Mag-log inShare
Chapter 14
Huling Na-update:
2022-06-21 23:03:12
Kaugnay na kabanata
Redeeming Elora Chapter 15
Natulos ako sa kinatatayuan at manghang napatitig sa kanya. Am I really seeing him now or my mind is playing tricks on me? Napakurap ako ng ilang ulit ngunit buo pa rin ang imahe niya sa aking paningin. So, nandito nga talaga siya. Pero pagkatapos ng nangyari sa amin kagabi ay pinagtabuyan na niya ako paalis at sinabihang ayaw ng makita. Then why is he here now? My sight roam all over him. Hindi katulad kagabi, may kung ano sa kanya na hindi ko matukoy. Sa buhok? Sa damit? O sa napakaseryoso at mabigat nitong titig? Ewan ko! But something within him feels a bit lighter. Siguro dahil umaga at maliwanag ang paligid. Pero naroon pa rin ang mabalasik nitong anyo. At..ang napakagwapo nitong mukha. Dati pa man ay may taglay nang kagwapuhan si Marcus. Maging ang kakisigan niya ay nagsusumigaw at kapansin-pansin. Matagal ko siyang hindi nakita pero hindi maipagkakailang mas gumwapo at kumisig siyang tignan. My heart beat suddenly turn frantic and loud. Iniisip ko pa lang kagabi kung
Huling Na-update : 2022-06-21Redeeming Elora Chapter 16
He wants me to be his personal whore? In short, his exclusive fuck buddy. Biglang namuo ang galit at sakit sa loob ko. Gusto niya akong maging babaeng parausan niya? Gusto niya akong maging tagatanggal ng init ng katawan niya? Pamatid uhaw sa bawat tawag ng laman niya, gano'n? Nag-iinit ang sulok ng aking mata. Pero hindi dahil sa kagustuhang umiyak kung di sa kagustuhang sumabog na inis. Mas masahol pa sa mga natatanggap kong pambabastos mula sa kung sino-sino ang iniaalok niya sa akin. Ginagamit niya pa ang sitwasyon ng kapatid ko para pumayag? Kung gano'n ay sadyang napakababa nga ng tingin niya sa akin. Isang babaeng masisilo ng kahit anong bagay na magpapagaan ng lagay sa buhay. Napakalinaw. Iyon ang iniisip niya sa akin ngayon. Hindi nga ba totoo naman, Elora? Kahit noon pa, sa tuwing may madidikit sa'king lalaki ay iisa ang nagiging konotasyon. Gagamitin para sa pansariling interes. Hindi ba ay iyon ang pinamulat sa akin ni Mama? Gamitin ang ganda at pagkababae upang makasi
Huling Na-update : 2022-06-25Redeeming Elora Chapter 17
"Mamayang gabi na ang flight patungong Amerika ang kapatid mo. She will be accompanied by three doctors and five nurses in a private plane. Naayos nang lahat ng secretary ko ang mga kakailanganin. Pati na rin ang tutuluyan nila roon. I have a house in the States and that would be their settling place while we wait for your sister to get properly healed. Sa isang kilalang ospital na may tanyag na espesyalista sila didiretso. Her operation will immediately take place. Nakaalerto na ang ospital na pagdadalhan sa kanyang pagdating. She will be well attended, I will make sure of it and I will personally monitor everything. At babalik lamang sila rito sa Pilipinas sa oras na lubos ng magaling ang iyong kapatid." I tried to focus my whole attention on the documents on the table. Kahit na labis pa rin akong naaasiwa sa kaharap. Nasa loob kami ng isang coffeeshop malapit sa ospital. Mga medical records, flight details, visa at iba pang mahahalagang papeles na kailangan para sa nakatakda
Huling Na-update : 2022-06-25Redeeming Elora Chapter 18
"Ah!" impit na ungol ko ng mas lalong bumilis ang paglabas-pasok ni Marcus sa akin. I am literally pressed against the bedroom wall. Hawak niya ang magkabila kong hita habang sinasalo ang lahat ng bigat ng aking katawan. I clung both my arms to his broad shoulders as I moan and gasped for air alternately. He keeps on moving in and out of me...hard, that I convulsed to my own release. Pero hindi siya tumigil sa paggalaw. He kissed me savagely before lifting me and walk towards the bed. Ibinaba niya ako sa kama. Ginawa niya lahat 'yon nang hindi tinatanggal ang pagkakabaon ng kanya. Ipinatong niya ang aking mga binti sa ibabaw ng kanyang mga balikat bago siya nagsimulang bumayong muli. Deeper, longer thrusts that filling me up to the brim. " Marcus!" tawag ko sa pangalan niya. His making me feel a familiar sensation forming inside of me again. "Not yet...hold it! We'll do it together..." with his raspy bedroom voice, he whispered in my ears. Nakakaintinding tumango ako. Nagpabil
Huling Na-update : 2022-06-28Redeeming Elora Chapter 19
Tila ako namamalikmata habang nakatitig kay Marcus. Nakatayo siya ilang dipa mula sa akin habang may kausap sa cellphone. Plain black shirt, grey fitting denim pants and black suede ankle boots and a gold wristwatch for accessory is what his wearing. Simple at kaswal na kasuotan. Nanibago ako sa porma niya. At nanumbalik sa akin ang alaala nang una ko siyang makilala. Bilang kargador ay kupas na pantalon maong at gusgusing baro ang suot niya. Pero hindi iyon hadlang upang hindi ko mapansin ang taglay niyan kagwapuhan. He works in a textile store and looks so out of place because of his boy next door aura. Ewan ko ba pero ang damdamin ko ay agad niyang napukaw. Nakipagkilala siya sa akin at kalaunan ay nanligaw. Nang araw na sinagot ko siya, ibayong kilig at saya ang naramdaman ko. At nang ako'y kanyang mahalikan ay halos magwala ang puso ko. My relationship with Marcus back then help me cope up with my dilemmas in life. Kay Mama, problema sa mansiyon, ang pag-aalala kay Agath
Huling Na-update : 2022-06-29Redeeming Elora Chapter 20
I lazily got up from the bed. Hindi ko alam kung anong oras na. I feel so sore down in my center. Maging ang buong katawan ko ay tila binugbog ang pakiramdam. Tinotoo ni Marcus ang banta niya. He didn't stop until it's almost dawn. Parang walang lakas ang buong katawan ko. I said I want to pursue my love for him. At ang sitwasyong meron kami ay isang advantage para sa akin. Pero ngayon, napapagod at naiinis na ako. Ang hirap tibagin ng galit na meron sa akin si Marcus. He won't even let me touch him. Hanggang kailan kaya siya magiging ganito sa akin? Mas gusto kong matulog na lang maghapon pero ang sikmura ko ginigising at pinababangon na ako. Pahinamad akong bumangon. Hindi na nag-aksaya pang tignan ang sarili sa salamin ay lumabas na ako. Nag-iinat habang naglalakad. " Bakit kailangan mong ipaputol ang credit cards ko? Kahit sa ATM hindi ako makapagwithdraw! Pinapahiya mo ako. Kasama ko pa naman ang mga amiga ko. Ano'ng gusto mong mangyari? Araw-araw akong humingi ng pe
Huling Na-update : 2022-07-07Redeeming Elora Chapter 21
Nahihirapan man sa dala-dalang tray ay pilit akong kumatok sa pinto ng silid nito. Nang walang sumagot ay pinihit ko na ang door knob. "Marcus," tawag ko. Malakas na amoy ng alak ang sumalubong sa akin pagpasok ko. Ang liwanag ng araw mula sa bahagyang nakaawang na kurtina ng bintana ang nagsisilbing liwanag sa silid. Inilagpag ko muna sa ibabaw ng kama ang bitbit. Matapos ay nilapitan ko ang bintana at tuluyang hinawi ang makapal na kurtina. Kumalat ang taglay na sikat ng pangtanghaling araw sa kabuuan ng silid. I scanned the room and saw Marcus sitting on the floor beside his bed. Nakasandal ang likod sa gilid ng kama, nakayuko at may hawak na bote ng matapang na alak sa isang kamay. His legs was stretched widely on the floor. May iba pang nagkalat na basyo ng walang lamang bote sa gilid. "Marcus," muling tawag ko pero nanatili itong nakayukyok at hindi gumagalaw. With my one hand placed on top of my knee for support, I bend down and give him a shake on his shoulder. Muk
Huling Na-update : 2022-07-09Redeeming Elora Chapter 22
Marcus' presence was no where to be found the next day. Mag-isa ulit ako sa penthouse. It went on for days. Gigising akong mag-isa, matutulog akong mag-isa. Our situation came back to where were supposed to be. Mas malala lang ngayon. Kung dati lumilipas ang magdamag habang kaulayaw ko siya sa kama, ngayon ay nalalampasan ko ang bawat gabi ng puno ng luha. Parang walang kapaguran ang aking mga mata na bigla na lang lumuluha. The pain, the agony, the misery...they just won't let me finish each passing day peacefully. Sobrang naguguluhan na ako. Ang isip ko, ang damdamin ko at ang puso ko. I don't know what to think or do anymore. Gusto ko na lang ay mamanhid ng tuluyan upang wala na akong maramdaman pa. But everytime my thoughts were occupied by Marcus, my heart aches even more. Its suffocating that its becoming a hinder for me to breath air properly. Nakakasakal, nakakasikip sa dibdib. I opened my eyes under the dark sunglasses I'm wearing. The ray of the afternoon sun greeted me
Huling Na-update : 2022-07-15
Pinakabagong kabanata
Redeeming Elora Author's Note
We often gets blinded by love that we tend to commit mistakes and impulsive decisions. And as we go on the journey of fighting for everything we believe, we loose ourselves only to find out that love is always unconditional. It knows no boundaries and self-sacrificing. Behind all the unpleasantness of fate, love will always be the first to redeem us. Maraming salamat po sa pagsubaybay sa aking akda. Natagalan man bago natapos, still, hindi kayo bumitaw. Sana ay may maiwang marka sa inyong puso ang kwento ni Elora at Marcus. Hanggang sa mga susunod ka pong mga akda. Mahal ko kayo. God bless us all! ☺️☺️☺️☺️☺️
Redeeming Elora Epilogue
-Marcus-"Marcus...come on, ihahatid na kita pauwi."Napaahon ang ulo ko sa pagkakasubsob sa bar counter. I blinked my eyes. For a second I thought that's its her. I blinked again. The image before me became clearer. I chuckled with no humor. My eyes are fooling me again. Epekto na rin siguro ng sobrang dami ng alak na naubos ko. "Halika na, Marcus. Iuuwi na kita." Ngumisi ako. "Kaya kong umuwi mag-isa..." binawi ko ang braso kong hawak niya. Mabuway akong tumayo. Susuray-suray akong naglakad palabas ng bar. My feet struggles as I walked towards the exit. Despite my drunkenness, I still managed to reached my car in the parking area. "Marcus! Stop! Please...let me take you home. Lasing na lasing ka. Baka maaksidente ka pa."Natigil ako sa pagbukas ng pinto ng kotse. At this moment, I don't really fucking cares what will happened to me. But maybe...if something really bad happens to me...I wished it would be as bad as what happened to Elora. O sana mas higit pa. After learning the t
Redeeming Elora Chapter 50
"Mamshie, nand'yan pa na siya?" nag-aalalang tanong ko. "Oo, hija. Hindi pa rin gumagalaw sa pwesto niya."Hindi mapakaling napatayo ako. " Pupuntahan ko ho." Kanina pa siya naroon. Nakapagpalit na ako ng damit. Minungkahi rin ni mamshie na magpahinga muna ako. Pero nakahiga na ako lahat sa kama ko ay hindi pa rin mapalagay ang loob ko. Sinubukan ko siyang dungawin sa bintana. Naroon pa nga siya. Kaya bumaba na ako para pakiusapan si Juancho na paalisin na ito. Pero hindi pa rin ito natitinag."Pupuntahan ko po." Tumila na ang ulan pero malamig pa rin sa balat ang hangin. Hinigpitan ko ang hawak sa balabal na nakapaikot sa balikat ko na nagtatagpo sa ibabaw ng dibdib ko. Sumasakit na ang ulo ko dahil sa labis na pag-iyak. Tila may tinik na nakatusok sa ugat ng puso ko na natanggal matapos kong maisiwalat ang lahat sa kanya kanina. Pero sa nakikita kong reaksyon nito parang mas doble ang pumalit na nakatarak sa dibdib ko. "Marcus..." hindi ito kumibo. "Marcus, tumayo ka riyan
Redeeming Elora Chapter 49
Wala akong pagpipilian. 'Yon ang tumatak sa isip ko. Piliin ko si Marcus, itatakwil ako ni Agatha. Piliin ko si Agatha, mawawala sa akin si Marcus. Either way I will still loose any of them. Kaya mas maigi ng lumayo ako. Napahawak ako sa tapat ng aking dibdib at malalim na napabuntong-hininga. May kung anong nakatusok sa puso ko na nagdudulot ng labis na kirot. Kahit anong gawin kong haplos at buga ng hangin ay hindi naaalis. Humigit bumuga muli ako ng hangin. It's still there. "Hija, mukhang uulan! Pumasok ka na sa loob. Malamig ang simoy ng hangin. Baka sipunin ka pa!" Mula sa pagtanaw sa maalon na dagat ay nalipat ang tingin ko kay mamshie. Naglalakad siya papalapit sa kinauupuan kong duyan. "Masama sa buntis ang magkasakit," dagdag paalala pa nito. Napahaplos ako sa maumbok kong tiyan. Tipid ko siyang nginitian. "Susunod na po ako." Tinanguan ako nito bago ako tinalikuran. Nandito na ulit ako sa Romblon. Akala ko ay hindi na ako makakabalik pa rito. Pero
Redeeming Elora Chapter 48
Nang makidnap ako ni Garreth...nang piliin kong lumayo...nang gustuhin kong magtago...iniisip ko ginagawa ko ang lahat ng 'yon dahil sa pagmamahal ko para kay Marcus. All those years of being away...suffering, pained and emotionally tortured. Kinaya ko. I surpassed the darkness that once tried to consumed me. Dahil umaasa akong darating din ang panahon na makakasama ko ulit si Marcus. Na muli kong maipapadama sa kanya ang pagmamahal ko. The hope in me almost died. At ng akala ko tuluyan ng mawawala ang katiting na pag-asang meron ako ay saka muling dumating ang pagkakataon na hinihintay ko. It's like coming from the ashes that had long burned me. Pero simula ng bumalik ako...galit at poot na sinasamahan ng pasakit ang hinarap ko. Agatha loves her. I pleaded for him to choose. Her over me. Never did I thought of him still loving me. When we met each other again, he ambushed me with a kiss. Followed by hatred and unruly insults. We had sex. First, out of my bruised pride. Second
Redeeming Elora Chapter 47
Titig na titig ako sa natutulog na katabi. Nakadapa siya at nakatagilid. Ang mukha niya nakaharap sa akin. His bare back is exposed to my eyes. I shamelessly ran my fingers to it. His eyelids fluttered. Pero hindi dumilat. Pero gumalaw ang braso niyang nakapatong sa tiyan ko at hinigit ako palapit sa kanya. Isinubsob niya rin ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. "Hmmm..." the corner of my lips rose when he made a purring sound. I pulled up the sheets to cover our both naked bodies before hugging him back.Putok na ang araw sa labas. Pumapasok na ang sikat nito sa mumunting singaw ng kurtina. Everything ended up sweetly and unexpectedly last night. But it's morning already and we're still cuddling in my bed. This is too much. Ang sabi ko ay pagbibigyan ko lang ang sarili ko. Isang gabi lang. This is wrong. Dapat ay bumabangon na ako at pinapaalis na siya pero hindi magawang tapusin ang pagyakap sa kanya. Hindi ko magawang bumitaw sa mainit na balat niya. Ibang-iba ang p
Redeeming Elora Chapter 46
His words are tempting. My thoughts got carried by it. Pinaghandaan ko ang gabi ng masquerade ball. I chose what to wear. Sa isang mumurahing boutique lang ako naghanap ng maisusuot. Hindi ko hinayaan si Marcus na pakialaman ako sa parteng iyon. Pinagbibigyan ko lang siya o mas tamang pinagbibigyan ko lang ang sarilli ko? Inayusan ko ng simple ang sarili ko. Isang body hugging floor length gown ang suot ko. Kulay itim pero nangingintab dahil sa velvety texture ng tela. Sphagetti strap, may magkabilaang slit mula sa kalagitnaan ng hita ko pababa at magkasinglalim ang uka sa harap at sa likod. Lumalabas lang ang slit kapag humahakbang ako samantalang ang uka ay sapat para ilabas ang cleavage ko at ang kalahati ng aking makinis na likuran. I made my hair into a lousy french bun. Nahuhulog ang ilang hibla ng buhok ko pero imbes na magulo ay pinalambot lamang nito ang aura ng aking mukha. Light lang ang make up ko at matte liptick in sheer color lang ang ipinahid ko sa labi ko. Magsusu
Redeeming Elora Chapter 45
Maingat na isinabit ko ang natahi. Ikinawing ko ang mga kamay sa magkabilang tagiliran bago nag-unat ng likod. I breathed in and breathed out a few times before I gently massaged my back. Then, I swing my arms left and right. Napasilip ako sa labas ng bintana. Hindi ko namalayang gabi na. Kaya pala nangangalay na ang likod at mga braso ko. Isang linggo na ang nagdaan simula ng umalis si Agatha patungong Australia. Isang linggo na rin simula ng huli kong makita si Marcus. Ni-assume ko na mapapadalas ang punta niya rito sa apartment ko dahil wala si Agatha at...dahil na rin sa sinabi niyang palagi akong titignan at ang gawa ko. But I guess, I assumed wrongly. Muli akong napasilip sa labas ng bintana ng marinig ang pagparada ng isang sasakyan sa labas. Mabilis akong humarap sa salamin at inaayos ang ilang hibla ng buhok ko. Pinagpag ko rin ang saya ng bestida ko na kinapitan ng mga hibla ng tela at sinulid. Bumalik ako sa tabi ng bintana. Pero ng bumaba ang sakay ng kotse ay
Redeeming Elora Chapter 44
Bakit kailangan niya pang magpabalik-balik dito sa apartment ko? To check on me? Bakit ano bang iniisip niyang gagawin ko? To check my work? Ano 'yon? Wala siyang tiwala sa tahi ko? Eh,di sana hindi na siya nagpapatahi sa akin. Kaya nga ayoko sanang tanggapin ang pinagagawa niya. It would mean reconnecting with him. Kaya nga ako lumipat eh. Para makaiwas. Sa presensiya niya at sa selos na nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko silang magkasama ni Agatha. Nahihirapan na nga akong magkunwari na hindi ko siya kilala sa harap ng kapatid ko. Para akong nagkakasala sa kapatid ko. But his so pursuassive. Hindi siya titigil sa pangungulit kung hindi ko siya i-e-entertain. I just want to completely move on. Pero mas lalo lang hindi makakausad ang buhay ko kung palaging nariyan si Marcus. Kung bumalik na lang kaya ako sa Romblon? Pero paano si Agatha? Anong paliwanag ang sasabihin ko sa kanya kapag lumayo ako muli? I sighed. This is so frustrating. " Wow, ang lalim 'te!" gulat na n
