Library
Maghanap
Home / Romance / Redeeming Elora / Chapter 35

Share

Chapter 35

Author: Avrin Keziah
last update Huling Na-update: 2022-12-17 21:31:00
" Hija, tumahan ka muna. Bakit ka ba umiiyak?" Hinila ako ni Mamshie paupo sa sofa. Si Dely ay kumuha ng isang baso ng tubig sa kusina. Pinainom nila ako.

Si Juancho ay nakatayo sa tabi ng pinto. Nakapamulsa at nakamasid lamang sa amin.

"Mamshie...p-patay na si Garett...h-hindi na niya ako masasaktan," humihikbing sagot ko.

Hinagod-hagod ni Mamshie ang likod ko.

" Naguguluhan ako sa'yo, hija. Kumalma ka muna."

Humigit ako ng malalalim na hininga. Nang makaramdam ng pagkalma ay sinimulan ko ang pagsalaysay kay Mamshie. Mula sa pagkidnap sa akin ni Garett, sa mga naging pagbabanta nito, sa mga kademonyohan na ginawa niya sa akin hanggang sa mahulog ako sa yate at mapadpad rito sa isla. Idinetalye ko ang lahat. Tahimik silang nakinig. Ang mga mukha nila ay nakikisimpatiya.

"Ang saklap naman ng nangyari sa'yo, hija!Ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit ganyan ka kalungkot. Diyos ko! Bakit may ganyan kasamang tao? Bagay lamang sa kanya ang masunog sa impyerno."

"Pero ngayon, pat
Avrin Keziah

Nagkasakit po ako at kinailangang magpahinga. pasensya na po sa matagal na paghihintay. Patuloy niyo po sanag suportahan ang aking akda. Tatapusin ko na po ang storyang ito ngaung buwan. Kapit lang! Nalalalapit na ang pagtatapos ng kwento ni Elora at Marcus. Follow niyo po sana ako. fb account: Avrin Keziah. Maraming salamat po. Mahal ko kayo! 😘😘😘

| Like
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Redeeming Elora    Chapter 36

    " Ate Elora? Ikaw nga!" Sumugod siya ng yakap sa akin na aking ginantihan. We exchange tight embrace and cried on each other's arms. Hindi makapaniwalang hinawakan ko siya sa magkabilang balikat upang ilayo. "Ikaw na ba talaga 'yan, Agatha?" Hilam ang mga mata sa luha na sunod-sunod siyang tumango. " Ako nga, ate." Pinunas ko ng palad ang mga luha nito. "Grabe, ang ganda-ganda mo. Mas matangkad ka na rin sa akin. Dalagang-dalaga ka na." Muli kaming nag-iyakan na dalawa. Gumagawa na kami ng eksena kung kaya't hinila ako ni Agatha sa isang sulok na parte ng bulwagan. " Ikaw ang nagpinta ng lahat ng 'to?" Malapad ang ngiting tumango siya. " Oo, ate. Alam mo naman na hilig ko na ang magpinta kahit noon pa. Ipinagpatuloy ko lang habang nagpapagaling ako sa Amerika. May nakadiskubre sa mga gawa ko. This is actually my third exhibit this year. Akala ko nga walang bibili sa mga gawa ko pero as always, lahat sila sold out na!" I reached for her hand and gently pressed i

    Huling Na-update : 2022-12-19

  • Redeeming Elora    Chapter 37

    The pounding of my heart is making my chest ache. Hindi ko halos maihakbang ang paa ko. Mariin ang titig niya. Ramdam ko ang bigat na mas lalo akong nahihirapang maglakad. Ngayong nasa harapan ko na siya ay parang ayaw ko siyang lapitan. Lalo na at nakikita ko ang ningning sa mata ng kapatid ko habang hinihintay akong makalapit. Pigil ko ang hininga. Takot akong bumuka ang labi ko dahil baka sumabay na pumatak ang luhang unti-unting nagpapahapdi sa sulok ng aking mga mata. " Siya ang ate Elora ko, Marcus. Ate, si Marcus." Iniumang ni Marcus ang isang kamay sa akin. Pinalipat-lipat ko roon ang tingin at sa kanyang mukha. His impassive face is hurdling me from reading any emotion on his eyes. I raised my hand and shook it with him. Pinisil niya ng mahigpit ang kamay ko. Hinila ko ngunit ayaw niyang pakawalan. "Can you believe it? All the while I am looking for her. Nasa Romblon lang pala siya," ani Agatha na walang kaalam-alam na magkakilala kami ni Marcus. " Romblon?"

    Huling Na-update : 2022-12-20

  • Redeeming Elora    Chapter 38

    Nananakit ang ulo at maga ang mata ng gumising ako kinabukasan. Mabigat din ang pakiramdam ng katawan ko. Hindi ko na masyadong matandaan ang mga sumunod na nangyari sa diinner kagabi. Ang alam ko lang, nang bumalik si Marcus upang saluhan kami ni Agatha ay sinikap kong hindi magtugma ang aming paningin. Hindi ko kaya. Lalo na at nakikita ko kung paano siya asikasuhin ng kapatid ko. Ipinagpasalamat ko na lang na nakatagal ako hanggang matapos kahit na ramdam ko ang paninintig sa akin ni Marcus. Napakasaya ni Agatha habang pauwi kami. Hindi mapuknit-puknit ang ngiti sa labi. Samantalang ako ay daig pa ang pinagsakluban ng langit at lupa. Namumutla at pilit na itinatago ang lungkot sa mukha. " Okay ka lang ba, ate?" gulat na nilingon ko siya. Nakahinto sa stop light ang kotse. Sunod-sunod akong tumango bago nagkunwaring inaantok at humikab. " Pagod lang." Nang mapag-isa na ako ay doon ko na inilabas ang sama ng loob na nararadaman ko. Bakit nga kaya gano'n? Kung kailan aka

    Huling Na-update : 2022-12-26

  • Redeeming Elora    Chapter 39

    I stilled for a moment and just stare at him blankly. Kahit nakaluhod na ako sa harapan niya ay nagbabakasakali pa rin akong nagkamali lang ako ng narinig. Na baka pinaglalaruan lamang ako ng sarili kong pandinig. O di kaya ay ilusyon lamang ng isip ko. " Bingi ka na rin ngayon? I said, suck my cock and pleasure me." Napasinghap ako at napabaling sa kanan. Tears escape my eyes and made a wet trail on my cheeks. Pasimple kong pinunas. " I-iba na lang Marcus, please..." pagsusumamo ko. My voice is even cracking as I spoke. Of all the men I've met, his the last person I imagined that will throw me words like that. " You used to be a slut. This will be easy for you." Napamaang ako. Masyadong mapangmata ang binigkas niya. But it felt like the push i needed to move. Nanginginig ang kamay na inabot ko ang sinturon ng pantalon niya. Nalipat doon ang tingin ko. Yeah...I'm a slut before. A dirty whore that takes money from people who can pay the price of my alluring beauty. Isang m

    Huling Na-update : 2023-01-14

  • Redeeming Elora    Chapter 40

    Nagpatuloy ang ganoong eksena araw-araw. Pupunta si Marcus sa bahay, kung hindi dadalaw at magpapalipas ng oras sa bahay ay inaaya nitong lumabas si Agatha. Kahit na sinabi kong hindi naman na kailangan pang magpaalam sa akin ay hindi nakakalimot si Agatha na magsabi. Pero madalas din na nanatili lamang sila hanggang sa umabot ang hapunan. I always excuse myself and lock myself in my room. O di kaya ay aabalahin ko ang sarili sa pagtulong kay Nana Salve. Hindi ko kasi matagalan ang presensiya ni Marcus lalo na at magkatabi sila ng kapatid ko. When it's dinner time, I have no choice but to face them on the table. Kailangan kong magpanggap at piliting lunukin ang nakahain kahit na puros pait ang aking nalalasahan. It felt like torture. Lalo na pag nakikita ko kung paano alalayan ni Marcus si Agatha pasakay ng kotse niya. The ways he holds her like she is the most precious gem...it pains me...so much. But I have to endure it. Hiniling ko 'yon. Ginusto ko. " Hindi ko alam kun

    Huling Na-update : 2023-01-16

  • Redeeming Elora    Chapter 41

    May bahid ng dugo sa ilong na bumulagta sa paanan ko ang dayuhan. Nawalan agad ng malay. Pero ayaw paawat na muli itong sinunggaban ni Marcus. Inibabawan niya ito at sunod-sunod na sinuntok sa mukha. "Marcus! Tama na! Tumigil ka na!" Hinila ko siya ng lahat ng lakas ko dahilan upang mapaupo kami pareho sa buhanginan. But he just won't stop. Akmang tatayo pa ito ulit kung kaya pinaikot ko ang mga braso ko sa kanyang beywang at pinaghugpong ang mga kamay ko sa ibaba ng kanyang tiyan. I hugged him tightly. Nakadiin pa amg pisngi ko sa kanyang malapad na likod. I felt him stiffened. His angered breathing suddenly stop...for a moment. Naramdaman ko pa ang bahagyang pagyuko niya upang tignan ang mga braso. Pero sandaling-sandali lang. Dahil agad siyang tumayo. Nabigla ako. I let go of him. Pero hinawakan niya ako sa magkabilang braso. Napatayo ako. " Sandali! Ano ba, Marcus?!" sita ko ng magsimula siyang humakbang habang hawak ako sa isang braso. Hinihila ko pabalik ang braso

    Huling Na-update : 2023-01-19

  • Redeeming Elora    Chapter 42

    No one can ever go back in time. Ang oras na lumipas, kahit gaano natin kagustong ibalik, hindi lang malabo kun'di napakaimposible pang muling angkinin at ibalik. I regret every moment away from him...living in despair. I longed every moment I used to had with him. Those times of him loving me...being happy and contented...I want them all to come back. I want us to be like that again. But I miss the chance...not only once but...thrice. First, when I chose to broke his heart to marry someone else. Second, when I chose to go with Garett hoping it will be better for his safety. And third, when I pushed him to choose my sister thinking it's what they both deserve. Pwede kong isisi ang lahat sa pagkakataon, sa bawat unos na dumaan sa buhay ko maging sa mga taong pilit akong gustong kontrolin. When in fact, all fingers should be pointed at me. I admit. I kept on making wrong decisions and doing them because I am so desperate to protect every one I love. Dahil ang totoo, takot akong

    Huling Na-update : 2023-01-19

  • Redeeming Elora    Chapter 43

    Agad akong naglipat ng bahay nang sumunod na araw. Tinulungan ako ni Agatha at Nana Salve. Pati mga pamimili ng mga gamit na kakailanganin ko ay si Agatha pa ang nag-provide. Pero ang sabi ko ay utang iyon. Babayaran ko kapag nakaipon na ako. Kahit na ipinipilit niyang hindi ko naman na kailangan pang gawin iyon. Maliit lang ang nakuha kong apartment. Isang palapag lang. May isang kwarto, munting kusina, sariling banyo at may balkon. Sakto lang para sa isang tao. May maliit na sala na imbes na sofa ay ang mga gamit sa pagtatahi ang nakalagay. Nangingiting itinaas ko sa ere ang natahing bestida. Kaysa maghanap ng trabaho ay naisip kong ito na lang muna ang pagkakitaan sa ngayon. Hindi magiging madali pero pagsisikapan kong paunlarin ito. Sa tagal ko sa Romblon ay marami akong natutunan sa pagtatahi. Balak kong tumanggap ng pasadyang mga damit pati na rin for repair. Gagwa rin ako mg mga ready-to-wear. Agatha suggested to post it online. I refused. Hindi pa ako handa sa ma

    Huling Na-update : 2023-01-25

Pinakabagong kabanata

  • Redeeming Elora    Author's Note

    We often gets blinded by love that we tend to commit mistakes and impulsive decisions. And as we go on the journey of fighting for everything we believe, we loose ourselves only to find out that love is always unconditional. It knows no boundaries and self-sacrificing. Behind all the unpleasantness of fate, love will always be the first to redeem us. Maraming salamat po sa pagsubaybay sa aking akda. Natagalan man bago natapos, still, hindi kayo bumitaw. Sana ay may maiwang marka sa inyong puso ang kwento ni Elora at Marcus. Hanggang sa mga susunod ka pong mga akda. Mahal ko kayo. God bless us all! ☺️☺️☺️☺️☺️

  • Redeeming Elora    Epilogue

    -Marcus-"Marcus...come on, ihahatid na kita pauwi."Napaahon ang ulo ko sa pagkakasubsob sa bar counter. I blinked my eyes. For a second I thought that's its her. I blinked again. The image before me became clearer. I chuckled with no humor. My eyes are fooling me again. Epekto na rin siguro ng sobrang dami ng alak na naubos ko. "Halika na, Marcus. Iuuwi na kita." Ngumisi ako. "Kaya kong umuwi mag-isa..." binawi ko ang braso kong hawak niya. Mabuway akong tumayo. Susuray-suray akong naglakad palabas ng bar. My feet struggles as I walked towards the exit. Despite my drunkenness, I still managed to reached my car in the parking area. "Marcus! Stop! Please...let me take you home. Lasing na lasing ka. Baka maaksidente ka pa."Natigil ako sa pagbukas ng pinto ng kotse. At this moment, I don't really fucking cares what will happened to me. But maybe...if something really bad happens to me...I wished it would be as bad as what happened to Elora. O sana mas higit pa. After learning the t

  • Redeeming Elora    Chapter 50

    "Mamshie, nand'yan pa na siya?" nag-aalalang tanong ko. "Oo, hija. Hindi pa rin gumagalaw sa pwesto niya."Hindi mapakaling napatayo ako. " Pupuntahan ko ho." Kanina pa siya naroon. Nakapagpalit na ako ng damit. Minungkahi rin ni mamshie na magpahinga muna ako. Pero nakahiga na ako lahat sa kama ko ay hindi pa rin mapalagay ang loob ko. Sinubukan ko siyang dungawin sa bintana. Naroon pa nga siya. Kaya bumaba na ako para pakiusapan si Juancho na paalisin na ito. Pero hindi pa rin ito natitinag."Pupuntahan ko po." Tumila na ang ulan pero malamig pa rin sa balat ang hangin. Hinigpitan ko ang hawak sa balabal na nakapaikot sa balikat ko na nagtatagpo sa ibabaw ng dibdib ko. Sumasakit na ang ulo ko dahil sa labis na pag-iyak. Tila may tinik na nakatusok sa ugat ng puso ko na natanggal matapos kong maisiwalat ang lahat sa kanya kanina. Pero sa nakikita kong reaksyon nito parang mas doble ang pumalit na nakatarak sa dibdib ko. "Marcus..." hindi ito kumibo. "Marcus, tumayo ka riyan

  • Redeeming Elora    Chapter 49

    Wala akong pagpipilian. 'Yon ang tumatak sa isip ko. Piliin ko si Marcus, itatakwil ako ni Agatha. Piliin ko si Agatha, mawawala sa akin si Marcus. Either way I will still loose any of them. Kaya mas maigi ng lumayo ako. Napahawak ako sa tapat ng aking dibdib at malalim na napabuntong-hininga. May kung anong nakatusok sa puso ko na nagdudulot ng labis na kirot. Kahit anong gawin kong haplos at buga ng hangin ay hindi naaalis. Humigit bumuga muli ako ng hangin. It's still there. "Hija, mukhang uulan! Pumasok ka na sa loob. Malamig ang simoy ng hangin. Baka sipunin ka pa!" Mula sa pagtanaw sa maalon na dagat ay nalipat ang tingin ko kay mamshie. Naglalakad siya papalapit sa kinauupuan kong duyan. "Masama sa buntis ang magkasakit," dagdag paalala pa nito. Napahaplos ako sa maumbok kong tiyan. Tipid ko siyang nginitian. "Susunod na po ako." Tinanguan ako nito bago ako tinalikuran. Nandito na ulit ako sa Romblon. Akala ko ay hindi na ako makakabalik pa rito. Pero

  • Redeeming Elora    Chapter 48

    Nang makidnap ako ni Garreth...nang piliin kong lumayo...nang gustuhin kong magtago...iniisip ko ginagawa ko ang lahat ng 'yon dahil sa pagmamahal ko para kay Marcus. All those years of being away...suffering, pained and emotionally tortured. Kinaya ko. I surpassed the darkness that once tried to consumed me. Dahil umaasa akong darating din ang panahon na makakasama ko ulit si Marcus. Na muli kong maipapadama sa kanya ang pagmamahal ko. The hope in me almost died. At ng akala ko tuluyan ng mawawala ang katiting na pag-asang meron ako ay saka muling dumating ang pagkakataon na hinihintay ko. It's like coming from the ashes that had long burned me. Pero simula ng bumalik ako...galit at poot na sinasamahan ng pasakit ang hinarap ko. Agatha loves her. I pleaded for him to choose. Her over me. Never did I thought of him still loving me. When we met each other again, he ambushed me with a kiss. Followed by hatred and unruly insults. We had sex. First, out of my bruised pride. Second

  • Redeeming Elora    Chapter 47

    Titig na titig ako sa natutulog na katabi. Nakadapa siya at nakatagilid. Ang mukha niya nakaharap sa akin. His bare back is exposed to my eyes. I shamelessly ran my fingers to it. His eyelids fluttered. Pero hindi dumilat. Pero gumalaw ang braso niyang nakapatong sa tiyan ko at hinigit ako palapit sa kanya. Isinubsob niya rin ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. "Hmmm..." the corner of my lips rose when he made a purring sound. I pulled up the sheets to cover our both naked bodies before hugging him back.Putok na ang araw sa labas. Pumapasok na ang sikat nito sa mumunting singaw ng kurtina. Everything ended up sweetly and unexpectedly last night. But it's morning already and we're still cuddling in my bed. This is too much. Ang sabi ko ay pagbibigyan ko lang ang sarili ko. Isang gabi lang. This is wrong. Dapat ay bumabangon na ako at pinapaalis na siya pero hindi magawang tapusin ang pagyakap sa kanya. Hindi ko magawang bumitaw sa mainit na balat niya. Ibang-iba ang p

  • Redeeming Elora    Chapter 46

    His words are tempting. My thoughts got carried by it. Pinaghandaan ko ang gabi ng masquerade ball. I chose what to wear. Sa isang mumurahing boutique lang ako naghanap ng maisusuot. Hindi ko hinayaan si Marcus na pakialaman ako sa parteng iyon. Pinagbibigyan ko lang siya o mas tamang pinagbibigyan ko lang ang sarilli ko? Inayusan ko ng simple ang sarili ko. Isang body hugging floor length gown ang suot ko. Kulay itim pero nangingintab dahil sa velvety texture ng tela. Sphagetti strap, may magkabilaang slit mula sa kalagitnaan ng hita ko pababa at magkasinglalim ang uka sa harap at sa likod. Lumalabas lang ang slit kapag humahakbang ako samantalang ang uka ay sapat para ilabas ang cleavage ko at ang kalahati ng aking makinis na likuran. I made my hair into a lousy french bun. Nahuhulog ang ilang hibla ng buhok ko pero imbes na magulo ay pinalambot lamang nito ang aura ng aking mukha. Light lang ang make up ko at matte liptick in sheer color lang ang ipinahid ko sa labi ko. Magsusu

  • Redeeming Elora    Chapter 45

    Maingat na isinabit ko ang natahi. Ikinawing ko ang mga kamay sa magkabilang tagiliran bago nag-unat ng likod. I breathed in and breathed out a few times before I gently massaged my back. Then, I swing my arms left and right. Napasilip ako sa labas ng bintana. Hindi ko namalayang gabi na. Kaya pala nangangalay na ang likod at mga braso ko. Isang linggo na ang nagdaan simula ng umalis si Agatha patungong Australia. Isang linggo na rin simula ng huli kong makita si Marcus. Ni-assume ko na mapapadalas ang punta niya rito sa apartment ko dahil wala si Agatha at...dahil na rin sa sinabi niyang palagi akong titignan at ang gawa ko. But I guess, I assumed wrongly. Muli akong napasilip sa labas ng bintana ng marinig ang pagparada ng isang sasakyan sa labas. Mabilis akong humarap sa salamin at inaayos ang ilang hibla ng buhok ko. Pinagpag ko rin ang saya ng bestida ko na kinapitan ng mga hibla ng tela at sinulid. Bumalik ako sa tabi ng bintana. Pero ng bumaba ang sakay ng kotse ay

  • Redeeming Elora    Chapter 44

    Bakit kailangan niya pang magpabalik-balik dito sa apartment ko? To check on me? Bakit ano bang iniisip niyang gagawin ko? To check my work? Ano 'yon? Wala siyang tiwala sa tahi ko? Eh,di sana hindi na siya nagpapatahi sa akin. Kaya nga ayoko sanang tanggapin ang pinagagawa niya. It would mean reconnecting with him. Kaya nga ako lumipat eh. Para makaiwas. Sa presensiya niya at sa selos na nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko silang magkasama ni Agatha. Nahihirapan na nga akong magkunwari na hindi ko siya kilala sa harap ng kapatid ko. Para akong nagkakasala sa kapatid ko. But his so pursuassive. Hindi siya titigil sa pangungulit kung hindi ko siya i-e-entertain. I just want to completely move on. Pero mas lalo lang hindi makakausad ang buhay ko kung palaging nariyan si Marcus. Kung bumalik na lang kaya ako sa Romblon? Pero paano si Agatha? Anong paliwanag ang sasabihin ko sa kanya kapag lumayo ako muli? I sighed. This is so frustrating. " Wow, ang lalim 'te!" gulat na n

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status