Share
Chapter 31
Kaugnay na kabanata
Redeeming Elora Chapter 32
Kinapkapan ko ang sarili. Nakahinga ako ng maluwag ng walang makitang kahit na anong tama ng bala sa katawan." Miles!" Niyugyog ko ito. Drowned in fear, I examine her body. Red liquid was flowing from the side of her tummy." May tama ka!" Agad akong tumayo upang alalayan itong makalakad. Huminto ang pagpapaputok sa amin pero rinig ko ang pagkakagulo ng mga tauhan ni Garett na papalapit na sa kinaroroonan namin. "Elora...iwan mo na ako. T-tumakas ka na..." sa namimigat na talukap ng mata nito at pabulong na boses ay mas gusto pa rin nitong unahin ang kaligtasan ko. "No! I won't leave you! At hindi rin kita hahayaang mamatay!"Miles keep refusing as I continue to walk while carrying half of her weight. Hindi ko alam kung paanong nagawa naming makalayo sa pier. Maybe it was adrenaline. I could feel my exhaustion but my eagerness to save my friend is pushing my body's limits. Kesehodang kaladkarin ko siya ay gagawin ko makaalis lang kami rito. At nang akala ko ay nakalayo na kami ay
Redeeming Elora Chapter 33
"Mamshie, akyat po muna ako," paalam ko. Hindi ko na ito hinihintay pang sumagot. Pumanhik na ako sa aking silid. Binuksan ko ang bintana at tinanaw ang kaharap na dagat pagpasok ko. Agad tumama sa balat ko ang malamig na hangin. Tulalang minasdan ko ang paghampas ng alon sa dalampasigan. May mangilan-ngilang naliligo at lumalangoy. Tanaw ko rin ang pagpalaot ng maliliit na bangka ng mga mangingisda. Napakapayapang tanawin. "Elora..." si Mamshie. Lumapit siya sa akin at tumayo sa tabi ko.Walang emosyong sinulyapan ko siya. " Ayos ka lang ba? Nag-aalala sa'yo si Juancho. Tahimik ka buong byahe. May dinaramdam ka ba?" Umiling ako. " Okay lang po ako. Pagod lang po siguro ito."Rinig ko ang pagbuntong-hininga nito. Kulang ako sa tulog at medyo nahihilo pa. Ngunit higit pa sa pagod ang dinaramdam ko." Alam kong hindi ka okay, Elora. Simula ng mapadpad ka rito at kupkupin kita, palagi ka na lang ganyan. Kung hindi tulala ay kay lalim ng iniisip. Kahit ang pagngiti mo ay hindi ko pa
Redeeming Elora Chapter 34
"Elora! Noche buena na mamaya pero pagtatahi pa rin ang inaatupag mo." Mabilis na sinulyapan ko si Mamshie na kakapasok pa lang ng shop. "Tatapusin ko lang po ito." Pinagpatuloy ko ang pagpadyak sa makina. "Hija, tama na 'yan! halika ka na.'' Hinila na ni Mamshie ang kamay ko. Mapilit ito kung kaya't nagpatianod na ako. Ito na nag nagpatay ng ilaw at nagsarado ng shop. Sinundan ko ito. Pumasok ito ng bahay at dumiretso sa kusina. Abala ang ilang mga kasambahay sa pagluluto. Naghugas ako ng kamay. matapos ay pumwesto ako sa tabi ni Dely na nagbabalot ng lumpia. Kinuha ko ang dikit-dikit na lumpia wrapper upang paghiwa-hiwalayin. Isa- isang minamanduhan ni Mamshie ang mga kusinera. Tuwing selebrasyon ng pasko at bagong taon ay iniimbitahan ni Mamshie ang buong isla upang magsalo-salo. Nagtutulong-tulong ang mga tao rito sa paghahanda. Mamaya ay isang Christmas party ang gaganapin. Ito ang ikatlomg pasko na kasama ko sila. Sumagi bigla sa isip ko si Mama.
Redeeming Elora Chapter 35
" Hija, tumahan ka muna. Bakit ka ba umiiyak?" Hinila ako ni Mamshie paupo sa sofa. Si Dely ay kumuha ng isang baso ng tubig sa kusina. Pinainom nila ako. Si Juancho ay nakatayo sa tabi ng pinto. Nakapamulsa at nakamasid lamang sa amin. "Mamshie...p-patay na si Garett...h-hindi na niya ako masasaktan," humihikbing sagot ko. Hinagod-hagod ni Mamshie ang likod ko. " Naguguluhan ako sa'yo, hija. Kumalma ka muna." Humigit ako ng malalalim na hininga. Nang makaramdam ng pagkalma ay sinimulan ko ang pagsalaysay kay Mamshie. Mula sa pagkidnap sa akin ni Garett, sa mga naging pagbabanta nito, sa mga kademonyohan na ginawa niya sa akin hanggang sa mahulog ako sa yate at mapadpad rito sa isla. Idinetalye ko ang lahat. Tahimik silang nakinig. Ang mga mukha nila ay nakikisimpatiya. "Ang saklap naman ng nangyari sa'yo, hija!Ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit ganyan ka kalungkot. Diyos ko! Bakit may ganyan kasamang tao? Bagay lamang sa kanya ang masunog sa impyerno." "Pero ngayon, pat
Redeeming Elora Chapter 36
" Ate Elora? Ikaw nga!" Sumugod siya ng yakap sa akin na aking ginantihan. We exchange tight embrace and cried on each other's arms. Hindi makapaniwalang hinawakan ko siya sa magkabilang balikat upang ilayo. "Ikaw na ba talaga 'yan, Agatha?" Hilam ang mga mata sa luha na sunod-sunod siyang tumango. " Ako nga, ate." Pinunas ko ng palad ang mga luha nito. "Grabe, ang ganda-ganda mo. Mas matangkad ka na rin sa akin. Dalagang-dalaga ka na." Muli kaming nag-iyakan na dalawa. Gumagawa na kami ng eksena kung kaya't hinila ako ni Agatha sa isang sulok na parte ng bulwagan. " Ikaw ang nagpinta ng lahat ng 'to?" Malapad ang ngiting tumango siya. " Oo, ate. Alam mo naman na hilig ko na ang magpinta kahit noon pa. Ipinagpatuloy ko lang habang nagpapagaling ako sa Amerika. May nakadiskubre sa mga gawa ko. This is actually my third exhibit this year. Akala ko nga walang bibili sa mga gawa ko pero as always, lahat sila sold out na!" I reached for her hand and gently pressed i
Redeeming Elora Chapter 37
The pounding of my heart is making my chest ache. Hindi ko halos maihakbang ang paa ko. Mariin ang titig niya. Ramdam ko ang bigat na mas lalo akong nahihirapang maglakad. Ngayong nasa harapan ko na siya ay parang ayaw ko siyang lapitan. Lalo na at nakikita ko ang ningning sa mata ng kapatid ko habang hinihintay akong makalapit. Pigil ko ang hininga. Takot akong bumuka ang labi ko dahil baka sumabay na pumatak ang luhang unti-unting nagpapahapdi sa sulok ng aking mga mata. " Siya ang ate Elora ko, Marcus. Ate, si Marcus." Iniumang ni Marcus ang isang kamay sa akin. Pinalipat-lipat ko roon ang tingin at sa kanyang mukha. His impassive face is hurdling me from reading any emotion on his eyes. I raised my hand and shook it with him. Pinisil niya ng mahigpit ang kamay ko. Hinila ko ngunit ayaw niyang pakawalan. "Can you believe it? All the while I am looking for her. Nasa Romblon lang pala siya," ani Agatha na walang kaalam-alam na magkakilala kami ni Marcus. " Romblon?"
Redeeming Elora Chapter 38
Nananakit ang ulo at maga ang mata ng gumising ako kinabukasan. Mabigat din ang pakiramdam ng katawan ko. Hindi ko na masyadong matandaan ang mga sumunod na nangyari sa diinner kagabi. Ang alam ko lang, nang bumalik si Marcus upang saluhan kami ni Agatha ay sinikap kong hindi magtugma ang aming paningin. Hindi ko kaya. Lalo na at nakikita ko kung paano siya asikasuhin ng kapatid ko. Ipinagpasalamat ko na lang na nakatagal ako hanggang matapos kahit na ramdam ko ang paninintig sa akin ni Marcus. Napakasaya ni Agatha habang pauwi kami. Hindi mapuknit-puknit ang ngiti sa labi. Samantalang ako ay daig pa ang pinagsakluban ng langit at lupa. Namumutla at pilit na itinatago ang lungkot sa mukha. " Okay ka lang ba, ate?" gulat na nilingon ko siya. Nakahinto sa stop light ang kotse. Sunod-sunod akong tumango bago nagkunwaring inaantok at humikab. " Pagod lang." Nang mapag-isa na ako ay doon ko na inilabas ang sama ng loob na nararadaman ko. Bakit nga kaya gano'n? Kung kailan aka
Redeeming Elora Chapter 39
I stilled for a moment and just stare at him blankly. Kahit nakaluhod na ako sa harapan niya ay nagbabakasakali pa rin akong nagkamali lang ako ng narinig. Na baka pinaglalaruan lamang ako ng sarili kong pandinig. O di kaya ay ilusyon lamang ng isip ko. " Bingi ka na rin ngayon? I said, suck my cock and pleasure me." Napasinghap ako at napabaling sa kanan. Tears escape my eyes and made a wet trail on my cheeks. Pasimple kong pinunas. " I-iba na lang Marcus, please..." pagsusumamo ko. My voice is even cracking as I spoke. Of all the men I've met, his the last person I imagined that will throw me words like that. " You used to be a slut. This will be easy for you." Napamaang ako. Masyadong mapangmata ang binigkas niya. But it felt like the push i needed to move. Nanginginig ang kamay na inabot ko ang sinturon ng pantalon niya. Nalipat doon ang tingin ko. Yeah...I'm a slut before. A dirty whore that takes money from people who can pay the price of my alluring beauty. Isang m
Pinakabagong kabanata
