindi ko sila maabutan. Para akong nadikit sa kinatatayuan ko na kahit anong takbo ko hindi ko sila maabutan. Patuloy pa rin ang pagbagsak ng luha ko habang pinagmamasdan silang papalayo saakin. "Please… 'wag mo akong iwanan." Nagmulat ang mga mata ko at tanging nasa kisame lang ang aking pagtitig. Hinawakan ko ang gilid ng aking mata dahil sa naramdaman k
Remarried to CEO CHAPTER 18
Letitia's POV "Kung bumili kaya ako dito ng bahay sa baguio?" Tanong ko kay Archer na abalang nagdidilig ng mga halaman. Tumingin siya saakin. "Why? Gusto mong mapalapit saakin no?" Tanong niya na may kasamang ngisi sa labi. Tumaas ang aking kilay."Kapal talaga ng mukha mo no?" Noong nagpaulan si Lord ng kakapalan, nasalo niya lahat siguro. "Bahay bakasyunan lang para pag wala akong ginagawa diba." Mariin kong saad. Magandang ideya rin naman 'yon. Wala pa naman akong pagmamay-ari tulad ng vacation house. Hindi tulad ni Bryson na maraming vacation house. Ang sinasama niya lang naman doon si Camille. " That's an excellent choice. I can suggest a few of the nearby vacation homes," sabi niya. "Babalik na rin kasi ako sa manila, may mga aayusin lang ako." I spoke. "Oh." Tanging sagot ni Archer saakin. Huh? Bigla nalang siya tumahimik sa buong pagdidilig at pag-aayos naming ng halaman. Pagkatapos ko diligan ang mga gulay at prutas naglakad ako papunta sa gripo para kumuha uli
Remarried to CEO CHAPTER 19
Kumain muna kami ng mga inihanda ni Archer para kay Krista at Topher.His food is really amazing!Nang matapos kaming kumain, inasikaso ko yung mga hugasin habang yung tatlo ay nasa sala.Masaya ang araw ko dahil nakasama ko ang kaibigan ko.Hindi ko maiwasan mapangiti sa mga nangyayari ngayon.Habang naghuhugas ako ng plato biglang may sumiko saakin sa tagiliran.Kita ko ang malawak na ngiti sa labi ni Krisha na para bang may ibig sabihin.Kumunoot ang noo ko."Why?""You look so happy today," saad niya at tinusok pa ang aking tagiliran."Because you're here, " sabi ko."Talaga ba?"Sabi ko na nga ba at may ibig sabihin ang mga sinasabi at mga ngiti niya."Nako bes, oo,” sagot ko at tinuon nalang ang paningin sa aking hinuhugasan.Iba talaga ito mag isip, lahat nalang ata sa babaeng 'to may issue."Para kayong mag-asawa alam mo ba yun, " tuwang sambuit ni Krisha sabay ang pagsandal niya sa ref.Kung ano-ano nalang talaga ang pumapasok sa isip ng babaeng 'to.Oo nakikita ko si Archer a
Remarried to CEO CHAPTER 20
Sabi nga nila hindi masama ang mag-enjoy sa buhay. Matuto kang maging masaya, alamin ang mga bagay-bagay sa mundong ating ginagalawan at higit sa lahat matuto tayong lumaya sa kalungkutan.Kumawala sa mga problemang kinulong tayo sa pighati.Hindi naman masama ang maging makasarili. Lalo na pag sarili mo ang uunahin mo.Sa lahat ng problema kong pinagdaanan. Hindi ko masasabing malakas na ako para harapin ito pero gusto kong harapin kasi kaya ko.Hindi ako malakas pero kakayanin ko lahat ito.Sa ilang araw na pagpapahinga sa lahat natuto akong maging matatag.Naging malinaw sa isip ko na huwag mong tatakbuhan ang sariling problema.Hindi mo naman ito maiiwasan o malalayuan kasi nandiyan lang 'yan.Tama nga si Lolo na dapat una kong mahalin ang sarili ko.Magtira para sa sarili at wag mag bigay ng sobra sobra sa iba.Binigay ko ang lahat ng pagmamahal ko kay Bryson.Kaya naubos ako lahat saakin.Handa pa akong ibigay ang lahat at naging desperada sa harap niya para makuha ang atensyon
Remarried to CEO CHAPTER 21
"Letitia wake up."May naramdaman ako na kung anong tumusok sa pisngi ko pero pinagsawalang bahala ko ito at hindi ko pa rin minulat ang aking mga mata.Gusto ko munang matulog ng mahaba hindi ko alam para akong napuyat. Marahil hindi ako nakatulog kagabi sa kakaisip anong mangyayari pag uwi ko.Bagamat hindi man ako nakamulat ramdam ko pa rin ang presensya ng paligid ko.Ngayon, may pumipilit saakin na gumising.Maya-maya may naramdaman ako na kung anong bagay na nakarang sa mukha ko. Hindi ko man nakikita ngunit ramdam ko ang pressure nito sa mukha ko.Minulat ko ang aking mata.Namilog ang mga mata ko sa gulat ng makita ko ang mukha ni Archer.Malapit ito, napakalapit na parang kaunti nalang magtatama na ang labi naming dalawa.Bakas din sa kaniyang mukha ang pagkagulat, marahil hindi niya inaasahan na magmumulat ang aking mga mata.Ilang segundo o minuto kaming ganoon ang pwesto.Subalit hindi talaga maikakaila na guwapo ang lalaking 'to. Lalo na sa malapitan kapansin pansin ang m
Pinakabagong kabanata
Remarried to CEO CHAPTER 61
Letitia’s POV WARNING! 18+ I don’t know where am I right now tanging hilo lang ang aking nararamdaman. Minulat ko ang mata ko, naglalakad ako? Or someone is helping me to walk properly. Ugh! I’m so dizzy! “Letitia, drink some water,” saad ng pamilyar na boses. I couldn't figure out his face, but I knew he was a man. I can't remember if I met someone in the bar. I’m so wasted, nararamdaman ko ang init sa aking katawan. Gusto kong maghubad. “Shit! What are you doing?” sigawa noong lalaking kasama ko. “It’s hot!” I answered. Tinanggal ko ang aking pantaas at itinapon ito. Sinandal kong muli ang ulo ko sa sofa. The smell of this place is familiar kahit hindi ko maaninag masyado. I know it's my house, but how does that man know the address? "I'm trying to stop this kind of feeling," he says, "but there are some things that are more difficult to get rid of." I don't know him, but his abundant voice makes me want to see him. I'm curious as to what's going on. I tried to open my eye
Remarried to CEO CHAPTER 60
Letitia's POV“Letitia, I miss you.”Damang-dama ko ang simoy ng hangin sa aking balat subalit napapalitan ito ng init nang yakapin ako ni Archer mula sa likod. Mas lalong nag-init ang dalawa kong pisngi nang banggitin niya ang mga katagang iyon.Nakakabingi ang katahimikan tanging naririnig ko lang ang tibok ng puso naming dalawa.Naguguluhan ako sa mga nangyayari. Hindi ako makapaniwala na sa mga nalaman ko. Matagal nang alam ni Chloe ang tungkol sa akin, at pinagmukha nanaman nila akong tanga.Humarap ako kay Archer. “Gago ka ba!” malakas ko siyang sinampal sa kaliwa niyang pisngi.“Pinagloloko mo ba ako?” tanong ko at hindi ko mapigilan ang panginginig ng aking mga kamay. “Niloloko ninyo akong lahat!” sigaw ko. Hindi na napigilan ng luha at bumagsak na ito ng tuluyan.“Letitia! Let me explain okay!” saad niya sa matigas na tono.“Ano pa bang ipapaliwanag mo!?”“Please, just listen! It's okay with me if you don't forgive or believe me; I just need to explain myself." Ngayon lang Le
Remarried to CEO CHAPTER 59
Archer's POVReally, I have no idea what to do at all. Nakaupo lang ako sa sofa and I can't even move. Why did this happened right now when there is an important talk to be had.Nakatingin lang ako sa natutulog na si Letitia habang ako nakaupo kahit nakakaramdam na ang hita ko ng ngalay. Siguro kalahating oras na rin ganito ang aking puwesto. Habang pinagmamasdan ko ang babaeng 'to. Hindi mawala-wala sa isip ko ang ginawa niya. Fck it! I really don't she was like that when she was drunk.Pero mas nangingibaw pa rin sa akin ang iniisip ko dahil sa mga nangyari sa limang taon. I was not aware, wala man lang akong kamalay-malay na mag-isa lang siya sa limang taon na 'yun. Mas pinairal ko pa ang pagiging makasarili ko. “I thought if you chose him, you'll be happy,” usap ko sa natutulog na si Letitia. Inayos ko ang buhok niyang nakaharang sa kaniyang mukha. “Akala ko talaga siya na ang pinili mo, napakamanhid mo na hindi iyon maramdaman,” dagdag ko.Sabi ko sa aking sarili na hindi ko si
Remarried to CEO CHAPTER 58
Letitia's POVKung p'wede lang iiyak lahat ng sakit pero hindi e, iiyak ka lang para kahit papaano mabawasan yung sakit na nararamdaman mo. Tanging simoy lang ng hangin ang naririnig ko. Sobrang lamig nito pag tumatama sa aking balat. Nakatayo lang ako at nanatiling nakatitig kay Archer. Inaantay ang magiging sagot niya sa aking mga tanong.“Letitia....” Paunti-unti siyang naglakad papunta sa akin. Hindi ko alam ang iniisip niya ngayon pero naramdaman ko ang pagkabog ng puso sa paglapit niya.Nang malapit na siya sa akin, napalingon kaming dalawa sa nagsalita.“Archy?”“Chloe?” usal ni Archer. “What are you doing here?” dagdag niya.Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Pinunasan ko agad ang aking mga luha at pilit ngumiti kay Chloe.“Oh, Hi Letitia!” aniya sa akin at kumaway-kaway pa.Nginitian ko lang siya at tinaas ko ang mga palad ko. “H-Hi.” Hindi ko alam kung nakikita niya ang namumugto kong mga mata. Hangga't maari ayokong ipakitang umiyak ako. Baka kasi anong isipin niya, wa
Remarried to CEO CHAPTER 57
Letitia's POVPasilip-silip ako sa asawa ni Archer at anak nila na sa sala habang ginagawa ko ang inumin nila. Dahil nga bungad agad ng sala ang kitchen area sa bahay, nakikita nila ang kilos ko. Hindi ko man ipahalata sa kaniya ang kabang nararamdaman ko kaso hindi nakikiayon ang mga kamay ko. Nanginginig ito at kaunting galaw ko lang may natatabig na agad akong gamit. Sino ba naman kasi hindi kakabahan sa mga oras na 'to kung ang na sa harapan mo ngayon ay asawa ng minahal mo dati diba at hanggang ngayon mahal ko pa.Hindi ko talaga maiwasan na humanga sa kagandahan nito. Halata naman na half-half ang lahi niya. Yung ganda ay napaka natural lang hindi na niya kailangan mag lagay ng koloretes sa mukha. Siguro kung maglalagay man siya nako paniguradong mas maganda siya. Impossible talagang hindi siya mabibighani sa kagandahan nito.Habang pinagmamasdan ko siya nagtama ang mga mata naming dalawa. Ngumiti siya sa akin at naglakad papunta sa akin. “Nakalimutan ko pala ibigay sa'yo ito
Remarried to CEO CHAPTER 56
Letitia's POV“Hay!” buntong-hininga ko matapos kong ilipat lahat ng gamit sa sala. Hindi na kasi ako nagpatulong pa sa mga nagdeliver nang napamili kong furnitures at appliances. Naiplano ko na rin kasi kung saan ko ilalagay lahat ng furnitures ko. Mayroon na akong sketch kung anong magiging design sa sala kitchen at kuwarto. Matapos kong mai-ayos lahat ng gamit binagsak ko ang aking katawan sa mahabang sofa.Cozy type lang naman ang ginawa ko, gusto ko kasi malinis at binabagayan ang paligid dahil nasa Baguio ako ngayon. Gusto ko refreshing lang ang style ng mga gamit sa bahay. The house is not that big, sliding door na agad ang bubungad pagpapasok ka mula sa gate. Makikita mula sa labas ang sala at kitchen. Pag pumasok ka sa loob ng bahay mauuna ang sala at sumunod naman ang kitchen area. Mayroon din naman akong kuwarto sa itaas. A simple bedroom na tanging harang lang din ang sliding door, may coffee table sa labas ng balkonahe sa kuwarto at may mini office room din ako. Sa labas
Remarried to CEO CHAPTER 55
Letitia’s POVSumimsim ako sa aking tasa habang nakatingin sa malayo nang biglang magsalita si Krisha.“Bes! Mukhang hindi kita masasamahan sa pagbili ng mga appliances,” saad niya.Panigurado about nanaman ito sa kaniyang trabaho dahil matapos naming mamili ng mga damit niya biglang may tumawag sa cellphone nito."Don't mind me bes, if it's an emergency, then you can go," sagot ko at nginitian ko siya. Gusto ko matawa sa ekpresyon na para bang ayaw umalis.“Babalik ako agad matapos lang ‘to,” aniya at sinukbit niya sa kaniyang balikat ang bag niya.Tumango-tango ako at hinawakan ang balikat niya. “Welcome na welcome ka bes don’t worry.”Nang ma-assure ko si Krisha agad naman itong umalis. Gusto talaga nito ng assurance ni Krisha. Nagpaalam na rin ako sa mga staffs ko dahil aasikasuhin ko pa yung bago kong titirhan, naipalinis ko naman ‘yun. Ang kulang nalang talaga ay appliances and furnitures.Dahil hindi makakasama si Krisha sa pagbili ng mga gamit ko sa bahay ako na lang ang mag-i
Remarried to CEO CHAPTER 54
Letitia's POV5yrs ago“Congratulations bes!” ngiting bati sa akin ni Krisha at agad akong niyakap ganoon din naman ako.“Thank you!” sagot ko. “Buti at nakarating ka akala ko pa naman busy ka sa work mo,” dagdag ko sabay kalas sa pagkayap niya.Abala kasi ito sa kanyang trabaho kaya akala ko talaga ay hindi siya makakapunta ngayong araw. “Bes! Hindi ko papalagpasin 'tong newly open branch mo no!” sabi niya.Sa loob ng limang taon, limang branch na ang naipatayo ko sa iba't-ibang lugar. Nakakatuwa dahil nagbunga lahat ng pinagpagudan ko. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang buong haligi ng bago kong cafe shop. “Grabe no, paunti-unti mong na aabot lahat ng pangarap mo bes,” napalingon ako kay Krisha na abala rin sa pagtitig sa buong gusali ng cafe.Tumingin siya saakin at ngumiti. “I'm so proud of you!”Natawa ako ng bahagya at hinila ang kamay niya papasok sa cafe.Hindi ko rin naman magagawa 'to lahat kung hindi ako sinuportahan ni Krisha. Hindi ko mabubuo lahat 'to kung hindi n
Remarried to CEO CHAPTER 53
Letitia’s POV“I love you, I always Letitia.”Nanlamig ang buo kong katawan ng makita ko si Archer na papalayo saakin. Pilit ko siyang hinahabol pero para lang akong tangang takbo nang takbo pero hindi ko man lang siya mahawakan.“No! Please don’t leave me!” sigaw ko at patuloy pa rin ako sa paghahabol hanggang sa nanghina na ang aking tuhod. “Archer! Mahal kita!” dagdag ko at humagulgol.“ARCHER!”Parang nabiyak ang ulo ko sa naramdaman kong sakit pero mas pumukaw ng atensyon ko ay buong paligid.“Hoy! Gaga ka! You’re awake!”Nakita ko si Krisha naluluha sa aking gilid. Mabilis siyang tumawag ng doctor sa labas at bumalik agad saakin.Anong nangyari saakin at teka bakit nandito ako sa hospital?Nasilaw ako sa liwanag na tumapat saaking mata.“She’s still in recovery at mas makakabuti kung magpapahinga muna siya. Para matignan natin kung anong naging epekto ng pagkabagok niya.”“Talaga ba Doc? Thanks God!” parang nabunutan ng tinik si Krisha.“Maiwan ko na kayo at ikaw Ms. Letitia you
