LOGINShare
Chapter 45.3
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Reddish Tulips Chapter 46.1
"That would be great, and thank you so much for buying! Don't forget to tell your family and friends, so that they will also get some of my crafts! Also, some that are available here that worth buying! Some are collaboration and limited edition with great discounts, so spread the word!" "Dank je well, Miss! I'm really a big fan of your brand and I've been saving a lot for this item. Especially, it was also been a collaboration between Dior and yours, I really liked both brands so I worked hard for this to have both brands in one item!" the woman said excitedly and my heart melts that she really works hard to buy the item that I and the Dior team crafted. However, she works hard for herself, not by the brands themselves, it's from her all along. "Thank yourself for having that, you did all of it just to have your reward. It's you who's behind it. I applaud your determination and perseverance, you deserve it! I'm so proud of you, Miss," I said having a double meaning. The woman smile
Reddish Tulips Chapter 46.2
Marami rin ang nagtakang ligawan ako pero sinubukan ko namang i-entertain sila pero mayroon akong ibang hinahanap, eh. At alam ko naman na iisang lalaki lang naman ang hinahanap ko. Kinausap ko si Valentine tungkol dito via video call at sinabi niya kasi sa akin na mag-go ako ng iba't ibang application para sa mga gustong maghanap ng mga AFAM o magiging jowa raw.Kahit ayaw ko ay napilit ako ni Valentine, ginawa ko naman 'yon. Mayroon naman akong na-matched pero hindi ko na kaagad nagugustuhan ang bawat galaw ng mga lalaki, parang ang cringe nila. Mga half Filipino at half Dutch halos ang mga naka-match ko pero natu-turn off na kaagad ako dahil after ng dinner ay yayain nila ako sa place nila kaya ekis na kaagad sa akin.Nakakadiri na talaga ang mga lalaki sa panahon ngayon, dapat alam din nila kung ano ang dapat sabihin at ano ang dapat na hindi. Kaya minsan napapagod na rin akong maghanap pa, o baka may isa lang akong hinahanap at siya lang 'yon. Napabuntonghininga naman ako dahil s
Reddish Tulips Chapter 47
"Totoo ba?!" malakas na sigaw ni Valentine no'ng pagkasabi ko na nga totoong narito siya, paulit-ulit ko nang sinabi sa kanya pero parang binging-bingi siya roon. Naiirita na nga ako, gusto ko na nga siyang bunutan dahil doon. "Oo nga! Ang kulit ng lahi mo, ah! Sabi na nga oo, oo, oo! Oh, ilang oo pa'ng kailangan kong sabihin para maniwala ka?!" Tumawa naman siya mula sa kabilang linya at natawa na rin ako dahil sa kat*ngahan naming dalawa. Ang kulit talaga namin, hindi talaga mawawala sa usapan namin ang kaligaligan naming dalawa, at saka na-miss ko na rin siya. Simula talaga no'ng nabuntis siya ay naging ganyan na ang ugali niya, palagi nang galit, hindi nga dapat siya nai-stress pero sinasabi niya parang doon daw ata ang paglilihi niya. Biniro ko naman siya na baka naman 'yong anak niya ay palagi na ring galit, nagtawanan namin kami dahil do'n. Pero, mas nagtutunog na rin siyang parang Ina, I can't wait to see her as a Mom, I know she'd be an awesome one. "Oh, kuwento ka naman!"
Reddish Tulips Chapter 48
"Well, I'm here already?" I said while still checking the menu here. I stated what I wanted and he already told me that he already ordered some food. I just simply nod at him and then he speaks. "Oh, I still can't believe that you'd come," hindi pa ring makapaniwalang aniya. Napairap naman ako dahil ilang minuto na rin ang nakakaririto ay talagang hindi pa rin siya makapaniwalang narito ako? Kung umalis na lang kaya ako? Joke, narito na ako, eh. "Uh... ayaw mo ba? Sige, okay lang naman. Aalis na lang ako..." Tumayo na ako at magmamartsa na dapat na umalis pero agad niya rin naman akong pinigilan. "No! It was just... I can't believe that you're going here, facing me, talking to me..." Tinaasan ko na lang siya ng kilay at hindi na pa siya sinagot. Ang dami niya kasing alam. "Did you order some pasta? The pasta here is really good," sambit ko habang patuloy pa rin ang pagtingin sa mga puwedeng makakakain. Gusto ko 'yong pasta rito, masarap daw 'yon kaya gusto kong ma-try. Tumango nam
Reddish Tulips Chapter 49
"So, ito na nga!" "Ayan na ang hinihintay ko! 'Yang words na lang din ang isa sa bumubuhay sa akin," natatawang sabi ni Valentine at umayos pa siya ng kanyang upo. Naka-video call kami ngayon at matapos akong ihatid ni Louis dito ay sinabi ko sa kanya na nakauwi na ako, gusto niya na kaagad ng kuwento kaya naman sinabi ko sa kanya na sandali lang at mag-aayos lang ako nang kaunti. Ito na nga 'yon. Inayos ko muna ang aking sarili. Naghilamos muna ako at saka nag-bathrobe no'n, tinawagan ko na siya at ngayon na kaming mag-usap habang ginagawa ko ang aking night routine. Natatawa pa ako dahil excited na excited pa si g*ga kaya walang pagdadalawang-isip na go na agad siya sa video call namin at agad talaga siyang tumatawag sa akin, excited na excite sa pag-uusapan talaga namin. "Oh, ikukuwento mo sa akin mula simula na paano ang nangyari na parang pumayag ka ngayon at sa kadulu-duluhan kung saan ang huli niyong pagkikita sa isa't isa... akala ko ba ay ayaw mo no'ng una? Ano'ng nangyari
Reddish Tulips Chapter 50
"Okay! That's settled then? We're going to give you a ticket here so that you would be able to manage my brand here. I have entrusted you all with looking out for my brand for just a month and after it, we're okay, now. Or maybe... you'll get to decide if you still want to work with my brand or not. Sounds nice, but also it will depend on your boss now." Tumawa naman kaming lahat dito sa Zoom Meeting dahil sa sinabi ko. "Go! If that's what they wanted, it's so okay to me!" magiliw na sinabi ni Avereal at nagsalita naman ngayon ang mga taong na-hired ko na magbabantay ng boutique sa ngayon. "Yes, Miss! It's my greatest honor to work under your brand and even to you as a whole." Natawa naman ako dahil sa sinabi niya. "But also, still big thanks to Ms. Avereal for everything also. Without her, I feel I wouldn't be where I am now." Napangiti naman si Avereal at pati ako ay namangha dahil sa loyalty na mayroon siya. "Thank you so much for the opportunity, I'd gladly accept it, in any w
Reddish Tulips Chapter 51.1
"Ano'ng ginagawa mo rito?" mataray kong tanong dahil nagmumukha siyang stalker dito dahil nakakagulat na narito siya nang wala akong kaalam-alam, sa likod ng aking isipan ay naisip ko na baka no'ng malaman niya lang kung nasaan ang bahay ko na hinatid niya ako rito pauwi ay pupunta-punta na siya rito kahit anong oras? Ang talino niya rin sa part na 'yon, ah. Talagang gusto niyang ihatid ako para makita niya rin ang bahay ko. "Galing..." mahinang bulong ko. "Uhm... I was about to ask you out, pero mukhang may pupuntahan ka kaya huwag na lang." Tinaasan ko siya ng kilay dahil sa sinabi niya. "Yayayain saan?" pagtatanong ko, bumilis naman ang aking puso dahil bakit ko pa ba siyang pinagpipilitan na sabihin sa akin kung ano ba ang gusto niyang puntahan namin kung sakali. 'Di ba dapat ay tinatanggi ko na lang ito? Pero bakit parang nasisiyahan pa ako na kung sakali 'man ay niyaya niya ako ngayon? "Wala lang, maybe for a walk? Or do you want to eat outside? Kasi pauwi na rin naman tayo s
Reddish Tulips Chapter 51.2
"Could I join you guys?" tanong ni Cole at napangiti naman ako roon. "Yes!" "No." Napatingin naman ako kay Louis dahil sa sinabi niya, gamit ang aking mata ay tinatanong ko siya ay kung bakit niya sinabi 'yon. Binalik niya rin sa akin ang tingin na huwag na, sinamaan ko naman siya ng tingin dahil minsan na lang ulit kami magkita ni Cole kaya naman sumama na siya sa amin. "Join us, Cole! It's so okay," nahihiya kong sabi at saka binigyan niya lang ako ng thumbs up, narinig ko ang malalim na hinga ni Louis. Pinigilan ang kanyang sarili. Tinignan ko siya gamit ang perippheral vision ko at nakita kong nagpipigil siya ng galit niya, bumuntonghinga pa siya at mukhang naging ayos na rin siya. Dumalo na rin sa amin si Cole at saka umupo sa harapan namin, kaming dalawa ni Louis na magkatabi rito sa sapin at sa kabilang banda naman ay roon si Cole. Magkakalapit lang naman kami, sakto lang 'yong laki ng sapin, kasya na kaming tatlo rito. "How is it going? We've been like not seen each othe
Latest chapter
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
