Alam kong nalalapit na ang pagwawakas ng aking buhay, ganunpaman, gusto kong mabasa mo ito nang masaya... gusto ko ay mababasa mo ito ng may saya sa iyong puso. Hindi bagay sa 'yo ang umiyak, kaya tahan na... sige ka! Baka hindi maging cute ang anak niyo ni Louis. Huwag kang ano riyan, 'no ka ba naman! At saka ayusin niyo na ang nangyari sa inyo ni Louis, ah! Ayaw kong magkaaway kayo, hmp! Natawa naman ako nang mahina dahil sa sinabi ni Amiel, kahit na sa daang sulat na lang ay ramdam na ramdam ko pa rin siya sa aking tabi. Kasalukuyan ko nang binabasa ang huling mensahe ni Amiel, sinusubukan ko namang huwag maiyak pero hindi ko talaga kaya... ang sakit isiping wala na nga nang tuluyan si Amiel. Ngayon... gusto ko ay gawin mo lang ang mga bagay na kung saan ka masaya, piliin mo 'yong palaging nagpapangiti sa 'yo, kung saan mo gustong puntahan, kung ano'ng gusto mong gawin sa buhay mo, at kung sinasabi ng iyong puso ay ito ang tahakin mo. Piliin mo 'yon at walang ibang magsasabi no'n
"That would be great, and thank you so much for buying! Don't forget to tell your family and friends, so that they will also get some of my crafts! Also, some that are available here that worth buying! Some are collaboration and limited edition with great discounts, so spread the word!" "Dank je well, Miss! I'm really a big fan of your brand and I've been saving a lot for this item. Especially, it was also been a collaboration between Dior and yours, I really liked both brands so I worked hard for this to have both brands in one item!" the woman said excitedly and my heart melts that she really works hard to buy the item that I and the Dior team crafted. However, she works hard for herself, not by the brands themselves, it's from her all along. "Thank yourself for having that, you did all of it just to have your reward. It's you who's behind it. I applaud your determination and perseverance, you deserve it! I'm so proud of you, Miss," I said having a double meaning. The woman smile
Marami rin ang nagtakang ligawan ako pero sinubukan ko namang i-entertain sila pero mayroon akong ibang hinahanap, eh. At alam ko naman na iisang lalaki lang naman ang hinahanap ko. Kinausap ko si Valentine tungkol dito via video call at sinabi niya kasi sa akin na mag-go ako ng iba't ibang application para sa mga gustong maghanap ng mga AFAM o magiging jowa raw.Kahit ayaw ko ay napilit ako ni Valentine, ginawa ko naman 'yon. Mayroon naman akong na-matched pero hindi ko na kaagad nagugustuhan ang bawat galaw ng mga lalaki, parang ang cringe nila. Mga half Filipino at half Dutch halos ang mga naka-match ko pero natu-turn off na kaagad ako dahil after ng dinner ay yayain nila ako sa place nila kaya ekis na kaagad sa akin.Nakakadiri na talaga ang mga lalaki sa panahon ngayon, dapat alam din nila kung ano ang dapat sabihin at ano ang dapat na hindi. Kaya minsan napapagod na rin akong maghanap pa, o baka may isa lang akong hinahanap at siya lang 'yon. Napabuntonghininga naman ako dahil s
"Totoo ba?!" malakas na sigaw ni Valentine no'ng pagkasabi ko na nga totoong narito siya, paulit-ulit ko nang sinabi sa kanya pero parang binging-bingi siya roon. Naiirita na nga ako, gusto ko na nga siyang bunutan dahil doon. "Oo nga! Ang kulit ng lahi mo, ah! Sabi na nga oo, oo, oo! Oh, ilang oo pa'ng kailangan kong sabihin para maniwala ka?!" Tumawa naman siya mula sa kabilang linya at natawa na rin ako dahil sa kat*ngahan naming dalawa. Ang kulit talaga namin, hindi talaga mawawala sa usapan namin ang kaligaligan naming dalawa, at saka na-miss ko na rin siya. Simula talaga no'ng nabuntis siya ay naging ganyan na ang ugali niya, palagi nang galit, hindi nga dapat siya nai-stress pero sinasabi niya parang doon daw ata ang paglilihi niya. Biniro ko naman siya na baka naman 'yong anak niya ay palagi na ring galit, nagtawanan namin kami dahil do'n. Pero, mas nagtutunog na rin siyang parang Ina, I can't wait to see her as a Mom, I know she'd be an awesome one. "Oh, kuwento ka naman!"
"Well, I'm here already?" I said while still checking the menu here. I stated what I wanted and he already told me that he already ordered some food. I just simply nod at him and then he speaks. "Oh, I still can't believe that you'd come," hindi pa ring makapaniwalang aniya. Napairap naman ako dahil ilang minuto na rin ang nakakaririto ay talagang hindi pa rin siya makapaniwalang narito ako? Kung umalis na lang kaya ako? Joke, narito na ako, eh. "Uh... ayaw mo ba? Sige, okay lang naman. Aalis na lang ako..." Tumayo na ako at magmamartsa na dapat na umalis pero agad niya rin naman akong pinigilan. "No! It was just... I can't believe that you're going here, facing me, talking to me..." Tinaasan ko na lang siya ng kilay at hindi na pa siya sinagot. Ang dami niya kasing alam. "Did you order some pasta? The pasta here is really good," sambit ko habang patuloy pa rin ang pagtingin sa mga puwedeng makakakain. Gusto ko 'yong pasta rito, masarap daw 'yon kaya gusto kong ma-try. Tumango nam
"So, ito na nga!" "Ayan na ang hinihintay ko! 'Yang words na lang din ang isa sa bumubuhay sa akin," natatawang sabi ni Valentine at umayos pa siya ng kanyang upo. Naka-video call kami ngayon at matapos akong ihatid ni Louis dito ay sinabi ko sa kanya na nakauwi na ako, gusto niya na kaagad ng kuwento kaya naman sinabi ko sa kanya na sandali lang at mag-aayos lang ako nang kaunti. Ito na nga 'yon. Inayos ko muna ang aking sarili. Naghilamos muna ako at saka nag-bathrobe no'n, tinawagan ko na siya at ngayon na kaming mag-usap habang ginagawa ko ang aking night routine. Natatawa pa ako dahil excited na excited pa si g*ga kaya walang pagdadalawang-isip na go na agad siya sa video call namin at agad talaga siyang tumatawag sa akin, excited na excite sa pag-uusapan talaga namin. "Oh, ikukuwento mo sa akin mula simula na paano ang nangyari na parang pumayag ka ngayon at sa kadulu-duluhan kung saan ang huli niyong pagkikita sa isa't isa... akala ko ba ay ayaw mo no'ng una? Ano'ng nangyari
"Okay! That's settled then? We're going to give you a ticket here so that you would be able to manage my brand here. I have entrusted you all with looking out for my brand for just a month and after it, we're okay, now. Or maybe... you'll get to decide if you still want to work with my brand or not. Sounds nice, but also it will depend on your boss now." Tumawa naman kaming lahat dito sa Zoom Meeting dahil sa sinabi ko. "Go! If that's what they wanted, it's so okay to me!" magiliw na sinabi ni Avereal at nagsalita naman ngayon ang mga taong na-hired ko na magbabantay ng boutique sa ngayon. "Yes, Miss! It's my greatest honor to work under your brand and even to you as a whole." Natawa naman ako dahil sa sinabi niya. "But also, still big thanks to Ms. Avereal for everything also. Without her, I feel I wouldn't be where I am now." Napangiti naman si Avereal at pati ako ay namangha dahil sa loyalty na mayroon siya. "Thank you so much for the opportunity, I'd gladly accept it, in any w
"Ano'ng ginagawa mo rito?" mataray kong tanong dahil nagmumukha siyang stalker dito dahil nakakagulat na narito siya nang wala akong kaalam-alam, sa likod ng aking isipan ay naisip ko na baka no'ng malaman niya lang kung nasaan ang bahay ko na hinatid niya ako rito pauwi ay pupunta-punta na siya rito kahit anong oras? Ang talino niya rin sa part na 'yon, ah. Talagang gusto niyang ihatid ako para makita niya rin ang bahay ko. "Galing..." mahinang bulong ko. "Uhm... I was about to ask you out, pero mukhang may pupuntahan ka kaya huwag na lang." Tinaasan ko siya ng kilay dahil sa sinabi niya. "Yayayain saan?" pagtatanong ko, bumilis naman ang aking puso dahil bakit ko pa ba siyang pinagpipilitan na sabihin sa akin kung ano ba ang gusto niyang puntahan namin kung sakali. 'Di ba dapat ay tinatanggi ko na lang ito? Pero bakit parang nasisiyahan pa ako na kung sakali 'man ay niyaya niya ako ngayon? "Wala lang, maybe for a walk? Or do you want to eat outside? Kasi pauwi na rin naman tayo s