Kabanata 2

Tila kinapusan ng hininga si Ronnie nang makita si Ronan. Ang lalaking pilit na niyang ibinaon sa limot ilang taon na ang nakararaan.

Naibaon na nga ba? She did entertained the thought. Nanatiling nakapako ang kanyang tingin kay Ronan who was grinning mischievously.

Tumikhim siya and tried to compose herself. Hindi niya ipapakita rito na naaapektuhan siya sa muli nilang pagkikita. She won't give him the satisfaction. She knew him very well, kapag nakita nito ang kahinaan niya, siguradong gagamitin nito iyon upang mapaikot siya sa mga palad nito just like what happened years ago.

At nagpaikot ka naman. Muling saad ng kanyang kontrabidang isipan. Ngali-ngali niyang batukan ang sarili upang maalog ang utak niya at nang hindi na makaisip ng mga walang katuturan na bagay.

She took a deep breath upang pakalmahin ang sarili kahit pa ang totoo ay rinig na rinig niya ang napakalakas na tibok ng kanyang puso. Tila ito time bomb na pwedeng sumabog anumang oras.

"So, how are you, sweetheart?" Fuck. That endearment.

Binigyan niya ng isang matalim na tingin ang binata. Gusto niya itong pagmumurahin. How dare him call with that endermeant? How dare him act as if nothing happened between them 10 years ago? How could he be so chill gayong siya ay halos atakehin na sa puso?

Dahil may itinatago ka. Damn her thoughts!

She raised her head and looked into his eyes and tried to act as if his presence wasn't affecting her.

"I am Ms.Samañiego Sir and not sweetheart." Matigas ang boses na tugon niya rito ngunit mas lalo lamang lumawak ang ngisi nito.

"It's been 10 years but you haven't changed. Still feisty as ever." His eyes travelled from her face down to her body then he smirked. "Kung may nagbago man sayo, it is your beauty. You looked more beautiful," rHis eyes travelled from her face down to her body then he smirked., "and you looked more sexier than you were before. Those curves were put into their right places and---"

"Shut the hell up." Pagputol niya rito.

"Stop this bullshit Ronan. I am here for a job but it looked like you're thinking differently kaya mas mabuti pang umalis na lamang ako rito." She said at kaagad na tumalikod rito without even saying goodbye ngunit hindi pa man siya nakakalimang hakbang ay napigilan na siya ni Ronan. He grabbed her arm and pinihit siya paharap rito then he put his left arm around her waist dahilan para magkadikit ang kanilang mga katawan. And isang kamay naman nito ay hawak ang palapulsuhan ng kanyang kaliwang kamay.

"Not so fast sweetheart." Bulong nito na kanyang ikinanganga. Dahil magkadikit ang kanilang mga katawan ay magkalapit rin ang kanilang mga mukha. Their faces were only inches apart that na kahit konting galaw lamang ay paniguradong magdidikit na ang kanilang mga ilong. At sa sobrang lapit ng kanilang mga mukha ay mas lalo niya ring napagmasdan ang mukha ng lalaki.

Wala paring pinagbago sa mukha nito except that he looked more mature. He also has little stubbles na bumagay naman rito. God! Who would believe that this man is already 39 years old?

Lihim niyang pinagalitan ang sarili. She shouldn't be thinking about his sinful handsomeness.

She pushed him on his chest upang makawala siya rito but it was no use. Masyadong malakas ang lalaki ngunit patuloy niya parin itong tinutulak.

"Whoa! Stop it sweetheart. You, pushing me is making me fucking hard." He said sexually. Nanlaki ang mga mata ni Ronnie nang bigla na lamang napunta ang palad nito sa kanyang pang-upo and pushed her lower body towards his. Napanganga siya when she felt his manhood slowly growing at ang gago, ikiniskis pa ang namumukol nitong pagkalalaki sa kanya.

"That hanging mouth of yours brings back those nasty things that we did. That reaction if yours is exactly your reaction whenever you're nearing your climax or whenever I pushed hard and deep inside you."

Kung pwedeng lumuwa lang ang eyeballs niya ay malamang nagsitalbugan na ang mga ito palabas ng kanyang mga mata dahil sa sobrang panlalaki ng mga ito. She felt her cheeks heated. She felt insulted. She's mad. Really mad.

How could he say those words to her? Sa tingin ba nito ay agad-agad siyang bibigay sa mga pang-aakit nito katulad noon. Akala ba nito ay muli na naman siyang magpapakatanga rito and let him use her body again whenever he wanted to?

Fuck! She's done being that young, stupid girl. At hinding-hindi na siya babalik pa sa pagiging tanga dahil lamang sa pagmamahal niya rito.

The anger she felt is already enough for her to find her strength. She pushed him so hard, it made him stumble. Nakakunot ang noo nito at tila hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. Inaakala talaga nitong magpapaapekto siya ulit rito? Naging tanga na siya noon, grabe naman na ang kabobohan niya kung hahayaan pa niyang mahulog ang sarili sa bitag nito. And besides, who knows? He's already 39. He might be married and has kids. Baka nagsawa na ito sa asawa nito kaya naghahanap na naman ito ng ibang putahe. Ganoon naman ang lalaki noon pa man. Hindi ito makuntento sa iisang babae lamang at kapag wala itong mahanap na makakapawi ng kati nito ay sa kanya ito pumupunta at bilang siya ay isang dakilang tanga, she would let him use her body over and over again until he's sated and when he's done, he would just leave her like she's just a piece of used condom. After all, for him, she was just a convenient fuck.

Nagtatagis ang mga bagang na dinuro niya ito.

"You shut the fuck up!" She yelled at him as she's trying to calm her nerves. "What the fuck do you want huh? Ano? Wala ka na naman bang mahanap na babae na makakalantari mo kaya ako ang ginugulo mo? Well news flash Mr.Careño, hinding-hindi mo na ako madadala sa mga paglalandi mo. Tapos na ang pakikipaglaro ko sayo so stop pestering me. What happened between us 10 years ago, matagal ng tapos iyon at hanggang doon na lamang. Siguro naman may asawa ka na ngayon hindi ba? Why don't you fuck her instead and stop trying to ruin my already perfect life!" Hinihingal siya matapos ang mahabang speech niya habang si Ronan naman ay nakatitig lamang sa kanya. Tila nagulat ito sa kanyang mga sinabi.

She took a very deep breath and composed herself again. Matapang niyang sinalubong ang mga mata nito habang mahigpit na hawak ang kanyang shoulder bag.

"I'm backing out. Thank you for giving me a chance ngunit hindi ko na ipagpapatuloy ang paga-aaply ko sa restaurant mo. Thank you again and goodbye, Sir." She said saka ito tinalikuran at mabibilis at malalaki ang mga hakbang na lumabas sa opisina ni Ronan.

Nang makalabas ay nanghihina siyang napasandal sa pinto. Kaagad naman siyang dinaluhan ng maître at tinulungan siya.

"Are you okay?" Tanong ng lalaki. Nginitian niya ito tinanguan.

Napailing ang lalaking maître saka bahagyang ngumiti.

"Akala ko lalabas ka din mula sa opisina ni Sir na parang nanalo sa lotto katulad ng mga babaeng nainterview kanina." Komento nito na parang natatawa pa.

It was her time to shook her head. "I admit, your boss is one hell of a good looking guy but you know what? He's an asshole. A goddamn asshole." She said saka inayos ang kanyang pagkakatayo at ang kanyang sarili.

Nang sa tingin niya mukha na ulit siyang presentable ay nginitian niya ang lalaking maître.

"Aalis na ako." Paalam niya rito. "And oh, kindly tell Mr.Careño to keep his dick to himself. Baka maputol ko kasi ng wala sa oras." She told the maître and waved goodbye to the guy who's mouth was hanging.

"Mama!" Matinis na sigaw ni Rocheta pagkakita nito sa kanya. Mabilis itong tumakbo patungo sa kanya na kanyang ikinataranta.

"Slow down baby!" Saway niya rito ngunit hindi nakinig sa kanya ang anak. Instead, Rocheta just giggled as she ran towards her with her two hands up in the air. Kinakabahan siya sa ginagawang pagtakbo ng kanyang anak.

Bahagya naman siyang yumuko with her arms wide open upang salubungin ang paparating niyang anak na pupwede nang maging runner sa bilis nitong tumakbo. Saka lamang bumalik sa normal na pagtibok ang kanyang puso ng sa wakas ay mayakap na niya ang anak na walang tigil parin sa paghagikhik.

Kinarga niya ang anak. "Baby, hindi ba sinabi ko na iyo na wag tatakbo. Paano kung nadulas ka?" Pagpapangaral niya sa anak.

Rocheta smiled at her sweetly and encircled his arms around her neck and buried her face on the crook of her neck.

"Sorry Mama. I love you." Bulong nito na kanyang ikinailing at ikinangiti. Ganito ito kapag alam nitong may mali itong nagawa. Naglalambing ito sa kanya at kapag ang mga anak na niya ang naglambing sa kanya, wala na. Talo na siya. Her children is her weakness and it looks like Rocheta knew that very well.

"Hi Mama." Nabaling ang kanyang atensiyon sa maliit na boses na iyon. It was Roniel together with Vin.

"Hello baby." She replied to her son at binigyan ito ng matamis na ngiti ngunit sumimangot lamang ang kanyang anak. Napailing na lamang siya.

"Hey Vin." Bati rin niya sa kaibigan.

"Rocheta, get down. Mama is tired, let her rest. You're already 9 years old so start acting like one. Stop being so childish." Roniel told her twin sister na ikinasimangot ni Rocheta.

"Why don't you stop acting like an old man first? God! You're so grumpy!" Reklamo ni Rocheta bago nagpababa sa kanya.

Roniel just rolled his eyes saka ito lumapit sa kanya at kinuha ang kanyang kamay then her son slowly pulled her towards the living room and let her sat on one of the couches.

Sumunod naman sa kanila si Rocheta at si Vin. Rocheta sat on Vin's lap while Roniel sat beside her.

"So how's the interview? Did you got the job?" Kaagad na tanong ni Vin pagkaupo nito sa couch na kaharap ng kanyang kinauupuan.

"Kids, why don't you go to your rooms and play with your toys? May pag-uusapan lang kami ni Tito Vin okay?" Pagkausap niya sa mga anak.

Kaagad namang tumalima ang mga ito. Nang silang dalawa na lamang ng kaibigan ay pagod na isinandal niya ang likod sa couch.

"May problema ba?" He asked worriedly.

Ipinikit niya ang mga mata. Nanatili siya sa ganoong posisyon ng ilang minuto and when she opened her eyes, she sighed. Pakiramdam niya ay pagod na pagod siya kahit na wala naman siyang ibang ginawa kundi ang makipag-usap kay Ronan. But it seems like talking to Ronan could take away all her energy.

Umayos siya ng upo at hinarap ang kaibigan na may nag-aalala paring ekspresyon sa mukha.

"What happened Ronnie? Hindi ka ba natanggap sa trabaho? May nangbastos ba siya? Did someone---"

"He found me." Pagputol niya sa mga tanong nito.

"He already found me Vin." Nanglulumo niyang sabi rito.

"Him? Him as in the asshole?" Paninigurado nito na ang tinutukoy ay walang iba kundi si Ronan.

Ever since Vin knew what happened to her and Ronan ay asshole na ang tawag nito sa lalaki. He never mentioned his name. When she asked him why, he just said na hindi raw bagay rito ang Ronan na pangalan. Asshole is the perfect one to call him daw and he couldn't agree for more.

Tumango siya bilang sagot sa tanong ng kaibigan. Ilang minuto itong hindi umimik. Kahit siya ay hindi rin sumubok na magsalita. Binalot sila ng nakabibinging katahimikan.

"So, what are your plans?" Tanong nito pagkalipas ng ilang minutong pananahimik.

Umiling siya. "Honestly, I don't know." She covered her face with her palms then she stood up.

"Natatakot ako Vin. Paano kung malaman niya ang tungkol sa mga anak ko."

"Anak niyo." Vin interjected. Katulad niya ay tumayo na rin ito. He then faced her. "He is an asshole and he will be always an asshole for me but don't you think he deserves to know about the twins?" Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. Lumayo siya mula rito.

"No! No Vin! He doesn't have the right to know about my kids. Yes. My kids. Because they were only mine. Akin lang sila Vin at hindi ko hahayaan na makilala nila ang gago nilang ama. Oras na malaman nila ang tungkol kay Ronan, paniguradong aasa sila. Aasa sila na magkakaroon kami ng masaya at kumpletong pamilya na malabong mangyari. Masasaktan lang ang mga anak ko and I don't want that to happen."

"Sa tingin mo ba ay hindi mo pa sila nasasaktan ngayon? Ilang beses ka na bang nakakita ng drawing ni Rocheta kung saan kumpleto kayo. Ikaw, ang kambal at may tatay. Ilang beses ka na rin bang tinanong ni Rocheta tungkol sa ama nila. Do you even know that Roniel always got into fight because their classmates were bullying them just because they can't answer them whenever they ask about their father?"

Napaluha siya sa mga narinig. She knew her children longed for a father but she can't take a risk again. She can't risk her heart again and she can't risk her children's heart. Ayaw niyang umasa ang mga anak niya.

It's been 10 years. Things weren't like before. At hindi ba ang dahilan kung bakit siya lumayo rito ay dahil sa ikakasal na ito? Siguradong may pamilya na ito at lalabas na mga anak sa labas ang mga anak niya and she's sure it would hurt her twins so much.

Vin took her hands at bahagya itong pinisil.

"Alam kong hindi madali para sayo but atleast try Ronnie. For the twins."

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. Kaya nga ba niya?