LOGINShare
Chapter 23
Last Updated:
2022-07-16 00:46:28
Related chapters
Redeeming Elora Chapter 24
I was in an unfamiliar room when I opened my eyes. Nakatihaya ako ng higa kaya ang kisame ang una kong nakita. Iniikot ko ang paningin pero hindi pa bumangon. I still feel drowsy and a bit dizzy. This room is not my room. I think this is his room at nandito pa rin kami sa penthouse niya. Tila may kung anong mabigat na nakadagan sa akin. Its paralyzing half of my body that I couldn't even move. The weight is from the side of my waist down to my legs. I looked down and was astonished to see an arm hugging my waist and a man's legs covering mine. Ramdam ko rin ang pagtama ng mainit na hininga sa aking leeg. And what's even more surprising is it was Marcus! Mariin akong napapikit at inaalala ang lahat ng mga nangyari bago ako nawalan ng malay. And when the memories got refreshed in my mind, I close my eyes even tighter. Shit! I jumped in the pool. I dared him to choose to forgive me when I'm dead. Ginawa ko 'yon ng hindi pinag-isipan. Ang espiritu ng alak ang nangibabaw sa ak
Last Updated : 2022-07-20Redeeming Elora Chapter 25
"Utang na loob, Marcus. Maghuhugas lang ako ng plato. Wala akong ibang pupuntahan. Doon ka na." Katatapos lamang namin kumain ng agahan. Si Marcus ang nagluto kaya nagprisinta akong ako na lang ang maghuhugas. Pero ang lalaking 'to, ayaw bumitaw ng yakap sa akin. Ngayon nga, habang nagkukuskos ako ng pinggan ay nakayakap siya mula sa aking likuran. Ang dalawang braso niya ay nakapulupot sa aking makitid na beywang. Habang ang kanyang baba ay nakapatong sa aking kanang balikat. Ang tangkad niya kaya kailangan niya pang humukot para magawa 'yon. "I'm okay, sasamahan kita habang naghuhugas, " sagot nito na mas lalo pang lumingkis sa akin. " Mabilis lang naman 'to kaya doon ka na, " pilit ko pa ring pagtataboy sa kanya. "I just want to make up from our lost time of being together. Hayaan mo na lang ako. " I sighed. Nagugustuhan ko naman ang pagyakqp niya. Nakakakalma ang init na dulot nito. Sa huli ay hinayaan ko na lang at nagpatuloy sa ginagawa tutal kahit ano'ng tab
Last Updated : 2022-07-21Redeeming Elora Chapter 26
Marahang humaplos pababa ang kanyang isang kamay mula sa aking balikat patungo sa palawit ng kwintas sa aking leeg. "This necklace looks good on you. Bagay na bagay," bulong niya sa aking tenga. Humaplos ito roon hanggang sa gumapang ang kanyang daliri sa pagitan ng aking mga dibdib. Just a mere touch from his fingers can send thousands of volts to my core. Pinagdikit ko ang aking mga hita at mariing pinaglapat. Maging ang boses niya ay napakasenswal sa aking pandinig. Bigla akong nakaramdam ng pag-iinit. Napapapikit na napasinghap ako ng bumaba pa ang daliri niya patungo sa ibabaw ng aking tiyan. Nagtaas- baba ito roon at lumikha ng nakakakiliting sensasyon. Nakagat ko ang aking pang-ibabang labi upang itago ang panginginig nito dulot ng antisipasyon. "Excuse me, Sir." Gulat na napalingon ako sa tumawag. 'Tsaka ko lamang naalala na may iba pa pala kaming kasama sa silid. Agad namula ang aking pisngi. Simpleng pagdantay lamang sa balat ko ay nakalimot na ako kung
Last Updated : 2022-07-26Redeeming Elora Chapter 27
Parang pinipiga ang puso ko habang nakikinig sa pagtatapat niya. This man in front of me is a man full of insecurity. Para siyang bata na nakikiusap na mahalin. At ako ang may gawa nito sa kanya. I broke him. I did this all to him." Hindi na ako aalis pa..." Kinuha ko ang isang palad niya at inilapat sa dibdib ko, sa tapat ng puso ko. I want him to feel the erratic beating of my heart. " Ikaw lang ang magmamay-ari ng puso ko, wala ng iba. " Hinuli ko ang kanyang tingin at matamis siyang nginitian." Simula ngayon...hindi ko lang basta sasabihin kung gaano kita kamahal....Ipaparamdam at ipapakita ko pa sa'yo."May nabanaag akong pangamba na humahalo sa lambong ng kanyang mga mata."Trust me, Marcus. I love you with all of my heart and with all that I am, okay?" Marahan siyang tumango bago niya ako kinabig upang yakapin. We stood there for a momentt, hugging each other tight, feeling the warmth of our body as I listen to the fast beating of his heart. Pagkaraan ng ilang sagli
Last Updated : 2022-08-03Redeeming Elora Chapter 28
Nagising ako na tila may matigas na bagay na tumutusok sa aking pang-upo. Nagmulat ako ng mata at agad na nilingon ang katabi. Natutulog pa si Marcus pero ang alaga nito ay gising na gising na. Nangangalabit pa nga. Morning glory! Very proud and standing. Marahan akong pumihit paharap sa kanya. Nangingiting pinagmasdan ko ang kagwapuhan ng mukha niya. Bahagyang nakaawang ang bibig at mahinang humihilik. I am still fully naked and so is he. Inangkin niya akong muli sa sala kagabi. Sa sobrang pagod ay nakatulog na ako. Hindi ko na namalayan na binuhat niya ako papunta rito sa kanyang silid. Ang sarap sa pakiramdam na gumising sa umaga na siya agad ang mamumulatan. It's making all my worries go away. It's making my heart be flooded with pure joy and contentment. Kapag ikinasal kami ay araw-araw na magiging ganito ang bawat umpisa ng araw ko. Wait. Why is my mind jumping into that conclusion? Well, now that things between us are finally better, our personal issues our taken care of..
Last Updated : 2022-08-05Redeeming Elora Chapter 29
"Elora!" Natigil ako sa pagwawalis nang marinig ang malakas na boses ni Miles. Napagpasiyahan kong bisitahin ang bahay ni Nana Salve. Medyo maalikabok na ang bahay sa tagal na walang nakatira rito. Kahit inalok ako ni Marcus na magpapadala ng taong maglilinis ay hindi ako pumayag. Gusto kong ako mismo ang makasiguro na maayos ang lagay nito. Mabilis ang nagiging paggaling ni Agatha. Hindi malayong makauwi sila agad dito sa Pilipinas sa oras na payagan ng doktor. Dito ko pa rin gustong tumuloy kami. "Kailan ka pa dumating? Dito ka na ba ulit titira?" Napangiti ako sa sunod-sunod na tanong nito. "Pumunta lang ako dito para i-check itong bahay. Uuwi rin ako mamaya." "So tama ang tsismis sa club noon?" Tuluyan ko nang itinigil ang ginagawa at hinarap ito. "Na ano?" "Na ibinahay ka na no'ng nakabili sa'yo." Hinawi ko ang buhok at pinunasan ng palad ang namamawis na leeg bago ko ito tinanguan. I took a deep breath before I started to talk. Ikinwento ko
Last Updated : 2022-08-15Redeeming Elora Chapter 30
"Can't I really come with you?" Napasimangot ako. Kanina pa niya ako kinukulit simula ng umalis kami ng Penthouse. Ngayon ang araw ng usapan namin ni Miles na magkikita. Nagpumilit itong ihatid ako kahit na pwede naman ang driver na lang. His becoming more clingy with each passing day. Isinama pa nga niya ako sa opisina niya. But we ended up making love on top of his office table. There is no moments passing by without him being extra sweet and caring. Laging nakayakap o kaya ay nakahawak sa akin. Daig pa naman ang bagong kasal na hindi mapaghiwalay. But I don't mind him being that way. Dahil sa totoo ay gustong-gusto kong gano'n siya sa akin. His presence and love is making me feel comfortable and secure. It made me forget the anxiety that my bad dream had brought to me. Hindi na naulit pa ang masamang panaginip ko na 'yon. Siguro nga ay dala lamang iyon ng alaala ng nakaraan. Inalis ko na sa isip ko ang posibilidad na mangyayari pa iyon. Nothing could ever take me away f
Last Updated : 2022-08-15Redeeming Elora Chapter 31
Napapitlag ako ng marinig ang malakas na tawanan. Umiikot pa ang aking paningin ng idilat ko ang aking mga mata. Isang malawak na bakanteng silid ang tumambad sa akin. May mga sirang silya at mukhang abandonado na rito. Sinubukan kong gumalaw ngunit may tila ako nakatali. Yumuko ako. Nakaupo ako sa isang silya. Nakatali ang mga kamay na nasa aking kandungan. Maging ang aking mga paa ay nakatali din. Pumikit ako ng mariin. Nasaan ako? Ang huling natatandaan ko ay may mga dumukot sa aking mga lalaki. May pinaamoy sila sa akin. Pero bago ako mawalan ng malay ay nakita kong maging si Miles ay dinukot nila. " Miles!" sigaw ko. Natigil ang tawanan at agad may lumapit sa aking isang lalaki. Maliwanag ang liwanag mula sa puting ilaw kaya kitang-kita ko nag mukha nito. May peklat ito sa kalahati ng mukha at may nanlilisik na mata. Black shirt, black ripped denim jeans and black baseball cap. Siya 'yon! Ang lalaking nakabangga ni Miles at siya din 'yong lalaking nakita ko sa loob
Last Updated : 2022-08-19
Latest chapter
Redeeming Elora Author's Note
We often gets blinded by love that we tend to commit mistakes and impulsive decisions. And as we go on the journey of fighting for everything we believe, we loose ourselves only to find out that love is always unconditional. It knows no boundaries and self-sacrificing. Behind all the unpleasantness of fate, love will always be the first to redeem us. Maraming salamat po sa pagsubaybay sa aking akda. Natagalan man bago natapos, still, hindi kayo bumitaw. Sana ay may maiwang marka sa inyong puso ang kwento ni Elora at Marcus. Hanggang sa mga susunod ka pong mga akda. Mahal ko kayo. God bless us all! ☺️☺️☺️☺️☺️
Redeeming Elora Epilogue
-Marcus-"Marcus...come on, ihahatid na kita pauwi."Napaahon ang ulo ko sa pagkakasubsob sa bar counter. I blinked my eyes. For a second I thought that's its her. I blinked again. The image before me became clearer. I chuckled with no humor. My eyes are fooling me again. Epekto na rin siguro ng sobrang dami ng alak na naubos ko. "Halika na, Marcus. Iuuwi na kita." Ngumisi ako. "Kaya kong umuwi mag-isa..." binawi ko ang braso kong hawak niya. Mabuway akong tumayo. Susuray-suray akong naglakad palabas ng bar. My feet struggles as I walked towards the exit. Despite my drunkenness, I still managed to reached my car in the parking area. "Marcus! Stop! Please...let me take you home. Lasing na lasing ka. Baka maaksidente ka pa."Natigil ako sa pagbukas ng pinto ng kotse. At this moment, I don't really fucking cares what will happened to me. But maybe...if something really bad happens to me...I wished it would be as bad as what happened to Elora. O sana mas higit pa. After learning the t
Redeeming Elora Chapter 50
"Mamshie, nand'yan pa na siya?" nag-aalalang tanong ko. "Oo, hija. Hindi pa rin gumagalaw sa pwesto niya."Hindi mapakaling napatayo ako. " Pupuntahan ko ho." Kanina pa siya naroon. Nakapagpalit na ako ng damit. Minungkahi rin ni mamshie na magpahinga muna ako. Pero nakahiga na ako lahat sa kama ko ay hindi pa rin mapalagay ang loob ko. Sinubukan ko siyang dungawin sa bintana. Naroon pa nga siya. Kaya bumaba na ako para pakiusapan si Juancho na paalisin na ito. Pero hindi pa rin ito natitinag."Pupuntahan ko po." Tumila na ang ulan pero malamig pa rin sa balat ang hangin. Hinigpitan ko ang hawak sa balabal na nakapaikot sa balikat ko na nagtatagpo sa ibabaw ng dibdib ko. Sumasakit na ang ulo ko dahil sa labis na pag-iyak. Tila may tinik na nakatusok sa ugat ng puso ko na natanggal matapos kong maisiwalat ang lahat sa kanya kanina. Pero sa nakikita kong reaksyon nito parang mas doble ang pumalit na nakatarak sa dibdib ko. "Marcus..." hindi ito kumibo. "Marcus, tumayo ka riyan
Redeeming Elora Chapter 49
Wala akong pagpipilian. 'Yon ang tumatak sa isip ko. Piliin ko si Marcus, itatakwil ako ni Agatha. Piliin ko si Agatha, mawawala sa akin si Marcus. Either way I will still loose any of them. Kaya mas maigi ng lumayo ako. Napahawak ako sa tapat ng aking dibdib at malalim na napabuntong-hininga. May kung anong nakatusok sa puso ko na nagdudulot ng labis na kirot. Kahit anong gawin kong haplos at buga ng hangin ay hindi naaalis. Humigit bumuga muli ako ng hangin. It's still there. "Hija, mukhang uulan! Pumasok ka na sa loob. Malamig ang simoy ng hangin. Baka sipunin ka pa!" Mula sa pagtanaw sa maalon na dagat ay nalipat ang tingin ko kay mamshie. Naglalakad siya papalapit sa kinauupuan kong duyan. "Masama sa buntis ang magkasakit," dagdag paalala pa nito. Napahaplos ako sa maumbok kong tiyan. Tipid ko siyang nginitian. "Susunod na po ako." Tinanguan ako nito bago ako tinalikuran. Nandito na ulit ako sa Romblon. Akala ko ay hindi na ako makakabalik pa rito. Pero
Redeeming Elora Chapter 48
Nang makidnap ako ni Garreth...nang piliin kong lumayo...nang gustuhin kong magtago...iniisip ko ginagawa ko ang lahat ng 'yon dahil sa pagmamahal ko para kay Marcus. All those years of being away...suffering, pained and emotionally tortured. Kinaya ko. I surpassed the darkness that once tried to consumed me. Dahil umaasa akong darating din ang panahon na makakasama ko ulit si Marcus. Na muli kong maipapadama sa kanya ang pagmamahal ko. The hope in me almost died. At ng akala ko tuluyan ng mawawala ang katiting na pag-asang meron ako ay saka muling dumating ang pagkakataon na hinihintay ko. It's like coming from the ashes that had long burned me. Pero simula ng bumalik ako...galit at poot na sinasamahan ng pasakit ang hinarap ko. Agatha loves her. I pleaded for him to choose. Her over me. Never did I thought of him still loving me. When we met each other again, he ambushed me with a kiss. Followed by hatred and unruly insults. We had sex. First, out of my bruised pride. Second
Redeeming Elora Chapter 47
Titig na titig ako sa natutulog na katabi. Nakadapa siya at nakatagilid. Ang mukha niya nakaharap sa akin. His bare back is exposed to my eyes. I shamelessly ran my fingers to it. His eyelids fluttered. Pero hindi dumilat. Pero gumalaw ang braso niyang nakapatong sa tiyan ko at hinigit ako palapit sa kanya. Isinubsob niya rin ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. "Hmmm..." the corner of my lips rose when he made a purring sound. I pulled up the sheets to cover our both naked bodies before hugging him back.Putok na ang araw sa labas. Pumapasok na ang sikat nito sa mumunting singaw ng kurtina. Everything ended up sweetly and unexpectedly last night. But it's morning already and we're still cuddling in my bed. This is too much. Ang sabi ko ay pagbibigyan ko lang ang sarili ko. Isang gabi lang. This is wrong. Dapat ay bumabangon na ako at pinapaalis na siya pero hindi magawang tapusin ang pagyakap sa kanya. Hindi ko magawang bumitaw sa mainit na balat niya. Ibang-iba ang p
Redeeming Elora Chapter 46
His words are tempting. My thoughts got carried by it. Pinaghandaan ko ang gabi ng masquerade ball. I chose what to wear. Sa isang mumurahing boutique lang ako naghanap ng maisusuot. Hindi ko hinayaan si Marcus na pakialaman ako sa parteng iyon. Pinagbibigyan ko lang siya o mas tamang pinagbibigyan ko lang ang sarilli ko? Inayusan ko ng simple ang sarili ko. Isang body hugging floor length gown ang suot ko. Kulay itim pero nangingintab dahil sa velvety texture ng tela. Sphagetti strap, may magkabilaang slit mula sa kalagitnaan ng hita ko pababa at magkasinglalim ang uka sa harap at sa likod. Lumalabas lang ang slit kapag humahakbang ako samantalang ang uka ay sapat para ilabas ang cleavage ko at ang kalahati ng aking makinis na likuran. I made my hair into a lousy french bun. Nahuhulog ang ilang hibla ng buhok ko pero imbes na magulo ay pinalambot lamang nito ang aura ng aking mukha. Light lang ang make up ko at matte liptick in sheer color lang ang ipinahid ko sa labi ko. Magsusu
Redeeming Elora Chapter 45
Maingat na isinabit ko ang natahi. Ikinawing ko ang mga kamay sa magkabilang tagiliran bago nag-unat ng likod. I breathed in and breathed out a few times before I gently massaged my back. Then, I swing my arms left and right. Napasilip ako sa labas ng bintana. Hindi ko namalayang gabi na. Kaya pala nangangalay na ang likod at mga braso ko. Isang linggo na ang nagdaan simula ng umalis si Agatha patungong Australia. Isang linggo na rin simula ng huli kong makita si Marcus. Ni-assume ko na mapapadalas ang punta niya rito sa apartment ko dahil wala si Agatha at...dahil na rin sa sinabi niyang palagi akong titignan at ang gawa ko. But I guess, I assumed wrongly. Muli akong napasilip sa labas ng bintana ng marinig ang pagparada ng isang sasakyan sa labas. Mabilis akong humarap sa salamin at inaayos ang ilang hibla ng buhok ko. Pinagpag ko rin ang saya ng bestida ko na kinapitan ng mga hibla ng tela at sinulid. Bumalik ako sa tabi ng bintana. Pero ng bumaba ang sakay ng kotse ay
Redeeming Elora Chapter 44
Bakit kailangan niya pang magpabalik-balik dito sa apartment ko? To check on me? Bakit ano bang iniisip niyang gagawin ko? To check my work? Ano 'yon? Wala siyang tiwala sa tahi ko? Eh,di sana hindi na siya nagpapatahi sa akin. Kaya nga ayoko sanang tanggapin ang pinagagawa niya. It would mean reconnecting with him. Kaya nga ako lumipat eh. Para makaiwas. Sa presensiya niya at sa selos na nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko silang magkasama ni Agatha. Nahihirapan na nga akong magkunwari na hindi ko siya kilala sa harap ng kapatid ko. Para akong nagkakasala sa kapatid ko. But his so pursuassive. Hindi siya titigil sa pangungulit kung hindi ko siya i-e-entertain. I just want to completely move on. Pero mas lalo lang hindi makakausad ang buhay ko kung palaging nariyan si Marcus. Kung bumalik na lang kaya ako sa Romblon? Pero paano si Agatha? Anong paliwanag ang sasabihin ko sa kanya kapag lumayo ako muli? I sighed. This is so frustrating. " Wow, ang lalim 'te!" gulat na n
