"Let's get married na, Love."Nakakunot ang noo ko na nakatingin kay Tyler."Hindi ba puwedeng sa isang taon na?" tanong ko rito."Bakit sa isang taon pa? Kung puwede naman ngayon, bukas, sa isang linggo or next month," may pagkairita na saad niya sa akin.Huminga ako ng malalim."Next year. It's final," seryosong sagot ko rito.Napahilamos naman ito sa mukha."Give me a reason why you don't want to get married yet?" aniya na parang nadismaya ito.Blangko ang mukha na tiningnan ko ito. "My work," diretsong sagot ko kay Tyler."God, Grace! Kahit kasal na tayo, puwede ka pa naman bumalik sa military!""No. Walang kasiguraduhan kung makabalik ako. Alam mo kung ano ang trabaho ko. Ayoko paasahin kita, Ty. Kung sakali makabalik ako, saka ako magpapakasal sa'yo, then aalis na ako sa serbisyo," mahinahong paliwanag ko sa kan'ya."So, parang sinasabi mo, kapag hindi ka bumalik, tapos na rin ang relasyon natin, ganoon ba?""I don't want to fight with you, Ty. Enjoy na lang natin na magkasama
"Fuck, Savannah! Anong nangyari sa'yo?!" Nandito ako sa condo ni Van. Naabutan ko ito na lunod sa alak. "Wasted," aniya na tumatawa ito.Napabuntonghininga naman ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kan'ya. May sinabi lang sa si Andy tungkol kay Kurt Fuentebella."Tama na, Van. Ikaw lang din sumisira sa buhay mo!" Sigaw ko rito "M-Matagal ng sira, G! Umpisa pa lang sirang-sira na ako!" Umiiyak na saad niya.Malungkot naman ako na nakatingin sa matalik kong kaibigan ko."Ikaw ang pinakamatapang sa atin," mahinang saad ko naman. Nabalitaan ko kay Andy ang nangyari kay Tanya. Unti-unti, nawawatak na kami. Naging malapit na rin sa akin si Tanya. Pero, kung hanggang diyan lang ang buhay na binigay sa atin, siguro nga may katapusan din ang lahat. "Get up!" maawtoridad na utos ko rito.Namamaga na ang mga mata niya na nakatingin sa akin."P-Pinatay ko si...si General Fuentebella! P-Pinatay ko!"Huminga naman ako ng malalim."Hindi Ikaw ang pumatay. Kahit kailan, hind ka pumapatay n
Dahil na rin sobrang busy ni Tyler, hindi na ito nakasama sa akin sa bahay ni Liana Salvacion. Bandang alas siyete ng gabi, umalis na ako. Pagdating ko sa mansion ng mga Salvacion, pinapasok agad ako ng guwardiya."Thank you so much, hija. Akala ko hindi ka na pupunta dito," masayang saad ni Ginang Liana."Hindi ko kayo bibiguin, syempre po, big opportunity na imbitahan ako ng asawa ng isang kilalang negosyante sa buong mundo," Nakangiting saad ko naman."Ang batang ito. Hali ka na," Hinawakan pa niya ang kamay ko at pumunta sa dining.Hindi na ako nagulat kung nandito rin si Javi. Nakangisi pa ang loko sa akin."Everyone. Si Grace pala. Nakilala ko siya sa market," humarap naman ang ginang sa akin. "Grace. Ang anak ko pala si Cassy and her husband, Ulysses. Then si Javi. And last, my husband, Caden Salvacion."Ngumiti naman ako sa kanila. Isa-isa ko silang kinamayan. Pagdating kay Javi, pinisil ko ito ng mahigpit. Napadaing naman ang binata. Huling lumapit ako kay Caden Salvacion."N
"Again, Grace?" Galit na saad ni Tyler.Napabuntonghininga naman ako."May konting problema lang, Ty. Please, aayusin ko lang ito.""Mauna na ako babalik sa Germany. Kung susunod ka, magpapakasal agad tayo. Kung hindi naman, sabihin mo lang sa akin ng mas maaga," seryosong saad niya.Nilapitan ko ito at niyakap ng mahigpit. "Mahal kita. Susunod ako, pangako.""Hindi ko kailangan ang pangako mo, Grace. Ang kailangan ko ang isang salita mo."Kumalas naman ako sa pagyakap rito. "Of course.""Bukas na ang flight ko. I'll wait you there," aniya na bakas ang kalungkutan.Hinalikan ko ito sa labi. "I love you.""I love you too, Grace. Please, huwag mo ako paasahin."Ngumiti naman ako.Kinabukasan, hinatid ko sa airport si Tyler. Agad din ako umalis. Masakit din sa akin na humiwalay rito. Bago ako umuwi dumiretso muna ako sa condo ni Savannah. Dumaan muna ako sa market at bumili ng mga prutas. Ilang linggo rin na hindi kami nagkita. Not a week maybe, almost a month na rin. Naging busy kasi ak
"D?"Humarap naman sa akin ang babaeng kasing-tangkad ko at magkasing-katawan rin kami. Napakaganda ni D. Ang alam ko may lahing banyaga ang mga ito. Kilala ko rin ang kapatid niyang babae na asawa ito ni Damon Coloner."Hey, G. What's up."Naka-uniporme pa ito ng pulis. Isa ring doktor si D. Pero mas pinili niya magserbisyo sa bayan."Long no see," nakangising saad ko sa dalaga."Yeah. Sobrang abala lang ako sa trabaho, you know, kailangan sipagan para tumaas ang ranggo," aniya na kumindat pa ito sa akin." Can we talk?"seryosong saad ko rito."Sure. Wait me here. Paalam lang ako sa mga kasamahan ko," aniya at pinuntahan ang mga kapwa pulis.Sumandal muna ako sa aking sasakyan habang hinihintay si D."Let's go," aniya at sumakay na ito sa kan'yang Ducati."Sa bar ko na lang tayo!" Sigaw ko rito. Tumango naman ito at humarurot na ang motorsiklo.Sumakay na rin ako sa aking kotse. Habang nagmamaneho, tinawagan ko rin si Javi."Pumunta ka sa bar ko ngayon," bungad ko pagsagot ng tawag.
"Dammit!" Napahilot naman ako sa aking sentido. "Well, babalik ka na ba sa Germany?" Natatawang tanong ni Andy sa akin." Yes. Ikaw na bahala kay Van. Aayusin ko lang ang sa amin ni Tyler.""Okay. Kailan ang flight mo?"" Tomorrow afternoon."Hindi na ako magdadala ng mga damit. Marami rin akong mga gamit pa sa Germany.Nagpaalam na rin si Andya sa akin na uuwi na ito. Hindi na muna ako mamaya pupunta sa bar. Habang abala ako sa aking computer nang may tumawag sa aking cellphone."Yes. Hello?" Sagot ko rito."A-Anak."Napatigil naman ako. "Anong kailangan mo?!" galit na tanong ko kay Caden Salvacion."P-Puwede ba tayong mag-usap?" Napatawa naman ako. "Waste of time!" Agad ko ito pinatayan ng tawag.Huminga naman ako ng malalim.Napatingin ulit ako sa aking cellphone. Panay pa rin ang tawag niya."Dammit! Hindi ka ba titigil?!""A-Anak, please. K-Kahit ngayon lang.""Okay. Nasaan ka?!""Nandito ako sa resthouse ni Javi-."Hindi ko na ito pinatapos magsalita. Alam ko naman kung sa
"Kahit anong mangyari huwag kang aalis, okay?""S-Saan ka pupunta?!" Natatarantang tanong niya.Humarap naman ako rito."Mamamatay tayong dalawa kung tutunganga lang tayo!" Inis na saad ko."A-Anak, mag-ingat ka!"Huminga naman ako ng malalim. "Okay."Magaan at mabilis ang bawat galaw ko. Iniwasan ko muna ang paggamit ng baril. Buti na lang hindi ko tinanggal sa boots ko ang aking patalim na lagi ko dala-dala.Masama man pumatay, pero kailangan para mabuhay. Inisa-isa ko silang ginilitan sa leeg.Bullshit!Wala rin signal kaya hindi ko matawagan si Javier.Napatigil naman ako dahil sa sunod-sunod ng mga putok.Punyeta!Mabilis akong tumakbo at binalikan si Caden."Caden?" Nagsisigaw na saad ko.May nagpapaulan rin sa akin ng bala."Caden?!"Agad akong lumapit rito na humahangos." 'Di ba sabi ko sa'yo, hintayin mo ako sa pinagtataguan mo!" Galit na saad ko rito habang hinahaplos ang ulo niya na maraming dugo na ito.Hindi ko naman napigilang umiyak."P-Paano kita mapapatawad kung mama
"HERE," nakangising inabot ni Andy sa akin ang folder. "Nandiyan lahat ang mga miyembro ng BLACK EAGLE at ENFORCERS."Agad ko naman binuksan ang folder. Bawat pangalan nila ay may litrato ito nakalagay."New generation?" seryosong tanong ko kay Andy."Yeah. Mga uhaw sa kapangyarihan."Ang ibang miyembro ng BLACK EAGLE ay mga anak ng matataas na opisyal. Ang iba naman ay mga kilalang negosyante. Sa organisasyon naman ng ENFORCERS, halos mga opisyal at matataas na ranggo ang mga miyembro.Napasandal naman ako habang nakatitig sa litrato ni President Gabriel Lee. Dati pa lang itong kapitan sa military. Founder of the ENFORCERS ORGANIZATION."Nagulat ka rin ba?" Natatawang tanong sa akin ni Andy.Napahilot naman ako sa aking batok. Kung miyembro ng ENFORCERS si President Lee noon, kalaban niya si Caden noon? Founder ng BLACK EAGLE si Caden Salvacion."Isang katanungan sa isipan ko, bakit hanggang ngayon, hindi mahuli-huli ni President Lee si Caden Salvacion? And I heard that, hawak na ni
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko