Chapter 2

Chapter 2

Her step mom Jerah hates her, she despised her at pareho ito ng kapatid niya.

Wala siyang alam na masamang ginawa niya sa mag ina para matamo ang mga pananakit nitong pisikal at berbal.

She wanted to tell her dad all of it pero ayaw niyang mag away ang mga magulang kaya tinitiis niya.

She still remembers one time noong thirteen years old siya ng kumain siya ng blue berry na dahilan ng muntikan pa niyang pagkawala.

She then finds out na pwede pala siyang mamatay dahil lamang sa berry.

But her step mom fed her with berries na inihalo nito sa cake na binigay sakanya and when she collapsed ay kita niya ang tuwa sa mukha ng step mom niya.

But when she woke up in the hospital katabi ang daddy niya.

He was crying telling her na hindi siya pwedeng mawala dahil siya nalang ang ala-alang naiwan ng mommy niya.

At pag uwi ng bahay ay matinding away ang nangyari na halos nasaktan ng daddy niya ang step mom niya dahilan para lalo siyang pahirapan nito pag wala ang daddy niya ay katulong siya sa bahay.

At pag nagkakamali siya ay sinasaktan siya nito kahit ng kapatid niya.

Her dad sighed heavily.

"I'm sorry anak, I'm not always there to protect you, after your mom died at sinubukan kong mahalin ang step mom mo, but she always doubting my love for her hindi ako nakipag divorce sakanya dati because I wanted you to have a mother on your side while you grow up, as I can see ay hindi kaparin nagustuhan ng mommy Jerah mo, at nalulungkot ako anak.. I'm sorry.,"

Hindi niya maiwasang maiyak, sa dami ng pinagdaanan niya kasama ang step mom niya at kapatid kaya walang kaalam alam ang daddy niya.

All he knows is hindi lang siya mahal pero hindi alam ng daddy niya ang mga ginagawa sakanya ng stepmom niya pag wala ito.

"I., I understand dad, I know it's hard for you but don't choose between them and me, dahil kahit ganyan sila ay mahal na mahal ka nila dad, at alam kong kaya nagagalit si Mommy Jerah sakin dahil pakiramdam niya ay inaagaw kita sa kanila, but I just wanted your attention and love dad,pero ayaw kung masira ang pagsasama niyo dahil sakin"

She lowered her head, and started sobbing.

Ngunit ginagap ng daddy niya ang palad niya.

" Anak, thank you for being understanding, towards us.,  I love them both and I love you ., So stop crying you making me cry, nagda-drive ako, "

Natawa siya at natawa din ang daddy niya.

Ngunit isang putok ang umalingaw ngaw dahilan para mawalan ng preno ang daddy niya.

Napahawak siya sa pinto ng sasakyan ng gumiwang ang kotse nila.

Ngunit mabilis na naibalik ng daddy niya sa gitna ng kalsada ang sasakyan.

She was terrified.

" Dad,! Is that a shot! "

Ngunit paglingon niya ay may tama na sa balikat ang daddy niya.

" Anak, yumukod ka baka tamaan ka ng bala, "her dad voice quiver at lalo nitong binilisan ang pagpapatakbo, and she heard a gunshot again and again na tila wala nang planong buhayin sila sa loob ng sasakyan.

Napaka bilis ng pangyayari, ngunit mabilis na nailiko ng daddy niya sa loob ng kagubatan ang sasakyan nila.

Hanggang bumangga sila sa isang puno.

At doon lang niya nakita na may tama na sa tagiliran ang daddy niya sa kaliwang tagiliran at kita niya ang hirap nito sa paghinga.

" D-dad.,.! "Her hands were shaking habang hindi niya malaman kung paano hahawakan ang daddy niyang puro sugat na.

"Inaya,, run now,, leave me , now baka abutan ka nila--" hirap na hirap nitong sabi.

Habang nakahawak sa tagiliran na tila gripo na ng dugo at tumatagos na sa mga kamay nito.

" No,. No dad, I won't leave you here,, please, lalabas tayo, pupunta tayo sa hospital "

But her dad just held her shaking hands.

" Anak, leave.. please leave anak.., i-iwan mo na ako dahil sa oras na maabutan ka nila ay pwede ka nilang patayin,. So umalis kana.."

" But dad., "

They hear another gunshot at kahit lambot na lambot na ang daddy niya ay buong pwersa itong gumalaw para tanggalin ang seatbelt niya.

And he opened the door.

" Leave now! Leave! "

He hugged her at sabay itinulak papalabas.

When she heard another gunshot.

" Go!! "

Hindi niya alam ang gagawin, ngunit pikit mata siyang tumakbo paalis sa lugar na iyon.

Habang rinig niya ang mga yabag papalapit at ang mga putok ng baril.

She was crying ceaselessly habang parang walang kapaguran ang mga paa niyang tumatakbo.

She was tired ngunit hindi parin niya makuhang tumigil sa pagtakbo.

Hindi niya namalayan na ilang oras na siyang tumatakbo and her feet already feel numb kapos narin siya sa hininga sa kakatakbo.

Hanggang tuluyan na siyang madapa at mawalan nang malay.

Nagising siya na masakit ang buong katawan sa isang hindi pamilyar na lugar.

"Hija wag ka munang bumangon, malalalim ang mga sugat mo at namamaga pa ang mga paa mo"

Napabaling siya sa isang matandang babae na masuyo siyang pinahiga ulit.

"P-pwede pong makahingi ng tubig?"

Yun agad ang nasabi niya.

"Boyet, ikuha mo nga ako ng tubig.!"

Isang binata ang lumapit at inabot ang pitsel at baso.

Sinalinan ng matandang babae ng tubig ang baso at inabot sakanya.

Ngunit ng dumampi palang ang tubig sa mga labi niya ay doon nalang niya napagtanto kung gaano siya ka uhaw.

Halos tatlong basong tubig ang naubos niya.

At kita niya ang pagkagulat sa mukha ng dalawang nakatunghay sakanya.

"Ano bang nangyari saiyo hija?"

Bigla niyang naalala ang daddy niya.

At di niya mapigilang mapahagulhol ng iyak.

Na ikinagulat ng matandang babae at ng binatang kasama nito.

"B-binaril po nila ang daddy ko, hic., hic., Pinatay nila ang daddy ko..," at tuluyan na siyang napaiyak.

Halos ilang oras siyang umiyak hanggang balitaan sila na may kumuha daw na mga opisyal sa katawan ng daddy niya.

Halos magwala siya sa nalaman.

"Saan nila dadalhin ang katawan ng daddy ko?!" Hindi na siya mapatahan ng kasama niya.

At hinayaan nalang siyang umiyak ng umiiyak.

"P-pakiusap po, wag nyo po akong ibigay , sakanila papatayin po nila ako.."

Awang awa sakanya ang matandang babae at niyakap siya ng mahigpit habang hinihimas ang likod niya.

" Wag kang mag alala anak, hindi kita ibibigay"

Ki Nana Maring lang niya naranasan ang ganitong pagmamahal mula ng mawala ang mommy niya na hindi niya naranasan sa madrasta.

She hugged her tight at gumanti naman ito ng yakap sakanya.

"Nana mahal na mahal po kita," ramdam niya ang paghigpit ng yakap nito at masuyong pag haplos sa likod niya.

Nagluto na siya ng almusal nila at plano sana niyang tawagin si Nana at si Boyet ngunit narinig niya ang paguusap ng mga ito sa kwarto ni Nana Maring

"Nana bakit ayaw mo pa siyang ibalik? Baka pamilya niya ang naghahanap sakanya, hindi natin siya pwedeng itago dahil mukhang mayaman ang pamilya niya"

Rinig niyang sabi ni Boyet na tila nakikipag talo kay Nana.

"Boyet, ibabalik ko siya basta kusa siyang sasama pero hanggang ayaw sumama ni Inaya ay hindi ko siya ibibigay malay ko ba kung yung pumatay sa ama niya iyon, at kung ano pa ang gawin sakanya" rinig niya na pakikipag talo ni Nana.

Nakaramdam siya ng pagsikip ng dibdib.

"Pero , Nana pwede kang mapahamak... tayo., Dahil baka tayo ang pagbuntunan ng mga taong sakim sa pera"

" Pero apo,. Nakikiusap ako sayo napamahal na sakin ang batang iyan, hindi ko kayang makita siyang kukunin ng iba, sasama yan sa tanong kilala niya at hindi sa taong hindi niya kilala, nakikiusap ako sayo Boyet, "

" Nana, hindi ko kayo mapo-protektahan aalis ako sa makalawa wala kayong kasamang dalawa dito"

" Kaya kong protektahan si Inaya apo wag kang mag alala,, gusto ko na makabalik siya sa sarili niyang pamilya"

Napaatras siya ngunit pilit na kinalma ang sarili.

Hindi siya iiyak kaya niya iyon.

Kumatok siya sa pinto.

" Nana? Boyet kakain napo"

At tinulak niya ang pinto.

Nag iwas naman ng tingin sakanya si Boyet at matamis na ngiti naman ang binigay ni Nana Maring sakanya.

" Ah sige apo susunod na kami, tara na Boyet at kumain"

Tumayo si Boyet at nilampasan siya.

Nakaramdam siya ng hiya kay Boyet dahil pakiramdam niya ay nagiging pabigat siya dito at ayaw nito sakanya.

Naunang maglakad si Boyet habang nakasunod sila ni Nana.

Nakahiga silang dalawa ni Nana Maring habang nakayakap siya dito ng makarinig sila ng marahas na mga katok sa pinto.

" Ay, sino ba iyan at gabing gabi na.? "

Bumangon si Nana Maring at maging siya ay naalimpungatan na sa ingay.

Dumiretso si Nana sa pinto ngunit pagbukas nito ay bigla nalang pumasok, si Mang Cardo sa loob ng bahay nila.

" Asan na yung babae Nana ibigay mo na siya samin napaka laking halaga ng batang iyan! "

" Anong ginagawa niyo dito nababaliw na ba kayo! At ikaw Cardo amoy alak kapa! Wala naba kayong respeto sakin?! "

" Respeto,? Naku nana Maring rerespituhin kita pag binigay mo yang batang yan samin, sayang din yan!makakabili nako ng tatlong kalabaw sa presyo niyan"

Nakaramdam siya ng takot at nagtago sa likod ng pinto.

" Porke wala dito ang apo kung si Boyet ay ganyan ang mga ginagawa nyu?! "

" Naku nana Maring panigurado pag si Boyet ang tanungin mo o-oo yun, hindi mo ba naisip na mapag aaral mo si Boyet sa halagang kikitain mo diyan sa babaeng yan? "

" Wala akong pakialam, Cardo hindi niyo makukuha ang bata sakin dadaan muna kayo sa ibabaw ng bangkay ko! "

" Naku ,Nana paiiralin mo pa ba yang pagmamahal na yan?! Pera ang mahalaga ngayon! "

" Wala akong pakialam Cardo! Umalis kana kundi tatawag ako ng tanod! "

Akmang isasara ni Nana Maring ang pinto ngunit mas malakas si Cardo na tinulak ang pinto dahilan para matumba si Nana at masaktan.

" Nana! "Hindi niya maiwasang lumabas mula sa kinatataguan.

Nakaramdam siya ng takot dinaluhan niya ang matanda.

" N-nakikiusap po ako, s-sasama po ako wag nyu lang pong saktan si Nana"

"Ayun, naman pala madali kanaman palang kausap sana ikaw nalang ang kinausap ko noong una pa" tila demonyo itong tumatawa.

Marahas siyang hinawakan nito sa braso ngunit nagulat siya ng biglang maglabas ng itak si Nana Maring.

At hinawakan siya nito sa kabilang braso.

"Subukan mo siyang kunin magkakapatayan tayo!"

Galit na galit na si Nana Maring.

"Ah ganun! Tinatakot mo ako? Akala mo ba hindi ako pumapatol sa matanda?! "

She wakes up early dahil narin sa nanaginip nanaman siya ng masama kaya naman hindi na siya nakatulog ulit.

She prepared herself dahil uuwi na ang asawa niya.

Pagkaligo ay dumiretso siya sa changing room ng kwarto niya na halos lahat ng gamit ay nandoon na.

Every year kasi mula ng maging asawa niya si Lexus ay pinapadalahan siya nito ng mga damit at sapatos at kung ano -ano pa.

Because she didn't buy anything, lahat ng sahod niya ay naka deretso sa savings niya at kahit minsan ay hindi siya nag gala sa mga mall.

She always chooses clothes that make her feel comfortable na siyang ginagamit niya sa opisina.

Kahit pa napakaraming branded at signature clothes ang ipinapadala ni Lexus sakanya ay hindi niya ginagamit ini-stock niya lang ito.

Pero ngayon ay gagamit siya ng isa sa mga damit na bigay ng asawa niya.

She blow dry her hair,and she puts on light makeup.

Tumayo siya at namili sa mga damit na naka hanger.

Kumuha siya ng isang black dress, ngunit napaka sexy nito.

Baka naman ma turn off si Lexus pag nakita na ganun ang suot niya.

Kaya naman naghalungkay pa siya, but she was still undecided kung anong susuotin kaya naman tinawag niya si Willard.

Kasama ang dalawa pang katulong ay nagpunta ang mga ito sa kwarto niya.

"Ito ma'am, sakto babagay po ito sainyu dahil maganda ang katawan nyu"

Kinuha ni Emma ang isang kulay, green na backless.

At napanguso siya.

"Hindi ba masyadong, sexy yan?"

"Ahm, hindi ma'am sakto lang ito, para hindi na mawala ang titig sainyu ni Master"

Tila kinikilig pa nitong sabi.

Ngunit napabuntong hininga lang ang ang dalawa pa nilang kasama.

Lumapit si Willard at hinila ang braso ni Emma.

"Hay, naku Emma akala ko may alam ka sa ganito kaya ikaw ang tinawag ko"disappointed na sabi ni Willard na naiiling pa.

" Sir, Will bagay naman sakanya yan ah! Para mapansin agad siya ni Master"

" Hay, naku Emma ayusan mo nalang ng buhok si Madam at ako na ang mamimili"

Singit naman ni Ate Lorie at nagpunta at namili sa mga nakahanger.

Lahat ng napipili nito ay pinag uusapan nito at ni Willard at sa huli ay napag desisyunan ng mga ito ang isang off shoulder na bestida.

Ngunit tumanggi siya.

" I wanted a long sleeve,"hindi na niya sinabi ang dahilan at hindi narin ang mga ito nagsalita.

Kaya napili ng mga ito ang isang long sleeve, floral dress na kalahati lang ng hita niya ang haba, at nagustuhan niya rin iyon.

It complement her pale skin.

This is the first time na nag ayos siya ng ganito.

She turned around sa full size mirror hindi siya sigurado kung magugustuhan ni Lexus ang itsura niya kaya hindi siya mapalagay.

"D-do I looked fine?" Alanganing tanong niya at bumaling siya kay Willard.

Napatikhim ito at nag iwas ng tingin.

"Ahm, you're gorgeous madam"tila nahihiya nitong sabi.

"Talaga, magugustuhan kaya ni Lexus ang itsura ko?"

Sa dalawang babae naman siya bumaling.

Matamis na ngiti habang tumatango naman ang sagot ng dalawa sakanya.

"Opo, madam sigurado na magugustuhan ni Master ang itsura mo, napaka ganda mo pala hindi kalang kasi nag aayos"

Nakangiting sabi ni Emma.

Tumango naman si Ate Lorie na tila sumang ayon kay Emma.

Nakaramdam siya ng hiya.

"O-ok,"

"Oh, malapit na pala ang sinasakyan ni Master madam" imporma ni Willard habang nakatingin sa cellphone nito.

She sighed heavily.

"Ok, let's go!"

She smiles at napangiti din ang mga ito.

She was waiting at the front door nang makita niya ang papalapit na Range Rover.

She feels excited and her heart beats fast sa wakas makikita na ulit niya ang asawa niya.

The car stops at halos hindi na siya makahinga sa kaba pakiramdam niya ay lalabas na ang puso niya sa ribcage niya.

Lalo na ng buksan na ng body guard ang pinto at tumambad sakanya ang asawa niyang gwapong gwapo wearing a black polo na nakatupi sa hanggang siko at grey na slacks pans at ang makintab nitong itim na sapatos.

He looks so damned hot!

He is wearing a shade, nakaramdam siya ng disappointment she wanted to see his eyes he looked much wider and broader his tattoos are visible in his neck at sa ilang parte ng kamay nito and it was adding his charisma.

His physique is like a statue and his height.

Ngunit hindi niya pinahalata.

Her lips trembled lalo na nang mapalingon ito sakanya.

And he walked towards her.

Ay pakiramdam niya ay hindi na siya makahinga.

"Welcome back Master" bati agad ni Willard.

Bahagya lang tumango si Lexus kay Willard.

Ngunit ibinalik ang tingin sakanya pakiramdam niya ay na estatwa na siya sa kinatatayuan.

"A-ahm,, W-welcome back.."

But Lexus just smirked.

At nilampasan siya.

"Willard prepared, something Filipino dish, I wanted to have lunch later"

Dere-deretso ito sa hagdan pataas.

Napakagat  labi siya ni hindi man lang siya kinausap ng asawa.

Is she not worth his time?

Napabuga siya ng hangin at alam niyang halata ni Willard iyon.

"Madam.." she was in the deep thinking sa pambabalewala ng asawa niya.

She needs to pursue him, para hindi siya iwanan nito.

Alam niyang ramdam ni Willard iyon.

"Mad--"

"Willard, let's cook him a meal," pilit niyang pinasigla ang boses.

At nilampasan niya si Willard at nauna magpunta sa kusina.

Kita niya ang awa sa mata ni Willard at kahit hindi ito nagsasalita ay kita niya dito ang lungkot.

But she chose to think positive.

"C'mon Willard helped me in the kitchen magluluto ako ng pagkaing magugustuhan ni Lexus." She force a smile.

She was smiling sa panlabas para itago ang nararamdaman niya.,ngunit parang buhol buhol na lubid ang laman ng utak at puso niya.

***End of chapter***