Sige lang, Daniela. Enjoy the moment. Baka bigla kang kalbuhin ni Luna.
Daniela's POV Habang nasa couch ako at nagpapanggap na hirap na hirap, tiningnan ko si Alexus na kasalukuyang nakaupo sa tabi ko. Naka-focus siya sa sugat ko sa binti na sinadya kong gawin kanina. Masyadong mababaw para masaktan ako nang todo, pero sapat na para magmukhang brutal sa mata ng iba—lalo na kay Luna. "Diyos ko, Daniela, paano mo nagawang itago ‘to sa akin kanina?" seryoso niyang tanong habang maingat niyang hinahawakan ang binti ko. Pasimple akong napangiti sa isip ko. Kasi scripted ang lahat, Alexus. Pero sa labas, ginaya ko ang pinakamalungkot na ekspresyon na kaya kong gawin. Napakagat-labi ako, pinakita ang nangingilid kong luha. "Ayoko nang maging pabigat, Alexus. Sobrang dami mo nang iniisip… lalo na ngayon na may pamilya ka na…" Napatingin siya sa akin, parang biglang naging guilty. Ayos lang. Talaga namang sinadya kong paikutin ang emosyon niya. Hinawakan niya ang bulsa ng coat niya at may kinuha—isang maliit na first-aid kit. Dati ko nang alam na lagi siyang
Luna's POV Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang makita ang mga larawang ipinadala ni Daniela. Si Alexus… yakap-yakap si Daniela. Ang mas lalong nagpagalit sa akin ay ang text message niyang punong-puno ng pang-iinis. "Nasa bahay ka pa ba? Kasi ang asawa mo, nandito pa rin. Kasama ko. At mukhang hindi pa siya aalis." Mabilis akong bumangon mula sa kama. Hindi ko na inalintana ang pagod o ang pagbubuntis ko. Hindi ko kayang basta na lang balewalain ito. Alam kong wala namang namamagitan sa kanila, pero hindi ko rin kayang hayaang gamitin ni Daniela ang sitwasyon para sirain kami ni Alexus. Kinuha ko ang susi ng sasakyan at mabilis akong umalis. Habang nasa daan, ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko. Hindi dahil sa kaba—kung hindi dahil sa galit. Hindi ko hahayaang maagaw niya ang asawa ko. Pagdating ko sa condo ni Daniela, hindi na ako nag-abalang kumatok. Bahagyang nakabukas ang pinto, kaya walang pag-aalinlangan akong pumasok. Si Daniela, nakatayo sa harapan ni A
Luna's POV Alas-tres na ng madaling araw, pero hindi pa rin ako makatulog. Ilang beses akong nagpalipat-lipat ng posisyon sa kama, pero kahit anong pilit ko, hindi ko mapakali ang sarili ko. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang mga nangyari kanina—ang mga larawang ipinadala ni Daniela, ang itsura ni Alexus habang nakatayo sa harapan ko, at ang sakit na naramdaman ko sa bawat salitang binitiwan namin. Bumangon ako at dahan-dahang lumabas ng kwarto. Tahimik ang buong bahay. Walang kahit anong tunog maliban sa mahina kong paghinga. Bumaba ako sa sala, at doon ko nakita si Alexus. Nakahiga siya sa sofa, nakapatong ang braso sa mga mata niya. Hindi ko alam kung natutulog siya o gising pa, pero nang mahulog ang kumot na nakatakip sa katawan niya at ginusto kong pulutin iyon, bigla siyang gumalaw. "Luna..." Napahinto ako. Pinunasan ko ang pisngi ko, saka huminga nang malalim. "Bakit hindi ka sa kwarto natulog?" Umupo siya, saka nag-ayos ng pagkakaupo. Halata sa mukha niya ang pago
Luna's POV Kailangan ko munang lumayo. Hindi para tuluyang iwasan si Alexus, pero para bigyan ng oras ang sarili kong huminga. Alam kong pinipilit niyang patunayan ang sarili niya, pero hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mga nangyari. Kaya minabuti kong ako na lang ang magbantay kay Bella sa school niya. At least, makakapag-focus ako sa kaniya at maililihis ang isip ko sa mga bagay na nagpapabigat sa dibdib ko. Habang nasa labas ako ng school, pinagmamasdan ko ang mga batang naglalaro. Nakangiti akong lumapit kay Bella na kasalukuyang kumakain ng snack kasama ang mga kaklase niya. "Mommy Luna!" masayang bati niya nang makita ako. Agad siyang tumakbo papalapit sa akin at niyakap ako. "Hello, sweetheart. How’s your day?" tanong ko habang hinahaplos ang buhok niya. "Super fun! Pero mas happy ako kasi ikaw ang sumundo sa akin today!" Napangiti ako at niyakap siya nang mahigpit. Ngunit bago pa ako makasagot, may isang pamilyar na boses akong narinig mula sa likuran ko. "Hindi ko
Luna's POV "Mommy, bakit parang ang lalim ng iniisip mo?" tanong ni Bella habang kumakain kami ng hapunan. Napakunot ang noo ko. "Wala naman, sweetheart. Medyo napagod lang siguro ako sa araw na ‘to." "Hmm…" Nakanguso siyang tiningnan ako na para bang hindi naniniwala sa sagot ko. "O baka naman iniisip mo pa rin si Tito Arturo?" Nabilaukan ako sa iniinom kong tubig. "B-Bella!" "Ano? Totoo naman ah!" tawa niyang sagot. "Nakita ko kanina kung paano siya tumingin sa 'yo, Mommy. Parang may gusto pa rin siya sa 'yo!" "Sweetheart, kaibigan ko lang si Arturo. At matagal na ‘yon, okay?" "Nililigawan niya po ba kayo noon?" Bago pa ako makasagot, biglang bumukas ang pinto at pumasok si Alexus. Napatingin ako sa kaniya at kita sa mukha niya ang pagod. "Daddy!" Masayang tumakbo si Bella papunta kay Alexus at agad siyang niyakap nito. "Bella, pagkatapos mong kumain ay dumiretso ka sa kwarto mo. Okay? May pag-uusapan lang kami ni Mommy," sabi ni Alexus at umupo sa tabi ko. Tahimik lang ka
Luna's POV Pagmulat ng aking mga mata, agad kong naramdaman ang bigat sa aking dibdib. Magkasama kami ni Alexus sa iisang kama, pero ramdam ko ang layo namin sa isa’t isa. Hindi ako lumingon sa kaniya. Kahit pa nararamdaman ko ang mabigat niyang braso na nakapatong sa aking baywang, hindi ko magawang humarap sa kaniya tulad ng dati. Dahan-dahan kong inalis ang braso niya at bumangon. Nagpasiya akong bumaba at dumiretso sa kusina para magtimpla ng kape. Hindi ako sanay na nauuna akong bumangon sa kaniya, pero ngayon, gusto ko lang na lumayo muna. Habang iniinom ko ang kape, naramdaman ko ang presensya ni Alexus na pababa ng hagdan. Agad kong inilayo ang tingin at hindi siya pinansin. "Good morning, love," bati niya habang lumalapit sa akin. Hindi ako sumagot. Kinuha ko ang isang tinapay sa ibabaw ng lamesa at tahimik na kumain. Umupo siya sa tapat ko, halatang nagtataka sa ikinikilos ko. "Luna? Are you okay?" "I’m fine," sagot ko nang hindi man lang siya tinitingnan. "You don’t
Luna's POV “Damn it, Luna!” mariing sabi ni Alexus habang hinihimas ang ibabang labi niya na kinagat ko kanina. May bakas na ng dugo roon, pero wala siyang pakialam. “Kasalanan mo ‘yon!” gigil kong sagot, ni hindi ko magawang tingnan siya. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan habang ramdam ko ang mabilis niyang pagmamaneho pauwi. Ang higpit ng hawak niya sa manibela, halatang pigil ang galit at frustration. Hindi ko alam kung mas galit ako sa kaniya o sa sarili ko. Hindi ko na dapat hinayaan ang halik na ‘yon. Hindi ko na dapat nararamdaman pa ang ganitong sakit. Pero bakit kahit anong gawin ko, hindi ko mapigilang masaktan? “Pwede ba, Luna?” Malalim ang hininga niyang binitiwan. “Pakinggan mo naman muna ako.” “Anong gusto mong marinig, ha? Na magpapaliwanag ka na naman? Na wala kang kasalanan?” mariin kong sagot, sa wakas ay hinarap ko na rin siya. “Bakit may kiss mark ka sa leeg, Alexus? At bakit amoy babae ka?” Humigpit lalo ang hawak niya sa manibela. Alam kong
Alexus’ POV Tahimik kong pinagmasdan si Luna habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Ang bawat paghinga niya, ang mahinang paggalaw ng kanyang pilikmata, at ang paraan ng pagkakahawak niya sa unan—parang isang eksenang gusto kong titigan habangbuhay. Pero kahit gaano kaganda ang tanawing ito, hindi ko maiwasang makaramdam ng bigat sa dibdib. Alam kong galit pa rin siya sa akin. Alam kong kahit hindi na siya nagsasalita, ramdam ko ang distansyang pilit niyang nilalagay sa pagitan namin. At mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko dahil alam kong ako ang may kasalanan. Dinama ko ang pisngi niya, marahang hinaplos ito gamit ang hinlalaki ko. "Mahal na mahal kita, Luna..." mahina kong bulong. Kahit nasa mahimbing siyang tulog, parang kumunot ang noo niya. Napangiti ako sa kaunting paggalaw niya. Alam kong kahit sa pagtulog niya, bumabagabag pa rin ang mga nangyari ngayong araw. Napatingin ako sa kamay niyang nakapatong sa tiyan niya. Ang sanggol namin. Ang panibagong buhay na ma
Bella’s POVPagkatapos ng buong araw ng rounds, paperwork, at ilang emergency consults, pakiramdam ko ay bibigay na ang mga paa ko. Kaya’t halos hindi ko na ininda ang bigat ng katawan habang naglalakad palabas ng ospital. Gusto ko lang umuwi, maligo ng mainit, at humilata sa kama. Ngunit bigla akong napatigil nang mapansing may humintong itim na kotse sa mismong harapan ko.Tahimik itong umusad at huminto eksaktong nasa tapat ko. Mabilis ang kabog ng dibdib ko. Kahit na may guard at ibang staff sa paligid, hindi ko naiwasang makaramdam ng kaba—lalo na sa biglaang pangyayaring ito.Bumaba ang tinted na bintana at bumungad ang pamilyar na mukha."Good evening, my fiancée," nakangising bati ni Brent, habang sabay na bumukas ang passenger door ng kotse, all automatic.Napalinga-linga agad ako. Diyos ko, sana walang makakita sa amin. Ayoko ng tsismis. Ayoko ng tanong. Ayoko ng espekulasyon. Lalo na ngayong hindi ko pa nga alam kung saan kami pupunta.“Pasok ka na,” dagdag pa niya, ngayon
Bella's POVHindi ko maalis ang paningin ko sa singsing na nasa daliri ko.Tatlong buwan na ang lumipas mula nang ibigay sa akin ni Brent ang singsing na ‘yon, pero hanggang ngayon ay parang ramdam ko pa rin ang bigat ng bawat salitang binitiwan niya noon. Wala kaming label. Wala kaming malinaw na kasunduan—maliban sa isang bagay: babalik siya sa pagiging doktor, at kapag nangyari iyon, saka lang ako papayag na pakasalan siya.Pero simula noon… ni anino niya, hindi ko na nakita. Parang nawala siya sa mundo ko. Tahimik. Wala man lang kahit isang text o tawag. At mas lalong hindi siya nagpakita.Kaya ngayong umaga, habang nakatayo ako sa harapan ng sink, pilit kong itinatago ang tensyon sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang singsing na nasa daliri ko. Bakit hindi ko matanggal ito?“Dr. Bella, mukhang blooming kayo today,” ani Flor, isa sa mga nurse sa department habang naghuhugas ng kamay sa tabi ko.Napalingon ako sa kaniya. “Blooming? Hindi ah.”“Simula po noong nagbakasyon kayo, para
Bella's POV"How's your vacation?" agad na tanong ni Mommy pagkababa ko pa lang ng kotse. Hindi pa nga ako nakakapasok ng bahay, bungad na agad ang tanong.Bago pa ako makasagot, lumapit na siya kay Brent, ngumiti nang todo, at tila ba matagal na niyang hindi nakita ang paborito niyang anak. Hinila niya ito papasok ng bahay habang masigla pa ring kinakausap.“Mommy! Sino ba talaga ang anak ninyo? Ako o si Brent?” Hindi ko na napigilan ang inis sa boses ko. Parang ako pa tuloy ang bisita sa sarili naming bahay.Nakita kong napangisi si Brent at pasimpleng tumawa. Sinamaan ko siya ng tingin.“Tumigil ka nga riyan. Wala kang karapatang magustuhan ‘yan,” bulong ko sa sarili ko habang padabog na sumunod sa kanila.Pagkapasok sa loob ng bahay, bumungad sa akin ang mga kapatid ni Daddy kasama ang kani-kanilang asawa. Parang mini-reunion agad.“Nakauwi na pala ang ikakasal,” pang-aasar ni Tito TJ nang makita akong umupo sa harapan nila.“Anong ikakasal? Hindi ko pa nga ‘yan boyfriend!” asik k
Bella's POVNapabalikwas ako ng bangon, parang sinampal ng hangin ang ulirat ko nang makita ko kung sino ang katabi ko sa kama.Oh my God. Brent?!At hindi lang basta katabi—topless siya! Kita ang matitigas niyang dibdib at ang defined abs na parang kinukuryente ang sistema ko. Shit.Agad kong tiningnan ang sarili ko. May suot pa naman akong oversized shirt—kakaiba, hindi akin. Sa pagkakakilala ko sa sarili ko, hindi ko ito madalas isuot kahit kailan. Pero mas nakahinga ako nang maluwag dahil may suot pa akong panty at walang senyales na may nangyari. Still…Anong nangyari kagabi?!Napahawak ako sa ulo ko. Parang binugbog ang kalamnan ko at parang may sumabog sa loob ng ulo ko. Then memories started crashing back, piece by piece.The bar.The drinks.The guy named Jacob.At ‘yung mala-horror na moment nang magsimulang manghina ang katawan ko.Si Brent.His face.His arms were catching me.Tapos…Oh God.I kissed him.I practically climbed on him like a wild animal!Napamura ako sa isi
Brent’s POV Napamura ako habang pilit kong inaayos ang pagmamaneho. Mahigpit ang hawak ko sa manibela, pero ang atensyon ko ay nasa babaeng lasing na lasing na nasa tabi ko. She was completely out of it. Hindi ko alam kung gaano karaming alak ang nainom niya o kung may halong kung ano ang ininom niya, pero hindi ito normal. Her body was heating up—ramdam ko iyon dahil panay ang dikit niya sa akin, at kahit malamig ang aircon ng sasakyan, nag-iinit ang katawan niya. Damn it. "Brent..." Mahina niyang tawag, parang may kung anong lambing sa boses niya. "You’re so handsome... Why are you so handsome?" Napakagat ako sa loob ng pisngi ko. “Just stay still, Bella,” malamig kong sagot, hindi ko siya tinapunan ng tingin dahil alam kong kung makikita ko siya ngayon—mukhang lasing, mapungay ang mata, at may bahagyang namumulang labi—baka lalo akong mahirapan. Nang makarating kami sa villa, mabilis akong bumaba ng sasakyan at pinagbuksan siya ng pinto. Pero bago pa ako makagalaw, bigla ni
Brent’s POVNapamura ako sa loob-loob ko habang mabilis kong nilalabas si Bella mula sa bar. Hindi na niya maitutuwid ang sariling mga paa, kaya wala akong choice kundi buhatin siya. Ang kanyang katawan ay bahagyang nakasandal sa akin, at kahit sa ganitong estado, ramdam ko pa rin ang init ng balat niya sa ilalim ng maninipis niyang kasuotan.Alam kong malakas uminom si Bella, pero hindi siya ganito. Hindi siya basta-basta natutumba sa alak. Kung ano man ang nasa baso niya kanina, sigurado akong hindi lang basta alak ‘yon.Lumabas kami sa bar, at sa bawat hakbang ko, mas lalo kong nararamdaman ang bigat ng sitwasyon. Gusto ko siyang pagalitan, sigawan, at ipamukha sa kanya kung gaano siya ka-reckless. Pero hindi ko magawa. Hindi ngayon. Hindi sa ganitong estado niya.“Ang init,” bulong niya, kasabay ng pag-ungol at pag-galaw ng katawan niya sa braso ko.Bago pa ako makapag-react, naramdaman kong lumapat ang malalambot niyang labi sa leeg ko.I froze.“Damn it, Bella.” Mariin akong nap
Bella's POV Buong maghapon kaming nagpakasaya ni Brent sa pagligo, ngunit habang papalapit ang gabi, hindi ko maiwasang maramdaman ang lungkot sa nalalapit naming pagbalik sa Manila. Bukas na ang flight namin, at sa susunod na araw, birthday na ni Daddy.Pero bago matapos ang trip na ito, may isang bagay akong gustong gawin—uminom.“Brent, gusto kong tikman ‘yong local drinks nila rito,” sabi ko habang naglalakad kami pabalik ng villa.Agad siyang napatingin sa akin na para bang may sinabi akong hindi katanggap-tanggap. “At bakit naman?”“Because I want to experience Coron the right way. Hindi puwedeng uuwi akong hindi natitikman ang specialty drinks nila.”Nagtaas siya ng kilay. “Hindi ka puwedeng malasing.”“Hindi naman ako malalasing, no.”Napabuntong-hininga na lang siya, pero halatang ayaw niya sa idea ko.Pagkalipas ng isang oras, nakabihis na ako—isang itim na tube top at denim shorts ang napili kong isuot. Medyo daring, pero hello? Nasa isla kami, at gabi na. Sino ang mag-aal
Bella's POV Ang tubig sa Twin Lagoon ay kasing linaw ng kristal, at ang sikat ng araw na dumadampi sa ibabaw nito ay nagpapakintab sa tila salamin na dagat. Hindi ako mapakali sa excitement habang hinahaplos ng hangin ang balat ko.Nasa loob na ako ng bangka, handang-handa nang lumusong, nang mapansin kong nakapamulsa si Brent sa gilid, malalim ang titig sa akin na para bang may hindi siya gustong mangyari. At nang magtama ang mga mata namin—ayun na, alam ko na.Napailing ako nang bahagya. “Brent, what’s your problem now?”Hindi siya sumagot. Bagkus, marahang lumapit siya sa akin at may iniaabot—isang tuwalya.Tinaasan ko siya ng kilay. “Seriously?”Nakatikom lang ang panga niya. “Takpan mo ‘yan.”“Excuse me?”Tinapunan niya ng tingin ang suot kong navy blue two-piece swimwear. Hindi ito sobrang revealing, pero halata sa mukha niya na hindi siya komportable."Maliligo ako," madiin kong sabi, habang hinahatak ang tuwalya palayo sa kamay niya.“Sa villa ka na lang maligo.”Halos matawa
Bella's POVNagising ako nang maaga dahil sa sunod-sunod na pag-ring ng cellphone ko. Pagkaabot ko rito, hindi ko na kinailangang tingnan ang caller ID—alam kong si Brent iyon. Wala nang ibang manggigising sa akin nang ganito kaaga maliban sa kanya."Hello?" Ang garalgal na boses ko ang bumungad sa kanya habang pinipilit kong idilat ang mga mata."Good. Gising ka na," tugon niya, malamig pero may bahid ng pangungutya. "May pupuntahan tayo. Gumayak ka na."Kahit inaantok pa, napilitan akong bumangon. Naging mabilis ang kilos ko matapos marinig ang excitement sa boses ni Brent. Iilan lang ang pagkakataong ganito siya kasabik sa isang bagay, kaya hindi ko iyon palalampasin."At saan naman tayo pupunta, boss?" tanong ko habang tumatayo mula sa kama at nag-unat ng katawan."Sa Twin Lagoon," sagot niya. "Sikat 'yon rito sa Coron. Sayang naman ang bakasyon mo kung hindi mo makikita."Napangiti ako. Matagal ko nang gustong makita ang Twin Lagoon. Isa ito sa mga pinaka-magandang destinasyon di