LOGINShare
Chapter 42.2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Reddish Tulips Chapter 43.1
Nagising ako dahil kay Valentine, niyaya niya akong mag-jogging. Kailangan ko raw 'yon para ma-boost ko raw ang happy hormones ko sa katawan, kahit na ayaw ko dahil inaantok pa ako sa sobrang aga at tinatamad pa ako, gusto ko pang matulog. Wala na rin akong nagawa pa dahil mapilit ang babae. Pinahiram niya muna ako ng pang-jogging na suotan at saka na kami lumargang tumakbo. Kahit papaano ay naging maginhawa rin ang puso ko dahil sa lamig ng simoy ng hangin, sa pagtagatak ng aking pawis, at saka sa mga kapaligirang iyong nakikita, at kahit saan ka lumingon ay magbibigyan mong pansin ang ganda ng kalikasan. Nakakamangha ring pagmasdan ang paghampas ng mga halaman, sumasayaw kasama ang hangin. I don't know, but it brought me peace and I was able to breathe for a moment. "Aray!" malakas kong sigaw dahil tinulak ako ni Valentine at saka mabilis siyang tumakbo, tumawa-tawa pa. "Humanda ka sa akin kapag ikaw nahabol kong babae ka!" sigaw ko para marinig niya ako mula sa malayo. Tinignan k
Reddish Tulips Chapter 43.2
Humarap na muna siya sa mga kasamahan ko para mangumusta. Kaninang seryoso niyang tingin sa akin ay napalitan na ito ng tuwa't ligaya nang humarap na siya sa mga kasamahan ko. Nakaramdam kaagad ako ng kakaibang ibig no'n sabihin pero pinili ko na lang na manahimik at hindi na muna ako nag-overthink sa binigay niyang trato sa akin kanina. "Oh, that's bad... I think you really have to see your Doctor, Amiel," nakangiting, nag-aalala at sa pinakamatinis na sabi ni Ms. Jeremiah. Parang iba na ang nakikita ko sa kanya, habang kinakausap niya isa-isa ang mga kasamahan ko ay parang may napapansin akong kakaibang aura mula sa kanya. Natapos na niyang kausapin ang lahat at muli siyang pumunta sa harapan, sa medyo gilid ko at saka ngumiti sa kanila isa-isa at hindi niya 'man lang ako tinapunan ng tingin. Parang sinasadya niya. Ano'ng problema niya sa akin? "Hi! I've missed you all! Kung alam niyo lang, I've missed working woth all of you here. I've missed my girls team kaya naman naisipan ko
Reddish Tulips Chapter 43.3
"I've suffered from depression, napansin niyo noon? Nawala ako saglit sa media dahil I've been through all of it, all by myself. I haven't had the courage to go to a Psychiatrist and drink some meds kasi ayaw kong paniwalaan na baliw ko, pero alam mo 'yon? Alam mo namang hindi ka baliw pero bakit kailangan mong uminom ng mga gano'n? And I hate that, it was one of the most challenging period of my life." Tinitigan ko lang siya at masasabi kong lahat ng sinabi niya ay totoo, 'yong mata niya na malapit na siyang maiyak. Nakatingin lang siya sa ibaba at ayaw niyang ipakita sa akin ang lagay niya no'ng tumalikod na siya. Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili niya at pinunasan niya pa ang mata niya. Ang kaninang galit ko sa kanya ay napalitan na ng awa para sa kanya. Para lang sa pag-ibig ay ito na ang nangyari sa kanya? Tunay ngang nakakatakot umibig, pero ano pa nga ba ang magagawa natin? Kahit na ano pa 'man ang mangyari, doon at doon pa rin naman tayo babalik, ang magamahal. "How I
Reddish Tulips Chapter 44.1
Nakita ko ang panlulumo ng kanyang mata, kung paano bumaba ang katawan niya dahil sa bigla, pagtitigilan, gulat, at takot. Nasaktan din ako bigla matapos kong sabihin ang mga katagang maghihiwalay na kami. Bumalik na naman ang sakit at hinagpis ng aking naramdaman nang maalala ko kung paano siya nagloko, kung anu-ano ang mga sinasabi ni Jeremiah sa akin. Ang hirap din sa puwesto ko dahil minsan ko na rin siyang minahal at mahal na mahal ko siya. Pero sa kabila no'n ay nanaig pa rin ang pagsisisi ko na sana hindi ko na muna sinabi 'yon, pero wala na. Nasambit ko na ang katagang 'yon, dito na ngang matutuldukan ang pagsasamahan naming dalawa. "W-what?" dahan-dahan at kinakabahang tanong niya, nag-init na ang gilid ng aking mata dahil sa sakit ding aking naramdaman sa nakikita ko ang itsura ni Louis, ang mahal ko. Mabilis niya akong niyakap at mahigpit na mahigpit niya akong niyakap. "N-no, d-don't this to me, love, what happened? N-no..." Nasasaktan ako sa mga salitang binabanggit ni
Reddish Tulips Chapter 44.2
Tinignan namin mula sa bintana nila at ang lakas ng sigaw ni Louis dahil rinig na rinig namin siya rito. Kanina pa siya sumisigaw ng kung anu-ano at kahit inaawat na siya ng mga guard ni Valentine ay hindi pa rin ito nagpapatinag. Sigaw pa rin nang sigaw mula sa labas si Louis. Sinasabi niya na lumabas ako at saka kausapin ko siya nang maayos, napapapikit na lang ako nang mariin dahil sa sakit na sa bawat sinisigaw ng taong mahal mo ang pangalan mo para magkaayos kayo ay ibang klaseng lebel. "Come on now, love! Please... let's talk!" Huminga ako nang malalim at pinipigilan kong huwag na maiyak na naman muli. Nakatingin lang sa akin si Valentine, naghihintay ng kung ano ang gagawin ko at kung ano ang sasabihin ko. Tumayo na ako at saka buong-tapang lumabas na, haharapin ko siya. Mabilis akong lumabas ng bahay nila Valentine at 'yong mga katulong ni Valentine rito ay nag-aalala rin sa akin pero simple ko na lang silang nginitian. Nakakahiya sa kanila na gumawa pa ako ng ganitong ba
Reddish Tulips Chapter 45.1
"Hi, my girls! Tara! Let's gather around and we'll talk about something!" sinubukan kong maging masaya ang tono ng pagkakasabi ko, nagawa ko naman, pero malamang kita sa mata ko ang lungkot dahil magang-maga ito. Kita ko rin sa mga mukha nila ang patanong dahil sa mga nangyari nitong mga araw na nangyari. Narito na ako sa studio namin at dito na rin ako mamamaalam sa kanila at saka ipapaalam ko na rin na akin nang natanggap ang imbitasyon sa akin ng Dior at inaasahan nila ako within 3 days, naroon na dapat ako no'n, nag-email kaagad sila sa akin, hindi ko alam kung ano'ng ginawa ko sa kanila at talagang binibigyan nila ako ng extra special na communication. Basta malaki ang pasasalamat ko dahil sa kanila ay nakahanap ako ng pagkakataon para i-expand at i-explore ang aking sarili. Kahit kinakabahan ako ay gusto ko rin ipaalam sa kanila ang patungkol dito para naman ay alam nila kung ano na ang mangyayari sa buhay ko. Ayaw ko rin namang umalis na wala silang alamsa nangyari sa akin.
Reddish Tulips Chapter 45.2
"Tita!" malakas ko kaagad na sigaw sa kanya nang makita ko siya na nakaupo, umiiyak, katabi niya si Tito. "Tito!" Lumapit ako papalapit sa kanila at nagsimula nang mahulog ang aking mga luha dahil sa kung paano umiyak sila Tito't Tita. Niyakap nila ako nang nasa harapan na nila ako, niyakap ko rin sila pabalik. Naputol din ang yakapan naming tatlo at saka mabilis ko silang hinarap para magtanong sa kung ano'ng nangyari, pinunasan ko muna ang luha ko at saka nagsalita. "Ano po'ng nangyari, Tita? bakit po? Wala na po siya? Bakit po?" hindi mapakali at sunud-sunod na tanong ko, tuluy-tuloy ang pag-agos ng luha ko. Umiiling si Tita at hindi rin makapaniwala sa nangyari at hindi rin kinakaya ang nangyari. "Inaasahan na rin namin ito, pero hindi namin inaakala na mapapaaga ang araw na makarating 'to. Hindi ba sinabi sa inyo ni Amiel ang kondisyon niya? Panigurado ay hindi niya nga ito sinabi dahil ayaw niya. May sakit siya sa puso at bilang na lang ang araw niya na mabubuhay siya. Mayroon
Reddish Tulips Chapter 45.3
Alam kong nalalapit na ang pagwawakas ng aking buhay, ganunpaman, gusto kong mabasa mo ito nang masaya... gusto ko ay mababasa mo ito ng may saya sa iyong puso. Hindi bagay sa 'yo ang umiyak, kaya tahan na... sige ka! Baka hindi maging cute ang anak niyo ni Louis. Huwag kang ano riyan, 'no ka ba naman! At saka ayusin niyo na ang nangyari sa inyo ni Louis, ah! Ayaw kong magkaaway kayo, hmp! Natawa naman ako nang mahina dahil sa sinabi ni Amiel, kahit na sa daang sulat na lang ay ramdam na ramdam ko pa rin siya sa aking tabi. Kasalukuyan ko nang binabasa ang huling mensahe ni Amiel, sinusubukan ko namang huwag maiyak pero hindi ko talaga kaya... ang sakit isiping wala na nga nang tuluyan si Amiel. Ngayon... gusto ko ay gawin mo lang ang mga bagay na kung saan ka masaya, piliin mo 'yong palaging nagpapangiti sa 'yo, kung saan mo gustong puntahan, kung ano'ng gusto mong gawin sa buhay mo, at kung sinasabi ng iyong puso ay ito ang tahakin mo. Piliin mo 'yon at walang ibang magsasabi no'n
Latest chapter
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
