XIANNA"Xin, I need 55 million," tila walang anumang salubong sa kaniya ng ina.Muntik na siyang mahulog sa hagdan nang marinig ang sinabi ng nito. Papasok na sana siya sa trabaho nang harangin siya ng Ina."What!?" gulantang si Xianna sa narinig."You heard me right," mataray na sagot ng ina na nakataas pa ang isang kilay at tila balisang naglalakad pabalik balik sa ibaba ng hagdan, talagang hinihintay siya."Are you kidding me?" galit niyang sagot sa ina."Ma, that's too much! Saan ako kukuha ng ganiyang halaga? Sinabi ko na noon pa na itigil mo na ang pagsusugal!" dagdag pa niya."Oh, come on Xianna, alam kong binibigyan ka ng magaling mong ama! it's time to pay me back! Sa pag-aalaga at pagpapalaki ko sa'yo!" bulyaw naman nito sa kaniya.Nangilid ang kaniyang luha, "really Ma? kahit kailan talaga hindi mo ako pinahalagahan bilang anak mo? I'm just investment na balang araw ay pakikinabangan mo?" aniyang masamang masama ang loob sa ina. Palagi naman niyang naririnig dito na siya an
AGRIANTHROPOSPinindot lamang ni Raj ang button ng unlock ng kaniyang pinto. Hindi na siya nag-abala pang bumangon.Mamaya pa ay pumasok ang medyo may kaliitang babae, seksi rin ito, maganda pero kinulang yata sa height. Siguro ay sadyang matangkad lamang siya kaya maliit ang tingin niya rito."Come in," aniya nang mapansing nag-aatubili itong pumasok sa kaniyang silid. Medyo nahihiya pa ito pero pumasok din."What's your name?" tanong niya rito, hindi niya ugaling alamin ang mga pangalan ng naikakama niyang babae pero cute kasi ito, parang bata lang dahil sa taas nito."Jessa," nahihiyang sagot nito.Naka tayo ito sa tabi ng kaniyang kama habang kumportableng naka higa naman siya."How old are you?" aniyang hindi manlang ito sinulyapan. Naka tuon ang paningin niya sa hawak na magazine."Im 21," nag-aalangang sagot nito.Nagtaas siya ng tingin at itinuro ang kabilang kuwarto na katapat lamang ng kaniyang pinto. Dalawa ang extra room niya rito, ginagamit lamang niya sa iba't ibang baba
Pinanood niya kung paano simulang halik halikan ni Jessa ang kaniyang tila ayaw gumising na alaga."Let's see what you can do," aniya sa isip. Kapag ganito kasing hindi niya tipo ang babae ay mahirap talagang gisingin ito.Ramdam niya ang mainit na hininga ni Jessa, hinaplos siya dibdib pababa sa kaniyang matitigas na muscle sa tiyan. Nagsimulang uminit ang kaniyang pakiramdam.. "Hmm not bad," anas niya.Napigil niya ang pag hinga nang buong buo nitong sakupin ang kaniyang umi-igting nang pagkal*l*ki. Nilaro laro iyon ng malikot nitong dila.Hinayaan lamang niya ito sa ginagawa, kakaibang kiliti at pakiramdam ang hatid nito sa kaniya. Now he know why other members prefer oral s*x.Nagsimulang tumaas at bumaba ang ulo nito sa kaniyang ibaba. Nanatili siyang naka sandal sa headboard ng kama.Hindi man kayang sakupin ng tila gutom na bibig ni Jessa ang kaniyang kabuuan ay magaling ang kamay nitong sumabay sa pagmasahe pababa at pataas, tila sanay na sanay ito sa ganoong gawain. Mataga
XIANNA 1st POVXIANNA! gumising ka! sigaw ng isip ko nang makita ko ang nakasulat na Casa sa harap ng malaking gusaling ito. Siyempre naman, ibinenta nga ako diba? Iniisip ko pa lamang na hahawakan ako ng mga lalaki ay nanghihilakbot na ako sa takot. Bahagyang nanginig ang buo kong katawan sa isiping iyon."Wala na talagang chance para maka takas pa," anang isip ko pero hindi ko na iyon binigkas pa. Nawalan na ako ng pag-asang maka takas pa. Tumulo na lamang ang mga luha ko, naisip ko si Daddy, kung alam lamang niya ang nangyari sa akin siguradong tutubusin niya ako kahit magkano. At si Mama, napa-iling ako. Wala naman siyang paki alam sa akin, baka nga matuwa pa sa nangyari sa akin.Bumukas ang pito ng sasakyan at bumungad na naman ang lalaking kanina pa dumidikit sa akin."Baba na!" bulyaw nito sa amin. Takot na magkakahawak kamay kaming bumaba. Halos kaladkarin pa kami nito papasok. Dumaan kami sa isang pinto sa bandang likod ng gusali. Ginamit namin ang service elevator. Alam
RAJ'S POV"You can leave now," walang ano mang utos ko sa babaeng inaabala ang sarili sa paulit ulit na paglilinis sa unit ko. It's been two weeks nang kinuha ko siya kay Chase. She's been working at my place as my housekeeper since ayaw naman niyang bumalik sa casa. But now I need to bring her back there. Hindi ko naman kailangan ng bagong housekeeper dahil nagagawa naman ni Tonyo ang lahat. Isa pa, kailangan ko na ring umalis dahil maraming naghihintay na trabaho sa akin kaya hindi ko na kailangan ang babaeng ito."Pero sir-""Stay here and become a meal for Trace's cats or have fun out there," putol ko sa iba pa niyang sasabihin kaya lalo siyang natakot. Masyado naman yatang na at-home ang babaeng ito? Serbisyo lang naman ng babaeng ito ang binili ko kaya it's all up to Chase kung paano niya despatsahin.Kahit takot na takot ay wala na siyang nagawa nang utusan ko si Tonyo na ihatid s'ya sa kabilang building. I already inform Chase about this kaya alam na ng mga tauhan niya ang gag
"F*ck!"Napamura siya nang mabasa ang message ng kaibigang si Sandeep. Nagpapaalam na ito sa kaniya. Na kung hindi man niya abutan ito pag-uwi niya sa India ay huwag na siyang malulungkot dahil nasa tahimik na lugar na ito."Is he crazy!?" bulalas niya habang hindi magkanda-ugagang idinial ang numero ni Sandeep."F*uck you bro! Are you out of you mind?" bulyaw agad niya nang marinig ang answer button sa kabilang linya."I don't know what to do, I don't want to turn down my parents but I don't see myself living with that woman!" bakas ang paghihirap ng kalooban nito sa kaniyang boses. Naawa naman dito ang binata. Si Sandeep ang naging sandalan niya mula pa noon kaya ngayong nangangailangan ito ng tulong ay hindi niya maaatim na pabayaan ito."Okay, calm down. Don't you f*ucking try killing yourself! Come on! I know you!" aniya rito. Sa ngayon ay wala rin siyang maisip na paraan para lusutan ang nalalapit nitong kasal."I'll send someone to fix it," sabi na lamang niya. Delikado ang nai
XIANNA"Ma'am kumain na kayo, manghihina kayo niyan," pilit ng hardinero sa aking kumain. Mula kasi nang dalhin ako rito ay minsan pa lamang akong kumain. Kung hindi lang nanginig ang mga tuhod at kalamnan ko ay hindi talaga ako kakain."Hindi ako nagugutom," sagot ko na hindi inalis ang tingin sa tv. Naiinip kasi ako kaya pinakialaman ko ang mga gamit sa bahay na to. At may hinahanap din ako, telepono. Pero kahit na galugarin ko na ang kabuo-an ng unit ay wala akong makita. Napaka high tech pero telepono wala. Mayroon man pero sa labas ng pinto lang konektado."May cellphone ka ba?" tanong ko sa naglilinis pa ring hardinero."Meron ho ma'am pero bawal raw kayong gumamit, yan ang mahigpit na bilin ni Sir Raj," aniya"Paano kayo nabubuhay dito sa isla? Natitiis n'yong kayo-kayo lang?" tanong ko sa kaniya. Curious lang ako. Wala akong ibang nakikitang ibang tao maliban sa mga empleyado. At ang sinasabi nilang mga boss hindi o pa nakakaharap."Wala naman pong problema, mas maganda hong m
Third POVEksaktong dalawang linggo ay si Raj ang mismong namahala sa ginawang shipment ng mga armas na in-order ng kliyenteng si 'Lester'. Inaasahan niyang makakaharap niya ito pero mga tauhan lamang nito ang dumating para kunin ang mga kargamento. Pagkatapos nito ay kinatagpo rin niya ang ilang kilalang personalidad sa pulitika para pag-usapan ang mga detalye ng nais nilang armas. Sa mga ganitong usapin ay si Raj mismo ang humaharap at nakikipag-usap sa mga kliyente. Lalo na kapag malalaking tao. Dito rin niya napapakinabangan ang malawak na kaalaman niya sa mga armas.Sa takbo ng kaniyang nasimulang negosyo ay hindi malayong mangyari namahigitan na niya ang yaman ng pamilya ng kaniyang ama. Siguro naman ay magiging proud na ang pamilya sa kaniya. Sa isiping iyon ay hindi mapigilan ni Raj ang mapabuntong hininga. Malapit na naman niyang makita ang itinuring niyang pamilya mula pagkabata. Ang pamilyang hindi tumanggap sa kaniya, ang pamilyang itinuring siyang iba. Ang pamilya ng kani
Ilang araw na siya sa ospital at pakiramdam niya ay magaling na siya. Pero sa mga araw na inilagi niya rito ay hindi man lamang niya nakita ni anino ni Raj. Sabagay, sino nga ba naman siya para pag-aksayahan nito ng panahon? Pasalamat na nga lang siya at dinala pa siya nito sa ospital, kung hindi ay baka ang islang iyon na ang naging huling hantungan niya. Nagkaroon kasi siya ng malaria, kaya pala ganoon na lamang ang panghihina ng katawan niya."Ma'am makakalabas na ho kayo ngayong araw," salubong sa kaniya ng nurse na kukuha ng vital signs n'ya."S-salamat," aniya. Malakas na naman siya, kahit nga noong isang araw pa ay kayang kaya na niya ang sarili. Tumagal lamang dahil sa mga test na isinagawa para masigurong walang impeksyon sa katawan niya.Ayon sa nurse ay nasa labas na raw ang sundo niya kaya dumiretso na rin siya sa main entrance ng ospital. Mabilis namang pumarada sa harap niya ang isang kulay itim na Toyota Alphard."Miss Xianna sakay na po, ako po ang maghahatid sa inyo,"
Kanina pa siya nakatingin sa malawak na karagatan mula sa kaniyang verandah. Hindi pa rin niya lubos na maunawaan ang mga bagay bagay. Taliwas kasi ang mga nakalap niyang impormasyon sa mga sinabi ng kaniyang ama."Hello," aniya nang angatin ng nasa kabilang linya ang telepono."Mr. Shah," sagot ng boses lalaki sa kabilang linya."Me I speak with Violet?" Aniya nang mapagtantong hindi ito ang kausap niya. "Miss Chavez is out of town, she will be back in a few days," sabi nito."You can contact our agent who handled your case, directly," dagdag pa nito.Matapos nitong ipaliwanag ang ilang detalye ay ibinaba na nito telepono.Maya maya pa ay kausap na niya ang naturang agent."Diego Santiago," aniya."Would you mind if we met sometimes?" Patuloy niya. Hindi na niya hinintay pa na sumagot ito."Friday, nine in the morning," siya muli."N-no problem!" Iyon lamang ang nasabi ng kausap niya dahil hindi na niya ito hinayaang makasagot pa. Tila inaasahan naman yata nito ang kaniyang sasabih
Nagising siyang hindi halos maigalaw ang buong katawan. Masakit, makirot lalo na sa bahaging iyon. Parang mabibiyak ang buong pagkato niya nang subukang bumangon. Muli siyang napahiga. Masakit din ang ulo niya. Tatrangkasuhin pa yata siya. Sinubukan niyang bumalik sa pagtulog baka sakaling mawala ito pag-gising niya. Maya maya pa ay naramdaman niya ang pagbukas ng pinto. Hindi siya dumilat dahil alam naman niyang si Raj iyon. Tatawanan ba siya nito? Ipapamukha sa kaniya na nakuha nito ang kay tagal niyang iningatan? Hindi naman siguro, ayaw niyang isipin na ganoong klaseng tao ang binata, kahit paano ay mabuti ang ipinakikita nito sa kaniya at isa pa, hindi naman siya nito pinilit sa nangyari.Nakikiramdam lang siya, ramdam niyang nakatitig ito sa kaniya. Kahit na nakapikit siya ay iba ang epekto ng presensya at titig ito sa kaniya. Narinig niya ang yabag nito palapit sa kama. Tiniis niyang hindi gumalaw. Mamaya pa ay hinawi nito ang mga hibla ng buhok niyang tumatakip sa mukha niya p
Blangko ang ekspresyong nakatingin lamang siya sa puting kisame. Hindi niya alam ang sasabihin. Matutuwa ba siya? Magagalit? Anyway, wala namang nangyaring hindi maganda sa dalaga, hindi tulad ng akala niya. She is virgin! He hate virgin. Pero bakit parang hindi sa pagkakataong ito?Malalim na butong hininga ang pinakawalan niya bago tuluyang tumayo mula sa kama. Nakahiga ng patagilid at nakatalikod sa kaniya si Xianna. Hindi niya alam kung umiiyak ba ito o natutulog na. Pero imposible namang makatulog ito agad sa nangyari. Sigurado siyang dulo lamang ng daliri nito ang hindi masakit. Well, ayon lang naman sa karanasan niya at mga naririnig niyang kuwento."Get some rest," malumanay ang boses niya nang sabihin iyon. Hindi rin niya alam kung saan nanggagaling ang kalmado niyang boses tuwing kausap ang dalaga. 'Sh*t'! Namura niya ang sarili nang tuluyang makalabas ng silid at maisara ang pinto.Dumiretso siya sa mini bar sa kaniyang sala at naglagay ng yelo sa baso saka sinalinan ng mam
Marahas siya nitong kinabig at walang sabi sabing siniil ng mariing halik sa labi. Napapikit na lamang siya."R-raj," aniya nang sandaling makawala ang mga labi niya. Pero hindi niya alam kung protesta ba iyon sa ginawa nito o hiling na ituloy nito?Aaminin niya, matagal na niyang inasahan ang ganitong sitwasyon. Sino nga ba naman ang magbabayad ng napakalaki para lang sa wala? Pero kahit alam niya na ito lamang ang dahilan ng lahat, bakit pakiramdam niya ay handa at bukal sa loob niya ang magpaubaya? Hindi dahil gusto ng katawan niya, pero dahil gusto niya.Nagmulat siya nang maramdamang walang reaksyon mula rito. Namamalikmata lang ba siya? Si Raj ay matamang nakatitig sa kaniya, sa mukha niya. Wala sa mukha ang pagiging istrikto at kinatatakutang amo ng mga tauhan nito."Please say no," halos bulong nito na nanatiling nakatitig sa kaniya. Tila may pinipigilan na kung ano na ayaw ipahalata sa kaniya. Hawak pa rin siya nito sa beywang at ramdam niya ang maumbok nitong hinaharap sa ban
Habang tumatagal ay nasasanay na ang dalaga sa buhay sa Isla. Tila normal na sa kaniya ang makakita ng mga kakaibang pangyayari sa paligid. Hindi rin lingid sa kaalaman niya ang mga pinag-gagawa ng grupo ni Raj. Halos makilala na rin niya ang lahat ng kasamahan nito dahil sa mga naririnig niyang usap-usapan sa paligid. Malaya rin naman kasi siyang maglalabas sa lungga ni Raj kaya bukas rin siya sa mga nangyayari sa paligid.Nalaman din niya na hindi sila ang huling babaeng dinala sa casa. Halos kada linggo ay iba't- ibang babae ang dinadala rito. At hindi iyon sapilitan! Karamihan sa kanila ay boluntaryong sumasama sa isla! Pakiramadam niya ay siya lamang ang dinala sa lugar na ito nang hindi bukal sa kaniyang kalooban. At take note, siya pa lamang ang pinaka matagal na nanatili sa isla nang walang nangyayari na labag sa kalooban niya. In other words, siya ang pinaka maswerte.Mabilis na lumipas ang mga araw, halos anim na buwan na mula nang dalhin siya sa islang ito. Datnan-iwanan la
Nanlaki ang mga mata ng dalaga sa narinig. "What?!" Aniyang hindi makapaniwala. "I want you to join me for dinner, nakahanda na at malapit na ring lumamig." Ngumisi itong muli at binigyan siya ng tila nakakalokong tingin. "O-okay," aniyang nakahinga nang maluwag. Hindi nalamang niya pinansin ang pang-iinis nito sa kaniya. At least, hindi pa niya katapusan. Muli niyang isinara ang pinto at inayos ang sarili. Naka t-shirt lamang siya at shorts dahil iyon lamang naman ang available na damit. Isinuot ang fluffy slippers na bigay rin ng naghahatid ng pagkain niya. Dito kasi siya nagsasabi tuwing may mga personal na gamit siyang kailangan. Okay lang naman daw dahil kay Raj. Hindi naman siya umabuso, mga pangunahing pangangailangan lamang ang hiningi niya rito. Ni hindi nga rin siya humingi ng damit pero ito ang kusang nagdala dahil siguro iyon at iyon na lang ang nakikita nitong sinusuot niya. Paglabas niya ng kuwarto ay nadatnan na niyang nakaupo sa dining area si Raj. Bihis na ito, hi
"At last!" Hindi mapigilang bulalas niya nang lumapag ang sinasakyang eroplano sa Ninoy Aquino International Airport. Hindi niya akalaing matatagalan siya roon ng halos isang buwan. Halos makalimutan na niya ang mga naiwan niya rito sa dami ng problemang hinarap niyang sa India.Gusto pa sana niyang dumaan sa condo niya pero naghihintay na ang helicopter na maghahatid sa kaniya sa Isla kaya dideretso na lang siya at sa ibang araw na lang babalik dito."Maam," tawag ni Tonyo sa kaniya habang dinidiligan ang mga bagong tanim na halamang namumulaklak."Okay na ako, hayaan mo na akong gumawa nito at nababato na talaga ako sa lugar na ito," sagot ni Xianna na hindi man lang nilingon si Tonyo."Pabalik na po si Sir," maya maya ay patuloy nito.Nabitiwan n'ya ang hose ng tubig pero agad ding pinulot iyon, hindi niya ipinahalata ang pagkataranta sa kausap."Oh, eh ano naman ngayon? Hindi naman ako tumakas 'di ba? Buhay pa naman ako sa awa ng tigreng 'yon," aniyang tinutukoy ang tigreng humabo
Hindi siya nagyayabang, talagang ayaw lamang niyang makipag-transaction sa mga taong akala mo diyos ang tingin sa sarili. Kahit pa malaki ang ipapasok nitong pera sa kumpanya ay hindi niya ibababa ang pride sa ganitong klaseng mga tao."Well then, see you around!" Sabi pa nito bago tuluyang lumabas ng pinto.Ipinatawag niya ang mga tauhang kanina lamang ay pinalabas niya ng silid."Everyone, any transaction which is connected to that group, just decline," sabi niya sa mga ito."No need my approval, decline! Cancel! Simple as that!" Utos niya.Tumango tango naman ang mga ito bilang pagsang-ayon sa sinabi niya.Dumiretso siya sa sarili niyang opisina pagkatapos ng kanilang meeting. Kinuha na rin niya ang pagkakataon para pasalamatan ang kaniyang mga tauhan sa patuloy na pagiging tapat sa kaniya. Paano ba namang hindi magiging tapat ang mga ito eh nakita at nasaksihan nila kung ano ang ginagawa niya sa mga tiwaling empleyado. Galante siya pagdating sa pagpapa suweldo sa mga ito kaya inaa