Share
Chapter 29
Kaugnay na kabanata
Reject his child Chapter 30
TINANGUHAN ko siya habang nakasunod ang aking mata sa kaniya. Mabuti at mabait si yaya hindi ko na kailangan magpa stress para utusan siya dahil kusa naman niya ginagawa ang kaniyang tungkolin. Tiningnan ko ang aking anak na kasalukuyan mahimbing natutulog. Paano nga kung alam na ni Calib ang totoo? Paano kung kamuhian niya ako ng tuluyan. Tulad ng sinabi ni yaya hindi pa ako nakukompletohan ng tulog dahil nagigising si baby ng madaling araw kaya oras ko na upang makatulog na rin. Ipinikit ko ang aking mga mata habang ang bahagi ng aking utak ay naglalakbay kung saan-saan. ----------- Pasado alas otso ng gabi ng magising ako, napasarap ang tulog ko kaya hindi ko namalayan ang pag sapit ng oras. Nagtataka ako napasulyap sa anak ko ganon ang tuwa ko nang makita kong mahimbing ang tulog niya siguro dahil hindi maingay ang kapaligiran hindi katulad sa ospital na labas masok ang mga tao. Napansin ko ang tray sa ibabaw ng mesa kaya agad ako tumayo upang abotin iyon, sinawan hipon at
Reject his child Chapter 31
NANG matapos kami magtalo ni mommy wala sa loob kong lumabas ng ospital upang maglabas ng nararamdaman. Dahil sa kag*g*h*n ko, ako ngayon ang nasasaktan at hindi ko alam na magagawa sa'kin ito ni mommy. Napahawak ako nang mahigpit sa manibela dahil sa inis ko, naalala ko pa ang mukha ng asawa ko habang magiliw siya nakikipag bisuhan sa mommy ko sa tuwing dadalaw kami kay mommy at noong araw ng aming kasal masaya silang nagkukuwentohan ang sabi ko nga sa sarili ko noon kaya ko pakisamahan si Aliah basta maganda ang pakikitungo nila sa isa't isa. Tinanggap ko na nga baka si Aliah talaga ang para sa akin kaya noong malaman kong nagdadalang tao si Aliah Kinalimutan ko na ang nararamdaman ko para kay Stephanie. Dahil halos paliparin ko ang pagpapatakbo ng sasakyan mabilis ako nakarating sa harap ng aming bahay, bumaba ako ng sasakyan, lalo ako nilamanon ng galit nang masagi ng aking mata ang nakaparadang sasakyan sa harap ng aming bahay, familiar sa akin iyon dahil minsan ko nang nakita
Reject his child Chapter 32
Aliah's POV Sasabog ako sa sama ng loob habang naka-hawak ako sa aking dibdib nang makalabas ng kuwarto si Calib hindi dahil pinagbibintangan niya ako kundi hindi dahil hindi man lang niya nagawang tapon ng tingin ang anak namin, Kanina akala ko lalapitan niya ang aming anak para kargahin sa kaniyang mga bisig pero nakatayo lang ito habang nakaduro siya sa akin. Oo, nandoon na ako sa galit siya sa akin pero huwag naman niya idamay ang aming anak dahil wala naman ito kasalanan ang sanggol. Nilapatan ko ang aming anak at masuyo ako humaplos sa kaniya. "Anak, kaunting tiis na lang at pasasaan ba at makakarga ka din ng papa mo.." Saad ko sa aking anak habang luhaan pa rin ang aking mata. Kung alam ko lang na magiging dahilan ng away namin ni Calib ang paghingi ko ng tulong kay kenon e-di sana tiniis ko na lang ang sakit na nararamdaman. Napatawag kasi ako bigla kay kenon ng sumakit ang tiyan ko wala naman ako ibang mahingian ng tulong maliban kay yaya at sa kaniya. Si yaya naman hindi
Reject his child Chapter 33
Kay lakas ng aking kaba habang binabaybay ko ang kahabaan ng hallway ng ospital kung saan naka admit si mommy, iniwan ko ang aking anak kay yaya dahil hindi naman puwede ipasok sa ospital ang bata. Habang papalapit ako sa kuwarto dinig na dinig ko ang pag pintig ng aking puso napahawak ako doon at napatigil muna sa paglalakad upang mag ipon ng lakas na loob. "Malamig naman siguro ang ulo ni Calib ngayon at huwag sana kami mag talo pa kasi napapagod na ako makipag bangayan." Bulong ko bago ako nagpalinga-linga ng mata sa kapaligiran. Malawak ang ospital at malinis pa ito halatang mamahalin magpa ospital dito. Wala kang makitang nakakalat na tao tulad ng pasyente. Tanging mga doctors at nurses ang makikita mo sa kapaligiran. Muli ako tumingin sa may bandang kaliwa para kasing may namukhaan ako doon kanina. Napakunot noo ako nang makilala ko si kenon habang nakangiti itong humahakbang sa kinaroroonan ko. "Nandito ka, teka hindi ka pa ba magaling?" Bungad niya sa akin, may bi
Reject his child Chapter 34
Lumaki ang mga mata ni yaya habang nakatingin siya sa akin nang padabog ko isara ang pinto. "Ma'am, ang bilis mo naman yata! Hindi naman umiiyak si baby!" Saad niya sa akin. Akala niya kaya ako umuwi agad dahil kay baby. Napasandal ako sa pinto nang maisara ko iyon at naramdaman ko ang pag laglag ng aking luha sa aking pisngi. Nagtataka naman si yaya napatingin sa akin, ang kaniyang mga mata ay puno ng pagtatanong. Ibinaba si baby sa kanyang crib at nagtungo siya sa akin. "Ma'am, ayos ka lang ba? Gusto mo ipaghain kita?" Pag aalo sa akin ni yaya saka siya napahaplos sa aking likod. "Yaya, paki impake mo sa akin ang mga gamit ni baby.." Matamlay kong utos kay yaya matapos ako mahimasmasan. "Ma'am, may nangyari ba? A---anong?" Tanong sa akin ni yaya, pagkuway napatango lang ito nang tumingin ako sa kaniya. "Yaya gawin mo na lang ang ipinag uutos ko at huwag ka ng magtanong kung puwede!" Saad ko kay yaya na may pagkairita ang aking boses, humakbang ako at kinuha ang
Reject his child Chapter 35
Nang makapasok ako ng kuwarto ko sumalubong sa akin ang katahimikan ng pamamahay ano na ang gagawin ko? Sana man lang pinag isipan ko mabuti ang ginawa ko. Pero Parang ang hirap tanggapin sa part ko na magpapalaki ako ng anak na hindi naman sa akin, pero paano kung anak ko talaga ang bata? Umiling ako para tanggalin sa isip ko ang guilt. Eh hindi man lang nag paliwanag sa akin. Hindi din niya ipinagtanggol ang kaniyang sarili ibig sabihin hindi talaga ako ang ama ng bata. Malalim na ang gabi bago ako tuluyan nakatulog dahil sa pangungunsensya ng kabilang utak ko. Aliah's POV MALALAKING hakbang ang ginawa ko upang makipag agawan ng mauupuan sa jeep paano kasi hindi ko alam kung saan ako pupunta, kung saan ako dadalhin ng aking mga paa kasama ng anak ko na ngayon ay mahimbing na natutulog dahil katatapos ko lang pad*d*hin mabuti na lang at hindi siya umiyak habang nakikipagsiksikan ako sa jeep. "Kuya puwede ka ba umurong? Hindi kasi ako puwede umupo sa pinaka dulo may karga kasi akon
Reject his child Chapter 36
"Mama, gusto ko rin sama!" Salubong sa akin ni calix nang maratnan ko siya sa may sala may dala itong maliit na back pack sa kaniyang likod. May ngiti sa kaniyang labi. Nilapatan ko siya at ginulo ang bagsak niyang buhok. "Naku, anak kapag sumama ka sa akin lalo ako matatagalan sa pamamingke at baka maiwanan lang kita, gusto mo ba iyon?" Lumuhod ako sa kaniya para maabot niya ako. Nasanay na siya sumama sa pamamalingke pero ngayon nagmamadali ako at hindi ko kasama si ate Megan baka maiwanan ko lang siya. "But you promise me.." Nakanguso niyang sabi na may pagtatampo ang kaniyang boses. "Payagan mo na yang baby na yan para hindi magtampo!" Saad ni Ate Megan. Kalalabas lang niya ng kaniyang kuwarto at may tuwalya ang kaniyang ulo halatang katatapos niya maligo. "Pero ate Megan baka mawala lang siya sa isip ko!" Kinuha ko ang aking bag at umupo sa may sofa, masyado kasi spoiled si calix kay ate megan. "Paano siya mawawala sa isip mo? eh sasama si Yaya sa inyo!"
Reject his child Chapter 37
Sabi ko sa kaniya habang hawak ko siya sa magkabilang pisngi. Nakangiti siya sa akin at saglit nag isip saka ngumuso ito sa akin. "Opo, pero yong big na toys ang gusto ko!" Nakaturo siya sa malaking toy car, ang bilis talaga mag bago ng isip. "Akala ko ba ito ang gusto mo, bakit bigla lumiko ang tingin mo diyan?" Natatawa kong sabi sa kaniya bago ako tumayo at nilapitan ang malalaking toy car, may kamahalan ang mga yon kaya minsan nasasayangan ako dahil mabilis din niya ito pag sawaan. "Eh, may ganiyan na po ako mama. At saka promise hindi na po ako magpapabili ulit sayo mama!" Itinaas pa nito ang kanang kamay. "Ang bait naman ng baby ko, Hali ka na at ibibili kita. Ano ba ang color ang gusto mo? Red or blue?" Tanong ko sa kaniya. Kahit sinong nanay naman hindi makatanggi kapag anak na ang humingi. "Yong color red po ang gusto ko mama!" Turo niya. Mabilis ko naman siya inakay at nagtanong sa tindera. "Ma'am mahal po yan, yong isa na lang. Ang hirap din kasi yan i
Pinakabagong kabanata
