Chapter 3

Chapter 3

..why is he still mad at me?..

..because of what happened two years ago?.,

..did he hate me?.

..why did he despise me?.,

..Did he still love his ex?.,

Maraming tanong sa isip niya na kahit nakatingin siya sa tadtaran ay hindi na niya nakikita ang hinihiwa she was so occupied.

She was cutting a carrot while thinking about Lexus when she heard screaming.

At nagulat siya at nabitawan ang kutsilyo.

"Ma'am! Jusko!"

Si ate Emma na nanlalaki ang mata habang nakatingin sa carrots na hinihiwa niya.

She already cut her hands at hindi man lang niya namalayan iyon.

At pati siya ay nanlalaki ang mata ng makitang puro dugo na ang tadtaran.

But someone grabbed her hands at iniangat nito sa ulunan niya at napatitig siya sa green at bluishblack na mata nito.

She looked stunned while looking at him.

"What the hell are you thinking Inaya?!" His voice is like thunder.

At natuptop din ni Willard ang bibig ng makitang tumutulo na ang dugo sa manggas ng damit niya.

Dinala siya ni Lexus sa lababo at hinugasan agad ang kamay niya.

At pagkatapos ay pinaupo siya nito.

Magkasalubong ang kilay nito habang nakatitig sa kamay niya.

Nang dumating si Willard na may dalang medicine kit.

Lexus kneeled down in front of her habang nakaupo siya sa upuan sa dining area.

"What the hell are you thinking Inaya?!"ulit nito dahil hindi siya nagsalita.

Nakagat niya ang ibabang labi.

"I., I was just trying to cook lunch for you--"

"D*mned!" Nagulat siya sa sinabi nito her hands shake na hindi niya mapigilan.

He was inspecting her hands at dahil tuloy-tuloy lang ito sa pagdurugo.

., He hates me again?.

,. Dahil ba dito?.

., I just want to make him happy..

Pakiramdam niya ay napa-paranoid nanaman siya.

Gusto lang naman niya itong makasabay kumain but it turns out like this.

She pulled out her hands, at dahil magaan lang amg hawak nito sa kamay niya ay nabitawan nito agad.

"I-it's fine., I-I can manage,"

His jaw tightened and grabbed her wrist.

"You're so annoying, Iyana stop being stubborn"

At dahil mas malakas ito ay hindi na niya nabawi ang kamay.

Nilagyan nito ng alcohol ang bulak at dinampi dampi sa kamay niya.

But she doesn't feel anything hindi niya maintindihan nakatitig lang siya sa kamay niyang ginagamot nito.

" Does it hurt? "Tukoy nito sa paglagay ng alcohol sa palad niya but she just shook her head.

At napatitig sakanya si Lexus saglit.

" Mamaya ay sasakit yan so you need to take medicine "

She didn't response ayaw niya nang magsalita dahil baka magalit lang ito sakanya lalo.

Nilagyan nito ng benda ang kamay niya dahil narin daw sa malalim ito.

Tumayo si Lexus at binalik kay Willard ang medicine kit.

" From now on don't let her do the kitchen stuff , o lahat kayo ay mananagot"he sounds mad again at kasalanan niya nanaman iyon.

" Ma'am.. masakit paba?"nag aalalang tanong ni Ate Emma

Ngunit umiling siya.

" Hindi  salamat"

She smiles sweetly.

And Lexus left the kitchen.

At tinitigan niya ang kamay na may benda and it was all her fault again.

Umalis siya at nagmamadaling pumunta sa kwarto niya hiyang hiya siya sa nangyari.

She was laying at her bed habang nakataas ang kamay niyang nilagyan ni Lexus ng benda.

She can still feel his warm hand habang nilalagyan mg benda ang kamay niya.

At nakaramdam siya ng tuwa dahil kahit papaano ay nahawakan na siya nito.

She stay in her bed at hindi narin siya bumaba ng tanghalian kahit tinawag na siya ni Willard.

Hindi rin naman sasabay sakanya si Lexus dahil alam niyang galit ito sakanya.

Her heart tightened, ganito lagi ang pakiramdam niya.

She was so disappointed in her self wala na siyang ginawang tama.

Sa ngayon ang kumpanya ng daddy niya ay nasa maayos na na kalagayan at dahil sa galing ni Lexus iyon.

Dati ay naiinis pa siyang isipin na mapupunta kay Lexus ang kumpanya ngunit ngayon na nakita niya ang malaking pinagbago ng kumpanya ay masaya na siya.

Nakarinig siya ng katok sa pinto kaya naman napabaling siya ng bahagyang bumukas ito.

"Ma'am handa napo ang hapunan bumaba na daw kayo sabi ni Señorito"

Napabaling siya sa wall clock.

Ngunit alas sais palang napaka aga pa. Para sa hapunan.

"Ahm., Will pasabi sakanya hindi ako sasabay," nagiwas siya ng tingin kay Willard.

"Pero madam hindi kana kumain kanina,"

"Busog ako,"

"Naku madam, lalong magagalit si Master Lexus pag hindi ka bumaba ngayon"

Napaisip siya, hindi niya maintindihan ang sarili kaya nan tumayo siya.

"O-ok, susunod na ako"

Willard smile at her at lumabas

Sumilip siya sa salamin at inayos ang sarili hindi nga lang siya makapag pulbos dahil sa kamay niya.

Ngunit inayos niya ang long sleeve niya.

At bumaba na ng dining room pagbaba niya ay nakita niya si Lexus he was texting someone at hindi pa nagagalaw ang pagkain nito na tila hinihintay talaga siya.

Lumapit siya dito at humila ng isang upuan sa tabi nito.

It was so awkward lalo na sa kanya dahil sa nangyari.

Lexus stop texting at binaba nito ang cellphone sa table.

Ramdam niya ang titig nito sakanya.

Nilagyan siya ng steak, sa plato niya ni Ate Lorie.

Ngunit nakalimutan niya na hindi pala siya makakahawak ng kutsara ng maayos dahil sa kamay niya.

Lexus starts to eat, nahihiya siyang magtanong kung kumain ba ito ng tanghali.

Sabagay somabi nito na magla-lunch ito kaya sure siyang nakakain naman ito.

Nag angat ito ng tingin mula sa kinakain at napatitig sa kamay niya na nakabenta medyo makapal kasi ang pagkaka benda niyon kaya naman hindi niya masyadong mahawakan ang kutsilyo niya.

She was trying to cut the meat ngunit nag slide lang ito kaya naman napabuntong hininga siya at hinayaan nalang ang karne.

Ngunit nagulat siya nang biglang may tumusok sa karne at napasunod siya ng tingin ng kunin ni Lexus ang karne at hiwain ng maliliit at ilagay sa plato niya.

"Ahm., Thank you.." ngunit hindi na niya ito nilingon at nagsimula nang kumain.

He just stared at her with his blank expression pero ayos narin sakanya iyon at least inasikaso siya ng asawa.

At magana na siyang kumain.

"Señorito are you planning on visiting the DL estate tomorrow? "Napatigil siya sa pag subo.

DL Estate or DeLuca Estate ay ang kumpanya niya ngayon at ang kumpanya mg daddy niya nagpapasalamat siya at hindi pa naiisipan ni Lexus na palitan ang pangalan nito.

Ngunit nagkunwari siya na busy sa kinakain.

" Yes, bibisitahin ko sila bukas"

She feels disappointed dahil akala niya ay doon na ito mag i-stay sa kumpanya ng daddy niya.

Napakaraming kumpanya nito kaya malabong mapirmi ito sa iisang kumpanya lamang.

Akala pa naman niya ay makikita na niya ito araw araw.

"Are you heading first to DL Master Lexus?"

Tanong pa ni Willard dito.

" No, I'm heading first at the LISIANA bago ako pupunta doon" he responds coldly kaya naman napabuntong hininga siya ulit.

"Madam, ipagda-drive ko na kayo dahil pupunta ako sa DL bukas dahil kailangan kong mag instructions sa kanila"

Nakangiting sabi ni Willard na tila pinapagaan ang loob niya.

Alanganing napatingin siya kay Will.

Mataas ang position ni Willard sa kumpanya nila at bihira lang itong magpunta doon kaya kung makakasabay niya ito ay baka kung ano pa isipin ng mga tao.

"Ok," yun lang ang sinabi niya at bumalik sa pagkain.

Pero wala siyang planong sumabay dito.

Mahabang katahimikan ang namayani tanging tunog lang ng kubyertos ang maririnig at ang buntong hininga ni Willard.

Still Lexus is cold as ice, at kagaya ng sinabi nito sakanya dati.

''our marriage is just a job, don't take it personally Inaya"

That's what he said two years ago, but she can't help but to fall for him kahit pa walang nakakaalam ayaw din niyang magalit ito sakanya.

She was running fast pagod na pagod na siya at nagmamanhid na ang mga paa niya sa pagod na pagod na.

Mabilis ang takbo niya.

"Inaya!" Tumigil siya at napalingon sa pinanggalingan ng boses.

"Daddy?"Alam niyang ang daddy niya iyon kaya naman bumalik siya.

"Dad! Dad!" She called out for him.

"Inaya, tumakbo kana!" Again napatigil soya sa pagtakbo.

"Nana!?" Alam niyang boses iyon ni Nana Maring.

"Nana! Alis napo tayo!" Ngunit biglang may humawak sa braso niya ng marahas.

"Sumama ka sakin!" Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatitig sakanya.

Pilit niyang winawaksi ang kamay ngunit mahigpit ang pagkaka hawak nito sakanya.

"Kasalanan mo ito! Ikaw ang dahilan kung bakit nawala si Nana!!" Galit na galit si boyet sakanya.

Kaya naman napaluhod siya.

"I-im., I'm sorry" she almost begged while crying.

"Wala kang kwenta ikaw ang dahilan kaya namatay ang daddy mo!!" It was her mommy Jerah habang sinisipa siya nito.

Ramdam na ramdam niya ang sakit na pisikal.

At sakit ng mga salitang lumalabas sa bibig ng mga tao sakanya.

"You think you owned this company?" It was Liza.

" Kahit kailan ay hindi kita ituturing na kapatid Inaya! Isa kalang bastarda ni daddy sa isang katulong! "

It was her brother Bruno habang galit na galit sakanya.

"I don't like you! " It was Lexus at napailing siya

"No.. no Lexus not you., Please don't hate me.. please.." she pleaded na halos halikan na niya ang sapatos nito.

"Please.. please don't hate me.."

"Does it hurt?" Napatitig siya sa mga magandang pares ng mata ni Lexus.

At umiling siya and she smiles.

Concerned parin sakanya si Lexus.

"But you are the reason why all of them was dead now Inaya!" Biglang tumayo si Lexus at lahat mg mga taong ayaw sakanya ay lumapit.

Napahawak siya sa ulo.

"Stop, stop it please!" She almost begging them.

"Stop!"

"You're the reason!"

"I know, I'm sorry"

Napahawak siya sa ulo because her head was aching so much.

"Stop!" Napabalikwas siya ng bangon habang habol ang hininga.

Napasilip siya sa orasan alas dose palang ng hating gabi at siguradong hindi nanaman siya makakatulog nito.

Napahawak siya sa ulo at binuksan ang bedside table niya.

Ngunit wala nang laman ang vodka na iniinom niya kaya naman bumangon siya at umalis ka kama.

Yes at nakasanayan na niya iyon mula ng mangyari ang lahat ng iyon sakanya ay natuto na siyang uminom para makatulog.

Dumiretso siya sa baba kung nasaan ang liquor room ng bahay ni Lexus.

Kumuha siya ng alak at naupo sa sofa.

Habang dala dala niya ang cellphone niya.

Kailangan magising lang siya ng maaga dahil may pasok na siya kinaumagahan.

At habang umiinom ay nasa isip niya si Lexus she can't believe herself.

Gustong gusto niya ito kahit dati pa but he never looks at her as his wife.

But when looked at her he always look annoyed.

Kinuha niya amg bote at tinungga iyon

But she heard some noises na galing sa labas,kaya naman napatayo siya it comes from Lexus study.

Lumabas siya ng liquor room at dahan dahang naglakad papunta sa study ni Lexus.

And she hears him na may kausap gising parin pala ito.

She decided to mind her own business kinuha niya amg bote ng alak dahil babalik na siya sa kwarto niya dahil vaka makita pa siya nito.

Ngunit pakiramdam niya ay nanigas ang katawan niya sa narinig.

May kausap ito sa cellphone at mukhang daddy nito.

"Yes dad, it's almost five years maybe this is the right time, for her to take over her father's company"

Natuptop niya ang bibig.

Kung dati ay nagagalit siya dahil pakiramdam niya ay inagaw nito ang kumpanya ngayon ay hindi na.

Ayaw na niyang magpatakbo ng kumpanya dahil alam niyang wala siyang sapat na kakayaham para magpatakbo ng isang kumpanya she just want to be recognized na isa siya sa may ari.

But she wanted Lexus to still handle it.

"And I will file a divorce after, para magawa na namin ang mga bagay na gusto namin,"

Pakiramdam niya ay nanlambot ang tuhod niya sa narinig.

"Yes, dad I will give her a condo unit, or penthouse whatever she prefers"

Napaatras siya.

"I deserve to have a wife dad, a woman whom I choose to live with me for the rest of my life,"

"Yes, dad I will do that, I will tell her sooner kaya kailangan ko siyang ihanda for the turn over" nag mamadaling umalis siyang sa pinto ng study room nito at dumiretso sa kwarto niya.

She was biting her nails habang nakaupo sa kama niya.

She didn't want the company she wanted it with Lexus, hindi niya kayang solohin ang kumpanya hindi siya magaling.

Napahawak siya sa ulo her head was aching so much again napapagod siyang mag isip

Tinungga ng tinungga niya ang vodka hanggang kahit papaano ay nakalimutan na niya ang lahat at hindi niya napansin na nakatulog na pala siya sa sobrang pag iisip at kalasingan.

***End of Chapter***